Verstand en gevoel

17-04-2014 06:19 14 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb nu bijna een jaar iets met mij vriend. Ben al vrij snel gaan twijfelen aan het gevoel wat ik voor hem heb. Ik mis iets..

Hij is knap, intelligent, spontaan, assertief, lief, grappig, inlevingsvermogen etc..maar toch mis ik iets.

Ik ben in therapie bij rouwverwerking omdat ik aantal jaren geleden plotseling mijn vader is overleden. En merk dat ik mijn gevoel ook heb afgesloten voor andere personen.

De relaties die ik voor mijn vriend heb gehad zou je kunnen verdelen in twee soorten:

lieve vriendjes die verstandelijk genoeg bij mij pasten maar gevoelsmatig niet genoeg voelde.

of niet zo'n lieve vriendjes die me juist onzekerder maakte, hier twijfelde ik ook over mijn gevoel maar als ze het uitmaakte was ik er helemaal kapot van (wat raar is als je altijd hebt getwijfelt)

Mijn vriend valt meer in het verstandelijke, ik vind hem helemaal geweldig en hij raakte mij. (weet precies hoe ik me voel etc).



We hebben nu 3 weken een time out gehad zonder contact omdat ik dit graag wilde. Ik voel er niks bij..als iemand vraagt of ik hem heb gemist kan ik niet volmondig ja zeggen.

Het is alsof het nooit anders is geweest! Ik bedoel dat voor die tijd voordat ik hem leerde kennen. Ik heb het ook wel erg druk, maar je vriend niet missen vind ik niet echt normaal.

Ik schrik ervan dat ik dus merk dat hij me helemaal niks doet?? Dat kan toch niet?

Mijn therapeut zegt dat ik nooit verliefd ben geweest en dat ik dit blokkeer. Ik heb al een half jaar sessies en daar ben ik aan het proberen om erachter te komen of ik mijn gevoelens blokkeer bij hem of dat ik hem simpelweg niet leuk genoeg vind.

In dat half jaar heb ik geprobeerd om me meer open te stellen, maar iedere keer houd iets me tegen..

IK ben bang dat ik dit dus bij de volgende weer krijg. En heb geen zin dat ik strakjes 35 jaar ben en hier nog mee te zit.

Ik kom er gewoon niet uit.

Ik zou zo graag een relatie willen hebben waarbij ik echt de vlinders voel!! Waarvan je diep binnenin je weet dat het goed zit. Echt die aantrekkingskracht dat je z'n kleren van z'n lijf wil scheuren in de slaapkamer :P
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij kun je beter eerst in het reine met jezelf komen en je even niet zo richten op een vriend hebben en hoe dat hoort te voelen.
Wat Eefje zegt.



Maak een einde aan deze relatie en ga serieus met jezelf aan de slag. Je verdient het!
Lieve TO,



Als je nog maar zo kort met iemand samen bent en al zo lang twijfelt dan werkt het (op dit moment) niet.



Dat kan zijn omdat jij teveel te verwerken hebt maar het kan ook zo zijn dat deze man (hoe lief ook) gewoon niet degene is met wie jij gelukkig zal worden.



Ik denk dat het voor jou zelf goed is om eerst zelf weer lekker in je vel te zitten. En voor hem is het beter als je hem loslaat en hij iemand tegen kan komen die vol voor hem kan gaan.



Als jij weer helemaal lekker in je vel zit weet je beter wat je wil in een relatie en dan komt er echt wel een keer een man voorbij die in jou losmaakt wat jij zoekt!
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je nieteens als vriend van hem houdt als je hem na drie weken afwezigheid niet mist. Verder begrijp ik je voorkeur voor vriendjes die je onzeker maken niet. Van nature houdt niemand van onzekerheid, tenzij je weigert om verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen bestaan en die liever aan anderen overlaat. Die anderen houden altijd meer van zichzelf dan van een ander, dus wat je wil bestaat eigenlijk niet.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Als jij om iemand geeft, maak je hem dan onzeker? Nee natuurlijk, want je wil niet dat hij zich rot voelt. Dat doet pijn aan je hart. Je wil je lief niet klein zien.



Maar vreemd genoeg verwacht je van een dergelijk onverschillig en hard persoon wel dat die veel om je geeft? Hoe dan.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Ik weet ook niet hoe dat kan. Hoe kan t zo'n pijn doen als iemand me verlaat als de relatie altijd oppervlakkig is geweest. En nu bij mijn vriend voel ik niet veel terwijl het echt een diepgaande relatie is? T is echt een droomrelatie wat ik altijd wou. En nu heb ik het en is t nog niet goed..
Alle reacties Link kopieren
Had je een goede relatie met je vader?
Kan het niet gewoon heel simpel zijn en dat je gewoon niet echt verliefd op hem bent? Op papier zouden er heel veel mannen geschikt voor mij zijn maar verliefdheid heeft daar niets mee e maken. Als je het helemaal terugbrengt naar de basis zijn met name de feromonen het belangrijkst(lichaamsgeur).



Misschien moet je er ook niet te veel achter zoeken.
Alle reacties Link kopieren
Ik had een goede band met mijn vader. Hij was echt een gevoelsmens en ik kon goed met hem praten.
Alle reacties Link kopieren
Ik het begin vond ik hem echt leuk en had t gevoel dat t goed zat. Al vrij snel toen de spanning, nieuwigheid en onzekerheid weg was vond ik t niet super meer. Dit is wel vaker voorgekomen
Volgens mij heet dat gewoon daten, er is geen vonk, je hebt geen kriebels in je buik gehad, dat is niet uitzonderlijk hoor. Als je echt een keer verliefd wordt dan is dat echt heel anders dan "in het begin vond ik hem echt leuk".



Dan gieren de zenuwen door je lichaam als je hem gaat zien, maak je je zorgen over welke kleding je aan moe trekken, heb je fantasien over hoe jullie je kinderen gaan noemen en raak je niet uitgepraat over hem en ben je doodsbang dat ie jou niet leuk vindt.
Alle reacties Link kopieren
waterplant, wat je nu verteld heb ik dus wel echt allemaal gehad in het begin bij hem. De eerste paar weken dan. Ik was super zenuwachtig op dates, en belde veel met hem en verheugde me op de keren dat ik hem weer ging zien
Ja, en soms gaat de fase over in houden van, andere keren niet en dan rest er wat je nu voelt: niks.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven