Thuis
alle pijlers
Mijn kat moet naar de poezenfluisteraar...
woensdag 1 december 2010 17:16
... als ik daarin zou geloven.
Maar ik heb wel een serieus probleem. Ik heb twee poezen, een van 4,5 en een van 3,5. Ze zijn dol op elkaar en de oudste moedert een beetje over de kleinste, die ook in kilo's beduidend de kleinste is.
So far, so good. Maar die oudste heeft wel een probleem: het is een enorm sociaal beestje, bijna een hond. Als ik na mijn werk op mijn fiets het garagepad op rijd en zij is buiten komt ze aanrennen om mij te begroeten. Als ik boodschappen ga doen, loopt ze gezellig met mij op, etc.
Ze wil ook graag veel aandacht en geaaid worden, maar tegelijkertijd wil ze absoluut niet opgepakt worden. Ook op schoot leggen, zodat ze gewoon weg kan, werkt niet. Nu snap ik dat je dit soort dingen absoluut niet moet dwingen, dus soms laten we haar ook hele tijden met rust. Dat levert ook niets op. Okee, dan kun je zeggen, het is gewoon geen schootkat, jammer maar helaas.
Maar het rare is: het lijkt wel of ze wel graag een schootkat zou willen zijn. Die kleine is een onwijs vrijkonijn, kruipt altijd op schoot, geeft kusjes, etc. Dan zie ik de andere als het ware jaloers zijn, ze loopt vlak langs mij heen en loopt een beetje om aandacht te piepen. Maar zodra ik mijn hand uitsteek om te aaien, is ze bang dat ik haar oppak en rent ze weer weg.
Nu merk ik dat ze daar gefrustreerd van raakt (van dat wel bij ons willen zijn, maar toch niet opgepakt willen worden). Ze blaast soms naar ons en naar die kleine, die daar ook stomverbaasd over is. Als ik dan zeg: he niet doen, dat is niet lief (op een hele lieve manier hoor), zie je haar heel schuldig kijken.
Nu ik dit opschrijf lijkt het wel of ik mijn katten 'vermenselijk', maar ik kan dus echt met ze communiceren. Ik schreeuw nooit, gebruik geen plantenspuit of wat en ze weten precies wat wel en wat niet kan. Oh ja, wat die moeilijke poes ook doet: ons een soort van waarschuwen (door een bepaalde miauw) dat ze iets gaat doen dat niet mag. Bijvoorbeeld balanceren op de flatscreen, vind ik nooit zo'n goed idee. Dan sta ik in de keuken en heb ik geen zicht op de tv. Hoor ik dat speciale miauwtje en dan ga ik kijken en staat ze heel uitdagend op het randje.
Ze doet dus zo erg mee met het huishouden, is zo sociaal, maar raakt nu steeds meer gefrustreerd. Iemand tips?
Maar ik heb wel een serieus probleem. Ik heb twee poezen, een van 4,5 en een van 3,5. Ze zijn dol op elkaar en de oudste moedert een beetje over de kleinste, die ook in kilo's beduidend de kleinste is.
So far, so good. Maar die oudste heeft wel een probleem: het is een enorm sociaal beestje, bijna een hond. Als ik na mijn werk op mijn fiets het garagepad op rijd en zij is buiten komt ze aanrennen om mij te begroeten. Als ik boodschappen ga doen, loopt ze gezellig met mij op, etc.
Ze wil ook graag veel aandacht en geaaid worden, maar tegelijkertijd wil ze absoluut niet opgepakt worden. Ook op schoot leggen, zodat ze gewoon weg kan, werkt niet. Nu snap ik dat je dit soort dingen absoluut niet moet dwingen, dus soms laten we haar ook hele tijden met rust. Dat levert ook niets op. Okee, dan kun je zeggen, het is gewoon geen schootkat, jammer maar helaas.
Maar het rare is: het lijkt wel of ze wel graag een schootkat zou willen zijn. Die kleine is een onwijs vrijkonijn, kruipt altijd op schoot, geeft kusjes, etc. Dan zie ik de andere als het ware jaloers zijn, ze loopt vlak langs mij heen en loopt een beetje om aandacht te piepen. Maar zodra ik mijn hand uitsteek om te aaien, is ze bang dat ik haar oppak en rent ze weer weg.
Nu merk ik dat ze daar gefrustreerd van raakt (van dat wel bij ons willen zijn, maar toch niet opgepakt willen worden). Ze blaast soms naar ons en naar die kleine, die daar ook stomverbaasd over is. Als ik dan zeg: he niet doen, dat is niet lief (op een hele lieve manier hoor), zie je haar heel schuldig kijken.
Nu ik dit opschrijf lijkt het wel of ik mijn katten 'vermenselijk', maar ik kan dus echt met ze communiceren. Ik schreeuw nooit, gebruik geen plantenspuit of wat en ze weten precies wat wel en wat niet kan. Oh ja, wat die moeilijke poes ook doet: ons een soort van waarschuwen (door een bepaalde miauw) dat ze iets gaat doen dat niet mag. Bijvoorbeeld balanceren op de flatscreen, vind ik nooit zo'n goed idee. Dan sta ik in de keuken en heb ik geen zicht op de tv. Hoor ik dat speciale miauwtje en dan ga ik kijken en staat ze heel uitdagend op het randje.
Ze doet dus zo erg mee met het huishouden, is zo sociaal, maar raakt nu steeds meer gefrustreerd. Iemand tips?
woensdag 1 december 2010 17:22
Mijn kat is ook zo als die van jou. Wil erg graag aangehaald worden, maar optillen en op schoot echt totaal niet. Nu we geen pogingen meer doen tot optillen en op schoot zetten, wil hij alleen maar meer aandacht. Mijn kat begrijpt je ook echt, nee schudden, hem roepen, het lijkt bijna een hond, maar optillen en op schoot, dan is het een echte kat!
Mijn tip: laat haar met rust, alleen aaien 1-2 x en stoppen vóór ze het niet meer leuk vindt. En dat langzaam opbouwen. Wie weet wordt ze toch een schootkat.
(en de andere wil erg graag opgetilt worden, op zijn rug gelegd worden en op schoot liggen. dat jaloerse wat je beschrijft is volgens mij helemaal geen jaloezie, maar daar kunnen anderen vast meer over vertellen)
Mijn tip: laat haar met rust, alleen aaien 1-2 x en stoppen vóór ze het niet meer leuk vindt. En dat langzaam opbouwen. Wie weet wordt ze toch een schootkat.
(en de andere wil erg graag opgetilt worden, op zijn rug gelegd worden en op schoot liggen. dat jaloerse wat je beschrijft is volgens mij helemaal geen jaloezie, maar daar kunnen anderen vast meer over vertellen)
woensdag 1 december 2010 17:25
Uhm..opties om hem wat minder angstig te maken voor die enge schoot:
- bijv een fleecedeken naast je op bank leggen waar hij dan op kan liggen en geaaid kan worden zonder dat hij direct op schoot zit?
- Snoepje geven terwijl hij naast je zit?
Of heeft hij misschien pijn in buik ofzoiets als je hem oppakt?
- bijv een fleecedeken naast je op bank leggen waar hij dan op kan liggen en geaaid kan worden zonder dat hij direct op schoot zit?
- Snoepje geven terwijl hij naast je zit?
Of heeft hij misschien pijn in buik ofzoiets als je hem oppakt?
woensdag 1 december 2010 17:26
Eens met mijn voorgangers, jouw kat is echt doodnormaal, dus laat haar alsjeblieft gewoon zichzelf blijven.
Mijn poes is ook zo, ze wil wel en toch ook weer niet en dus laat ik het bij aaien.
(BTW: ik ben dus een kattengedragstherapeut, maar echt geen poezenfluisteraar hoor, want er is niets zweverigs aan. Je kijkt gewoon naar de kat en zijn/haar gedrag en geeft advies. That's all.)
Mijn poes is ook zo, ze wil wel en toch ook weer niet en dus laat ik het bij aaien.
(BTW: ik ben dus een kattengedragstherapeut, maar echt geen poezenfluisteraar hoor, want er is niets zweverigs aan. Je kijkt gewoon naar de kat en zijn/haar gedrag en geeft advies. That's all.)
woensdag 1 december 2010 17:27
Ik denk dat je moet communiceren op hun niveau, wat zij begrijpen. Verder moet je niet willen proberen er een schootkat van te maken.
Ik heb 3 katten en met allemaal communiceer ik op een andere manier, op die de kat begrijpt. Ze zijn niet allemaal hetzelfde. Probeer het aan te voelen. Ik stel bijv. aan vreemde katten vragen met een open hand toereiking en dan geven ze zelf aan wat ze willen. Hier werkt dat iig wel heel goed. Gebruik ook altijd bepaalde woorden zodat ze wel natuurlijk een idee hebben wat ik vraag he. Als ik hier in het engels ga praten denk ik niet dat ze terug miauwen.
Is wel aan te leren maar geen zin in. Ik heb 1 (niet dove) kat gebarentaal geleerd en doet het wel leuk. Die andere 2 weten wat ik bedoel maar reageren alleen als ze zin hebben.
Ik heb 3 katten en met allemaal communiceer ik op een andere manier, op die de kat begrijpt. Ze zijn niet allemaal hetzelfde. Probeer het aan te voelen. Ik stel bijv. aan vreemde katten vragen met een open hand toereiking en dan geven ze zelf aan wat ze willen. Hier werkt dat iig wel heel goed. Gebruik ook altijd bepaalde woorden zodat ze wel natuurlijk een idee hebben wat ik vraag he. Als ik hier in het engels ga praten denk ik niet dat ze terug miauwen.
Is wel aan te leren maar geen zin in. Ik heb 1 (niet dove) kat gebarentaal geleerd en doet het wel leuk. Die andere 2 weten wat ik bedoel maar reageren alleen als ze zin hebben.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
woensdag 1 december 2010 17:27
quote:anno1984 schreef op 01 december 2010 @ 17:25:
Uhm..opties om hem wat minder angstig te maken voor die enge schoot:
- bijv een fleecedeken naast je op bank leggen waar hij dan op kan liggen en geaaid kan worden zonder dat hij direct op schoot zit?
- Snoepje geven terwijl hij naast je zit?
Of heeft hij misschien pijn in buik ofzoiets als je hem oppakt?Sommigen katten houden gewoon niet van optillen of op schoot zitten. Dat is hun karakter. Je kunt dit afdwingen, maar dan doe je alleen jezelf een plezier.
Uhm..opties om hem wat minder angstig te maken voor die enge schoot:
- bijv een fleecedeken naast je op bank leggen waar hij dan op kan liggen en geaaid kan worden zonder dat hij direct op schoot zit?
- Snoepje geven terwijl hij naast je zit?
Of heeft hij misschien pijn in buik ofzoiets als je hem oppakt?Sommigen katten houden gewoon niet van optillen of op schoot zitten. Dat is hun karakter. Je kunt dit afdwingen, maar dan doe je alleen jezelf een plezier.
woensdag 1 december 2010 17:30
Iris, een vraagje voor jou. Kan de huidige kou kwaad voor mijn buitenkat? Hij is altijd een buitenkat geweest, maar sinds ik een hond heb komt hij alleen 's nachts nog binnen. Ik heb een konijnenhok voor hem gekocht wat ik morgen ga isoleren zodat hij een warm plekje buiten heeft. Is er nog meer wat ik voor hem kan doen of waar ik rekening mee kan houden?
woensdag 1 december 2010 17:30
woensdag 1 december 2010 17:32
quote:iris1969 schreef op 01 december 2010 @ 17:26:
Eens met mijn voorgangers, jouw kat is echt doodnormaal, dus laat haar alsjeblieft gewoon zichzelf blijven.
Mijn poes is ook zo, ze wil wel en toch ook weer niet en dus laat ik het bij aaien.
(BTW: ik ben dus een kattengedragstherapeut, maar echt geen poezenfluisteraar hoor, want er is niets zweverigs aan. Je kijkt gewoon naar de kat en zijn/haar gedrag en geeft advies. That's all.)
Ik zag dat je ook op mijn topic had gereageerd over mijn katten.
Zou je me kunnen helpen dmv een afspraak?
Eens met mijn voorgangers, jouw kat is echt doodnormaal, dus laat haar alsjeblieft gewoon zichzelf blijven.
Mijn poes is ook zo, ze wil wel en toch ook weer niet en dus laat ik het bij aaien.
(BTW: ik ben dus een kattengedragstherapeut, maar echt geen poezenfluisteraar hoor, want er is niets zweverigs aan. Je kijkt gewoon naar de kat en zijn/haar gedrag en geeft advies. That's all.)
Ik zag dat je ook op mijn topic had gereageerd over mijn katten.
Zou je me kunnen helpen dmv een afspraak?
Tek time you gon fine ants belly
woensdag 1 december 2010 17:36
quote:HEMAlover schreef op 01 december 2010 @ 17:30:
Iris, een vraagje voor jou. Kan de huidige kou kwaad voor mijn buitenkat? Hij is altijd een buitenkat geweest, maar sinds ik een hond heb komt hij alleen 's nachts nog binnen. Ik heb een konijnenhok voor hem gekocht wat ik morgen ga isoleren zodat hij een warm plekje buiten heeft. Is er nog meer wat ik voor hem kan doen of waar ik rekening mee kan houden?
Nee hoor, hij heeft een goede wacht én een tochtvrije schuilplek. Dat is ruim voldoende.
Is jouw kat gelukkig zo of komt hij liever wel binnen?
Iris, een vraagje voor jou. Kan de huidige kou kwaad voor mijn buitenkat? Hij is altijd een buitenkat geweest, maar sinds ik een hond heb komt hij alleen 's nachts nog binnen. Ik heb een konijnenhok voor hem gekocht wat ik morgen ga isoleren zodat hij een warm plekje buiten heeft. Is er nog meer wat ik voor hem kan doen of waar ik rekening mee kan houden?
Nee hoor, hij heeft een goede wacht én een tochtvrije schuilplek. Dat is ruim voldoende.
Is jouw kat gelukkig zo of komt hij liever wel binnen?
woensdag 1 december 2010 17:37
quote:Sunkissed81 schreef op 01 december 2010 @ 17:32:
[...]
Ik zag dat je ook op mijn topic had gereageerd over mijn katten.
Zou je me kunnen helpen dmv een afspraak?Ik heb eerlijk gezegd weinig hoop op verbetering, dus hou je geld maar liever voor iets anders en doe wat het beste voor je poes is, namelijk uit elkaar halen.
[...]
Ik zag dat je ook op mijn topic had gereageerd over mijn katten.
Zou je me kunnen helpen dmv een afspraak?Ik heb eerlijk gezegd weinig hoop op verbetering, dus hou je geld maar liever voor iets anders en doe wat het beste voor je poes is, namelijk uit elkaar halen.
woensdag 1 december 2010 17:39
Probleem is dat gefrustreerde gedrag: blazen deed ze nooit, nu ineens wel. Vroeger thuis (bij mijn ouders dus) hadden wij ook een kat die geen schootkat was. Vond ik jammer, maar sommige katten willen dat nu een keer niet.
Deze wil wel, maar toch ook weer niet. Is ook nog niet erg, maar ik vind het zo jammer dat ze nu ook blaast naar mijn andere kat, waar ze vroeger zo het moedertje van speelde. Doet ze nog wel, maar toch minder. Die kleine wordt ook een beetje bang van haar. Het is nu ook nog geen (groot) probleem, ik wil het alleen niet uit de hand gaan laten lopen.
Ennu, Iris, dat van die poezenfluisteraar was niet raar naar jou toe bedoeld hoor. Het is een grapje in huize Johanna, als ze weer eens moeilijk doet. Dan zeggen wij tegen elkaar: o jee, ze moet naar de poezenfluisteraar.
Deze wil wel, maar toch ook weer niet. Is ook nog niet erg, maar ik vind het zo jammer dat ze nu ook blaast naar mijn andere kat, waar ze vroeger zo het moedertje van speelde. Doet ze nog wel, maar toch minder. Die kleine wordt ook een beetje bang van haar. Het is nu ook nog geen (groot) probleem, ik wil het alleen niet uit de hand gaan laten lopen.
Ennu, Iris, dat van die poezenfluisteraar was niet raar naar jou toe bedoeld hoor. Het is een grapje in huize Johanna, als ze weer eens moeilijk doet. Dan zeggen wij tegen elkaar: o jee, ze moet naar de poezenfluisteraar.
woensdag 1 december 2010 17:40
quote:iris1969 schreef op 01 december 2010 @ 17:36:
[...]
Is jouw kat gelukkig zo of komt hij liever wel binnen?Hij is bang voor de hond, dus daar zal hij vast niet zo blij mee zijn. Hond wil alleen maar spelen (is jong) en doet echt zijn best om de kat rustig te benaderen, maar het is moeilijk. De eerste tijd kwam kat helemaal niet meer binnen, maar nu weer wel. 's Nachts ligt hij vaak naast de bench van de hond te tukken en overdag komt hij soms even binnen om te eten. Al met al denk ik dat hij het leven leuker vond zonder hond, maar ik vind hem niet ongelukkig en zie dat hij steeds iets meer gaat durven (hond is er nu 5 maanden). Bedankt voor je antwoord!
[...]
Is jouw kat gelukkig zo of komt hij liever wel binnen?Hij is bang voor de hond, dus daar zal hij vast niet zo blij mee zijn. Hond wil alleen maar spelen (is jong) en doet echt zijn best om de kat rustig te benaderen, maar het is moeilijk. De eerste tijd kwam kat helemaal niet meer binnen, maar nu weer wel. 's Nachts ligt hij vaak naast de bench van de hond te tukken en overdag komt hij soms even binnen om te eten. Al met al denk ik dat hij het leven leuker vond zonder hond, maar ik vind hem niet ongelukkig en zie dat hij steeds iets meer gaat durven (hond is er nu 5 maanden). Bedankt voor je antwoord!
woensdag 1 december 2010 17:50
Oja ik heb 1 verwaarloosde/waarschijnlijk mishandelde kat. En wat hier hielp, dus wat ik al zei, dus niets opdringen. Maar goed gedrag belonen. Doe ik niet met eten maar met de woorden Goed Zo (op een lieve toon) en een knuffel hoe hij dat lekker vind. Ik probeer zo min mogelijk de nadruk op de slechte dingen te leggen maar juist op de goede dingen. Dat werkt hier goed.
Die kleine komt nu uit zichzelf tig keer op een dag bij mij kroelen, gaat hij heel hard knorren. En dan snel naar zijn billenmaatje, hij heeft een soort relatie met een van mijn katten en doet alles na. Ze lopen de hele dag met elkaar te kroelen en te wassen. Tot vervelens aan toe . Echt een stelletje.
Wel moet ik met hem veel meer rekening houden. Wat er gebeurd is weet ik bijv. niet maar hij is echt helemaal gek op mij maar als ik schoenen aan heb (nee niet eens hakken, gewoon slippers voor in huis) dan rent hij bang weg. Vanochtend moest ik even in de schuur eten voor ze halen en blote voeten in de sneeuw vind ik dan net te ver gaan maar dan doe ik de zachte slippers aan, ja toch eng. Dat zal denk ik niet veranderen. Je weet soms ook niet wat ze hebben meegemaakt. Je kan angst zeker verminderen. Maar soms zullen ze sommige dingen niet willen of niet plezierig vinden.
Die kleine komt nu uit zichzelf tig keer op een dag bij mij kroelen, gaat hij heel hard knorren. En dan snel naar zijn billenmaatje, hij heeft een soort relatie met een van mijn katten en doet alles na. Ze lopen de hele dag met elkaar te kroelen en te wassen. Tot vervelens aan toe . Echt een stelletje.
Wel moet ik met hem veel meer rekening houden. Wat er gebeurd is weet ik bijv. niet maar hij is echt helemaal gek op mij maar als ik schoenen aan heb (nee niet eens hakken, gewoon slippers voor in huis) dan rent hij bang weg. Vanochtend moest ik even in de schuur eten voor ze halen en blote voeten in de sneeuw vind ik dan net te ver gaan maar dan doe ik de zachte slippers aan, ja toch eng. Dat zal denk ik niet veranderen. Je weet soms ook niet wat ze hebben meegemaakt. Je kan angst zeker verminderen. Maar soms zullen ze sommige dingen niet willen of niet plezierig vinden.
Als je tot over je oren in de soep zit, zie je de gehaktballen pas naast je drijven
woensdag 1 december 2010 17:55
Wat een herkenbaar verhaal! Ik zou het zo neergetypt kunnen hebben, maar dan met de aanvulling dat onze 'gekke' kat (1) de laatste tijd toch ook wel eens stiekem op schoot of m'n rug komt liggen. Het lijkt erop dat ze toch steeds aanhankelijker en knuffeliger wordt.
Aan de andere kant gebeurt het ook regelmatig dat onze knuffelkat(2) bovenop mij ligt, de andere(1) ook aandacht wil en dat kat 2 dan als een bezetene aanvalt. Dan hebben ze weer een uurtje ruzie met veel blazen, schreeuwen en bijten en hierna gaan ze op de vensterbank weer tegen elkaar aanliggen.
Katten zijn gewoon rare (leuke) wezens met een compleet eigen wil.
Ik denk niet dat je kat heel gefrustreerd is, gewoon lekker d'r gang laten gaan, ze doet toch wat ze zelf het fijnst vindt...
Aan de andere kant gebeurt het ook regelmatig dat onze knuffelkat(2) bovenop mij ligt, de andere(1) ook aandacht wil en dat kat 2 dan als een bezetene aanvalt. Dan hebben ze weer een uurtje ruzie met veel blazen, schreeuwen en bijten en hierna gaan ze op de vensterbank weer tegen elkaar aanliggen.
Katten zijn gewoon rare (leuke) wezens met een compleet eigen wil.
Ik denk niet dat je kat heel gefrustreerd is, gewoon lekker d'r gang laten gaan, ze doet toch wat ze zelf het fijnst vindt...
woensdag 1 december 2010 17:58
quote:johanna65 schreef op 01 december 2010 @ 17:39:
Probleem is dat gefrustreerde gedrag: blazen deed ze nooit, nu ineens wel. Vroeger thuis (bij mijn ouders dus) hadden wij ook een kat die geen schootkat was. Vond ik jammer, maar sommige katten willen dat nu een keer niet.
Deze wil wel, maar toch ook weer niet. Is ook nog niet erg, maar ik vind het zo jammer dat ze nu ook blaast naar mijn andere kat, waar ze vroeger zo het moedertje van speelde. Doet ze nog wel, maar toch minder. Die kleine wordt ook een beetje bang van haar. Het is nu ook nog geen (groot) probleem, ik wil het alleen niet uit de hand gaan laten lopen.
Ennu, Iris, dat van die poezenfluisteraar was niet raar naar jou toe bedoeld hoor. Het is een grapje in huize Johanna, als ze weer eens moeilijk doet. Dan zeggen wij tegen elkaar: o jee, ze moet naar de poezenfluisteraar.
Hou dat gedrag goed in de gaten, want dat is ernstiger dan niet opgetild willen worden. Als de kleine bang wordt is het te laat. Kun je daar wat meer over vertellen?
O ja, ik snapte dat het een grapje was.
Probleem is dat gefrustreerde gedrag: blazen deed ze nooit, nu ineens wel. Vroeger thuis (bij mijn ouders dus) hadden wij ook een kat die geen schootkat was. Vond ik jammer, maar sommige katten willen dat nu een keer niet.
Deze wil wel, maar toch ook weer niet. Is ook nog niet erg, maar ik vind het zo jammer dat ze nu ook blaast naar mijn andere kat, waar ze vroeger zo het moedertje van speelde. Doet ze nog wel, maar toch minder. Die kleine wordt ook een beetje bang van haar. Het is nu ook nog geen (groot) probleem, ik wil het alleen niet uit de hand gaan laten lopen.
Ennu, Iris, dat van die poezenfluisteraar was niet raar naar jou toe bedoeld hoor. Het is een grapje in huize Johanna, als ze weer eens moeilijk doet. Dan zeggen wij tegen elkaar: o jee, ze moet naar de poezenfluisteraar.
Hou dat gedrag goed in de gaten, want dat is ernstiger dan niet opgetild willen worden. Als de kleine bang wordt is het te laat. Kun je daar wat meer over vertellen?
O ja, ik snapte dat het een grapje was.
woensdag 1 december 2010 18:22
Sorry voor de OT, maar over katten en koud hebben gesproken. Mijn katten zijn echte buitenkatten en wilden vanmorgen beslist naar buiten. Krijg ik telefoon van de buurvrouw dat het zo schandalig was dat ik ze buiten had vandaag, met de kou! Dat terwijl ze genoeg beschutte plekjes hebben etc. Wat een lef, jemig. Ik ben blij dat hier bevestigd wordt dat het niet te koud voor ze was want voelde me bijna schuldig.
woensdag 1 december 2010 18:45
quote:iris1969 schreef op 01 december 2010 @ 17:58:
[...]
Hou dat gedrag goed in de gaten, want dat is ernstiger dan niet opgetild willen worden. Als de kleine bang wordt is het te laat. Kun je daar wat meer over vertellen?
O ja, ik snapte dat het een grapje was.
Ik lees de post van Mylene en denk dat ik het per ongeluk heb getypt. Mijn jongste is een piepklein superbang poesje, ook verwaarloosd en ik vrees mishandeld (heel verhaal dat hier niet ter zake doet). Komt bij een boer vandaan en als ik dan zo'n medelijden had mocht ik haar wel 'een keer van het erf komen pikken'. Dat liet ik mij geen twee keer zeggen.
Maar goed, superbang voor alles en iedereen, behalve voor ons, want met veel geduld is het een knuffelpoes geworden die graag op schoot ligt. (Als we een collecte aan de deur hebben, die twee minuten op de stoep staat, niet binnen komt en gelijk weer weg is, ligt ze de rest van de avond onder de bank. Ook het schoenenverhaal herken ik, speelt hier ook.)
Maar voor grote zus was die kleine nooit bang. Grote zus is nl. altijd heel lief voor de kleine meid. Alleen nu blaast die grote zus af en toe en dat deed ze voorheen echt nooit. En dat blazen doet ze
a: als wij haar optillen en weer neerzetten, dan krijgt die kleine een blaas (dus dat doen we nu niet meer) en b. als kleine lekker bij ons ligt en zij te weinig aandacht krijgt. Dan gaat ze gewoon in het wilde weg lopen blazen. Dat vind ik dus vreemd gedrag.
Het is misschien ook niet zozeer dat die kleine daar bang van wordt (zijn misschien teveel mijn eigen gevoelens op een kat geprojecteerd) maar wel dat de oudste minder moet hebben van die kleine, dus minder moedert. Dat vind ik jammer voor die kleine. En tegelijkertijd ben ik bang dat de oudste minder gelukkig is, dat is eigenlijk het grootste probleem (Raar dat ik daar nu pas achter kom, nu je vraagt er iets meer over te vertellen.)
[...]
Hou dat gedrag goed in de gaten, want dat is ernstiger dan niet opgetild willen worden. Als de kleine bang wordt is het te laat. Kun je daar wat meer over vertellen?
O ja, ik snapte dat het een grapje was.
Ik lees de post van Mylene en denk dat ik het per ongeluk heb getypt. Mijn jongste is een piepklein superbang poesje, ook verwaarloosd en ik vrees mishandeld (heel verhaal dat hier niet ter zake doet). Komt bij een boer vandaan en als ik dan zo'n medelijden had mocht ik haar wel 'een keer van het erf komen pikken'. Dat liet ik mij geen twee keer zeggen.
Maar goed, superbang voor alles en iedereen, behalve voor ons, want met veel geduld is het een knuffelpoes geworden die graag op schoot ligt. (Als we een collecte aan de deur hebben, die twee minuten op de stoep staat, niet binnen komt en gelijk weer weg is, ligt ze de rest van de avond onder de bank. Ook het schoenenverhaal herken ik, speelt hier ook.)
Maar voor grote zus was die kleine nooit bang. Grote zus is nl. altijd heel lief voor de kleine meid. Alleen nu blaast die grote zus af en toe en dat deed ze voorheen echt nooit. En dat blazen doet ze
a: als wij haar optillen en weer neerzetten, dan krijgt die kleine een blaas (dus dat doen we nu niet meer) en b. als kleine lekker bij ons ligt en zij te weinig aandacht krijgt. Dan gaat ze gewoon in het wilde weg lopen blazen. Dat vind ik dus vreemd gedrag.
Het is misschien ook niet zozeer dat die kleine daar bang van wordt (zijn misschien teveel mijn eigen gevoelens op een kat geprojecteerd) maar wel dat de oudste minder moet hebben van die kleine, dus minder moedert. Dat vind ik jammer voor die kleine. En tegelijkertijd ben ik bang dat de oudste minder gelukkig is, dat is eigenlijk het grootste probleem (Raar dat ik daar nu pas achter kom, nu je vraagt er iets meer over te vertellen.)
woensdag 1 december 2010 18:56
Dat blazen tegen de kleine bij optillen is normaal en dat heet redirectie (ze richt haar frustratie dus op iets anders dan het werkelijke probleem), dus daar hoef je je geen zorgen over te maken. Als je stopt met optillen stopt dat ook.
Wat betreft het blazen bij het aaien van de kleine poes: ook dat is geen vreemd gedrag, want al zijn katten niet jaloers zoals wij dat zijn, toch kan het zijn dat zij dan die aandacht wil en dus begint te blazen om het andere katje te verjagen. Negeer het maar gewoon en verdeel de aandacht. Blazen is een heel gewoon communicatiemiddel en pas bij vechten moet je ingrijpen.
Natuurlijk is het jammer dat de oudste niet meer moedert over de jongste, maar als beiden daar vrede mee hebben is ook daar niets mee aan de hand.
Wat betreft het blazen bij het aaien van de kleine poes: ook dat is geen vreemd gedrag, want al zijn katten niet jaloers zoals wij dat zijn, toch kan het zijn dat zij dan die aandacht wil en dus begint te blazen om het andere katje te verjagen. Negeer het maar gewoon en verdeel de aandacht. Blazen is een heel gewoon communicatiemiddel en pas bij vechten moet je ingrijpen.
Natuurlijk is het jammer dat de oudste niet meer moedert over de jongste, maar als beiden daar vrede mee hebben is ook daar niets mee aan de hand.
woensdag 1 december 2010 19:11
quote:iris1969 schreef op 01 december 2010 @ 18:56:
Dat blazen tegen de kleine bij optillen is normaal en dat heet redirectie (ze richt haar frustratie dus op iets anders dan het werkelijke probleem), dus daar hoef je je geen zorgen over te maken. Als je stopt met optillen stopt dat ook.
Wat betreft het blazen bij het aaien van de kleine poes: ook dat is geen vreemd gedrag, want al zijn katten niet jaloers zoals wij dat zijn, toch kan het zijn dat zij dan die aandacht wil en dus begint te blazen om het andere katje te verjagen. Negeer het maar gewoon en verdeel de aandacht. Blazen is een heel gewoon communicatiemiddel en pas bij vechten moet je ingrijpen.
Natuurlijk is het jammer dat de oudste niet meer moedert over de jongste, maar als beiden daar vrede mee hebben is ook daar niets mee aan de hand.Bedankt voor je antwoord Iris, ik zal zeker in de gaten houden of het niet ontaardt in vechten. Nu is dat zeker nog niet aan de hand. Maar jij denkt dus niet dat dat blazen in het wilde weg er op wijst dat ze minder gelukkig is? Ik doe echt mijn uiterste best om ook deze poes de juiste aandacht te geven, terwijl die kleine altijd maar op schoot komt liggen en juist ook door haar verschijning veel meer vertedering oproept. Is soms lastig, maar we zijn daar echt heel bewust mee bezig. Dit is misschien ook wel een mensending, maar ik hoop dus heel erg dat die oudste zich niet tekort gedaan voelt.
Dat blazen tegen de kleine bij optillen is normaal en dat heet redirectie (ze richt haar frustratie dus op iets anders dan het werkelijke probleem), dus daar hoef je je geen zorgen over te maken. Als je stopt met optillen stopt dat ook.
Wat betreft het blazen bij het aaien van de kleine poes: ook dat is geen vreemd gedrag, want al zijn katten niet jaloers zoals wij dat zijn, toch kan het zijn dat zij dan die aandacht wil en dus begint te blazen om het andere katje te verjagen. Negeer het maar gewoon en verdeel de aandacht. Blazen is een heel gewoon communicatiemiddel en pas bij vechten moet je ingrijpen.
Natuurlijk is het jammer dat de oudste niet meer moedert over de jongste, maar als beiden daar vrede mee hebben is ook daar niets mee aan de hand.Bedankt voor je antwoord Iris, ik zal zeker in de gaten houden of het niet ontaardt in vechten. Nu is dat zeker nog niet aan de hand. Maar jij denkt dus niet dat dat blazen in het wilde weg er op wijst dat ze minder gelukkig is? Ik doe echt mijn uiterste best om ook deze poes de juiste aandacht te geven, terwijl die kleine altijd maar op schoot komt liggen en juist ook door haar verschijning veel meer vertedering oproept. Is soms lastig, maar we zijn daar echt heel bewust mee bezig. Dit is misschien ook wel een mensending, maar ik hoop dus heel erg dat die oudste zich niet tekort gedaan voelt.
woensdag 1 december 2010 20:47
Nee, we proberen de aandacht zo eerlijk mogelijk te verdelen. Maar een schootkat heeft sowieso natuurlijk de aandacht als ze bij je komt liggen. Komt bij dat de kleine een superlief hoofdje heeft en een (niet zo leuk) verleden. Ze is ook echt heel klein (rond de twee kilo), en dat roept een beetje gevoelens op van willen beschermen.
Maar zoals ik al zei, we richten ons ook heel bewust op de andere poes, juist om gedoe tussen die twee te voorkomen.
En het belangrijkste, die andere poes is ook echt heel lief en heel sociaal en misschien nog wel zachtaardiger dan die kleine. Ik wil juist altijd heel graag met haar knuffelen, alleen zij niet met mij....
Maar zoals ik al zei, we richten ons ook heel bewust op de andere poes, juist om gedoe tussen die twee te voorkomen.
En het belangrijkste, die andere poes is ook echt heel lief en heel sociaal en misschien nog wel zachtaardiger dan die kleine. Ik wil juist altijd heel graag met haar knuffelen, alleen zij niet met mij....
