Thuis
alle pijlers
Schuldgevoelens tegenover kat/
dinsdag 16 september 2014 17:03
Hoi Viva,
Ik zit sinds twee dagen ergens heel erg mee en hoop op Viva wat "hulp"/reacties te krijgen.
Ik heb een hele lieve kat uit het asiel. We hebben haar nu ongeveer 9 jaar en we weten niet waar ze is geweest toen we haar hebben gekregen (ze was 1 toen ze in het asiel kwam). Ze is erg angstig (vooral bij onbekenden, bij ons valt het wel mee) en heeft ook erg veel stress (wat zich uit in veel wassen en krabben). Ze heeft het volgens mij erg goed bij ons: ze krijgt veel liefde en aandacht, is eigenlijk nooit alleen, mag overal slapen waar ze wilt, krijgt alleen eten wat ze lust, we gaan niet op vakantie omdat ze niet alleen thuis wilt/kan blijven en we zouden eigenlijk alles voor haar doen.
Één ding zit me eigenlijk heel erg dwars: ik verveel mijn kat best vaak, toch wel dagelijks een paar keer per dag. Ik ga nooit lang door ofzo en als ze boos wordt stop ik ook. Wat ik doe? Vooral vroeger (toen deed mijn zus het ook wel eens) schreeuwde we soms best hard haar naam. Ook pak ik haar (tegenwoordig) nog steeds heel vaak op, pak ik haar vast of roep ik hard haar naam. Ook laat ik haar wel eens voor de grap schrikken (doe ik niet heel vaak en zorg er ook niet voor dat ze helemaal getraumatiseerd is ofzo).
Iedereen zal nu wel denken van: waarom doe je dat in hemelsnaam als je zoveel van haar houd? Het antwoord is: ik weet het eigenlijk niet... Het is gewoon een gewoonte en ik denk ook dat ik niet weet hoe ik moet uiten dat ik van haar houd, dus til ik haar vaak op knuffel haar, schreeuw haar naam en laat ik haar schrikken, zodat ik ook aandacht van haar krijg (en misschien vind ik het soms ook gewoon grappig).
Ik ken wel meer mensen die gewoon hun kat optillen en soms een beetje plagen enzo, maar ik begin me steeds meer af te vragen hoeveel dit haar beïnvloed en hoeveel stress ze wel niet heeft door mij... Ze is gewoon een vrolijke en gelukkige kat en ze gaat erg veel naar mijn zus toe, omdat die haar waarschijnlijk niet verveeld en ook wat rustiger is. Ze komt ook wel eens naar mij toe, maar wel minder en ze vertrouwt me ook wel wat minder.
Kort gezegd: ik voel me dus ontzettend schuldig, ook over het verleden en ik heb er zelfs vandaag om moeten huilen... Mijn ouders zeggen dat het niet goed is en dat ik moet stoppen, maar denken dat mijn kat echt wel voelt dat ik van haar houd. Ze wordt ook wel eens "boos" op mij en ze is ook wel eens bang als ik kom, maar ze kan ook gewoon heel vredig erbij liggen als ik haar aai.
Ik wil gewoon graag weten hoe erg dit is en hoe schuldig ik me wel niet moet voelen... Ik voel me er echt heel rot over, maar ik weet niet hoe ongelukkig een kat hiervan kan worden en hoe erg dit haar beïnvloed.
Voor de beeldvorming: ik ben 18 jaar oud.
En sorry voor dit rare verhaal... Ik heb trouwens ook last van dwanggedachtes (waar het door Viva echt een heeeel stuk beter mee gaat!!), maar ik weet dus ook niet of dat met dit vage verhaal te maken kan hebben.
En ik houd echt zielsveel van mijn kat, dus jullie moeten niet denken dat ik het doe vanuit haat ofzo.
Ik zit sinds twee dagen ergens heel erg mee en hoop op Viva wat "hulp"/reacties te krijgen.
Ik heb een hele lieve kat uit het asiel. We hebben haar nu ongeveer 9 jaar en we weten niet waar ze is geweest toen we haar hebben gekregen (ze was 1 toen ze in het asiel kwam). Ze is erg angstig (vooral bij onbekenden, bij ons valt het wel mee) en heeft ook erg veel stress (wat zich uit in veel wassen en krabben). Ze heeft het volgens mij erg goed bij ons: ze krijgt veel liefde en aandacht, is eigenlijk nooit alleen, mag overal slapen waar ze wilt, krijgt alleen eten wat ze lust, we gaan niet op vakantie omdat ze niet alleen thuis wilt/kan blijven en we zouden eigenlijk alles voor haar doen.
Één ding zit me eigenlijk heel erg dwars: ik verveel mijn kat best vaak, toch wel dagelijks een paar keer per dag. Ik ga nooit lang door ofzo en als ze boos wordt stop ik ook. Wat ik doe? Vooral vroeger (toen deed mijn zus het ook wel eens) schreeuwde we soms best hard haar naam. Ook pak ik haar (tegenwoordig) nog steeds heel vaak op, pak ik haar vast of roep ik hard haar naam. Ook laat ik haar wel eens voor de grap schrikken (doe ik niet heel vaak en zorg er ook niet voor dat ze helemaal getraumatiseerd is ofzo).
Iedereen zal nu wel denken van: waarom doe je dat in hemelsnaam als je zoveel van haar houd? Het antwoord is: ik weet het eigenlijk niet... Het is gewoon een gewoonte en ik denk ook dat ik niet weet hoe ik moet uiten dat ik van haar houd, dus til ik haar vaak op knuffel haar, schreeuw haar naam en laat ik haar schrikken, zodat ik ook aandacht van haar krijg (en misschien vind ik het soms ook gewoon grappig).
Ik ken wel meer mensen die gewoon hun kat optillen en soms een beetje plagen enzo, maar ik begin me steeds meer af te vragen hoeveel dit haar beïnvloed en hoeveel stress ze wel niet heeft door mij... Ze is gewoon een vrolijke en gelukkige kat en ze gaat erg veel naar mijn zus toe, omdat die haar waarschijnlijk niet verveeld en ook wat rustiger is. Ze komt ook wel eens naar mij toe, maar wel minder en ze vertrouwt me ook wel wat minder.
Kort gezegd: ik voel me dus ontzettend schuldig, ook over het verleden en ik heb er zelfs vandaag om moeten huilen... Mijn ouders zeggen dat het niet goed is en dat ik moet stoppen, maar denken dat mijn kat echt wel voelt dat ik van haar houd. Ze wordt ook wel eens "boos" op mij en ze is ook wel eens bang als ik kom, maar ze kan ook gewoon heel vredig erbij liggen als ik haar aai.
Ik wil gewoon graag weten hoe erg dit is en hoe schuldig ik me wel niet moet voelen... Ik voel me er echt heel rot over, maar ik weet niet hoe ongelukkig een kat hiervan kan worden en hoe erg dit haar beïnvloed.
Voor de beeldvorming: ik ben 18 jaar oud.
En sorry voor dit rare verhaal... Ik heb trouwens ook last van dwanggedachtes (waar het door Viva echt een heeeel stuk beter mee gaat!!), maar ik weet dus ook niet of dat met dit vage verhaal te maken kan hebben.
En ik houd echt zielsveel van mijn kat, dus jullie moeten niet denken dat ik het doe vanuit haat ofzo.
dinsdag 16 september 2014 17:24
Je hebt een angstige kat waar je soms lief tegen bent en soms dus helemaal niet. Beest vertrouwt jou dus ook minder (duh) omdat ze niet kan inschatten of je normaal of debiel gaat doen. En dat EEN PAAR KEER PER DAG? Ergens jammer dat je een angstige kat hebt, ik gun je meer een kat die jou terugverveelt en je kleding onderzeikt om je te vertellen wat ze van je vindt.
Het beest doet aan overmatig wassen en krabben van de stress. En jij vindt dat ergens wel grappig?
Vuig sadistje...
Als je je kat wilt laten zien dat je van haar houdt dan laat je haar maar eens fijn met rust. Of ga verhuizen.
Het beest doet aan overmatig wassen en krabben van de stress. En jij vindt dat ergens wel grappig?
Vuig sadistje...
Als je je kat wilt laten zien dat je van haar houdt dan laat je haar maar eens fijn met rust. Of ga verhuizen.
dinsdag 16 september 2014 17:28
quote:katiecatherine schreef op 16 september 2014 @ 17:03:
Ze is erg angstig en heeft ook erg veel stress (wat zich uit in veel wassen en krabben). En jij gaat lekker door met die angst en stress te voedenquote:ik verveel mijn kat best vaak, toch wel dagelijks een paar keer per dag.Waarom? Doe normaal zeg!quote:Wat ik doe? schreeuwde we soms best hard haar naam. Ook pak ik haar (tegenwoordig) nog steeds heel vaak op, pak ik haar vast of roep ik hard haar naam.
Ook laat ik haar wel eens voor de grap schrikken (doe ik niet heel vaak en zorg er ook niet voor dat ze helemaal getraumatiseerd is ofzo).
Vind poes het ook voor de grap? Nee hé
En hoe weet jij dat ze niet getraumatiseerd is?
quote:dus til ik haar vaak op knuffel haar, schreeuw haar naam en laat ik haar schrikken.Heel liefdevol allemaal.quote:en ze is ook wel eens bang als ik kom,Goed bezig joh! Een afhankelijk dier bang maken, topper ben je!quote:ik weet niet hoe ongelukkig een kat hiervan kan worden en hoe erg dit haar beïnvloed.Kap er gewoon mee met dit walgelijke gedrag!
Ze is erg angstig en heeft ook erg veel stress (wat zich uit in veel wassen en krabben). En jij gaat lekker door met die angst en stress te voedenquote:ik verveel mijn kat best vaak, toch wel dagelijks een paar keer per dag.Waarom? Doe normaal zeg!quote:Wat ik doe? schreeuwde we soms best hard haar naam. Ook pak ik haar (tegenwoordig) nog steeds heel vaak op, pak ik haar vast of roep ik hard haar naam.
Ook laat ik haar wel eens voor de grap schrikken (doe ik niet heel vaak en zorg er ook niet voor dat ze helemaal getraumatiseerd is ofzo).
Vind poes het ook voor de grap? Nee hé
En hoe weet jij dat ze niet getraumatiseerd is?
quote:dus til ik haar vaak op knuffel haar, schreeuw haar naam en laat ik haar schrikken.Heel liefdevol allemaal.quote:en ze is ook wel eens bang als ik kom,Goed bezig joh! Een afhankelijk dier bang maken, topper ben je!quote:ik weet niet hoe ongelukkig een kat hiervan kan worden en hoe erg dit haar beïnvloed.Kap er gewoon mee met dit walgelijke gedrag!
dinsdag 16 september 2014 17:28
Als je beginpost overzichtelijk neerzet, is dit het:
Negatief:
- Ze is angstig en heeft veel stress (ze wast en krabt zich veel)
- Je verveelt (= pest?) je kat een paar keer per dag.
- Als ze boos wordt, stop je. Dat is dus te laat.
- Je schreeuwt hard haar naam.
- Je pakt haar heel vaak op/vast.
- Je laat haar soms voor de grap schrikken.
- Ze is soms boos op jou of bang van jou.
Positief:
- Ze heeft het volgens jou erg goed bij jullie: ze krijgt veel liefde en aandacht, nooit alleen, mag overal slapen, krijgt alleen lekker eten, jullie gaan niet op vakantie omdat ze niet alleen thuis wil/kan blijven en jullie zouden alles voor haar doen.
- Ze lijkt gelukkig/vrolijk.
- Ze ligt er soms vredig bij als je haar aait.
De gevolgen voor jou:
-> Je hoopt zo aandacht van haar te krijgen.
-> Je voelt je schuldig.
-> Je houdt zielsveel van je kat (of denkt dat).
Je 'hulpvraag':
-> Je vraagt je af hoeveel stress ze door jou krijgt.
-> Je wilt weten hoe erg dit is.
En je noemt je dwangmatige gedachten nog.
Maar zie je zelf niet in dat je je liefde negatief naar de kat uit? Behalve het aaien, zit je haar vooral te irriteren. Dat zeg je echt zelf. Reageer je je op haar af misschien?
Negatief:
- Ze is angstig en heeft veel stress (ze wast en krabt zich veel)
- Je verveelt (= pest?) je kat een paar keer per dag.
- Als ze boos wordt, stop je. Dat is dus te laat.
- Je schreeuwt hard haar naam.
- Je pakt haar heel vaak op/vast.
- Je laat haar soms voor de grap schrikken.
- Ze is soms boos op jou of bang van jou.
Positief:
- Ze heeft het volgens jou erg goed bij jullie: ze krijgt veel liefde en aandacht, nooit alleen, mag overal slapen, krijgt alleen lekker eten, jullie gaan niet op vakantie omdat ze niet alleen thuis wil/kan blijven en jullie zouden alles voor haar doen.
- Ze lijkt gelukkig/vrolijk.
- Ze ligt er soms vredig bij als je haar aait.
De gevolgen voor jou:
-> Je hoopt zo aandacht van haar te krijgen.
-> Je voelt je schuldig.
-> Je houdt zielsveel van je kat (of denkt dat).
Je 'hulpvraag':
-> Je vraagt je af hoeveel stress ze door jou krijgt.
-> Je wilt weten hoe erg dit is.
En je noemt je dwangmatige gedachten nog.
Maar zie je zelf niet in dat je je liefde negatief naar de kat uit? Behalve het aaien, zit je haar vooral te irriteren. Dat zeg je echt zelf. Reageer je je op haar af misschien?
dinsdag 16 september 2014 17:28
Je bent 18 jaar , dus redelijk volwassen zou je denken. Je vind je eigen gedrag ook gek, anders zou je het hier niet neerzetten. Kick je erop als je weet dat je iets doet wat de kat niet leuk vindt? Tijd voor een gesprekje met een therapeut zou je haast denken. Er lopen al veel te veel mensen los die vreselijke dingen uithalen met dieren. Nu is het dit en over een jaar ga je misschien verder.
dinsdag 16 september 2014 17:30
quote:katiecatherine schreef op 16 september 2014 @ 17:21:
[...]
Maar iedereen tilt toch wel eens zijn kat op om te knuffelen, ook al houd ze niet van om opgetild te worden? Ze wordt dan niet gek, maar ze wil liever niet in je armen. Ik zet haar dan ook weer neer, maar ik houd er van om haar even lekker in mijn armen te kroelen.Ik heb geen katten, maar cavia's, waaronder een heel schuwe. Na een intensieve poging hem tam te maken mislukte, laat ik hem vooral lekker met rust. Dat is ook een optie namelijk. Kan je geen knuffelbeer kopen?
[...]
Maar iedereen tilt toch wel eens zijn kat op om te knuffelen, ook al houd ze niet van om opgetild te worden? Ze wordt dan niet gek, maar ze wil liever niet in je armen. Ik zet haar dan ook weer neer, maar ik houd er van om haar even lekker in mijn armen te kroelen.Ik heb geen katten, maar cavia's, waaronder een heel schuwe. Na een intensieve poging hem tam te maken mislukte, laat ik hem vooral lekker met rust. Dat is ook een optie namelijk. Kan je geen knuffelbeer kopen?
dinsdag 16 september 2014 17:31
Ik zwak mijn verhaal zeker niet af, maar nu ik het teruglees komt het echt anders over dan ik bedoelde.... Ze is ten eerste niet heel erg schuw ofzo, ze is gewoon angstig voor mensen die ze niet kent. Ook is het niet zo dat ik geheel onverwachts tegen haar begin te schreeuwen en haar oppak. Als ik bijvoorbeeld thuis kom roep ik "Minoesje!", komt ze vaak naar beneden, pak ik haar op en geef haar een kus en zet haar neer.
Ik merk dan dat ze niet lang in mijn armen wilt zitten en ik ben bang dat zulke dingen haar echt heel "pijn" doen van binnen.
Het heeft eigenlijk niet echt iets met sadisme te maken, anders zou ik haar echt vervelen zonder lief te doen ofzo, lijkt me.
En nee, dit doe ik niet om mijn verhaal " af te zwakken", maar ik schrik nogal van de reacties en als ik mijn OP zo teruglees snap ik ook wel waarom.
En haar wegdoen lijkt me al helemaal raar, aangezien ze echt niet zonder ons kan. Het is ook niet zo dat wij "dierenbeulen" zijn, aangezien ik echt heel vaak te horen krijg dat mensen vinden dat wij ons teveel opofferen voor onze kat..
Ik merk dan dat ze niet lang in mijn armen wilt zitten en ik ben bang dat zulke dingen haar echt heel "pijn" doen van binnen.
Het heeft eigenlijk niet echt iets met sadisme te maken, anders zou ik haar echt vervelen zonder lief te doen ofzo, lijkt me.
En nee, dit doe ik niet om mijn verhaal " af te zwakken", maar ik schrik nogal van de reacties en als ik mijn OP zo teruglees snap ik ook wel waarom.
En haar wegdoen lijkt me al helemaal raar, aangezien ze echt niet zonder ons kan. Het is ook niet zo dat wij "dierenbeulen" zijn, aangezien ik echt heel vaak te horen krijg dat mensen vinden dat wij ons teveel opofferen voor onze kat..
dinsdag 16 september 2014 17:33
Mijn poes vindt het ook helemaal niet leuk om opgetild te worden dus dat doe ik niet. Hoe simpel kan het zijn?
Het heeft niet zo veel zin om je schuldig te voelen over dingen die je in het verleden hebt gedaan maar je kunt er nu toch mee stoppen?
Trouwens... als je mijn kind was geweest dan had ik je naar het asiel gebracht. . Als er een asiel voor nare kinderen bestond.
Je ouders pleit ik ook niet helemaal vrij.
Het heeft niet zo veel zin om je schuldig te voelen over dingen die je in het verleden hebt gedaan maar je kunt er nu toch mee stoppen?
Trouwens... als je mijn kind was geweest dan had ik je naar het asiel gebracht. . Als er een asiel voor nare kinderen bestond.
Je ouders pleit ik ook niet helemaal vrij.
Sommige fouten zijn te leuk om maar een keer te maken...
dinsdag 16 september 2014 17:35
quote:ikeaverslaafde schreef op 16 september 2014 @ 17:28:
Als je beginpost overzichtelijk neerzet, is dit het:
Negatief:
- Ze is angstig en heeft veel stress (ze wast en krabt zich veel)
- Je verveelt (= pest?) je kat een paar keer per dag.
- Als ze boos wordt, stop je. Dat is dus te laat.
- Je schreeuwt hard haar naam.
- Je pakt haar heel vaak op/vast.
- Je laat haar soms voor de grap schrikken.
- Ze is soms boos op jou of bang van jou.
Positief:
- Ze heeft het volgens jou erg goed bij jullie: ze krijgt veel liefde en aandacht, nooit alleen, mag overal slapen, krijgt alleen lekker eten, jullie gaan niet op vakantie omdat ze niet alleen thuis wil/kan blijven en jullie zouden alles voor haar doen.
- Ze lijkt gelukkig/vrolijk.
- Ze ligt er soms vredig bij als je haar aait.
De gevolgen voor jou:
-> Je hoopt zo aandacht van haar te krijgen.
-> Je voelt je schuldig.
-> Je houdt zielsveel van je kat (of denkt dat).
Je 'hulpvraag':
-> Je vraagt je af hoeveel stress ze door jou krijgt.
-> Je wilt weten hoe erg dit is.
En je noemt je dwangmatige gedachten nog.
Maar zie je zelf niet in dat je je liefde negatief naar de kat uit? Behalve het aaien, zit je haar vooral te irriteren. Dat zeg je echt zelf. Reageer je je op haar af misschien?Dit klopt wel redelijk, behalve dat laatste. Het heeft eigenlijk niets met afreageren te maken, het heeft er meer mee te maken dat ik heel graag haar knuffel en samen met haar ben.
Als je beginpost overzichtelijk neerzet, is dit het:
Negatief:
- Ze is angstig en heeft veel stress (ze wast en krabt zich veel)
- Je verveelt (= pest?) je kat een paar keer per dag.
- Als ze boos wordt, stop je. Dat is dus te laat.
- Je schreeuwt hard haar naam.
- Je pakt haar heel vaak op/vast.
- Je laat haar soms voor de grap schrikken.
- Ze is soms boos op jou of bang van jou.
Positief:
- Ze heeft het volgens jou erg goed bij jullie: ze krijgt veel liefde en aandacht, nooit alleen, mag overal slapen, krijgt alleen lekker eten, jullie gaan niet op vakantie omdat ze niet alleen thuis wil/kan blijven en jullie zouden alles voor haar doen.
- Ze lijkt gelukkig/vrolijk.
- Ze ligt er soms vredig bij als je haar aait.
De gevolgen voor jou:
-> Je hoopt zo aandacht van haar te krijgen.
-> Je voelt je schuldig.
-> Je houdt zielsveel van je kat (of denkt dat).
Je 'hulpvraag':
-> Je vraagt je af hoeveel stress ze door jou krijgt.
-> Je wilt weten hoe erg dit is.
En je noemt je dwangmatige gedachten nog.
Maar zie je zelf niet in dat je je liefde negatief naar de kat uit? Behalve het aaien, zit je haar vooral te irriteren. Dat zeg je echt zelf. Reageer je je op haar af misschien?Dit klopt wel redelijk, behalve dat laatste. Het heeft eigenlijk niets met afreageren te maken, het heeft er meer mee te maken dat ik heel graag haar knuffel en samen met haar ben.
dinsdag 16 september 2014 17:36
quote:katiecatherine schreef op 16 september 2014 @ 17:31:
Ik merk dan dat ze niet lang in mijn armen wilt zitten en ik ben bang dat zulke dingen haar echt heel "pijn" doen van binnen.
En toch ga je door
quote:Het heeft eigenlijk niet echt iets met sadisme te maken, anders zou ik haar echt vervelen zonder lief te doen ofzo, lijkt me.
Komt anders behoorlijk dicht in de buurt bij sadisme.
Je bent "bang" dat het pijn doet en je doet het toch.
quote:Het is ook niet zo dat wij "dierenbeulen" zijn, aangezien ik echt heel vaak te horen krijg dat mensen vinden dat wij ons teveel opofferen voor onze kat..Zijn die mensen ook getuige van jouw getreiter? Nee hé
Ik merk dan dat ze niet lang in mijn armen wilt zitten en ik ben bang dat zulke dingen haar echt heel "pijn" doen van binnen.
En toch ga je door
quote:Het heeft eigenlijk niet echt iets met sadisme te maken, anders zou ik haar echt vervelen zonder lief te doen ofzo, lijkt me.
Komt anders behoorlijk dicht in de buurt bij sadisme.
Je bent "bang" dat het pijn doet en je doet het toch.
quote:Het is ook niet zo dat wij "dierenbeulen" zijn, aangezien ik echt heel vaak te horen krijg dat mensen vinden dat wij ons teveel opofferen voor onze kat..Zijn die mensen ook getuige van jouw getreiter? Nee hé
dinsdag 16 september 2014 17:40
Maar ik snap dan niet waarom het wel beter gaat met haar dan op het begin? Ik heb een betere band met haar dan op het begin toen ze hier kwam en ze is ook echt een stuk relaxter dan toen ze hier aankwam. Als ze er ECHT zo onder leed, zou ze toch heel angstig en vol stress moeten overkomen?
Het klopt dat ze zich veel wast en krabt, maar dat deed ze ook toen ze hier aankwam. Het is ook niet dat ze BANG voor mij is!
Het klopt dat ze zich veel wast en krabt, maar dat deed ze ook toen ze hier aankwam. Het is ook niet dat ze BANG voor mij is!
dinsdag 16 september 2014 17:41
quote:milena1 schreef op 16 september 2014 @ 17:32:
Is het een Noorse kat, of is dit gewoon een Noorse manier van omgaan met katten?
Ik kan me niet voorstellen dat je echt zo achterlijk bent als dat je je in dit topic presenteert.I wish. Ik verdien mijn geld met mensen die zo met hun katten omgaan en werkelijk niet zien en ook niet willen geloven waarom poes nou zo bang/agressief/onzindelijk is.
Is het een Noorse kat, of is dit gewoon een Noorse manier van omgaan met katten?
Ik kan me niet voorstellen dat je echt zo achterlijk bent als dat je je in dit topic presenteert.I wish. Ik verdien mijn geld met mensen die zo met hun katten omgaan en werkelijk niet zien en ook niet willen geloven waarom poes nou zo bang/agressief/onzindelijk is.
dinsdag 16 september 2014 17:42
quote:katiecatherine schreef op 16 september 2014 @ 17:21:
[...]
Maar iedereen tilt toch wel eens zijn kat op om te knuffelen, ook al houd ze niet van om opgetild te worden? Ze wordt dan niet gek, maar ze wil liever niet in je armen. Ik zet haar dan ook weer neer, maar ik houd er van om haar even lekker in mijn armen te kroelen.
Nee ik doe dat niet. Heb ook een kat die niet opgetild wil worden. Dus doe ik dat niet, behalve eens in de zoveel maanden voor een ontwormpil die ze anders weer naar buiten gooit. Haar broer wordt graag opgetild, dus dat doe ik wel. Ik kan haar wel aaien als ze ergens ligt dus doe ik dat, ook al zou ik haar best graag eens willen optillen en knuffelen.
Voor jou.. Je weet precies wat de kat nodig heeft,je kunt het heel goed omschrijven en toch doe je het tegenovergestelde. Dat is niet fijn voor de kat. Ik zou manieren zoeken om dit gedrag af te leren. Bijvoorbeeld, elke keer dat je haar optilt stop je een euro in een pot. Wanneer je iets anders doet wat ze niet fijn vind ook. Voor dat geld koop je een mooi ding voor je kat. Slaapplek, verstopplek. Iets om het weer goed te maken. Hopelijk wordt het minder als het je te duur wordt..
[...]
Maar iedereen tilt toch wel eens zijn kat op om te knuffelen, ook al houd ze niet van om opgetild te worden? Ze wordt dan niet gek, maar ze wil liever niet in je armen. Ik zet haar dan ook weer neer, maar ik houd er van om haar even lekker in mijn armen te kroelen.
Nee ik doe dat niet. Heb ook een kat die niet opgetild wil worden. Dus doe ik dat niet, behalve eens in de zoveel maanden voor een ontwormpil die ze anders weer naar buiten gooit. Haar broer wordt graag opgetild, dus dat doe ik wel. Ik kan haar wel aaien als ze ergens ligt dus doe ik dat, ook al zou ik haar best graag eens willen optillen en knuffelen.
Voor jou.. Je weet precies wat de kat nodig heeft,je kunt het heel goed omschrijven en toch doe je het tegenovergestelde. Dat is niet fijn voor de kat. Ik zou manieren zoeken om dit gedrag af te leren. Bijvoorbeeld, elke keer dat je haar optilt stop je een euro in een pot. Wanneer je iets anders doet wat ze niet fijn vind ook. Voor dat geld koop je een mooi ding voor je kat. Slaapplek, verstopplek. Iets om het weer goed te maken. Hopelijk wordt het minder als het je te duur wordt..
dinsdag 16 september 2014 17:43
Heb je een diagnose? Je klinkt als een uitgelaten, druk persoon dat moeite heeft om rekening met anderen te houden.
In dat geval is erkennen dat je iets doet dat je eigenlijk beter kan laten, een stapje de goede kant op.
Nu nog met jezelf afspreken dat je ermee stopt. Je ouders kunnen je daar vast bij helpen.
In dat geval is erkennen dat je iets doet dat je eigenlijk beter kan laten, een stapje de goede kant op.
Nu nog met jezelf afspreken dat je ermee stopt. Je ouders kunnen je daar vast bij helpen.
