Relaties
alle pijlers
Wel of geen contact meer opzoeken?
donderdag 24 april 2014 21:52
Hoi allemaal,
Er is een " probleem " waar ik jullie eerlijke advies enorm voor op prijs stel. Het gaat om het volgende: Een paar jaar geleden heb ik (toen 19) een jongen (toen 20) ontmoet. Wij werden de beste vrienden van elkaar, belden en smsten dag en nacht over van alles en nog wat. Wij woonden een eindje van elkaar vandaan vandaar dat het vaak via de telefoon ging. Maar toch zagen wij elkaar iedere week. Hij was er altijd voor me, of het nou meegaan naar de arts, filmpje kijken, een verhuizing, ziekenhuisbezoek was of dat hij kwam om mij te helpen met mijn huishouden. Hij was er ALTIJD! Niet voor een paar weken/ maanden, maar een paar jaar.
Nou bleek dat hij meer wilde dan vriendschap alleen. Alleen zag ik in hem niets meer dan een hele goede vriend. Dat is al gauw duidelijk gemaakt. Ongeveer 1,5jaar later was hij weer samen met zijn ex. Dit meisje wist van mijn bestaan af en heeft hem verboden om nog enig contact met mij te hebben zonder mij ooit gezien/ gesproken te hebben. Uit respect voor haar hebben wij besloten om onze vriendschap maar te verbreken.
Hij en ik zijn elkaar wel 2x tegen gekomen met een afstuderen en verhuzing van een ander. En ik zag in zijn ogen, voelde het aan zijn stem en interesse dat hij mij enorm mistte, net zoveel als ik hem! Het was zo erg dat ik hem een keer tegenkwam in de stad, ik stond op een roltrap en rende naar hem toe. Halverwege bedacht ik me dat wij geen contact meer mochten hebben en bijna van de roltrap af viel.
Een paar maanden geleden heb ik hem wegens omstandigheden toch 1x moeten bellen helaas. Weer merkte ik dat hij mij mistte en andersom natuurlijk ook. Hij heeft mij op het hart gedrukt dat ik altijd contact op mag zoeken in noodzakelijke situaties. Hij is mijn verjaardag niet vergeten, hij heeft mij via een ander gefeliciteerd. Zelf is hij ook jarig geweest en heb ik een cadeau voor hem gemaakt (iets wat wij altijd deden) waar best veel in zit aan herinneringen. Het zit alleen al weken in de kast, durf het hem niet via via te geven of op te sturen.
Ik mis hem iedere dag sinds ik hem niet meer spreek! Ik moet er nog steeds bijna iedere keer van huilen als ik aan hem denk (wat dagelijks is!). Voor zover ik weet is het echt vriendschap en niet meer wat ik voor hem voel.
Wat moet/ kan ik hiermee? Tuurlijk begrijp ik zijn vriendin wel, maar verdien ik niet een kans om gewoon vrienden te zijn met hem? Kan ik dat van haar vragen? Of dat zij aanwezig is bij onze gesprekken, afspraken enz. Ik wil niet meer iedere keer huilen als ik aan hem denk of als wij elkaar tegenkomen ergens dat wij aan elkaar zien dat we elkaar missen maar geen vrienden mogen zijn. Heeft er iemand advies voor mij?
Sorry voor het eindeloze gejammer, maar weet het echt niet meer...
Er is een " probleem " waar ik jullie eerlijke advies enorm voor op prijs stel. Het gaat om het volgende: Een paar jaar geleden heb ik (toen 19) een jongen (toen 20) ontmoet. Wij werden de beste vrienden van elkaar, belden en smsten dag en nacht over van alles en nog wat. Wij woonden een eindje van elkaar vandaan vandaar dat het vaak via de telefoon ging. Maar toch zagen wij elkaar iedere week. Hij was er altijd voor me, of het nou meegaan naar de arts, filmpje kijken, een verhuizing, ziekenhuisbezoek was of dat hij kwam om mij te helpen met mijn huishouden. Hij was er ALTIJD! Niet voor een paar weken/ maanden, maar een paar jaar.
Nou bleek dat hij meer wilde dan vriendschap alleen. Alleen zag ik in hem niets meer dan een hele goede vriend. Dat is al gauw duidelijk gemaakt. Ongeveer 1,5jaar later was hij weer samen met zijn ex. Dit meisje wist van mijn bestaan af en heeft hem verboden om nog enig contact met mij te hebben zonder mij ooit gezien/ gesproken te hebben. Uit respect voor haar hebben wij besloten om onze vriendschap maar te verbreken.
Hij en ik zijn elkaar wel 2x tegen gekomen met een afstuderen en verhuzing van een ander. En ik zag in zijn ogen, voelde het aan zijn stem en interesse dat hij mij enorm mistte, net zoveel als ik hem! Het was zo erg dat ik hem een keer tegenkwam in de stad, ik stond op een roltrap en rende naar hem toe. Halverwege bedacht ik me dat wij geen contact meer mochten hebben en bijna van de roltrap af viel.
Een paar maanden geleden heb ik hem wegens omstandigheden toch 1x moeten bellen helaas. Weer merkte ik dat hij mij mistte en andersom natuurlijk ook. Hij heeft mij op het hart gedrukt dat ik altijd contact op mag zoeken in noodzakelijke situaties. Hij is mijn verjaardag niet vergeten, hij heeft mij via een ander gefeliciteerd. Zelf is hij ook jarig geweest en heb ik een cadeau voor hem gemaakt (iets wat wij altijd deden) waar best veel in zit aan herinneringen. Het zit alleen al weken in de kast, durf het hem niet via via te geven of op te sturen.
Ik mis hem iedere dag sinds ik hem niet meer spreek! Ik moet er nog steeds bijna iedere keer van huilen als ik aan hem denk (wat dagelijks is!). Voor zover ik weet is het echt vriendschap en niet meer wat ik voor hem voel.
Wat moet/ kan ik hiermee? Tuurlijk begrijp ik zijn vriendin wel, maar verdien ik niet een kans om gewoon vrienden te zijn met hem? Kan ik dat van haar vragen? Of dat zij aanwezig is bij onze gesprekken, afspraken enz. Ik wil niet meer iedere keer huilen als ik aan hem denk of als wij elkaar tegenkomen ergens dat wij aan elkaar zien dat we elkaar missen maar geen vrienden mogen zijn. Heeft er iemand advies voor mij?
Sorry voor het eindeloze gejammer, maar weet het echt niet meer...
donderdag 24 april 2014 21:58
Ik vind die vriend van jou een beetje een dweil, sorry
De eerste de beste die tegen mij zegt dat ik mijn vrienden niet meer mag zien kan zijn (of haar) spullen pakken.
Verder denk ik dat jij veel meer voor hem voelt dan alleen vriendschap
Wat ik me dan wel afvraag is waarom je dat zelf niet ziet, of wil zien
De eerste de beste die tegen mij zegt dat ik mijn vrienden niet meer mag zien kan zijn (of haar) spullen pakken.
Verder denk ik dat jij veel meer voor hem voelt dan alleen vriendschap
Wat ik me dan wel afvraag is waarom je dat zelf niet ziet, of wil zien
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 24 april 2014 22:03
quote:Summerdance schreef op 24 april 2014 @ 21:58:
Ik vind die vriend van jou een beetje een dweil, sorry
De eerste de beste die tegen mij zegt dat ik mijn vrienden niet meer mag zien kan zijn (of haar) spullen pakken.
Dat zou ik normaal ook zeggen, tenzij blijkt dat mijn vriend meer dan vrienschapsgevoelens heeft voor die vriendin, dan mag ie kiezen.
Ik vind die vriend van jou een beetje een dweil, sorry
De eerste de beste die tegen mij zegt dat ik mijn vrienden niet meer mag zien kan zijn (of haar) spullen pakken.
Dat zou ik normaal ook zeggen, tenzij blijkt dat mijn vriend meer dan vrienschapsgevoelens heeft voor die vriendin, dan mag ie kiezen.
donderdag 24 april 2014 22:07
donderdag 24 april 2014 22:11
quote:miszlady schreef op 24 april 2014 @ 22:03:
[...]
Dat zou ik normaal ook zeggen, tenzij blijkt dat mijn vriend meer dan vrienschapsgevoelens heeft voor die vriendin, dan mag ie kiezen.Als mijn vriend verliefde gevoelens heeft voor een ander mag hij van mijn ook gaan wieberen
[...]
Dat zou ik normaal ook zeggen, tenzij blijkt dat mijn vriend meer dan vrienschapsgevoelens heeft voor die vriendin, dan mag ie kiezen.Als mijn vriend verliefde gevoelens heeft voor een ander mag hij van mijn ook gaan wieberen
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
donderdag 24 april 2014 22:14
donderdag 24 april 2014 22:17
quote:MilaDila schreef op 24 april 2014 @ 22:07:
Nou bleek dat hij meer wilde dan vriendschap alleen. Alleen zag ik in hem niets meer dan een hele goede vriend.
Als het nog steeds zo is, dan is het geen gelijkwaardige relatie. Hoe kan je gewoon bevriend zijn met hem terwijl hij (inmiddels stiekem misschien) nog steeds meer wil?Ik hoop dat hij heel veel van zijn vriendin houdt en mij mist om onze vriendschap. En wil heel graag weer zoals vroeger met hem om kunnen gaan
Nou bleek dat hij meer wilde dan vriendschap alleen. Alleen zag ik in hem niets meer dan een hele goede vriend.
Als het nog steeds zo is, dan is het geen gelijkwaardige relatie. Hoe kan je gewoon bevriend zijn met hem terwijl hij (inmiddels stiekem misschien) nog steeds meer wil?Ik hoop dat hij heel veel van zijn vriendin houdt en mij mist om onze vriendschap. En wil heel graag weer zoals vroeger met hem om kunnen gaan
donderdag 24 april 2014 22:39
quote:_lupine_ schreef op 24 april 2014 @ 22:30:
Maar honey.lee: je gaat samenwonen en huilt bijna dagelijks om het gemis van een andere jongen. Lijkt me niet echt ok toch?Je hebt helemaal gelijk. Maar mijn vriend kent het hele verhaal en heeft er gelukkig begrip voor. Hij weet dat ik als ik echt van iemand ben gaan houden (als een goede vriend en niet meer) dat ook blijf doen en niet zomaar uit kan zetten. Ergens baalt hij er natuurlijk wel van, ook voor mij omdat ik er zo mee zit.
Maar honey.lee: je gaat samenwonen en huilt bijna dagelijks om het gemis van een andere jongen. Lijkt me niet echt ok toch?Je hebt helemaal gelijk. Maar mijn vriend kent het hele verhaal en heeft er gelukkig begrip voor. Hij weet dat ik als ik echt van iemand ben gaan houden (als een goede vriend en niet meer) dat ook blijf doen en niet zomaar uit kan zetten. Ergens baalt hij er natuurlijk wel van, ook voor mij omdat ik er zo mee zit.
donderdag 24 april 2014 22:49
donderdag 24 april 2014 22:49
Wat maakt het dat je nog zo'n behoefte hebt aan deze vriendschap? Mis je iets in je leven/relatie?
Ik snap wel dat je je vriend mist maar dit is wel extreem, vind dat je partner er veel begrip voor heeft waarvoor hulde. Maar dit is iets wat in jou zit en niet iets wat je op kan lossen door wel of geen contact op te nemen met je vriend.
Ik snap wel dat je je vriend mist maar dit is wel extreem, vind dat je partner er veel begrip voor heeft waarvoor hulde. Maar dit is iets wat in jou zit en niet iets wat je op kan lossen door wel of geen contact op te nemen met je vriend.
