Relaties
alle pijlers
niet echt gelukkig
woensdag 1 oktober 2014 23:43
Na 16 jaar samen in mijn omgeving te hebben gewoond ben ik 3 jaar geleden naar de woonplek van mijn wederhelft gegaan.
Ik kan maar niet wennen .
Van veel rust (buitengebied)naar midden in een toeristisch dorp.Mijn man is in zijn element,maar ik word niet blij.
Het liefst ging ik terug,wat wel zou kunnen want het huis hebben we nog,maar dit kan ik van mijn man niet vragen want die heeft nu 16 jaar mijn ding gedaan en nu is het zijn beurt.
Of werkt het niet zo?
Ik kan maar niet wennen .
Van veel rust (buitengebied)naar midden in een toeristisch dorp.Mijn man is in zijn element,maar ik word niet blij.
Het liefst ging ik terug,wat wel zou kunnen want het huis hebben we nog,maar dit kan ik van mijn man niet vragen want die heeft nu 16 jaar mijn ding gedaan en nu is het zijn beurt.
Of werkt het niet zo?
c'est le ton qui fait la musique
woensdag 1 oktober 2014 23:47
donderdag 2 oktober 2014 00:00
Ja dit is wel lastig, want wat als man het ook helemaal niet meer naar zijn zin heeft op de oude plek? (al dan niet in vergelijking met jullie nieuwe stek, die die veel fijner vindt blijkbaar) Het is niet de bedoeling dat een van jullie zich ergens diep ongelukkig voelt maar ik denk dat het ook niet fair is om zijn woongenot buiten beschouwging te laten. Heb je het er al met hem over gehad?
donderdag 2 oktober 2014 00:13
Ik denk niet dat het zo hoeft te werken, er zijn vast mensen die wel op die manier in hun relatie staan, maar het zou mijn keuze niet zijn.
Wat versta je er precies onder dat hij jouw ding heeft gedaan? Hij is daar gaan wonen, omdat jij daar woonde, maar betekent verder natuurlijk niet (neem ik aan) dat hij al die jaren geen inspraak heeft gehad of naar jouw pijpen heeft gedanst. Als hij daar gelukkig was, dan is het daar ook prima geweest.
Jij bent niet gelukkig nu en je hebt het drie jaar de tijd gegeven, dus je hebt het echt wel geprobeerd. Ik denk wel dat je dit hem moet vertellen, want het is te groot om achterwege te laten. Het zou sowieso opluchten, als je in eentje met dingen rondloopt, kunnen ze in je gedachten nog weleens groter worden. En je gaat in cirkeltjes denken ook. Dan kunnen jullie daarna kijken wat jullie ermee gaan doen, het bespreekbaar maken is stap 1.
Voel je je ook schuldig trouwens?
Wat versta je er precies onder dat hij jouw ding heeft gedaan? Hij is daar gaan wonen, omdat jij daar woonde, maar betekent verder natuurlijk niet (neem ik aan) dat hij al die jaren geen inspraak heeft gehad of naar jouw pijpen heeft gedanst. Als hij daar gelukkig was, dan is het daar ook prima geweest.
Jij bent niet gelukkig nu en je hebt het drie jaar de tijd gegeven, dus je hebt het echt wel geprobeerd. Ik denk wel dat je dit hem moet vertellen, want het is te groot om achterwege te laten. Het zou sowieso opluchten, als je in eentje met dingen rondloopt, kunnen ze in je gedachten nog weleens groter worden. En je gaat in cirkeltjes denken ook. Dan kunnen jullie daarna kijken wat jullie ermee gaan doen, het bespreekbaar maken is stap 1.
Voel je je ook schuldig trouwens?
donderdag 2 oktober 2014 00:19
Dat is het probleem dus,we zouden zo wel weer terug kunnen maar man is hier in zijn element .Ik ben allang blij dat ik werk heb en dus niet altijd thuis ben .
Toch stom hoeveel invloed je omgeving op je kan hebben.
De mensen hier zijn heel direct,en alhoewel ik daar wel tegen kan is het toch een heel verschil maar ik mis het meest de privacy en bosrijke omgeving .
Maar mee leren leven denk ik.
Toch stom hoeveel invloed je omgeving op je kan hebben.
De mensen hier zijn heel direct,en alhoewel ik daar wel tegen kan is het toch een heel verschil maar ik mis het meest de privacy en bosrijke omgeving .
Maar mee leren leven denk ik.
c'est le ton qui fait la musique
donderdag 2 oktober 2014 00:38
Maar mee leren leven? Dat is nogal een conclusie zonder het bespreekbaar te hebben gemaakt.
Dit ga niet volhouden en wat gebeurt er dan als je over vijf jaar nog niet hebt weten te aarden? Grote kans dat je hem dit gaat verwijten dan.
Hoe kan het trouwens dat hij dit niet van jou weet? Hebben jullie het er nooit over en merkt hij het niet aan je?
Dit ga niet volhouden en wat gebeurt er dan als je over vijf jaar nog niet hebt weten te aarden? Grote kans dat je hem dit gaat verwijten dan.
Hoe kan het trouwens dat hij dit niet van jou weet? Hebben jullie het er nooit over en merkt hij het niet aan je?
donderdag 2 oktober 2014 01:36
quote:snert schreef op 02 oktober 2014 @ 00:19:
De mensen hier zijn heel direct,en alhoewel ik daar wel tegen kan is het toch een heel verschil maar ik mis het meest de privacy en bosrijke omgeving .
En jullie kunnen niet in de huidige omgeving buitenaf gaan wonen? En niet mee leren leven hoor, dat gaat ten koste van jezelf.
De mensen hier zijn heel direct,en alhoewel ik daar wel tegen kan is het toch een heel verschil maar ik mis het meest de privacy en bosrijke omgeving .
En jullie kunnen niet in de huidige omgeving buitenaf gaan wonen? En niet mee leren leven hoor, dat gaat ten koste van jezelf.
donderdag 2 oktober 2014 07:52
Hij weet wel dat ik liever terug zou gaan,maar vind de voordelen hier (Winkels op loopafstand,daar moet ik er 10 km voor rijden,hier is alles onderhoudsvrij,daar is veel werk tuin onderhoud enz)niet opwegen tegen de nadelen.
Praktisch gezien heeft ie ook wel een punt maar voor mij is het het gevoel wat je hebt.
Praktisch gezien heeft ie ook wel een punt maar voor mij is het het gevoel wat je hebt.
c'est le ton qui fait la musique
donderdag 2 oktober 2014 08:31
Ik heb 9 jaar in een dorp gewoond terwijl ik eigenlijk een stadsmens ben. De eerste jaren gingen nog wel maar toen we eenmaal kinderen hadden en ik meer thuis was, kwamen de muren op me af.
Man woonde erg naar zijn zin maar we hebben uiteindelijk de knoop doorgehakt en weer teruggegaan naar de rand van de stad. Hij heeft erg moeten wennen maar ik ben hier vele malen gelukkiger. Mn auto is verkocht want ik kan hier alles op de fiets doen. Winkels op loopafstand, echt, wat ben ik blij om weer in een stad te wonen!
Ik begrijp je gevoel dus heel goed en ik denk dat je het zeker moet blijven aankaarten bij je man.
Man woonde erg naar zijn zin maar we hebben uiteindelijk de knoop doorgehakt en weer teruggegaan naar de rand van de stad. Hij heeft erg moeten wennen maar ik ben hier vele malen gelukkiger. Mn auto is verkocht want ik kan hier alles op de fiets doen. Winkels op loopafstand, echt, wat ben ik blij om weer in een stad te wonen!
Ik begrijp je gevoel dus heel goed en ik denk dat je het zeker moet blijven aankaarten bij je man.
