Relaties
alle pijlers
Vriendin snapt niet dat ik even met mezelf bezig ben
zondag 19 oktober 2014 23:54
Oke, ik weet het, ik post nu even ontzettend veel topics- maar ik zit met 1001 dingen en als ik dan toch bezig ben, dan maar meteen hier.
Ik heb de afgelopen twee maanden een moeilijke periode gehad. Twee sterfgevallen van mensen die ontzettend dicht bij me stonden, relatie uit, weer begonnen met opleiding (gaat gelukkig goed, maar wel stressvol) en mijn angststoornis is weer opgelaaid. Daardoor ben ik gewoon echt even met mezelf bezig. Ik weet ook wel dat ik veel over mijn sores praat, maar ik probeer het te beperken. Daarbij ben ik echt wel geintresseerd in anderen. Ik vraag altijd hoe het met ze gaat en vraag door. Ik probeer me zo veel mogelijk in te leven.
Maar nu komt het. Ik heb een vriendin die, net als ik, ook wat problemen heeft. Ze is al eens eerder ontzettend labiel tegen me uitgevallen nadat ze wat op had. Ze heeft me letterlijk op straat lopen duwen en uitschelden. Uiteindelijk heb ik haar vergeven omdat ik weet dat ze het ook niet makkelijk heeft. Gisteren kreeg ik weer de volle laag. Zij was gestart met een cursus en blijkbaar viel het verkeerd dat ik haar vroeg of ik die ook kon doen volgend semester, want hij leek me wel leuk. Het ging blijkbaar alleen over mij, ik ben egoistisch, ze voelt zich niet gerespecteerd/ gewaardeerd. Ik heb haar altijd gezegd dat ze gewoon uit zichzelf moet komen vertellen als ze iets leuks/vervelends/grappigs heeft meegemaakt, want ik ga het niet uit haar trekken. Ik ben een heel extravert persoon, dus als zij niks zegt zeg ik wel iets. Blijkbaar begrijpt ze dat niet, of misschien ben ik wel de grote egoist hier, maar in haar ogen denk ik alleen aan mezelf en wals ik over iedereen heen.
Ik weet nu even niet wat ik hiermee moet. Ik zit in een onwijze rouwperiode, ben gespannen, gestresst, maak me zorgen om van alles en nog wat en dan krijg ik dit ook over me heen. Mensen begrijpen blijkbaar niet hoe moeilijk dit voor me is. Wat zouden jullie doen? Proberen te lijmen? Hoe? Of moet ik haar maar vertellen dat het me eigenlijk niks meer interesseert? Zo voelt het namelijk wel op dit moment. Ik vind het echt ontzettend beklemmend dit. Ik heb tig keer sorry gezegd maar het is nog steeds niet goed genoeg.
Ik heb de afgelopen twee maanden een moeilijke periode gehad. Twee sterfgevallen van mensen die ontzettend dicht bij me stonden, relatie uit, weer begonnen met opleiding (gaat gelukkig goed, maar wel stressvol) en mijn angststoornis is weer opgelaaid. Daardoor ben ik gewoon echt even met mezelf bezig. Ik weet ook wel dat ik veel over mijn sores praat, maar ik probeer het te beperken. Daarbij ben ik echt wel geintresseerd in anderen. Ik vraag altijd hoe het met ze gaat en vraag door. Ik probeer me zo veel mogelijk in te leven.
Maar nu komt het. Ik heb een vriendin die, net als ik, ook wat problemen heeft. Ze is al eens eerder ontzettend labiel tegen me uitgevallen nadat ze wat op had. Ze heeft me letterlijk op straat lopen duwen en uitschelden. Uiteindelijk heb ik haar vergeven omdat ik weet dat ze het ook niet makkelijk heeft. Gisteren kreeg ik weer de volle laag. Zij was gestart met een cursus en blijkbaar viel het verkeerd dat ik haar vroeg of ik die ook kon doen volgend semester, want hij leek me wel leuk. Het ging blijkbaar alleen over mij, ik ben egoistisch, ze voelt zich niet gerespecteerd/ gewaardeerd. Ik heb haar altijd gezegd dat ze gewoon uit zichzelf moet komen vertellen als ze iets leuks/vervelends/grappigs heeft meegemaakt, want ik ga het niet uit haar trekken. Ik ben een heel extravert persoon, dus als zij niks zegt zeg ik wel iets. Blijkbaar begrijpt ze dat niet, of misschien ben ik wel de grote egoist hier, maar in haar ogen denk ik alleen aan mezelf en wals ik over iedereen heen.
Ik weet nu even niet wat ik hiermee moet. Ik zit in een onwijze rouwperiode, ben gespannen, gestresst, maak me zorgen om van alles en nog wat en dan krijg ik dit ook over me heen. Mensen begrijpen blijkbaar niet hoe moeilijk dit voor me is. Wat zouden jullie doen? Proberen te lijmen? Hoe? Of moet ik haar maar vertellen dat het me eigenlijk niks meer interesseert? Zo voelt het namelijk wel op dit moment. Ik vind het echt ontzettend beklemmend dit. Ik heb tig keer sorry gezegd maar het is nog steeds niet goed genoeg.
maandag 20 oktober 2014 00:06
dus: jij bent heel extravert en als zij niks zegt vul jij het wel in
je gaat het niet uit mensen trekken
Je zegt het zelf al, daar wordt je dus op aangesproken en ineens ben je daar verontwaardigd over. hoe heb je gereageerd? je zegt namelijk dat het je niet interesseert.
Je zegt dat ze jou niet begrijpt maar begrijp je haar wel?
je gaat het niet uit mensen trekken
Je zegt het zelf al, daar wordt je dus op aangesproken en ineens ben je daar verontwaardigd over. hoe heb je gereageerd? je zegt namelijk dat het je niet interesseert.
Je zegt dat ze jou niet begrijpt maar begrijp je haar wel?
maandag 20 oktober 2014 00:11
quote:sabbaticalmeds schreef op 20 oktober 2014 @ 00:06:
dus: jij bent heel extravert en als zij niks zegt vul jij het wel in
je gaat het niet uit mensen trekken
Je zegt het zelf al, daar wordt je dus op aangesproken en ineens ben je daar verontwaardigd over. hoe heb je gereageerd? je zegt namelijk dat het je niet interesseert.
Je zegt dat ze jou niet begrijpt maar begrijp je haar wel?
Nee nee, dat begrijp je verkeerd. Als zij iets zegt luister ik en vraag ik door, maar blijkbaar is het verkeerd dat ik dan dingen op mij betrek. Toen ze dat laatst zei bij het uitgaan heb ik mijn excuses aangeboden, sorry gezegd en ik heb die avond ook genoeg aan haar gevraagd. Ik heb uitgelegd waardoor ik zo met mezelf bezig ben. Toch werd ze die avond door de drank steeds pissiger en heeft ze een scene geschopt. Ik probeerde kalm te blijven en aan te geven dat ik er mee bezig ben, en dat ze veel op heeft en even tot rust moet komen.
Gisteren en vandaag kreeg ik echter allemaal woedende appjes. Hetzelfde verhaal weer opnieuw. Dat begrijp ik niet. Ik heb toch al sorry gezegd? Aangegeven dat ik er aan werk? Dat meteen in de praktijk gebracht? Ik weet het ook niet meer. Als iemand het een keer aangeeft, ik sorry zeg maar er vervolgens mee blijft komen, dan snap ik het ook niet meer. Ik heb haar gezegd dat ik dat zo zie en als zij me niet kan/wil vergeven we maar beter even afstand moeten nemen, want ik trek even geen extra stress en drama. Voor mij is het klaar als iemand zijn excuses aanbiedt. Voor haar niet blijkbaar.
En wat dat extraverte betreft: als mensen niet met hun eigen verhaal komen dan vertel ik wat ik heb meegemaakt. Ik vraag dan ook naar hun belevenissen, maar ik heb gewoon altijd wel wat te vertellen.
dus: jij bent heel extravert en als zij niks zegt vul jij het wel in
je gaat het niet uit mensen trekken
Je zegt het zelf al, daar wordt je dus op aangesproken en ineens ben je daar verontwaardigd over. hoe heb je gereageerd? je zegt namelijk dat het je niet interesseert.
Je zegt dat ze jou niet begrijpt maar begrijp je haar wel?
Nee nee, dat begrijp je verkeerd. Als zij iets zegt luister ik en vraag ik door, maar blijkbaar is het verkeerd dat ik dan dingen op mij betrek. Toen ze dat laatst zei bij het uitgaan heb ik mijn excuses aangeboden, sorry gezegd en ik heb die avond ook genoeg aan haar gevraagd. Ik heb uitgelegd waardoor ik zo met mezelf bezig ben. Toch werd ze die avond door de drank steeds pissiger en heeft ze een scene geschopt. Ik probeerde kalm te blijven en aan te geven dat ik er mee bezig ben, en dat ze veel op heeft en even tot rust moet komen.
Gisteren en vandaag kreeg ik echter allemaal woedende appjes. Hetzelfde verhaal weer opnieuw. Dat begrijp ik niet. Ik heb toch al sorry gezegd? Aangegeven dat ik er aan werk? Dat meteen in de praktijk gebracht? Ik weet het ook niet meer. Als iemand het een keer aangeeft, ik sorry zeg maar er vervolgens mee blijft komen, dan snap ik het ook niet meer. Ik heb haar gezegd dat ik dat zo zie en als zij me niet kan/wil vergeven we maar beter even afstand moeten nemen, want ik trek even geen extra stress en drama. Voor mij is het klaar als iemand zijn excuses aanbiedt. Voor haar niet blijkbaar.
En wat dat extraverte betreft: als mensen niet met hun eigen verhaal komen dan vertel ik wat ik heb meegemaakt. Ik vraag dan ook naar hun belevenissen, maar ik heb gewoon altijd wel wat te vertellen.
maandag 20 oktober 2014 00:17
maandag 20 oktober 2014 00:18
quote:sabbaticalmeds schreef op 20 oktober 2014 @ 00:13:
[...]
waarom vraag je dat dan niet aan haar?
Doe ik ook, maar krijg alleen maar meer woede over me heen.
Ik heb met haar gepraat in de kroeg, maar daarna werd ze nog meer dronken en ging ze echt heel vals en boos doen. Ik snap het gewoon niet. Ik vind het niet normaal dat je mensen gaan duwen en uitschelden op straat. Dat heb ik ook gezegd. Ik ben kalm gebleven en probeerde het te rationaliseren maar ze ziet in mij nu blijkbaar een soort satan.
[...]
waarom vraag je dat dan niet aan haar?
Doe ik ook, maar krijg alleen maar meer woede over me heen.
Ik heb met haar gepraat in de kroeg, maar daarna werd ze nog meer dronken en ging ze echt heel vals en boos doen. Ik snap het gewoon niet. Ik vind het niet normaal dat je mensen gaan duwen en uitschelden op straat. Dat heb ik ook gezegd. Ik ben kalm gebleven en probeerde het te rationaliseren maar ze ziet in mij nu blijkbaar een soort satan.
maandag 20 oktober 2014 00:20
maandag 20 oktober 2014 00:21
tja ik vind het ook niet normaal, maar ik vind zo'n gesprek met drank ook niet normaal. ik vind het ook niet normaal dat iemand veel praat om de tijd te vullen als een ander niet praat. maar ja, het gebeurt nu eenmaal.
het leuke van vriendschap is dat je er elk moment mee kan ophouden als je het niet leuk meer vindt.
het leuke van vriendschap is dat je er elk moment mee kan ophouden als je het niet leuk meer vindt.
maandag 20 oktober 2014 00:23
quote:Yavanna schreef op 20 oktober 2014 @ 00:13:
Misschien kunnen jullie beter een keer rustig samen in gesprek gaan met elkaar. En niet in de kroeg of over de app. En vraag haar dan wat er precies aan de hand is.Misschien zijn er al langer irritaties bij haar en komt het nu tot een uitbarsting. Laat haar even en praat het dan rustig uit.
Misschien kunnen jullie beter een keer rustig samen in gesprek gaan met elkaar. En niet in de kroeg of over de app. En vraag haar dan wat er precies aan de hand is.Misschien zijn er al langer irritaties bij haar en komt het nu tot een uitbarsting. Laat haar even en praat het dan rustig uit.
maandag 20 oktober 2014 00:24
maandag 20 oktober 2014 00:25
quote:sabbaticalmeds schreef op 20 oktober 2014 @ 00:21:
tja ik vind het ook niet normaal, maar ik vind zo'n gesprek met drank ook niet normaal. ik vind het ook niet normaal dat iemand veel praat om de tijd te vullen als een ander niet praat. maar ja, het gebeurt nu eenmaal.
het leuke van vriendschap is dat je er elk moment mee kan ophouden als je het niet leuk meer vindt.Ik denk dat ik haar genoeg gevraagd heb hoe het met haar ging. Voor mij is het nu ergens wel klaar, ik laat me niet uitschelden.
tja ik vind het ook niet normaal, maar ik vind zo'n gesprek met drank ook niet normaal. ik vind het ook niet normaal dat iemand veel praat om de tijd te vullen als een ander niet praat. maar ja, het gebeurt nu eenmaal.
het leuke van vriendschap is dat je er elk moment mee kan ophouden als je het niet leuk meer vindt.Ik denk dat ik haar genoeg gevraagd heb hoe het met haar ging. Voor mij is het nu ergens wel klaar, ik laat me niet uitschelden.
maandag 20 oktober 2014 00:33
quote:ottertje87 schreef op 20 oktober 2014 @ 00:11:
[...]
Nee nee, dat begrijp je verkeerd. Als zij iets zegt luister ik en vraag ik door, maar blijkbaar is het verkeerd dat ik dan dingen op mij betrek. .
Ik herken dit wel een beetje. Ik wilde dan geen dingen voor de ander invullen en betrok het dan ook op mezelf. Maar hiermee gaf ik de ander dan het gevoel dat zelfs als die ander een probleem had het nog om mij ging. Dat was totaal niet mijn insteek maar zo voelde die ander dat wel. Daar ben ik nu meer van afgestapt. En probeer dan ook gewoon stil te zijn en wacht tot die ander verder gaat.
En als je dit dan hebt in combinatie met "En wat dat extraverte betreft: als mensen niet met hun eigen verhaal komen dan vertel ik wat ik heb meegemaakt. Ik vraag dan ook naar hun belevenissen, maar ik heb gewoon altijd wel wat te vertellen.
Dus zij laat 20 seconden stilte vallen en daar kom jij met je verhaal.
Ja dan heeft ze helemaal het gevoel: Ik mag er niet zijn.
[...]
Nee nee, dat begrijp je verkeerd. Als zij iets zegt luister ik en vraag ik door, maar blijkbaar is het verkeerd dat ik dan dingen op mij betrek. .
Ik herken dit wel een beetje. Ik wilde dan geen dingen voor de ander invullen en betrok het dan ook op mezelf. Maar hiermee gaf ik de ander dan het gevoel dat zelfs als die ander een probleem had het nog om mij ging. Dat was totaal niet mijn insteek maar zo voelde die ander dat wel. Daar ben ik nu meer van afgestapt. En probeer dan ook gewoon stil te zijn en wacht tot die ander verder gaat.
En als je dit dan hebt in combinatie met "En wat dat extraverte betreft: als mensen niet met hun eigen verhaal komen dan vertel ik wat ik heb meegemaakt. Ik vraag dan ook naar hun belevenissen, maar ik heb gewoon altijd wel wat te vertellen.
Dus zij laat 20 seconden stilte vallen en daar kom jij met je verhaal.
Ja dan heeft ze helemaal het gevoel: Ik mag er niet zijn.
En ik ontdekte iets, bitterder dan de dood: de vrouw, die een valstrik is en wier hart een net is en wier handen boeien zijn.
maandag 20 oktober 2014 00:40
quote:harry13 schreef op 20 oktober 2014 @ 00:33:
[...]
Ik herken dit wel een beetje. Ik wilde dan geen dingen voor de ander invullen en betrok het dan ook op mezelf. Maar hiermee gaf ik de ander dan het gevoel dat zelfs als die ander een probleem had het nog om mij ging. Dat was totaal niet mijn insteek maar zo voelde die ander dat wel. Daar ben ik nu meer van afgestapt. En probeer dan ook gewoon stil te zijn en wacht tot die ander verder gaat.
En als je dit dan hebt in combinatie met "En wat dat extraverte betreft: als mensen niet met hun eigen verhaal komen dan vertel ik wat ik heb meegemaakt. Ik vraag dan ook naar hun belevenissen, maar ik heb gewoon altijd wel wat te vertellen.
Dus zij laat 20 seconden stilte vallen en daar kom jij met je verhaal.
Ja dan heeft ze helemaal het gevoel: Ik mag er niet zijn.Dat snap ik, ik heb dat ook tegen haar gezegd waarom ik dat deed, maar het was niet goed genoeg ofzo.
[...]
Ik herken dit wel een beetje. Ik wilde dan geen dingen voor de ander invullen en betrok het dan ook op mezelf. Maar hiermee gaf ik de ander dan het gevoel dat zelfs als die ander een probleem had het nog om mij ging. Dat was totaal niet mijn insteek maar zo voelde die ander dat wel. Daar ben ik nu meer van afgestapt. En probeer dan ook gewoon stil te zijn en wacht tot die ander verder gaat.
En als je dit dan hebt in combinatie met "En wat dat extraverte betreft: als mensen niet met hun eigen verhaal komen dan vertel ik wat ik heb meegemaakt. Ik vraag dan ook naar hun belevenissen, maar ik heb gewoon altijd wel wat te vertellen.
Dus zij laat 20 seconden stilte vallen en daar kom jij met je verhaal.
Ja dan heeft ze helemaal het gevoel: Ik mag er niet zijn.Dat snap ik, ik heb dat ook tegen haar gezegd waarom ik dat deed, maar het was niet goed genoeg ofzo.
maandag 20 oktober 2014 00:44
Je hebt al aangegeven dat het misschien goed is om elkaar even met rust te laten. Dat lijkt me ook een goed idee. Dus herhaal dit nog even of blijf maar even stil.
Je hebt ongelooflijk veel op je bordje gehad de laatste tijd.
Je hebt gelijk dat daar nu geen nieuw drama bij past.
Je hebt ongelooflijk veel op je bordje gehad de laatste tijd.
Je hebt gelijk dat daar nu geen nieuw drama bij past.
Een volk dat voor tirannen zwicht, zal meer dan lijf en goed verliezen, dan dooft het licht
maandag 20 oktober 2014 00:52
quote:ottertje87 schreef op 20 oktober 2014 @ 00:39:
[...]
Nou, zij loopt woedende apps te sturen, dan ga ik niet zeggen van kom, we gaan wat drinken.Het was juist de bedoeling zonder dat drinken.
[...]
Nou, zij loopt woedende apps te sturen, dan ga ik niet zeggen van kom, we gaan wat drinken.Het was juist de bedoeling zonder dat drinken.
En ik ontdekte iets, bitterder dan de dood: de vrouw, die een valstrik is en wier hart een net is en wier handen boeien zijn.
maandag 20 oktober 2014 00:58
quote:ottertje87 schreef op 20 oktober 2014 @ 00:40:
[...]
Dat snap ik, ik heb dat ook tegen haar gezegd waarom ik dat deed, maar het was niet goed genoeg ofzo.
Uiteraard niet. Je snapt het nog niet. Want je legt uit hoe jij het bedoeltd heb, dus betrek je het weer op jezelf. ( Ik zeg toch dat ik het herken)
Dat zie jij niet zo maar zo voelt zij dat wel. Een betere reactie had geweest: Joh, dat moet eenzaam hebben gevoeld, ik heb dat nooit zo doorgehad. Of nog beter: Laten zien dat je je schuldig voelt door je lichaamstaal en zwijgen.
[...]
Dat snap ik, ik heb dat ook tegen haar gezegd waarom ik dat deed, maar het was niet goed genoeg ofzo.
Uiteraard niet. Je snapt het nog niet. Want je legt uit hoe jij het bedoeltd heb, dus betrek je het weer op jezelf. ( Ik zeg toch dat ik het herken)
Dat zie jij niet zo maar zo voelt zij dat wel. Een betere reactie had geweest: Joh, dat moet eenzaam hebben gevoeld, ik heb dat nooit zo doorgehad. Of nog beter: Laten zien dat je je schuldig voelt door je lichaamstaal en zwijgen.
En ik ontdekte iets, bitterder dan de dood: de vrouw, die een valstrik is en wier hart een net is en wier handen boeien zijn.
