Relaties
alle pijlers
moeilijke situatie
maandag 15 september 2014 10:36
Ten eerste wil ik alvast bedanken voor de tijd die jullie nemen om dit te lezen. Daarnaast wil ik van te voren aangeven dat het verhaal wellicht onsamenhangend wordt en dat vragen stellen natuurlijk mag, alle vragen zal ik zo goed mogelijk beantwoorden.
Ik heb enkele jaren een relatie gehad met mijn nu ex-vriendin, ik heb haar leren kennen via een Internet forum waar wij toen al erg goed konden praten. Wij kennen elkaar zo'n 5 jaar waarvan wij 3 jaar een relatie hebben gehad.
Onze relatie kon erg hectisch zijn, met veel hoogte punten maar ook diepe dalen. Mijn ex heeft een traumatisch verleden en was dan ook al depressief met op en af punten sinds ik haar kende. Ik ben dan ook een paar keer mee geweest naar haar psycholoog, wat mij wat meer inzicht heeft gegeven in haar daden. (Agressief uit angst om verlaten te worden)
Zij heeft zich altijd vrij veel aan mij vast geklampt en was vaak bang dat ik haar zou verlaten. Nu was ik dit natuurlijk niet van plan en heb dit ook altijd duidelijk, rustig of minder rustig laten weten. In onze relatie is zij enkele keren vreemd gegaan toen het tussen ons minder ging, ik heb dit oprecht vergeven en kon de oorzaak ook goed zien hierin en wii hebben hierna nog twee jaar een relatie gehad zonder incidenten.
Nu is het enkele weken over, ik heb een einde gemaakt aan de relatie in een emotioneel moment. Mijn ex zei al snel mij niet kwijt te willen, hield van mij ik was haar ware liefde, toen ik aangaf hetzelfde te voelen werd ik echter weer weg geduwd. Wat mij deed denken aan het begin van onze relatie feitelijk, ik die graag wou zij die bang was zich te binden.
Ondertussen weet ex het niet meer, zegt gek te zijn, zich ellendig te voelen en zich elke avond in slaap te huilen.
In feite is het de afgelopen weken een spelletje van aantrekken en afstoten geweest en heb ik aangegeven niet aan het lijntje gehouden te willen worden. Zij zegt dit niet te doen, en ik geloof dat zij het ook echt niet weet.
Ik heb een brief aan haar geschreven en wacht momenteel op antwoord. Ik kan werkelijk niet geloven dat het na die jaren over is, twee weken geleden was ik nog haar ware liefde, maar ondertussen verneem ik dat zij continu feest en naar wat ik hoor veel alcohol nuttigt.
Daarnaast weet ik niet of het relevant heeft maar zij is tevens gediagnosticeerd door de psycholoog op borderline. Zij heeft een half jaar therapie en medicatie gehad ook voor de depressie maar is hiermee gestopt enkele maanden tetug omdat zij aangaf dat het niet werkte.
Wat ik hiermee wil bereiken? Eigenlijk niks, wellicht steun, tips.. Momenteel ga ik zelf naar de psycholoog en heb ik veel handvatten gekregen hoe om te gaan met mensen met borderline en depressies. Maar momenteel kan ik daar helaas weinig mee.
Ik heb enkele jaren een relatie gehad met mijn nu ex-vriendin, ik heb haar leren kennen via een Internet forum waar wij toen al erg goed konden praten. Wij kennen elkaar zo'n 5 jaar waarvan wij 3 jaar een relatie hebben gehad.
Onze relatie kon erg hectisch zijn, met veel hoogte punten maar ook diepe dalen. Mijn ex heeft een traumatisch verleden en was dan ook al depressief met op en af punten sinds ik haar kende. Ik ben dan ook een paar keer mee geweest naar haar psycholoog, wat mij wat meer inzicht heeft gegeven in haar daden. (Agressief uit angst om verlaten te worden)
Zij heeft zich altijd vrij veel aan mij vast geklampt en was vaak bang dat ik haar zou verlaten. Nu was ik dit natuurlijk niet van plan en heb dit ook altijd duidelijk, rustig of minder rustig laten weten. In onze relatie is zij enkele keren vreemd gegaan toen het tussen ons minder ging, ik heb dit oprecht vergeven en kon de oorzaak ook goed zien hierin en wii hebben hierna nog twee jaar een relatie gehad zonder incidenten.
Nu is het enkele weken over, ik heb een einde gemaakt aan de relatie in een emotioneel moment. Mijn ex zei al snel mij niet kwijt te willen, hield van mij ik was haar ware liefde, toen ik aangaf hetzelfde te voelen werd ik echter weer weg geduwd. Wat mij deed denken aan het begin van onze relatie feitelijk, ik die graag wou zij die bang was zich te binden.
Ondertussen weet ex het niet meer, zegt gek te zijn, zich ellendig te voelen en zich elke avond in slaap te huilen.
In feite is het de afgelopen weken een spelletje van aantrekken en afstoten geweest en heb ik aangegeven niet aan het lijntje gehouden te willen worden. Zij zegt dit niet te doen, en ik geloof dat zij het ook echt niet weet.
Ik heb een brief aan haar geschreven en wacht momenteel op antwoord. Ik kan werkelijk niet geloven dat het na die jaren over is, twee weken geleden was ik nog haar ware liefde, maar ondertussen verneem ik dat zij continu feest en naar wat ik hoor veel alcohol nuttigt.
Daarnaast weet ik niet of het relevant heeft maar zij is tevens gediagnosticeerd door de psycholoog op borderline. Zij heeft een half jaar therapie en medicatie gehad ook voor de depressie maar is hiermee gestopt enkele maanden tetug omdat zij aangaf dat het niet werkte.
Wat ik hiermee wil bereiken? Eigenlijk niks, wellicht steun, tips.. Momenteel ga ik zelf naar de psycholoog en heb ik veel handvatten gekregen hoe om te gaan met mensen met borderline en depressies. Maar momenteel kan ik daar helaas weinig mee.
maandag 15 september 2014 12:45
Dus een labeltje maakt al het nare gedrag goed? Zou je het ook pikken van iemand met een alcoholprobleem , dat ze je sloeg? Of iemand die in een psychose steeds denkt dat jij de duivel in je hebt zitten die er uit geslagen moet worden? Zou je bewezen narcisme ook een goed excuus vinden voor agressie, vreemdgaan, etc. ?
En zonder label zou je alle shit niet pikken?
En zonder label zou je alle shit niet pikken?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 15 september 2014 12:48
quote:zonwolken schreef op 15 september 2014 @ 12:40:
Dat boek is misschien wel goed om te bestellen bedankt voor de tip!
.
Het is voornamelijk een boek wat laat zien waarom partners zich zo aanpassen aan het foute gedrag, waarom ze zo blij zijn als het goed gaat.
Voor omgaan met / hoe bewaak ik mijn grenzen zijn er 100.000 andere boeken te vinden. Er zijn ook lotgenoten meetings en forums.
Dat boek is misschien wel goed om te bestellen bedankt voor de tip!
.
Het is voornamelijk een boek wat laat zien waarom partners zich zo aanpassen aan het foute gedrag, waarom ze zo blij zijn als het goed gaat.
Voor omgaan met / hoe bewaak ik mijn grenzen zijn er 100.000 andere boeken te vinden. Er zijn ook lotgenoten meetings en forums.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 15 september 2014 12:53
Even voor de duidelijkheid ik weet pas sinds kort dat zij borderline heeft, ik weet een jaar dat ze daar de angst voor had.
Het vergeven van het geweld en het vreemdgaan was hiervoor al na diepgaande gesprekken over het hoe en waarom.
Ik heb haar dus inderdaad vergeven voor ik het labeltje wist, ook omdat haar psycholoog mij de beweegredenen heeft uitgelegd, in de 30 keer is het 5 keer echt heftig geweest en 25 keer in mindere mate en snel terug komen tot zichzelf.
Ik vind dit heel erg moeilijk, ik kamp met diverse emoties en weet momenteel niet goed raad met mijzelf. Ik ben een stabiel en liefdevol persoon maar ben van mijzelf vrij onzeker. Wel weet ik altijd goed wat ik wil en ga hier dan ook voor.
Het is niet zwart wit er is een duidelijk grijs gebied, normaal kan ik alles ook redelijk goed relativeren. Momenteel zegt mijn verstand dit is zwaar maar niet onmogelijk, ook door handvaten van de psycholoog die ik heb bezocht omdat ik door deze gevoelens niet wist wat ik met mijzelf aan moest. Mijn hart schreeuwt eenzaamheid en verdriet.
Moet ik dit wel willen? Dan zeg ik volmondig ja.. Als ik mezelf vraag waarom zeg ik omdat ik van haar hou en ik met haar gelukkige mooie momenten heb meegemaakt. Omdat zij mij het gevoel kan geven dat ik geweldig ben.
Ik lijk vast te zitten, want ergens zegt er ook een stemmetje dit verdien jij niet, je verdiend deze omgang niet hoe ze nu tegen je doet. De ene dag liefdesverklaringen en de andere dag het niet weten, negeren, boos worden..
Het vergeven van het geweld en het vreemdgaan was hiervoor al na diepgaande gesprekken over het hoe en waarom.
Ik heb haar dus inderdaad vergeven voor ik het labeltje wist, ook omdat haar psycholoog mij de beweegredenen heeft uitgelegd, in de 30 keer is het 5 keer echt heftig geweest en 25 keer in mindere mate en snel terug komen tot zichzelf.
Ik vind dit heel erg moeilijk, ik kamp met diverse emoties en weet momenteel niet goed raad met mijzelf. Ik ben een stabiel en liefdevol persoon maar ben van mijzelf vrij onzeker. Wel weet ik altijd goed wat ik wil en ga hier dan ook voor.
Het is niet zwart wit er is een duidelijk grijs gebied, normaal kan ik alles ook redelijk goed relativeren. Momenteel zegt mijn verstand dit is zwaar maar niet onmogelijk, ook door handvaten van de psycholoog die ik heb bezocht omdat ik door deze gevoelens niet wist wat ik met mijzelf aan moest. Mijn hart schreeuwt eenzaamheid en verdriet.
Moet ik dit wel willen? Dan zeg ik volmondig ja.. Als ik mezelf vraag waarom zeg ik omdat ik van haar hou en ik met haar gelukkige mooie momenten heb meegemaakt. Omdat zij mij het gevoel kan geven dat ik geweldig ben.
Ik lijk vast te zitten, want ergens zegt er ook een stemmetje dit verdien jij niet, je verdiend deze omgang niet hoe ze nu tegen je doet. De ene dag liefdesverklaringen en de andere dag het niet weten, negeren, boos worden..
maandag 15 september 2014 12:57
http://labyrint-in-perspectief.nl/borderline-dans/
Nu iets duidelijker misschien.
Wat vinden jouw ouders en jouw vrienden van jullie relatie?
Nu iets duidelijker misschien.
Wat vinden jouw ouders en jouw vrienden van jullie relatie?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 15 september 2014 13:11
Mijn ouders tjah, mijn moeder snapt haar niet zij wist van bepaalde dingen die gebeurd zijn en hoopt voor mij dat het goed komt maar mag er niet achteraan lopen van haar.
Haar ouders snappen het niet maar zin heeft geen geweldig contact met haar ouders. Niet een echte moeder vader band, en weinig gevoel dat wordt uitgesproken.
Vrienden hebben allen een andere mening die uiteenlopen van ze wilt je maar is bang om gekwetst te worden of is bang jou mee te slepen in haar depressie (iets wat ze zelf ook had gezegd) tot ze houdt je aan het lijntje.
Haar ouders snappen het niet maar zin heeft geen geweldig contact met haar ouders. Niet een echte moeder vader band, en weinig gevoel dat wordt uitgesproken.
Vrienden hebben allen een andere mening die uiteenlopen van ze wilt je maar is bang om gekwetst te worden of is bang jou mee te slepen in haar depressie (iets wat ze zelf ook had gezegd) tot ze houdt je aan het lijntje.
maandag 15 september 2014 13:27
Misschien moet je eens naar een psycholoog gaan voor jezelf.
Niet om te horen waarom zij doet wat ze doet maar waarom jij dit drama in stand wil houden.
Borderline is geen vrijbrief voor dit soort gedrag en al helemaal niet als ze er zelf niet alles aan wil doen om dit gedrag in de hand te houden.
Echt kap met die vrouw.
Niet om te horen waarom zij doet wat ze doet maar waarom jij dit drama in stand wil houden.
Borderline is geen vrijbrief voor dit soort gedrag en al helemaal niet als ze er zelf niet alles aan wil doen om dit gedrag in de hand te houden.
Echt kap met die vrouw.
maandag 15 september 2014 13:36
Zij zal jouw brief slechts zien als een verwijt en afwijzing van haar zoals zij is. Zij accepteert haar eigen grenzen niet en heeft al helemaal geen oog voor jouw grenzen.
Indien je dit wil ga dan vooral zo door. Tot je op een dag echt leeg bent.
Indien je dit wil ga dan vooral zo door. Tot je op een dag echt leeg bent.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 15 september 2014 13:40
Ik zie momenteel inderdaad een psycholoog hiervoor!
Als zij uit de brief een verwijt kan halen eet ik mijn schoenen op, er staat totaal niks verwijtend in namelijk.
Ik benoem ook nergens dat dit een vrijbrief is maar het maakt wel dat ik het meer kan begrijpen. Dat het niet zomaar een slecht mens is.
Als zij uit de brief een verwijt kan halen eet ik mijn schoenen op, er staat totaal niks verwijtend in namelijk.
Ik benoem ook nergens dat dit een vrijbrief is maar het maakt wel dat ik het meer kan begrijpen. Dat het niet zomaar een slecht mens is.
maandag 15 september 2014 13:54
Maar weinig mensen zijn door en door slecht. Natuurlijk heeft zij goede kanten, alleen hoe vaak toont zij die? Hoe vaak gaat het wél goed in de relatie? En hoe slecht zijn de mindere perioden voor je? Kun je dan blijven teren op de goede perioden?
Het gaat nu weer slechter met haar door triggers zoals sterfgevallen. Helaas zul je altijd triggers blijven houden, dat valt niet te voorkomen. Je kunt haar familieleden moeilijk verplichten niet dood te gaan. Wat ze wel kan veranderen is hoe ze daar mee om gaat. Maar daar zal ze echt hulp van een goede therapeut bij nodig hebben.
Je schrijft dat je vrij onzeker bent. Blijf je misschien bij haar of hopen op een relatie met haar omdat je bang bent dat je nooit meer iemand anders vindt, en pik je daarom haar gedrag?
Het gaat nu weer slechter met haar door triggers zoals sterfgevallen. Helaas zul je altijd triggers blijven houden, dat valt niet te voorkomen. Je kunt haar familieleden moeilijk verplichten niet dood te gaan. Wat ze wel kan veranderen is hoe ze daar mee om gaat. Maar daar zal ze echt hulp van een goede therapeut bij nodig hebben.
Je schrijft dat je vrij onzeker bent. Blijf je misschien bij haar of hopen op een relatie met haar omdat je bang bent dat je nooit meer iemand anders vindt, en pik je daarom haar gedrag?
maandag 15 september 2014 14:25
Eens met BGB, en daarbij.. Ze wil geen therapie, en dus geen hulp. Kortom, verandering zal er 1,2,3 niet komen. Soms is houden van niet genoeg en doet erg veel pijn. Ik snap je denk ik wel, ook iemand heel dichtbij in mijn omgeving met borderline. En soms is afstand goed, voor beide partijen. Ik heb het idee dat je (te) graag wil, en op een duur loop je nog over jezelf heen bewijze van spreken.
maandag 15 september 2014 14:33
Relaties...iets moeilijks soms iets onbegrijpelijks. Maar wat ik wel geleerd heb in de relaties die ik heb gehad is dat je iemand nooit zal kunnen veranderen. Mensen zijn zoals ze zijn en jij als partner moet daar direct op aan kunnen sluiten. Zo is mijn mening ook dat dat er maar tot op een bepaalde hoogte een zorgfactor moet zijn. Je bent geen psycholoog of helpende nee je bent partner. Voor iemand zorgen waarbij je jezelf weg cijfert bewust of onbewust is geen goede basis. Dan is het hard maar dan verdien je beter..iemand die beter bij jou persoonlijke behoeftes aansluit.
Door haar problemen ging/ gaat ze vreemd. Dit zijn haar eigen verantwoordelijkheid waar je jou mee kwetst. Sta op en word wakker. Er is iemand die jou gelukkig kan maken en die jou zorgeloos laat voelen ipv sociaal werker. Sterkte ik weet hoe moeilijk dit is. Maar echt je zal weer geluk vinden beter dan dit.
Door haar problemen ging/ gaat ze vreemd. Dit zijn haar eigen verantwoordelijkheid waar je jou mee kwetst. Sta op en word wakker. Er is iemand die jou gelukkig kan maken en die jou zorgeloos laat voelen ipv sociaal werker. Sterkte ik weet hoe moeilijk dit is. Maar echt je zal weer geluk vinden beter dan dit.
maandag 15 september 2014 14:36
quote:zonwolken schreef op 15 september 2014 @ 13:11:
Mijn ouders tjah, mijn moeder snapt haar niet zij wist van bepaalde dingen die gebeurd zijn en hoopt voor mij dat het goed komt maar mag er niet achteraan lopen van haar.
Haar ouders snappen het niet maar zin heeft geen geweldig contact met haar ouders. Niet een echte moeder vader band, en weinig gevoel dat wordt uitgesproken.
Vrienden hebben allen een andere mening die uiteenlopen van ze wilt je maar is bang om gekwetst te worden of is bang jou mee te slepen in haar depressie (iets wat ze zelf ook had gezegd) tot ze houdt je aan het lijntje.En je vrienden weten van haar agressie en haar vreemdgaan? Als jij niet eerlijk bent, krijg je ook geen eerlijk oordeel natuurlijk.
Mijn ouders tjah, mijn moeder snapt haar niet zij wist van bepaalde dingen die gebeurd zijn en hoopt voor mij dat het goed komt maar mag er niet achteraan lopen van haar.
Haar ouders snappen het niet maar zin heeft geen geweldig contact met haar ouders. Niet een echte moeder vader band, en weinig gevoel dat wordt uitgesproken.
Vrienden hebben allen een andere mening die uiteenlopen van ze wilt je maar is bang om gekwetst te worden of is bang jou mee te slepen in haar depressie (iets wat ze zelf ook had gezegd) tot ze houdt je aan het lijntje.En je vrienden weten van haar agressie en haar vreemdgaan? Als jij niet eerlijk bent, krijg je ook geen eerlijk oordeel natuurlijk.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 15 september 2014 14:41
Misschien even heel hard hoor...maar wat is er zo leuk aan haar?
Het enige wat ik namelijk lees is dat ze je een goed gevoel kan geven, wat ze de dag daarna weer net zo hard onder je voeten vandaan trapt. Bedenk is wat er zo leuk aan haar is. Waarom jij jezelf dit drama aandoet? Ik weet zeker dat er namelijk zat meisjes zijn die jou echt goed kunnen laten voelen zonder sancties
Het enige wat ik namelijk lees is dat ze je een goed gevoel kan geven, wat ze de dag daarna weer net zo hard onder je voeten vandaan trapt. Bedenk is wat er zo leuk aan haar is. Waarom jij jezelf dit drama aandoet? Ik weet zeker dat er namelijk zat meisjes zijn die jou echt goed kunnen laten voelen zonder sancties
maandag 15 september 2014 15:03
Heel veel goede kanten en eigenlijk gingen de laatste 2 jaar erg goed. Wel last van depressies maar totaal geen agressie of vreemdgaan!
Ze was natuurlijk vaak moe, pijntjes die volgens de psycholoog door haar depressie kwamen. Ik kon me hier wel eens aan ergeren en dat is natuurlijk niet goed.
Verder was ze in het algemeen chagrijniger niet altijd maar zo af en toe en kon dan huilend naar haar kamer rennen omdat er visite was en iemand op haar plaats ging zitten als er vrienden waren van haar broer.
Ik reageerde dan soms ook chagrijnig als zij in zo een bui was in plaats van begripvol. Mijn tekortkoming.
Ik ben helemaal niet bang om alleen te zijn of te blijven, natuurlijk heb ik net zoals ieder ander na een relatie breuk een naar eenzaam gevoel. Maar ik heb wel het gevoel dat ik de liefde van mijn leven zie weg lopen. Iemand die mij tot een paar weken terug nog rozen mee bracht.. Iemand die twee weken terug toen het al uit was mij benoemde tot ware liefde..
Ze is zorgzaam, behulpzaam, lief, vriendelijk, wilt altijd helpen tot zover zij kan, steunen, knuffelen, huilen, schop onder de kont verkopen. Gewoon een geweldig mens met wat vervelende eigenschappen eigenlijk, maar die kan ik ook hebben. Na het slaan heb ik zeker twee maanden gehad van woede dit uitte zich in afsluiten, negeren of grof weg schelden. Hierna is zij dan ook vreemd gegaan wat het voor mij begrijpelijk maakt. Daarna hebben we dus 2 jaar een erg fijne relatie gehad op haar depressies na dan eigenlijk.
Vrienden weten van het vreemd gaan, het geweld weten slechts een paar vrienden niet iedereen.
Ze was natuurlijk vaak moe, pijntjes die volgens de psycholoog door haar depressie kwamen. Ik kon me hier wel eens aan ergeren en dat is natuurlijk niet goed.
Verder was ze in het algemeen chagrijniger niet altijd maar zo af en toe en kon dan huilend naar haar kamer rennen omdat er visite was en iemand op haar plaats ging zitten als er vrienden waren van haar broer.
Ik reageerde dan soms ook chagrijnig als zij in zo een bui was in plaats van begripvol. Mijn tekortkoming.
Ik ben helemaal niet bang om alleen te zijn of te blijven, natuurlijk heb ik net zoals ieder ander na een relatie breuk een naar eenzaam gevoel. Maar ik heb wel het gevoel dat ik de liefde van mijn leven zie weg lopen. Iemand die mij tot een paar weken terug nog rozen mee bracht.. Iemand die twee weken terug toen het al uit was mij benoemde tot ware liefde..
Ze is zorgzaam, behulpzaam, lief, vriendelijk, wilt altijd helpen tot zover zij kan, steunen, knuffelen, huilen, schop onder de kont verkopen. Gewoon een geweldig mens met wat vervelende eigenschappen eigenlijk, maar die kan ik ook hebben. Na het slaan heb ik zeker twee maanden gehad van woede dit uitte zich in afsluiten, negeren of grof weg schelden. Hierna is zij dan ook vreemd gegaan wat het voor mij begrijpelijk maakt. Daarna hebben we dus 2 jaar een erg fijne relatie gehad op haar depressies na dan eigenlijk.
Vrienden weten van het vreemd gaan, het geweld weten slechts een paar vrienden niet iedereen.
maandag 15 september 2014 15:08
Joh , ga toch weg; begripvol moeten zijn als ze gaat janken omdat visite op haar plaats zit?
Ik zou naar een tattooboer gaan en " welkom " op je rug laat zetten en " sla me " op je voorhoofd.
Wat heeft ze aan jouw begrip? Denk je dat de buurvrouw zoiets van haar pikt ? Een eventuele werkgever? Vriendinnen? Jouw vrienden?
En waarom vertel je niet dat ze ook agressief is als ze zich zo onbegrepen en zielig en angstig voelt ? Is jouw schuld toch niet?
Ik zou naar een tattooboer gaan en " welkom " op je rug laat zetten en " sla me " op je voorhoofd.
Wat heeft ze aan jouw begrip? Denk je dat de buurvrouw zoiets van haar pikt ? Een eventuele werkgever? Vriendinnen? Jouw vrienden?
En waarom vertel je niet dat ze ook agressief is als ze zich zo onbegrepen en zielig en angstig voelt ? Is jouw schuld toch niet?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 15 september 2014 15:17
Begripvol omdat het voor haar erg moeilijk is omdat het een voor haar erg moeilijke situatie is dan. Omdat het anders is dan normaal, een patroon dat niet klopt op zo een moment.
Ander soort niet begripvol, ze heeft zich vroeger 'gesneddn' tussen haakjes omdat dit nooit diep was. Ook een paar keer in onze relatie, door triggers van buitenaf of toen ik bijvoorbeeld weer begon met roken. Soms kon ik hier heftig op reageren in plaats van troostend kon ik hier boos om worden door een gevoel van onmacht.
Iedereen maakt fouten zo ook ik..
Nogmaals slaan gebeurt niet meer, de laatste keer is erg lang geleden en toen heb ik tot mijn schaamte ook flink terug geslagen en duidelijk gemaakt mocht ze dat ooit nog doen sla ik je het ziekenhuis in.. Heel cru maar een duidelijke grens die ze daarna nooit meer heeft overschreden!
Ik vertel dat niet omdat ik niet wil dat mensen slecht over haar gaan denken.
Ander soort niet begripvol, ze heeft zich vroeger 'gesneddn' tussen haakjes omdat dit nooit diep was. Ook een paar keer in onze relatie, door triggers van buitenaf of toen ik bijvoorbeeld weer begon met roken. Soms kon ik hier heftig op reageren in plaats van troostend kon ik hier boos om worden door een gevoel van onmacht.
Iedereen maakt fouten zo ook ik..
Nogmaals slaan gebeurt niet meer, de laatste keer is erg lang geleden en toen heb ik tot mijn schaamte ook flink terug geslagen en duidelijk gemaakt mocht ze dat ooit nog doen sla ik je het ziekenhuis in.. Heel cru maar een duidelijke grens die ze daarna nooit meer heeft overschreden!
Ik vertel dat niet omdat ik niet wil dat mensen slecht over haar gaan denken.
maandag 15 september 2014 15:25
Of iemand bipolair, schizofreen of borderline heeft dan is dat heel zwaar als partner maar te doen zolang iemand inzicht heeft in zijn ziekte. Dat betekent veel therapie en consequent medicijnen slikken. Daar gaat het ook vaak mis omdat de medicijnen je suf maken en je een gevoel geven vervreemd te zijn van je zelf en vervolgens vinden ze intensieve therapie niet nodig.
Zonder deze 2 is er eigenlijk geen mogelijkheid tot een relatie zonder dat je je zelf kwijt gaat raken in de relatie. Ja, je voelt je schuldig en het heeft niets te maken met hoeveel je van iemand houdt, het gaat puur om overleven, zowel voor je partner als voor jou.
Het is afschuwelijk om mensen op te geven alsof ze niet meer verdienen en het maakt alles in je los om iemand te willen redden omdat je van die persoon houdt en je je zorgen maakt als jij haar in de 'steek' laat. Laat haar even een tijdje los en kom op adem, jij hebt net zo goed recht op een volwaardig leven als zij. Het betekent een leven lang je wegcijferen, geen kinderen(onverantwoord) en je zult een heel eigen leven er naast moeten hebben om het aan te kunnen en daar zal je je dan ook schuldig om voelen.Ik wens je veel sterkte toe.
Zonder deze 2 is er eigenlijk geen mogelijkheid tot een relatie zonder dat je je zelf kwijt gaat raken in de relatie. Ja, je voelt je schuldig en het heeft niets te maken met hoeveel je van iemand houdt, het gaat puur om overleven, zowel voor je partner als voor jou.
Het is afschuwelijk om mensen op te geven alsof ze niet meer verdienen en het maakt alles in je los om iemand te willen redden omdat je van die persoon houdt en je je zorgen maakt als jij haar in de 'steek' laat. Laat haar even een tijdje los en kom op adem, jij hebt net zo goed recht op een volwaardig leven als zij. Het betekent een leven lang je wegcijferen, geen kinderen(onverantwoord) en je zult een heel eigen leven er naast moeten hebben om het aan te kunnen en daar zal je je dan ook schuldig om voelen.Ik wens je veel sterkte toe.
maandag 15 september 2014 15:27
maandag 15 september 2014 15:36
Slaan elkaar nee, ik heb eenmalig terug geslagen dit was dus de laatste keer en sindsdien is er niks meer voor gekomen! Op dat moment was het echt van tot hier en niet verder en heb ik mij losgetrokken terwijl zij mijn haar vast hield en in mijn rug schopte en haar vast gepakt en terug geslagen.
De politie is er een keer bij geweest toen ze mij op straat sloeg en ik even flauw viel. Ik heb geen aangifte gedaan.
Ik sla geen mensen maar die ene keer was het echt te veel, na geroep en gegil kwam er niemand helpen (broers koptelefoons en ouders niet thuus)
Therapie en medicatie is ze helaas mee gestopt..
De politie is er een keer bij geweest toen ze mij op straat sloeg en ik even flauw viel. Ik heb geen aangifte gedaan.
Ik sla geen mensen maar die ene keer was het echt te veel, na geroep en gegil kwam er niemand helpen (broers koptelefoons en ouders niet thuus)
Therapie en medicatie is ze helaas mee gestopt..
maandag 15 september 2014 15:41
quote:zonwolken schreef op 15 september 2014 @ 15:36:
Slaan elkaar nee, ik heb eenmalig terug geslagen
Dat heet : elkaar slaan.
En als jij het noodweer noemt is het NET ZO SCHOKKEND !!!!!!!
De politie is er een keer bij geweest toen ze mij op straat sloeg en ik even flauw viel. Ik heb geen aangifte gedaan.
Waarom niet ? Je had weer zo veel begrip voor haar en jij reageerde weer fout ?
Ik sla geen mensen maar die ene keer was het echt te veel, na geroep en gegil kwam er niemand helpen (broers koptelefoons en ouders niet thuus)
Ze woont nog thuis ?
Hoe oud zijn jullie in vredesnaam ?
Therapie en medicatie is ze helaas mee gestopt..
Doe eens gek : geef eens grenzen aan. Medicijnen en therapie lijkt me een hele goeie grens om te stellen.
En vertel je omgeving hoe het echt zit, wat er echt gebeurt.
Slaan elkaar nee, ik heb eenmalig terug geslagen
Dat heet : elkaar slaan.
En als jij het noodweer noemt is het NET ZO SCHOKKEND !!!!!!!
De politie is er een keer bij geweest toen ze mij op straat sloeg en ik even flauw viel. Ik heb geen aangifte gedaan.
Waarom niet ? Je had weer zo veel begrip voor haar en jij reageerde weer fout ?
Ik sla geen mensen maar die ene keer was het echt te veel, na geroep en gegil kwam er niemand helpen (broers koptelefoons en ouders niet thuus)
Ze woont nog thuis ?
Hoe oud zijn jullie in vredesnaam ?
Therapie en medicatie is ze helaas mee gestopt..
Doe eens gek : geef eens grenzen aan. Medicijnen en therapie lijkt me een hele goeie grens om te stellen.
En vertel je omgeving hoe het echt zit, wat er echt gebeurt.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
maandag 15 september 2014 15:48
Moeilijk ene keer gaf ze aan ik wil dat proberen voor ons andere keer helpt psycholoog niet en wilt ze niet afhankelijk zijn van medicatie.
Momenteel kan ik weinig eisen stellen aangezien we uit elkaar zijn en zij duidelijk niet weet wat ze wilt.. Van ware liefde naar ik weet het niet, van ik wil je niet kwijt naar ik moet aan mezelf werken en ondertussen continu feesten en drinken.. zucht
Momenteel kan ik weinig eisen stellen aangezien we uit elkaar zijn en zij duidelijk niet weet wat ze wilt.. Van ware liefde naar ik weet het niet, van ik wil je niet kwijt naar ik moet aan mezelf werken en ondertussen continu feesten en drinken.. zucht
maandag 15 september 2014 15:51
maandag 15 september 2014 15:52
