Relaties
alle pijlers
Van samenwonen naar latten?
vrijdag 21 maart 2014 23:07
Lieve Saoto, al die tijd ben ik een meelezer geweest. Steeds zocht ik jouw topic op.
Wat heb je het goed gedaan. Toppie!! en Klasse!!
En nu, nu ben je in je eigen huisje. Met je spulletjes en je lieve beestjes.
Op dit moment en de komende tijd zal het gek voelen, het huis moet nog "eigen" worden. Maar dat gaat goed komen.
Dit kan ik je uit eigen ervaring zeggen.
Er komen momenten, vooral als de rook is opgetrokken, dat je je vreemd zal voelen. Maar ook dat gaat voorbij, Blijf schrijven, alle dames hier herkennen je gevoelens, gedachten, emoties en verdriet. En allen zijn wij hier sterker uitgekomen.
Blijf naar de toekomst gericht, het zal je goed doen!!!!
Het klinkt gek, maar ik ben trots op je.
Wat heb je het goed gedaan. Toppie!! en Klasse!!
En nu, nu ben je in je eigen huisje. Met je spulletjes en je lieve beestjes.
Op dit moment en de komende tijd zal het gek voelen, het huis moet nog "eigen" worden. Maar dat gaat goed komen.
Dit kan ik je uit eigen ervaring zeggen.
Er komen momenten, vooral als de rook is opgetrokken, dat je je vreemd zal voelen. Maar ook dat gaat voorbij, Blijf schrijven, alle dames hier herkennen je gevoelens, gedachten, emoties en verdriet. En allen zijn wij hier sterker uitgekomen.
Blijf naar de toekomst gericht, het zal je goed doen!!!!
Het klinkt gek, maar ik ben trots op je.
zaterdag 22 maart 2014 02:35
Oh gelukkig Saoto!
En super dat je even komt updaten.
Wat is het ineens snel gegaan he. Snap ook helemaal het verloren gevoel. Herstellen van dit al zal wel z'n tijd vergen.
Dit is volgens mij een van de meest rotte manieren om een relatie te moeten eindigen. Het voelt gewoon als verslagen zijn.. Geen enkele optie is gewenst als je gevoel het helemaal voor het zeggen had. En jij mag zelf ook nog eens het besluit nemen.
Pas na een tijd gaat het langzamerhand wat settelen in je hoofd en komen die gevoelens hopelijk weer tot rust.
En super dat je even komt updaten.
Wat is het ineens snel gegaan he. Snap ook helemaal het verloren gevoel. Herstellen van dit al zal wel z'n tijd vergen.
Dit is volgens mij een van de meest rotte manieren om een relatie te moeten eindigen. Het voelt gewoon als verslagen zijn.. Geen enkele optie is gewenst als je gevoel het helemaal voor het zeggen had. En jij mag zelf ook nog eens het besluit nemen.
Pas na een tijd gaat het langzamerhand wat settelen in je hoofd en komen die gevoelens hopelijk weer tot rust.
zaterdag 22 maart 2014 19:41
Sterke stoere dappere vrouw! Alles wat je doet, komt 3x terug. Dat zie je al met het verhuizen. Zo'n slecht mens zul je dus niet zijn. Ik ben echt heel trots op je! Maak je huis van jezelf, nodig alleen mensen uit die een positieve energie meebrengen en maak jezelf weer heel. En mocht je willen schrijven hier: ik zal je lezen.
zaterdag 22 maart 2014 23:38
voor je nieuwe huis en omdat we je toch wel een succesverhaal mogen noemen, en stiekem ben ik blij dat ie nog even uit zijn dak is gegaan zodat je zeker weet dat ie een lul is die je nooit je huis binnen moet laten.
Hoe was de eerste nacht? Meestal is die onrustig omdat je moet wennen aan alle nieuwe geluiden en ik kan me zo voorstellen dat je je behoorlijk ontheemd hebt gevoeld. De eerste weekjes alleen wonen is altijd wennen maar gelukkig heb je je werk zodat je je bed wel uit moet en zijn er altijd nofg schilderijtjes die je nog moet ophangen en de lente komt er aan dus de bloemetjes moeten buiten gezet worden en die jank aanvallen die je tussendoor hebt laat je lekker gaan wan de stress moet er uit maar mogen niet langer duren dan 10 minuten(zet de kookwekker maar). Echt een hele dikke knuffel van me en ik proost op je nieuwe bestaan want je hebt me echt blij gemaakt.
Hoe was de eerste nacht? Meestal is die onrustig omdat je moet wennen aan alle nieuwe geluiden en ik kan me zo voorstellen dat je je behoorlijk ontheemd hebt gevoeld. De eerste weekjes alleen wonen is altijd wennen maar gelukkig heb je je werk zodat je je bed wel uit moet en zijn er altijd nofg schilderijtjes die je nog moet ophangen en de lente komt er aan dus de bloemetjes moeten buiten gezet worden en die jank aanvallen die je tussendoor hebt laat je lekker gaan wan de stress moet er uit maar mogen niet langer duren dan 10 minuten(zet de kookwekker maar). Echt een hele dikke knuffel van me en ik proost op je nieuwe bestaan want je hebt me echt blij gemaakt.
zondag 23 maart 2014 15:35
Zo lief van jullie allemaal! En zo fijn om te lezen dat jullie zo met me meeleven! Heb even nog alleen internet op m'n telefoon maar kan dus gelukkig nu en dan wat van me laten horen/lezen.
Slapen is nog wat lastig maar lukt vannacht vast weer een stukje beter. M'n wallen hangen op m'n knieën bij wijze van spreken, man man wat ben ik ongelooflijk moe! Maar dat geeft niks, trekt wel weer bij, ik zit nu hier met mijn allerliefste beestjes en het huisje is echt super!! Van nu af aan is het opbouwen. Eind van de week ben ik vier dagen vrij en dan kan ik op m'n gemak verder hier met uitpakken en aan kant maken. Hoop dat ik in die dagen me niet ineens heel alleen ga voelen ofzo maar had al bedacht dat ik dan afleiding moet gaan zoeken. Verdrietig zijn is niet erg, in de put zakken wel, dus dat gaan we niet doen!
Ook zo leuk dat meelezers zich laten horen, top!
Slapen is nog wat lastig maar lukt vannacht vast weer een stukje beter. M'n wallen hangen op m'n knieën bij wijze van spreken, man man wat ben ik ongelooflijk moe! Maar dat geeft niks, trekt wel weer bij, ik zit nu hier met mijn allerliefste beestjes en het huisje is echt super!! Van nu af aan is het opbouwen. Eind van de week ben ik vier dagen vrij en dan kan ik op m'n gemak verder hier met uitpakken en aan kant maken. Hoop dat ik in die dagen me niet ineens heel alleen ga voelen ofzo maar had al bedacht dat ik dan afleiding moet gaan zoeken. Verdrietig zijn is niet erg, in de put zakken wel, dus dat gaan we niet doen!
Ook zo leuk dat meelezers zich laten horen, top!
zondag 23 maart 2014 19:35
Niet alleen fysiek, vooral mentaal zul je straks moe zijn. En misschien kun je jezelf de komende 4 vrije dagen afleiden, maar misschien is het ook goed (is aan jou!) om ook tijd vrij te maken om te overdenken wat er precies is gebeurd de laatste periode. Of lees je in over de 7 fasen van rouwverwerking, want dat is dit namelijk. Fijne nacht!
maandag 24 maart 2014 03:04
Nadenken doe ik de hele dag (en nacht)
Al een hele tijd. De fasen van rouwverwerking heb ik opgezocht en ik denk bij bijna elke fase, maar dat heb ik toch al gehad? De enige waar ik bang voor ben is 'depressie'. Acht jaar geleden ben ik heel depressief geweest. Daarna heb ik het gevoel gehad dat me dat nooit meer gaat gebeuren! En ondanks dat ik dat gevoel nog steeds heb schrok ik er een beetje van om dat te lezen. Maar ik heb voor hetere vuren gestaan en vele grotere verliezen geleden én overleefd! Dus wat vertrouwen in mezelf mag ik wel hebben.
Wat ik met mijn vriend wil? Ik heb geen vriend meer. Er komt vast ooit een beter exemplaar op mijn pad.
Al een hele tijd. De fasen van rouwverwerking heb ik opgezocht en ik denk bij bijna elke fase, maar dat heb ik toch al gehad? De enige waar ik bang voor ben is 'depressie'. Acht jaar geleden ben ik heel depressief geweest. Daarna heb ik het gevoel gehad dat me dat nooit meer gaat gebeuren! En ondanks dat ik dat gevoel nog steeds heb schrok ik er een beetje van om dat te lezen. Maar ik heb voor hetere vuren gestaan en vele grotere verliezen geleden én overleefd! Dus wat vertrouwen in mezelf mag ik wel hebben.
Wat ik met mijn vriend wil? Ik heb geen vriend meer. Er komt vast ooit een beter exemplaar op mijn pad.
maandag 24 maart 2014 09:31
Fijn om te lezen dat dit topic je echt kracht geeft Saoto!
Ik kan me wel voorstellen dat je bang bent om in een depressie te zakken. Kun je daarvoor niet nu al vast voorzorgsmaatregelen nemen? Bijvoorbeeld afspraken over maken met een goede vriendin, dat ze je waarschuwt 'en nu naar een psychiater!' ofzo. Of zelfs preventief al naar een psycholoog? (ik roep maar wat hoor)
Ik kan me wel voorstellen dat je bang bent om in een depressie te zakken. Kun je daarvoor niet nu al vast voorzorgsmaatregelen nemen? Bijvoorbeeld afspraken over maken met een goede vriendin, dat ze je waarschuwt 'en nu naar een psychiater!' ofzo. Of zelfs preventief al naar een psycholoog? (ik roep maar wat hoor)
maandag 24 maart 2014 13:43
Kastanjez, ik heb helemaal niet het gevoel dat dat nodig is gelukkig. Het enige waar ik echt last van heb is pijn in mijn lijf en erg erg moe. Maar dat is ook niet gek en ik verwacht dat dat volgende week al aardig beter zal zijn.
Vannacht al beter geslapen, wel rot gedroomd. Hij had zich weer in mijn leven gemanoeuvreerd en ik had hem dus die ruimte ook gegeven. En ik moest aan jullie uit komen leggen hoe ik dat nou had laten gebeuren! Gelukkig was het maar een droom!
Vannacht al beter geslapen, wel rot gedroomd. Hij had zich weer in mijn leven gemanoeuvreerd en ik had hem dus die ruimte ook gegeven. En ik moest aan jullie uit komen leggen hoe ik dat nou had laten gebeuren! Gelukkig was het maar een droom!
maandag 24 maart 2014 14:15
Waar ik na afloop een enorm schuldgevoel aan overhield was naar mijn vriendinnen (die ik allemaal in de steek had gelaten om hem), mijn familie (zelfde reden) en mijn ouders die veel verdriet hebben gehad maar mij niet konden helpen. Mij hielp het om met hen opnieuw af te spreken, hun kant van het verhaal te beluisteren en het goed te maken. Om de controle weer terug te krijgen over mijn leven en de invulling daarvan.
Verder een enorm schuldgevoel naar mezelf, hoe heb ik me zo kunnen laten inpakken en zo kunnen laten gaan? En daar ben ik mee aan de slag gegaan. Heb mijn eigen handelen onder de loep genomen en gezegd: als ik weer op DIT kruispunt sta, of wanneer mij DAT wordt gevraagd, dan mag ik van mezelf eerst nadenken voordat ik antwoord geef. En ik mag eerst aan mezelf denken en dan pas aan de ander.
Dat van die dromen, dat herken ik heel goed. Ik heb, zeker in rustiger tijden, alles eruit gedroomd wat er was gebeurd. Toch fijn om te lezen dat je misschien vanwege het forum en de mensen hier een drempel opwerpt om terug te gaan, wellicht gaat je dat nog redden in de toekomst! Sterke vrouw, ik ben trots op je!
Verder een enorm schuldgevoel naar mezelf, hoe heb ik me zo kunnen laten inpakken en zo kunnen laten gaan? En daar ben ik mee aan de slag gegaan. Heb mijn eigen handelen onder de loep genomen en gezegd: als ik weer op DIT kruispunt sta, of wanneer mij DAT wordt gevraagd, dan mag ik van mezelf eerst nadenken voordat ik antwoord geef. En ik mag eerst aan mezelf denken en dan pas aan de ander.
Dat van die dromen, dat herken ik heel goed. Ik heb, zeker in rustiger tijden, alles eruit gedroomd wat er was gebeurd. Toch fijn om te lezen dat je misschien vanwege het forum en de mensen hier een drempel opwerpt om terug te gaan, wellicht gaat je dat nog redden in de toekomst! Sterke vrouw, ik ben trots op je!
