Verliefd - dilemma

Hallo iedereen,





Tijd terug heb ik een meid leren kennen. In het begin liet ze me koud, bovendien heeft ze een vriend. Dus een dubbele reden om haar links te laten liggen. We hadden echter eerst wat gewoon contact. Dat is uitgelopen tot ik durf wel te zeggen een goede vriendschap. We kunnen het erg goed met elkaar vinden, doen zo nu en dan wat samen. Vond ik ook leuk, wat onderbreking en wat gezelligheid, maar het is voor mij nu meer dan een vriendschap geworden. Ik ben verliefd.



Ik merk aan haar dat zij mij ook zo nu en dan meer dan leuk vind. Zij gooit bijvoorbeeld geen barrière op als dichtbij sta. Ze deinst niet terug...we lachen veel met elkaar, we hebben erg veel gemeen. Als zij geen relatie had gehad, dan hadden wij denk ik nu een relatie gehad.



Alleen nu ik vlinders in mijn buik krijg, begin ik onzeker te worden. Ik durf ook niet verder te gaan, omdat ik ook niet de vriendschap om zeep zou willen helpen.

Maar ik wil ook niet dat zij denkt dat ik wil dat het alleen bij vriendschap blijft. Zij heeft immers een relatie en zal naar mijn idee ook iets minder snel het initiatief durven nemen.

Ik heb haar als een heel leuk, spontaan, gezellig iemand leren kennen. Als mijn gelijke. Iemand waar ik verder mee wil in het leven.



Hebben jullie tips? Hoe kan ik subtiel als het ware pushen?

Of gewoon het gesprek brengen op dat ik gevoelens voor haar begin te krijgen? Ik ben begin gewoon zo onzeker te worden dat ik dat soort dingen gewoon minder goed durf.

quote:Nemesis. schreef op 18 april 2014 @ 20:35:

Afstand nemen is het enige juiste. Natuurlijk duwt ze je niet weg: jullie zijn vrienden. Dat denkt zij tenminste.



Ik durf mijn handen er voor in het vuur te steken dat het voor haar ook zo nu en dan meer is. Ze zoekt me soms als het ware gewoon op.

Wat ik zeg...als zij niet in een relatie zat, dikke kans dat wij nu een relatie hadden. De chemie als twee singles elkaar ontmoeten en een relatie gaan beginnen, dat speelt zich nu ook af. Ik voel het gewoon. Zij stelde zelf voor om binnenkort samen iets te gaan doen.

quote:viva-amber schreef op 18 april 2014 @ 20:40:

Iemand die in een relatie zit en open staat voor een ander kan bij jou hetzelfde doen. Dus zelfs al zou het lukken dan kun je je steeds afvragen of zij wellicht op stapt wanneer er een leuker exemplaar voorbij komt.



Dat snap ik en dat besefte ik me ook, maar zo wispelturig is zij (gelukkig) niet. Ik dacht eerst ook. Iemand in een relatie, die laat ik links liggen. Als zij namelijk hem bedriegt, kan ze mij ook zo makkelijk bedriegen. Maar het is langzaam gegroeid.



Ik heb ook tegen mijzelf gezegd dat mocht dit wat worden, dan wil ik dat zij eerlijk is tegenover haar huidige vriend. Anders houd ik het ook weer net zo snel voor gezien.

quote:pietje1204 schreef op 18 april 2014 @ 21:37:

Als je haar echt zo leuk vindt en respect voor haar hebt dan vertel je haar dat jullie niet meer met elkaar om kunnen gaan omdat jij gevoelens voor haar hebt gekregen.



Als zij jou dan ook echt leuk vindt en respect heeft voor haar vriend dat verbreekt ze de relatie zodat de weg vrij is voor jullie.



Het kan gebeuren dat je in een relatie zit en iemand tegenkomt op wie je verliefd wordt en die beter bij je past dan je huidige partner. Dat is heel pijnlijk en verdrietig maar het is nog erger als iemand bij je blijft die verlangt naar een ander (of stiekem een affaire heeft met een ander).



Ik zou toch niet willen dat het heimelijk zou gebeuren, want dan zou ze zoiets (later) ook bij mij kunnen flikken en dat zijn dingen waar ik dan op af zou knappen. Vertrouwen is de basis van elke relatie. Wel zou ik een soort van overgangsfase kunnen waarderen. Zij hoeft van mij nu niet gelijk tegen haar huidige vriend te zeggen. Het is uit, want wij kunnen het nu wel erg goed met elkaar vinden, het zou ook de roes kunnen zijn. Het valt denk ik mee, aangezien het verder langzaamaan is gegroeid. Het is overigens ook niet dat we elkaar nu al jaren kennen. Het is allemaal vrij recent.



Alleen heb ik wel het idee met zo'n gesprek. Het is dan zo serieus. Op zo'n moment een feitelijke keuze. Ik trek dan gelijk de lijn. Maar zo'n gesprek zal ik niet uit de weg gaan.Als ik binnenkort met haar op stap ga zal ik wel even kijken hoe het verder vergaat. Als ik merk dat het voor haar ook meer dan een vriendschap is, dan zal ik er wel langzaamaan over beginnen.



Als ik er zo over begin, valt het gelijk rauw op haar dak. Wil ik ook niet.



Bovendien. Wij zijn beide nog jong, dus voor de beste mensen hier. Hoeveel van jullie kwam gelijk de liefde van jullie leven tegen?

Ik vind het alleen lastig dat ze in een relatie zit. Maakt me ook onzeker. Ik zit verder ook niet achter haar aan, van " Oh alsjeblieft...laten we alsjeblieft een relatie beginnen". We zijn verder ook open en eerlijk naar elkaar toe...dus wat dat betreft is het sowieso een zeer hechte vriendschap.



Hoe ik verder weet of ze mij ziet staan? Lang verhaal. Maar om het korter te maken moest ik eerst niet zoveel van haar hebben. En toen ze ook zei dat ze een vriend had, wilde ik al helemaal geen moeite doen om indruk te maken. Het contact was eerst oppervlakkig, maar werd langzaamaan steeds beter. Ik heb al die tijd (en zij denk ik ook) gewoon het gezien als vriendschap. Ze zei, toen we elkaar nog amper kende, dat ze om het een of ander aan me moest denken (wat ga ik hier niet zeggen). Ik dacht gewoon " ok leuk" ....we hebben toen samen iets gedaan uit gezelligheid. Normaal gesproken zou ik als ik indruk heb willen maken, bijvoorbeeld wel de deur open gehouden en dat soort dingen. Hier totaal niet. Het was gewoon leuk met z'n twee, maar meer ook niet.



Tijd later nog een keer op stap geweest. Ze zij die avond nog dat ze het erg gezellig vond. Alles nog steeds beschouwd als vriendschap.

Het contact is sindsdien eigenlijk steeds hechter geworden. We zijn als het ware echt naar elkaar toe gegroeid in zeer korte tijd. Waar ze eerst nog terug deinsde, de onzichtbare barrière, is dat nu niet meer het geval. We kunnen elkaar verder uitstekend vinden. Ik probeer haar niet vaker te zien, zij gebruikt mij ook niet om het een of ander gedaan te krijgen. Ondertussen beginnen bij mij de gevoelens steeds meer te komen dat dit iemand is waar ik de rest van mijn leven mee zou kunnen delen en ik denk dat zij ook wel meer in mij ziet dan een vriend. Ze heeft alleen al een vriend, wat het allemaal een stuk lastiger maakt.

quote:boebezoebe schreef op 19 april 2014 @ 09:34:

Ik zeg ook zo vaak tegen vrienden en kenissen dat ik het gezellig met ze heb gehad. En ik ben echt niet verliefd op ze.



Ik denk dat je ontzettend je eigen verliefdheid op haar aan het projecteren bent.



Oh ja, dat zeggen mensen heel vaak gewoon uit beleefdheid..."Nou het was gezellig...tot de volgende keer!". Op een toon van "En nu wegwezen, heb je wel genoeg gezien!".



Of als het wel degelijk oprecht is meer op een toon

van "Het was leuk, maar tot hier...nu scheiden onze wegen"



Hier was het oprecht gezellig. We hebben een heel leuke avond gehad. Ik heb er verder niet naar gevist, van "het was gezellig hè...." en dat zij zoiets had van "oh ja...was heel gezellig".

Nee. Ik wilde eigenlijk opstappen en zeggen van "Het was erg leuk...fijne avond verder". Het was gewoon een vriendschap. Voor mij.



Heb het niet kunnen zeggen, want zij zei toen we op het punt stonden om gedag te zeggen. Ik heb honger gekregen...ik weet niet of jij nog zin hebt om wat te eten?

Ik had inderdaad wel een beetje honger. Verder een heel leuke, gezellig avond gehad dus ach...alleen maar leuk. Hebben we nog even wat gegeten.



Toen zei ze uit zichzelf dat ze het erg gezellig vond. Dus voor mijn gevoel hadden we eigenlijk vrij snel een zeer goede vriendschap.

Als we elkaar weer zien dan kijken we elkaar aan met allebei een glimlach van oor tot oor. We praten uitgebreid met elkaar over van alles en nog wat. Het botert gewoon erg goed. Ik heb het al die tijd beschouwt als een steeds hechter wordende vriendschap.

Ik vertelde haar eens iets...over iets wat ik vond. Tijd later, komt ze er zelf op terug. Ze zei zo van "je had gelijk".

Ik had echt zoiets van "Wauw....de dingen die ik zeg, die blijven echt hangen. Het zijn niet alleen beleefdheidspraatjes" Bovendien denkt ze dus aan mij als ik er niet bij ben. Dat had ze al eens eerder van "Ik dacht nog aan je toen...enz enz". Toen ik er ook niet bij was.



We hebben verder onze eigen leventjes, maar als we elkaar zien en spreken dan is er telkens weer die klik. Dat voor iemand waarvan ik eerst dacht zoiets van "mwah...lijkt me niet een heel leuk iemand". Iemand tegen wie ik verder gewoon beleefd wilde zijn. Uitgegroeid tot een vriendschap en het zo ook hebben willen beschouwen, maar nu inmiddels zo nu en dan de vlaag van vlinders. Een vlaag, want zo nu en dan beschouw ik het nog steeds als een zeer goede vriendschap. Ik zit daarom ook niet helemaal op een roze wolk en projecteer niets op haar.



We kunnen het goed met elkaar vinden. Ik ben verder ook geen praatpaal, tegen wie ze gewoon even alles kan uitstorten.

De gesprekken gaan nog steeds over en weer over van alles en nog wat.



Nu heeft ze mij weer gevraagd om iets samen te beleven. De gevoelens van verliefdheid gieren door mijn lijf. Als zij single was, dan was dit gewoon overduidelijk. We zijn aan elkaar gewaagd, we voelen elkaar goed aan. Dit is gewoon het begin van een relatie.

Alleen het zou een stuk simpeler zijn als zij op dit moment single was en niet al een vriend had.



Ik ga haar huidige vriend niet bedriegen. Zij heeft haar huidige vriend ook niet bedrogen met mij, zal ik ook niet toestaan.

Vertrouwen is voor mij een principe. Vertrouwen begint met eerlijk zijn. Ik vind het prima als de gevoelens wederzijds zijn. Alleen voor haar is het misschien nog lastig om de ene relatie te verbreken en de ander te beginnen. Vandaar dat ik zeg, die "overgangsfase". Ik wil haar de ruimte gunnen voor haar om te zien met wie ze verder zou willen. Ik heb het verder nog niet over haar gehad dat ik haar meer dan leuk begin te vinden, maar dit is wel zo'n beetje het punt dat ik het wil gaan doen.



Ik wil haar ook niet gelijk voor het blok gooien en zoiets zeggen als "hem of mij". Eigenlijk subtiel zeggen "Je hebt de ruimte en ja...ik zou ook met je verder willen in het leven...een relatie beginnen...".



Alleen hoe ga ik dat aanpakken? Daarvoor zou ik dolgraag tips ontvangen.