Relaties
alle pijlers
zoveel verdriet om verbroken relatie
woensdag 17 september 2014 16:45
De zoveelste topic over liefdesverdriet, maar ik zou toch graag advies willen. Ik zit op dit moment in een ontzettend diep dal.
Mijn vriend en ik waren 3 jaar bij elkaar, en hebben heel veel samen meegemaakt. Voornamelijk vervelende dingen, en na een verloop van tijd ging dat heel erg aan onze relatie knagen. We woonden samen en zaten iedere dag ruzie te maken. Een half jaar geleden verbrak ik de relatie omdat ik graag wou dat hij een verandering maakte (hij had nooit werk en deed niks met zijn leven), maar we bleven elkaar toch zien.
Na een tijd kwam hij ook weer bij mij in wonen, omdat hij eigenlijk geen kant op kon. Maar alsnog ruzie en irritatie.
1,5 week geleden was ik het zat en vroeg ik zijn ouders om hulp, en opeens kwam hij al zijn spullen halen en was er besloten om de 'relatie' te beëindigen? Hij zei dat hij het niet meer kon zo, en ruimte nodig had.
Het is nu opeens echt definitief over, en het is heel gek maar ik ben er helemaal kapot van. Ik heb ontzettend veel moeite de dag door te komen, ik ben alleen maar aan het huilen en probeer aldoor contact te zoeken.
Ik heb als het ware een wake-up call gehad, en ondanks alle ellende hou ik te veel van hem om hem los te laten en ik wil aan onze relatie werken. Ik heb nog nooit zo duidelijk laten merken hoe graag ik verandering wil en hem bij me wil maar hij negeert al mijn appjes of reageert nauwelijks. En als ik dan vraag om duidelijk antwoord omdat ik het gevoel heb aan het lijntje te worden gehouden, zegt hij alleen maar: ik ben bang dat het weer fout gaat, ik ben moe van ruzie maken, jij wou mij uit je leven en nu moet ik weer terugkomen? etc. Nooit: nee ik wil het niet meer, laat mij los. Hij wou ook nog langskomen (dit is uiteindelijk niet door gegaan) en dat verwart me allemaal.
Wat wil hij nou, waarom is hij niet duidelijk? En waarom lijkt het alsof ik helemaal niks meer voor hem beteken? Ik ben bang dat als ik hem een tijd met rust laat, hij uiteindelijk nooit meer op onze relatie terugkomt.. En wat moet ik met mezelf aan? Het verdriet is zo ondraaglijk
Mijn vriend en ik waren 3 jaar bij elkaar, en hebben heel veel samen meegemaakt. Voornamelijk vervelende dingen, en na een verloop van tijd ging dat heel erg aan onze relatie knagen. We woonden samen en zaten iedere dag ruzie te maken. Een half jaar geleden verbrak ik de relatie omdat ik graag wou dat hij een verandering maakte (hij had nooit werk en deed niks met zijn leven), maar we bleven elkaar toch zien.
Na een tijd kwam hij ook weer bij mij in wonen, omdat hij eigenlijk geen kant op kon. Maar alsnog ruzie en irritatie.
1,5 week geleden was ik het zat en vroeg ik zijn ouders om hulp, en opeens kwam hij al zijn spullen halen en was er besloten om de 'relatie' te beëindigen? Hij zei dat hij het niet meer kon zo, en ruimte nodig had.
Het is nu opeens echt definitief over, en het is heel gek maar ik ben er helemaal kapot van. Ik heb ontzettend veel moeite de dag door te komen, ik ben alleen maar aan het huilen en probeer aldoor contact te zoeken.
Ik heb als het ware een wake-up call gehad, en ondanks alle ellende hou ik te veel van hem om hem los te laten en ik wil aan onze relatie werken. Ik heb nog nooit zo duidelijk laten merken hoe graag ik verandering wil en hem bij me wil maar hij negeert al mijn appjes of reageert nauwelijks. En als ik dan vraag om duidelijk antwoord omdat ik het gevoel heb aan het lijntje te worden gehouden, zegt hij alleen maar: ik ben bang dat het weer fout gaat, ik ben moe van ruzie maken, jij wou mij uit je leven en nu moet ik weer terugkomen? etc. Nooit: nee ik wil het niet meer, laat mij los. Hij wou ook nog langskomen (dit is uiteindelijk niet door gegaan) en dat verwart me allemaal.
Wat wil hij nou, waarom is hij niet duidelijk? En waarom lijkt het alsof ik helemaal niks meer voor hem beteken? Ik ben bang dat als ik hem een tijd met rust laat, hij uiteindelijk nooit meer op onze relatie terugkomt.. En wat moet ik met mezelf aan? Het verdriet is zo ondraaglijk
woensdag 17 september 2014 16:47
Mijn vriend en ik waren 3 jaar bij elkaar, en hebben heel veel samen meegemaakt. Voornamelijk vervelende dingen, en na een verloop van tijd ging dat heel erg aan onze relatie knagen. We woonden samen en zaten iedere dag ruzie te maken
Jullie halen nou niet het beste in elkaar naar boven. Geef het tijd, komt vanzelf goed! Kan je bijvoorbeeld even naar een vriendin toe om je verhaal kwijt te kunnen? Het begin is altijd het moeilijkste. Sterkte!
Jullie halen nou niet het beste in elkaar naar boven. Geef het tijd, komt vanzelf goed! Kan je bijvoorbeeld even naar een vriendin toe om je verhaal kwijt te kunnen? Het begin is altijd het moeilijkste. Sterkte!
woensdag 17 september 2014 16:49
woensdag 17 september 2014 16:51
woensdag 17 september 2014 16:54
Ik krijg het idee dat hij heel erg duidelijk is maar dat jij het gewoon niet wilt accepteren.
Ik vind hem een stuk verstandiger dan jou in ieder geval. Hij ziet in, en accepteert, dat het niet langer gaat samen, jij blijft jezelf vastklampen aan problemen en ellende en dan blijf je ook nog hopen dat het allemaal nog jaren voort zal duren.
Ik vind hem een stuk verstandiger dan jou in ieder geval. Hij ziet in, en accepteert, dat het niet langer gaat samen, jij blijft jezelf vastklampen aan problemen en ellende en dan blijf je ook nog hopen dat het allemaal nog jaren voort zal duren.
Niet geschoten is altijd mis
woensdag 17 september 2014 16:56
quote:veronica22 schreef op 17 september 2014 @ 16:49:
Maak er zelf een einde aan. Hij verwart je alleen maar.
Verwacht je dat zodra het weer aan is hij zijn leven op de rit heeft plus een baan?
Hij zal jou zolang als vangnet zien. Je verdient beter!
Het gekke is, is dat hij sinds hij bij zijn ouders is opeens wel een baan heeft? En dat doet me ook zoveel verdriet, hij heeft nu opeens een baan, hij wil ook op zichzelf daar, hij heeft nu zijn vrienden en familie om zich heen.
Maar juist daarom zou het toch wel kunnen werken? Nu hij dingen een beetje op een rit krijgt, zou er minder wrijving tussen ons moeten zijn.. Hij gelooft daar echter niet in zegt hij
Maak er zelf een einde aan. Hij verwart je alleen maar.
Verwacht je dat zodra het weer aan is hij zijn leven op de rit heeft plus een baan?
Hij zal jou zolang als vangnet zien. Je verdient beter!
Het gekke is, is dat hij sinds hij bij zijn ouders is opeens wel een baan heeft? En dat doet me ook zoveel verdriet, hij heeft nu opeens een baan, hij wil ook op zichzelf daar, hij heeft nu zijn vrienden en familie om zich heen.
Maar juist daarom zou het toch wel kunnen werken? Nu hij dingen een beetje op een rit krijgt, zou er minder wrijving tussen ons moeten zijn.. Hij gelooft daar echter niet in zegt hij
woensdag 17 september 2014 17:00
Ik geloof dat als hij wilde dat het werkte in die tijd hij het wel op de rit had gekregen.
Plus zijn keiharde twijfel en niet converseren over het probleem in jullie relatie vind ik kinderachtig. Terwijl jij een stuk volwassener over komt qua gedrag, jij wilt erover praten tegenover hij rent weg of maakt ruzie.
Zeker kan het zijn dat hij dankzij de steun van zijn ouders het op de rit heeft gekregen, maar al die ruzies waren dus voor niks?
Misschien gewoon accepteren dat jullie op dit moment in een andere fase zitten en zorgen voor jezelf?
Plus zijn keiharde twijfel en niet converseren over het probleem in jullie relatie vind ik kinderachtig. Terwijl jij een stuk volwassener over komt qua gedrag, jij wilt erover praten tegenover hij rent weg of maakt ruzie.
Zeker kan het zijn dat hij dankzij de steun van zijn ouders het op de rit heeft gekregen, maar al die ruzies waren dus voor niks?
Misschien gewoon accepteren dat jullie op dit moment in een andere fase zitten en zorgen voor jezelf?
woensdag 17 september 2014 17:05
Op dit moment is het nog veel te vroeg om te denken aan een relatie herstel, het is net uit..
Jullie kunnen nog best weer bij elkaar komen, (of je dat echt moet willen weet ik niet, maar dat is aan jullie zelf)
Maar dat gaat alleen lukken als jij hem nu voldoende ruimte geeft, dus alles wat je nu doet, zoals achter hem aanrennen etc...moet je meteen mee stoppen... anders rent hij alleen maar sneller weg..
Vraag je ook af of dit wel een toekomst heeft, het verleden laat zien dat het niet over rozen ging, en dan is het moeilijk om het ineens anders te gaan doen, je moet wel een stabiele basis hebben, om iets op te kunnen bouwen, anders gaat het geen stand houden.
Hoe moeilijk t nu ook is, met loslaten heb je de meeste kans op herstel, laat een tijdje niets van je horen, werk aan jezelf, en als jij lekker in je vel zit, zal hij misschien opnieuw nieuwsgierig worden en kun jij hem misschien opnieuw gaan boeien, mensen die goed in hun vel zitten trekken mensen aan, mensen die wanhopig aan hun partner blijven trekken stoten ze af..het klinkt heel onnatuurlijk maar zo gaat t vaak wel.
zorg nu eerst voor jezelf, klim er weer bovenop, en als t hem echt was, komt ie vroeg of laat wel terug, en als hij niet terugkomt, ben jij ook verder gegaan met je leven, en dan is het ook goed...
sterkte
Jullie kunnen nog best weer bij elkaar komen, (of je dat echt moet willen weet ik niet, maar dat is aan jullie zelf)
Maar dat gaat alleen lukken als jij hem nu voldoende ruimte geeft, dus alles wat je nu doet, zoals achter hem aanrennen etc...moet je meteen mee stoppen... anders rent hij alleen maar sneller weg..
Vraag je ook af of dit wel een toekomst heeft, het verleden laat zien dat het niet over rozen ging, en dan is het moeilijk om het ineens anders te gaan doen, je moet wel een stabiele basis hebben, om iets op te kunnen bouwen, anders gaat het geen stand houden.
Hoe moeilijk t nu ook is, met loslaten heb je de meeste kans op herstel, laat een tijdje niets van je horen, werk aan jezelf, en als jij lekker in je vel zit, zal hij misschien opnieuw nieuwsgierig worden en kun jij hem misschien opnieuw gaan boeien, mensen die goed in hun vel zitten trekken mensen aan, mensen die wanhopig aan hun partner blijven trekken stoten ze af..het klinkt heel onnatuurlijk maar zo gaat t vaak wel.
zorg nu eerst voor jezelf, klim er weer bovenop, en als t hem echt was, komt ie vroeg of laat wel terug, en als hij niet terugkomt, ben jij ook verder gegaan met je leven, en dan is het ook goed...
sterkte
