Ik wil gewoon eens genomen worden

Tja, de topictitel liegt er niet om. Helaas krijg ik toch regelmatig heel ander soort dingen te horen:

Rustig aan doen. Heb eens een paar maanden geen seks. Zorg voor een goede en fijne sfeer. Zet kaarsjes neer. Neem de tijd. Doe het voorzichtig. Jij bepaalt het tempo. Doe niets wat je niet wil. Pijn betekent stoppen.



Zomaar een aantal uitspraken van mijn seksuologe en bekkenbodemfysiotherapeute. Ik ben daar namelijk in behandeling voor mijn focale vulvitis/vestibulair vulvitis syndroom/vulvitis. Om het maar in gewone mensentaal te zeggen: ik heb een chronisch ontstoken vagina. Of althans, een gedeelte is ontstoken. En dat zorgt voor pijn, veel pijn, wanneer er iets in mijn vagina komt (tampon, vinger, vibrator, pik)



De uitspraken van de therapeuten zijn goed bedoeld hoor, maar ik zit er totaal niet op te wachten. Ik wil niet gestreeld en geaaid worden. Ik hoef geen romantisch samenzijn met kaarsjes, of een romantisch diner vooraf. Ik kom er de laatste jaren steeds meer achter dat ik niet van vanilleseks houd, hooguit af en toe. Doe mij maar wat ruigere seks. Ik houd van blauwe plekken op mijn billen, mijn keel die zachtjes (of wat harder) dichtgeknepen wordt, een man die me dwingt te doen wat hij wil. En dat gaat helaas niet zo makkelijk samen met mijn, ja wat noem je het eigenlijk? Een ziekte is het niet, aandoending? probleem?



Uitermate frusterend in elk geval. Ik word niet geil van wat gefriemel en daarna zachtjes proberen of penetratie mogelijk is. Ik wil gewoon hard genomen worden. Dit probeer ik soms wel uit te spreken tegenover mijn seksuologe, uiteraard in nette termen en iets minder gedetailleerd maar zij praat daar een beetje over heen.

Om seks te kunnen hebben, moet ik extreem opgewonden zijn. Laat ik dat nu net niet worden van vanilleseks en voorzichtig proberen. Wel van een man die me stevig vastpakt en van alles met me doet. In mijn hoofd althans, want als hij het echt uit zou proberen, zou ik het uitschreeuwen van de pijn. Seks moet voorzichtig gebeuren, met veel voorspel, veel glijmiddel, veel gestreel, minstens een orgasme voor we over gaan op het echte werk en dan, als ik geluk heb, kunnen we na ongeveer tien minuten toch wel seks hebben. Maar meestal hebben we pech, en moeten we het staken. Dan maak ik het af met een geile pijpbeurt. Of op een andere manier, waar me maar zin in hebben. Maar god, wat is dat soms frustrerend. Ik lees hier graag de verhalen van jullie (jaja dit is een ander account, toch bang om herkend te worden) en dan denk ik: verdomme, dat wil ik ook. Genomen worden. Gewoon een normaal en goed seksleven. Helaas zit dat er voor mij wellicht nooit in. En dat is moeilijk te verkroppen. We zijn wel aan het experimenteren op gebied van seks. Steeds meer de kant van de (lichte) sm op aan het gaan. Proeven hoe ver we kunnen gaan met dominantie in het seksspel. En ja, we zijn creatief in bed, maar toch mist er zo'n groot deel.



Ja, ik ben blij dat ik gezond ben. Geen enge ziektes. Ouders die nog gezond zijn. Ik heb een goed stel hersens, een fijne relatie. Maar er ontbreekt toch wel iets heel belangrijks in die relatie. Ons seksleven is zeker niet slecht te noemen, maar ja, het voelt niet als echt. En ik weet dat ik het moet accepteren, maar dat kan ik nog niet, wil ik ook nog niet. De kans dat het goed komt, is klein, heel klein. Ik heb al verschillende therapieën, crèmes en oefeningen geprobeerd.



Ik weet dat jullie mij niet kunnen helpen. Ik weet ook niet wat ik hiermee wil. Wellicht wat steun, troost.

Bedankt voor de reacties. Heel fijn, wat begrip. Ik praat er wel makkelijk over, mijn vriendinnen weten het bijvoorbeeld allemaal. Ook mensen die ik minder goed ken, weten het vaak wel. Alleen, mensen begrijpen het niet. Het dringt niet tot hen door, ze denken: oh wat vervelend en klaar. En dat is soms moeilijk. Vriendinnen vertellen alsnog over hun geweldige avonturen, dat vind ik soms erg moeilijk.

Daar nemen mensen de tijd niet voor helaas. Het is net als met de vraag ' hoe is het met je '? Je kunt daar wel op antwoorden dat het niet goed gaat, maar dat is eigenlijk niet de bedoeling. Mensen vragen het puur om de beleefdheid.



En ik wil ook niet overkomen als een klager. Plus: wat kunnen mijn vriendinnen er aan veranderen. Helaas niets

Wardijntje, helaas is het niet zo dat er in elke stad tig van seksuologen zitten en dit is al niet de eerste waar ik zit...

Exces, ik heb denk ik wel 10 soorten glijmiddel geprobeerd, maar dat is niet de oplossing. Het helpt natuurlijk wel een beetje, maar goed. Extreem opgewonden betekent overigens meer dan alleen nat zijn, je moet je ook kunnen ontspannen daar beneden, bloed gaat daar stromen etc. Als ik niet heel erg opgewonden ben, blijven mijn spieren gespannen. Dan is seks ook niet mogelijk.



Anaal wil ik nog wel eens proberen, maar mijn vriend lijkt daar niet zoveel zin in te hebben.

Ik vind het fijn dat er eens echt met me wordt meegedacht

Ik ben anti-zweef, lijkt me werkelijk verschrikkelijk. Maar hij is wel origineel, die heb ik nog niet eerder gehoord

quote:knoefelbeer schreef op 11 oktober 2014 @ 23:40:

[...]





Hoezo niet? Voor hem heeft het ook zijn prettige kanten hoor

Ik wil het in stapjes opbouwen. We hebben nog nooit iets met dat gedeelte gedaan, dus in een keer een pik erin is wat voortvarend haha. Maar het trekt hem helemaal niet. Hij wil best eens anale seks, maar het idee dat er dan van tevoren ook eens wat anders in moet, zoals een vinger, vindt hij maar niets.



Ik sta er zelf ook niet om te springen, juist omdat vaginaal pijn doet, ben ik bang dat anaal ook pijnlijk kan zijn, maar ik sta wel open voor alle oplossingen.

quote:knoefelbeer schreef op 11 oktober 2014 @ 23:44:

Anaal kan, na wat oefening, voorbereiding en op elkaar ingespeeld raken, volledig pijnloos zijn, en voor sommigen bijzonder opwindend.

En laat hij daar nu net geen zin in hebben, of geen behoefte aan, dat is het meer.



Kurritsj: ik zou eerlijk gezegd niet weten hoe een Oosterse massage een stuk ontstoken huid zou moeten herstellen. Sorry, nee, ik geloof daar niet zo in.

Bedankt voor je reactie, dat is hoopgevend! Ik smeer al twee maal per dag Lanettecrème. Welke gebruikte jij? En hoe lang heb je het moeten gebruiken voor je er geen last meer van had?