Relaties
alle pijlers
Van samenwonen naar latten?
maandag 24 maart 2014 23:07
quote:Doreia schreef op 24 maart 2014 @ 14:15:
Verder een enorm schuldgevoel naar mezelf, hoe heb ik me zo kunnen laten inpakken en zo kunnen laten gaan? En daar ben ik mee aan de slag gegaan. Heb mijn eigen handelen onder de loep genomen en gezegd: als ik weer op DIT kruispunt sta, of wanneer mij DAT wordt gevraagd, dan mag ik van mezelf eerst nadenken voordat ik antwoord geef. En ik mag eerst aan mezelf denken en dan pas aan de ander.
Heel herkenbaar! Daar ga ik ook zeker op letten!
Al eerder heb ik mezelf ik allerlei situaties het recht op bedenktijd toegekend, gewoon omdat dat beter is voor mij. Nu wil ik graag nog leren om mezelf in een relatie niet zo weg te cijferen. Want dat is in ieder geval waar ik de mist in ga en dat is niet nodig.
Heb een zus en twee broertjes, alleen daar is er nog maar eentje van over en die heb ik nog niet gesproken. Zie er erg tegenop en wil met mijn vader morgen even overleggen hoe we het gaan doen. (Onze thuissituatie was verre van normaal maar dat was al duidelijk denk ik) Mijn vader is de liefste die ik me kan wensen! Zijn vrouw kwam vanmiddag naar me toe, ook echt een schat.
Op mijn werk hebben ze voor vandaag nog iemand anders geregeld, morgen ga ik gewoon weer. Mijn vriendin noemde me Dappere Dodo vandaag, vind ik ook lief
Andere vriendin stelde voor dat ik een weekje vrij zou nemen, maar met snipperen en/of ziekmelden kom je niet verder vind ik. Vandaag was al hoge uitzondering voor mij. Misschien kan ik wat extra uurtjes slaap pakken nu.
Al zit m'n hoofd zo ontzettend vol nu, heb er nog steeds alle vertrouwen in.
Verder een enorm schuldgevoel naar mezelf, hoe heb ik me zo kunnen laten inpakken en zo kunnen laten gaan? En daar ben ik mee aan de slag gegaan. Heb mijn eigen handelen onder de loep genomen en gezegd: als ik weer op DIT kruispunt sta, of wanneer mij DAT wordt gevraagd, dan mag ik van mezelf eerst nadenken voordat ik antwoord geef. En ik mag eerst aan mezelf denken en dan pas aan de ander.
Heel herkenbaar! Daar ga ik ook zeker op letten!
Al eerder heb ik mezelf ik allerlei situaties het recht op bedenktijd toegekend, gewoon omdat dat beter is voor mij. Nu wil ik graag nog leren om mezelf in een relatie niet zo weg te cijferen. Want dat is in ieder geval waar ik de mist in ga en dat is niet nodig.
Heb een zus en twee broertjes, alleen daar is er nog maar eentje van over en die heb ik nog niet gesproken. Zie er erg tegenop en wil met mijn vader morgen even overleggen hoe we het gaan doen. (Onze thuissituatie was verre van normaal maar dat was al duidelijk denk ik) Mijn vader is de liefste die ik me kan wensen! Zijn vrouw kwam vanmiddag naar me toe, ook echt een schat.
Op mijn werk hebben ze voor vandaag nog iemand anders geregeld, morgen ga ik gewoon weer. Mijn vriendin noemde me Dappere Dodo vandaag, vind ik ook lief
Andere vriendin stelde voor dat ik een weekje vrij zou nemen, maar met snipperen en/of ziekmelden kom je niet verder vind ik. Vandaag was al hoge uitzondering voor mij. Misschien kan ik wat extra uurtjes slaap pakken nu.
Al zit m'n hoofd zo ontzettend vol nu, heb er nog steeds alle vertrouwen in.
dinsdag 25 maart 2014 10:43
Waarom mag jij geen vrij nemen van jezelf? Je mag nu aan jezelf denken. Zo kun je met je vader spreken over wat er moet gebeuren. Ook nu weer: hier staat ook bijzonder verlof voor, net als bij verhuizen. Sla je CAO erop na. Je hoeft niet altijd naar je werk in deze situaties. Als je nu door blijft rennen, weet ik zéker dat de klap straks 3x zo hard terugkomt. Je lichaam zal je tegen gaan houden en zorgen dat je eerst dingen gaat verwerken voor je weer verder mag. Ontzie jezelf een beetje vrouw.
dinsdag 25 maart 2014 15:47
Ik vind dat ik geen vrij hoef te nemen omdat ik geen contact met haar had. En dat had ook niet gehoeven als ik geweten had dat ze zo snel dood zou gaan. Mijn vader heb ik gesproken, mijn broertje is ingelicht en die pakte het gelukkig ook vrij laconiek op.
Gisteren heb ik al onverwachts en heel kort van te voren vrij gevraagd en dat betekent dus dat er iemand plotseling mijn dienst over moest nemen. Zometeen en morgen ga ik gewoon weer, daarna heb ik een paar dagen vrij.
Er verandert al zoveel momenteel dat ik dingen die niet hoeven te veranderen ook liever niet verander. En ik moet zeggen, het gaat best met me. Alleen nog moe en alles doet pijn, maar ik heb er echt alle vertrouwen in dat dat volgende week beter zal zijn!
Gisteren heb ik al onverwachts en heel kort van te voren vrij gevraagd en dat betekent dus dat er iemand plotseling mijn dienst over moest nemen. Zometeen en morgen ga ik gewoon weer, daarna heb ik een paar dagen vrij.
Er verandert al zoveel momenteel dat ik dingen die niet hoeven te veranderen ook liever niet verander. En ik moet zeggen, het gaat best met me. Alleen nog moe en alles doet pijn, maar ik heb er echt alle vertrouwen in dat dat volgende week beter zal zijn!
dinsdag 25 maart 2014 20:18
Ik loop net te denken, zo slecht is het allemaal niet. De relatie maakte me zo nerveus, de financiële situatie hing als een steen om mijn nek (terwijl ik geen schulden heb of een te hoge hypotheek of zonder werk zit) en mijn moeder was een loeder van de bovenste plank.
Nu even druk en veel maar krijg er veel rust en een beter nieuw leven voor terug waarin alles weer voor me open ligt.
Nu even druk en veel maar krijg er veel rust en een beter nieuw leven voor terug waarin alles weer voor me open ligt.
donderdag 27 maart 2014 00:14
De laatste loodjes, nog even werken hier en dan rust. Ik ben kapot moe gesloopt, weet nauwelijks nog wat ik denken moet en het huilen staat me nader dan het lachen. Ik vind mezelf best positief hoor maar nu is het echt even op... In ieder geval heb ik lucht als ik nu thuis kom ja. In MIJN huis met m'n allerliefste beestjes.
donderdag 27 maart 2014 00:37
Ik vind je een sterke vrouw. Ik lees ook al een tijd mee en je inspireert me. Niet dat mijn relatie slecht was, maar het was een aaneenschakeling van compromissen. Jij deed me inzien dat dat niet genoeg is.
Kom op.... Huil, voel wat je voelt en kijk vooruit. Het is de enige weg.
Kom op.... Huil, voel wat je voelt en kijk vooruit. Het is de enige weg.
Eigenlijk, ben ik een enorme burgertrut!!
donderdag 27 maart 2014 10:31
quote:saoto schreef op 25 maart 2014 @ 20:18:
Ik loop net te denken, zo slecht is het allemaal niet. De relatie maakte me zo nerveus, de financiële situatie hing als een steen om mijn nek (terwijl ik geen schulden heb of een te hoge hypotheek of zonder werk zit) en mijn moeder was een loeder van de bovenste plank.
Nu even druk en veel maar krijg er veel rust en een beter nieuw leven voor terug waarin alles weer voor me open ligt.Kijk dit is een knap staaltje relativeren. Komt goed met je lieve Saoto!
Ik loop net te denken, zo slecht is het allemaal niet. De relatie maakte me zo nerveus, de financiële situatie hing als een steen om mijn nek (terwijl ik geen schulden heb of een te hoge hypotheek of zonder werk zit) en mijn moeder was een loeder van de bovenste plank.
Nu even druk en veel maar krijg er veel rust en een beter nieuw leven voor terug waarin alles weer voor me open ligt.Kijk dit is een knap staaltje relativeren. Komt goed met je lieve Saoto!
donderdag 27 maart 2014 10:34
quote:saoto schreef op 25 maart 2014 @ 20:18:
Ik loop net te denken, zo slecht is het allemaal niet. De relatie maakte me zo nerveus, de financiële situatie hing als een steen om mijn nek (terwijl ik geen schulden heb of een te hoge hypotheek of zonder werk zit) en mijn moeder was een loeder van de bovenste plank.
Nu even druk en veel maar krijg er veel rust en een beter nieuw leven voor terug waarin alles weer voor me open ligt.
Dus omdat ze een loeder was, is het niet zo slecht dat ze dood is?
Oké. Sterkte met de rest dan maar.
Ik loop net te denken, zo slecht is het allemaal niet. De relatie maakte me zo nerveus, de financiële situatie hing als een steen om mijn nek (terwijl ik geen schulden heb of een te hoge hypotheek of zonder werk zit) en mijn moeder was een loeder van de bovenste plank.
Nu even druk en veel maar krijg er veel rust en een beter nieuw leven voor terug waarin alles weer voor me open ligt.
Dus omdat ze een loeder was, is het niet zo slecht dat ze dood is?
Oké. Sterkte met de rest dan maar.
donderdag 27 maart 2014 10:54
Kookwekkertje, dat is zeker niet voldoende nee, een relatie die aan elkaar hangt van compromissen is vermoeiend en kost je zoveel energie. Zo hoort het niet te zijn, dat is in ieder geval niet wat ik wil.
Soophanoniem, dat was niet wat ik bedoelde. Ik bedoel dat ik er in mijn dagelijkse leven weinig van zal merken dat ze overleden is én ik probeer om te gaan met alles wat er vroeger gebeurd is en nooit meer rechtgezet kan worden omdat ze er niet meer is. Al was dat toch niet gebeurd en zou ze het ook niet gekund hebben. Altijd was daar nog de kans dat ze het ooit zou proberen en die is nu weg. Is niet erg, is ook een soort van rust.
Soophanoniem, dat was niet wat ik bedoelde. Ik bedoel dat ik er in mijn dagelijkse leven weinig van zal merken dat ze overleden is én ik probeer om te gaan met alles wat er vroeger gebeurd is en nooit meer rechtgezet kan worden omdat ze er niet meer is. Al was dat toch niet gebeurd en zou ze het ook niet gekund hebben. Altijd was daar nog de kans dat ze het ooit zou proberen en die is nu weg. Is niet erg, is ook een soort van rust.
donderdag 27 maart 2014 13:33
donderdag 27 maart 2014 13:38
Het verwerken gaat beginnen. Je hoofd moet weer alle verbindingen opnieuw aanleggen en je moet jezelf weer ontdekken wie je bent, wat je leuk vind en hoe spontaniteit ook alweer ging. Succes vrouw, blijf schrijven, er zijn er genoeg hier (waaronder ik) die ook deze fase al hebben afgerond en je erin bij kunnen staan.
donderdag 27 maart 2014 20:58
Echt fijn Sooph, dat je even inbreekt in een topic waar je geen flauw benul van hebt hoe het gelopen is en iemand een sneer geeft over haar overleden moeder. Zeer gevoelig! (ik zal geen opmerking maken over zwangerschapshormonen).
Saoto, wanneer heb je een paar dagen weekend? (ik neem tenminste aan dat je onregelmatig werkt). Dan kun je alle tijd voor jezelf nemen. Lekker een bos bloemen in je EIGEN huis halen, op een stoel voor het raam gaan zitten en naar het uitzicht kijken, mediterend over het leven in zijn algemeen en jouw specifieke situatie in het bijzonder, weet ik wat.
Nou ja, ik heb niks nuttigs te zeggen, maar wou je even laten weten dat ik nog steeds af en toe aan je denk en bewondering voor je heb!
Saoto, wanneer heb je een paar dagen weekend? (ik neem tenminste aan dat je onregelmatig werkt). Dan kun je alle tijd voor jezelf nemen. Lekker een bos bloemen in je EIGEN huis halen, op een stoel voor het raam gaan zitten en naar het uitzicht kijken, mediterend over het leven in zijn algemeen en jouw specifieke situatie in het bijzonder, weet ik wat.
Nou ja, ik heb niks nuttigs te zeggen, maar wou je even laten weten dat ik nog steeds af en toe aan je denk en bewondering voor je heb!
zaterdag 29 maart 2014 02:34
Isdatzo, ik denk dat wel, dat het een bepaalde rust zal brengen.
Weet niet of dat nu ook al echt meteen gebeurt?
Doreia ja, verwerken. Gisteren had ik het best lastig, vandaag weer beter.
Als het voornamelijk de stress is die ik 'mis' is het goed op te brengen! Maar daarmee ben je er niet natuurlijk...
Kanstanjez, superlief dat je het zo voor me opneemt! Maar over het algemeen probeer ik me weinig aan te trekken van zulk soort berichten. Komt op mij over alsof diegene meer frustraties heeft en dat even kwijt moet ofzo.
Ik heb weekend, gisteren, vandaag, nu!
Hoop gedaan en het begint echt wat te worden hier.
Weet niet of dat nu ook al echt meteen gebeurt?
Doreia ja, verwerken. Gisteren had ik het best lastig, vandaag weer beter.
Als het voornamelijk de stress is die ik 'mis' is het goed op te brengen! Maar daarmee ben je er niet natuurlijk...
Kanstanjez, superlief dat je het zo voor me opneemt! Maar over het algemeen probeer ik me weinig aan te trekken van zulk soort berichten. Komt op mij over alsof diegene meer frustraties heeft en dat even kwijt moet ofzo.
Ik heb weekend, gisteren, vandaag, nu!
Hoop gedaan en het begint echt wat te worden hier.
zaterdag 29 maart 2014 02:55
Moeilijk te zeggen lijkt me, Saoto.
Mijn ervaring is dat het altijd dubbel blijft. Omdat belangrijke zaken nooit meer kunnen worden uitgesproken/besproken, want diegene is niet meer. Aan de andere kant is er de rust, dat je niet meer zit te wachten op een eventuele mogelijkheid, waarop je in feite al jarenlang wacht of "hoopt" (tegen beter weten in eigenlijk). En de rust van het weten dat de ander nu in elk geval in vrede is.
En om even heel betweterig over te komen, het volgende... Alles is als een speer gegaan, inclusief jijzelf. Ik snap dat je werk een fijne afleiding biedt, en je dit aangrijpt om 'on track' en in ritme te blijven. Mede om een terugval in dat gat van een depressie te willen vermijden, begrijp ik het zo?
Maar zorg je ook dat het niet te gek wordt? Ik kan het niet van hieruit beoordelen, maar het lijkt erop dat je zo ontzettend veel tegelijk op je schouders neemt.
Slaapgebrek en onderwijl het uiterste van je lichaam vergen, kan een hoop teweeg brengen in niet al te goede zin. Je zult het vast weten, maar luister alsjeblieft naar je lijf en gun het de tijd om op te laden. En met een gezond gestel kun je al die emoties, die vast nog van hot naar her gaan vliegen, ook beter aan.
Verder hier ook een en al bewondering voor jou.
Wat ben je ver gekomen in zo'n korte tijd!
Zou zeggen, goed weekend gewenst
Mijn ervaring is dat het altijd dubbel blijft. Omdat belangrijke zaken nooit meer kunnen worden uitgesproken/besproken, want diegene is niet meer. Aan de andere kant is er de rust, dat je niet meer zit te wachten op een eventuele mogelijkheid, waarop je in feite al jarenlang wacht of "hoopt" (tegen beter weten in eigenlijk). En de rust van het weten dat de ander nu in elk geval in vrede is.
En om even heel betweterig over te komen, het volgende... Alles is als een speer gegaan, inclusief jijzelf. Ik snap dat je werk een fijne afleiding biedt, en je dit aangrijpt om 'on track' en in ritme te blijven. Mede om een terugval in dat gat van een depressie te willen vermijden, begrijp ik het zo?
Maar zorg je ook dat het niet te gek wordt? Ik kan het niet van hieruit beoordelen, maar het lijkt erop dat je zo ontzettend veel tegelijk op je schouders neemt.
Slaapgebrek en onderwijl het uiterste van je lichaam vergen, kan een hoop teweeg brengen in niet al te goede zin. Je zult het vast weten, maar luister alsjeblieft naar je lijf en gun het de tijd om op te laden. En met een gezond gestel kun je al die emoties, die vast nog van hot naar her gaan vliegen, ook beter aan.
Verder hier ook een en al bewondering voor jou.
Wat ben je ver gekomen in zo'n korte tijd!
Zou zeggen, goed weekend gewenst
zaterdag 29 maart 2014 12:16
En de rust van het weten dat de ander nu in elk geval in vrede is.
Ik kan me, met alles wat zij op haar geweten heeft, niks bij deze zin voorstellen. Wat wel zo is, en veel mensen met mij mee denken, is dat ze nu in ieder geval niemand meer kan kwetsen. Nou is ze vast niet tegen iedereen zo geweest, het is niet mijn bedoeling haar helemaal af te branden ofzo, maar feit is en blijft dat ze enorm veel kapot heeft gemaakt. En geen enkele poging heeft ondernomen om daar ooit iets van proberen recht te zetten.
Ja het ging als een speer hè, maar beter toch ook, zachte heelmeesters enzo... Maar nu is het inderdaad tijd om een versnelling (of drie) lager te gaan. Ik moet zeggen dat ik niet bang ben om in een depressie te belanden. Maar een terugval of gat of hoe je het ook noemen wilt, dat gaat onvermijdelijk worden denk ik wel eens. Want niemand kan toch zo zijn leven omgooien en doorgaan alsof er niets gebeurd is?
Van ex hoor ik niks en dat vind ik fijn, beter ook, het zou alleen maar stress en onrust veroorzaken want ik wil het niet meer, het kán niet meer.
Nu ga ik (jaja, op mijn gemak) een beetje verder met uitpakken en opruimen hier.
Jullie ook een goed weekend allemaal!
Ik kan me, met alles wat zij op haar geweten heeft, niks bij deze zin voorstellen. Wat wel zo is, en veel mensen met mij mee denken, is dat ze nu in ieder geval niemand meer kan kwetsen. Nou is ze vast niet tegen iedereen zo geweest, het is niet mijn bedoeling haar helemaal af te branden ofzo, maar feit is en blijft dat ze enorm veel kapot heeft gemaakt. En geen enkele poging heeft ondernomen om daar ooit iets van proberen recht te zetten.
Ja het ging als een speer hè, maar beter toch ook, zachte heelmeesters enzo... Maar nu is het inderdaad tijd om een versnelling (of drie) lager te gaan. Ik moet zeggen dat ik niet bang ben om in een depressie te belanden. Maar een terugval of gat of hoe je het ook noemen wilt, dat gaat onvermijdelijk worden denk ik wel eens. Want niemand kan toch zo zijn leven omgooien en doorgaan alsof er niets gebeurd is?
Van ex hoor ik niks en dat vind ik fijn, beter ook, het zou alleen maar stress en onrust veroorzaken want ik wil het niet meer, het kán niet meer.
Nu ga ik (jaja, op mijn gemak) een beetje verder met uitpakken en opruimen hier.
Jullie ook een goed weekend allemaal!
