Wie nog meer?

19-08-2014 13:14 19 berichten
Alle reacties Link kopieren
als ik zo terug denk aan mijn vorige relatie, sla ik mijzelf voor mijn hoofd dat ik niet al ruim een jaar geleden ben weggegaan. Waarom heb ik het zo ver laten komen? en waarom heb ik alle leugens geloofd? en toch nu ik hier zo zit gaat mijn hoofd in twee richtingen. ik haat je klootzak en gelukkig ben je weg en kom alstjeblieft terug. heel frustrerend. ik weet dat het beter is, maar toch mis ik de al dan niet oprechte liefde en voelt het als een groot verlies. Ik ga er van uit dat ik niet de enige ben met dit probleem en stiekem hoop ik dat ook haha. ik ben in therapie om erachter te komen waarom ik het zo ver heb laten komen en waarom ik mijzelf zo een pijn laat doen, maar ik geloof ook wel graag dat het optimisme is en geloof dat mensen wel oprecht kunnen zijn in een relatie. iets te veel geloof in mijn toenmalige partner denk ik. veel mensen zullen zeggen wees blij dat het voorbij is en werk aan jezelf en dat is ook zeker zo, maar hebben jullie ook dat frustrerende, knagende gevoel dat je die grote klootzak terug wil en niet omdat je niet alleen wil zijn (denk ik) maar omdat je zo hard hebt gevochten voor iets dat verloren is en je het ook heel fijn had? en dat kut gevoel dat je niet gemist wordt. mijn gedachten werken overuren vandaag.
Alle reacties Link kopieren
Zó, een beetje wel voel ik ook wat je nu voelt.

Vreselijk, maar nodig.
Alle reacties Link kopieren
Hoe lang waren jullie samen?



Alle reacties Link kopieren
Ik? Meer dan 3 jaar.
Alle reacties Link kopieren
Heel herkenbaar. Ook ik ben tegen beter weten in te lang in een niet bepaald fijne relatie blijven hangen. Ik weet inmiddels ook wel waarom. Ik vond het moeilijk te accepteren dat het niet lukte. En hoe langer de nare periode duurt, hoe moeilijker het wordt om voor jezelf toe te geven. Je hoopt ooit te kunnen zeggen: "We hadden een moeilijke periode, maar zijn er sterker uitgekomen". Zodat je die nare periode geen 'verloren tijd' hoeft te noemen, maar een investering.
Alle reacties Link kopieren
( Off topic: @ ikhierhuh. Ik wil je een pm sturen maar die mogelijkheid heb je uitstaan. Is dat expres? Ik wil je nl even prive berichten)



Sorry TO, dikke voor jou
Je bent zelf een theepot
Alle reacties Link kopieren
quote:SuzanneSuus schreef op 19 augustus 2014 @ 16:11:

( Off topic: @ ikhierhuh. Ik wil je een pm sturen maar die mogelijkheid heb je uitstaan. Is dat expres? Ik wil je nl even prive berichten)



Sorry TO, dikke voor jouOK, ik ga open maken. Ben benieuwd. :-S
Alle reacties Link kopieren
geeft niet hoor! Heb echt baal dagje. liefste zou ik naar zn huis gaan en schreeuwen waarom hij mij niet mist en hem eens goed vertellen wat een klootzak hij is en wat hij allemaal heeft geflikt, maar ja. je schiet er niks mee op en ik zou mezelf alleen maar belachelijk maken.
Alle reacties Link kopieren
Doe alsof hij een banaan is.
Alle reacties Link kopieren
Hier ook. Relatie nu 16 dagen uit na een jaar scharrelen en een jaar relatie. Hij wou niet meer vanwege m'n wantrouwen (extreem belazerd door m'n vorige ex en deze ex had een vriendin toen ik met hem ging, wat ie me niet had verteld). Net toen ik professionele hulp ben gaan zoeken. Dat kon ik wel snappen.

Ik kwam hem vorige week toevallig tegen en toen was je veel afgevallen en zag ik dat het slecht met hem ging. Tuurlijk kreeg ik daar hoop van. Hij zei ook dat ie me miste en toen hij het uit maakte zei hij dat hij ook niks liever wou dan dat we ooit weer samen zouden komen.

Hij wil alleen helemaal geen contact. Ik kreeg een berichtje dat ik hem helemaal los moest laten en dat hij die dingen alleen had gezegd omdat je nooit weet wat de toekomst brengt.

Ik vond dat het na 2 weken wel tijd werd om m'n spullen op te halen en even normaal te praten, aangezien we elkaar af en toe nog wel tegen gaan komen. Dat wou hij niet. Ik ben boos geworden, alles was op zijn manier gegaan en ik wou het laatste op mijn manier kunnen doen.

Gister kwam ik thuis van m'n werk, lagen opeens m'n spullen op de bank met m'n huis sleutels er naast. Ik voel me nu zo gekwetst dat hij zo met me om gaat. Hij wou niet bellen, alleen whatsappen (lekker volwassen). Ik heb hem uiteraard (stom genoeg) de huid vol gescholden via de app. Het voelt alsof ie opeens niks om me geeft dood de manier hoe hij het heeft afgehandeld.

Ik wou dat ik de tijd kon doorspoelen en me alvast weer beter voelen.
Alle reacties Link kopieren
Goed plan
Alle reacties Link kopieren
quote:bananenzijnstom schreef op dinsdag 19 augustus 2014 16:54 geeft niet hoor! Heb echt baal dagje. liefste zou ik naar zn huis gaan en schreeuwen waarom hij mij niet mist en hem eens goed vertellen wat een klootzak hij is en wat hij allemaal heeft geflikt, maar ja. je schiet er niks mee op en ik zou mezelf alleen maar belachelijk maken.



Dat heb ik dus ook. Ik kan hem alleen niet dwingen om met me te praten en ik heb mezelf al genoeg laten kennen. Ik weet zeker dat als ik hem binnenkort tegen kom in de sportschool of over een aantal maanden op een feestje ofzo, dat ie dan gaat vragen hoe het is alsof we wel een goede verstandhouding hebben. Kijk er bh al naar uit om hem te vertellen dat het hem niks aan gaat.

Ben er bij m'n eerste gesprek bij de psycholoog al achter gekomen dat hij eigenlijk geen rekening met me houdt. Hij heeft ook nooit gevraagd wat hij kon doen om m'n vertrouwen terug te winnen of wat ik van hem nodig heb.



Ik hoop dat je vandaag een betere dag hebt.
Alle reacties Link kopieren
Snap je helemaal! En voel zooo met je mee!

Mijn gedachten gaan ook heen en weer... Verschrikkelijk.

Het is even volhouden. Het kan lang duren. Wens je veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren
zolang ik bezig ben gaat het wel goed en alleen denk aan de negatieve dingen, maar kan niks met dit gevoel. ik heb zoveel boosheid en pijn en je hebt niks of niemand om het op los te laten want je ex spreek je niet meer. Je kan wel boze berichtjes sturen, heb ik tijdje geleden ook gedaan in een emotionele domme bui maar je krijgt geen antwoord dus je boosheid wordt alleen maar erger. uiteindelijk wordt ik dan vaak maar boos op mezelf.. het is eeuwig boos blijven en in de pijn blijven zitten of het los laten, maar dat vind ik dus zo lastig. pff. geen fijne emotie haha. maar denk er nu vrij weinig aan over het algemeen of ik laat het in ieder geval niet toe. kan alleen niet meer naar bepaalde liedjes luisteren en associeer steeds alles met mn ex dus dat belemmerd mij wel, maar ik vermijd alles wat mij eraan doet denken op het moment en dan gaat het wel. nooit geweten dat 1 persoon zoveel ellende kan veroorzaken. op dit moment wordt ik al benauwd bij het idee om ooit nog iemand zoveel macht te geven. morgen afspraak bij de psych. weer even mezelf vinden en rust vinden. vermijden jullie ook zoveel of ben ik te gevoelig voor associatie? en hoe gaat het bij jullie nu?
Alle reacties Link kopieren
quote:misslexie schreef op 19 augustus 2014 @ 21:02:

Doe alsof hij een banaan is.
Alle reacties Link kopieren
je agenda overvol plannen.. dat helpt iets.. Af en toe praten met iemand.. helpt ook..



ik weet wat je meemaakt..
Je voelt je dom, afgewezen en misbruikt en je denkt ook nog dat het eigenlijk je eigen schuld is. De wereld kun je opdelen in gevers en nemers en als gever ga je de nemers nooit begrijpen. Je zal namelijk gewoon heel lang wachten tot diegene ook gaat geven omdat je bent zo opgevoed bent.



Op een of andere manier weten nemers de gevers er altijd tussen uit te pikken en zuigen die net zo lang leeg tot die opgeeft. Er is helaas ook een handje vol gevers die denkt dat dit zijn eindbestemming in het leven is. Dat heb je gelukkig niet en moet je door het gevoel van verbittering en teleurstelling heen.



Weet dat het niet aan jou ligt maar aan hem, wat jij hebt gevoeld en hebt gedaan is zoals mensen horen te zijn. Dus veel huilen en je zelf verwennen voorlopig.
Alle reacties Link kopieren
quote:misslexie schreef op 19 augustus 2014 @ 21:02:

Doe alsof hij een banaan is.







Sterkte TO
Motto’s Helpen je Niet Als het er echt op Aan Komt
Alle reacties Link kopieren
Ja ik heb dat ook!

En vraag me ook af hoe het in hemelsnaam bestaat dat 1 persoon dit met je doet!

Wanneer ik alleen thuis ben heb ik erg last van het nadenken. En ga ik afleiding zoeken! Maar weglopen heeft geen zin. Dat weet ik ook. Het moet slijten. Denk ik.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven