Relaties
alle pijlers
Wanneer, hoe en waar moet je uit de kast komen?
maandag 21 juli 2014 23:14
Heey meiden!
Sorry ik weet het, dit is alweer de zoveelste topic als het gaat om lesbisch zijn. Ik zit namelijk met een vraag! Ik weet 100% zeker dat ik lesbisch ben, en wil het met iemand delen, omdat ik er wel mee zit. Alleen de vraag is aan wie? Hoe? En wanneer? En zal ik anders zeggen dat ik biseksueel ben? Omdat dat minder 'erg' is? Ik ben trouwens nog steeds verliefd op een vriendin van mij, waar ik trouwens nu achter ben hoe ze over lesbisch/biseksueel denkt. Ze vindt het niet erg omdat iedereen gelijk is, en het niet erg is of je nou op vrouwen of op mannen valt.. Het was trouwens wel HET moment om uit de kast te komen voor haar, maar was zo onpersoonlijk via whatssapp, en durfde het niet.. Maar ik wil en ga het haar vertellen, alleen heb de moed bog niet verzameld.. Dus een peptalk zou goed doen
Wanneer, hoe en waar kwamen jullie uit de kast?
En hoe zal ik het aanpakken met m'n vriendin?
Thank you girllss ðŸ‘
Sorry ik weet het, dit is alweer de zoveelste topic als het gaat om lesbisch zijn. Ik zit namelijk met een vraag! Ik weet 100% zeker dat ik lesbisch ben, en wil het met iemand delen, omdat ik er wel mee zit. Alleen de vraag is aan wie? Hoe? En wanneer? En zal ik anders zeggen dat ik biseksueel ben? Omdat dat minder 'erg' is? Ik ben trouwens nog steeds verliefd op een vriendin van mij, waar ik trouwens nu achter ben hoe ze over lesbisch/biseksueel denkt. Ze vindt het niet erg omdat iedereen gelijk is, en het niet erg is of je nou op vrouwen of op mannen valt.. Het was trouwens wel HET moment om uit de kast te komen voor haar, maar was zo onpersoonlijk via whatssapp, en durfde het niet.. Maar ik wil en ga het haar vertellen, alleen heb de moed bog niet verzameld.. Dus een peptalk zou goed doen
Wanneer, hoe en waar kwamen jullie uit de kast?
En hoe zal ik het aanpakken met m'n vriendin?
Thank you girllss ðŸ‘
maandag 21 juli 2014 23:27
Hi Lizzess,
Ik weet dat een familielid van mij er heel lang mee heeft geworsteld het te vertellen. Ik vond dat heel erg, want zelf vond ik het absoluut no big deal. Ik begreep dat dat voor de persoon in kwestie heel anders was.
Probeer het niet te veel op te blazen. Als je een beetje fijne vrienden en familie hebt, zullen ze je geaardheid gewoon accepteren. Ik zou het niet afzwakken tot bisexualiteit, omdat dat zogenaamd beter zou vallen. Wees eerlijk en to the point.
Sterkte met vertellen! Ik geloof dat je wel een steuntje in de rug kunt gebruiken. Als je een vriendin of familielid van mij zou zijn, mocht je het me meteen vertellen en zou ik je een knuffel geven omdat je zo dapper bent dat het je (eindelijk) durft te vertellen nadat je er zelf (toch wel) mee hebt geworsteld.
Het komt vast goed!! Veel succes met vertellen. Je kunt het, meis. Hier vertellen is een goede eerste stap
Liefs,
Cheery
Ik weet dat een familielid van mij er heel lang mee heeft geworsteld het te vertellen. Ik vond dat heel erg, want zelf vond ik het absoluut no big deal. Ik begreep dat dat voor de persoon in kwestie heel anders was.
Probeer het niet te veel op te blazen. Als je een beetje fijne vrienden en familie hebt, zullen ze je geaardheid gewoon accepteren. Ik zou het niet afzwakken tot bisexualiteit, omdat dat zogenaamd beter zou vallen. Wees eerlijk en to the point.
Sterkte met vertellen! Ik geloof dat je wel een steuntje in de rug kunt gebruiken. Als je een vriendin of familielid van mij zou zijn, mocht je het me meteen vertellen en zou ik je een knuffel geven omdat je zo dapper bent dat het je (eindelijk) durft te vertellen nadat je er zelf (toch wel) mee hebt geworsteld.
Het komt vast goed!! Veel succes met vertellen. Je kunt het, meis. Hier vertellen is een goede eerste stap
Liefs,
Cheery
maandag 21 juli 2014 23:32
Lizzess, dit is al je 3e topic, je vind het erg spannend he. Mijn advies zoals in de vorige topics is gegeven blijft hetzelfde. Vertel het haar gewoon, het zal jou heel veel rust geven. Misschien is de vriendschap in het begin wat akward als de liefde niet wederzijds is, maar als ze een echte vriendin is, dan blijft ze dat ook.
Bi zijn is niet meer of minder erg dan lesbisch zijn of hetro zijn. Je maak het voor jezelf zo zwaar. Ik begrijp het ook wel, ik heb het zelfde gehad. Maar juist vanuit die ervaring kan ik je zeggen dat het je zal opluchten om er open over te zijn. Heb je buiten haar nog andere vriendinnen, leraren, ooms/tantes of vertrouwenspersonen die je het alvast durft te zeggen?
Ik zou ook gaan voor een kaartje. Ik gok zo dat je het haar nog niet mondeling durft te vertellen of dat je dan weer terug krabbelt. Schrijf gewoon een lieve kaart, zet er vooral in dat je het heel erg moeilijk en lastig vind en zeg ook maar gelijk dat je haar wel heel erg leuk en bijzonder vind. Ooit moet je toch door die zure appel. En als de liefde wederzijds is, dan vind je het straks zo stom van jezelf dat je er zo lang mee hebt gewacht
Bi zijn is niet meer of minder erg dan lesbisch zijn of hetro zijn. Je maak het voor jezelf zo zwaar. Ik begrijp het ook wel, ik heb het zelfde gehad. Maar juist vanuit die ervaring kan ik je zeggen dat het je zal opluchten om er open over te zijn. Heb je buiten haar nog andere vriendinnen, leraren, ooms/tantes of vertrouwenspersonen die je het alvast durft te zeggen?
Ik zou ook gaan voor een kaartje. Ik gok zo dat je het haar nog niet mondeling durft te vertellen of dat je dan weer terug krabbelt. Schrijf gewoon een lieve kaart, zet er vooral in dat je het heel erg moeilijk en lastig vind en zeg ook maar gelijk dat je haar wel heel erg leuk en bijzonder vind. Ooit moet je toch door die zure appel. En als de liefde wederzijds is, dan vind je het straks zo stom van jezelf dat je er zo lang mee hebt gewacht
dinsdag 22 juli 2014 00:40
Mijn familielid vertelde mij, en de rest van de familie, pas toen die dertig was dat die homoseksueel was.
Niemand vond het erg, maar iedereen was wel erg verdrietig dat die dat zo lang voor zichzelf had gehouden en er in zijn eentje mee geworsteld had, want een worsteling was het wel geweest.
Het was zijn keuze, natuurlijk, om het toen pas te vertellen. Maar het doet pijn te weten dat hij er zolang eenzaam in is geweest terwijl het voor ons allemaal totaal geen issue is.
Maar wat ik probeer te zeggen,
Ik zou als ik jou hele goede vriendin was het juist heel erg vinden als je het niet durft te zeggen!!
Niemand vond het erg, maar iedereen was wel erg verdrietig dat die dat zo lang voor zichzelf had gehouden en er in zijn eentje mee geworsteld had, want een worsteling was het wel geweest.
Het was zijn keuze, natuurlijk, om het toen pas te vertellen. Maar het doet pijn te weten dat hij er zolang eenzaam in is geweest terwijl het voor ons allemaal totaal geen issue is.
Maar wat ik probeer te zeggen,
Ik zou als ik jou hele goede vriendin was het juist heel erg vinden als je het niet durft te zeggen!!
dinsdag 22 juli 2014 03:49
Op het moment dat je het gaat vertellen ga dan alsjeblieft niet liegen dat je bi bent als je zeker weet dat je lesbisch bent.
Dan ben je namelijk nóg niet klaar ermee.
Bovendien hoor en lees ik nog vaak genoeg dat bi zijn het beeld oproept dat je gewoon met iedereen het bed in duikt.
Dus of bi nou "beter" is...
Lesbisch wordt ook door domme mensen gewoon begrepen.
(voor de duidelijkheid: nee, zo denk ik persoonlijk niet over bi zijn.)
Ik denk ook dat je het er gewoon maar eens uit moet gooien zo langzamerhand.
Ik zou beginnen met mijn ouders.
En ik zou die vriendin vertellen dat ik lesbisch ben, maar nog niet dat ik gevoelens voor haar heb.
Dat zij vindt dat iedereen gelijk is wil niet zeggen dat ze niet hetero is.
Dan ben je namelijk nóg niet klaar ermee.
Bovendien hoor en lees ik nog vaak genoeg dat bi zijn het beeld oproept dat je gewoon met iedereen het bed in duikt.
Dus of bi nou "beter" is...
Lesbisch wordt ook door domme mensen gewoon begrepen.
(voor de duidelijkheid: nee, zo denk ik persoonlijk niet over bi zijn.)
Ik denk ook dat je het er gewoon maar eens uit moet gooien zo langzamerhand.
Ik zou beginnen met mijn ouders.
En ik zou die vriendin vertellen dat ik lesbisch ben, maar nog niet dat ik gevoelens voor haar heb.
Dat zij vindt dat iedereen gelijk is wil niet zeggen dat ze niet hetero is.
Het was zo donker dat ik overal lichtpuntjes zag.
dinsdag 22 juli 2014 08:43
Begin met iemand bij wie jij denkt dat het 't makkelijkste is om uit de kast te komen. Misschien zijn dat je ouders, misschien een andere vriend(in). Zodra je het aan iemand verteld hebt, zul je merken dat het je een enorm gevoel van opluchting geeft en wordt de stap om het aan andere mensen te vertellen automatisch kleiner!
En vertel het vooral ook op een manier die voor jou het prettigst is, of dat nou is via whatsapp, via een kaartje of wat dan ook. Het voordeel van face to face is natuurlijk wel dat je meteen iemands reactie kunt zien.
En vertel het vooral ook op een manier die voor jou het prettigst is, of dat nou is via whatsapp, via een kaartje of wat dan ook. Het voordeel van face to face is natuurlijk wel dat je meteen iemands reactie kunt zien.
dinsdag 22 juli 2014 09:09
Ik snap het probleem nooit zo. Ik ben nooit uit de kast gekomen, gewoon nooit in gegaan. Van jongs af aan vond ik jongens en meisjes leuk. Met beide sex gehad. Nu getrouwd met een man. Ik denk dat ik iets meer neig naar relatie met mannen. Maar vind vrouwen meestal mooier.
Speciaal gaan melden dat je lesbisch bent, ik blijf het bijzonder vinden...
Speciaal gaan melden dat je lesbisch bent, ik blijf het bijzonder vinden...
dinsdag 22 juli 2014 09:17
Eigenlijk zou het tegenwoordig toch niet meer moeilijk moeten zijn om dit tegen mensen te vertellen. Hieruit blijkt wel dat het toch nog niet volledig geaccepteerd word door iedereen wat ik echt moeilijk te begrijpen vind.
Ik denk net als meerderen hier dat je je vriendin moet vertellen dat je lesbisch bent ( en niet bi als je dat niet bent) misschien dat je later terug kan komen hierop door te vertellen wat je gevoelens voor haar persoonlijk zijn. Misschien zelfs wel dmv een brief.
Mijn zoon had jaren een jongen leren kennen waar hij het goed mee kon vinden. Deze vertelde eigenlijk direct dat hij homo was. ( beiden 15 jaar) mijn zoon had hier geen enkel probleem mee. Wat hij wel moeilijk vond was dat hij na paar maanden een brief kreeg waarin die jongen dus vertelde dat hij gevoelens had voor hem. Door die brief kon hij wel rustig nadenken over hoe hij hem kon vertellen dat hij hem een leuke vriend vond maar geen gevoelens voor hem had en dit ook nooit zou krijgen aangezien hij wel gewoon op meiden valt. ( dit na uitgebreid gesprek met mij ... Hij wilde hem niet kwetsen) moet zeggen dat ik op dat moment best blij was dat hij daar op deze leeftijd daar zo op reageerde. Hij heeft toen een goed gesprek gehad met die knul.
Ze zijn ook gewoon vrienden gebleven . Daar doet jouw verhaal me wel aan denken toen ik het las.
Als je niks zegt blijft het tussen jullie in hangen zonder dat je vriendin daar iets van weet. Succes !!
Ik denk net als meerderen hier dat je je vriendin moet vertellen dat je lesbisch bent ( en niet bi als je dat niet bent) misschien dat je later terug kan komen hierop door te vertellen wat je gevoelens voor haar persoonlijk zijn. Misschien zelfs wel dmv een brief.
Mijn zoon had jaren een jongen leren kennen waar hij het goed mee kon vinden. Deze vertelde eigenlijk direct dat hij homo was. ( beiden 15 jaar) mijn zoon had hier geen enkel probleem mee. Wat hij wel moeilijk vond was dat hij na paar maanden een brief kreeg waarin die jongen dus vertelde dat hij gevoelens had voor hem. Door die brief kon hij wel rustig nadenken over hoe hij hem kon vertellen dat hij hem een leuke vriend vond maar geen gevoelens voor hem had en dit ook nooit zou krijgen aangezien hij wel gewoon op meiden valt. ( dit na uitgebreid gesprek met mij ... Hij wilde hem niet kwetsen) moet zeggen dat ik op dat moment best blij was dat hij daar op deze leeftijd daar zo op reageerde. Hij heeft toen een goed gesprek gehad met die knul.
Ze zijn ook gewoon vrienden gebleven . Daar doet jouw verhaal me wel aan denken toen ik het las.
Als je niks zegt blijft het tussen jullie in hangen zonder dat je vriendin daar iets van weet. Succes !!
dinsdag 22 juli 2014 09:24
Ik geloof dat ik het andersom heb gedaan, voor mij was het makkelijker om te vertellen dat ik verliefd was op een vriendin van mij dan om te vertellen dat ik lesbisch ben. Ook aan die vriendin zelf. Dus dat kan ook nog, dan heb je dat meteen gehad.
Heb het toen trouwens nog niet meteen aan heel veel mensen verteld. Pas toen ik van school was ben ik begonnen mensen te vertellen dat ik lesbisch ben en bij sommige mensen heb ik gewacht tot ik een relatie kreeg (niet met eerdergenoemde vriendin, die is hetero). Ik had die tijd nodig, dat zal voor iedereen anders zijn.
Dus neem je tijd, maar als je nu al zo lang tegen dit specifieke moment aan zit te hikken, zou ik proberen er niet al te lang meer over na te denken, maar het gewoon te gaan doen! Achteraf vraag je je af waar je je zo druk om hebt gemaakt, echt.
Heb het toen trouwens nog niet meteen aan heel veel mensen verteld. Pas toen ik van school was ben ik begonnen mensen te vertellen dat ik lesbisch ben en bij sommige mensen heb ik gewacht tot ik een relatie kreeg (niet met eerdergenoemde vriendin, die is hetero). Ik had die tijd nodig, dat zal voor iedereen anders zijn.
Dus neem je tijd, maar als je nu al zo lang tegen dit specifieke moment aan zit te hikken, zou ik proberen er niet al te lang meer over na te denken, maar het gewoon te gaan doen! Achteraf vraag je je af waar je je zo druk om hebt gemaakt, echt.
dinsdag 22 juli 2014 09:28
Lieve Lizzess.. wat jammer dat dit voor jou zo'n moeilijk punt lijkt te zijn.
Voor mij en mijn omgeving is een mens wie hij/zij is. Seksuele voorkeur is in mijn ogen alleen belangrijk, als ik seks met die persoon wil hebben. Ik zit al jaren in een vaste relatie (met een man) dus maakt de seksuele voorkeur van anderen mij totaal niet uit.
Mijn dochter heeft op haar 15e de stoute schoenen aangetrokken en haar beste vriendin verteld dat ze verliefd op haar was. Dat was natuurlijk lastig, want ergens wist ze wel dat deze vriendin niet op meisjes viel en ze was bang dat de relatie hierdoor zou veranderen. Dat was gelukkig niet zo, maar voor dochter bleef het moeilijk om die afstand te hebben, die ze niet wilde. Het was immers ook gewoon een goede vriendin.
Ik vond het toen enorm dapper, omdat het al lastig genoeg is, tegen iemand te zeggen dat je verliefd bent.
Overigens heeft niemand in haar omgeving echt raar gereageerd. Het is meer een soort van 'feitje' als "ohja.. dit wist je nog niet van me" Dochter is er niet anders van/door geworden, ze bleef wie ze was. En dat zal met jou ook het geval zijn. Hoogstens word je wat ontspannener, omdat er toch een zekere 'last' van je schouders valt. Je een zekere vrijheid verovert, die je voor je gevoel nu nog niet hebt.
Inmiddels heeft dochter een vriend. Zij is niet hetero of lesbisch. Zij valt gewoon op mensen, zegt ze nu, ongeacht het geslacht. En dat vind ik wel heel mooi.
Veel succes
Voor mij en mijn omgeving is een mens wie hij/zij is. Seksuele voorkeur is in mijn ogen alleen belangrijk, als ik seks met die persoon wil hebben. Ik zit al jaren in een vaste relatie (met een man) dus maakt de seksuele voorkeur van anderen mij totaal niet uit.
Mijn dochter heeft op haar 15e de stoute schoenen aangetrokken en haar beste vriendin verteld dat ze verliefd op haar was. Dat was natuurlijk lastig, want ergens wist ze wel dat deze vriendin niet op meisjes viel en ze was bang dat de relatie hierdoor zou veranderen. Dat was gelukkig niet zo, maar voor dochter bleef het moeilijk om die afstand te hebben, die ze niet wilde. Het was immers ook gewoon een goede vriendin.
Ik vond het toen enorm dapper, omdat het al lastig genoeg is, tegen iemand te zeggen dat je verliefd bent.
Overigens heeft niemand in haar omgeving echt raar gereageerd. Het is meer een soort van 'feitje' als "ohja.. dit wist je nog niet van me" Dochter is er niet anders van/door geworden, ze bleef wie ze was. En dat zal met jou ook het geval zijn. Hoogstens word je wat ontspannener, omdat er toch een zekere 'last' van je schouders valt. Je een zekere vrijheid verovert, die je voor je gevoel nu nog niet hebt.
Inmiddels heeft dochter een vriend. Zij is niet hetero of lesbisch. Zij valt gewoon op mensen, zegt ze nu, ongeacht het geslacht. En dat vind ik wel heel mooi.
Veel succes
Later is nu
dinsdag 22 juli 2014 09:30
quote:cine schreef op 22 juli 2014 @ 09:27:
@love2dance: mooi verhaal, maar ben je je ervan bewust dat ook jij het hebt over dat je zoon wel 'gewoon' op meiden valt? Dat geeft al aan dat het helaas nog steeds niet zo 'gewoon' is om niet heteroseksueel te zijn...
Dat viel mij ook al op, toch gebruikte ik in mijn dochters geval ook 'gewoon'. Eigenlijk is dat ook een uitdrukking.
Ik zou kunnen zeggen "mijn dochter valt gewoon op meisjes, net als mijn zoon"
@love2dance: mooi verhaal, maar ben je je ervan bewust dat ook jij het hebt over dat je zoon wel 'gewoon' op meiden valt? Dat geeft al aan dat het helaas nog steeds niet zo 'gewoon' is om niet heteroseksueel te zijn...
Dat viel mij ook al op, toch gebruikte ik in mijn dochters geval ook 'gewoon'. Eigenlijk is dat ook een uitdrukking.
Ik zou kunnen zeggen "mijn dochter valt gewoon op meisjes, net als mijn zoon"
Later is nu
dinsdag 22 juli 2014 09:45
Ja het klopt, dat ik er erg mee zit! Omdat het toch 'anders' is dan hetero. Ik wil het graag aan iedereen vertellen, maar ben bang dat ze me minder gaan vinden. Of dat ik m'n vriendin kwijt raak, want dan heb ik het er niet voorover. Ik heb al 3 weken vakantie, en kan er nog steeds niet van genieten. Ik mis m'n vriendin ( waar ik verliefd op ben) zo erg. En omdat ik het gevoel heb dat ik iets voor haar verzwijg.. ik wist niet dat zoiets je leven kon beïnvloeden! Was ik maar gewoon hetero, dat schijnt namelijk 'normaal' te wezen!
Maar bedankt voor het advies tot nu toe, ik hoop op nog meer! En heel weg bedankt voor alle mensen die me succes en sterkte wensen. Dat waardeer ik zeer
Maar bedankt voor het advies tot nu toe, ik hoop op nog meer! En heel weg bedankt voor alle mensen die me succes en sterkte wensen. Dat waardeer ik zeer
dinsdag 22 juli 2014 09:53
Lizzess je maakt het volgens mij wat groter dan het is voor anderen. Jij, als persoon, wordt niemand anders. Je bent wie je bent. Ook als je het niet verteld, ben je lesbisch.. alleen als je het verteld, dan weten mensen dat ook. Big deal. Ondertussen ben je Lizzess met (voor je gevoel) een geheim en na het vertellen ben je diezelfde Lizzess, maar dan zonder dat geheim.
Is er niemand in je omgeving, je moeder, een andere vriendin, broer, zus, vader, oom, tante, op wie je kunt oefenen? Is het een idee anders naar de huisarts te gaan, om daar te oefenen in vertellen? Je zou het onder 'psychische bijstand' kunnen scharen. Niet omdat je dat nodig hebt, omdat je lesbisch bent. Maar omdat je dat nodig hebt, om je verhaal te doen.
Is er niemand in je omgeving, je moeder, een andere vriendin, broer, zus, vader, oom, tante, op wie je kunt oefenen? Is het een idee anders naar de huisarts te gaan, om daar te oefenen in vertellen? Je zou het onder 'psychische bijstand' kunnen scharen. Niet omdat je dat nodig hebt, omdat je lesbisch bent. Maar omdat je dat nodig hebt, om je verhaal te doen.
Later is nu
dinsdag 22 juli 2014 10:03
quote:lizzess schreef op 22 juli 2014 @ 09:45:
Ja het klopt, dat ik er erg mee zit! Omdat het toch 'anders' is dan hetero. Ik wil het graag aan iedereen vertellen, maar ben bang dat ze me minder gaan vinden. Of dat ik m'n vriendin kwijt raak, want dan heb ik het er niet voorover. Ik heb al 3 weken vakantie, en kan er nog steeds niet van genieten. Ik mis m'n vriendin ( waar ik verliefd op ben) zo erg. En omdat ik het gevoel heb dat ik iets voor haar verzwijg.. ik wist niet dat zoiets je leven kon beïnvloeden! Was ik maar gewoon hetero, dat schijnt namelijk 'normaal' te wezen!
Maar bedankt voor het advies tot nu toe, ik hoop op nog meer! En heel weg bedankt voor alle mensen die me succes en sterkte wensen. Dat waardeer ik zeer
er zijn ook hetero vriendschappen tussen man en vrouw waar in een van de twee (tijdelijk) gevoelens heeft voor een ander, en daar wordt ook normaal mee om gegaan...een vrouw die verliefd is op een andere vrouw is niet anders, of gek...echt niet.
Heb je redenen waar om je denkt dat anderen je minder vinden? Laten ze zich negatief uit over homo's en lesbiennes? Denken ze dat je op jongens valt, doe je als of? Of hebben ze misschien al wel een idee om dat jij nooit gek was van een boy band, en mee kon zwijmelen over jongens op tv of in de kroeg?
Ik kan wel zeggen hoe ik er mee om zou gaan, en dat is: absoluut niet anders dan met een hetero vrouw. Jij bent jij, op wie je ook valt. Het is geen keuze om hetero of homo te zijn, dat ben je of ben je niet, en dat maakt je niet anders, minder, meer. Ik zou het alleen rot vinden als je het idee had gehad dat ik je zou veroordelen, en je met je zelf in de knoop hebt gezeten zo lang. Vertellen dus!
Ja het klopt, dat ik er erg mee zit! Omdat het toch 'anders' is dan hetero. Ik wil het graag aan iedereen vertellen, maar ben bang dat ze me minder gaan vinden. Of dat ik m'n vriendin kwijt raak, want dan heb ik het er niet voorover. Ik heb al 3 weken vakantie, en kan er nog steeds niet van genieten. Ik mis m'n vriendin ( waar ik verliefd op ben) zo erg. En omdat ik het gevoel heb dat ik iets voor haar verzwijg.. ik wist niet dat zoiets je leven kon beïnvloeden! Was ik maar gewoon hetero, dat schijnt namelijk 'normaal' te wezen!
Maar bedankt voor het advies tot nu toe, ik hoop op nog meer! En heel weg bedankt voor alle mensen die me succes en sterkte wensen. Dat waardeer ik zeer
er zijn ook hetero vriendschappen tussen man en vrouw waar in een van de twee (tijdelijk) gevoelens heeft voor een ander, en daar wordt ook normaal mee om gegaan...een vrouw die verliefd is op een andere vrouw is niet anders, of gek...echt niet.
Heb je redenen waar om je denkt dat anderen je minder vinden? Laten ze zich negatief uit over homo's en lesbiennes? Denken ze dat je op jongens valt, doe je als of? Of hebben ze misschien al wel een idee om dat jij nooit gek was van een boy band, en mee kon zwijmelen over jongens op tv of in de kroeg?
Ik kan wel zeggen hoe ik er mee om zou gaan, en dat is: absoluut niet anders dan met een hetero vrouw. Jij bent jij, op wie je ook valt. Het is geen keuze om hetero of homo te zijn, dat ben je of ben je niet, en dat maakt je niet anders, minder, meer. Ik zou het alleen rot vinden als je het idee had gehad dat ik je zou veroordelen, en je met je zelf in de knoop hebt gezeten zo lang. Vertellen dus!
dinsdag 22 juli 2014 10:05
Lizzess,
Waarom zou je 'normaal' moeten zijn? En wat is 'normaal'?
Je hoeft niet aan een perfect plaatje te voldoen! Echt niet! Niemand is dat namelijk, ik ook niet. Ik mag dan misschien wel hetero zijn, maar ik geloof dat jij wellicht op veel punten normaler bent dan ik.
Ik vind echt dat je het beter kunt gaan vertellen. Vertel het anders eerst aan een ander dan die beste vriendin, bijv je ouders of iemand anders bij wie je je veilig voelt.
Ik herken het verhaal van Absor heel erg en ik vind het ook voor mijn familielid jammer dat ze zo lang met een geheim heeft moeten rondlopen. Een geheim dat eigenlijk niemand in mijn omgeving interessant vond, maar waar zij zoveel moeite mee had. Nadat het out in the open was, merkte je gewoon hoeveel spanning ze er daarvoor van had gehad. Ze werd velen malen relaxter en gezelliger dan daarvoor.
Echt lizzess, vertel het!!!! Er zal echt een last van je af vallen.
Heb je zelf al ideeën over het hoe en wanneer en aan wie je het als eerste wil vertellen?
Ik denk dat het je kan helpen een stappenplan te maken voor het vertellen van wat je dwars zit.
Vraag gerust meer steun, maar vertel het alsjeblieft meis!
Waarom zou je 'normaal' moeten zijn? En wat is 'normaal'?
Je hoeft niet aan een perfect plaatje te voldoen! Echt niet! Niemand is dat namelijk, ik ook niet. Ik mag dan misschien wel hetero zijn, maar ik geloof dat jij wellicht op veel punten normaler bent dan ik.
Ik vind echt dat je het beter kunt gaan vertellen. Vertel het anders eerst aan een ander dan die beste vriendin, bijv je ouders of iemand anders bij wie je je veilig voelt.
Ik herken het verhaal van Absor heel erg en ik vind het ook voor mijn familielid jammer dat ze zo lang met een geheim heeft moeten rondlopen. Een geheim dat eigenlijk niemand in mijn omgeving interessant vond, maar waar zij zoveel moeite mee had. Nadat het out in the open was, merkte je gewoon hoeveel spanning ze er daarvoor van had gehad. Ze werd velen malen relaxter en gezelliger dan daarvoor.
Echt lizzess, vertel het!!!! Er zal echt een last van je af vallen.
Heb je zelf al ideeën over het hoe en wanneer en aan wie je het als eerste wil vertellen?
Ik denk dat het je kan helpen een stappenplan te maken voor het vertellen van wat je dwars zit.
Vraag gerust meer steun, maar vertel het alsjeblieft meis!
dinsdag 22 juli 2014 10:08
En is het misschien een idee om naar een gay bar te gaan? Dan kan je ervaren hoe het is als je er voor uit komt dat je op mensen van gelijk geslacht valt en je niet meer verbergt. Heel gezellig, ook zeker voor hetero's. En wie weet krijg je nog tips. Mijn ervaringen zijn positief in gay bars/disco's, heel gemoedelijk en respectvol.
dinsdag 22 juli 2014 10:10
Eigenlijk zou het niet nodig moeten zijn om uit de kast te komen. Net zo als iemand doorgaans niet als heteroseksueel uit de kast komt. Maar stel dat je uit een streng christelijk gezin uit de biblebelt komt, is dat natuurlijk niet zo eenvoudig.
TO, kan je een beetje inschatten hoe je omgeving over homoseksualiteit denkt? Maakt je familie bv vaak afkeurende opmerkingen? Wordt er in je omgeving moeilijk over gedaan?
Zo niet, zou ik er niet zo'n punt van maken. Het valt me op dat je er zelf best moeilijk over doet en het eigenlijk "erg" vindt.
Als je er zelf een hele toestand van maakt, wordt het ook een hele toestand.
Ik zou het vertellen als het zo uitkomt. Bijvoorbeeld als het gesprek over relaties, of verliefdheid gaat. En er niet een heel event van maken met waar, wanneer en hoe. Net als je broer, of zus (als je die hebt) vast wel eens praten over de persoon waar ze verliefd op zijn, of dat ze een vriend, of vriendin hebben.
TO, kan je een beetje inschatten hoe je omgeving over homoseksualiteit denkt? Maakt je familie bv vaak afkeurende opmerkingen? Wordt er in je omgeving moeilijk over gedaan?
Zo niet, zou ik er niet zo'n punt van maken. Het valt me op dat je er zelf best moeilijk over doet en het eigenlijk "erg" vindt.
Als je er zelf een hele toestand van maakt, wordt het ook een hele toestand.
Ik zou het vertellen als het zo uitkomt. Bijvoorbeeld als het gesprek over relaties, of verliefdheid gaat. En er niet een heel event van maken met waar, wanneer en hoe. Net als je broer, of zus (als je die hebt) vast wel eens praten over de persoon waar ze verliefd op zijn, of dat ze een vriend, of vriendin hebben.
