
doodeng: echtscheiding starten en ondertussen verliefd
zondag 5 september 2010 om 14:54
Sinds een maand of 2 ben ik echt over mijn oren verliefd. En...helaas zou ik bijna zeggen....hij ook op mij. We proberen elkaar zo vaak mogelijk te zien. Bijna onmogelijk; we wonen niet om de hoek bij elkaar, hebben ook vakantie doorgebracht met onze eigen gezinnen.
Maar deze verliefdheid zorgt ervoor dat ik anders naar mijn relatie ga kijken, die ik bijna 18 jaar heb. Het lukt me niet om "leuk" te doen naar hem. Ook de kinderen moeten het vaak ontgelden, omdat ik snel kribbig ben.
Gisteren heeft mijn man gezegd dat het misschien beter is dat ik ergens anders ga wonen, of in therapie ga. HIj weet helemaal niets van mijn verliefdheid af. Maar ergens dacht ik wel...das zo gek nog niet. Dan kan ik misschien wat meer rust in mijn hoofd krijgen. En bovendien kan ik dan een keuze maken.
Mijn verliefdheid heeft me wel mijn ogen doen openen; zo verliefd ben ik echt nog nooit op iemand geweest. Ik kan aan niets anders meer denken. De kg's vliegen eraf, slapen doe ik nauwelijks meer. En zo vaak zie ik hem dus niet eens.
Wie herkent deze situatie en kan me tips geven? Ik heb niet de illusie dat minnaar en ik oud en grijs zullen worden samen (zou ik wel willen, maar ik dwing hem niet om in dit vroege stadium voor mij te kiezen).
Groetjes, E
Maar deze verliefdheid zorgt ervoor dat ik anders naar mijn relatie ga kijken, die ik bijna 18 jaar heb. Het lukt me niet om "leuk" te doen naar hem. Ook de kinderen moeten het vaak ontgelden, omdat ik snel kribbig ben.
Gisteren heeft mijn man gezegd dat het misschien beter is dat ik ergens anders ga wonen, of in therapie ga. HIj weet helemaal niets van mijn verliefdheid af. Maar ergens dacht ik wel...das zo gek nog niet. Dan kan ik misschien wat meer rust in mijn hoofd krijgen. En bovendien kan ik dan een keuze maken.
Mijn verliefdheid heeft me wel mijn ogen doen openen; zo verliefd ben ik echt nog nooit op iemand geweest. Ik kan aan niets anders meer denken. De kg's vliegen eraf, slapen doe ik nauwelijks meer. En zo vaak zie ik hem dus niet eens.
Wie herkent deze situatie en kan me tips geven? Ik heb niet de illusie dat minnaar en ik oud en grijs zullen worden samen (zou ik wel willen, maar ik dwing hem niet om in dit vroege stadium voor mij te kiezen).
Groetjes, E
anoniem_112460 wijzigde dit bericht op 05-09-2010 14:55
Reden: andere woordkeuze
Reden: andere woordkeuze
% gewijzigd

zondag 5 september 2010 om 14:56
Ja ik herken de situatie...en ik weet dus ook dat je geen goede keuzes kunt maken zolang je 'onder invloed bent' van je verliefdheid. Het tijdelijk uit elkaar gaan zul je nu waarschijnlijk aangrijpen om je minnaar zo veel mogelijk te kunnen ontmoeten.
Mijn advies:
Stop per direct met je minnaar... zet eerst echt alles voor jezelf op een rijtje! Verliefdheid is in dit geval geen goede raadgever!
Mijn advies:
Stop per direct met je minnaar... zet eerst echt alles voor jezelf op een rijtje! Verliefdheid is in dit geval geen goede raadgever!
zondag 5 september 2010 om 14:59
Zou je niet eerst je huidige relatie onder de loep moeten nemen en daarop actie ondernemen voordat je iets met deze verliefdheid doet, in plaats van tegelijkertijd?
Dus éérst relatietherapie of scheiden of wat dan ook, en pas daarna kijken wat je met deze verliefdheid doet?
Je hebt een relatie van 18 jaar en kinderen.
Het lijkt me dat deze relatie alle aandacht verdient om gered of zo goed mogelijk afgesloten te worden, zonder daarbij vertroebeld te worden door verliefdheid.
Dus juist niet elkaar zo veel mogelijk zien, maar die verliefdheid nu even in de ijskast zetten.
Als het echte liefde is, is die er ook nog wel als je echt klaar bent met je huidige relatie.
Dus éérst relatietherapie of scheiden of wat dan ook, en pas daarna kijken wat je met deze verliefdheid doet?
Je hebt een relatie van 18 jaar en kinderen.
Het lijkt me dat deze relatie alle aandacht verdient om gered of zo goed mogelijk afgesloten te worden, zonder daarbij vertroebeld te worden door verliefdheid.
Dus juist niet elkaar zo veel mogelijk zien, maar die verliefdheid nu even in de ijskast zetten.
Als het echte liefde is, is die er ook nog wel als je echt klaar bent met je huidige relatie.
Wees altijd jezelf. Tenzij je een eenhoorn kan zijn. Wees dan een eenhoorn.

zondag 5 september 2010 om 14:59
Ehm, je hebt kinderen!
Voel je niet verplicht om zoveel mogelijk moeite te doen om de relatie met hun vader weer op de rails te krijgen om je kinderen een scheiding te besparen? Ga in relatietherapie en zet die verliefdheid uit je hoofd. Ga aan je relatie met je man werken en als dat niet lukt, ondanks dat je ALLE mogelijke moeite hebt gedaan, dan kun je altijd nog uit elkaar gaan. Zolang je maar tegen je kinderen kunt zeggen dat je alles eraan hebt gedaan om niet uit elkaar te gaan.
Voel je niet verplicht om zoveel mogelijk moeite te doen om de relatie met hun vader weer op de rails te krijgen om je kinderen een scheiding te besparen? Ga in relatietherapie en zet die verliefdheid uit je hoofd. Ga aan je relatie met je man werken en als dat niet lukt, ondanks dat je ALLE mogelijke moeite hebt gedaan, dan kun je altijd nog uit elkaar gaan. Zolang je maar tegen je kinderen kunt zeggen dat je alles eraan hebt gedaan om niet uit elkaar te gaan.
zondag 5 september 2010 om 15:00
ik herken de situatie niet maar 1 tip,
ik weet niet hoe oud je kinderen zijn maar laat vooral hen niet de dupe worden van een scheiding o.i.d
Vooral omdat je zegt dat je jezelf niet oud ziet worden met je minnaar. ik zou goed nadenken over wat je daadwerkelijk wil.
Want stel als de verliefdheid straks over is .... ga je dan weer terug naar de vader van je kinderen? Of blijf je alleen? Hoe zie je dat voor je? Is er geen mogelijk om samen in relatie-therapie te gaan voordat je helemaal bij hem weggaat?
ik weet niet hoe oud je kinderen zijn maar laat vooral hen niet de dupe worden van een scheiding o.i.d
Vooral omdat je zegt dat je jezelf niet oud ziet worden met je minnaar. ik zou goed nadenken over wat je daadwerkelijk wil.
Want stel als de verliefdheid straks over is .... ga je dan weer terug naar de vader van je kinderen? Of blijf je alleen? Hoe zie je dat voor je? Is er geen mogelijk om samen in relatie-therapie te gaan voordat je helemaal bij hem weggaat?
zondag 5 september 2010 om 15:06
meid get your things together, ga je nu werkelijk een gezin opbreken, je man en je kinderen veel leed en ellende aandoen voor wat broei tussen je benen? Verliefdheid is een hormonale toestand. Bij je huidige man is die toestand uiteraard weggezakt, want verliefdheid duurt namelijk niet eeuwig. Bij deze minnaar dus ook niet, hooguit als je geluk hebt een jaartje of twee en dat is dan precies genoeg om het leven van iedereen overhoop te trekken om te ontdekken dat je nog steeds niet gelukkig bent omdat je minnaar ondertussen ook een saaie bankhangende, remspoortrekkende, snurkende haarbal is.
Ga aan jezelf werken en zoek echte vervulling, zoek een andere baan, ga in therapie, ga handwerken, ga sporten, ga studeren maar laat je kinderen niet de dupe worden van jouw overgangs/ midlifecrisis
Ga aan jezelf werken en zoek echte vervulling, zoek een andere baan, ga in therapie, ga handwerken, ga sporten, ga studeren maar laat je kinderen niet de dupe worden van jouw overgangs/ midlifecrisis
zondag 5 september 2010 om 15:48
Jee zeg, wat ben jij goed bezig!
Je weet natuurlijk best dat niet zo eerlijk is naar je man en kinderen toe, maar dan toch doorzetten, knap hoor!
Je snauwt je kinderen af maar ach, verliefd zijn is toch echt het allerbelangrijkste in de wereld. Goed man dat je je daar niet van af laat houden!
Jij bent slechts 1 mens op deze aardbol, maar ik vind het zo sterk van je dat je toch voor jezelf kiest, er zijn zoveel mensen die zichzelf wegcijferen maar jij gelukkig niet. He, fijn dat er nog mensen zijn die zichzelf op de eerste plaats zetten.
Enneh, jij mag lekker kiezen, ga op een hotelkamer en neem je tijd. Want ja als je niet goed voor jezelf zorgt, wie doet het dan wel he?
Een verademing, ga zo door!
Je weet natuurlijk best dat niet zo eerlijk is naar je man en kinderen toe, maar dan toch doorzetten, knap hoor!
Je snauwt je kinderen af maar ach, verliefd zijn is toch echt het allerbelangrijkste in de wereld. Goed man dat je je daar niet van af laat houden!
Jij bent slechts 1 mens op deze aardbol, maar ik vind het zo sterk van je dat je toch voor jezelf kiest, er zijn zoveel mensen die zichzelf wegcijferen maar jij gelukkig niet. He, fijn dat er nog mensen zijn die zichzelf op de eerste plaats zetten.
Enneh, jij mag lekker kiezen, ga op een hotelkamer en neem je tijd. Want ja als je niet goed voor jezelf zorgt, wie doet het dan wel he?
Een verademing, ga zo door!
You can fool all the people some of the time, and some of the people all the time, but you cannot fool all the people all the time.
zondag 5 september 2010 om 15:57
Ik herken je siutuatie. Maar die verliefdheid, die gaat hoogstwaarschijnlijk voorbij. Was bij mij wel zo. Ik herken wel wat je beschrijft, dat je thuis opeens je draai niet meer kan vinden. Bij mij had het geen invloed op de omgang met de kinderen, maar uitte het zich in steeds weg willen van huis, uitgaan, vluchten richting vrijheid.
En nu, een jaar later, snap ik niet hoe ik zo hard voor deze persoon ben gevallen. De aantrekkingskracht is verdwenen en er is geen enkele behoefte meer hem op te zoeken. Wel zie ik in dat ik niet alles heb gedaan om de relatie te redden. Door zoveel omstandigheden moegestreden, trok ik het destijds niet. En de verliefdheid hielp niet mee voor wat motivatie.
Een jaar later kan ik ook zeggen dat ik het jammer vind dat we het zo ver hebben laten komen. Dat ik en ex overwegen of we het niet nog een kans moeten geven. Dat al die jaren, je gezinsleven, dat dat je bindt. Dat we elkaar toch wel leuke mensen vinden, maar dat het nooit vanzelf blijft gaan.
Verliefdheid kleurt je beeld, het maakt je irrationeel. Tijd apart van je gezin zal tijd voor je minnaar worden en de kloof vergroten. Volg de tips, stop met de minnaar en zoek eerst uit of je relatie gered kan worden. En als dat echt niet kan, sluit het dan eerst netjes af met je man. Dat heeft hij wel verdient na 18 jaar huwelijk...
En nu, een jaar later, snap ik niet hoe ik zo hard voor deze persoon ben gevallen. De aantrekkingskracht is verdwenen en er is geen enkele behoefte meer hem op te zoeken. Wel zie ik in dat ik niet alles heb gedaan om de relatie te redden. Door zoveel omstandigheden moegestreden, trok ik het destijds niet. En de verliefdheid hielp niet mee voor wat motivatie.
Een jaar later kan ik ook zeggen dat ik het jammer vind dat we het zo ver hebben laten komen. Dat ik en ex overwegen of we het niet nog een kans moeten geven. Dat al die jaren, je gezinsleven, dat dat je bindt. Dat we elkaar toch wel leuke mensen vinden, maar dat het nooit vanzelf blijft gaan.
Verliefdheid kleurt je beeld, het maakt je irrationeel. Tijd apart van je gezin zal tijd voor je minnaar worden en de kloof vergroten. Volg de tips, stop met de minnaar en zoek eerst uit of je relatie gered kan worden. En als dat echt niet kan, sluit het dan eerst netjes af met je man. Dat heeft hij wel verdient na 18 jaar huwelijk...


zondag 5 september 2010 om 16:08
quote:Zamirah schreef op 05 september 2010 @ 16:01:
Hoe gaat dat? "Netjes afsluiten?"Niet het bed induiken, bellen, smsen, avonden praten enz enz met je nieuwe sllachtoffer, maar je huwelijk een echte kans geven en relatietherapie nemen en je inzetten om die relatie weer op de rails te krijgen. Mislukt al die moeite en kun je je kinderen zeggen dat je alles in het werk hebt gezet om je huwelijk te laten werken en heb je je scheiding afgerond, dan kun je zeggen dat je het zo netjes mogelijk afgesloten hebt.
Hoe gaat dat? "Netjes afsluiten?"Niet het bed induiken, bellen, smsen, avonden praten enz enz met je nieuwe sllachtoffer, maar je huwelijk een echte kans geven en relatietherapie nemen en je inzetten om die relatie weer op de rails te krijgen. Mislukt al die moeite en kun je je kinderen zeggen dat je alles in het werk hebt gezet om je huwelijk te laten werken en heb je je scheiding afgerond, dan kun je zeggen dat je het zo netjes mogelijk afgesloten hebt.
zondag 5 september 2010 om 16:13
een huwelijk kan je niet maar zo afsluiten, je blijft altijd verbonden in het ouderschap over je kinderen Voor jullie kinderen zijn jij en je echtgenoot de basis van hun leven. Ik snap best dat er momenten zijn dat het even niet leuk is, maar je hebt de verantwoordelijkheid voor je kinderen om alles op alles te zetten om het voor hen stabiel en veilig te houden, namelijk papa en mama bij elkaar.
Je wilt je kinderen toch niet leren dat liefde inwisselbaar is? Als de 1 verveelt dan hobbel je gewoon naar de ander? wat is dat nou voor les?
Je wilt je kinderen toch niet leren dat liefde inwisselbaar is? Als de 1 verveelt dan hobbel je gewoon naar de ander? wat is dat nou voor les?
zondag 5 september 2010 om 16:47
quote:meds schreef op 05 september 2010 @ 16:13:
een huwelijk kan je niet maar zo afsluiten, je blijft altijd verbonden in het ouderschap over je kinderen Voor jullie kinderen zijn jij en je echtgenoot de basis van hun leven. Ik snap best dat er momenten zijn dat het even niet leuk is, maar je hebt de verantwoordelijkheid voor je kinderen om alles op alles te zetten om het voor hen stabiel en veilig te houden, namelijk papa en mama bij elkaar.
Je wilt je kinderen toch niet leren dat liefde inwisselbaar is? Als de 1 verveelt dan hobbel je gewoon naar de ander? wat is dat nou voor les?
Hartgrondig eens met Meds!
En netjes afsluiten?
Hou op schei uit...
een huwelijk kan je niet maar zo afsluiten, je blijft altijd verbonden in het ouderschap over je kinderen Voor jullie kinderen zijn jij en je echtgenoot de basis van hun leven. Ik snap best dat er momenten zijn dat het even niet leuk is, maar je hebt de verantwoordelijkheid voor je kinderen om alles op alles te zetten om het voor hen stabiel en veilig te houden, namelijk papa en mama bij elkaar.
Je wilt je kinderen toch niet leren dat liefde inwisselbaar is? Als de 1 verveelt dan hobbel je gewoon naar de ander? wat is dat nou voor les?
Hartgrondig eens met Meds!
En netjes afsluiten?
Hou op schei uit...
zondag 5 september 2010 om 20:32
Je wilt tips?
Begin eens met eerlijk zijn tegen je man. Je zegt dat zijn voorstel misschien wel een goed idee is, maar hij heeft geen idee waarom jij zo doet. Jij wilt rustig keuzes kunnen maken, maar waarom mag je man dat niet?
Je bent verliefd, dat kan. Kan gebeuren, ook als je al een lange relatie hebt. Meestal is dat een teken dat er thuis iets niet goed loopt.
Jullie hebben een relatie van 18 jaar. Jullie hebben kinderen samen. In mijn ogen verplicht je dat om eerst te proberen om je problemen thuis op te lossen, in plaats van je heil buiten de deur te zoeken. En daarvoor is het nodig dat je eerlijk bent. Geef je man ook de kans om de situatie in ogenschouw te nemen zoals hij is.
En als je al besloten hebt om de echtscheiding te starten, zoals de titel doet vermoeden, dan is het ook wel zo eerlijk om je man te laten weten waarom.
Begin eens met eerlijk zijn tegen je man. Je zegt dat zijn voorstel misschien wel een goed idee is, maar hij heeft geen idee waarom jij zo doet. Jij wilt rustig keuzes kunnen maken, maar waarom mag je man dat niet?
Je bent verliefd, dat kan. Kan gebeuren, ook als je al een lange relatie hebt. Meestal is dat een teken dat er thuis iets niet goed loopt.
Jullie hebben een relatie van 18 jaar. Jullie hebben kinderen samen. In mijn ogen verplicht je dat om eerst te proberen om je problemen thuis op te lossen, in plaats van je heil buiten de deur te zoeken. En daarvoor is het nodig dat je eerlijk bent. Geef je man ook de kans om de situatie in ogenschouw te nemen zoals hij is.
En als je al besloten hebt om de echtscheiding te starten, zoals de titel doet vermoeden, dan is het ook wel zo eerlijk om je man te laten weten waarom.
oh that purrrrrrrrrfect feeling