Thuis
alle pijlers
17 jarige zoon met vriendin
zondag 19 februari 2012 om 23:37
Hallo,
Ik zit met een probleem met mijn moeder over het meenemen van meisjes
ik heb vriendinnen gehad en mee naar huis genomen, maar mijn moeder is daar ook echt moeilijk in en niet gastvrij.
Als ik vraag is het goed dat me vriendin langskomt? reageert ze met een geirriteerde zucht en vraagt ze al meteen hoelaat ze weggaat? Ze wil niet eens dat we in mijn kamer gaan en als dat wel mag(na lange gezeur) wilt ze wel dat de deur open blijft. Mijn vriendin voelt zich ook niet op der gemak in de woonkamer en in mijn kamer met de deur open ook niet echt.. Dit ging dus ook fout bij mijn vorige vriendin omdat ze niet meer langs wilde komen omdat ze dacht dat mijn moeder der niet mocht. Ze hoorde een keer dat mijn moeder me riep en boos fluisterde hoelaat ze weggaat en dat ze niet lang kan blijven(dit heb ik nooit tegen me moeder gezegd).
Bij de eerste ontmoeting tussen mijn moeder en vriendin maakte ze kennis en toen ze klaar waren wilde ik dus naar mijn kamer met haar, maar mijn moeder blokkeerde "onopgemerkt" de trap waarna ze zei "loop maar door naar de woonkamer".Ook bij mijn ex dan riep mijn moeder me gewoon terwijl ik met haar zat om dat vragen wanneer ze weggaat en dat ze niet te lang moet blijven.
En als ze dan weg is komt mijn moeder boos mijn kamer binnen dat ze wilt dat ik voortaan in de woonkamer zit met der en dat ik der niet in de avond langs moet laten komen en dat een meisje niet bij een jongen langs hoort te gaan, maar ik juist bij haar bla bla terwijl ik niet eens laat buiten mag zijn. Ik zeg altijd dat mijn moeder nog in der eigen tijd leeft en dat ze een beetje overdrijft want ze vind niet dat een meisje in het donker op straat moet zijn (ookal is het 6 uur wintertijd) terwijl zoveeeel dat doen hier. In de 3e klas vroeg ze me ook een keer of ik met mijn toendertijdse vriendin gezoend had, ik zei ja waarop ze best geschokt op reageerde.
Ook heeft mijn moeder een beeld dat je niks met je meisje kan doen. Kijk maar naar wat ik zei over dat zoenen.
Ik heb in mijn hele leven 3 vriendinnen mee naar huis genomen.De eerste was niet eens een echte relatie dus dat tel ik niet mee en de tweede relatie duurde 6 maanden maar ze is maar een paar keer langsgekomen. En de andere relatie is nog gaande.
Maar hoe denken jullie hierover?
Ik weet dat deze forum voor vrouwen is, maar wou even de meningen weten van moeders hahaha!
Ik zit met een probleem met mijn moeder over het meenemen van meisjes
ik heb vriendinnen gehad en mee naar huis genomen, maar mijn moeder is daar ook echt moeilijk in en niet gastvrij.
Als ik vraag is het goed dat me vriendin langskomt? reageert ze met een geirriteerde zucht en vraagt ze al meteen hoelaat ze weggaat? Ze wil niet eens dat we in mijn kamer gaan en als dat wel mag(na lange gezeur) wilt ze wel dat de deur open blijft. Mijn vriendin voelt zich ook niet op der gemak in de woonkamer en in mijn kamer met de deur open ook niet echt.. Dit ging dus ook fout bij mijn vorige vriendin omdat ze niet meer langs wilde komen omdat ze dacht dat mijn moeder der niet mocht. Ze hoorde een keer dat mijn moeder me riep en boos fluisterde hoelaat ze weggaat en dat ze niet lang kan blijven(dit heb ik nooit tegen me moeder gezegd).
Bij de eerste ontmoeting tussen mijn moeder en vriendin maakte ze kennis en toen ze klaar waren wilde ik dus naar mijn kamer met haar, maar mijn moeder blokkeerde "onopgemerkt" de trap waarna ze zei "loop maar door naar de woonkamer".Ook bij mijn ex dan riep mijn moeder me gewoon terwijl ik met haar zat om dat vragen wanneer ze weggaat en dat ze niet te lang moet blijven.
En als ze dan weg is komt mijn moeder boos mijn kamer binnen dat ze wilt dat ik voortaan in de woonkamer zit met der en dat ik der niet in de avond langs moet laten komen en dat een meisje niet bij een jongen langs hoort te gaan, maar ik juist bij haar bla bla terwijl ik niet eens laat buiten mag zijn. Ik zeg altijd dat mijn moeder nog in der eigen tijd leeft en dat ze een beetje overdrijft want ze vind niet dat een meisje in het donker op straat moet zijn (ookal is het 6 uur wintertijd) terwijl zoveeeel dat doen hier. In de 3e klas vroeg ze me ook een keer of ik met mijn toendertijdse vriendin gezoend had, ik zei ja waarop ze best geschokt op reageerde.
Ook heeft mijn moeder een beeld dat je niks met je meisje kan doen. Kijk maar naar wat ik zei over dat zoenen.
Ik heb in mijn hele leven 3 vriendinnen mee naar huis genomen.De eerste was niet eens een echte relatie dus dat tel ik niet mee en de tweede relatie duurde 6 maanden maar ze is maar een paar keer langsgekomen. En de andere relatie is nog gaande.
Maar hoe denken jullie hierover?
Ik weet dat deze forum voor vrouwen is, maar wou even de meningen weten van moeders hahaha!
zondag 19 februari 2012 om 23:44
Ik vind jouw moeder wel erg ouderwets als ze daadwerkelijk geschokt reageert op het zoenen?
En dat ze wil dat je de deur na je slaapkamer open hebt als jullie samen zitten, doet me denken aan Dr Phil adviezen
Het komt allemaal aan op wederzijds vertrouwen en misschien moet je gewoon eens een goed gesprek samen met je moeder hier over hebben?
En dat ze wil dat je de deur na je slaapkamer open hebt als jullie samen zitten, doet me denken aan Dr Phil adviezen
Het komt allemaal aan op wederzijds vertrouwen en misschien moet je gewoon eens een goed gesprek samen met je moeder hier over hebben?
zondag 19 februari 2012 om 23:45
Euhm, als je moeder het niet aankan dat je een vriendin hebt (ik neem aan dat ze moeite heeft met het begrip seks?), dan zul je toch creatief je gang moeten gaan. Maar mogelijk betekend dat niet onder haar dak.
Nog even en je kan het huis uit en op eigen pootjes staan en kan je doen en laten wat jij wil
Nog even en je kan het huis uit en op eigen pootjes staan en kan je doen en laten wat jij wil
maandag 20 februari 2012 om 00:05
Ik vind het trouwens goed dat je moeder seks probeert te voorkomen. Ik was zelf in mijn 20er jaren en mijn vriend was nog veel ouder toen hij voor het eerst seks had en ik heb eerder het idee dat ik te snel was dan te laat.
Wel jammer dat seks niet bespreekbaar is. Je moeder heeft meer kans dat jij er later mee begint juist door erover te praten.
Misschien ook goed om op te merken dat je niet perse al die dingen hoeft te doen. Ja als je erbij wilt horen misschieb. Maar apart zijn kan ook heel leuk zijn
Wel jammer dat seks niet bespreekbaar is. Je moeder heeft meer kans dat jij er later mee begint juist door erover te praten.
Misschien ook goed om op te merken dat je niet perse al die dingen hoeft te doen. Ja als je erbij wilt horen misschieb. Maar apart zijn kan ook heel leuk zijn
maandag 20 februari 2012 om 00:06
Klinkt als een van de vele moeders die issues heeft en haar zoon gebruikt als partner.
Heb ook je andere topic gelezen. Het enige wat je kunt doen is op jezelf gaan wonen.
Maar denk je dat je dit goed afgaat? Want dat krijg je er ook nog eens fijn bij, een moeder met issues blinkt niet erg uit in haar kinderen zelfstandig laten functioneren.
Zo niet, kun je beter nog even de strijd met dr aangaan om voor jezelf op te komen ed, leer je ook weer van, en veder zoveel mogelijk het contact met haar te vermijden (slechte invloed op jouw psyche!).
Heb ook je andere topic gelezen. Het enige wat je kunt doen is op jezelf gaan wonen.
Maar denk je dat je dit goed afgaat? Want dat krijg je er ook nog eens fijn bij, een moeder met issues blinkt niet erg uit in haar kinderen zelfstandig laten functioneren.
Zo niet, kun je beter nog even de strijd met dr aangaan om voor jezelf op te komen ed, leer je ook weer van, en veder zoveel mogelijk het contact met haar te vermijden (slechte invloed op jouw psyche!).
maandag 20 februari 2012 om 00:24
Dit vind ik niet normaal gedrag van jouw moeder. Natuurlijk zou ze bezorgd kunnen zijn om jouw welzijn.Geen enkele moeder wil dat haar kind te vroeg een kind krijgt of ziek (soa's) wordt.Veilig vrijen doe je toch wel he? (pil.condooms)
Zeg haar gewoon dat je het veilig doet maar dat je te oud bent om uigefoeterd te worden omdat je een een doodnormale jongen van zeventien bent. Ik zie inderdaad ook echt geen enkele reden om tegen mijn zoon van (straks) zeventien te zeggen dat ik wil dat hij bij mij naast me op bank zit 's avonds.
Waar is jouw vader in dit verhaal?
Zeg haar gewoon dat je het veilig doet maar dat je te oud bent om uigefoeterd te worden omdat je een een doodnormale jongen van zeventien bent. Ik zie inderdaad ook echt geen enkele reden om tegen mijn zoon van (straks) zeventien te zeggen dat ik wil dat hij bij mij naast me op bank zit 's avonds.
Waar is jouw vader in dit verhaal?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
maandag 20 februari 2012 om 00:26
Wat een rot situatie.
Ben je al eens het gesprek hierover aan gegaan met je moeder? En dan niet op een verwijtende of ruzie achtige manier. Misschien dat je gewoon eens kunt vertellen aan haar hoe het voor jou is dat ze zo doet? Je bent 17. Geen 12 meer. Je moet gewoon een meisje mee naar huis kunnen nemen, je moeder kan toch aardig doen, zodat dat meisje zich dan op haar gemak voelt. Ze maakt jou hier niet gelukkiger mee. Ze staat in de weg van jouw leven. Vertel haar dat eens.
Ben je al eens het gesprek hierover aan gegaan met je moeder? En dan niet op een verwijtende of ruzie achtige manier. Misschien dat je gewoon eens kunt vertellen aan haar hoe het voor jou is dat ze zo doet? Je bent 17. Geen 12 meer. Je moet gewoon een meisje mee naar huis kunnen nemen, je moeder kan toch aardig doen, zodat dat meisje zich dan op haar gemak voelt. Ze maakt jou hier niet gelukkiger mee. Ze staat in de weg van jouw leven. Vertel haar dat eens.
maandag 20 februari 2012 om 00:27
Waarom denk je dat de deur open moet? Was het maar zo dat ze daar bezorgd om is en met condooms aan komt... Misschien een idee om haar bij het weggaan voor je moeders neus een enorm heftige tongzoen te geven?? Dat zou ik dan weer doen
maandag 20 februari 2012 om 00:58
Hey Chadson,
Ik heb dit en je andere topic zo ongeveer gelezen, en wil je ten eerste even een knuffel geven.
Ik heb het idee dat je moeder je door haar over bescherming een soort van emotioneel verwaarloosd:
ze laat je niet je sociale vaardigheden ontwikkelen, leert je niet volwassen te worden. Dit zorgt ervoor dat je je en eenzaam voelt, en zorgt er later als je op jezelf gaat wonen waarschijnlijk voor dat je moeilijk een sociaal leven op kan bouwen, moeilijk voor jezelf kan zorgen (been there, done that)
Mijn advies:
Goed dat je langs de psycholoog gaat, zou dat zeker blijven doen. Verder zou ik je, in ieder geval voor een tijd, zo veel mogelijk los maken van je moeder: ga op kamers, ga studeren, ga op pad en weg. Ik heb een beetje het idee dat jij door je aan te passen voornamelijk voor haar zorgt (emotioneel gezien), in plaats van zij voor jou. Het wordt tijd om voor jezelf te kiezen.
Een goed gesprek, zoals sommigen aanraden, kan natuurlijk ook, maar ik denk dat ik daar n beetje te pessimistisch voor geworden ben.
Even nog ter aanvulling: ik wilde nog even zeggen dat ik t heel dapper van je vindt dat je dit hier post, hulp hebt gezocht bij de psych en ondanks alles nog zo lief voor je moeder kan zijn. (ik was op mijn leeftijd echt de hel voor mijn ouders:P)
Ik heb dit en je andere topic zo ongeveer gelezen, en wil je ten eerste even een knuffel geven.
Ik heb het idee dat je moeder je door haar over bescherming een soort van emotioneel verwaarloosd:
ze laat je niet je sociale vaardigheden ontwikkelen, leert je niet volwassen te worden. Dit zorgt ervoor dat je je en eenzaam voelt, en zorgt er later als je op jezelf gaat wonen waarschijnlijk voor dat je moeilijk een sociaal leven op kan bouwen, moeilijk voor jezelf kan zorgen (been there, done that)
Mijn advies:
Goed dat je langs de psycholoog gaat, zou dat zeker blijven doen. Verder zou ik je, in ieder geval voor een tijd, zo veel mogelijk los maken van je moeder: ga op kamers, ga studeren, ga op pad en weg. Ik heb een beetje het idee dat jij door je aan te passen voornamelijk voor haar zorgt (emotioneel gezien), in plaats van zij voor jou. Het wordt tijd om voor jezelf te kiezen.
Een goed gesprek, zoals sommigen aanraden, kan natuurlijk ook, maar ik denk dat ik daar n beetje te pessimistisch voor geworden ben.
Even nog ter aanvulling: ik wilde nog even zeggen dat ik t heel dapper van je vindt dat je dit hier post, hulp hebt gezocht bij de psych en ondanks alles nog zo lief voor je moeder kan zijn. (ik was op mijn leeftijd echt de hel voor mijn ouders:P)
maandag 20 februari 2012 om 03:19
maandag 20 februari 2012 om 06:51
beste lezers,
ik heb hem goed opgevoed en er moet regels thuis zijn. alles wordt gedaan in overleg met hem. hij wou zelf niet naar een naschoolsopvang. hij wou zelf thuis alleen blijven gedurende mijn werk. hij zat op judo en karate, maar wou daarna niet meer. andere sport wou hij toen niet. ik vind dat hij op kamer moet gaan wonen. tot de tijd dat hij in huis woont moet hij zich aan de regels houden. hij moet weten wat hij wil , niet doen dat wat anderen doen. meestal komt hij met verhaal als ik hem zegt dat voor mij dat niet kan, waarom die jongen dat jonger is dan ik en die mag dat wel van zijn ouders. ik wil altijd het beste voor hem en altijd doe ik alles wat hij goed heeft gevonden. nu praat hij en denk hij echt anders. Soms zijn dingen niet zoals men ze zien of hoort, maar tme will tell.
ik heb hem goed opgevoed en er moet regels thuis zijn. alles wordt gedaan in overleg met hem. hij wou zelf niet naar een naschoolsopvang. hij wou zelf thuis alleen blijven gedurende mijn werk. hij zat op judo en karate, maar wou daarna niet meer. andere sport wou hij toen niet. ik vind dat hij op kamer moet gaan wonen. tot de tijd dat hij in huis woont moet hij zich aan de regels houden. hij moet weten wat hij wil , niet doen dat wat anderen doen. meestal komt hij met verhaal als ik hem zegt dat voor mij dat niet kan, waarom die jongen dat jonger is dan ik en die mag dat wel van zijn ouders. ik wil altijd het beste voor hem en altijd doe ik alles wat hij goed heeft gevonden. nu praat hij en denk hij echt anders. Soms zijn dingen niet zoals men ze zien of hoort, maar tme will tell.
maandag 20 februari 2012 om 08:16
Als dit waar is, vind ik het niet zo netjes dat je je als moeder mengt in dit gesprek van je zoon. Of vind hij het zelf goed?
Wat goed en kwaad is, leer je niet alleen door je simpelweg te houden aan regels. Kinderen bereid je voor op het nemen van zelfstandige beslissingen door de teugels hier en daar wat losser te laten, steeds een stukje verder. Als je een kind ergens vrijer in laat, vertel dan dat je zoiets als proef eens wilt proberen en dat het dan later mag als hij laat zien dat je hem erin kan vertrouwen. Zo leert hij verantwoord omgaan met vrijheid.
Wat goed en kwaad is, leer je niet alleen door je simpelweg te houden aan regels. Kinderen bereid je voor op het nemen van zelfstandige beslissingen door de teugels hier en daar wat losser te laten, steeds een stukje verder. Als je een kind ergens vrijer in laat, vertel dan dat je zoiets als proef eens wilt proberen en dat het dan later mag als hij laat zien dat je hem erin kan vertrouwen. Zo leert hij verantwoord omgaan met vrijheid.
maandag 20 februari 2012 om 08:20
quote:chadson schreef op 20 februari 2012 @ 06:51:
beste lezers,
ik heb hem goed opgevoed en er moet regels thuis zijn. alles wordt gedaan in overleg met hem. hij wou zelf niet naar een naschoolsopvang. hij wou zelf thuis alleen blijven gedurende mijn werk. hij zat op judo en karate, maar wou daarna niet meer. andere sport wou hij toen niet. ik vind dat hij op kamer moet gaan wonen. tot de tijd dat hij in huis woont moet hij zich aan de regels houden. hij moet weten wat hij wil , niet doen dat wat anderen doen. meestal komt hij met verhaal als ik hem zegt dat voor mij dat niet kan, waarom die jongen dat jonger is dan ik en die mag dat wel van zijn ouders. ik wil altijd het beste voor hem en altijd doe ik alles wat hij goed heeft gevonden. nu praat hij en denk hij echt anders. Soms zijn dingen niet zoals men ze zien of hoort, maar tme will tell.
aha kijk, das een ander kant van het verhaal.
Zo, ik ga nu maar even koffie nemen om goed wakker te worden.
beste lezers,
ik heb hem goed opgevoed en er moet regels thuis zijn. alles wordt gedaan in overleg met hem. hij wou zelf niet naar een naschoolsopvang. hij wou zelf thuis alleen blijven gedurende mijn werk. hij zat op judo en karate, maar wou daarna niet meer. andere sport wou hij toen niet. ik vind dat hij op kamer moet gaan wonen. tot de tijd dat hij in huis woont moet hij zich aan de regels houden. hij moet weten wat hij wil , niet doen dat wat anderen doen. meestal komt hij met verhaal als ik hem zegt dat voor mij dat niet kan, waarom die jongen dat jonger is dan ik en die mag dat wel van zijn ouders. ik wil altijd het beste voor hem en altijd doe ik alles wat hij goed heeft gevonden. nu praat hij en denk hij echt anders. Soms zijn dingen niet zoals men ze zien of hoort, maar tme will tell.
aha kijk, das een ander kant van het verhaal.
Zo, ik ga nu maar even koffie nemen om goed wakker te worden.
