Werk & Studie
alle pijlers
Bang voor de toekomst na afstuderen
donderdag 13 juni 2013 11:42
Hoi allemaal,
Ik ben momenteel bezig met afstuderen, als alles goed verloopt krijg ik volgende week m'n diploma. Ik zal blij en trots zijn als ik mijn diploma heb gehaald.
Ik heb besloten om niet door te aan studeren, die master in mijn vakgebied lijkt me niet interessant en daarnaast kost het ook nog behoorlijk wat geld.
Ik ga straks dus op zoek naar een baan. Waarschijnlijk ga ik eerst een 'klein' baantje zoeken, zodat ik eerst maar even werk heb en geld binnen breng (ik woon samen in een koophuis). Maar nu ben ik dus bang voor de toekomst. Gisternacht kon ik er niet door slapen en kreeg ik een paniekaanval (iets wat ik nog nooit had gehad). Ik ga de arbeidsmarkt op als net afgestudeerde, dus geen echte werkervaring. De banen liggen al niet voor het oprapen in mijn werkcategorie dus wie gaat mij in godsnaam aannemen?? Ook al is het maar als medewerker ipv adviseur. Dat zie ik niet zo snel gebeuren. Nu ben ik bang dat ik dan heel lang blijf hangen in een laag baantje waar ik helemaal niet voor opgeleid ben en het gat op mijn CV steeds groter wordt voor de relevante werkervaring.
Voel me hier echt rot over.. Weet niet wat ik moet doen. Ik ga mijn uiterste best doen om een redelijke baan te vinden, maar zie het somber in.. En dan denk ik over een aantal jaar willen mijn vriend en ik aan kinderen beginnen, dus daarna ga ik waarschijnlijk al helemaal geen carriere meer maken.
Weet verder niet wat ik met dit topic wil eigenlijk. Gewoon even mijn verhaal kwijt denk ik.
Ik ben momenteel bezig met afstuderen, als alles goed verloopt krijg ik volgende week m'n diploma. Ik zal blij en trots zijn als ik mijn diploma heb gehaald.
Ik heb besloten om niet door te aan studeren, die master in mijn vakgebied lijkt me niet interessant en daarnaast kost het ook nog behoorlijk wat geld.
Ik ga straks dus op zoek naar een baan. Waarschijnlijk ga ik eerst een 'klein' baantje zoeken, zodat ik eerst maar even werk heb en geld binnen breng (ik woon samen in een koophuis). Maar nu ben ik dus bang voor de toekomst. Gisternacht kon ik er niet door slapen en kreeg ik een paniekaanval (iets wat ik nog nooit had gehad). Ik ga de arbeidsmarkt op als net afgestudeerde, dus geen echte werkervaring. De banen liggen al niet voor het oprapen in mijn werkcategorie dus wie gaat mij in godsnaam aannemen?? Ook al is het maar als medewerker ipv adviseur. Dat zie ik niet zo snel gebeuren. Nu ben ik bang dat ik dan heel lang blijf hangen in een laag baantje waar ik helemaal niet voor opgeleid ben en het gat op mijn CV steeds groter wordt voor de relevante werkervaring.
Voel me hier echt rot over.. Weet niet wat ik moet doen. Ik ga mijn uiterste best doen om een redelijke baan te vinden, maar zie het somber in.. En dan denk ik over een aantal jaar willen mijn vriend en ik aan kinderen beginnen, dus daarna ga ik waarschijnlijk al helemaal geen carriere meer maken.
Weet verder niet wat ik met dit topic wil eigenlijk. Gewoon even mijn verhaal kwijt denk ik.
donderdag 13 juni 2013 11:46
Wat heb je gestudeerd?
Je zou misschien kunnen beginnen met werken voor een stagebedrag, dan doe je wel ervaring op in je vakgebied maar kost je de werkgever veel minder. Bijvoorbeeld voor een half jaar?
En die crisis waar we nu in zitten duurt al wel heel lang maar er komt ooit een keer een eind aan. Niet heel erg druk over gaan lopen maken want dat is zinloos.
Je zou misschien kunnen beginnen met werken voor een stagebedrag, dan doe je wel ervaring op in je vakgebied maar kost je de werkgever veel minder. Bijvoorbeeld voor een half jaar?
En die crisis waar we nu in zitten duurt al wel heel lang maar er komt ooit een keer een eind aan. Niet heel erg druk over gaan lopen maken want dat is zinloos.
donderdag 13 juni 2013 11:48
De meesten zijn al een half jaar aan het solliciteren op een baan. Ik zou dus niet afwachten maar meteen nu beginnen met brieven sturen. En heb je nu geen bijbaan dan?
Enne... na mijn HBO heb ik achtereenvolgens in een fabriek gestaan, postbode geweest en outbound gebeld en een krantenwijk gehad. Maar langzamerhand ging het goed en nu heb ik mijn eigen kantoor binnen mijn vakgebied. Dus niet bang zijn voor je CV maar nu wel direct beginnen met solliciteren. Je toekomst begint nu.
Enne... na mijn HBO heb ik achtereenvolgens in een fabriek gestaan, postbode geweest en outbound gebeld en een krantenwijk gehad. Maar langzamerhand ging het goed en nu heb ik mijn eigen kantoor binnen mijn vakgebied. Dus niet bang zijn voor je CV maar nu wel direct beginnen met solliciteren. Je toekomst begint nu.
donderdag 13 juni 2013 11:51
quote:Olivia1975 schreef op 13 juni 2013 @ 11:46:
Wat heb je gestudeerd?
Je zou misschien kunnen beginnen met werken voor een stagebedrag, dan doe je wel ervaring op in je vakgebied maar kost je de werkgever veel minder. Bijvoorbeeld voor een half jaar?
En die crisis waar we nu in zitten duurt al wel heel lang maar er komt ooit een keer een eind aan. Niet heel erg druk over gaan lopen maken want dat is zinloos.Ik studeer communicatie. Bij mijn afstudeerstage van nu krijg ik maar ¤200 per maand. Aangezien de stufi straks weg alt is dat echt niet genoeg. Als ik ergens een stage kan krijgen waar ze me minstens ¤500 geven zou ik het prima vinden, maar ja waar vind ik dat? Deze stage vinden was al moeilijk genoeg. Ik mag hier trouwens wel door stagelopen maar dan krijg ik helemaal geen vergoeding meer! Daar pas ik voor..
Wat heb je gestudeerd?
Je zou misschien kunnen beginnen met werken voor een stagebedrag, dan doe je wel ervaring op in je vakgebied maar kost je de werkgever veel minder. Bijvoorbeeld voor een half jaar?
En die crisis waar we nu in zitten duurt al wel heel lang maar er komt ooit een keer een eind aan. Niet heel erg druk over gaan lopen maken want dat is zinloos.Ik studeer communicatie. Bij mijn afstudeerstage van nu krijg ik maar ¤200 per maand. Aangezien de stufi straks weg alt is dat echt niet genoeg. Als ik ergens een stage kan krijgen waar ze me minstens ¤500 geven zou ik het prima vinden, maar ja waar vind ik dat? Deze stage vinden was al moeilijk genoeg. Ik mag hier trouwens wel door stagelopen maar dan krijg ik helemaal geen vergoeding meer! Daar pas ik voor..
donderdag 13 juni 2013 11:53
Ik denk dat het vooral belangrijk is dat je 'gaten in het cv' kunt verklaren. Als jij altijd hebt gewerkt laat je wel zien dat je verantwoordelijkheid neemt etc. en hard werkt voor je geld is dat wel een positief punt. Verder zie ik ook dat de banen niet voor het oprapen liggen, denk dat je ook een beetje geluk moet hebben. Aan iedereen vertellen dat je werk zoekt, een profiel aanmaken op linkedin? Verder zoveel mogelijk sollicitatiebrieven eruit doen en niet bang zijn dat dit geen droombaan is. Als je in de tussentijd wat geld verdient en wat ervaring opdoet is het toch prima? Ik zou niet te kieskeurig zijn. Heb je al stage gelopen? Dat zorgt er wel voor dat je toch wat ervaring opdoet waardoor je misschien een streepje voor hebt op anderen die net zijn afgestudeerd.
donderdag 13 juni 2013 11:55
quote:Louba schreef op 13 juni 2013 @ 11:48:
De meesten zijn al een half jaar aan het solliciteren op een baan. Ik zou dus niet afwachten maar meteen nu beginnen met brieven sturen. En heb je nu geen bijbaan dan?
Enne... na mijn HBO heb ik achtereenvolgens in een fabriek gestaan, postbode geweest en outbound gebeld en een krantenwijk gehad. Maar langzamerhand ging het goed en nu heb ik mijn eigen kantoor binnen mijn vakgebied. Dus niet bang zijn voor je CV maar nu wel direct beginnen met solliciteren. Je toekomst begint nu.
Ik heb nu geen bijbaan omdat ik nog een aantal weken fulltime stageloop.
Ik wil inderdaad wel beginnen met solliciteren maar de meeste functies vragen om jaren relevante werkervaring. En daarnaast weet ik niet wat ik moet zeggen.. ik ben bíjna afgestudeerd maar nog niet..?
De meesten zijn al een half jaar aan het solliciteren op een baan. Ik zou dus niet afwachten maar meteen nu beginnen met brieven sturen. En heb je nu geen bijbaan dan?
Enne... na mijn HBO heb ik achtereenvolgens in een fabriek gestaan, postbode geweest en outbound gebeld en een krantenwijk gehad. Maar langzamerhand ging het goed en nu heb ik mijn eigen kantoor binnen mijn vakgebied. Dus niet bang zijn voor je CV maar nu wel direct beginnen met solliciteren. Je toekomst begint nu.
Ik heb nu geen bijbaan omdat ik nog een aantal weken fulltime stageloop.
Ik wil inderdaad wel beginnen met solliciteren maar de meeste functies vragen om jaren relevante werkervaring. En daarnaast weet ik niet wat ik moet zeggen.. ik ben bíjna afgestudeerd maar nog niet..?
donderdag 13 juni 2013 11:59
Als je dit al moeilijk vind na je studie communicatie... Sorry, ik wil je niet afkraken. Maar je kan niet bedenken dat je schrijft: per 1 juli heb ik mijn diploma behaald en ben vanaf dan fulltime beschikbaar? En jaren relevante werkervaring heb je toch? Via stages en dergelijke.
Laat je niet zo snel afschrikken en zie niet zoveel apen en beren op de weg. Anders kom je nooit aan een baan!
Laat je niet zo snel afschrikken en zie niet zoveel apen en beren op de weg. Anders kom je nooit aan een baan!
donderdag 13 juni 2013 12:01
donderdag 13 juni 2013 12:03
Herkenbaar TO. Ik ben nu ook mijn bachelor aan het afronden en zit met dezelfde dingen.
Maar...ik heb juist gekozen om (hoewel ik best wel klaar ben met dat studeren) wel die master te doen. Het duurt maar 1 of 2 jaar en het is wel echt een voordeel als je een master hebt gedaan (vooral in mijn studiegebied). Dus die optie zou ik toch nog even overwegen.
Verder NU (of eigenlijk 2 maanden geleden al) beginnen met solliciteren. Relevante werkervaring heb je idd niet maar 'nee' heb je al, 'ja' kun je nog krijgen. Niet geschoten altijd mis.
Verder zou je nog kunnen kijken om 1 of 2 dagen per week vrijwilligerswerk of onbetaalde stage te doen (en dan daarnaast gewoon een baantje voor wat inkomen. Mijn oud huisgenote heeft dat gedaan en na 3 maanden werd die dag vrijwilligerswerk omgezet in betaald werk. Het is dan wel maar 1 dag, maar het is wel relevante werkervaring die ze op haar CV kan zetten.
Maar...ik heb juist gekozen om (hoewel ik best wel klaar ben met dat studeren) wel die master te doen. Het duurt maar 1 of 2 jaar en het is wel echt een voordeel als je een master hebt gedaan (vooral in mijn studiegebied). Dus die optie zou ik toch nog even overwegen.
Verder NU (of eigenlijk 2 maanden geleden al) beginnen met solliciteren. Relevante werkervaring heb je idd niet maar 'nee' heb je al, 'ja' kun je nog krijgen. Niet geschoten altijd mis.
Verder zou je nog kunnen kijken om 1 of 2 dagen per week vrijwilligerswerk of onbetaalde stage te doen (en dan daarnaast gewoon een baantje voor wat inkomen. Mijn oud huisgenote heeft dat gedaan en na 3 maanden werd die dag vrijwilligerswerk omgezet in betaald werk. Het is dan wel maar 1 dag, maar het is wel relevante werkervaring die ze op haar CV kan zetten.
donderdag 13 juni 2013 12:10
Ik begrijp je! Ik ben ook volgende week waarschijnlijk afgestudeerd (maatschappelijk werk en dienstverlening) en al een tijdje aan het solliciteren. Vacatures zijn er bijna geen en als ze er zijn, komen er 150 brieven op binnen. Ik heb al een flink aantal open sollicitaties de deur uit gedaan, maar krijg dan steeds te horen dat er geen vacatures zijn. Ik woon ook samen in een koophuis en kan me ook best wel zorgen maken om de toekomst. Maar ik heb wel een bijbaan in de horeca en kan daar de komende maanden in ieder geval veel werken. Een inkomen heb ik dus. Maar ik wil juist zo graag als maatschappelijk werker aan de gang, omdat ik dat zo ontzettend leuk vind en ook echt bij me past. En wat nou als ik in het najaar nog geen werk heb? Dan kan ik ook minder terecht bij mijn bijbaan en kan ik niet eens de vaste lasten betalen. Nu is het wel zo dat mijn vriend die ook alleen kan dragen, maar ik wil niet financieel afhankelijk zijn van hem.
Ik herken wat jij schrijft over het krijgen van kinderen. Wij willen ook graag over een aantal jaar kindjes krijgen en ik wil graag voor die tijd een basis leggen voor mijn carriere. Het is gewoon echt een lastige tijd nu! Ik ben wel van mening dat als je wíl werken, je kunt werken. Maar ik heb natuurlijk niet voor niets gestudeerd..
Ik herken wat jij schrijft over het krijgen van kinderen. Wij willen ook graag over een aantal jaar kindjes krijgen en ik wil graag voor die tijd een basis leggen voor mijn carriere. Het is gewoon echt een lastige tijd nu! Ik ben wel van mening dat als je wíl werken, je kunt werken. Maar ik heb natuurlijk niet voor niets gestudeerd..
donderdag 13 juni 2013 12:10
Ik zou me bij veel uitzendbureaus inschrijven en toch mikken op een baan in de communicatie. Niet te moeilijk doen over geen/weinig ervaring in dit vakgebied en gewoon solliciteren. Wie weet heb je geluk en kom je er zo toch tussen. Niet geschoten is zeker weten mis!
Schrijf je ook in bij bureaus die zich specialiseren in (ondersteunende) functies in projecten.
En je stage is toch ook werkervaring? Heb je tijdens je studie dingen gedaan die interessant kunnen zijn voor een werkgever?
Schrijf je ook in bij bureaus die zich specialiseren in (ondersteunende) functies in projecten.
En je stage is toch ook werkervaring? Heb je tijdens je studie dingen gedaan die interessant kunnen zijn voor een werkgever?
donderdag 13 juni 2013 13:04
quote:Louba schreef op 13 juni 2013 @ 11:59:
Als je dit al moeilijk vind na je studie communicatie... Sorry, ik wil je niet afkraken. Maar je kan niet bedenken dat je schrijft: per 1 juli heb ik mijn diploma behaald en ben vanaf dan fulltime beschikbaar? En jaren relevante werkervaring heb je toch? Via stages en dergelijke.
Laat je niet zo snel afschrikken en zie niet zoveel apen en beren op de weg. Anders kom je nooit aan een baan!
Thanks for kicking me while I'm down. Ik zeg ik voel me er rot over en dan ga je zulke opmerkingen maken. Maar het klopt inderdaad dat ik dat kan schrijven. Ik heb dit ook nog nooit eerder meegemaakt, nooit serieus gesolliciteert dusja, het spijt me als ik dan niet precies weet wat ik moet schrijven.
En mijn stages zijn bij elkaar opgeteld samen nog niet eens een jaar. Plus ik neem aan dat werkgevers dat niet als serieuze werkervaring zien.
Als je dit al moeilijk vind na je studie communicatie... Sorry, ik wil je niet afkraken. Maar je kan niet bedenken dat je schrijft: per 1 juli heb ik mijn diploma behaald en ben vanaf dan fulltime beschikbaar? En jaren relevante werkervaring heb je toch? Via stages en dergelijke.
Laat je niet zo snel afschrikken en zie niet zoveel apen en beren op de weg. Anders kom je nooit aan een baan!
Thanks for kicking me while I'm down. Ik zeg ik voel me er rot over en dan ga je zulke opmerkingen maken. Maar het klopt inderdaad dat ik dat kan schrijven. Ik heb dit ook nog nooit eerder meegemaakt, nooit serieus gesolliciteert dusja, het spijt me als ik dan niet precies weet wat ik moet schrijven.
En mijn stages zijn bij elkaar opgeteld samen nog niet eens een jaar. Plus ik neem aan dat werkgevers dat niet als serieuze werkervaring zien.
donderdag 13 juni 2013 13:06
quote:merano schreef op 13 juni 2013 @ 12:01:
Wat heb je dan? Een WO bachelor?
Of een hbo communicatie?
In mijn omgeving worden mensen met een master trouwens ook gewoon als medewerker aangenomen, hoor. Die komen echt niet zonder werkervaring binnen als adviseur.Ja HBO communicatie. Ik kan het me ook wel voorstellen dat werkgevers mensen zonder ervaring niet meteen als adviseur aannemen (HBO of master)..
Wat heb je dan? Een WO bachelor?
Of een hbo communicatie?
In mijn omgeving worden mensen met een master trouwens ook gewoon als medewerker aangenomen, hoor. Die komen echt niet zonder werkervaring binnen als adviseur.Ja HBO communicatie. Ik kan het me ook wel voorstellen dat werkgevers mensen zonder ervaring niet meteen als adviseur aannemen (HBO of master)..
donderdag 13 juni 2013 13:10
quote:Orzoo schreef op 13 juni 2013 @ 12:03:
Herkenbaar TO. Ik ben nu ook mijn bachelor aan het afronden en zit met dezelfde dingen.
Maar...ik heb juist gekozen om (hoewel ik best wel klaar ben met dat studeren) wel die master te doen. Het duurt maar 1 of 2 jaar en het is wel echt een voordeel als je een master hebt gedaan (vooral in mijn studiegebied). Dus die optie zou ik toch nog even overwegen.
Verder NU (of eigenlijk 2 maanden geleden al) beginnen met solliciteren. Relevante werkervaring heb je idd niet maar 'nee' heb je al, 'ja' kun je nog krijgen. Niet geschoten altijd mis.
Verder zou je nog kunnen kijken om 1 of 2 dagen per week vrijwilligerswerk of onbetaalde stage te doen (en dan daarnaast gewoon een baantje voor wat inkomen. Mijn oud huisgenote heeft dat gedaan en na 3 maanden werd die dag vrijwilligerswerk omgezet in betaald werk. Het is dan wel maar 1 dag, maar het is wel relevante werkervaring die ze op haar CV kan zetten.
Fijn dat je het herkent! Ben ik tenminste niet de enige met deze zorgen.
Ik ga het ook wel serieus proberen, maar ik ben gewoon heel bang dat het vanwege het gebrek aan werkervaring niks wordt. Aan de andere kant.. wie weet heb ik geluk.
Ik ben (inderdaad net als jij) echt heel erg klaar met studeren, ik vind het wel mooi geweest! Ik wil in ieder geval eerst een poging doen om een baan te vinden, mocht dit niks worden kan ik er na een tijdje alsnog voor kiezen om een master te gaan doen (wellicht in een andere richting).
Herkenbaar TO. Ik ben nu ook mijn bachelor aan het afronden en zit met dezelfde dingen.
Maar...ik heb juist gekozen om (hoewel ik best wel klaar ben met dat studeren) wel die master te doen. Het duurt maar 1 of 2 jaar en het is wel echt een voordeel als je een master hebt gedaan (vooral in mijn studiegebied). Dus die optie zou ik toch nog even overwegen.
Verder NU (of eigenlijk 2 maanden geleden al) beginnen met solliciteren. Relevante werkervaring heb je idd niet maar 'nee' heb je al, 'ja' kun je nog krijgen. Niet geschoten altijd mis.
Verder zou je nog kunnen kijken om 1 of 2 dagen per week vrijwilligerswerk of onbetaalde stage te doen (en dan daarnaast gewoon een baantje voor wat inkomen. Mijn oud huisgenote heeft dat gedaan en na 3 maanden werd die dag vrijwilligerswerk omgezet in betaald werk. Het is dan wel maar 1 dag, maar het is wel relevante werkervaring die ze op haar CV kan zetten.
Fijn dat je het herkent! Ben ik tenminste niet de enige met deze zorgen.
Ik ga het ook wel serieus proberen, maar ik ben gewoon heel bang dat het vanwege het gebrek aan werkervaring niks wordt. Aan de andere kant.. wie weet heb ik geluk.
Ik ben (inderdaad net als jij) echt heel erg klaar met studeren, ik vind het wel mooi geweest! Ik wil in ieder geval eerst een poging doen om een baan te vinden, mocht dit niks worden kan ik er na een tijdje alsnog voor kiezen om een master te gaan doen (wellicht in een andere richting).
donderdag 13 juni 2013 13:14
quote:maud85 schreef op 13 juni 2013 @ 12:10:
Ik begrijp je! Ik ben ook volgende week waarschijnlijk afgestudeerd (maatschappelijk werk en dienstverlening) en al een tijdje aan het solliciteren. Vacatures zijn er bijna geen en als ze er zijn, komen er 150 brieven op binnen. Ik heb al een flink aantal open sollicitaties de deur uit gedaan, maar krijg dan steeds te horen dat er geen vacatures zijn. Ik woon ook samen in een koophuis en kan me ook best wel zorgen maken om de toekomst. Maar ik heb wel een bijbaan in de horeca en kan daar de komende maanden in ieder geval veel werken. Een inkomen heb ik dus. Maar ik wil juist zo graag als maatschappelijk werker aan de gang, omdat ik dat zo ontzettend leuk vind en ook echt bij me past. En wat nou als ik in het najaar nog geen werk heb? Dan kan ik ook minder terecht bij mijn bijbaan en kan ik niet eens de vaste lasten betalen. Nu is het wel zo dat mijn vriend die ook alleen kan dragen, maar ik wil niet financieel afhankelijk zijn van hem.
Ik herken wat jij schrijft over het krijgen van kinderen. Wij willen ook graag over een aantal jaar kindjes krijgen en ik wil graag voor die tijd een basis leggen voor mijn carriere. Het is gewoon echt een lastige tijd nu! Ik ben wel van mening dat als je wíl werken, je kunt werken. Maar ik heb natuurlijk niet voor niets gestudeerd..
Fijn dat je dit herkent. Ik heb inderdaad ook verhalen gehoord over functies waar wel honderden sollicitatiebrieven binnenkomen. Wel goed dat je al zo actief bezig bent.
Ik heb dezelfde situatie, mijn vriend kan de vaste lasten wel aan, maar ik wil niet financieel afhankelijk van hem zijn, plus dan kunnen we niks sparen en niet echt 'lekker leven'. Ik moet dus sowieso werken (en dat wil ik ook graag!).
Ik krijg ook het gevoel als ik er helemaal over na ga denken dat ik voor niks heb gestudeerd, als niemand me gaat aannemen en ik misschien niet eens in mijn vakgebied kan gaan werken. Maar ik weet zelf ook wel dat het geen zin heeft om bij de pakken neer te gaan zitten. Soms heb ik gewoon buien dat ik me er heel erg zorgen over ga maken.
Ik begrijp je! Ik ben ook volgende week waarschijnlijk afgestudeerd (maatschappelijk werk en dienstverlening) en al een tijdje aan het solliciteren. Vacatures zijn er bijna geen en als ze er zijn, komen er 150 brieven op binnen. Ik heb al een flink aantal open sollicitaties de deur uit gedaan, maar krijg dan steeds te horen dat er geen vacatures zijn. Ik woon ook samen in een koophuis en kan me ook best wel zorgen maken om de toekomst. Maar ik heb wel een bijbaan in de horeca en kan daar de komende maanden in ieder geval veel werken. Een inkomen heb ik dus. Maar ik wil juist zo graag als maatschappelijk werker aan de gang, omdat ik dat zo ontzettend leuk vind en ook echt bij me past. En wat nou als ik in het najaar nog geen werk heb? Dan kan ik ook minder terecht bij mijn bijbaan en kan ik niet eens de vaste lasten betalen. Nu is het wel zo dat mijn vriend die ook alleen kan dragen, maar ik wil niet financieel afhankelijk zijn van hem.
Ik herken wat jij schrijft over het krijgen van kinderen. Wij willen ook graag over een aantal jaar kindjes krijgen en ik wil graag voor die tijd een basis leggen voor mijn carriere. Het is gewoon echt een lastige tijd nu! Ik ben wel van mening dat als je wíl werken, je kunt werken. Maar ik heb natuurlijk niet voor niets gestudeerd..
Fijn dat je dit herkent. Ik heb inderdaad ook verhalen gehoord over functies waar wel honderden sollicitatiebrieven binnenkomen. Wel goed dat je al zo actief bezig bent.
Ik heb dezelfde situatie, mijn vriend kan de vaste lasten wel aan, maar ik wil niet financieel afhankelijk van hem zijn, plus dan kunnen we niks sparen en niet echt 'lekker leven'. Ik moet dus sowieso werken (en dat wil ik ook graag!).
Ik krijg ook het gevoel als ik er helemaal over na ga denken dat ik voor niks heb gestudeerd, als niemand me gaat aannemen en ik misschien niet eens in mijn vakgebied kan gaan werken. Maar ik weet zelf ook wel dat het geen zin heeft om bij de pakken neer te gaan zitten. Soms heb ik gewoon buien dat ik me er heel erg zorgen over ga maken.
donderdag 13 juni 2013 13:15
Wat denk je dat werkgevers straks gaan doen met de houding die je jezelf nu aanmeet? Echt hoor, verman jezelf en probéér het gewoon. Je hele topic heeft een air van hulpeloosheid over zich. En je bent niet hulpeloos, gewoon schouders eronder en alles aanpakken.
Ik ben ook HBO afgestudeerd en heb daarna fabriekswerk gedaan schreef ik al. En heb nu mijn eigen kantoor opgezet sinds dit jaar binnen mijn branche. Alles is mogelijk als je jezelf ertoe zet.
Ik ben ook HBO afgestudeerd en heb daarna fabriekswerk gedaan schreef ik al. En heb nu mijn eigen kantoor opgezet sinds dit jaar binnen mijn branche. Alles is mogelijk als je jezelf ertoe zet.
donderdag 13 juni 2013 13:15
Je zult toch ergens moeten beginnen. Dus ga gewoon als een speer solliciteren. Van niets doen weet je zeker dat je niet aan het werk komt. En een jaar stage is altijd beter dan helemaal geen ervaring.
Een beetje in jezelf geloven is ook wel nodig. Als je vooraf begint te paniekeren dan helpt je dat totaal niet. Jij moet werkgevers overtuigen dat ze jou moeten aannemen. Als jij jezelf kunt 'verkopen' dan heb je gelijk een streepje voor bij een toekomstige werkgever dan iemand die dat totaal niet kan.
Een beetje in jezelf geloven is ook wel nodig. Als je vooraf begint te paniekeren dan helpt je dat totaal niet. Jij moet werkgevers overtuigen dat ze jou moeten aannemen. Als jij jezelf kunt 'verkopen' dan heb je gelijk een streepje voor bij een toekomstige werkgever dan iemand die dat totaal niet kan.
donderdag 13 juni 2013 13:18
quote:dubiootje schreef op 13 juni 2013 @ 12:22:
Wat ben je over een paar jaar van plan dan? Het lijkt me verstandig om je loopbaan op langere termijn te plannen. Waarom verwacht je over een paar jaar helemaal geen carrière te maken?Nou wij willen over +/- 5 jaar aan kinderen beginnen. Als ik zo negatief denk ben ik bang dat ik dan nog steeds geen redelijke baan heb gevonden en na het krigjen van kinderen is ook niet een fantastisch moment om nog een mooie carriere te gaan maken. Niet dat ik dan niet meer wil werken hoor, maar het kan dan waarschijnlijk niet meer fulltime en dat maakt het (naar mijn idee) lastiger.
Wat ben je over een paar jaar van plan dan? Het lijkt me verstandig om je loopbaan op langere termijn te plannen. Waarom verwacht je over een paar jaar helemaal geen carrière te maken?Nou wij willen over +/- 5 jaar aan kinderen beginnen. Als ik zo negatief denk ben ik bang dat ik dan nog steeds geen redelijke baan heb gevonden en na het krigjen van kinderen is ook niet een fantastisch moment om nog een mooie carriere te gaan maken. Niet dat ik dan niet meer wil werken hoor, maar het kan dan waarschijnlijk niet meer fulltime en dat maakt het (naar mijn idee) lastiger.
donderdag 13 juni 2013 13:22
quote:akcos schreef op 13 juni 2013 @ 13:04:
[...]
Thanks for kicking me while I'm down. Ik zeg ik voel me er rot over en dan ga je zulke opmerkingen maken. Maar het klopt inderdaad dat ik dat kan schrijven. Ik heb dit ook nog nooit eerder meegemaakt, nooit serieus gesolliciteert dusja, het spijt me als ik dan niet precies weet wat ik moet schrijven.
En mijn stages zijn bij elkaar opgeteld samen nog niet eens een jaar. Plus ik neem aan dat werkgevers dat niet als serieuze werkervaring zien.
Ik vind eerlijk gezegd wel dat je je wel heel snel down voelt of zorgen maakt. Je bent nog niet eens bezig met solliciteren toch? Je hebt toch nog geen enkele brief verstuurd, laat staan een afwijziging gehad? Waarom niet gewoon eerst met goede moed daar aan beginnen? Als je dan na een half jaar of langer nog niks gevonden hebt dan snap ik dat je je rot voelt, maar nu al? Misschien valt het hartstikke mee. Natuurlijk is het een lastige tijd nu, maar ik heb ook met 2 brieven schrijven (2x open sollicitatie) een leuke baan kunnen vinden een jaar geleden. Wie weet lukt jou dat ook gewoon. Je hebt toch een mooi diploma?
Zorg wel dat er, zeker bij jou als afgestudeerd student hbo communicatie, geen taalfouten in je brieven staan (gesolliciteerd is met een -d). Sorry, kon het niet laten.
[...]
Thanks for kicking me while I'm down. Ik zeg ik voel me er rot over en dan ga je zulke opmerkingen maken. Maar het klopt inderdaad dat ik dat kan schrijven. Ik heb dit ook nog nooit eerder meegemaakt, nooit serieus gesolliciteert dusja, het spijt me als ik dan niet precies weet wat ik moet schrijven.
En mijn stages zijn bij elkaar opgeteld samen nog niet eens een jaar. Plus ik neem aan dat werkgevers dat niet als serieuze werkervaring zien.
Ik vind eerlijk gezegd wel dat je je wel heel snel down voelt of zorgen maakt. Je bent nog niet eens bezig met solliciteren toch? Je hebt toch nog geen enkele brief verstuurd, laat staan een afwijziging gehad? Waarom niet gewoon eerst met goede moed daar aan beginnen? Als je dan na een half jaar of langer nog niks gevonden hebt dan snap ik dat je je rot voelt, maar nu al? Misschien valt het hartstikke mee. Natuurlijk is het een lastige tijd nu, maar ik heb ook met 2 brieven schrijven (2x open sollicitatie) een leuke baan kunnen vinden een jaar geleden. Wie weet lukt jou dat ook gewoon. Je hebt toch een mooi diploma?
Zorg wel dat er, zeker bij jou als afgestudeerd student hbo communicatie, geen taalfouten in je brieven staan (gesolliciteerd is met een -d). Sorry, kon het niet laten.
donderdag 13 juni 2013 13:25
Louba en Olivia jullie hebben gelijk, het is niet dat ik altijd zo negatief denk hoor! Maar nu het steeds dichter bij komt wordt ik wel steeds banger. Maar ik kán mezelf verkopen, heb ook nog m'n looks mee en kan goed praten. Ik moet gewoon mijn uiterste best gaan doen om iets te vinden op alle mogelijke manieren.
Maar omdat ik gister echt een paniekaanval kreeg wilde ik hier graag even mijn angsten neerschrijven, voor herkenning en misschien tips op ervaringen. Ik ben geen hulpeloos mens, al snap ik dat dat hier misschien een beetje zo overkomt. Ik wilde gewoon graag even mijn zorgen afschrijven!
Bedankt voor de adviezen iedereen, aan sommige dingen heb ik zeker wat. Voor mij is het straks ook een heel vreemd gevoel om niet meer (na al die jaren) te studeren maar de wijde wereld in te gaan.
Maar omdat ik gister echt een paniekaanval kreeg wilde ik hier graag even mijn angsten neerschrijven, voor herkenning en misschien tips op ervaringen. Ik ben geen hulpeloos mens, al snap ik dat dat hier misschien een beetje zo overkomt. Ik wilde gewoon graag even mijn zorgen afschrijven!
Bedankt voor de adviezen iedereen, aan sommige dingen heb ik zeker wat. Voor mij is het straks ook een heel vreemd gevoel om niet meer (na al die jaren) te studeren maar de wijde wereld in te gaan.
donderdag 13 juni 2013 13:30
quote:tulpje21 schreef op 13 juni 2013 @ 13:22:
[...]
Ik vind eerlijk gezegd wel dat je je wel heel snel down voelt of zorgen maakt. Je bent nog niet eens bezig met solliciteren toch? Je hebt toch nog geen enkele brief verstuurd, laat staan een afwijziging gehad? Waarom niet gewoon eerst met goede moed daar aan beginnen? Als je dan na een half jaar of langer nog niks gevonden hebt dan snap ik dat je je rot voelt, maar nu al? Misschien valt het hartstikke mee. Natuurlijk is het een lastige tijd nu, maar ik heb ook met 2 brieven schrijven (2x open sollicitatie) een leuke baan kunnen vinden een jaar geleden. Wie weet lukt jou dat ook gewoon. Je hebt toch een mooi diploma?
Zorg wel dat er, zeker bij jou als afgestudeerd student hbo communicatie, geen taalfouten in je brieven staan (gesolliciteerd is met een -d). Sorry, kon het niet laten.
Ja ik ben ook wel een persoon die zich snel down voelt eigenlijk, weet niet wat ik daar zo snel aan kan veranderen. Het is wel zo dat mensen met tig afwijzingen écht een goede reden hebben om zich rot te voelen. Maar omdat ik vind het gewoon een eng gevoel dat ik niet weet wat er gaat komen en daarnaast weet dat het een moeilijke tijd is en veel verhalen hoor van mensen die geen baan kunnen vinden.
Enne ja ik moet me schamen voor die taalfout, ik ben taalkundig sterk maar het enige waar ik heel slecht in ben zijn -d's en -t's. Plus ik typ hier bij viva natuurlijk ook snel dus dan let ik er niet zo goed op hehe! Maar is helemaal waar hoor! Ik moet er goed op letten dat ik geen fouten in mijn brieven maak!
[...]
Ik vind eerlijk gezegd wel dat je je wel heel snel down voelt of zorgen maakt. Je bent nog niet eens bezig met solliciteren toch? Je hebt toch nog geen enkele brief verstuurd, laat staan een afwijziging gehad? Waarom niet gewoon eerst met goede moed daar aan beginnen? Als je dan na een half jaar of langer nog niks gevonden hebt dan snap ik dat je je rot voelt, maar nu al? Misschien valt het hartstikke mee. Natuurlijk is het een lastige tijd nu, maar ik heb ook met 2 brieven schrijven (2x open sollicitatie) een leuke baan kunnen vinden een jaar geleden. Wie weet lukt jou dat ook gewoon. Je hebt toch een mooi diploma?
Zorg wel dat er, zeker bij jou als afgestudeerd student hbo communicatie, geen taalfouten in je brieven staan (gesolliciteerd is met een -d). Sorry, kon het niet laten.
Ja ik ben ook wel een persoon die zich snel down voelt eigenlijk, weet niet wat ik daar zo snel aan kan veranderen. Het is wel zo dat mensen met tig afwijzingen écht een goede reden hebben om zich rot te voelen. Maar omdat ik vind het gewoon een eng gevoel dat ik niet weet wat er gaat komen en daarnaast weet dat het een moeilijke tijd is en veel verhalen hoor van mensen die geen baan kunnen vinden.
Enne ja ik moet me schamen voor die taalfout, ik ben taalkundig sterk maar het enige waar ik heel slecht in ben zijn -d's en -t's. Plus ik typ hier bij viva natuurlijk ook snel dus dan let ik er niet zo goed op hehe! Maar is helemaal waar hoor! Ik moet er goed op letten dat ik geen fouten in mijn brieven maak!
donderdag 13 juni 2013 13:37
Begin nu gewoon met stap 1.
1. Maak je cv op orde
2. Schrijf je in bij elk uitzendbureau in je buurt.
3. Solliciteer op elke vacature die ook maar in de buurt komt van je vakgebied.
4. Geen werk = een werkdag maken van je werkloze bestaan. Dus de hele dag zoeken naar vacatures, je netwerk inschakelen om werk te krijgen, sollicitatiebrieven sturen enzovoort.
We leven nú, 13 juni 2013. En niet 13 juni 2018...
1. Maak je cv op orde
2. Schrijf je in bij elk uitzendbureau in je buurt.
3. Solliciteer op elke vacature die ook maar in de buurt komt van je vakgebied.
4. Geen werk = een werkdag maken van je werkloze bestaan. Dus de hele dag zoeken naar vacatures, je netwerk inschakelen om werk te krijgen, sollicitatiebrieven sturen enzovoort.
We leven nú, 13 juni 2013. En niet 13 juni 2018...
donderdag 13 juni 2013 13:43
Het is zeker weten mogelijk carrière te maken/een leuke en interessante baan te hebben met een gezin. Maar dan kun je vaak niet 2 dagen per week gaan werken en zul je er bepaalde dingen voor moeten 'opgeven' dus. Ik ken vrouwen die het doen. Ik doe het ze niet na (heb nooit een kinderwens gehad) maar het kan wel. De vraag is natuurlijk wel of jij het op die manier wilt.
Alleen zou ik me daar nu nog niet zo druk over maken. Komt tijd komt raad. Gewoon aan het werk gaan en dan zie je vanzelf hoe het loopt. Zo doen we dat voor een groot deel allemaal.
Alleen zou ik me daar nu nog niet zo druk over maken. Komt tijd komt raad. Gewoon aan het werk gaan en dan zie je vanzelf hoe het loopt. Zo doen we dat voor een groot deel allemaal.
