Relaties
alle pijlers
Vaders die hun kinderen missen na een scheiding
zaterdag 25 oktober 2014 08:42
zaterdag 25 oktober 2014 08:53
Het lijkt mij echt vreselijk.
Ik ben er misschien niet genuanceerd en nuchter in maar het idee dat ik mijn kinderen eens per twee weken twee dagen om me heen zou hebben geeft me echt rillingen.
Ik kan me dus indenken dat dit voor jou echt heel lastig moet zijn.
Sterkte en ik hoop dat je andere vaders treft.
Ik ben er misschien niet genuanceerd en nuchter in maar het idee dat ik mijn kinderen eens per twee weken twee dagen om me heen zou hebben geeft me echt rillingen.
Ik kan me dus indenken dat dit voor jou echt heel lastig moet zijn.
Sterkte en ik hoop dat je andere vaders treft.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 25 oktober 2014 08:54
quote:matroesjka_ schreef op 25 oktober 2014 @ 08:52:
Wat vervelend voor jou en je zoon. Mag ik vragen wat de reden is dat je zo weinig omgang hebt?Dit is na heel veel scheidingssituaties toch de verdeling (geweest)?
Wat vervelend voor jou en je zoon. Mag ik vragen wat de reden is dat je zo weinig omgang hebt?Dit is na heel veel scheidingssituaties toch de verdeling (geweest)?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 25 oktober 2014 08:59
Ja, TO zou kunnen gaan opteren voor een co-ouderschap maar dat betekent over het algemeen alleen ingrijpende veranderingen voor het leefritme van de kinderen. Ik snap wel dat TO hier wellicht wel de herkenning zoekt maar niet perse iets zou willen veranderen om het zo voor de kinderen goed te houden.
Ik vind dat nog steeds het meest schrijnende; ouders kunnen het niet meer samen vinden en de meest heftige (lees: langdurige) gevolgen van hun 'onmin' zijn voor rekening van de kinderen.
Ik vind dat nog steeds het meest schrijnende; ouders kunnen het niet meer samen vinden en de meest heftige (lees: langdurige) gevolgen van hun 'onmin' zijn voor rekening van de kinderen.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
zaterdag 25 oktober 2014 09:01
Wij waren 14 en 17 toen onze ouders uit elkaar gingen. Mijn vader maakte mij daarvoor 's ochtends altijd even wakker voordat hij naar zijn werk ging zodat ik op tijd uit bed was voor school. Toen dat niet meer persoonlijk kon, belde hij me 's ochtends altijd even om goedemorgen te zeggen en om me een fijne dag te wensen. Dat vond ik heel prettig. Ik ben uiteindelijk bij mijn vader gaan wonen.
Met mijn broertje ging hij elke week fietsen en eens ik de week 's avonds eten of naar een beurs of iets dergelijks. Wij hadden dus niet vaste momenten, maar wel veel contact met beide ouders. Ik denk dat dat het voor iedereen wel makkelijker maakte. Maar mijn ouders wonen ook op nog geen 10 minuten fietsen van elkaar af! Was voor ons ook heel erg fijn.
Met mijn broertje ging hij elke week fietsen en eens ik de week 's avonds eten of naar een beurs of iets dergelijks. Wij hadden dus niet vaste momenten, maar wel veel contact met beide ouders. Ik denk dat dat het voor iedereen wel makkelijker maakte. Maar mijn ouders wonen ook op nog geen 10 minuten fietsen van elkaar af! Was voor ons ook heel erg fijn.
zaterdag 25 oktober 2014 09:02
zaterdag 25 oktober 2014 09:03
quote:Enn schreef op 25 oktober 2014 @ 08:53:
Het lijkt mij echt vreselijk.
Ik ben er misschien niet genuanceerd en nuchter in maar het idee dat ik mijn kinderen eens per twee weken twee dagen om me heen zou hebben geeft me echt rillingen.
Ik kan me dus indenken dat dit voor jou echt heel lastig moet zijn.
Sterkte en ik hoop dat je andere vaders treft.
Je hebt ze ook die het prima vinden hoor. Ik heb, zo ongeveer, wel 10.000 pogingen gedaan om de vader van mijn kind meer te betrekken bij het leven van kindlief, maar die vindt het wel best; eens in de 14 dagen een weekend.
Want werken, sporten en de nieuwe vlam plus kind zijn veel belangrijker.
Nu maakt het mij niet zo veel uit, en kind ook niet. Want toen vader en ik nog samen waren was het precies hetzelfde.
TO: leef je wel op redelijke voet met de moeder van je zoon? Waarom probeer je niet meer dagen met je zoon te krijgen? Er is écht heel veel mogelijk, ook met behulp van het rechtssysteem. Je kunt als je er samen niet uitkomt misschien via een advocaat meer omgang krijgen.
Het lijkt mij echt vreselijk.
Ik ben er misschien niet genuanceerd en nuchter in maar het idee dat ik mijn kinderen eens per twee weken twee dagen om me heen zou hebben geeft me echt rillingen.
Ik kan me dus indenken dat dit voor jou echt heel lastig moet zijn.
Sterkte en ik hoop dat je andere vaders treft.
Je hebt ze ook die het prima vinden hoor. Ik heb, zo ongeveer, wel 10.000 pogingen gedaan om de vader van mijn kind meer te betrekken bij het leven van kindlief, maar die vindt het wel best; eens in de 14 dagen een weekend.
Want werken, sporten en de nieuwe vlam plus kind zijn veel belangrijker.
Nu maakt het mij niet zo veel uit, en kind ook niet. Want toen vader en ik nog samen waren was het precies hetzelfde.
TO: leef je wel op redelijke voet met de moeder van je zoon? Waarom probeer je niet meer dagen met je zoon te krijgen? Er is écht heel veel mogelijk, ook met behulp van het rechtssysteem. Je kunt als je er samen niet uitkomt misschien via een advocaat meer omgang krijgen.
zaterdag 25 oktober 2014 09:04
zaterdag 25 oktober 2014 09:10
Of een goede mediator of orthopedagoog.
Welke wegen heb je al bewandeld?
Ik heb vanuit mijn gevoel, maar ook met behulp van derden heel veel pogingen gedaan om de omgang tussen vader en kind beter te krijgen, maar hij ketste alles af. Dan houdt het op. Ik kan later wel tegen mijn kind zeggen: kijk, ik heb alles geprobeerd.
Ik heb trouwens nooit wat begrepen van de verhalen over vaders die hun kind niet meer mochten zien. Of moeders die hun kinderen weken uit de omgang met de andere ouder hielden.
Ik heb alles meegemaakt, geweld, bedreiging, intimidatie, huisdier is omgebracht, vernieling aan mijn huis. Toen ik het gevoel kreeg dat omgang spaak liep en kind niet meegaf, kreeg ik een lawine van instanties over mij heen. Ik MOEST kind meegeven.
Mijn ex had namelijk Jeugdzorg gebeld. Maar die reageerden vrij relaxed: mijnheer, u kunt een advocaat of mediator inschakelen als de omgang spaak loopt. Want u heeft ook het gezag over uw kind. Dus als u vindt dat uw kind niet veilig is bij de moeder, dan kunt u het gerechtelijke pad bewandelen. Jeugdzorg is voor ernstige verwaarlozing en mishandeling.
Welke wegen heb je al bewandeld?
Ik heb vanuit mijn gevoel, maar ook met behulp van derden heel veel pogingen gedaan om de omgang tussen vader en kind beter te krijgen, maar hij ketste alles af. Dan houdt het op. Ik kan later wel tegen mijn kind zeggen: kijk, ik heb alles geprobeerd.
Ik heb trouwens nooit wat begrepen van de verhalen over vaders die hun kind niet meer mochten zien. Of moeders die hun kinderen weken uit de omgang met de andere ouder hielden.
Ik heb alles meegemaakt, geweld, bedreiging, intimidatie, huisdier is omgebracht, vernieling aan mijn huis. Toen ik het gevoel kreeg dat omgang spaak liep en kind niet meegaf, kreeg ik een lawine van instanties over mij heen. Ik MOEST kind meegeven.
Mijn ex had namelijk Jeugdzorg gebeld. Maar die reageerden vrij relaxed: mijnheer, u kunt een advocaat of mediator inschakelen als de omgang spaak loopt. Want u heeft ook het gezag over uw kind. Dus als u vindt dat uw kind niet veilig is bij de moeder, dan kunt u het gerechtelijke pad bewandelen. Jeugdzorg is voor ernstige verwaarlozing en mishandeling.
zaterdag 25 oktober 2014 09:19
Wat moet dat vreselijk voor je zijn to, ik zou het niet trekken zo weinig contact met mijn kind maar hier is het weer anders, ik had enorm veel medelijden met mijn ex dat ie zijn kind de meeste dagen moet missen maar hij heeft het daar niet zo moeilijk mee, omdat ie een man is en een moederband anders is volgens hem ook al houd hij zielsveel van zijn kind.
Ik denk eigenlijk dat het gewoon per man verschilt, voor jou zou co ouderschap misschien fijner zijn.
Ik denk eigenlijk dat het gewoon per man verschilt, voor jou zou co ouderschap misschien fijner zijn.
zaterdag 25 oktober 2014 10:21
quote:alinea schreef op 25 oktober 2014 @ 09:19:
Wat moet dat vreselijk voor je zijn to, ik zou het niet trekken zo weinig contact met mijn kind maar hier is het weer anders, ik had enorm veel medelijden met mijn ex dat ie zijn kind de meeste dagen moet missen maar hij heeft het daar niet zo moeilijk mee, omdat ie een man is en een moederband anders is volgens hem ook al houd hij zielsveel van zijn kind.
Ik denk eigenlijk dat het gewoon per man verschilt, voor jou zou co ouderschap misschien fijner zijn.
Ik ken ook maar heel weinig mannen die hun kind missen. 1 waarbij de jongste bij vader woont en 1 die terugverhuisd is. De andere mannen die ik kenzijnallemaal vrolijk doorgegaanmet tweede leg of vaderen over stuefkinderen.
maar TO, wat let je om een andere omgangsregeling bespreekbaar te maken? En hoe vul je nu je leven in?
Wat moet dat vreselijk voor je zijn to, ik zou het niet trekken zo weinig contact met mijn kind maar hier is het weer anders, ik had enorm veel medelijden met mijn ex dat ie zijn kind de meeste dagen moet missen maar hij heeft het daar niet zo moeilijk mee, omdat ie een man is en een moederband anders is volgens hem ook al houd hij zielsveel van zijn kind.
Ik denk eigenlijk dat het gewoon per man verschilt, voor jou zou co ouderschap misschien fijner zijn.
Ik ken ook maar heel weinig mannen die hun kind missen. 1 waarbij de jongste bij vader woont en 1 die terugverhuisd is. De andere mannen die ik kenzijnallemaal vrolijk doorgegaanmet tweede leg of vaderen over stuefkinderen.
maar TO, wat let je om een andere omgangsregeling bespreekbaar te maken? En hoe vul je nu je leven in?
zaterdag 25 oktober 2014 10:29
quote:waterval70 schreef op 25 oktober 2014 @ 10:21:
[...]
Ik ken ook maar heel weinig mannen die hun kind missen.
Misschien dat veel vaders het niet laten zien dat ze het erg vinden.
Ik doel niet op de vaders die ondanks pogingen van moeder niet meer dagen hun kind zien of de dagen niet gebruiken. Aan de buitenkant kan het lijken alsof het ze weinig doet, maar van binnen kan het anders voelen.
Mijn vader was er zo één. Heb ik pas veel later van hem gehoord.
Hij was ook niet helemaal zichzelf de weekenden dat ik er was. Dat kwam omdat hij 2 weken met gemis had geworsteld en in het weekend al weer bezig was met het aanstaande gemis.
[...]
Ik ken ook maar heel weinig mannen die hun kind missen.
Misschien dat veel vaders het niet laten zien dat ze het erg vinden.
Ik doel niet op de vaders die ondanks pogingen van moeder niet meer dagen hun kind zien of de dagen niet gebruiken. Aan de buitenkant kan het lijken alsof het ze weinig doet, maar van binnen kan het anders voelen.
Mijn vader was er zo één. Heb ik pas veel later van hem gehoord.
Hij was ook niet helemaal zichzelf de weekenden dat ik er was. Dat kwam omdat hij 2 weken met gemis had geworsteld en in het weekend al weer bezig was met het aanstaande gemis.
Een volk dat voor tirannen zwicht, zal meer dan lijf en goed verliezen, dan dooft het licht
zaterdag 25 oktober 2014 10:39
Ik ken het wel.
heb gelukkig nu mijn jochie een weekje bij me, herfstvakantie.
voor de rest ook weekend om de 2 weken.
Het beste dat ik nu kan doen , is laten zien dat ik er voor hem ben.
ik heb de situatie geaccepteerd zoals hij is, dat wil niet zeggen dat ik mijn jochie niet meer zou willen zien.
Een schuldgevoel heb ik niet, ik heb meer dan 1000% ingezet om deze situatie te voorkomen, but it takes 2 to tango.
50/50 zou ideaal zijn maar practisch niet haalbaar.
ik woon in NL mama in B en mijn jochie gaat in B naar school.
veelal moet ik om 6 de deur uit om naar mijn werk te gaan, geen idee hoe mijn jochie dan weer op school moet geraken.
ik heb hem door toedoen van mama eens 6 maanden niet gezien, daar word je echt niet vrolijk van ( understatement )
heb gelukkig nu mijn jochie een weekje bij me, herfstvakantie.
voor de rest ook weekend om de 2 weken.
Het beste dat ik nu kan doen , is laten zien dat ik er voor hem ben.
ik heb de situatie geaccepteerd zoals hij is, dat wil niet zeggen dat ik mijn jochie niet meer zou willen zien.
Een schuldgevoel heb ik niet, ik heb meer dan 1000% ingezet om deze situatie te voorkomen, but it takes 2 to tango.
50/50 zou ideaal zijn maar practisch niet haalbaar.
ik woon in NL mama in B en mijn jochie gaat in B naar school.
veelal moet ik om 6 de deur uit om naar mijn werk te gaan, geen idee hoe mijn jochie dan weer op school moet geraken.
ik heb hem door toedoen van mama eens 6 maanden niet gezien, daar word je echt niet vrolijk van ( understatement )
wie de toekomst als tegenwind ervaart, loopt in de verkeerde richting.
zaterdag 25 oktober 2014 10:39
quote:Kurritsj schreef op 25 oktober 2014 @ 10:29:
[...]
Misschien dat veel vaders het niet laten zien dat ze het erg vinden.
Ik doel niet op de vaders die ondanks pogingen van moeder niet meer dagen hun kind zien of de dagen niet gebruiken. Aan de buitenkant kan het lijken alsof het ze weinig doet, maar van binnen kan het anders voelen.
Mijn vader was er zo één. Heb ik pas veel later van hem gehoord.
Hij was ook niet helemaal zichzelf de weekenden dat ik er was. Dat kwam omdat hij 2 weken met gemis had geworsteld en in het weekend al weer bezig was met het aanstaande gemis.Heel heel mooi geformuleerd,en had zelf niet beter kunnen verwoorden
[...]
Misschien dat veel vaders het niet laten zien dat ze het erg vinden.
Ik doel niet op de vaders die ondanks pogingen van moeder niet meer dagen hun kind zien of de dagen niet gebruiken. Aan de buitenkant kan het lijken alsof het ze weinig doet, maar van binnen kan het anders voelen.
Mijn vader was er zo één. Heb ik pas veel later van hem gehoord.
Hij was ook niet helemaal zichzelf de weekenden dat ik er was. Dat kwam omdat hij 2 weken met gemis had geworsteld en in het weekend al weer bezig was met het aanstaande gemis.Heel heel mooi geformuleerd,en had zelf niet beter kunnen verwoorden
