Relaties
alle pijlers
stress stress en nog eens stress
dinsdag 21 oktober 2014 10:24
Hallo allemaal!
Nou voor degenen die gereageerd hadden op mijn vorige bericht, hartstikke fijn! Vriendlief is ondertussen 3 weken weg, en na anderhalve week heb ik een schop onder mn kont gekregen van een vriendinnetje en ging het weer prima
Ik kan me volledig concentreren op school, en dat moet ook want heb nog 5 weken om alles in orde te maken en met faalangst levert dat ook de nodige onrustigheid en paniek op! Toen ik vorige week maandag m'n hart was aant luchten bij dat vriendinnetje dat het wel erg veel was, kreeg ik ondertussen een punt van mn smorgens gemaakte examen terug, een 9,5... vandaar dat ik die schop heb gekregen, nergens voor nodig die angst, gewoon even eraan trekken!
Maar nou komt weer het volgende (altijd wat ) Mijn broer heeft sinds de zomer een nieuwe vriendin, prachtige meid toen ik haar voor 't eerst zag! Aardig, praatte gewoon mee, prima!
Toen ze weg was heeft mn broer me die avond verteld dat ze het volgende tegen hem had gezegd: Jij moet op vakantie ook maar met een meisje seksen want ik ga 4 weken met mn ex op vakantie en daar gaat ook wel wat gebeuren.
Ik vroeg mn broer, en jij vind dat goed?! Ja hij zat er ook mee, dus heeft haar savonds nog aangesproken dat hij het niet oké vond. Na een lang verhaal heeft ze beloofd dat er niks zou gebeuren, wat ze uiteindelijk wél heeft gedaan. En vanaf toen heeft het meisje gewoon afgedaan bij mij. Ik kan haar niet meer in de ogen aankijken en krijg alleen het hoognodige eruit geperst, dus alleen kort antwoord als ze me iets vraagt. En ze vraagt nogal veel, omdat ze ook wel merkt dat ik haar niet mag. Ze neemt me flessen wijn mee, zegt bijna altijd dat ik leuke kleren aan heb en als ze naar stad gaat of ik nog wat nodig heb. Ze bedoeld het dus echt goed, maar het lukt mij gewoon écht niet om meer dan 6 woorden tegen haar te zeggen. Ik heb dit zelf nog nooit meegemaakt, dat ik het er gewoon uit moet persen.
Gelukkig zie ik haar niet vaak. Maar de keren dat ze er is treedt ze altijd op de voorgrond, vraagt ze ontzettend veel aandacht en wil ze altijd in de belangstelling staan. Dit irriteert me vaak omdat ik precies zo ben
Ik heb bij ons thuis altijd de aandacht getrokken en ik vind het nu erg lastig dat een persoon die ik niet mag, "mijn" aandacht inpikt. Maargoed daar kan het meisje ook niks aan doen, je bent zoals je bent, en natuurlijk begrijp ik dat mijn ouders haar ook een eerlijke kans geven.
Nou zijn er nog een aantal dingen waar ik niet blij van wordt, vorige week lingerie besteld. Komt ze mn kamer oplopen pakt ze alles uit de doos in haar handen. Ja sorry maar als ik nou een goede band met je had kon je dit doen, maar als je toch al in de gaten hebt dat ik je niet mag, waarom doe je het dan? Vragen aan mijn vriend die ze voor het eerst ziet hoe wij in bed liggen. En nog van zo'n dingetjes.
Nou heb ik al een paar keer van mn ouders op mn kop gekregen dat ik normaal tegen haar moet doen, en ik doe ook echt mijn best, heb al 2 x tegen vriendinnen gezegd ja ik ga haar nu écht een kans geven. En ik moet zeggen dat het me vorige keer ook redelijk gelukt is, heb best een uitgebreid antwoord gegeven op een vraag van haar. Zelf kan ik nog niets vragen maar dat komt misschien nog wel.
Nou kwam ik zaterdag op een feest en ze kwam meteen naar me toe en heeft een uur echt aan me gehangen en me achterna gelopen. Werd ik daarna door mn broer apart geroepen en zei die dat mn moeder tegen haar had verteld dat ik haar niet mag en dat ze dat jammer vind. Waarom ik niet gewoon mijn best kan doen. Uitgelegd dat ik het echt probeer en een hele discussie. In het begin kon mn broer er nog mee lachen dat ik haar niet mocht omdat ik hem wilde "beschermen". Nu begint het bij hem ook parten te spelen.
Ik vraag me af waarom er zo'n groot probleem wordt gemaakt opeens. Vooral nu ik (bijna) normaal begin te doen tegen haar! Dan is het toch alleen míjn probleem, dat ik haar niet mag? Als ik verder dan maar gewoon blijf doen!
Maargoed, toen ik zondag thuis kwam van mijn werk waren mijn broer en zij met spruitjes door het huis aant gooien, wat we savonds zouden eten. Toen mn ouders thuis kwamen dit verteld, kreeg ik weer op mn kop! Dat ik maar al te graag wilde dat zij aangesproken zou worden. Natuurlijk zit er een kern van waarheid in, maar ik zou toch ook aangesproken worden als ik met eten door het huis was aant gooien! Vervolgens is de bom ontploft, heb ik mn spullen gepakt en ben naar het huis van mn vriend gegaan, waar ik voorlopig blijf. Ik sta constant op springen, krijg op mn kop omdat ik haar niet mag (terwijl ik normaal doe). Dit kan ik niet bij mijn school gebruiken!
Ik vraag me af wat ik moet doen. Mijn moeder heeft tegen mij, mijn broer en haar gezegd dat we ons allemaal moeten aanpassen. Nou als zij er is trek ik me terug en ben ik heel stil, beter dat dan een discussie, misschien wel ruzie! Want dat wil ik ook niet voor mijn broer. Maar goed ik realiseer me ook dat zij helemaal niet weet waarom ik haar niet mag en zo tegen haar doe!
Hoe moet ik dit aanpakken? Ik krijg verschillende meningen.
Het liefst wil ik mijn broer vragen of zij minder op de voorgrond kan treden (in het kader van het aanpassen doe ik dat ook). Dit wil ik via mijn broer doen omdat ik bang ben dat ik uit ga flippen en ruzie ga maken. Sommigen zeggen dat ik het rechtstreeks tegen haar moet zeggen. Ook wordt door sommigen gezegd dat ik moet zeggen dat ik haar al niet mocht omdat ze vreemd is gegaan. Maargoed, eigenlijk heb ik daar helemaal niks mee te maken en kan zij het verleden toch niet meer veranderen! Ik begrijp heel goed dat het eigenlijk mijn broertje zijn probleem is, maargoed het lukt mij niet om dit los te laten. Misschien wel omdat mijn ex mij ook heeft bedrogen, heftige gebeurtenis.
Sorry voor het lange verhaal, wie kan mij helpen?
Welke stappen moet ik ondernemen, wie moet ik aanspreken en wat moet ik zeggen?
Nou voor degenen die gereageerd hadden op mijn vorige bericht, hartstikke fijn! Vriendlief is ondertussen 3 weken weg, en na anderhalve week heb ik een schop onder mn kont gekregen van een vriendinnetje en ging het weer prima
Ik kan me volledig concentreren op school, en dat moet ook want heb nog 5 weken om alles in orde te maken en met faalangst levert dat ook de nodige onrustigheid en paniek op! Toen ik vorige week maandag m'n hart was aant luchten bij dat vriendinnetje dat het wel erg veel was, kreeg ik ondertussen een punt van mn smorgens gemaakte examen terug, een 9,5... vandaar dat ik die schop heb gekregen, nergens voor nodig die angst, gewoon even eraan trekken!
Maar nou komt weer het volgende (altijd wat ) Mijn broer heeft sinds de zomer een nieuwe vriendin, prachtige meid toen ik haar voor 't eerst zag! Aardig, praatte gewoon mee, prima!
Toen ze weg was heeft mn broer me die avond verteld dat ze het volgende tegen hem had gezegd: Jij moet op vakantie ook maar met een meisje seksen want ik ga 4 weken met mn ex op vakantie en daar gaat ook wel wat gebeuren.
Ik vroeg mn broer, en jij vind dat goed?! Ja hij zat er ook mee, dus heeft haar savonds nog aangesproken dat hij het niet oké vond. Na een lang verhaal heeft ze beloofd dat er niks zou gebeuren, wat ze uiteindelijk wél heeft gedaan. En vanaf toen heeft het meisje gewoon afgedaan bij mij. Ik kan haar niet meer in de ogen aankijken en krijg alleen het hoognodige eruit geperst, dus alleen kort antwoord als ze me iets vraagt. En ze vraagt nogal veel, omdat ze ook wel merkt dat ik haar niet mag. Ze neemt me flessen wijn mee, zegt bijna altijd dat ik leuke kleren aan heb en als ze naar stad gaat of ik nog wat nodig heb. Ze bedoeld het dus echt goed, maar het lukt mij gewoon écht niet om meer dan 6 woorden tegen haar te zeggen. Ik heb dit zelf nog nooit meegemaakt, dat ik het er gewoon uit moet persen.
Gelukkig zie ik haar niet vaak. Maar de keren dat ze er is treedt ze altijd op de voorgrond, vraagt ze ontzettend veel aandacht en wil ze altijd in de belangstelling staan. Dit irriteert me vaak omdat ik precies zo ben
Ik heb bij ons thuis altijd de aandacht getrokken en ik vind het nu erg lastig dat een persoon die ik niet mag, "mijn" aandacht inpikt. Maargoed daar kan het meisje ook niks aan doen, je bent zoals je bent, en natuurlijk begrijp ik dat mijn ouders haar ook een eerlijke kans geven.Nou zijn er nog een aantal dingen waar ik niet blij van wordt, vorige week lingerie besteld. Komt ze mn kamer oplopen pakt ze alles uit de doos in haar handen. Ja sorry maar als ik nou een goede band met je had kon je dit doen, maar als je toch al in de gaten hebt dat ik je niet mag, waarom doe je het dan? Vragen aan mijn vriend die ze voor het eerst ziet hoe wij in bed liggen. En nog van zo'n dingetjes.
Nou heb ik al een paar keer van mn ouders op mn kop gekregen dat ik normaal tegen haar moet doen, en ik doe ook echt mijn best, heb al 2 x tegen vriendinnen gezegd ja ik ga haar nu écht een kans geven. En ik moet zeggen dat het me vorige keer ook redelijk gelukt is, heb best een uitgebreid antwoord gegeven op een vraag van haar. Zelf kan ik nog niets vragen maar dat komt misschien nog wel.
Nou kwam ik zaterdag op een feest en ze kwam meteen naar me toe en heeft een uur echt aan me gehangen en me achterna gelopen. Werd ik daarna door mn broer apart geroepen en zei die dat mn moeder tegen haar had verteld dat ik haar niet mag en dat ze dat jammer vind. Waarom ik niet gewoon mijn best kan doen. Uitgelegd dat ik het echt probeer en een hele discussie. In het begin kon mn broer er nog mee lachen dat ik haar niet mocht omdat ik hem wilde "beschermen". Nu begint het bij hem ook parten te spelen.
Ik vraag me af waarom er zo'n groot probleem wordt gemaakt opeens. Vooral nu ik (bijna) normaal begin te doen tegen haar! Dan is het toch alleen míjn probleem, dat ik haar niet mag? Als ik verder dan maar gewoon blijf doen!
Maargoed, toen ik zondag thuis kwam van mijn werk waren mijn broer en zij met spruitjes door het huis aant gooien, wat we savonds zouden eten. Toen mn ouders thuis kwamen dit verteld, kreeg ik weer op mn kop! Dat ik maar al te graag wilde dat zij aangesproken zou worden. Natuurlijk zit er een kern van waarheid in, maar ik zou toch ook aangesproken worden als ik met eten door het huis was aant gooien! Vervolgens is de bom ontploft, heb ik mn spullen gepakt en ben naar het huis van mn vriend gegaan, waar ik voorlopig blijf. Ik sta constant op springen, krijg op mn kop omdat ik haar niet mag (terwijl ik normaal doe). Dit kan ik niet bij mijn school gebruiken!
Ik vraag me af wat ik moet doen. Mijn moeder heeft tegen mij, mijn broer en haar gezegd dat we ons allemaal moeten aanpassen. Nou als zij er is trek ik me terug en ben ik heel stil, beter dat dan een discussie, misschien wel ruzie! Want dat wil ik ook niet voor mijn broer. Maar goed ik realiseer me ook dat zij helemaal niet weet waarom ik haar niet mag en zo tegen haar doe!
Hoe moet ik dit aanpakken? Ik krijg verschillende meningen.
Het liefst wil ik mijn broer vragen of zij minder op de voorgrond kan treden (in het kader van het aanpassen doe ik dat ook). Dit wil ik via mijn broer doen omdat ik bang ben dat ik uit ga flippen en ruzie ga maken. Sommigen zeggen dat ik het rechtstreeks tegen haar moet zeggen. Ook wordt door sommigen gezegd dat ik moet zeggen dat ik haar al niet mocht omdat ze vreemd is gegaan. Maargoed, eigenlijk heb ik daar helemaal niks mee te maken en kan zij het verleden toch niet meer veranderen! Ik begrijp heel goed dat het eigenlijk mijn broertje zijn probleem is, maargoed het lukt mij niet om dit los te laten. Misschien wel omdat mijn ex mij ook heeft bedrogen, heftige gebeurtenis.
Sorry voor het lange verhaal, wie kan mij helpen?
Welke stappen moet ik ondernemen, wie moet ik aanspreken en wat moet ik zeggen?
dinsdag 21 oktober 2014 10:32
Ja zoals ik al zei. Dat zij vreemd ging zit mij gewoon ontzettend dwars, terwijl ik ook zeker weet dat ik er niks mee te maken heb. Ik wil mijn broertje beschermen. Net zoals ik wil dat niemand mijn vader of moeder pijn kan doen.
En ik zou het héél graag nu vergeten en een leuke band met haar opbouwen. Maar telkens krijg ik geen woorden uit mn strot en een gevoel van afgunst.
En ik zou het héél graag nu vergeten en een leuke band met haar opbouwen. Maar telkens krijg ik geen woorden uit mn strot en een gevoel van afgunst.
dinsdag 21 oktober 2014 10:37
Natuurlijk vind ik dat ik ook normaal moet doen tegen haar! is me de afgelopen week ook aardig gelukt, en vanaf dat punt zou het alleen beter kunnen gaan.
Daarom ben ik nu ook weggegaan om het voor mij te laten zakken, en straks weer opnieuw te beginnen.
Maar aangezien ik mij aan moet passen, kan ik toch ook wel vragen dat zij zich een beetje aanpast, kan onze "relatie" alleen maar beter op worden toch? En dat is uiteindelijk ook mijn doel. Ik vind het ook verschrikkelijk dat ik al slechte zin krijg als zij bij ons thuis is, net zoals ik het ook verschrikkelijk zou vinden dat mijn schoonfamilie vervelend tegen me zou doen.
Daarom ben ik nu ook weggegaan om het voor mij te laten zakken, en straks weer opnieuw te beginnen.
Maar aangezien ik mij aan moet passen, kan ik toch ook wel vragen dat zij zich een beetje aanpast, kan onze "relatie" alleen maar beter op worden toch? En dat is uiteindelijk ook mijn doel. Ik vind het ook verschrikkelijk dat ik al slechte zin krijg als zij bij ons thuis is, net zoals ik het ook verschrikkelijk zou vinden dat mijn schoonfamilie vervelend tegen me zou doen.
dinsdag 21 oktober 2014 10:44
En ook zo'n reacties begrijp ik volkomen. Dit had me echter zelf ook al bedacht. Maargoed daar kan ik verder niks aan doen dat ik dit voel.
Zoals ik heb gezegd probeer ik echt mijn best te doen, trek me meer terug.
Zien jullie wel dat ik mijn best doe? Dat ik nu in het huis van mijn vriend zit om de rust niet alleen bij mij, maar ook bij de rest te laten terug keren?
Zoals ik heb gezegd probeer ik echt mijn best te doen, trek me meer terug.
Zien jullie wel dat ik mijn best doe? Dat ik nu in het huis van mijn vriend zit om de rust niet alleen bij mij, maar ook bij de rest te laten terug keren?
dinsdag 21 oktober 2014 10:48
quote:vivamila schreef op 21 oktober 2014 @ 10:40:
Echt hoor, je bent gewoon stront jaloers op die meid en gebruikt het vreemdgaan volgens mij als een excuus. Ik hoop van harte dat je 17 jaar of iets bent.
Ik ben 22. Het vreemdgaan zit me behoorlijk dwars, omdat ik mijn broer wil beschermen, ik weet dat ie dat goed zelf kan, maar dit is mijn gevoel. Misschien ben ik verder ook wel jaloers, maar dit is verder mijn probleem en dat van niemand anders.
Zolang ik normaal tegen haar doe.
Echt hoor, je bent gewoon stront jaloers op die meid en gebruikt het vreemdgaan volgens mij als een excuus. Ik hoop van harte dat je 17 jaar of iets bent.
Ik ben 22. Het vreemdgaan zit me behoorlijk dwars, omdat ik mijn broer wil beschermen, ik weet dat ie dat goed zelf kan, maar dit is mijn gevoel. Misschien ben ik verder ook wel jaloers, maar dit is verder mijn probleem en dat van niemand anders.
Zolang ik normaal tegen haar doe.
dinsdag 21 oktober 2014 10:56
quote:1992nicole schreef op 21 oktober 2014 @ 10:44:
En ook zo'n reacties begrijp ik volkomen. Dit had me echter zelf ook al bedacht. Maargoed daar kan ik verder niks aan doen dat ik dit voel.
Zoals ik heb gezegd probeer ik echt mijn best te doen, trek me meer terug.
Zien jullie wel dat ik mijn best doe? Dat ik nu in het huis van mijn vriend zit om de rust niet alleen bij mij, maar ook bij de rest te laten terug keren?
Mwah, het komt eerder over alsof je op hoge poten het huis bent uitgegaan, omdat je steeds op je kop krijgt van je ouders. Redelijk bizar als je 22 bent trouwens, nog 'op je kop krijgen', maar goed.
Jouw idee om het beter te maken...
Het liefst wil ik mijn broer vragen of zij minder op de voorgrond kan treden (in het kader van het aanpassen doe ik dat ook).
...slaat natuurlijk nergens op. Die meid is zoals ze is. Ze lijkt op jou, wil graag aandacht. Je kan niet verwachten dat ze verandert omdat jij het podium thuis niet wil delen.
En ook zo'n reacties begrijp ik volkomen. Dit had me echter zelf ook al bedacht. Maargoed daar kan ik verder niks aan doen dat ik dit voel.
Zoals ik heb gezegd probeer ik echt mijn best te doen, trek me meer terug.
Zien jullie wel dat ik mijn best doe? Dat ik nu in het huis van mijn vriend zit om de rust niet alleen bij mij, maar ook bij de rest te laten terug keren?
Mwah, het komt eerder over alsof je op hoge poten het huis bent uitgegaan, omdat je steeds op je kop krijgt van je ouders. Redelijk bizar als je 22 bent trouwens, nog 'op je kop krijgen', maar goed.
Jouw idee om het beter te maken...
Het liefst wil ik mijn broer vragen of zij minder op de voorgrond kan treden (in het kader van het aanpassen doe ik dat ook).
...slaat natuurlijk nergens op. Die meid is zoals ze is. Ze lijkt op jou, wil graag aandacht. Je kan niet verwachten dat ze verandert omdat jij het podium thuis niet wil delen.
dinsdag 21 oktober 2014 10:57
Maar je doet niet normaal tegen haar, je wilt dat ze niet aan je spullen zit, je wilt dat ze niet tegen je vriend praat, je wilt dat ze niet tegen jou praat, jij wordt stil en gaat je terugtrekken.
Jij gedraagt je als een kleuter en zij probeert een band met je op te bouwen.
Accepteer de keuze van je broer en gedraag je naar je leeftijd
Jij gedraagt je als een kleuter en zij probeert een band met je op te bouwen.
Accepteer de keuze van je broer en gedraag je naar je leeftijd
If you can dream it, you can do it.
dinsdag 21 oktober 2014 10:59
quote:1992nicole schreef op 21 oktober 2014 @ 10:48:
[...]
Ik ben 22. Het vreemdgaan zit me behoorlijk dwars, omdat ik mijn broer wil beschermen, ik weet dat ie dat goed zelf kan, maar dit is mijn gevoel. Misschien ben ik verder ook wel jaloers, maar dit is verder mijn probleem en dat van niemand anders.
Zolang ik normaal tegen haar doe.
Jij kunt je niet met de relatie van je broer gaan bemoeien.
Hij vind dat vreemdgaan blijkbaar niet erg genoeg om de relatie te beëindigen dus dat is zijn eigen keuze.
Jij kunt beter iets aan je faalangst,jaloezie en altijd alle aandacht willen hebben doen dat is veel nuttiger voor je eigen relatie en toekomst.
[...]
Ik ben 22. Het vreemdgaan zit me behoorlijk dwars, omdat ik mijn broer wil beschermen, ik weet dat ie dat goed zelf kan, maar dit is mijn gevoel. Misschien ben ik verder ook wel jaloers, maar dit is verder mijn probleem en dat van niemand anders.
Zolang ik normaal tegen haar doe.
Jij kunt je niet met de relatie van je broer gaan bemoeien.
Hij vind dat vreemdgaan blijkbaar niet erg genoeg om de relatie te beëindigen dus dat is zijn eigen keuze.
Jij kunt beter iets aan je faalangst,jaloezie en altijd alle aandacht willen hebben doen dat is veel nuttiger voor je eigen relatie en toekomst.
dinsdag 21 oktober 2014 11:00
quote:vivamila schreef op 21 oktober 2014 @ 10:56:
[...]
Mwah, het komt eerder over alsof je op hoge poten het huis bent uitgegaan, omdat je steeds op je kop krijgt van je ouders. Redelijk bizar als je 22 bent trouwens, nog 'op je kop krijgen', maar goed.
Jouw idee om het beter te maken...
Het liefst wil ik mijn broer vragen of zij minder op de voorgrond kan treden (in het kader van het aanpassen doe ik dat ook).
...slaat natuurlijk nergens op. Die meid is zoals ze is. Ze lijkt op jou, wil graag aandacht. Je kan niet verwachten dat ze verandert omdat jij het podium thuis niet wil delen.
Niet goed uitgelegd, ben inderdaad niet op hogen poten weggegaan, heb wel een goed gesprek gehad met mn moeder om uit te leggen waarom ik voorlopig even weg ga. Lost de problemen natuurlijk niet op maar kan wel even zakken.
Ik noem het maar zo op mijn kop krijgen, omdat er heftige discussies worden aangegaan over het feit dat ik haar niet mag.
Maar bedankt voor je reactie, met zo'n antwoord kan ik wat!
[...]
Mwah, het komt eerder over alsof je op hoge poten het huis bent uitgegaan, omdat je steeds op je kop krijgt van je ouders. Redelijk bizar als je 22 bent trouwens, nog 'op je kop krijgen', maar goed.
Jouw idee om het beter te maken...
Het liefst wil ik mijn broer vragen of zij minder op de voorgrond kan treden (in het kader van het aanpassen doe ik dat ook).
...slaat natuurlijk nergens op. Die meid is zoals ze is. Ze lijkt op jou, wil graag aandacht. Je kan niet verwachten dat ze verandert omdat jij het podium thuis niet wil delen.
Niet goed uitgelegd, ben inderdaad niet op hogen poten weggegaan, heb wel een goed gesprek gehad met mn moeder om uit te leggen waarom ik voorlopig even weg ga. Lost de problemen natuurlijk niet op maar kan wel even zakken.
Ik noem het maar zo op mijn kop krijgen, omdat er heftige discussies worden aangegaan over het feit dat ik haar niet mag.
Maar bedankt voor je reactie, met zo'n antwoord kan ik wat!
dinsdag 21 oktober 2014 11:02
Als
je moeder je vraagt om je aan te passen, bedoelt ze niet dat je aan de
vriendin van je broer moet gaan vragen om zich aan te passen. Ze bedoelt
daarmee dat je je in moet houden en je mening over hun relatie voor je
moet houden. Je aanpassen aan anderen vereist een actie van jou, niet
van anderen.
Ik denk dat ze er zelf allang uit zijn, over dat vreemdgaan. Dus waarom
heb jij er dan nog moeite mee? Is je broer niet in staat om voor
zichzelf op te komen? Dan is het nog steeds niet jouw probleem trouwens.
Misschien vindt ie het wel fijn om bij haar onder de plak te zitten,
dat kan.
Ik zou me als ik jou was, op andere dingen richten, niet op haar. Je
kunt alleen jezelf veranderen dus doe dat zodat je ermee om leert gaan.
Bijt maar op je tong en tel tot tien. Er is altijd ruimte voor twee
zelfverzekerde diva's maar niet voor twee onzekere. Even de aandacht
moeten delen, dat lukt toch wel? Jullie lijken op elkaar, zeg je zelf
al, dus wie weet worden jullie nog vriendinnen.
je moeder je vraagt om je aan te passen, bedoelt ze niet dat je aan de
vriendin van je broer moet gaan vragen om zich aan te passen. Ze bedoelt
daarmee dat je je in moet houden en je mening over hun relatie voor je
moet houden. Je aanpassen aan anderen vereist een actie van jou, niet
van anderen.
Ik denk dat ze er zelf allang uit zijn, over dat vreemdgaan. Dus waarom
heb jij er dan nog moeite mee? Is je broer niet in staat om voor
zichzelf op te komen? Dan is het nog steeds niet jouw probleem trouwens.
Misschien vindt ie het wel fijn om bij haar onder de plak te zitten,
dat kan.
Ik zou me als ik jou was, op andere dingen richten, niet op haar. Je
kunt alleen jezelf veranderen dus doe dat zodat je ermee om leert gaan.
Bijt maar op je tong en tel tot tien. Er is altijd ruimte voor twee
zelfverzekerde diva's maar niet voor twee onzekere. Even de aandacht
moeten delen, dat lukt toch wel? Jullie lijken op elkaar, zeg je zelf
al, dus wie weet worden jullie nog vriendinnen.
Mensen kunnen alleen zichzelf redden.
dinsdag 21 oktober 2014 11:07
Djiez, 22? Je "podium" niet willen delen? De sfeer thuis verzieken, tegen je ouders zeggen dat je broer en zijn vriendin met spruitjes hebben lopen gooien, negeren.
Jij mag haar niet omdat ze vreemd is gegaan. Maar je broer heeft er geen probleem mee, dus waarom trek jij je het dan zo aan? Je mag hier niet omdat ze "te" aanwezig is, maar je bent zelf net zo.
En als er iets van je gedrag gezegd wordt, loop je weg naar je vriendje. En "dit is mijn gevoel". Ja dus? Dan is het maar normaal dat je onbeleefd en onfatsoenlijk doet?
Wat je moet doen? Je gaan gedragen als een volwassene, je bent al fucking 22, je gedraagt je als een krengerige verwende puber. En ga op kamers, groei je ook van.
Jij mag haar niet omdat ze vreemd is gegaan. Maar je broer heeft er geen probleem mee, dus waarom trek jij je het dan zo aan? Je mag hier niet omdat ze "te" aanwezig is, maar je bent zelf net zo.
En als er iets van je gedrag gezegd wordt, loop je weg naar je vriendje. En "dit is mijn gevoel". Ja dus? Dan is het maar normaal dat je onbeleefd en onfatsoenlijk doet?
Wat je moet doen? Je gaan gedragen als een volwassene, je bent al fucking 22, je gedraagt je als een krengerige verwende puber. En ga op kamers, groei je ook van.
dinsdag 21 oktober 2014 11:08
quote:mel.nl schreef op 21 oktober 2014 @ 10:57:
Maar je doet niet normaal tegen haar, je wilt dat ze niet aan je spullen zit, je wilt dat ze niet tegen je vriend praat, je wilt dat ze niet tegen jou praat, jij wordt stil en gaat je terugtrekken.
Jij gedraagt je als een kleuter en zij probeert een band met je op te bouwen.
Accepteer de keuze van je broer en gedraag je naar je leeftijd
Ho wacht, dan heb ik misschien een verkeerd beeld geschetst, in het begin niet normaal tegen haar gedaan, heb ik al flink verbeterd en werk ik nog steeds aan. Ik doe ook mijn best voor haar en de rest van mijn gezin. Dat ze niet tegen mijn vriend mag praten is niet waar. De vraag was voor de situatie ongepast.
Ik trek me terug omdat ik niet met de situatie kan omgaan, dat ligt 100% aan mij, lijkt me in elk geval beter dan ruzie.
Ik snap dat 't kinderachtig is, en doe ook echt mijn best hoor.
Maar je doet niet normaal tegen haar, je wilt dat ze niet aan je spullen zit, je wilt dat ze niet tegen je vriend praat, je wilt dat ze niet tegen jou praat, jij wordt stil en gaat je terugtrekken.
Jij gedraagt je als een kleuter en zij probeert een band met je op te bouwen.
Accepteer de keuze van je broer en gedraag je naar je leeftijd
Ho wacht, dan heb ik misschien een verkeerd beeld geschetst, in het begin niet normaal tegen haar gedaan, heb ik al flink verbeterd en werk ik nog steeds aan. Ik doe ook mijn best voor haar en de rest van mijn gezin. Dat ze niet tegen mijn vriend mag praten is niet waar. De vraag was voor de situatie ongepast.
Ik trek me terug omdat ik niet met de situatie kan omgaan, dat ligt 100% aan mij, lijkt me in elk geval beter dan ruzie.
Ik snap dat 't kinderachtig is, en doe ook echt mijn best hoor.
dinsdag 21 oktober 2014 11:11
Je bent niet wijs. Jij denkt echt dat alles om jou draait en hoort te lopen zoals jij denkt dat het goed is.
Bah.
Je broer maakt zelf zijn keuzes, net als jij toen met jouw drugs vriendje deed, alsof je familie niet zorgen om jou op dat moment heeft gehad. En toch ging je door want jij maakte je eigen keuzes.
Dus laat een ander dat dan ook doen, en wordt volwassen.
Het leven kan je net zo moeilijk maken als je zelf wilt. Maar de moraalridder uithangen heeft nog nooit iemand gelukkiger gemaakt.
Bah.
Je broer maakt zelf zijn keuzes, net als jij toen met jouw drugs vriendje deed, alsof je familie niet zorgen om jou op dat moment heeft gehad. En toch ging je door want jij maakte je eigen keuzes.
Dus laat een ander dat dan ook doen, en wordt volwassen.
Het leven kan je net zo moeilijk maken als je zelf wilt. Maar de moraalridder uithangen heeft nog nooit iemand gelukkiger gemaakt.
..popcorn?
dinsdag 21 oktober 2014 11:13
quote:gladoortje74 schreef op 21 oktober 2014 @ 11:02:
Als
je moeder je vraagt om je aan te passen, bedoelt ze niet dat je aan de
vriendin van je broer moet gaan vragen om zich aan te passen. Ze bedoelt
daarmee dat je je in moet houden en je mening over hun relatie voor je
moet houden. Je aanpassen aan anderen vereist een actie van jou, niet
van anderen.
Ik denk dat ze er zelf allang uit zijn, over dat vreemdgaan. Dus waarom
heb jij er dan nog moeite mee? Is je broer niet in staat om voor
zichzelf op te komen? Dan is het nog steeds niet jouw probleem trouwens.
Misschien vindt ie het wel fijn om bij haar onder de plak te zitten,
dat kan.
Ik zou me als ik jou was, op andere dingen richten, niet op haar. Je
kunt alleen jezelf veranderen dus doe dat zodat je ermee om leert gaan.
Bijt maar op je tong en tel tot tien. Er is altijd ruimte voor twee
zelfverzekerde diva's maar niet voor twee onzekere. Even de aandacht
moeten delen, dat lukt toch wel? Jullie lijken op elkaar, zeg je zelf
al, dus wie weet worden jullie nog vriendinnen.
Bedankt voor je bericht.
Ik ga dit bericht verder afsluiten. Het is me duidelijk dat ik ontzettend kinderachtig doe, en vond eigenlijk wel dat ik daar hard aan 't werken ben.
Stof om over na te denken dus.
Ik vraag jullie eerlijke mening en stel die dan ook echt op prijs, maar het is me duidelijk dat ik kinderachtig doe, en dat ik me naar mijn leeftijd moet gedragen.
Als
je moeder je vraagt om je aan te passen, bedoelt ze niet dat je aan de
vriendin van je broer moet gaan vragen om zich aan te passen. Ze bedoelt
daarmee dat je je in moet houden en je mening over hun relatie voor je
moet houden. Je aanpassen aan anderen vereist een actie van jou, niet
van anderen.
Ik denk dat ze er zelf allang uit zijn, over dat vreemdgaan. Dus waarom
heb jij er dan nog moeite mee? Is je broer niet in staat om voor
zichzelf op te komen? Dan is het nog steeds niet jouw probleem trouwens.
Misschien vindt ie het wel fijn om bij haar onder de plak te zitten,
dat kan.
Ik zou me als ik jou was, op andere dingen richten, niet op haar. Je
kunt alleen jezelf veranderen dus doe dat zodat je ermee om leert gaan.
Bijt maar op je tong en tel tot tien. Er is altijd ruimte voor twee
zelfverzekerde diva's maar niet voor twee onzekere. Even de aandacht
moeten delen, dat lukt toch wel? Jullie lijken op elkaar, zeg je zelf
al, dus wie weet worden jullie nog vriendinnen.
Bedankt voor je bericht.
Ik ga dit bericht verder afsluiten. Het is me duidelijk dat ik ontzettend kinderachtig doe, en vond eigenlijk wel dat ik daar hard aan 't werken ben.
Stof om over na te denken dus.
Ik vraag jullie eerlijke mening en stel die dan ook echt op prijs, maar het is me duidelijk dat ik kinderachtig doe, en dat ik me naar mijn leeftijd moet gedragen.
dinsdag 21 oktober 2014 11:15
Je trekt je terug om ruzie te voorkomen? Naar mijn mening veroorzaakt zoiets alleen maar ruzie.
Ga met haar praten, ga samen wat doen, ga haar leuke kanten ontdekken. Misschien is ze wel hartstikke aardig en leuk. Zij probeert het wel, waarom jij niet?
Doordat je alleen haar negatieve kanten wil zien en weigert verder te kijken gedraag je jezelf inderdaad als een kleuter.
Ga met haar praten, ga samen wat doen, ga haar leuke kanten ontdekken. Misschien is ze wel hartstikke aardig en leuk. Zij probeert het wel, waarom jij niet?
Doordat je alleen haar negatieve kanten wil zien en weigert verder te kijken gedraag je jezelf inderdaad als een kleuter.
If you can dream it, you can do it.
