Laag libido partner, hoe ga ik daarmee om?

17-03-2013 19:15 2437 berichten
Hallo allemaal,



Hier is iedereen welkom om te praten over het (langdurig) lage of afwezige libido van je partner.

Dit probleem kan een groot issue zijn binnen de relatie.

Waar loop je tegenaan? Hoe ga je ermee om? Wil je ervaringen delen, van je af huilen of even lekker "zeuren"?

Schrijf het hier van je af!



Dit topic is een vervolg op Depressief door laag libido vriend



Dat topic heeft inmiddels de 3000 postings bereikt.

Er valt blijkbaar zoveel over te schrijven dat dit deel niet specifiek over één persoon gaat, maar over iedereen die hier tegenaan loopt.



Voor iedereen die het eerste topic nog niet heeft gelezen:

Ik heb zelf niet meer met het probleem te maken, maar schrijf hier wel mee om mijn ervaringen te delen. Er is behoefte aan een deel twee, dus bij deze heb ik deze geopend.
Alle reacties Link kopieren
Hoi Mopsie bedankt voor je verhaal, ik ben wel van plan samen met mijn partner oud te worden. We hebben het buiten de sex om heel goed samen. Nog steeds kunnen we verliefd zijn op elkaar al 16 jaar.

Alleen soms word ik verdrietig of wat onzeker van nauwelijks sex.

Het is niet alleen maar sex, maar een relatie is niet alleen sex.

Dus een ander verhaal dan die ik verder lees, misschien ben ik wel niet goed hier op deze pijler? Soms wil ik er gewoon even over kunnen miepen!
Alle reacties Link kopieren
quote:loreley12 schreef op 17 maart 2013 @ 21:00:

Hè, wat vervelend Bloske dat het zo naar een dieptepunt is gezakt. Je zegt dat het aan hem ligt. Mag ik vragen wat er speelt? Of is dat te persoonlijk?

Het zijn de woorden van vriend.

En, je raadt het nooit, hij is moe. Een niet te verklaren moeheid die zo erg en heftig is, dat hij op zijn werk elke dag op de wc gaat zitten om even een minuutje of tien te kunnen slapen. Maar artsen kunnen niks vinden, hij is zo gezond als een vis. We vermoeden dat hij een allergie heeft (pollen, katten e.d.) maar zeker weten doen we het niet.



Hij geeft aan dat hij enorm veel van mij houdt en mij absoluut niet kwijt wil.

Ik zelf wil hem ook niet kwijt, maar niet ten koste van mijn seksleven, want die ben ik nu kwijt maar wil ik weer terug.
quote:sassie67 schreef op 17 maart 2013 @ 22:07:

Hoi Mopsie bedankt voor je verhaal, ik ben wel van plan samen met mijn partner oud te worden. We hebben het buiten de sex om heel goed samen. Nog steeds kunnen we verliefd zijn op elkaar al 16 jaar.

Alleen soms word ik verdrietig of wat onzeker van nauwelijks sex.

Het is niet alleen maar sex, maar een relatie is niet alleen sex.

Dus een ander verhaal dan die ik verder lees, misschien ben ik wel niet goed hier op deze pijler? Soms wil ik er gewoon even over kunnen miepen!



Natuurlijk zit je hier helemaal goed! Nee, een relatie is niet alleen maar seks, maar over het algemeen is het wel een belangrijk bindmiddel. Blijkbaar is de rest bij jullie sterk genoeg om het vol te houden.Het feit dat je bij hem wil blijven is toch helemaal goed? Alleen die onzekerheid en dat verdriet......dat is toch belangrijk genoeg om erover te praten, hier of waar dan ook?

Dan is het hier misschien voor jou een uitlaatklep en niks meer dan dat, of doe je hier misschien toch nog tips op.

Blijf gewoon schrijven hoor. Ieder heeft een verhaal hier, soms hetzelfde, soms totaal anders. Maar "we" hebben hier één ding gemeen: een gebrek aan intimiteit en de emoties die dat soms teweeg brengt.
quote:PinaColada schreef op 17 maart 2013 @ 22:07:

Ik ben op tijd eruitgestapt denk ik. Ik heb voorlopig geen enkele behoefte aan een ONS, SV, daten of een relatie.



Het is nu Pinacoladatime!Fijn dat je je nu helemaal even op jezelf kunt richten!
quote:sassie67 schreef op 17 maart 2013 @ 20:29:

Kan niet quoten ineens.

Praat er eigenlijk met niemand over..... Onzekerheid, bang dat mensen zeggen ga dan weg bij hem.....

Ik kan er gelukkig met mijn vriend wel over praten, soms ook ruzie maken :-)

Soms zeg ik gewoon handwerken vanavond :-) was in het begin erg beladen, hij werd er dan weer onzeker van!

Lekker verwarrend allemaal, maar nu na een paar jaar getob lijkt het alsof we een soort balans in wat en vooral hoe we dingen tegen elkaar zeggen.

Door b12 tekort is zijn huid vaak overgevoelig en lekker knuffelen kan dan ook niet dat vind ik nog erger dan de sex, daar kan ik zelf ook oplossingen voor verzinnen :-)

Maar toch word ik er soms verdrietig van, dit is niet hoe we het bedacht hadden...............Wat naar allemaal. Ik heb wel de indruk dat jouw vriend er net zo mee zit, of zie ik het verkeerd?
quote:Lilith75 schreef op 17 maart 2013 @ 20:27:

Ha Mopsie,



Bedankt voor het openen van dit nieuwe topic!



Welkom Sassie en Vele.

Mopsie is een schat heb enorm veel aan haar "botte bijl" eerlijke antwoorden en adviezen, haar respect en begrip lijken wel eindeloos!



Ik ben inmiddels mezelf aan het losweken, poging 2 .

En het gaat goed, ( mede door de laatste door mij zelf gevraagde botte bijl van Mopsie zie andere topic)



Heb al weer weken hoofdpijn en allerlei kwaaltjes puur door ex, eigenlijk door mezelf, ik heb immers na de breuk van vorig jr feb, in nov weer besloten voorzichtig een lat relatie aan te gaan.

Helemaal mislukt, nog erger dan toen we samen waren.

Loslaten is niet mijn sterkste kant, maar waar hou ik aan vast?

Aan een man die me geen sex/passie/intimiteit geeft, die financiële problemen heeft en met zichzelf geen raad weet.

Die mogelijk ADD heeft en er zal vast , best fijn, een label, maar ik kan niet meer, ik kies voor mezelf.



Veel pijn verdriet en tranen , en ik zal menig keer hier komen egoposten....ik wil de afgelopen jaren gaan verwerken een plek geven en verder gaan.



Hey Lilith!

Wat klote allemaal......maar blijkbaar ben je nu toe om te gaan verwerken. Echt, het wordt beter.

In het begin, net na de breuk, heb ik ook zo geworsteld met van alles, ondanks dat ik snel een nieuwe relatie had.

Zelfvertrouwen was volkomen verdwenen. Ik voelde me lelijk, boos dat ik het zolang had laten aanmodderen, boos dat ik "hem" zo op de rit had geholpen en er zelf leeggezogen uit kwam.



Je hebt er nu geen fluit aan, maar echt, ik denk dat jij voor jou de beste keuze hebt gemaakt.



Tot snel weer hier.
quote:bloske schreef op 17 maart 2013 @ 22:09:

[...]



Het zijn de woorden van vriend.

En, je raadt het nooit, hij is moe. Een niet te verklaren moeheid die zo erg en heftig is, dat hij op zijn werk elke dag op de wc gaat zitten om even een minuutje of tien te kunnen slapen. Maar artsen kunnen niks vinden, hij is zo gezond als een vis. We vermoeden dat hij een allergie heeft (pollen, katten e.d.) maar zeker weten doen we het niet.



Hij geeft aan dat hij enorm veel van mij houdt en mij absoluut niet kwijt wil.

Ik zelf wil hem ook niet kwijt, maar niet ten koste van mijn seksleven, want die ben ik nu kwijt maar wil ik weer terug.



Jeetje, dat is triest. Is er echt helemaal niks te vinden?

Al eens met verandering van voeding geëxperimenteerd?

Zelf ben ik heel erg moe geweest en aangezien ze niks konden vinden, ben ik zelf maar eens gaan experimenteren en verder gaan zoeken.

Na wat omwegen ben ik erachter dat ik een voedsel intolerantie heb. Verder lang verhaal en niet boeiend hier, maar het is het onderzoeken waard. Niet in het reguliere medische circuit overigens. Als je er meer over wil weten, dan hoor ik het wel, ok?
Lilith, mijn vriend heeft bij mij gewoond en nu is hij vertrokken. We hebben afstand.



Telefonisch hebben we nog wel contact. Hij zegt ook dat hij zich afschuwelijk voelt vanwege zijn erectieproblemen. Hij wil er graag aan werken maar hij zegt dat het hem afschuwelijk zwaar valt. Zeker nu hij al vermoeid is door de schildklieraandoening. Hij zegt voortdurend aan me te denken en hij is maar al te bewust van z'n tekort. Hij snapt ook dat ik erg huiverig ben om definitief te gaan samenwonen.



Ik vroeg nog aan hem: "Hoe zou je reageren als ik aseksueel zou zijn of zou zeggen dat het niet erg was?" Hij zei dat dat hem wel meer rust zou geven, maar dat dat niet realistisch is. Ik kan nu wel gaan zeggen: "Maakt niet uit schatje, er zijn nog zoveel dingen in het leven dan alleen seks", maar mijn vriend wéét onderhand wel dat ik gewoon seks wil dus met toneelspelen kom ik nergens.
Ik vind het ook retemoeilijk om dit alles los te laten.



Toen ik begin twintig was studeerde ik en had ik geen relatie. Ik was erg bedeesd op dat vlak. Omdat ik geen seksuele ervaring had, klapte ik ook dicht als een jongen mij benaderde. Ik ben ook erg verliefd geweest in die tijd, maar het was nooit wederzijds. Ik had penvrienden, plaatste advertenties, maakte afspraken om elkaar te ontmoeten. In dancings voelde ik me altijd vreselijk opgelaten.



Ik ben pas zeer laat seksueel opgebloeid en kende mijn vriend nog van vroeger, maar waren elkaar uit het oog verloren. Hij wakkerde bij mij het seksuele vuur aan, maar ja, ik heb er geen fluit aan.



Ik kan het inderdaad doodleuk voorgoed uitmaken en op zoek gaan naar een vent met een normaal libido, maar ja, ik vraag me wel eens af hoe groot die kans is? Ik word helemaal niet snel verliefd en een hoop mannen van mijn leeftijd mankeren toch best veel zoals overgewicht, diabetes, moe zijn van het vele werk, stress, slikken AD.



Tja, was ik maar niet zo'n geremd tutje geweest in mijn studententijd. Misschien had ik toen een relatie gehad (of nog steeds) met een jonge man, want op die leeftijd pieken ze qua libido en dan hoefde het wellicht voor mij nu ook niet meer. Nu voel ik me eerlijk gezegd een beetje voor lul staan met mijn pas ontluikende libido tussen al die uitgebluste, uitgesekste mannelijke veertigers.



Sorry voor mijn cynisme.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het nog al wat om een relatie af te breken, omdat er niet geneukt wordt. Hoe belangrijk is dat zeg? Er blijft toch nog zo veel over in een relatie, dan gefriemel? Dat is maar mijn mening, klaarblijkelijk ligt dat voor iedereen anders.
Ach Loreley, er is hoop hoor. Er zijn zat vitale veertigers die je alle hoeken van de kamer willen laten zien. Er zijn gelukkig meer mannen die wel dan niet willen neuken.
Alle reacties Link kopieren
quote:bloske schreef op 17 maart 2013 @ 22:09:

[...]



Het zijn de woorden van vriend.

En, je raadt het nooit, hij is moe. Een niet te verklaren moeheid die zo erg en heftig is, dat hij op zijn werk elke dag op de wc gaat zitten om even een minuutje of tien te kunnen slapen. Maar artsen kunnen niks vinden, hij is zo gezond als een vis. We vermoeden dat hij een allergie heeft (pollen, katten e.d.) maar zeker weten doen we het niet.



Hij geeft aan dat hij enorm veel van mij houdt en mij absoluut niet kwijt wil.

Ik zelf wil hem ook niet kwijt, maar niet ten koste van mijn seksleven, want die ben ik nu kwijt maar wil ik weer terug.Vervelend als ze niks kunnen vinden, zijn zijn vitamines D en B12 al eens nagekeken? Hier word door huisartsen vaak niet aan gedacht!!!
Alle reacties Link kopieren
quote:Mopsie41 schreef op 17 maart 2013 @ 22:20:

[...]





Wat naar allemaal. Ik heb wel de indruk dat jouw vriend er net zo mee zit, of zie ik het verkeerd?



Mijn vriend zit er ook erg mee, denk wel anders omdat bij hem de behoefte zo goed als weg is, maar hij herkend zichzelf soms niet meer.

Gelukkig kunnen we nog goed. In gesprek blijven, Gisteravond nog naar aanleiding dat ik dit topic heb gevonden.
Alle reacties Link kopieren
Mopsie, met voeding hebben we ook geëxperimenteerd. En B12 en D ook geprikt. Er is gewoon niks te vinden. Daarnaast ben ik ook gestopt met de zoektocht. Hij is volwassen en kan zelf ook op zoek gaan. Met heel veel dingen die ik hem aandraag, doet hij niet veel.



Ik reageer vanavond even op iedereen.
Alle reacties Link kopieren
quote:Mopsie41 schreef op 17 maart 2013 @ 22:05:

[...]





Waarom stom? Omdat je gewoon weer eens je begeerd wilde voelen, het genot wat intimiteit kan brengen?

Vreemdgaan is nooit goed te praten, maar ook ik heb het gedaan. Het is onmogelijk een normale menselijke behoefte weg te stoppen en als dan een lekker ding zich aandient terwijl je thuis nooit wat krijgt, dan.....tja........



Ik zal het nooit iemand aanpraten, net zomin als dat ik iemand aanpraat om weg te gaan bij je partner.

Maar je mag jezelf ook niet verloochenen. En daar heeft je partner ook een aandeel in.





Dankjewel, vind het erg lief dat je dat zegt.



We hebben samen een kindje...ik word constant heen en weer geslingerd tussen haar behoefte/mijn gezin en mijn 'behoeftes' om eerlijk te zijn.

Ja, ik wil graag meer seks en me weer gewild voelen door iemand. (liefst door vriend uiteraard, maar of dat er nog van komt...) Maar ik wil ook niet 'zomaar' uit elkaar gaan... Ik heb dan het gevoel dat ik hem en vooral de kleine zo erg ga kwetsen voor iets 'stoms' als seks... Vooral omdat het verder wel goed gaat.



Nouja, dillemma alom dus.
Alle reacties Link kopieren
Bloske, dat hoor je hier vaker"Met heel veel dingen die IK hem aandraag doet hij niet veel".



Ik oftewel wij moeten of iig wij dragen van alles aan om HUN probleem op te lossen zie je wat er gebeurt?

Wij zoeken oplossingen, zij doen er niks mee.

Hoe erg zitten zij dan in feite met het gebrek aan seks/passie/intimiteit?



Als ik ergens mee zit, zoek ik een oplossing, onze partners laten het ons doen én vervolgens doen ze er alsnog niks mee.

Sommige ( zo ook de mijne) zeggen wel er mee te zitten, ja ja dikke neus, ze handelen er bepaald niet naar.



En in het geval van mijn ex, die vindt zijn hele leven momenteel niet wat het zijn moet, maar ja in feite leidt hij zijn leven altijd al zo , toen we nog samenwoonde regelde ik het hele huishouden en de meeste belangrijke dingen, daarvoor een puinhoop, en nu dus weer.

Inmiddels heeft hij dus therapie, maar goed dit heeft hij al tig keer eerder gedaan, om na 2 a3 sessies te stoppen , om allerlei uiteenlopende redenen.



Zo heeft hij voor alles een rede, zijn eeuwige te laat komen, niet in bed kunnen , niet uit bed kunnen, huishouden /finaciën niet op orde houden, prioriteiten stellen seks hebben.

Voor alles een rede.....en die redenen houden hem kennelijk op de been.....mij hebben ze onderuit gehaald.



Gevoel en verstand worstelen constant, maar mijn verstand is nu aan de winnende hand.



MonsterSwiftie,

Wij hebben ook een kind , het is geen rede om bij elkaar te blijven, voor jullie kind, jouw geluk is ook belangrijk, en een ongelukkige moeder wat heeft jullie kind daar aan?

Snap je dilemma hoor, maar gebruik dit niet als excuus.

Meiden we slepen elkaar er doorheen, welke keuze een ieder ook maakt er op terug komt of doorzet.



Ga nu me storten op mijn werk....tot later...
Alle reacties Link kopieren
@Lilith; ik weet het, in principe is het ook geen excuus...maaf het voelt soms gewoon oneerlijk tegenover haar.



Ik ga nu ook werken, kom straks bijlezen. :-)
quote:sassie67 schreef op 18 maart 2013 @ 06:10:

[...]





Mijn vriend zit er ook erg mee, denk wel anders omdat bij hem de behoefte zo goed als weg is, maar hij herkend zichzelf soms niet meer.

Gelukkig kunnen we nog goed. In gesprek blijven, Gisteravond nog naar aanleiding dat ik dit topic heb gevonden.Zijn opties als "het af en toe buiten de deur zoeken" bespreekbaar? Vooropgesteld dat je het zou willen.
quote:monsterswiftie schreef op 18 maart 2013 @ 08:21:

[...]





Dankjewel, vind het erg lief dat je dat zegt.



We hebben samen een kindje...ik word constant heen en weer geslingerd tussen haar behoefte/mijn gezin en mijn 'behoeftes' om eerlijk te zijn.

Ja, ik wil graag meer seks en me weer gewild voelen door iemand. (liefst door vriend uiteraard, maar of dat er nog van komt...) Maar ik wil ook niet 'zomaar' uit elkaar gaan... Ik heb dan het gevoel dat ik hem en vooral de kleine zo erg ga kwetsen voor iets 'stoms' als seks... Vooral omdat het verder wel goed gaat.



Nouja, dillemma alom dus.



Heel begrijpelijk.

Maar hoe vaak we hier al niet gelezen hebben dat "zoiets stoms" als seks op vele vlakken een probleem kan vormen.

Zoiets stoms is het dus niet...

Je hoeft je er ook niet voor te schamen, dat je het een probleem vindt.
Interessante materie, Mopsie.
Alle reacties Link kopieren
Hoi allemaal,



ik ben nieuw hier op het forum. Na wat zoeken op google ben ik bij dit topic terecht gekomen en daarvoor speciaal een account aangemaakt. Ik ben een man (mag ik ondanks mijn geslacht nog steeds posten hier? ;)) en heb een relatie waarin seks zeer zelden voorkomt.



Mijn vriendin vindt dit heel erg voor me en wil er heel graag iets aan doen. Probleem is dat haar gebrek aan zin een duidelijke reden heeft; ze heeft een heel naar verleden waarin ze seksueel misbruikt is. Daar is ze nu hard mee aan de slag in de vorm van therapie en ik heb daar alle begrip voor en steun haar zo goed als ik kan. Dit alles heeft een enorme impact op onze relatie en dus ook op het seksuele vlak. Ik merk dat ik er desondanks de laatste maanden meer moeite mee begin te krijgen (we zijn bijna anderhalf jaar samen). Het laatste dat ik wil is druk op haar leggen om seks met me te hebben, maar zoals ik al zei begint het meer en meer aan me te vreten, ook doordat ik in deze tijd van mijn leven (ik ben 25) nagenoeg geen seks kan hebben. Vreemdgaan en open relatie zijn wat mij betreft geen opties, ik wil alleen seks met haar.



Het voelt heel egoïstisch nu ik het zo terug lees. Pfff. Kan iemand hier iets mee? Ik word er af en toe wanhopig van.



Bedankt alvast.
Oh, dankjewel Amand.



Maar eigenlijk gaat het hier helemaal niet over mij, wel heb ik in zo'n situatie gezeten.

Er rust nogal een taboe op, vind ik. Je mag overal over klagen, maar niet over het gebrek aan intimiteit. En als vrouw is het nog moeilijker lijkt het wel. "Mannen hebben toch altijd zin"? is nog steeds het overheersende beeld.



Wanneer de vrouw geen zin meer heeft kan de man altijd nog naar prostituees. Niet dat ze dat allemaal willen of doen, maar ze hebben die mogelijkheid.

Voor vrouwen ligt het anders, plus het feit dat ze er ook anders tegenaan kijken. Het lijkt wel of vrouwen veel meer in een loyaliteitsconflict terecht komen.



Nou, in ieder geval, lees of schrijf mee als je zin hebt.
Alle reacties Link kopieren
Mijn vriend's libido is zeer grillig. Hij heeft een schildklierziekte. Hij slikt wel medicatie hiertegen, maar hij is 80 tot 90% van de tijd doodmoe en voelt zich nooit écht lekker. Vaak somber, altijd rillerig, koud, niet lekker in z'n vel zitten. De laatste tijd had hij zowat geen erecties meer. Geen ochtenderectie, maar ook geen erectie als hij wilde masturberen. Hij heeft nog wel een beetje gevoel, maar dat is dan ook alles.



Hij gaat nu eens naar een andere arts, een man. Zijn huidige huisarts, een vrouw, doet er helemaal niets mee. Ze heeft mijn vriend nog nooit eens lichamelijk onderzocht of verder ondervraagd. Ze lacht alleen een beetje schuchter en zegt dat het allemaal tussen de oren zit. Misschien dat ze het als vrouw moeilijk vindt hem "daar" te onderzoeken. Wel probeert hij samen met haar een balans te vinden wat betreft schildklierhormoon om al die nare gevoelens en moeheid enigszins in te dammen.[/quote]





hoi , misschien heeft hij baat bij natuurlijk schildklier hormoon

kijk bij vgns
het is zoals het is,daar moet je het mee doen
Alle reacties Link kopieren
vorige post had een quote moeten zijn van loreley12

ging niet helemaal goed
het is zoals het is,daar moet je het mee doen
quote:fanatics schreef op 18 maart 2013 @ 09:29:

Hoi allemaal,



ik ben nieuw hier op het forum. Na wat zoeken op google ben ik bij dit topic terecht gekomen en daarvoor speciaal een account aangemaakt. Ik ben een man (mag ik ondanks mijn geslacht nog steeds posten hier? ;)) en heb een relatie waarin seks zeer zelden voorkomt.



Mijn vriendin vindt dit heel erg voor me en wil er heel graag iets aan doen. Probleem is dat haar gebrek aan zin een duidelijke reden heeft; ze heeft een heel naar verleden waarin ze seksueel misbruikt is. Daar is ze nu hard mee aan de slag in de vorm van therapie en ik heb daar alle begrip voor en steun haar zo goed als ik kan. Dit alles heeft een enorme impact op onze relatie en dus ook op het seksuele vlak. Ik merk dat ik er desondanks de laatste maanden meer moeite mee begin te krijgen (we zijn bijna anderhalf jaar samen). Het laatste dat ik wil is druk op haar leggen om seks met me te hebben, maar zoals ik al zei begint het meer en meer aan me te vreten, ook doordat ik in deze tijd van mijn leven (ik ben 25) nagenoeg geen seks kan hebben. Vreemdgaan en open relatie zijn wat mij betreft geen opties, ik wil alleen seks met haar.



Het voelt heel egoïstisch nu ik het zo terug lees. Pfff. Kan iemand hier iets mee? Ik word er af en toe wanhopig van.



Bedankt alvast.



Welkom fanatics.

Sorry dat hier de indruk gewekt is, dat dit topic speciaal voor vrouwen is! Dat is niet het geval, dus schrijf gerust mee.

Het oude topic eindigde toevallig met alleen vrouwen "in de hoofdrol", maar dat is niet de bedoeling.



Wat goed dat je vriendin werkt aan haar problemen, maar wat rot dat jij er in feite onder lijdt.

Mag ik vragen of dit altijd al zo is geweest? Of is het pas tijdens de therapie misgegaan.

Is er überhaupt nog wel een vorm van intimiteit, zoals knuffelen of bepaalde handelingen?



Heb je wel het vertrouwen dat het goedkomt, of overheerst de angst dat het altijd zo zal blijven?



Stop wel met het gevoel egoïstisch te zijn. Seks is een normale behoefte en het is normaal om seks binnen een relatie te verwachten. Anders kun je wel met iedereen zomaar een relatie aangaan en samenwonen.

Op het moment dat iemand niet meer kan of wil seksen in de relatie, dan wordt er éénzijdig een een beperking opgelegd, of zoals je wil, een onuitgesproken afspraak om in elkaars behoeften te voorzien, verbroken.



Daar mág je mee zitten, ongeacht de problematiek van je partner. Want als je van tevoren had geweten dat je misschien nooit meer seks zult hebben tijdens die relatie, dan was je er nooit aan begonnen, gok ik maar zo.

Jij bent er ook nog, dat is wat ik wil zeggen.



Jouw vriendin werkt aan haar problemen, het kan altijd nog ten goede keren. Maar hou wel in de gaten dat JIJ er ook nog bent en dat niet alles onderschikt gemaakt hoeft te worden aan haar problemen.

Ik zeg helemaal niet hiermee dat je vreemd moet gaan of wat dan ook. Maar je kunt en mag haar niet dwingen tot seks, en zij mag jou niet tot een seksloos bestaan veroordelen.



Het is misschien nog veel te vroeg om in jouw situatie conclusies te trekken. Ze moet door de therapie heen en dat is voor jullie beide al zwaar genoeg en je weet niet wat het op gaat leveren.

Al wat ik zeggen wil is: voel je niet beschaamd, of egoïstisch en schrijf of lees hier mee. Al is het alleen maar om je hart te luchten.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven