Relaties
alle pijlers
vrouwelijke intuitie/onderbuik gevoel... Wat moetje hier mee
zondag 13 april 2008 10:29
Wat moet je met je (vrouwelijke) intuitie doen?
Daar altijd maar vanuit gaan? Is die altijd iets waar je op kunt vertrouwen? Of kun je jezelf ook bepaalde angsten aanpraten waardoor je een enorm vervelend onderbuik gevoel creeert.
En zijn intuitie en onderbuikgevoelens wel t zelfde?
Kun je jezelf angsten binnen een relatie aanpraten en daardoor een vreemdgevoel krijgen?
Of zegt dat vreemde gevoel misschien toch ook nog wel wat anders?
Wat is jullie mening daarover?
Daar altijd maar vanuit gaan? Is die altijd iets waar je op kunt vertrouwen? Of kun je jezelf ook bepaalde angsten aanpraten waardoor je een enorm vervelend onderbuik gevoel creeert.
En zijn intuitie en onderbuikgevoelens wel t zelfde?
Kun je jezelf angsten binnen een relatie aanpraten en daardoor een vreemdgevoel krijgen?
Of zegt dat vreemde gevoel misschien toch ook nog wel wat anders?
Wat is jullie mening daarover?
zondag 13 april 2008 10:44
Kan je je onderbuik gevoel laten beinvloeden door je gedachtes?
Kun je jezelf een dusdanig gevoel aanpraten?
Ik heb nml nu zoiets van dat ik me compleet kan laten opvreten omdat ik niets gehoord heb van mn (ex)vriend. We zijn nog aan t kijken wat we er precies mee willen met de definitie relatie enzo (maar dat terzijde).
Maar gisteren kreeg bijv. niemand hem te pakken. Telefoon stond uit, msn stond uit, nergens een reactie op te krijgen.
En normaal is die niet zo. Is hij altijd bereikbaar. Of zn telefoon gaat iig over enzo.
Maar kun je dan jezelf dingen aanpraten en een vervelend onderbuik gevoel creeeren of zit er misschien toch een kern van waarheid in?
Ik merk nml zelf als ik t in t perspectief plaats van late stapavond, telefoon leeg en voor pampus op bed dat ik me helemaal niet zo naar voel als dat ik denk van, Hij zal wel een meid opgepikt hebben, daar de hele dag mee liggen fozen en wil niet gestoord worden.
Dus kun je je ook iets aanpraten waardoor dat gevoel heftiger opspeelt?
Kun je jezelf een dusdanig gevoel aanpraten?
Ik heb nml nu zoiets van dat ik me compleet kan laten opvreten omdat ik niets gehoord heb van mn (ex)vriend. We zijn nog aan t kijken wat we er precies mee willen met de definitie relatie enzo (maar dat terzijde).
Maar gisteren kreeg bijv. niemand hem te pakken. Telefoon stond uit, msn stond uit, nergens een reactie op te krijgen.
En normaal is die niet zo. Is hij altijd bereikbaar. Of zn telefoon gaat iig over enzo.
Maar kun je dan jezelf dingen aanpraten en een vervelend onderbuik gevoel creeeren of zit er misschien toch een kern van waarheid in?
Ik merk nml zelf als ik t in t perspectief plaats van late stapavond, telefoon leeg en voor pampus op bed dat ik me helemaal niet zo naar voel als dat ik denk van, Hij zal wel een meid opgepikt hebben, daar de hele dag mee liggen fozen en wil niet gestoord worden.
Dus kun je je ook iets aanpraten waardoor dat gevoel heftiger opspeelt?
zondag 13 april 2008 10:45
Mijn intuitie heeft ervoor gezorgd dat ik er achter kwam dat mijn ex vreemd ging. Het was zo'n sterk gevoel in me dat zei dat er iets niet klopte. Er waren natuurlijk van die vage aanwijzingen die mijn vriend gaf, echt hele kleine dingetjes. Iets wat ik opmerkte en voelde dat er wat was.
Ik kan het niet zo goed uitleggen, maar ik denk dat iedereen wel weet waar ik het over heb. Op de een of ander manier voel je het aan.
Het was pas anderhalve week aan de gang, maar doordat ik mijn intuitie volgde en er naar luisterde, ben ik er heel snel achter gekomen. Gelukkig maar...
Het was zo dat het gevoel op een avond echt de overhand nam en ik heb toen, tegen al mijn principes in, zijn mailbox gekraakt. Daar was het bewijs...
Dezelfde avond heb 'm het huis uitgeschopt.
Hierdoor besef ik wel dat ik op mijn gvoel en intuitie kan vertrouwen. Het is natuurlijk niet zo dat je er helemaal door moet leiden. Want ik geloof ook dat je jezelf van alles kan aanpraten. Maar dat weet je zelf ook.
Ik denk dat er heel veel vrouwen zijn die een ervaring hebben waarop ze puur door hun intuitie gestuurd zijn.
Succes en sterkte...
XX
Ik kan het niet zo goed uitleggen, maar ik denk dat iedereen wel weet waar ik het over heb. Op de een of ander manier voel je het aan.
Het was pas anderhalve week aan de gang, maar doordat ik mijn intuitie volgde en er naar luisterde, ben ik er heel snel achter gekomen. Gelukkig maar...
Het was zo dat het gevoel op een avond echt de overhand nam en ik heb toen, tegen al mijn principes in, zijn mailbox gekraakt. Daar was het bewijs...
Dezelfde avond heb 'm het huis uitgeschopt.
Hierdoor besef ik wel dat ik op mijn gvoel en intuitie kan vertrouwen. Het is natuurlijk niet zo dat je er helemaal door moet leiden. Want ik geloof ook dat je jezelf van alles kan aanpraten. Maar dat weet je zelf ook.
Ik denk dat er heel veel vrouwen zijn die een ervaring hebben waarop ze puur door hun intuitie gestuurd zijn.
Succes en sterkte...
XX
zondag 13 april 2008 10:48
Wat zegt je gevoel over zijn onbereikbaarheid? Heb je het idee dat hij 'bloedend in de greppel ligt' of dat hij hem uitzet omdat hij kennelijk wil nadenken over jullie relatie? Het is wel zo dat jij je nu wat onzekerder voelt omdat ook jullie relatie ter discussie staat. Dat kan je onderbuikgevoel beinvloeden. Maar trek dat eens los, wat voel je? Telefoon leeg? Ziek? Of toch dat hij wil nadenken?
zondag 13 april 2008 10:51
Ik heb nml nog helemaal geen aanwijzingen dat hij contacten met andere vrouwen er op na hield.
Wij hebben goed gesproken over onze relatie en willen graag porberen toch samen verder te gaan. Mara wel op een rustige manier en langzaam weer opbouwen.
Ik kan me ook niet voorstellen dat hij echt direct dan met iemand anders zou flikflooien enzo.
Hij is 1x door de mand gevallen bij mij door mn onderbuik gevoel. Daar heb ik hem mee geconfronteerd en hij beweerd tot op de dag van vandaag dat er nooit wat gebeurd is en kan steeds hetzelfde verhaal ophangen.
En dat onderbuik gevoel was 100x erger dan wat ik nu heb/mezelf nu aanpraat.
Vandaar dat ik wel eens wat ervaringen wilden weten en hoe jullie er mee omgaan.
Wij hebben goed gesproken over onze relatie en willen graag porberen toch samen verder te gaan. Mara wel op een rustige manier en langzaam weer opbouwen.
Ik kan me ook niet voorstellen dat hij echt direct dan met iemand anders zou flikflooien enzo.
Hij is 1x door de mand gevallen bij mij door mn onderbuik gevoel. Daar heb ik hem mee geconfronteerd en hij beweerd tot op de dag van vandaag dat er nooit wat gebeurd is en kan steeds hetzelfde verhaal ophangen.
En dat onderbuik gevoel was 100x erger dan wat ik nu heb/mezelf nu aanpraat.
Vandaar dat ik wel eens wat ervaringen wilden weten en hoe jullie er mee omgaan.
zondag 13 april 2008 10:53
Dat onderbuikgevoel, je eerste echte gevoel, dat is het juiste gevoel. Door erover na te denken en er alles verstandelijk bij te halen. Vertroebel je dat onderbuikgevoel en ga je aan jezelf twijfelen.
Ook ik heb nu geleerd om naar dat gevoel te luisteren. Keer op keer werd nl. bewezen dat dat gevoel altijd goed zat.
Nu volg ik mijn gevoel en geeft me dat heel veel rust, ook als de situatie niet loopt zoals je wilt. Als je luistert naar je gevoel, en je op basis daarvan keuzes maakt, dan blijf je in ieder geval dicht bij jezelf.....
Ook ik heb nu geleerd om naar dat gevoel te luisteren. Keer op keer werd nl. bewezen dat dat gevoel altijd goed zat.
Nu volg ik mijn gevoel en geeft me dat heel veel rust, ook als de situatie niet loopt zoals je wilt. Als je luistert naar je gevoel, en je op basis daarvan keuzes maakt, dan blijf je in ieder geval dicht bij jezelf.....
zondag 13 april 2008 10:54
Nou kijk, hij zet nooit zn telefoon uit.
Echt nog nooit gedaan (alleen s nachts deed hij dat). Hij is iemand die dat ding graag bij zich heeft, vandaar.
Maar waarom gisteren dan wel?
Ikzelf heb niet eens contact met hem gezocht, vrienden van hem wel. Want we zouden lekker stappen met een groepje van 6+. En sindsdien maak ik me eigenlijk een beetje zorgen. Niet direct dat ie half dood in huis ligt, maar gewoon beetje ongerust gevoel.
Echt nog nooit gedaan (alleen s nachts deed hij dat). Hij is iemand die dat ding graag bij zich heeft, vandaar.
Maar waarom gisteren dan wel?
Ikzelf heb niet eens contact met hem gezocht, vrienden van hem wel. Want we zouden lekker stappen met een groepje van 6+. En sindsdien maak ik me eigenlijk een beetje zorgen. Niet direct dat ie half dood in huis ligt, maar gewoon beetje ongerust gevoel.
zondag 13 april 2008 10:57
zondag 13 april 2008 11:08
En het gekke is als ik nu heel erg aan hem denk en dat doe ik dagelijks voel ik t nu ook. Met in mn achterhoofd wetende (voor 99,9%) dat er niets gaande is nu en dat hij lief ligt te slapen.
Tis gewoon een stukje onzekerheid. Alleen nu vraag ik me dus af of ik nu niet alles goed aan t praten ben.
Ik heb dit gevoel wel vaker bij hem gehad. Beejte onrustig opgefokt gevoel ten tijde van ruzies en dat we helemaal niet met elkaar praatte.
En als ik daar dan weer geweest was of mocht blijven slapen had ik steeds weer zoiets, mens waar maak je je druk om.
Condooms tel ik soms wel eens . Maar hij zegt zelf dat als hij iemand anders zou hebben hij me wel op de hoogte gesteld zou hebben want dat vindt hij dat dat zo hoort!
En dan toch steeds dat gevoel en dan steeds als je daar komt weet en zie je dat er niks is... En ik vraag t hem ook wel eens op de man af.
Maar dan baal ik gewoon dat hij niks laat horen, dat niemand hem te pakken krijgt. etc.
Ik vind t maar een rot gevoel!
Tis gewoon een stukje onzekerheid. Alleen nu vraag ik me dus af of ik nu niet alles goed aan t praten ben.
Ik heb dit gevoel wel vaker bij hem gehad. Beejte onrustig opgefokt gevoel ten tijde van ruzies en dat we helemaal niet met elkaar praatte.
En als ik daar dan weer geweest was of mocht blijven slapen had ik steeds weer zoiets, mens waar maak je je druk om.
Condooms tel ik soms wel eens . Maar hij zegt zelf dat als hij iemand anders zou hebben hij me wel op de hoogte gesteld zou hebben want dat vindt hij dat dat zo hoort!
En dan toch steeds dat gevoel en dan steeds als je daar komt weet en zie je dat er niks is... En ik vraag t hem ook wel eens op de man af.
Maar dan baal ik gewoon dat hij niks laat horen, dat niemand hem te pakken krijgt. etc.
Ik vind t maar een rot gevoel!
zondag 13 april 2008 11:14
Ja het geeft ook een rotgevoel zoiets, man die ophoudt met communiceren.
Ik heb wel eens in een man-vrouw verschillen boek gelezen dat er 3 redenen kunnen zijn waarom een man niet belt:
Hij denkt erover na of is met iets anders bezig en belt alsnog.
idem maar besluit niet meer te bellen
Hij is niet van plan om nog iets te laten horen maar wil geen 'gedoe'
Vinden ze het nog gek dat wij vrouwen onzeker zijn.
Begrijp uit jouw verhaal dat dit vaker gebeurd en het telkens weer goed komt, toch?
XX
Ik heb wel eens in een man-vrouw verschillen boek gelezen dat er 3 redenen kunnen zijn waarom een man niet belt:
Hij denkt erover na of is met iets anders bezig en belt alsnog.
idem maar besluit niet meer te bellen
Hij is niet van plan om nog iets te laten horen maar wil geen 'gedoe'
Vinden ze het nog gek dat wij vrouwen onzeker zijn.
Begrijp uit jouw verhaal dat dit vaker gebeurd en het telkens weer goed komt, toch?
XX
zondag 13 april 2008 11:20
zondag 13 april 2008 11:26
we hebben afgesproken elkaar meer ruite te geven.
Ik heb afgesproken niet te pusherig over te komen als hij niet reageert/communiceert en gewoon afwacht. Maar hij zou dus zn best doen te reageren.
Ik weet dat hij zn telefoon uit had staan van vrienden want die hebben em geprobeerd te bellen, ikzelf niet. Want ik zou mij wat minder pusherig over proberen te komen.
Maar ja dan nog... Mijn onderbuik gevoel kan van t ene op t andere moment gewoon van iets vervelends naar iets rustigs overslaan en weer terug.
Ik heb afgesproken niet te pusherig over te komen als hij niet reageert/communiceert en gewoon afwacht. Maar hij zou dus zn best doen te reageren.
Ik weet dat hij zn telefoon uit had staan van vrienden want die hebben em geprobeerd te bellen, ikzelf niet. Want ik zou mij wat minder pusherig over proberen te komen.
Maar ja dan nog... Mijn onderbuik gevoel kan van t ene op t andere moment gewoon van iets vervelends naar iets rustigs overslaan en weer terug.
zondag 13 april 2008 11:40
En als ik dan denk: "misschien ligt ze daar wel gewoon in bed"
dan krijg ik dat klote gevoel weer
En als ik denk: "hij ligt lief te slapen" dan is alles weer goed.
Misschien maar even van me af zetten en hem vragen hoe zijn weekend was en wat voor leuks hij gedaan heeft alvorens conclusies te trekken.
Alleen je blijft zo piekeren over alles!
Zal misschien met een stukje jaloezie te maken hebben en een stukje onzekerheid over een relatiedip.
Naja, even van me afschrijven helpt een beetje.
dan krijg ik dat klote gevoel weer
En als ik denk: "hij ligt lief te slapen" dan is alles weer goed.
Misschien maar even van me af zetten en hem vragen hoe zijn weekend was en wat voor leuks hij gedaan heeft alvorens conclusies te trekken.
Alleen je blijft zo piekeren over alles!
Zal misschien met een stukje jaloezie te maken hebben en een stukje onzekerheid over een relatiedip.
Naja, even van me afschrijven helpt een beetje.
zondag 13 april 2008 11:48
Ik denk t ook poezeke
En in t begin is de onzekerheid t grootst.
En nu ik hier t een en ander weggetypt heb kan ik t allemaal wat beter relativeren en op een plekje geven.
Ik zie em wrs dinsdag weer!
En ga nu gewoon en wat voor mezelf doen en aan wat leuks denken van ons samen!
En dat ook al zitten we in een dipje hij me voorlopig toch niet wilt inruilen anders waren we nu niet meer bij elkaar gekomen toch :P
En in t begin is de onzekerheid t grootst.
En nu ik hier t een en ander weggetypt heb kan ik t allemaal wat beter relativeren en op een plekje geven.
Ik zie em wrs dinsdag weer!
En ga nu gewoon en wat voor mezelf doen en aan wat leuks denken van ons samen!
En dat ook al zitten we in een dipje hij me voorlopig toch niet wilt inruilen anders waren we nu niet meer bij elkaar gekomen toch :P
zondag 13 april 2008 11:50
Nou psies Poezeke.
Vandaar ook dat we wat afstand van elkaar nemen.
Ben weer lekker mn eigen ding aan t doen. En leuke dingen te ondernemen.
En denk dat dat wel veel scheelt.
Het is voor mij alleen wel even een omslag van relatiebehoeftes zeg maar. Aanpassen aan iets anders terwijl je iets anders zo gewend bent. En dat valt wel lastig, maar merk wel dat ik hem er niet mee lastig val! En dat is nu wel ff goed denk ik.
En geeft mij ook tijd en stof tot nadenken he :-)
Thnx voor t luisteren Poezeke en anderen voor jullie ervaringen!
Vandaar ook dat we wat afstand van elkaar nemen.
Ben weer lekker mn eigen ding aan t doen. En leuke dingen te ondernemen.
En denk dat dat wel veel scheelt.
Het is voor mij alleen wel even een omslag van relatiebehoeftes zeg maar. Aanpassen aan iets anders terwijl je iets anders zo gewend bent. En dat valt wel lastig, maar merk wel dat ik hem er niet mee lastig val! En dat is nu wel ff goed denk ik.
En geeft mij ook tijd en stof tot nadenken he :-)
Thnx voor t luisteren Poezeke en anderen voor jullie ervaringen!