Thuis
alle pijlers
De laatste nacht samen.
maandag 20 oktober 2014 02:29
Ik lig op de bank met Brutus, mijn trouwe viervoeter. Het is op, voorbij na zestieneneenhalf jaar. Hij eet al een week amper en sinds gisteren drinkt ie bijna niet meer. Morgen komt de dierenarts voor de laatste keer. Ik kan hem niet alleen laten, ik wil zo lang mogelijk zijn warme lijf voelen. Hij slaapt nu rustig en droomt af en toe. Ik hoop dat ie droomt dat ie aan het rennen is.
Zijn kist is klaar, een mooie witte kist met hartjes en botjes. We hebben een mooi plekje voor hem uitgekozen. Maar ik ben nog lang niet klaar om afscheid te nemen van mijn maatje. Stilletjes hoop ik dat ie in zijn slaap mag gaan. Wat ga ik hem missen, wat ga ik hem missen...
Zijn kist is klaar, een mooie witte kist met hartjes en botjes. We hebben een mooi plekje voor hem uitgekozen. Maar ik ben nog lang niet klaar om afscheid te nemen van mijn maatje. Stilletjes hoop ik dat ie in zijn slaap mag gaan. Wat ga ik hem missen, wat ga ik hem missen...
You know how I know? Because I reeaally think so!
woensdag 22 oktober 2014 00:11
Sterkte MrsSW.
Ik weet, helaas, zo goed hoe 't voelt. Twee jaar geleden mijn beste vriend in laten slapen. Had zware artrose en kon echt niet meer. Maar tot 't laatst bleef hij de lieve hond die hij altijd was geweest, mijn makker.
Mijn dochter zegt hem nog zeer regelmatig gedag als ze een ster aan de hemel ziet. Soms huilt ze nog om hem, maar ze weet dat 't voor onze vriend beter was. Mijn dochter is nu 6.
Ik mis hem nog iedere dag.
Ik weet, helaas, zo goed hoe 't voelt. Twee jaar geleden mijn beste vriend in laten slapen. Had zware artrose en kon echt niet meer. Maar tot 't laatst bleef hij de lieve hond die hij altijd was geweest, mijn makker.
Mijn dochter zegt hem nog zeer regelmatig gedag als ze een ster aan de hemel ziet. Soms huilt ze nog om hem, maar ze weet dat 't voor onze vriend beter was. Mijn dochter is nu 6.
Ik mis hem nog iedere dag.
Misschien klopt het niet allemaal, maar het is wel waar
woensdag 22 oktober 2014 09:07
quote:MrsStanleyWalker schreef op 21 oktober 2014 @ 23:56:
Stan vond het afsluiten net zo raar, hij hield de deur open, maar hij hoefde geen hond meer buiten te laten voor een laatste rondje over het erf.
Ik miste in de keuken ook al mijn bordenwasser. Al deed ie dat de laatste dagen al niet meer. Bah. Morgenochtend naar beneden en niemand staat daar op me te wachten.
Zo herkenbaar.
Onze oudste was wat traag geworden in haar laatste maanden, dus bij het uitlaten moesten wij en de andere twee honden regelmatig even stoppen om op haar te wachten.
In de week na haar overlijden betrapte ik onze honden (en onszelf trouwens ook) erop dat ze stopten om te wachten, omkeken, tot de conclusie kwamen dat ze daar niet meer liep en dan weer doorliepen. Zó zielig om te zien dat ze ook zo in hun systeem zat
Stan vond het afsluiten net zo raar, hij hield de deur open, maar hij hoefde geen hond meer buiten te laten voor een laatste rondje over het erf.
Ik miste in de keuken ook al mijn bordenwasser. Al deed ie dat de laatste dagen al niet meer. Bah. Morgenochtend naar beneden en niemand staat daar op me te wachten.
Zo herkenbaar.
Onze oudste was wat traag geworden in haar laatste maanden, dus bij het uitlaten moesten wij en de andere twee honden regelmatig even stoppen om op haar te wachten.
In de week na haar overlijden betrapte ik onze honden (en onszelf trouwens ook) erop dat ze stopten om te wachten, omkeken, tot de conclusie kwamen dat ze daar niet meer liep en dan weer doorliepen. Zó zielig om te zien dat ze ook zo in hun systeem zat
Beter onvolmaakt en echt dan gemaakt volmaakt - Beati pauperes spiritu
woensdag 22 oktober 2014 14:05
Kom onze lieve Mrs even een dikke knuf brengen
Ook voor man en kind.
Het gemis is zo verschrikkelijk, zo onwerkelijk, vooral zo de eerste paar dagen.........
Nog 1
Ook voor man en kind.
Het gemis is zo verschrikkelijk, zo onwerkelijk, vooral zo de eerste paar dagen.........
Nog 1
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
woensdag 22 oktober 2014 14:24
De tranen biggelen over mijn wangen na het lezen van dit topic.
Wat een mooi afscheid heeft jullie hond gekregen.
Wat kan een huisdier toch een leegte brengen als hij/zij er niet meer is. Acht jaar geleden hebben wij ons hondje ook in moeten laten slapen vanwege longfibrose en dat deed pijn - maar vergeten doe ik hem nooit. Nu heb ik sinds 10 maanden weer een hondje en heb na het lezen van dit topic hem een extra knuffel gegeven.
MrsSW - man en zoon heel veel sterkte met het verlies van Brutus.
Wat een mooi afscheid heeft jullie hond gekregen.
Wat kan een huisdier toch een leegte brengen als hij/zij er niet meer is. Acht jaar geleden hebben wij ons hondje ook in moeten laten slapen vanwege longfibrose en dat deed pijn - maar vergeten doe ik hem nooit. Nu heb ik sinds 10 maanden weer een hondje en heb na het lezen van dit topic hem een extra knuffel gegeven.
MrsSW - man en zoon heel veel sterkte met het verlies van Brutus.
woensdag 22 oktober 2014 17:04
Onwerkelijk is inderdaad de juiste omschrijving, Eindje. Mijn schoonzus vroeg net of er geen last van me afgevallen was omdat ik nu niet meer zo hoefde te zorgen. Dat ervaar ik helemaal niet zo eigenlijk. Ik voel me eerder leeg dan dat er iets van me afgevallen is.
Blegh, zometeen naar een leeg huis. Ik heb echt gewoon geen zin om naar huis te gaan. Eerst Mason maar ophalen bij bomma. We zullen er toch doorheen moeten.
Blegh, zometeen naar een leeg huis. Ik heb echt gewoon geen zin om naar huis te gaan. Eerst Mason maar ophalen bij bomma. We zullen er toch doorheen moeten.
You know how I know? Because I reeaally think so!
woensdag 22 oktober 2014 18:38
Met jou in mijn achterhoofd liep ik vanochtend de garage in en daar zag ik zoals iedere dag weer de pootafdrukken van Donna in de vloer en ik schoot ineens vol. Wat heb ik gevloekt toen madame doodleuk over de net gestorte en gevlinderde vloer liep. Heb me er jaren aan geërgerd, nu vraag ik me af hoe ik dat eruit hak als ik ooit verhuis.
Gek, hoe grote plek zo'n viervoeter inneemt en wat een leegte ze achterlaten.
Gek, hoe grote plek zo'n viervoeter inneemt en wat een leegte ze achterlaten.
woensdag 22 oktober 2014 19:12
In ons vorige huis heeft Brutus ook een hoop sporen achtergelaten. Hij heeft op een goede dag ruzie gekregen met een ettertje dat folders rondbracht en dat heeft met name de deur geweten. Brutus bracht altijd de post naar mij, kreeg ie wat lekkers voor, nooit problemen met de postbode, hij pakte de post altijd netjes aan. Opeens kwam zo'n misselijk ettertje folders rondbrengen en die vond het leuk om Brutus te treiteren en steeds de folders terug te trekken, dus elke keer weer hetzelfde gezeik totdat we op een dag over straat liepen en Brutus me ineens over de straat sleurde en een jongen tegen de vlakte sprong. Bleek de bezorger dus te zijn. Brutus ongestraft pesten was er niet bij, die haalde zijn haar wel terug, al was je nog zo snel, Brutus achterhaalde je wel. Later kwam dat jong ook nog eens stage lopen bij Stan.
En we hadden ook standaard vlekken op de raam bij keuken, vanaf daar hield hij altijd alles in de gaten. Als iemand het pad naar de voordeur opliep, blafte hij (lees: spuugde) het hele raam onder. De achterdeur naar de tuin zag er ook charmant uit, hij had echt nooit geduld.
En we hadden ook standaard vlekken op de raam bij keuken, vanaf daar hield hij altijd alles in de gaten. Als iemand het pad naar de voordeur opliep, blafte hij (lees: spuugde) het hele raam onder. De achterdeur naar de tuin zag er ook charmant uit, hij had echt nooit geduld.
You know how I know? Because I reeaally think so!
woensdag 22 oktober 2014 19:42
Ik vind het echt raar om thuis te zijn. Normaal liep ie echt altijd achter me aan, als ik naar de tuin liep, Brutus volgde me, haalde ik iets uit de voorraadkast, dan struikelde ik altijd over Brutus, ging ik naar de schuur, stallen, moestuin, tijd volgde hij me, wel rondsnuffeld en zijn eigen ding doen, maar hij hield me altijd in de gaten. Net kwam ik uit de schuur en hij stond niet bij de deur met de poes. De poes was alleen.
You know how I know? Because I reeaally think so!
woensdag 22 oktober 2014 19:57
Grote stukken van dit topic heb ik over moeten slaan, mijn wangen branden van de tranen en er zit een knoop in mijn maag voor jullie.
Heel veel sterkte, Mrs. Walker, ook voor de rest van het gezin. Wat zullen jullie door een gruwelijke tijd gaan nu. Sterkte en kracht. Weet dat er flink aan jullie gedacht wordt, zelfs op alle plekken waar het Viva-forum op een computerscherm kan verschijnen.
Heel veel sterkte, Mrs. Walker, ook voor de rest van het gezin. Wat zullen jullie door een gruwelijke tijd gaan nu. Sterkte en kracht. Weet dat er flink aan jullie gedacht wordt, zelfs op alle plekken waar het Viva-forum op een computerscherm kan verschijnen.
"Wat heeft de wetenschap ooit voor ons gedaan?!" typte zij op haar blog.
woensdag 22 oktober 2014 20:02
quote:MrsStanleyWalker schreef op 22 oktober 2014 @ 19:42:
Ik vind het echt raar om thuis te zijn. Normaal liep ie echt altijd achter me aan, als ik naar de tuin liep, Brutus volgde me, haalde ik iets uit de voorraadkast, dan struikelde ik altijd over Brutus, ging ik naar de schuur, stallen, moestuin, tijd volgde hij me, wel rondsnuffeld en zijn eigen ding doen, maar hij hield me altijd in de gaten. Net kwam ik uit de schuur en hij stond niet bij de deur met de poes. De poes was alleen.Klote he...
Ik vind het echt raar om thuis te zijn. Normaal liep ie echt altijd achter me aan, als ik naar de tuin liep, Brutus volgde me, haalde ik iets uit de voorraadkast, dan struikelde ik altijd over Brutus, ging ik naar de schuur, stallen, moestuin, tijd volgde hij me, wel rondsnuffeld en zijn eigen ding doen, maar hij hield me altijd in de gaten. Net kwam ik uit de schuur en hij stond niet bij de deur met de poes. De poes was alleen.Klote he...
Beter onvolmaakt en echt dan gemaakt volmaakt - Beati pauperes spiritu
woensdag 22 oktober 2014 20:17
quote:khemam, 25 minuten geleden
Moest er ook zo aan wennen zelf etensresten die op de grond vielen zelf op te moeten rapen. Verrekte handig zo'n kruimeldief voor appelschillen, vleesrestjes etc.
De bordenwasser. En altijd in de buurt om de keuken mee proper te houden. Aanvallen op de boodschappentassen, kijken of er wat voor hem bij zat. Mason's bord of lunchtrommel leegmaken voordat het in de vaatwasser ging.
Nu moet ik de vaatwasser alleen inruimen.
Moest er ook zo aan wennen zelf etensresten die op de grond vielen zelf op te moeten rapen. Verrekte handig zo'n kruimeldief voor appelschillen, vleesrestjes etc.
De bordenwasser. En altijd in de buurt om de keuken mee proper te houden. Aanvallen op de boodschappentassen, kijken of er wat voor hem bij zat. Mason's bord of lunchtrommel leegmaken voordat het in de vaatwasser ging.
Nu moet ik de vaatwasser alleen inruimen.
You know how I know? Because I reeaally think so!
woensdag 22 oktober 2014 21:57
Aha, een klein lachje breekt door
Die folderjongen Mrs.
Volgens mij was Brutus helemaal geen hond,
Maar gewoon een mensje op 4 poten met een bontjasje aan.
Goeie nacht weer lieve vrouw.......
Die folderjongen Mrs.
Volgens mij was Brutus helemaal geen hond,
Maar gewoon een mensje op 4 poten met een bontjasje aan.
Goeie nacht weer lieve vrouw.......
Ontbijt: Een Smoothie banaan Lunch: Een cracker/avocado en guinoa salade Diner:57 pizza broodjes,13 donuts,2 bakken gefrituurde kipkluif, 9 Rosé
woensdag 22 oktober 2014 22:17
Zo zagen wij hem eigenlijk wel, maar best een groot mensje met een bontjasje aan. Hij heeft een tijd meer gewogen dan ik, was echt een forse reu. Hij was echt zo verrekte slim en gehaaid. Oja, hij kon niet zo goed tegen zijn verlies. Een keer waren we aan het touwtrekken en hij kon het niet winnen, laat ie zijn stuk van het touw los en beet ie mijn hand.
You know how I know? Because I reeaally think so!
woensdag 22 oktober 2014 23:47
quote:runningmonster, 28 minuten geleden
Wat een mooie herinneringen aan Brutus! Wat een lieverd moet hij zijn geweest.Ik heb meer dan 16,5 jaar aan mooie herinneringen. Van een schattige pup tot een lieve, oude gemoedelijke bejaarde vriend. Maar echt met een hart van goud. Hij zette graag dingen recht op zijn manier, maar nooit met agressie.
Wat een mooie herinneringen aan Brutus! Wat een lieverd moet hij zijn geweest.Ik heb meer dan 16,5 jaar aan mooie herinneringen. Van een schattige pup tot een lieve, oude gemoedelijke bejaarde vriend. Maar echt met een hart van goud. Hij zette graag dingen recht op zijn manier, maar nooit met agressie.
You know how I know? Because I reeaally think so!