Seks
alle pijlers
Over je (sex)grens gaan voor behoud relatie
woensdag 13 november 2013 01:09
Hallo mede forumlezers,
Even in het kort, ben een getrouwde vrouw (al 20 jaar) met 2 kinderen.
Met de nodige pieken en dalen kan ik toch wel zeggen dat ik nog steeds gelukkig ben in mijn relatie.
Zoals bij zovelen begint je relatie vaak met de roze bril en een groot verlangen in en naar elkaar.
De eerste jaren waren ook geweldig, we deden leuke dingen maar ook best spannende dingen. (sexgebied).
Voor mij/ons was dit een ontdekkingstocht, die op dat moment onze band alleen maar sterker maakte.
Maar naar ruim 10 jaar en 2 kinderen is mijn vuurtje geblust, het ontdekken gaf me innerlijke weerstand en kon me niet langer voorstellen dat ik dit ooit zelf heb gewild.
Misschien dat mijn roze bril mij toegankelijker had gemaakt om mee te gaan in de wensen van mijn man. (tenminste zo voel ik het nu).
Nadat ik hier uitvoerig met mijn man over had gesproken en hem had aangegeven dat ik niet meer de behoefte had om met hem (of anderen) op sexgebied te experimenteren is onze relatie in een diep dal terecht gekomen.
Onbegrip, teleurstelling en vooral ook het stukje intimiteit was ineens niet meer zo vanzelfsprekend.
Ons dilemma was dat onze verlangens en behoeften op sexgebied ineens zoveel anders waren dat we met onze relatie op het randje liepen.
Kon hij van mij verlangen dat ik zou veranderen, kan ik van hem verlangen dat hij zou veranderen ?
Heel serieus overwogen om maar te gaan scheiden, want deze verschillen waren langzamerhand de reden voor steeds meer problemen. (ook op andere gebieden).
Nachten wakker gelegen en nagedacht over welke keus voor mij/ons het beste zou uitpakken.
Wou ik alles wel opgeven en wat zou ik er dan voor terugkrijgen ?
Mijn kinderen zijn nu gelukkig, we hebben het eigenlijk best goed voor elkaar en zijn eigenlijk (op dit onderwerp na dan) best gelukkig met elkaar.
En zonder onze sexuele verschillen en verlangens zou ik me eigenlijk geen betere man en vader kunnen wensen.
Om een lang verhaal kort te maken, ik heb voor mezelf besloten om niet altijd toe te geven aan mijn weerstand en gevoel. .
Ik probeer vanuit de gedachte 'geven en nemen' af en toe mee te gaan in de verlangens en behoeften van mijn man.
Natuurlijk wel zoveel mogelijk in overleg en kan hierin altijd mijn eigen grens aangeven.
Nu bezoeken we enkele keren per jaar eens een parenclub of doen andere ondeugende dingen.
Kan niet altijd zeggen dat ik me hier altijd prettig bij voel, maar ons contact, onze relatie is in ieder geval een stuk fijner geworden.
Ben erg nieuwsgierig hoe anderen hier tegenaan kijken ?
Even in het kort, ben een getrouwde vrouw (al 20 jaar) met 2 kinderen.
Met de nodige pieken en dalen kan ik toch wel zeggen dat ik nog steeds gelukkig ben in mijn relatie.
Zoals bij zovelen begint je relatie vaak met de roze bril en een groot verlangen in en naar elkaar.
De eerste jaren waren ook geweldig, we deden leuke dingen maar ook best spannende dingen. (sexgebied).
Voor mij/ons was dit een ontdekkingstocht, die op dat moment onze band alleen maar sterker maakte.
Maar naar ruim 10 jaar en 2 kinderen is mijn vuurtje geblust, het ontdekken gaf me innerlijke weerstand en kon me niet langer voorstellen dat ik dit ooit zelf heb gewild.
Misschien dat mijn roze bril mij toegankelijker had gemaakt om mee te gaan in de wensen van mijn man. (tenminste zo voel ik het nu).
Nadat ik hier uitvoerig met mijn man over had gesproken en hem had aangegeven dat ik niet meer de behoefte had om met hem (of anderen) op sexgebied te experimenteren is onze relatie in een diep dal terecht gekomen.
Onbegrip, teleurstelling en vooral ook het stukje intimiteit was ineens niet meer zo vanzelfsprekend.
Ons dilemma was dat onze verlangens en behoeften op sexgebied ineens zoveel anders waren dat we met onze relatie op het randje liepen.
Kon hij van mij verlangen dat ik zou veranderen, kan ik van hem verlangen dat hij zou veranderen ?
Heel serieus overwogen om maar te gaan scheiden, want deze verschillen waren langzamerhand de reden voor steeds meer problemen. (ook op andere gebieden).
Nachten wakker gelegen en nagedacht over welke keus voor mij/ons het beste zou uitpakken.
Wou ik alles wel opgeven en wat zou ik er dan voor terugkrijgen ?
Mijn kinderen zijn nu gelukkig, we hebben het eigenlijk best goed voor elkaar en zijn eigenlijk (op dit onderwerp na dan) best gelukkig met elkaar.
En zonder onze sexuele verschillen en verlangens zou ik me eigenlijk geen betere man en vader kunnen wensen.
Om een lang verhaal kort te maken, ik heb voor mezelf besloten om niet altijd toe te geven aan mijn weerstand en gevoel. .
Ik probeer vanuit de gedachte 'geven en nemen' af en toe mee te gaan in de verlangens en behoeften van mijn man.
Natuurlijk wel zoveel mogelijk in overleg en kan hierin altijd mijn eigen grens aangeven.
Nu bezoeken we enkele keren per jaar eens een parenclub of doen andere ondeugende dingen.
Kan niet altijd zeggen dat ik me hier altijd prettig bij voel, maar ons contact, onze relatie is in ieder geval een stuk fijner geworden.
Ben erg nieuwsgierig hoe anderen hier tegenaan kijken ?
woensdag 13 november 2013 09:33
quote:moniek1970 schreef op 13 november 2013 @ 08:35:
Schrik van sommige reacties, maar misschien ben ik ook niet helemaal duidelijk geweest.
Ik ga voor hem niet met anderen naar bed !!!
Alles wat er gebeurd bepaal ik zelf en meestal heeft dat niets met sex te maken.
Het is en blijft een keus, mijn keus...en wanneer ik nu ervaar wat ik met deze stap heb teruggekregen dan zou ik het zo weer doen.
Zie het meer als een compromis, net als zoveel andere dingen in een relatie.
Huh? Dus er is helemaal geen probleem? Jij ziet over je grenzen gaan (zo noemde je het toch echt) als een vorm van compromis?
Bijzonder. En jij vind het helemaal oké dat jouw man je over je grenzen laat gaan? En jij vind het helemaal toppie dat je pas wat terug krijgt als je blijkbaar over die grenzen gaat?
Nou meid, hartstikke top dan toch? Lekker naar die parenclubs gaan, lekker doen wat goed voelt voor jou (oh wacht...) want 'je krijgt er zoveel voor terug". Ongetwijfeld lieverd, maar zelfrespect en eigenwaarde behoren niet tot de dingen die je er voor terug krijgt.
Goed voorbeeld voor je eventuele dochters ook, dat de verhoudingen zo liggen tussen papa en mama. Krijgen ze echt wel mee hoor. Zou jij je dochter ook zeggen dat ze gerust zo'n compromis kan sluiten?
Schrik van sommige reacties, maar misschien ben ik ook niet helemaal duidelijk geweest.
Ik ga voor hem niet met anderen naar bed !!!
Alles wat er gebeurd bepaal ik zelf en meestal heeft dat niets met sex te maken.
Het is en blijft een keus, mijn keus...en wanneer ik nu ervaar wat ik met deze stap heb teruggekregen dan zou ik het zo weer doen.
Zie het meer als een compromis, net als zoveel andere dingen in een relatie.
Huh? Dus er is helemaal geen probleem? Jij ziet over je grenzen gaan (zo noemde je het toch echt) als een vorm van compromis?
Bijzonder. En jij vind het helemaal oké dat jouw man je over je grenzen laat gaan? En jij vind het helemaal toppie dat je pas wat terug krijgt als je blijkbaar over die grenzen gaat?
Nou meid, hartstikke top dan toch? Lekker naar die parenclubs gaan, lekker doen wat goed voelt voor jou (oh wacht...) want 'je krijgt er zoveel voor terug". Ongetwijfeld lieverd, maar zelfrespect en eigenwaarde behoren niet tot de dingen die je er voor terug krijgt.
Goed voorbeeld voor je eventuele dochters ook, dat de verhoudingen zo liggen tussen papa en mama. Krijgen ze echt wel mee hoor. Zou jij je dochter ook zeggen dat ze gerust zo'n compromis kan sluiten?
woensdag 13 november 2013 09:38
Ik vind dit haast een soort prostitutie. Jij geeft toe aan de verlangens van je man naar buitenechtelijke seks en partnerruil (en weet ik wat nog meer) in ruil voor het behoud van je welvarende en veilige leven. Het lijkt me heel vervelend om uiteenlopende seksuele behoeftes te hebben en een echtscheiding lijkt mij ook verschrikkelijk (vooral voor de kinderen), maar ik zou nooit over mijn seksuele grenzen heen gaan op deze manier.
Waarom houdt jouw man zich niet in voor het behoud van zijn gezin? Waarom ziet hij niet in waarom het belang van jullie kinderen om in een veilig en fijn gezin op te groeien boven zijn seksuele verlangens gaat? Nu ben jij de dupe. Met zoveel ongelijkheid zou ik niet kunnen leven binnen een relatie.
Waarom houdt jouw man zich niet in voor het behoud van zijn gezin? Waarom ziet hij niet in waarom het belang van jullie kinderen om in een veilig en fijn gezin op te groeien boven zijn seksuele verlangens gaat? Nu ben jij de dupe. Met zoveel ongelijkheid zou ik niet kunnen leven binnen een relatie.
woensdag 13 november 2013 10:17
quote:gewoonsuperleukmens schreef op 13 november 2013 @ 08:33:
Over je sexgrens gaan voor behoud van je relatie is bij mij heel actueel.
Mijn vriend houdt van me, heeft iets autistisch en heeft sexuele blokkades.
Onze sex frequentie is laag - als we sex hebben weet ik dat er een nieuw seizoen begint.Over 2x sex is het zomer
Ik zou elke dag wel willen maar doordat mijn vriend me afwijst af en toe blijf ik niet meer proberen. Omdat t me kwetst. Dus hebben we lang geen sex.
We hebben er gesprekken over.
Mijn vriend gaat uitzoeken waarom het bij hem niet vrij stroomt en gaat vandaag een tantramassage laten doen.
3 uur lang alles masseren op liefdevolle manier. Misschien naakt. Ook erogene zones. Misschien gebeurt er wat, ik weet t niet. Hij wil dit eerst alleen ervaren.
Voor mij ligt t op het randje van vreemdgaan, mijn maag is al een week van slag. Zij mag wel hem zo lang aanraken en ik niet. Hij gaat een geweldige liefdevolle ervaring beleven met een ander terwijl ik al zo lang wacht.
Maar hij doet t ook voor ons, is er open in en wil mij erbij betrekken. Misschien verbetert het de relatie. Hij is hartstikke eerlijk.
Het voelt voor mij als een teleurstelling, ik wou dat dit niet nodig was. Ik wil graag een man voor mezelf. Iemand die mij mooi en lekker vind. Dat gevoel mis ik. En als hij dan straks terugkomt nadat hij bij haar geweest is voel ik me vergeleken en ik kan daar nooit aan tippen.
Pfff wat een worsteling... ik heb er ontzettend last van.
Ik hou van hem maar ik weet niet of ik blijf. Ik besef heel goed dat er in elke relatie wel iets is en ik wil ook niet truttig zijn...
Misschien moet ik zelf een tantramassage laten doen, het lijkt me ook heerlijk, maar wel door een man graag. Alleen... die zijn er bijna niet. Iemand tips?
Het is toch geen wedstrijdje?
Hij doet dit voor jou, voor jullie relatie, niet omdat hij het nou zo geweldig vind (anders had hij het allang met en bij jou gedaan, toch?)
Over je sexgrens gaan voor behoud van je relatie is bij mij heel actueel.
Mijn vriend houdt van me, heeft iets autistisch en heeft sexuele blokkades.
Onze sex frequentie is laag - als we sex hebben weet ik dat er een nieuw seizoen begint.Over 2x sex is het zomer
Ik zou elke dag wel willen maar doordat mijn vriend me afwijst af en toe blijf ik niet meer proberen. Omdat t me kwetst. Dus hebben we lang geen sex.
We hebben er gesprekken over.
Mijn vriend gaat uitzoeken waarom het bij hem niet vrij stroomt en gaat vandaag een tantramassage laten doen.
3 uur lang alles masseren op liefdevolle manier. Misschien naakt. Ook erogene zones. Misschien gebeurt er wat, ik weet t niet. Hij wil dit eerst alleen ervaren.
Voor mij ligt t op het randje van vreemdgaan, mijn maag is al een week van slag. Zij mag wel hem zo lang aanraken en ik niet. Hij gaat een geweldige liefdevolle ervaring beleven met een ander terwijl ik al zo lang wacht.
Maar hij doet t ook voor ons, is er open in en wil mij erbij betrekken. Misschien verbetert het de relatie. Hij is hartstikke eerlijk.
Het voelt voor mij als een teleurstelling, ik wou dat dit niet nodig was. Ik wil graag een man voor mezelf. Iemand die mij mooi en lekker vind. Dat gevoel mis ik. En als hij dan straks terugkomt nadat hij bij haar geweest is voel ik me vergeleken en ik kan daar nooit aan tippen.
Pfff wat een worsteling... ik heb er ontzettend last van.
Ik hou van hem maar ik weet niet of ik blijf. Ik besef heel goed dat er in elke relatie wel iets is en ik wil ook niet truttig zijn...
Misschien moet ik zelf een tantramassage laten doen, het lijkt me ook heerlijk, maar wel door een man graag. Alleen... die zijn er bijna niet. Iemand tips?
Het is toch geen wedstrijdje?
Hij doet dit voor jou, voor jullie relatie, niet omdat hij het nou zo geweldig vind (anders had hij het allang met en bij jou gedaan, toch?)
woensdag 13 november 2013 10:22
quote:gewoonsuperleukmens schreef op 13 november 2013 @ 08:54:
Over de tantramassage van partner.
Ja waarom laat ik dit toe? Ik ben een mafklapper waarschijnlijk.
Ik heb al 6 jaar relatie en hoop al die tijd al dat de sex beter wordt. Misschien helpt dit, als hij zich energetisch laat masseren.
Sex is natuurlijk niet het enige waar een relatie om draait. We hebben een hele goede band samen, heel open.
Dus het klinkt misschien belachelijk dat ik dit accepteer.
Maar stel nou dat hij dit nodig heeft om zich makkelijker in zijn lijf te voelen richting mij... en dat dit t zetje is wat hij nodig heeft.
Terwijl ik dit type denk ik al "blijf lekker dromen" dus het opschrijven geeft me al duidelijkheid....
Maar wat is het dan? Het is geen vreemdgaan toch? Ik bedoel als hij dat had willen doen had hij dat niet kenbaar gemaakt...
Waarom denk jij dan dat hij dit wil doen? Wat is volgens jou dan zijn onderliggende reden?
Als het niets te maken heeft met jullie relatie?
Over de tantramassage van partner.
Ja waarom laat ik dit toe? Ik ben een mafklapper waarschijnlijk.
Ik heb al 6 jaar relatie en hoop al die tijd al dat de sex beter wordt. Misschien helpt dit, als hij zich energetisch laat masseren.
Sex is natuurlijk niet het enige waar een relatie om draait. We hebben een hele goede band samen, heel open.
Dus het klinkt misschien belachelijk dat ik dit accepteer.
Maar stel nou dat hij dit nodig heeft om zich makkelijker in zijn lijf te voelen richting mij... en dat dit t zetje is wat hij nodig heeft.
Terwijl ik dit type denk ik al "blijf lekker dromen" dus het opschrijven geeft me al duidelijkheid....
Maar wat is het dan? Het is geen vreemdgaan toch? Ik bedoel als hij dat had willen doen had hij dat niet kenbaar gemaakt...
Waarom denk jij dan dat hij dit wil doen? Wat is volgens jou dan zijn onderliggende reden?
Als het niets te maken heeft met jullie relatie?
woensdag 13 november 2013 10:23
woensdag 13 november 2013 10:26
quote:gewoonsuperleukmens schreef op 13 november 2013 @ 09:11:
[...]
Ja... dat overweeg ik ook. De buikpijn is zeker een duidelijk signaal.
-slik-
"Sex is natuurlijk niet het enige waar een relatie om draait. We hebben een hele goede band samen, heel open."
Wat is het nou? Is sex nou wel of niet belangrijk genoeg om er een verder prima relatie voor te stoppen?
[...]
Ja... dat overweeg ik ook. De buikpijn is zeker een duidelijk signaal.
-slik-
"Sex is natuurlijk niet het enige waar een relatie om draait. We hebben een hele goede band samen, heel open."
Wat is het nou? Is sex nou wel of niet belangrijk genoeg om er een verder prima relatie voor te stoppen?
woensdag 13 november 2013 10:31
Na 8 jaar lang elke keer over mijn eigen grenzen heen te gaan op seksgebied, heb ik een einde gemaakt aan mijn relatie. Aan het einde was ik gewoon misselijk als ik met hem het bed 'moest' delen. Dat heeft tenslotte het laatste duwtje gegeven om voor mijzelf te kiezen.
Ga niet over je eigen grenzen heen en zeg heel duidelijk wat die grens is. Dan weet je man ook tot waar hij kan gaan.
Ga niet over je eigen grenzen heen en zeg heel duidelijk wat die grens is. Dan weet je man ook tot waar hij kan gaan.
woensdag 13 november 2013 10:31
Tja, die tantradame doet het zelfde als TO.
Eerst zeggen dat er een probleem is en dat ze dat oplossen door over hun grenzen te gaan. Als ze daar vervolgen kritiek op krijgen (want niet lief voor jezelf) dan wordt ineens het probleem gebagatelliseerd.
"Neeee, het is niet zo erg, seks is ook niet zo belangrijk, valt wel mee met dat over mijn grenzen gaan, ik krijg er zoveel voor terug, zou het zo weer doen enz enz"
Deze reactie maakt voor mij alleen maar duidelijker dat beide dames heel erg proberen hun gevoel weg te redeneren.
Eerst zeggen dat er een probleem is en dat ze dat oplossen door over hun grenzen te gaan. Als ze daar vervolgen kritiek op krijgen (want niet lief voor jezelf) dan wordt ineens het probleem gebagatelliseerd.
"Neeee, het is niet zo erg, seks is ook niet zo belangrijk, valt wel mee met dat over mijn grenzen gaan, ik krijg er zoveel voor terug, zou het zo weer doen enz enz"
Deze reactie maakt voor mij alleen maar duidelijker dat beide dames heel erg proberen hun gevoel weg te redeneren.
woensdag 13 november 2013 10:34
En wees je bewust tantradame en TO, dit over je grenzen gaan beperkt zich echt niet tot dat stukje seks/parenclubs. Als je over je eigen gevoel heen gaat dan voel je dat in alle aspecten van je leven.
Je kan niet bij 1 onderdeel over je grenzen gaan en in de rest van je leven helemaal happy, blakend van eigenwaarde en in control zijn. Dat kán niet.
Je kan niet bij 1 onderdeel over je grenzen gaan en in de rest van je leven helemaal happy, blakend van eigenwaarde en in control zijn. Dat kán niet.
woensdag 13 november 2013 10:37
quote:moniek1970 schreef op 13 november 2013 @ 08:35:
Schrik van sommige reacties, maar misschien ben ik ook niet helemaal duidelijk geweest.
Ik ga voor hem niet met anderen naar bed !!!
Alles wat er gebeurd bepaal ik zelf en meestal heeft dat niets met sex te maken.
Het is en blijft een keus, mijn keus...en wanneer ik nu ervaar wat ik met deze stap heb teruggekregen dan zou ik het zo weer doen.
Zie het meer als een compromis, net als zoveel andere dingen in een relatie.Maar wat doe je dan wel in die parenclub, wat duidelijk over jouw grens is?
Schrik van sommige reacties, maar misschien ben ik ook niet helemaal duidelijk geweest.
Ik ga voor hem niet met anderen naar bed !!!
Alles wat er gebeurd bepaal ik zelf en meestal heeft dat niets met sex te maken.
Het is en blijft een keus, mijn keus...en wanneer ik nu ervaar wat ik met deze stap heb teruggekregen dan zou ik het zo weer doen.
Zie het meer als een compromis, net als zoveel andere dingen in een relatie.Maar wat doe je dan wel in die parenclub, wat duidelijk over jouw grens is?
woensdag 13 november 2013 10:45
Prostitutie, dwang enz ?
Ik blijf schrikken van de reacties, en vraag me af welke verandering in of voor een relatie wel maatschappelijk aanvaardbaar is?
Mijn man is nog steeds de persoon waar ik destijds verliefd op ben geworden, met hetzelfde gedrag en dezelfde verlangens.
Dat ik nieuwsgierig was naar deze verlangens was voor hem een belangrijke eigenschap om samen verder te gaan. (Had slechte ervaringen in eerdere relaties waar deze nieuwsgierigheid niet kon worden gedeeld)
Nu is mijn nieuwsgierigheid en verlangens in de loop van de tijd zoveel veranderd dat het een probleem is geworden.
Natuurlijk heeft hij enkele jaren getracht om deze verlangens weg te drukken, in de hoop dat het zou verdwijnen.
Maar hij moest toch concluderen dat dit onderdrukken van deze verlangens zoveel energie koste dat dit ten koste ging van al die andere goede dingen in onze relatie.
Hij wou mij ook niet veranderen en in goed overleg leek een scheiding ons de beste oplossing.
Want waarom zou mijn verandering moeilijker zijn dan zijn verandering en andersom?
Maar ik wil hem niet kwijt, ik hou zielsveel van hem en heb daarom voor mezelf (niet voor hem) besloten om voor een deel weer mee te gaan in het samen ontdekken.
Er is geen verplichting en geen dwang en de momenten dat ik het lastig vind dan zal hij er altijd zijn.
Merk hier en in mijn omgeving dat er vaak veel begrip is voor mijn situatie en dat de andere partij vaak in een 'donker' hokje wordt geplaatst.
Ik blijf schrikken van de reacties, en vraag me af welke verandering in of voor een relatie wel maatschappelijk aanvaardbaar is?
Mijn man is nog steeds de persoon waar ik destijds verliefd op ben geworden, met hetzelfde gedrag en dezelfde verlangens.
Dat ik nieuwsgierig was naar deze verlangens was voor hem een belangrijke eigenschap om samen verder te gaan. (Had slechte ervaringen in eerdere relaties waar deze nieuwsgierigheid niet kon worden gedeeld)
Nu is mijn nieuwsgierigheid en verlangens in de loop van de tijd zoveel veranderd dat het een probleem is geworden.
Natuurlijk heeft hij enkele jaren getracht om deze verlangens weg te drukken, in de hoop dat het zou verdwijnen.
Maar hij moest toch concluderen dat dit onderdrukken van deze verlangens zoveel energie koste dat dit ten koste ging van al die andere goede dingen in onze relatie.
Hij wou mij ook niet veranderen en in goed overleg leek een scheiding ons de beste oplossing.
Want waarom zou mijn verandering moeilijker zijn dan zijn verandering en andersom?
Maar ik wil hem niet kwijt, ik hou zielsveel van hem en heb daarom voor mezelf (niet voor hem) besloten om voor een deel weer mee te gaan in het samen ontdekken.
Er is geen verplichting en geen dwang en de momenten dat ik het lastig vind dan zal hij er altijd zijn.
Merk hier en in mijn omgeving dat er vaak veel begrip is voor mijn situatie en dat de andere partij vaak in een 'donker' hokje wordt geplaatst.
woensdag 13 november 2013 10:46
quote:moniek1970 schreef op 13 november 2013 @ 08:35:
Schrik van sommige reacties, maar misschien ben ik ook niet helemaal duidelijk geweest.
Ik ga voor hem niet met anderen naar bed !!!
Alles wat er gebeurd bepaal ik zelf en meestal heeft dat niets met sex te maken.
Het is en blijft een keus, mijn keus...en wanneer ik nu ervaar wat ik met deze stap heb teruggekregen dan zou ik het zo weer doen.
Zie het meer als een compromis, net als zoveel andere dingen in een relatie.
Komt bij mij over als een uitspraak van
Bill Clinton:"I did not have sex(ual relations with ... )"
Schrik van sommige reacties, maar misschien ben ik ook niet helemaal duidelijk geweest.
Ik ga voor hem niet met anderen naar bed !!!
Alles wat er gebeurd bepaal ik zelf en meestal heeft dat niets met sex te maken.
Het is en blijft een keus, mijn keus...en wanneer ik nu ervaar wat ik met deze stap heb teruggekregen dan zou ik het zo weer doen.
Zie het meer als een compromis, net als zoveel andere dingen in een relatie.
Komt bij mij over als een uitspraak van
Bill Clinton:"I did not have sex(ual relations with ... )"
woensdag 13 november 2013 10:53
quote:moniek1970 schreef op 13 november 2013 @ 10:45:
Maar hij moest toch concluderen dat dit onderdrukken van deze verlangens zoveel energie koste dat dit ten koste ging van al die andere goede dingen in onze relatie.
[...]
Maar ik wil hem niet kwijt, ik hou zielsveel van hem en heb daarom voor mezelf (niet voor hem) besloten om voor een deel weer mee te gaan in het samen ontdekken.
Op bovenstaande stukjes wil ik graag reageren.
Hij wil niet bepaalde verlangens onderdrukken omdat dat ten koste gaat van jullie relatie. Jij wilt eigenlijk niet toegeven aan deze verlangens, want dat is je grens. Echter, als jij niet toegeeft aan de verlangens van je man, zal dat ten koste gaan van jullie relatie. Dus geef je maar toe, omdat je zielsveel van hem houdt.
Ik vind hem erg kinderachtig overkomen: als jij dit niet doet voor mij, dan houd je niet van me. Lijkt mijn ex-man wel. Dat was echt zijn stokpaardje.
Maar hij moest toch concluderen dat dit onderdrukken van deze verlangens zoveel energie koste dat dit ten koste ging van al die andere goede dingen in onze relatie.
[...]
Maar ik wil hem niet kwijt, ik hou zielsveel van hem en heb daarom voor mezelf (niet voor hem) besloten om voor een deel weer mee te gaan in het samen ontdekken.
Op bovenstaande stukjes wil ik graag reageren.
Hij wil niet bepaalde verlangens onderdrukken omdat dat ten koste gaat van jullie relatie. Jij wilt eigenlijk niet toegeven aan deze verlangens, want dat is je grens. Echter, als jij niet toegeeft aan de verlangens van je man, zal dat ten koste gaan van jullie relatie. Dus geef je maar toe, omdat je zielsveel van hem houdt.
Ik vind hem erg kinderachtig overkomen: als jij dit niet doet voor mij, dan houd je niet van me. Lijkt mijn ex-man wel. Dat was echt zijn stokpaardje.
woensdag 13 november 2013 11:04
quote:moniek1970 schreef op 13 november 2013 @ 10:45:
Prostitutie, dwang enz ?
Ik blijf schrikken van de reacties, en vraag me af welke verandering in of voor een relatie wel maatschappelijk aanvaardbaar is?
Mijn man is nog steeds de persoon waar ik destijds verliefd op ben geworden, met hetzelfde gedrag en dezelfde verlangens.
Dat ik nieuwsgierig was naar deze verlangens was voor hem een belangrijke eigenschap om samen verder te gaan. (Had slechte ervaringen in eerdere relaties waar deze nieuwsgierigheid niet kon worden gedeeld)
Nu is mijn nieuwsgierigheid en verlangens in de loop van de tijd zoveel veranderd dat het een probleem is geworden.
Natuurlijk heeft hij enkele jaren getracht om deze verlangens weg te drukken, in de hoop dat het zou verdwijnen.
Maar hij moest toch concluderen dat dit onderdrukken van deze verlangens zoveel energie koste dat dit ten koste ging van al die andere goede dingen in onze relatie.
Hij wou mij ook niet veranderen en in goed overleg leek een scheiding ons de beste oplossing.
Want waarom zou mijn verandering moeilijker zijn dan zijn verandering en andersom?
Maar ik wil hem niet kwijt, ik hou zielsveel van hem en heb daarom voor mezelf (niet voor hem) besloten om voor een deel weer mee te gaan in het samen ontdekken.
Er is geen verplichting en geen dwang en de momenten dat ik het lastig vind dan zal hij er altijd zijn.
Merk hier en in mijn omgeving dat er vaak veel begrip is voor mijn situatie en dat de andere partij vaak in een 'donker' hokje wordt geplaatst.
Maar wat is het nou??
Wat doe jij dat klaarblijkelijk voor jou de grens is?
Je bent zooooo vaag... Logisch dat mensen zelf gaan invullen..
Prostitutie, dwang enz ?
Ik blijf schrikken van de reacties, en vraag me af welke verandering in of voor een relatie wel maatschappelijk aanvaardbaar is?
Mijn man is nog steeds de persoon waar ik destijds verliefd op ben geworden, met hetzelfde gedrag en dezelfde verlangens.
Dat ik nieuwsgierig was naar deze verlangens was voor hem een belangrijke eigenschap om samen verder te gaan. (Had slechte ervaringen in eerdere relaties waar deze nieuwsgierigheid niet kon worden gedeeld)
Nu is mijn nieuwsgierigheid en verlangens in de loop van de tijd zoveel veranderd dat het een probleem is geworden.
Natuurlijk heeft hij enkele jaren getracht om deze verlangens weg te drukken, in de hoop dat het zou verdwijnen.
Maar hij moest toch concluderen dat dit onderdrukken van deze verlangens zoveel energie koste dat dit ten koste ging van al die andere goede dingen in onze relatie.
Hij wou mij ook niet veranderen en in goed overleg leek een scheiding ons de beste oplossing.
Want waarom zou mijn verandering moeilijker zijn dan zijn verandering en andersom?
Maar ik wil hem niet kwijt, ik hou zielsveel van hem en heb daarom voor mezelf (niet voor hem) besloten om voor een deel weer mee te gaan in het samen ontdekken.
Er is geen verplichting en geen dwang en de momenten dat ik het lastig vind dan zal hij er altijd zijn.
Merk hier en in mijn omgeving dat er vaak veel begrip is voor mijn situatie en dat de andere partij vaak in een 'donker' hokje wordt geplaatst.
Maar wat is het nou??
Wat doe jij dat klaarblijkelijk voor jou de grens is?
Je bent zooooo vaag... Logisch dat mensen zelf gaan invullen..
woensdag 13 november 2013 11:08
quote:moniek1970 schreef op 13 november 2013 @ 10:45:
Merk hier en in mijn omgeving dat er vaak veel begrip is voor mijn situatie en dat de andere partij vaak in een 'donker' hokje wordt geplaatst.
Ik snap jouw reacties niet. Jij opent hier toch een topic met de titel "over je grenzen gaan"? Vervolgens geef je alleen aan dat je naar parenclubs gaat en dat je dat eigenlijk niet zo prettig gevoel geeft.
Verder vertel je niks.
En dan ben je heeel verbaasd (je schrikt zelfs?) als mensen veronderstellen dat je daar ook seks hebt en dat men dat dan ziet als een ernstige vorm van over je grenzen gaan...
Stel dat je inderdaad seks hebt met anderen tegen je zin dan is de vergelijking met dwang en prostitutie toch niet heel ver gezocht? Jij geeft zelf aan dat je over je grenzen gaat op het gebied van seks en verder vertel je niks.oké pas later vul je aan dat je geen seks hebt maar wat het dan wel is is iedereen onduidelijk. Ik kan er niks bij bedenken in ieder geval. Maar schijnbaar is het voor jou een grens maar toch ook weer niet?
Met zoiets vaags verbaast het mij weer dat jij verbaasd bent van de reacties die je dan krijgt..
Merk hier en in mijn omgeving dat er vaak veel begrip is voor mijn situatie en dat de andere partij vaak in een 'donker' hokje wordt geplaatst.
Ik snap jouw reacties niet. Jij opent hier toch een topic met de titel "over je grenzen gaan"? Vervolgens geef je alleen aan dat je naar parenclubs gaat en dat je dat eigenlijk niet zo prettig gevoel geeft.
Verder vertel je niks.
En dan ben je heeel verbaasd (je schrikt zelfs?) als mensen veronderstellen dat je daar ook seks hebt en dat men dat dan ziet als een ernstige vorm van over je grenzen gaan...
Stel dat je inderdaad seks hebt met anderen tegen je zin dan is de vergelijking met dwang en prostitutie toch niet heel ver gezocht? Jij geeft zelf aan dat je over je grenzen gaat op het gebied van seks en verder vertel je niks.oké pas later vul je aan dat je geen seks hebt maar wat het dan wel is is iedereen onduidelijk. Ik kan er niks bij bedenken in ieder geval. Maar schijnbaar is het voor jou een grens maar toch ook weer niet?
Met zoiets vaags verbaast het mij weer dat jij verbaasd bent van de reacties die je dan krijgt..
woensdag 13 november 2013 11:33
Wat kan je in een parenclub doen waarbij je niet direct zelf seks hebt met anderen maar wat mogelijk wel een grens is?
- kijken hoe je partner met anderen seks heeft/intiem is
- seks hebben/intiem zijn met je partner terwijl anderen toekijken
- samen kijken naar anderen die seks hebben/intieme handelingen verrichten
- .... geen idee verder...
Ik vind alle 3 de mogelijkheden heel indringend in je persoonlijke/intieme en fysieke leven en potentieel schadelijk voor jezelf als je hierbij aan je gevoelens voorbij gaat. Dát is wat mensen tegen jouw verhaal hebben. Niet dat je probeert je relatie te redden, niet dat je man geen afwijkende behoeften mag hebben maar dat jij dingen doet die je niet wil en op een gebied dat heel intiem is bij de gemiddelde mens.
Het is niet alsof je een compromis sluit over welk merk pindakaas er in huis komt, al wil je het opeens nog zo graag zo doen laten overkomen.
- kijken hoe je partner met anderen seks heeft/intiem is
- seks hebben/intiem zijn met je partner terwijl anderen toekijken
- samen kijken naar anderen die seks hebben/intieme handelingen verrichten
- .... geen idee verder...
Ik vind alle 3 de mogelijkheden heel indringend in je persoonlijke/intieme en fysieke leven en potentieel schadelijk voor jezelf als je hierbij aan je gevoelens voorbij gaat. Dát is wat mensen tegen jouw verhaal hebben. Niet dat je probeert je relatie te redden, niet dat je man geen afwijkende behoeften mag hebben maar dat jij dingen doet die je niet wil en op een gebied dat heel intiem is bij de gemiddelde mens.
Het is niet alsof je een compromis sluit over welk merk pindakaas er in huis komt, al wil je het opeens nog zo graag zo doen laten overkomen.
woensdag 13 november 2013 11:37
Als de topictitel "water bij de wijn voor leuk houden seksleven" was geweest had dit topic wellicht een ander verloop gehad.
Ik snap je wél. Ik snap dat je (seks)relatie geven en nemen is. Compromissen sluiten, jij doet iets voor mij, ik doe iets voor jou. Prima. En het hoeft ook geen probleem te zijn.
Moniek, jij hebt dit topic geopend, schijnbaar zit je toch ergens mee of heb je een probleem.
Wat is dat probleem? En waar heb je hulp of inzichten bij nodig?
Ik snap je wél. Ik snap dat je (seks)relatie geven en nemen is. Compromissen sluiten, jij doet iets voor mij, ik doe iets voor jou. Prima. En het hoeft ook geen probleem te zijn.
Moniek, jij hebt dit topic geopend, schijnbaar zit je toch ergens mee of heb je een probleem.
Wat is dat probleem? En waar heb je hulp of inzichten bij nodig?
woensdag 13 november 2013 11:47
quote:Rooss4 schreef op 13 november 2013 @ 11:37:
Ik snap je wél. Ik snap dat je (seks)relatie geven en nemen is. Compromissen sluiten, jij doet iets voor mij, ik doe iets voor jou.
Hoe werkt dat dan? Kun je daar een voorbeeld van geven? Want ik kan me er zo even niks bij voorstellen, ik doe alleen maar dingen die IK leuk vind en waar IK opgewonden van raak.
Ik snap je wél. Ik snap dat je (seks)relatie geven en nemen is. Compromissen sluiten, jij doet iets voor mij, ik doe iets voor jou.
Hoe werkt dat dan? Kun je daar een voorbeeld van geven? Want ik kan me er zo even niks bij voorstellen, ik doe alleen maar dingen die IK leuk vind en waar IK opgewonden van raak.
•
woensdag 13 november 2013 11:53
Ja hoor dat kan ik wel. Mijn exman ontdekte op een bepaald moment onderdanige gevoelens bij zichzelf en ik ben tot een bepaalde hoogte best bereid geweest daar een beetje in mee te gaan terwijl ik zelf bepaald geen Dominante bedpartner ben.
Mijn minnaars vinden het fijn als ik soms bovenop zit of elkaar te pleasen in 69 terwijl ik daar niks mee heb.
Een poos geleden vond een vriendje het een goed idee om een keer een man extra in ons bed te halen en zo geschiedde. Het was niet zo dat ik het beslist niet wilde, dan was het niet gebeurt maar het was wel duidelijk zijn wens en ik ben er in mijn nieuwsgierigheid in mee gegaan. Geen seconde spijt van gehad.
En zo heb ik ook wel eens een slechte beffer erop uit gestuurd om zijn skills aan te scherpen. En dat mocht hij dan weer voor mij doen.
Ik zie het allemaal iets minder zwaar denk ik.
Mijn minnaars vinden het fijn als ik soms bovenop zit of elkaar te pleasen in 69 terwijl ik daar niks mee heb.
Een poos geleden vond een vriendje het een goed idee om een keer een man extra in ons bed te halen en zo geschiedde. Het was niet zo dat ik het beslist niet wilde, dan was het niet gebeurt maar het was wel duidelijk zijn wens en ik ben er in mijn nieuwsgierigheid in mee gegaan. Geen seconde spijt van gehad.
En zo heb ik ook wel eens een slechte beffer erop uit gestuurd om zijn skills aan te scherpen. En dat mocht hij dan weer voor mij doen.
Ik zie het allemaal iets minder zwaar denk ik.
woensdag 13 november 2013 12:00
quote:moniek1970 schreef op 13 november 2013 @ 10:45:
Natuurlijk heeft hij enkele jaren getracht om deze verlangens weg te drukken, in de hoop dat het zou verdwijnen.
Maar hij moest toch concluderen dat dit onderdrukken van deze verlangens zoveel energie koste dat dit ten koste ging van al die andere goede dingen in onze relatie.
Want waarom zou mijn verandering moeilijker zijn dan zijn verandering en andersom?
Snap je dat nou werkelijk niet?
Als iemand over zijn grenzen heen gaat, is dat psychisch een stuk schadelijker dan dat je niet al je verlangens kunt realiseren. Dat laatste is namelijk een misvatting. Niemand kan al zijn wensen en behoeftes volledig vervullen, en dat hoeft ook niet, want daar ga je echt niet dood aan.
Als het nou ging om helemaal geen seks hebben, of heteroseks als je homo bent of andersom, tja... dan kan ik me enigszins voorstellen dat je daar moeilijk mee kunt leven. Maar je man hééft seks, hij ís hetero - wat kan er dan nog zo extreem belangrijk voor hem zijn dat jij iets moet doen wat tegen je gevoel in gaat?
Jammer dat je nog steeds zo vaag doet over wat er nou feitelijk aan de hand is want nu is het nogal lastig om echt inhoudelijk te reageren.
Je zegt ervan te schrikken; goed zo. Laat het maar tot je doordringen dat dit echt geen normale situatie is.
Natuurlijk heeft hij enkele jaren getracht om deze verlangens weg te drukken, in de hoop dat het zou verdwijnen.
Maar hij moest toch concluderen dat dit onderdrukken van deze verlangens zoveel energie koste dat dit ten koste ging van al die andere goede dingen in onze relatie.
Want waarom zou mijn verandering moeilijker zijn dan zijn verandering en andersom?
Snap je dat nou werkelijk niet?
Als iemand over zijn grenzen heen gaat, is dat psychisch een stuk schadelijker dan dat je niet al je verlangens kunt realiseren. Dat laatste is namelijk een misvatting. Niemand kan al zijn wensen en behoeftes volledig vervullen, en dat hoeft ook niet, want daar ga je echt niet dood aan.
Als het nou ging om helemaal geen seks hebben, of heteroseks als je homo bent of andersom, tja... dan kan ik me enigszins voorstellen dat je daar moeilijk mee kunt leven. Maar je man hééft seks, hij ís hetero - wat kan er dan nog zo extreem belangrijk voor hem zijn dat jij iets moet doen wat tegen je gevoel in gaat?
Jammer dat je nog steeds zo vaag doet over wat er nou feitelijk aan de hand is want nu is het nogal lastig om echt inhoudelijk te reageren.
Je zegt ervan te schrikken; goed zo. Laat het maar tot je doordringen dat dit echt geen normale situatie is.
