Minnaar deel 24.

30-05-2014 19:00 3004 berichten
Al 23 delen schrijven we over onze minnaars en alle heftige gevoelens die meespelen of juist niet. Hier mogen we schoftig genieten, mijmeren, zeuren over wel of geen contact en aftellen tot de volgende date.

Met andere woorden:



Kan jij een minnaar hebben zonder verliefd op hem te worden? Blijf jij met het grootste gemak hangen in het verlust stadium of liggen heftige gevoelens constant op de loer?



Dit topic is voornamelijk voor gelijkgestemden maar natuurlijk mag iedereen zich in de discussie mengen. Dit kan trouwens ook op een ander topic genaamd: "vind jij een SV ook zo vervelend?"



Kanttekening van Rooss: Ze ziet graag dat de (vaste) schrijvers een avatar naast hun nick plakken. Zo houden we iedereen goed uit elkaar en blijven we lekker kleurrijk!
Alle reacties Link kopieren
quote:cljane schreef op 20 juli 2014 @ 13:01: waarom moet hij mij in de vredesnaam jaloers maken? Wat wint hij daar mee?Even snel; egostreling voor zichzelf.

Zichzelf De Man voelen door zijn harem vol vrouwen die met elkaar wedijveren om zijn aandacht.

Doordat zij allemaal het idee willen hebben dat zij de enige speciale is voor hem.

Een soort apenrots.
volg je verstand, gebruik je gevoel
HL, kon wel eens wat in zitten, je verhaal. Maar ik weiger er nu aan mee te werken. Het voelt nog steeds heerlijk!
Mijn ervaring is dat met uit gekwetstheid bewust negeren vaak averechts werkt, je bent dan juist heel erg met elkaar bezig. @Jane: als je dit patroon echt wilt doorbreken moet je hem minder macht gaan geven. Ik zie je relatie met de jager nog steeds als een verslaving. Probeer dingen in je leven te zoeken die je ook een gevoel van vrijheid en geluk geven , focus je niet op hem en jullie maar op iets waar je invloed op hebt.
@Roos : irritant dat je date niet door ging, de volgende keer nee zeggen heb je alleen jezelf mee, zonde dus.
Jane, toon je ballen en kap met die man. Je lijkt voor nu of met hem niet in de wieg gelegd voor het minnaarschap. Kick van hem af, laat de rust weer in je hoofd en gezin terugkeren.

Als je werkelijk afstand neemt kun je later pas zien hoe hij je in je wurggreep heeft en jij daar gewillig blijft zitten.
Goedemorgen! Wat een heet weertje he?

Uhm... Dat stond nig in m'n reageerschern, maar kon vanmorgen niet verder typen. Inmiddels tien uur verder en het hondenweer is losgebarsten.



Ik had even wat afstand genomen van hier en van nr 2, en dat deed me eigenlijk wel goed. Voel me momenteel prima, leuk met nr1, en ook leuke momenten met nr2. En dan vooral in persoonlijke sfeer... Lekker lunchen aan het water met leuke gesprekken bijvoorbeeld. Gezellige, geestige, en af toe enorm geile gesprekken op de app. Eigenlijk heb ik momenteel een balans waar ik me goed bij voel. Moet er alleen wel op letten dat ik die balans blijf houden, en de Weegschaal niet weer een bepaalde kant op laat kieperen. En daarmee bedoel ik natuurlijk de kant van nr2.

We hebben een goed gesprek gehad over zijn soms claimerige gedrag, hij gaf aan dat op het moment zelf niet zo door te hebben. Pas als ik nukkig reageer, ziet hij in dat zijn houding op dat moment niet prettig voor mij is. Het lijkt er wel op dat het een soort paniekreactie is.... Angst dat ik ermee wil stoppen, angst dat hij me kwijtraakt... En een kat in het nauw...



Jane, eens met HL! Ik denk ook dat het puur voor zijn eigenwaarde is, zo'n opmerking. Misschien gewoon overheen lullen joh, de volgende keer. Zou er proberen boven te staan. Juist door hem nu te negeren heeft hij dondersgoed door dat jij gekwetst bent.



Roos, balen! Hij maakt het de volgende keer, die er heusch heel gauw komt, vast goed met je



Krimp, shit dat je er nu zo'n last van hebt... Je verhaal is heftig trouwens. Kan mevoorstellen dat je daardoor anders in het leven staat. Mijn beste vriendin is ook ziek en ik praat daar veel over met haar. Heel gek en confronterend hoe onze toekomstplannen en gesprekken daarover in kunnen verschillen.
Roodakap, dat zou je denken hè? En ergens is dat wellicht zo maar het enige dat ik echt zou missen is leuke seks, doorzakken en lullen. Aan de andere kant van de weegschaal ligt onrust, onzekerheid, een lichte claimerigheid van mijn kant die geen bodem vindt en zijn constante impulsiviteit en onbetrouwbaarheid. Die kant weegt voor nu zwaarder.

Er is geen balans.

Nu hij weer uit mijn inbox verdwenen is ervaar ik weer rust. Nu hou ik van een soms onrust mits het iets oplevert, dat is bij hem dus niet het geval. Dan graag mijn rust weer terug.
@Roos : herkenbaar hoor , ik zoek ook naar die balans waardoor ik mezelf steeds strakker in het gareel houd. Ik vind de liefde en vooral minnaarsschap vaak te veel onrust brengen, soms zou ik wel met alles willen stoppen maar daar is mijn eigen onrust nog te groot voor
Het voordeel in dit geval is dat hij deze ronde niet de tijd heeft genomen/gekregen om onder mijn huid te kruipen, die gang is voor hem nl niet zo lastig.

Het is gek.

Hij is geen mooie man, verre van een droomman, hij is best fout en stout en (voor mij) beslist geen relatiemateriaal. Toch krijgt hij het voor elkaar mijn hele systeem afschuwelijk in de war te trappen zodat ik wederom in mijn eigen valkuilen donder en me gedraag als een vieze bakvis.

Ik wil dat niet!



Maar hee.

Ik heb evenzogoed een (heeeel) spannende date in de agenda staan hoor.

Met een dame
Waar ligt dat dan aan Roos, dat hem dat lukt?
Hij is ook intens, drukt op de juiste knoppen, stelt zich kwetsbaar op en heeft iets enorm jongensachtigs over zich. (hij is ouder dan ik) Daar ga ik compleet vlak voor schijnbaar.
Alle reacties Link kopieren
quote:Rooss4 schreef op 20 juli 2014 @ 20:48:

Het voordeel in dit geval is dat hij deze ronde niet de tijd heeft genomen/gekregen om onder mijn huid te kruipen, die gang is voor hem nl niet zo lastig.

Het is gek.

Hij is geen mooie man, verre van een droomman, hij is best fout en stout en (voor mij) beslist geen relatiemateriaal. Toch krijgt hij het voor elkaar mijn hele systeem afschuwelijk in de war te trappen zodat ik wederom in mijn eigen valkuilen donder en me gedraag als een vieze bakvis.

Ik wil dat niet!



Maar hee.

Ik heb evenzogoed een (heeeel) spannende date in de agenda staan hoor.

Met een dame Roos, dat is herkenbaar! Maar je kent je eigen valkuilen nu inmiddels, of zo kom je althans wel over. Dat hij nu weer in je leven opduikt en weer dingen losmaakt is dus potentieel heel leerzaam voor jou. Als je duidelijk je eigen grens definieert met die man kun je jezelf toch best vertrouwen als hij toch weer onder je huid kruipt? Dat gaat hij vast doen. En dan wordt het interessant: je gaat geheid opschudding ervaren, maar met een open blik, gezond vertrouwen in jezelf en de wil om in spiegels te kijken als dat moet - kun je er waarschijnlijk alleen maar bij winnen.
pluk de nacht
Ik kan mijn grenzen wel definiëren maar daar trekt hij zich niet zoveel van aan. En om mijn grenzen te kunnen bewaken heb ik hem nodig. Gek hè, zo werkt dat dus. Leuk mijn grenzen maar als hij erover heenwalst stellen mijn grenzen geen flikker voor. Wassen neus!

En hij gaat er altijd over, altijd!

Want hij loopt nooit in de pas. Nooit!

Gruwelijk irritant.

En gruwelijk interessant.

Weg met die man.
Alle reacties Link kopieren
Dit is de eerste keer Roos dat ik je niet alleen geïrriteerd maar ook gefascineerd zie reageren. Hoe ik je ken ben je meestal vrij resoluut in je zelfstandigheid en roep je vaak eerder dan later "NEXT!"



Is het dat je hem niet kan hebben? Je zou mogen, maar hij kan jou hem niet laten krijgen?
Eenzaam is degene die voor niemand nummer één is.
Alle reacties Link kopieren
Misschien moet je je grenzen dan eens onder de loep nemen? Kun je een voorbeeld geven van wat voor soort grenzen hij platwalst?



Overtreedt hij simpelweg jouw 'regeltjes' of gaat hij fundamenteel te ver: dat ie je meer kwaad dan goed doet? Als het om regeltjes gaat ; die bouw ik zelf soms in voor een gevoel van zekerheid, alleen om erachter te komen dat ze die nooit bieden.



Mijn grens is mijn eigen kosten/baten analyse zeg maar. Als ik teveel met hem bezig ben en ik mijn energie zodoende verspil aan over hem denken en voelen en piekeren in plaats van voldoende aan mezelf te blijven geven - weet ik dat ik 'de grens' gepasseerd ben. Daar kom ik dan trouwens pas later achter, soms pas als ik boos op hem ben (al dan niet terecht). Dan voel ik me tekortgedaan. En dan is het weer opnieuw tijd om te beslissen of ik door wil en kan.
pluk de nacht
Reageer ik altijd alleen maar geïrriteerd? Dan lees je niet helemaal goed volgens mij.



Ik kan heel makkelijk next roepen als het gaat om een one night stand, om een man die ik nauwelijks ken of als het gaat om een man die niet aan mijn bedeisen voldoet. Met deze man heb ik iets meer geschiedenis. Hij was één van mijn eerste vriendjes na een zeer intense gebeurtenis, hij heeft iets dat stuk was gelijmd en weggezoend. Hij heeft het eea aan credits verdient.



Dat ik hem niet kan hebben heeft er niet zoveel mee te maken, ik speel dat stomme kat en muisspel niet. Ik verwonder me nog steeds over onze dynamiek. En of we elkaar ooit weer eens gaan krijgen weet ik niet. Is op dit moment ook niet zo belangrijk.
Ja doei, ik ga mijn grenzen niet onder de loep nemen. Ik zou niet weten waarom. Het is ook niet zo dat ik de palen sla en tegen hem roep joehoe tot hier en niet verder. Hij is niet te kaderen voor mij, hij is wie hij is en dat is helemaal oké, het is aan mij om dat leuk te (blijven) vinden of niet. Vanzelfsprekend gaat hij niet over keiharde afgesproken grenzen heen, dan zou het snel afgelopen zijn, het is meer dat de man aardig ongrijpbaar is voor mij en me constant verrast, zowel positief als negatief.



En ik weet nu dus ook al dat ik waarschijnlijk niet heel hard nee zal zeggen als hij zijn troep op orde heeft gemaakt. Alleen gaat eea wel op mijn voorwaarden, dat heb ik mezelf wel voorgenomen. Maar hee, misschien hoor ik nooit meer wat. En dat is eigenlijk ook prima.
@Roos: een date met een vrouw klinkt prima , is dat minder gecompliceerd dan een man?

Ik snap dat je geen zin hebt om jezelf weer opnieuw te verliezen aan die man , aan de andere kant ...de gene die je raakt zijn wel de meest interssant :-)
Alle reacties Link kopieren
..
Alle reacties Link kopieren
quote:Rooss4 schreef op 20 juli 2014 @ 21:32:

Reageer ik altijd alleen maar geïrriteerd? Dan lees je niet helemaal goed volgens mij.

Dat hoor je mij ook niet zeggen. Maar bij een actie die je niet bevalt van een man ben je meestal vrij duidelijk, en ja dan ook geïrriteerd.



Je toelichting maakt het wel makkelijker te plaatsen waarom het je zo fascineert. Ik kan me dat best voorstellen, dat het een tijdloze interesse en 'liefde' is. Ik denk dat menigeen van ons ook een 'oude bekende' heeft met wie de regels niet zo duidelijk zijn, waarbij er van alles mogelijk kan zijn. Als ik mij dat dan voorstel, kan dat best verleidelijk zijn.
Eenzaam is degene die voor niemand nummer één is.
Ik vind hem ook interessant Roodkap, en de omgang met hem leerzaam.

In dit geval is deze date beslist minder gecompliceerd omdat we samen naar een club gaan waar ook single mannen komen. Of we samen ergens belanden weet ik niet, we houden alle opties open. Misschien beland ik wel ergens tussen een stel en zij met twee kerels op zolder woeha!! Lachen.



Myself. Na 1.000 keer op je bek gaan en weer opkrabbelen meet je jezelf wel een dosis nuchterheid aan, kan niet anders. Mijn hart zit in beton. Degene die mij in de achtbaan krijgt heeft een drilboor nodig.

Ik zeg niet dat het niet kan maar het gaat niet vanzelf. En even voor de goede orde, ook deze man heeft die drilboor niet in zijn bezit. Ben absoluut niet verliefd op hem.

Hij raakt een snaar maar dat is niet de verliefheidssnaar.
Alle reacties Link kopieren
..
quote:myselfatlast schreef op 20 juli 2014 @ 22:05:

Misschien is het een rare vraag.

Maar hoe lukt het jullie toch zo nuchter te blijven?

Ik zit in een achtbaan lijkt wel en probeer nog iedere dag uit te vinden hoe dit toch werkt?

Ik moet alle zeilen bijzetten om mezelf niet compleet te verliezen, terwijl dat wel toelaten ook verdomd aantrekkelijk klinkt.



Het is maar net wat je wilt en wat je op het spel wilt zetten. Ik heb een topvent thuis en die wil ik zeker niet kwijt. Om het dus allemaal goed in balans te houden, heb ik voor mezelf strategieën ontwikkeld om te blijven aarden.



Ik ben meerdere keren verliefd geweest op een minnaar, houd zelfs van twee mannen, maar ik weet dat verliefdheid vaak weer over gaat. Je voedt het door continu met elkaar bezig te zijn, te appen, mailen, bellen, daten enz. Dan is er geen ruimte meer voor thuis. Voor mij heeft destijds heel goed gewerkt wat Look zei: man en kinderen horen in de eerste ring. Je werk in de tweede ring (best lullig als je wordt ontslagen omdat je teveel aan het appen en/of daten bent in de baas zijn tijd en betrapt wordt, laat staan dat je met een collega date). Vrienden en familie komen daarna en DAARNA pas je minnaar. Dat is voor mij een heel concreet gegeven waar ik me toch maar naar probeer te richten. Zo blijft het leuk, spannend en beheersbaar.
quote:myselfatlast schreef op 20 juli 2014 @ 22:14:

Bedankt voor je reactie roos. Klinkt nogal logisch

Ik ben normaal gezien de nuchterheid zelf. Maar in dit geval ken ik mezelf niet terug. Levensgevaarlijk.



Ik ken je natuurlijk niet maar als ik lees wat je schrijft over deze man. Klinkt het wel als een verliefdheid snaar. Of ik ben een ei en denk gewoon te snel dat iets verliefdheid is. Waar ligt dat onderscheid tussen verliefd en verlust..Grappig, ik vond het helemaal niet verliefd klinken. Geil en relaxed, dat zeker, maar niet verliefd. Nu weet ik niet hoe een verliefd Roosje klinkt, maar je klonk voor mij gewoon als relaxte, nuchtere, even getriggerde Roos.
Alle reacties Link kopieren
..

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven