Relaties
alle pijlers
voorgesteld worden aan de kinderen
maandag 20 oktober 2014 00:36
hallo,
ik zou graag willen weten wat jullie kijk is op mijn situatie mbt. het voorgesteld worden aan de kinderen van mijn partner.
ik heb nu bijna een jaar een relatie met mijn vriend, hij heeft uit zijn vorige huwelijk 2 kinderen ( 3 en 6jr.). De ex partner weet van onze relatie, en de kinderen hebben mij al vaker gezien voordat mijn vriend en ik een relatie kregen en het klikte ook heel goed! nu zullen ze er misschien anders naar kijken omdat ik nu de vriendin van papa ben.
Nu wil mijn vriend dat ik bij hem kom wonen, ik ben er al heel vaak, heb er al wat spullen staan, en heeft het zelfs over samen een koophuis etc., het huisje boompje beestje verhaal.
Dit klinkt allemaal heel leuk en ik het zit ook goed tussen ons.
Maar als de kinderen er zijn ( om het weekend ) worden al mijn spullen achterin de kast gegooid en word ik weer terug naar mijn eigen huis "gestuurd".
Naar mijn mening is het dan wel tijd om mij voor te stellen als vriendin van papa...
en het zal allemaal stapje voor stapje gaan maar nu is er nog helemaal geen begin.
ik heb het er met hem over gehad en hij zegt dat de kinderen het nog moeilijk hebben met de scheiding en willen dat de ouders weer bij elkaar komen.
ik zie daar juist het punt om het te vertellen maar het zijn niet mijn kinderen dus ik heb daar geen inspraak op en wil mijn vriend ook nergens toe dwingen.
ik zou graag willen weten wat jullie kijk is op mijn situatie mbt. het voorgesteld worden aan de kinderen van mijn partner.
ik heb nu bijna een jaar een relatie met mijn vriend, hij heeft uit zijn vorige huwelijk 2 kinderen ( 3 en 6jr.). De ex partner weet van onze relatie, en de kinderen hebben mij al vaker gezien voordat mijn vriend en ik een relatie kregen en het klikte ook heel goed! nu zullen ze er misschien anders naar kijken omdat ik nu de vriendin van papa ben.
Nu wil mijn vriend dat ik bij hem kom wonen, ik ben er al heel vaak, heb er al wat spullen staan, en heeft het zelfs over samen een koophuis etc., het huisje boompje beestje verhaal.
Dit klinkt allemaal heel leuk en ik het zit ook goed tussen ons.
Maar als de kinderen er zijn ( om het weekend ) worden al mijn spullen achterin de kast gegooid en word ik weer terug naar mijn eigen huis "gestuurd".
Naar mijn mening is het dan wel tijd om mij voor te stellen als vriendin van papa...
en het zal allemaal stapje voor stapje gaan maar nu is er nog helemaal geen begin.
ik heb het er met hem over gehad en hij zegt dat de kinderen het nog moeilijk hebben met de scheiding en willen dat de ouders weer bij elkaar komen.
ik zie daar juist het punt om het te vertellen maar het zijn niet mijn kinderen dus ik heb daar geen inspraak op en wil mijn vriend ook nergens toe dwingen.
maandag 20 oktober 2014 00:38
maandag 20 oktober 2014 00:47
Jij hebt inderdaad geen directe inspraak op wat hij tegen zijn kinderen zegt, maar je kan wel eisen dat voordat jij bij hem intrekt hij het wel aan zijn kinderen verteld heeft.
En dan wordt zijn huis ook jouw huis, wel niet in eigendom maar dan wel gebruikstechnisch. En dan kan die actie met jouw spullen en jou persoonlijk niet meer. Dus het lijkt erop dat er nog heel wat moet gebeuren voor je kan samenwonen.
Ik zou ook zeker mijn eigen huis niet opgeven voordat er een aantal weken en dus vooral weekenden met de kinderen is proefgedraaid.
En dan wordt zijn huis ook jouw huis, wel niet in eigendom maar dan wel gebruikstechnisch. En dan kan die actie met jouw spullen en jou persoonlijk niet meer. Dus het lijkt erop dat er nog heel wat moet gebeuren voor je kan samenwonen.
Ik zou ook zeker mijn eigen huis niet opgeven voordat er een aantal weken en dus vooral weekenden met de kinderen is proefgedraaid.
En ik ontdekte iets, bitterder dan de dood: de vrouw, die een valstrik is en wier hart een net is en wier handen boeien zijn.
maandag 20 oktober 2014 01:09
Beetje raar signaal geeft je vriend af aan je.
Hij wil graag gaan samenwonen, maar voor zijn kids moet je nog geheim blijven want die willen dat papa en mama nog bij elkaar komen.
Dat laatste is logisch , dat wil vrijwel ieder kind.
Alleen met jou bespreekt hij tig stappen verder en schept verwachtingen.
Vraag mij af hoe hij dat dan allemaal voor zich ziet.
Hij wil graag gaan samenwonen, maar voor zijn kids moet je nog geheim blijven want die willen dat papa en mama nog bij elkaar komen.
Dat laatste is logisch , dat wil vrijwel ieder kind.
Alleen met jou bespreekt hij tig stappen verder en schept verwachtingen.
Vraag mij af hoe hij dat dan allemaal voor zich ziet.
maandag 20 oktober 2014 01:10
quote:harry13 schreef op 20 oktober 2014 @ 00:47:
Jij hebt inderdaad geen directe inspraak op wat hij tegen zijn kinderen zegt, maar je kan wel eisen dat voordat jij bij hem intrekt hij het wel aan zijn kinderen verteld heeft.
En dan wordt zijn huis ook jouw huis, wel niet in eigendom maar dan wel gebruikstechnisch. En dan kan die actie met jouw spullen en jou persoonlijk niet meer. Dus het lijkt erop dat er nog heel wat moet gebeuren voor je kan samenwonen.
Ik zou ook zeker mijn eigen huis niet opgeven voordat er een aantal weken en dus vooral weekenden met de kinderen is proefgedraaid.Dat is met een paar weekenden proefdraaien niet beklonken hoor of het goed gaat.
Jij hebt inderdaad geen directe inspraak op wat hij tegen zijn kinderen zegt, maar je kan wel eisen dat voordat jij bij hem intrekt hij het wel aan zijn kinderen verteld heeft.
En dan wordt zijn huis ook jouw huis, wel niet in eigendom maar dan wel gebruikstechnisch. En dan kan die actie met jouw spullen en jou persoonlijk niet meer. Dus het lijkt erop dat er nog heel wat moet gebeuren voor je kan samenwonen.
Ik zou ook zeker mijn eigen huis niet opgeven voordat er een aantal weken en dus vooral weekenden met de kinderen is proefgedraaid.Dat is met een paar weekenden proefdraaien niet beklonken hoor of het goed gaat.
maandag 20 oktober 2014 01:15
maandag 20 oktober 2014 01:53
Jullie zijn pas een jaar samen! Waarom die haast? Bovendien ziet hij zijn kinderen al amper, ik kan me voorstellen dat ze het niet leuk vinden dat ze die paar dagen per maand papa dan ook nog eens moeten delen met een andere vrouw dan hun moeder.
Leer elkaar eerst eens beter kennen. Die kinderen hebben al een scheiding achter de rug. Moet dat nogmaals, omdat papa niet kon wachten met samenwonen en er te laat achter kwam dat jullie niet voldoende bij elkaar passen? Ik vind dat zo egoïstisch.
Eerst moet jij voorgesteld worden als zijn vriendin. Kijk dat eens een paar maanden aan, doe af en toe iets samen met je vriend en zijn kinderen. Hoe reageren ze daar op?
Gaat het goed en accepteren ze jou en de situatie, dan kun je voorstellen maximaal 1 kinderweekend per maand te blijven en dat zeker een jaar aan te kijken. Zijn de kinderen dan nog blij dat je er de andere weekenden niet bent, dan houdt het wat samenwonen betreft op. Willen ze je vaker zien, en zijn jullie heel zeker van elkaar en een toekomst samen, dan kun je overwegen te gaan samenwonen.
Hij heeft het over een koophuis. Gaat dat financieel lukken met alimentatie? En hoe gaan jullie opvoedproblemen oplossen? Willen de kinderen wel naar jou luisteren als jij straks zegt dat ze hun spullen moeten opruimen, en zo niet, hoe lossen jullie dat op? Is er een goede band met zijn ex? En willen jullie zelf ook kinderen? Hebben jullie je al ingelezen over stiefouderschap en de vele problemen die daarbij komen kijken?
Je vriend klinkt niet heel realistisch. Discussieer eens over deze vragen met hem. Zitten jullie wel op 1 lijn wat betreft toekomstverwachtingen?
Leer elkaar eerst eens beter kennen. Die kinderen hebben al een scheiding achter de rug. Moet dat nogmaals, omdat papa niet kon wachten met samenwonen en er te laat achter kwam dat jullie niet voldoende bij elkaar passen? Ik vind dat zo egoïstisch.
Eerst moet jij voorgesteld worden als zijn vriendin. Kijk dat eens een paar maanden aan, doe af en toe iets samen met je vriend en zijn kinderen. Hoe reageren ze daar op?
Gaat het goed en accepteren ze jou en de situatie, dan kun je voorstellen maximaal 1 kinderweekend per maand te blijven en dat zeker een jaar aan te kijken. Zijn de kinderen dan nog blij dat je er de andere weekenden niet bent, dan houdt het wat samenwonen betreft op. Willen ze je vaker zien, en zijn jullie heel zeker van elkaar en een toekomst samen, dan kun je overwegen te gaan samenwonen.
Hij heeft het over een koophuis. Gaat dat financieel lukken met alimentatie? En hoe gaan jullie opvoedproblemen oplossen? Willen de kinderen wel naar jou luisteren als jij straks zegt dat ze hun spullen moeten opruimen, en zo niet, hoe lossen jullie dat op? Is er een goede band met zijn ex? En willen jullie zelf ook kinderen? Hebben jullie je al ingelezen over stiefouderschap en de vele problemen die daarbij komen kijken?
Je vriend klinkt niet heel realistisch. Discussieer eens over deze vragen met hem. Zitten jullie wel op 1 lijn wat betreft toekomstverwachtingen?
maandag 20 oktober 2014 01:59
Kijk die kat toch nog een paar jaar uit de boom, joh. Vanwaar die haast om te gaan samenwonen, leer elkaar eens echt kennen voordat je die kinderen ergens in gaat sleuren wat ook geen stand houdt.
Natuurlijk zit na nog geen jaar het nog allemaal goed tussen jullie, zou wat zijn als dat niet zo was en je had deze plannen.
Natuurlijk zit na nog geen jaar het nog allemaal goed tussen jullie, zou wat zijn als dat niet zo was en je had deze plannen.
You know how I know? Because I reeaally think so!
maandag 20 oktober 2014 02:01
quote:MrsStanleyWalker schreef op 20 oktober 2014 @ 01:59:
Kijk die kat toch nog een paar jaar uit de boom, joh. Vanwaar die haast om te gaan samenwonen, leer elkaar eens echt kennen voordat je die kinderen ergens in gaat sleuren wat ook geen stand houdt.
Natuurlijk zit na nog geen jaar het nog allemaal goed tussen jullie, zou wat zijn als dat niet zo was en je had deze plannen.
Kijk die kat toch nog een paar jaar uit de boom, joh. Vanwaar die haast om te gaan samenwonen, leer elkaar eens echt kennen voordat je die kinderen ergens in gaat sleuren wat ook geen stand houdt.
Natuurlijk zit na nog geen jaar het nog allemaal goed tussen jullie, zou wat zijn als dat niet zo was en je had deze plannen.
maandag 20 oktober 2014 08:12
As ik zo'n situatie lees dan doe ik wat rekenwerk en snap ik het nauwelijkS. Nu een jaar samen en de jongste is 3, dus die was 2 toen jullie een relatie kregen. 2 jaar daarvoor kreeg hij nog met een andere rouw zijn tweede kind, zo kort geleden! Hoe lang was hij dan single voor jij hem ontmoette? Amper? Of ging hij vreemd met jou? Of is hij bij zijn ex weggegaan toen de tweede nog maar een babietje was.
Volgens mij zijn er niet meer opties en dan leiden al die opties bijna tot dezelfde conclusie: dat is niet een stabiele man.
En nu doet hij alweer vaag over zijn commitment naar jou, is at misschien de aard van het beestje?
Volgens mij zijn er niet meer opties en dan leiden al die opties bijna tot dezelfde conclusie: dat is niet een stabiele man.
En nu doet hij alweer vaag over zijn commitment naar jou, is at misschien de aard van het beestje?
Zeg maar Spijker.
maandag 20 oktober 2014 08:34
Vinden jullie samenwonen na een jaar echt vroeg? Nou, ik echt niet. Ik zou in ieder geval wel eerst eens wat weekendjes "wennen" voordat ik met samenwonen zou beginnen. Maar dat je vriend al jouw spulletjes wegstopt vind ik wel wat vreemd. Net wat je zegt; een goede gelegenheid om aan de kinderen te vertellen dat papa een nieuwe vriendin heeft die regelmatig langskomt. Misschien dat de kinderen dan zelf wel een keer zoiets hebben dat ze je willen ontmoeten.
maandag 20 oktober 2014 08:47
quote:zas schreef op 20 oktober 2014 @ 08:34:
Vinden jullie samenwonen na een jaar echt vroeg? Nou, ik echt niet. Ik zou in ieder geval wel eerst eens wat weekendjes "wennen" voordat ik met samenwonen zou beginnen. Maar dat je vriend al jouw spulletjes wegstopt vind ik wel wat vreemd. Net wat je zegt; een goede gelegenheid om aan de kinderen te vertellen dat papa een nieuwe vriendin heeft die regelmatig langskomt. Misschien dat de kinderen dan zelf wel een keer zoiets hebben dat ze je willen ontmoeten.
Mega vroeg/snel en helemaal als er kinderen in het spel zijn, zeker als die helemaal niet weten dat papa al een jaar een vriendin heeft.
TO ik zou er nog niet aan beginnen, kijk maar eerst een half jaar aan als jij er bij bent in het weekend.
Vinden jullie samenwonen na een jaar echt vroeg? Nou, ik echt niet. Ik zou in ieder geval wel eerst eens wat weekendjes "wennen" voordat ik met samenwonen zou beginnen. Maar dat je vriend al jouw spulletjes wegstopt vind ik wel wat vreemd. Net wat je zegt; een goede gelegenheid om aan de kinderen te vertellen dat papa een nieuwe vriendin heeft die regelmatig langskomt. Misschien dat de kinderen dan zelf wel een keer zoiets hebben dat ze je willen ontmoeten.
Mega vroeg/snel en helemaal als er kinderen in het spel zijn, zeker als die helemaal niet weten dat papa al een jaar een vriendin heeft.
TO ik zou er nog niet aan beginnen, kijk maar eerst een half jaar aan als jij er bij bent in het weekend.
maandag 20 oktober 2014 08:51
quote:zas schreef op 20 oktober 2014 @ 08:34:
Vinden jullie samenwonen na een jaar echt vroeg? .
Ja heel vroeg. Ik heb nu een relatie van 2.5 jaar ongeveer en we beginnen voorzichtig eens over samenwonen te denken, allebei geen kinderen overigens.
Na een jaar ken je elkaar toch nog nauwelijks?
Vinden jullie samenwonen na een jaar echt vroeg? .
Ja heel vroeg. Ik heb nu een relatie van 2.5 jaar ongeveer en we beginnen voorzichtig eens over samenwonen te denken, allebei geen kinderen overigens.
Na een jaar ken je elkaar toch nog nauwelijks?
Zeg maar Spijker.
maandag 20 oktober 2014 08:52
maandag 20 oktober 2014 08:52
quote:zas schreef op 20 oktober 2014 @ 08:34:
Vinden jullie samenwonen na een jaar echt vroeg? Nou, ik echt niet. Ik zou in ieder geval wel eerst eens wat weekendjes "wennen" voordat ik met samenwonen zou beginnen. Maar dat je vriend al jouw spulletjes wegstopt vind ik wel wat vreemd. Net wat je zegt; een goede gelegenheid om aan de kinderen te vertellen dat papa een nieuwe vriendin heeft die regelmatig langskomt. Misschien dat de kinderen dan zelf wel een keer zoiets hebben dat ze je willen ontmoeten.
Met kinderen vind ik dat best snel. Het gaat toch ook om de kinderen of moeten die het maar slikken dat papa alweer gaat samenwonen ?
To kan toch ook gewoon latten.
Vinden jullie samenwonen na een jaar echt vroeg? Nou, ik echt niet. Ik zou in ieder geval wel eerst eens wat weekendjes "wennen" voordat ik met samenwonen zou beginnen. Maar dat je vriend al jouw spulletjes wegstopt vind ik wel wat vreemd. Net wat je zegt; een goede gelegenheid om aan de kinderen te vertellen dat papa een nieuwe vriendin heeft die regelmatig langskomt. Misschien dat de kinderen dan zelf wel een keer zoiets hebben dat ze je willen ontmoeten.
Met kinderen vind ik dat best snel. Het gaat toch ook om de kinderen of moeten die het maar slikken dat papa alweer gaat samenwonen ?
To kan toch ook gewoon latten.
maandag 20 oktober 2014 10:29
Samenwonen is wellicht wat snel doordat er kinderen bij betrokken zijn. Vind wel dat vader zijn kinderen moet vertellen over de relatie, kinderen valse hoop blijven geven dat pa en moe weer samen komen werkt averechts. Kinderen kunnen dat op hun eigen tempo verwerken en dat is niet leuk maar wel nodig.
Nieuwe partner mondjesmaat introduceren, laat het groeien.
Af en toe mee met een uitje, een dagje bij hen thuis doorbrengen en zo uitbreiden.
Nieuwe partner mondjesmaat introduceren, laat het groeien.
Af en toe mee met een uitje, een dagje bij hen thuis doorbrengen en zo uitbreiden.
maandag 20 oktober 2014 10:40
Als ik het zo leest komt er 1 groot idee boven drijven.
Hoe het ook loopt:
ZET DAT IDEE VAN SAMEN EEN KOOPHUIS MAAR EVEN IN DE IJSKAST.
Je bent dus in het geheel nog niet ingeburgerd bij zijn kinderen en je vriend. Een eigen vaste plek heb je blijkbaar nog niet......
Dus voorlopig eerst maar eens zien hoe het gaat lopen.
Hoe het ook loopt:
ZET DAT IDEE VAN SAMEN EEN KOOPHUIS MAAR EVEN IN DE IJSKAST.
Je bent dus in het geheel nog niet ingeburgerd bij zijn kinderen en je vriend. Een eigen vaste plek heb je blijkbaar nog niet......
Dus voorlopig eerst maar eens zien hoe het gaat lopen.
maandag 20 oktober 2014 14:35
Tja hier even een tegengeluid dat het ook heel goed kan gaan alles binnen een jaar hoor. Al was mijn ontmoeting met de kinderen beetje perongeluk. Ze stonden ineens binnen tijdens een niet papa weekend en de oudste had de sleutel. Gelukkig waren we gewoon braaf tv aan het kijken. Maar goed kinderen reageerden leuk en waren blij voor papa (hij was voor mij 3 jaar alleen) en wij woonden al vrij snel samen. Gelukkig heeft mijn vriend me nooit verstopt.
En dat aandacht delen tijdens kidsweekend is beetje onzin vind ik. Als papa en mama niet gescheiden waren hadden de kinderen die aandacht ook moeten 'delen' en tijdens kinderweekenden stimuleer ik juist dat mijn vriend wat leuks dot met ze of plan ik mijn bezoekjes aan vriendinnen op 1 van de 2 dagen. Niet heel het weekend want dan beginnen de kids zelf te protesteren die vinden het namelijk leuk als ik er ben.
Dus praat erover en ik zou niet samen gaan wonen voor je inderdaad flink wat kinderweekenden hebt meegedraaid. Dan pas kan je merken of de klik goed is, hoe ze op je reageren en jij op hen.
Succes en wat 'snel' is voor de ene is langzaam voor de ander. Leef je eigen tempo.
En dat aandacht delen tijdens kidsweekend is beetje onzin vind ik. Als papa en mama niet gescheiden waren hadden de kinderen die aandacht ook moeten 'delen' en tijdens kinderweekenden stimuleer ik juist dat mijn vriend wat leuks dot met ze of plan ik mijn bezoekjes aan vriendinnen op 1 van de 2 dagen. Niet heel het weekend want dan beginnen de kids zelf te protesteren die vinden het namelijk leuk als ik er ben.
Dus praat erover en ik zou niet samen gaan wonen voor je inderdaad flink wat kinderweekenden hebt meegedraaid. Dan pas kan je merken of de klik goed is, hoe ze op je reageren en jij op hen.
Succes en wat 'snel' is voor de ene is langzaam voor de ander. Leef je eigen tempo.
maandag 20 oktober 2014 15:00
Eerst relatie met kids en 'als gezinssysteem' opbouwen.
Stap 1: je wordt geintroduceerd als vriendin van papa
Stap 2: je komt regelmatig op bezoek als kids er zijn, en vice versa (kids bij jou op bezoek
Stap 3: onderneem regelmatig iets met zn vieren
Stap 4: blijf regelmatig een weekend met kids slapen
Stap 5 : ga met elkaar weekendje weg/vakantie
In al deze proefstappen loop jevanzelf tegen 100.000 zaken aan. Praat daar over en zoek samen uit wat je beiden belangrijk vindt, hoe je het wil oplossen, welke rol iedereen heeft, hoe jullie het willen inrichten.
Loopt dat een beetje en krijgt dat wat vorm? Dan kun je samen aan een koophuis gaan denken. Het moet wel 'thuis' zijn voor iedereen!
Ik vind het echt volstrekt absurd dat je vriend jou geheim houdt voor kids en dan samen wil gaan wonen
Wil die jou dan ieder weekend dat de kids komen in de kast verstoppen??!?
Stap 1: je wordt geintroduceerd als vriendin van papa
Stap 2: je komt regelmatig op bezoek als kids er zijn, en vice versa (kids bij jou op bezoek
Stap 3: onderneem regelmatig iets met zn vieren
Stap 4: blijf regelmatig een weekend met kids slapen
Stap 5 : ga met elkaar weekendje weg/vakantie
In al deze proefstappen loop jevanzelf tegen 100.000 zaken aan. Praat daar over en zoek samen uit wat je beiden belangrijk vindt, hoe je het wil oplossen, welke rol iedereen heeft, hoe jullie het willen inrichten.
Loopt dat een beetje en krijgt dat wat vorm? Dan kun je samen aan een koophuis gaan denken. Het moet wel 'thuis' zijn voor iedereen!
Ik vind het echt volstrekt absurd dat je vriend jou geheim houdt voor kids en dan samen wil gaan wonen
Wil die jou dan ieder weekend dat de kids komen in de kast verstoppen??!?
maandag 20 oktober 2014 15:03
quote:GrumpyCat1983 schreef op 20 oktober 2014 @ 14:35:
Tja hier even een tegengeluid dat het ook heel goed kan gaan alles binnen een jaar hoor. Al was mijn ontmoeting met de kinderen beetje perongeluk. Ze stonden ineens binnen tijdens een niet papa weekend en de oudste had de sleutel. Gelukkig waren we gewoon braaf tv aan het kijken. Maar goed kinderen reageerden leuk en waren blij voor papa (hij was voor mij 3 jaar alleen) en wij woonden al vrij snel samen. Gelukkig heeft mijn vriend me nooit verstopt.
En dat aandacht delen tijdens kidsweekend is beetje onzin vind ik. Als papa en mama niet gescheiden waren hadden de kinderen die aandacht ook moeten 'delen' en tijdens kinderweekenden stimuleer ik juist dat mijn vriend wat leuks dot met ze of plan ik mijn bezoekjes aan vriendinnen op 1 van de 2 dagen. Niet heel het weekend want dan beginnen de kids zelf te protesteren die vinden het namelijk leuk als ik er ben.
Dus praat erover en ik zou niet samen gaan wonen voor je inderdaad flink wat kinderweekenden hebt meegedraaid. Dan pas kan je merken of de klik goed is, hoe ze op je reageren en jij op hen.
Succes en wat 'snel' is voor de ene is langzaam voor de ander. Leef je eigen tempo.Drie jaar lang alleen vind ik anders dat to. Die is pas een jaar samen.
Tja hier even een tegengeluid dat het ook heel goed kan gaan alles binnen een jaar hoor. Al was mijn ontmoeting met de kinderen beetje perongeluk. Ze stonden ineens binnen tijdens een niet papa weekend en de oudste had de sleutel. Gelukkig waren we gewoon braaf tv aan het kijken. Maar goed kinderen reageerden leuk en waren blij voor papa (hij was voor mij 3 jaar alleen) en wij woonden al vrij snel samen. Gelukkig heeft mijn vriend me nooit verstopt.
En dat aandacht delen tijdens kidsweekend is beetje onzin vind ik. Als papa en mama niet gescheiden waren hadden de kinderen die aandacht ook moeten 'delen' en tijdens kinderweekenden stimuleer ik juist dat mijn vriend wat leuks dot met ze of plan ik mijn bezoekjes aan vriendinnen op 1 van de 2 dagen. Niet heel het weekend want dan beginnen de kids zelf te protesteren die vinden het namelijk leuk als ik er ben.
Dus praat erover en ik zou niet samen gaan wonen voor je inderdaad flink wat kinderweekenden hebt meegedraaid. Dan pas kan je merken of de klik goed is, hoe ze op je reageren en jij op hen.
Succes en wat 'snel' is voor de ene is langzaam voor de ander. Leef je eigen tempo.Drie jaar lang alleen vind ik anders dat to. Die is pas een jaar samen.
maandag 20 oktober 2014 23:42
Ja wij zijn ook een jaar samen. Maar voor mijn vriend me leerde kennen was hij 3 jaar alleen en had hij ook geen andere vriendin in die tijd. Dus ja tussen ons is het heel snel gegaan maar kinderen zijn er blij mee hebben me ook volledig geaccepteerd en ik ken mijn vriend binnen dat jaar beter dan dat ik mijn ex in 7 jaar heb leren kennen dus het is voor iedereen weer anders.
dinsdag 21 oktober 2014 00:22
quote:Spijk-er schreef op 20 oktober 2014 @ 08:12:
As ik zo'n situatie lees dan doe ik wat rekenwerk en snap ik het nauwelijkS. Nu een jaar samen en de jongste is 3, dus die was 2 toen jullie een relatie kregen. 2 jaar daarvoor kreeg hij nog met een andere rouw zijn tweede kind, zo kort geleden! Hoe lang was hij dan single voor jij hem ontmoette? Amper? Of ging hij vreemd met jou? Of is hij bij zijn ex weggegaan toen de tweede nog maar een babietje was.
Volgens mij zijn er niet meer opties en dan leiden al die opties bijna tot dezelfde conclusie: dat is niet een stabiele man.
En nu doet hij alweer vaag over zijn commitment naar jou, is at misschien de aard van het beestje?Dat vraag ik me idd ook altijd af.
As ik zo'n situatie lees dan doe ik wat rekenwerk en snap ik het nauwelijkS. Nu een jaar samen en de jongste is 3, dus die was 2 toen jullie een relatie kregen. 2 jaar daarvoor kreeg hij nog met een andere rouw zijn tweede kind, zo kort geleden! Hoe lang was hij dan single voor jij hem ontmoette? Amper? Of ging hij vreemd met jou? Of is hij bij zijn ex weggegaan toen de tweede nog maar een babietje was.
Volgens mij zijn er niet meer opties en dan leiden al die opties bijna tot dezelfde conclusie: dat is niet een stabiele man.
En nu doet hij alweer vaag over zijn commitment naar jou, is at misschien de aard van het beestje?Dat vraag ik me idd ook altijd af.
