Thuis
alle pijlers
Gescheiden
vrijdag 24 oktober 2014 20:32
Nee, geen treurige verhaal, helaas. Eigenlijk wil ik jullie aan het lachen krijgen. Geen zielige gedoe of zo. Gewoon, de ludieke kant van een scheiding. Want die bestaat echt.
Een jaar geleden begonnen we aan de scheiding. Na veel heen en weer trekken was mijn ex (ja, hij is al officieel ex, jieppieeeee!) eindelijk weg. Het huis was van mij, en zo ook alle half afgemaakte klussen.
Het is een leerzaam periode. De meeste lessen heb ik bij de plaatselijke bouwmarkt geleerd. Volgens mij heb ik al een naam daar opgebouwd, van een niet al te slimme vrouw (ik ben een vrouw, mocht dat nog iemand zijn ontgaan).
De douche kop was al jaaaaaren kapot. De slang was in een geel plakband gewikkeld en de kop liet overal water stromen, behalve waar het hoort te stromen. Het was een klus om nat te worden. Ik heb toen alles gemeten wat te meten viel en ging naar de desbetreffende afdeling van de bouwmarkt. Vol moed vroeg ik een leuke medewerker: meneer, ik moet de douche kop en slang vervangen. Welke gereedschap heb ik nodig en hoe weet ik dat het de juiste kop en slang is? Hij keek naar mij alsof ik een buitenaards wezen was (of kwam het door mijn stilleto's en korte rok?). Daarna keek hij om zich heen, waarschijnlijk denkend dat hij in banaansplit zat. Dan vroeg hij: wat bedoelt u? De moed zakte tot aan mij schoenen. Het ik mijn vraag niet technisch genoeg gesteld? Diep zuchtend deed ik weer mijn verhaal: ik moet de douchekop en slang vervangen. Wat heb ik nodig? Hij zei, een douchekop en een douche slang. Hij liet het assortiment zien en vroeg welke ik wou. Uiteindelijk begreep ik dat alles standaard is en ik kon gewoon de leukste kiezen. En ik had niet eens gereedschap nodig! Los draaien, vast draaien en voilà! Ik wist niet dat ik zo’n technisch klus zou met zo veel succes vol kon brengen.
Vol moed begon ik aan mij volgende klus: Behangen! Ik deed eerst ruim onderzoek. Zo leerde ik dat ik vlies behang moest kopen. Met mijn net opgedane kennis en een boodschappen lijst ging ik weer naar de bouwmarkt. Ik kwam binnen en zag al de medewerkers lachen (of verbeelde ik het me?). Ik kocht alles wat ik nodig had. Twee dagen was ik bezig met een kamer van 5x6 m. Ik kan niet zeggen dat het netste behang is, maar een kast op de juiste plek en veel lijm kan wonderen doen en de schade veel beperken.
En dan waren de gordijnen aan de beurt. Ik zal jullie besparen het voorafgaand werk en zal ik direct de laatste deel vertellen. Ik had de gordijnen, het roedel, een hamer (ja, echt, een hamer) en schroeven. Ik had geen schroevendraaier om het roedel vast te maken. En wat doe je dan? De gewone mens zou bij de buren een schroevendraaier halen. Maar ik ben niet normaal. Ik hamerde de schroeven vast en nu hangt mijn gordijn, een beetje scheef, maar die hangt!
Nu begint wel een treurige deel van het verhaal (mag ik wel even zielig doen?). Mijn ex is wat men een moeilijke ex zou kunnen noemen. Totdat ik de toeslagen ontvang en hij beslist dat hij aan zijn financiële verplichtingen mag doen, mag ik gebruik van de voedselbank maken. De meeste mensen zouden het verschrikkelijk vinden, maar ik zie er de voordelen van. Niet dat het gratis is. Oke, dat is ook leuk, maar niet het grootste voordeel. Jaren lang probeer ik gezonder te eten en die extra pontjes kwijt te raken, maar gemakzucht, kant en klaren maaltijden en een frituur stonden me in de weg. En nu is het me toch gelukt! Geen wonder diëten waarvan je verhongert. Ga naar de voedselbank! Ik heb nooit zo gezond en vers gegeten. Echt luxe! Zo veel groenten die ik krijg, zo veel fruit! En vaak biologisch. Eigenlijk begon ik te denken, waarom geven ze zo veel goede eten bij de voedselbank? Jaren geleden had ik gelezen dat de onderste lagen van de maatschappij de ongezondste zijn, met de ongezondste eetgewoonten. Worden de voedselbanken gebruikt om de gezondheid van arme mensen op te krikken zodat hun gezondheidszorg minder kost? Of is het een samenzwering om de allochtonen bij de voedselbanken in te burgeren met drie keer per week stamppot te laten eten? Ik ga voor optie A, want allochtonen zijn een kleine minderheid bij de voedselbank waar ik ga.
Dit zijn een beetje mijn belevenissen na mijn scheiding. Gewoon, een andere kijk op het leven, want dat kan best, hoe zwaar het dan ook soms is. Ik hoop dat jullie vooral een beetje hebben kunnen lachen.
Groetjes
Een jaar geleden begonnen we aan de scheiding. Na veel heen en weer trekken was mijn ex (ja, hij is al officieel ex, jieppieeeee!) eindelijk weg. Het huis was van mij, en zo ook alle half afgemaakte klussen.
Het is een leerzaam periode. De meeste lessen heb ik bij de plaatselijke bouwmarkt geleerd. Volgens mij heb ik al een naam daar opgebouwd, van een niet al te slimme vrouw (ik ben een vrouw, mocht dat nog iemand zijn ontgaan).
De douche kop was al jaaaaaren kapot. De slang was in een geel plakband gewikkeld en de kop liet overal water stromen, behalve waar het hoort te stromen. Het was een klus om nat te worden. Ik heb toen alles gemeten wat te meten viel en ging naar de desbetreffende afdeling van de bouwmarkt. Vol moed vroeg ik een leuke medewerker: meneer, ik moet de douche kop en slang vervangen. Welke gereedschap heb ik nodig en hoe weet ik dat het de juiste kop en slang is? Hij keek naar mij alsof ik een buitenaards wezen was (of kwam het door mijn stilleto's en korte rok?). Daarna keek hij om zich heen, waarschijnlijk denkend dat hij in banaansplit zat. Dan vroeg hij: wat bedoelt u? De moed zakte tot aan mij schoenen. Het ik mijn vraag niet technisch genoeg gesteld? Diep zuchtend deed ik weer mijn verhaal: ik moet de douchekop en slang vervangen. Wat heb ik nodig? Hij zei, een douchekop en een douche slang. Hij liet het assortiment zien en vroeg welke ik wou. Uiteindelijk begreep ik dat alles standaard is en ik kon gewoon de leukste kiezen. En ik had niet eens gereedschap nodig! Los draaien, vast draaien en voilà! Ik wist niet dat ik zo’n technisch klus zou met zo veel succes vol kon brengen.
Vol moed begon ik aan mij volgende klus: Behangen! Ik deed eerst ruim onderzoek. Zo leerde ik dat ik vlies behang moest kopen. Met mijn net opgedane kennis en een boodschappen lijst ging ik weer naar de bouwmarkt. Ik kwam binnen en zag al de medewerkers lachen (of verbeelde ik het me?). Ik kocht alles wat ik nodig had. Twee dagen was ik bezig met een kamer van 5x6 m. Ik kan niet zeggen dat het netste behang is, maar een kast op de juiste plek en veel lijm kan wonderen doen en de schade veel beperken.
En dan waren de gordijnen aan de beurt. Ik zal jullie besparen het voorafgaand werk en zal ik direct de laatste deel vertellen. Ik had de gordijnen, het roedel, een hamer (ja, echt, een hamer) en schroeven. Ik had geen schroevendraaier om het roedel vast te maken. En wat doe je dan? De gewone mens zou bij de buren een schroevendraaier halen. Maar ik ben niet normaal. Ik hamerde de schroeven vast en nu hangt mijn gordijn, een beetje scheef, maar die hangt!
Nu begint wel een treurige deel van het verhaal (mag ik wel even zielig doen?). Mijn ex is wat men een moeilijke ex zou kunnen noemen. Totdat ik de toeslagen ontvang en hij beslist dat hij aan zijn financiële verplichtingen mag doen, mag ik gebruik van de voedselbank maken. De meeste mensen zouden het verschrikkelijk vinden, maar ik zie er de voordelen van. Niet dat het gratis is. Oke, dat is ook leuk, maar niet het grootste voordeel. Jaren lang probeer ik gezonder te eten en die extra pontjes kwijt te raken, maar gemakzucht, kant en klaren maaltijden en een frituur stonden me in de weg. En nu is het me toch gelukt! Geen wonder diëten waarvan je verhongert. Ga naar de voedselbank! Ik heb nooit zo gezond en vers gegeten. Echt luxe! Zo veel groenten die ik krijg, zo veel fruit! En vaak biologisch. Eigenlijk begon ik te denken, waarom geven ze zo veel goede eten bij de voedselbank? Jaren geleden had ik gelezen dat de onderste lagen van de maatschappij de ongezondste zijn, met de ongezondste eetgewoonten. Worden de voedselbanken gebruikt om de gezondheid van arme mensen op te krikken zodat hun gezondheidszorg minder kost? Of is het een samenzwering om de allochtonen bij de voedselbanken in te burgeren met drie keer per week stamppot te laten eten? Ik ga voor optie A, want allochtonen zijn een kleine minderheid bij de voedselbank waar ik ga.
Dit zijn een beetje mijn belevenissen na mijn scheiding. Gewoon, een andere kijk op het leven, want dat kan best, hoe zwaar het dan ook soms is. Ik hoop dat jullie vooral een beetje hebben kunnen lachen.
Groetjes
vrijdag 24 oktober 2014 20:54
Geloof het of niet, ik heb nooit op mijzelf gewoond. Ik ben geen nederlander en waar ik vandaan kom ging je je huis uit pas als je ging trouwen. Iemand heeft het al eerder gezegd: 1950! maar ik kan echt heel veel dingen. Alleen klussen is nooit mijn ding geweest. Maar leren is een van de dingen die ik heel goed kan, en doorzettingsvermogens.
vrijdag 24 oktober 2014 20:55
Ze kijken naar je alsof je een buitenaards wezen bent, je komt binnen en álle medewerkers beginnen te lachen.. Ik denk dat jij je een beetje belangrijker maakt dan je bent?
Als ik in de bouwmarkt kom omeen douchekop ga vervangen kijken ze me niet aan alsof ze in bananasplit zitten maar helpen ze me gewoon, zoals het hoort.
Als ik in de bouwmarkt kom omeen douchekop ga vervangen kijken ze me niet aan alsof ze in bananasplit zitten maar helpen ze me gewoon, zoals het hoort.
vrijdag 24 oktober 2014 20:56