Werk & Studie
alle pijlers
Combinatie studie tandheelkunde en kinderen
woensdag 11 januari 2012 18:26
Hallo,
Zijn er mensen die momenteel tandheelkunde studeren? Kan iemand mij vertellen hoe zwaar de studie is en of deze te combineren is met een klein kind of zwangerschap? Ik weet dat de studie op zich al heel zwaar is, en dat het met een klein kind alleen maar moeilijker kan worden.
Momenteel werk ik aan een universiteit als onderzoeker. Ik ben gevraagd om na te denken om te promoveren, maar daar zie ik van af. Ik voel me in mijn huidige baan niet op mijn plek en twijfel heel erg of onderzoek niet te theoretisch voor mij is. Ik wil nu onderzoeken of ik de switch naar tandheelkunde kan maken, of dat het wel een heel grote uitdaging wordt.
Twee jaar geleden heb ik ook nagedacht over tandheelkunde; voor mij niet zo'n gekke gedachte omdat ik uit een tandartsen familie kom (moeder, opa, tante, neef). Het is een gevarieerde job, concreet en praktisch, maar ook uitdagend in de zin dat je diagnostiseert en oplossingen bedenkt en uitvoert. Daarnaast heb je veel sociale contacten en ben je (mogelijk) eigen baas.
Ik heb al een bachelor's en twee masters in (neuro)psychologie en heb ik tijdens mijn studie een aantal anatomie-vakken gehad waardoor ik misschien een beetje basis heb. Leren gaat mij over het algemeen goed af, nog nooit een her moeten doen, al waren het 6-en en 7's.
Ik ben nu 31 jaar en heb ik ook de wens om binnen een jaar zwanger te raken. Ik zou bovendien een jaar moeten uittrekken om deficiënties weg te werken (deels in combinatie met mijn huidige baan). En dan nog door de loting komen! Kortom, genoeg uitdagingen en hobbels.
Financieel wordt het krap, maar haalbaar. Ik ben bereid om keihard te werken aan de deficiënties en keihard te duimen om ingeloot te worden. Daarna wordt het natuurlijk ook een zware periode van minstens 6 jaar met kind en zware studie. Ook als ik binnen de komende 6 jaar eventueel een 2e en/of 3e kind wil wordt het er niet makkelijker op. Daarom ook nog de vraag: is het mogelijk om na je 3e jaar bachelor een jaar te pauzeren (voor een eventuele 2e?).
Ik ben erg benieuwd naar ervaringen en tips. Dank alvast voor het meedenken!
Groetjes, Zeph
Zijn er mensen die momenteel tandheelkunde studeren? Kan iemand mij vertellen hoe zwaar de studie is en of deze te combineren is met een klein kind of zwangerschap? Ik weet dat de studie op zich al heel zwaar is, en dat het met een klein kind alleen maar moeilijker kan worden.
Momenteel werk ik aan een universiteit als onderzoeker. Ik ben gevraagd om na te denken om te promoveren, maar daar zie ik van af. Ik voel me in mijn huidige baan niet op mijn plek en twijfel heel erg of onderzoek niet te theoretisch voor mij is. Ik wil nu onderzoeken of ik de switch naar tandheelkunde kan maken, of dat het wel een heel grote uitdaging wordt.
Twee jaar geleden heb ik ook nagedacht over tandheelkunde; voor mij niet zo'n gekke gedachte omdat ik uit een tandartsen familie kom (moeder, opa, tante, neef). Het is een gevarieerde job, concreet en praktisch, maar ook uitdagend in de zin dat je diagnostiseert en oplossingen bedenkt en uitvoert. Daarnaast heb je veel sociale contacten en ben je (mogelijk) eigen baas.
Ik heb al een bachelor's en twee masters in (neuro)psychologie en heb ik tijdens mijn studie een aantal anatomie-vakken gehad waardoor ik misschien een beetje basis heb. Leren gaat mij over het algemeen goed af, nog nooit een her moeten doen, al waren het 6-en en 7's.
Ik ben nu 31 jaar en heb ik ook de wens om binnen een jaar zwanger te raken. Ik zou bovendien een jaar moeten uittrekken om deficiënties weg te werken (deels in combinatie met mijn huidige baan). En dan nog door de loting komen! Kortom, genoeg uitdagingen en hobbels.
Financieel wordt het krap, maar haalbaar. Ik ben bereid om keihard te werken aan de deficiënties en keihard te duimen om ingeloot te worden. Daarna wordt het natuurlijk ook een zware periode van minstens 6 jaar met kind en zware studie. Ook als ik binnen de komende 6 jaar eventueel een 2e en/of 3e kind wil wordt het er niet makkelijker op. Daarom ook nog de vraag: is het mogelijk om na je 3e jaar bachelor een jaar te pauzeren (voor een eventuele 2e?).
Ik ben erg benieuwd naar ervaringen en tips. Dank alvast voor het meedenken!
Groetjes, Zeph
woensdag 11 januari 2012 18:36
woensdag 11 januari 2012 18:37
Ik zou het doen. Je weet niet hoe lang het duurt voordat je zwanger wordt en als je een partner hebt die misschien minder kan werken als er een kindje is? Ik denk als je dit niet doet, dat je altijd een gevoel van spijt zal houden. Het zal ongetwijfeld heel pittig worden maar waar een wil is (en wat hulp van partner) zal het vast lukken!
woensdag 11 januari 2012 18:40
Ik ken aardig wat vrouwen die een vergelijkbare studie doen en daarbij ook kinderen hebben/zwanger worden. En dat is zwaar maar het lukt. Ik denk dat je het vooruit niet kunt inschatten hoe zwaar het voor jou persoonlijk wordt. Gewoon maar proberen (motivatie zit wel goed) en dan maar zien. Wens je alvast succes 
woensdag 11 januari 2012 18:51
woensdag 11 januari 2012 18:54
Na je 30e heb je geen recht meer op stufi. Je mag je wel gewoon nog als student inschrijven. Als het je eerste studie is dan betaal je ook gewoon het wettelijk collegegeld. Is het je 2e studie, dan betaal je instellingscollegegeld, tenzij je onder de uitzonderingsregels valt. Ik heb alleen het vermoeden dat voor TO die vlieger niet opgaat en het 32.000 euro per jaaar is.
woensdag 11 januari 2012 18:58
woensdag 11 januari 2012 19:08
quote:flowerbombje schreef op 11 januari 2012 @ 18:36:
Hou je in het financiele plaatje ook rekening met het instellingscollegegeld wat je moet betalen? De master tandheelkunde is 32.000 euro per jaar namelijk. Bachelor kan ik zo snel even niet vinden. Bacheloropleiding is ook 32.000 per jaar. 6 jaar studie kost je dan opeens 192.000 euro.zo dan
Hou je in het financiele plaatje ook rekening met het instellingscollegegeld wat je moet betalen? De master tandheelkunde is 32.000 euro per jaar namelijk. Bachelor kan ik zo snel even niet vinden. Bacheloropleiding is ook 32.000 per jaar. 6 jaar studie kost je dan opeens 192.000 euro.zo dan
woensdag 11 januari 2012 19:27
quote:flowerbombje schreef op 11 januari 2012 @ 18:36:
Hou je in het financiele plaatje ook rekening met het instellingscollegegeld wat je moet betalen? De master tandheelkunde is 32.000 euro per jaar namelijk. Bachelor kan ik zo snel even niet vinden. Bacheloropleiding is ook 32.000 per jaar. 6 jaar studie kost je dan opeens 192.000 euro.wow, dat is enkel voor de elite weggelegd dan :S
Hou je in het financiele plaatje ook rekening met het instellingscollegegeld wat je moet betalen? De master tandheelkunde is 32.000 euro per jaar namelijk. Bachelor kan ik zo snel even niet vinden. Bacheloropleiding is ook 32.000 per jaar. 6 jaar studie kost je dan opeens 192.000 euro.wow, dat is enkel voor de elite weggelegd dan :S
woensdag 11 januari 2012 19:33
Dank voor de snelle reacties!
Ik had al gebeld met de ib groep en nagevraagd hoe het zit met het instellingscollege-geld. Omdat ik alleen mijn laatste master in Nederland heb gedaan en dit mijn eerste studie in de gezondheid zou zijn, geldt voor mij gelukkig het normale tarief colleeggeld.
Mijn vriend heeft aangegeven mij volledig te steunen als ik ervoor kies om het te doen. Als er een kindje komt tijdens de studie zou zijn part time werken de financiën wel weer drukken, maar dat zouden we dan maar moeten zien.
Van mijn moeder heb ik ook de nodige steun (eventueel als oppas of financieel) mocht het nodig zijn. Die is al lang blij dat ik (eindelijk) haar advies uit 1994 opvolg.
Ik had al gebeld met de ib groep en nagevraagd hoe het zit met het instellingscollege-geld. Omdat ik alleen mijn laatste master in Nederland heb gedaan en dit mijn eerste studie in de gezondheid zou zijn, geldt voor mij gelukkig het normale tarief colleeggeld.
Mijn vriend heeft aangegeven mij volledig te steunen als ik ervoor kies om het te doen. Als er een kindje komt tijdens de studie zou zijn part time werken de financiën wel weer drukken, maar dat zouden we dan maar moeten zien.
Van mijn moeder heb ik ook de nodige steun (eventueel als oppas of financieel) mocht het nodig zijn. Die is al lang blij dat ik (eindelijk) haar advies uit 1994 opvolg.
woensdag 11 januari 2012 19:39
woensdag 11 januari 2012 20:01
Ik zou ervoor gaan. Wie zegt dat je zwanger wordt? Stel het lukt niet. Dan heb je straks niks. De combinatie is prima te doen mits je voldoende kinderopvang hebt.
Zelf ben ik, met kinderwens en al, op mijn 28e aan geneeskunde begonnen en heb in de tussentijd 3 kinderen gekregen. Wel wat uitloop gehad daardoor (3 verloven). Geeft niks hoor. Ik heb wel alles fulltime gedaan om er niet nog langer mee bezig te zijn. Mijn kinderen gingen 3 dagen naar kdv, een dag naar opa en oma en een dag waren ze thuis met papa. Ze weten het al niet eens meer.
Wat ik al zei, ga er gewoon voor. En weet je na een jaar dat het toch niets wordt, dan kost het je wat geld maar dan ben je die twijfel kwijt.
Zelf ben ik, met kinderwens en al, op mijn 28e aan geneeskunde begonnen en heb in de tussentijd 3 kinderen gekregen. Wel wat uitloop gehad daardoor (3 verloven). Geeft niks hoor. Ik heb wel alles fulltime gedaan om er niet nog langer mee bezig te zijn. Mijn kinderen gingen 3 dagen naar kdv, een dag naar opa en oma en een dag waren ze thuis met papa. Ze weten het al niet eens meer.
Wat ik al zei, ga er gewoon voor. En weet je na een jaar dat het toch niets wordt, dan kost het je wat geld maar dan ben je die twijfel kwijt.
woensdag 11 januari 2012 20:06
Ik hoop wel voor je dat je dat jij iemand bent die "stralend" zwanger is. Veel vrouwen liggen de eerste weken al om 8 uur in bed. Met een beetje pech lig je 20 weken in bed met een emmer naast je hoofd en de volgende 20 weken kan je alleen maar strompelen door rug en bekken klachten. Dat hoeft natuurlijk allemaal niet zo te zijn. Maar wat als je wel die pech hebt. Hoe gaat het dan met je studie?
woensdag 11 januari 2012 20:07
Ik zou het niet doen. Lijkt mij dat je buiten werken om ook je kindje nog aandacht wil geven ipv dan nog te studeren. En 6jr is niet niks. Ik zeg niet doen. (maar dat komt omdat ik zelf altijd grote plannen heb en dan vaak toch te dromerig/gevoelig ben, zoals een kindje zou ik niet voltijd naar de opvang kunnen doen)
woensdag 11 januari 2012 20:09
woensdag 11 januari 2012 20:15
Moet eerlijk zeggen dat als je al twee masters hebt, ik het decadent vind om nog eens een studie van 6 jaar aan te gaan. Neem aan dat er in je vakgebied ook meer dan genoeg praktijkwerk is wat uitdagend kan zijn. Om het nog niet te hebben over je eventuele kind dat zijn of haar moeder veel minder ziet dan noodzakelijk. Juist het vakgebied waarin je nu werkt is zo leuk te combineren met een gezin. Toch?
Om welke reden heb je destijds besloten om voor psychologie te gaan in plaats van voor tandheelkunde? En om welke reden voel je je nu niet thuis in je vakgebied? Is daar iets op aan te passen? Denk buiten het boekje en zo.
Om welke reden heb je destijds besloten om voor psychologie te gaan in plaats van voor tandheelkunde? En om welke reden voel je je nu niet thuis in je vakgebied? Is daar iets op aan te passen? Denk buiten het boekje en zo.
woensdag 11 januari 2012 20:20
Idd zwanger worden kan je niet echt plannen, maar ik kan en moet er wel rekening mee houden, voor het gval dat. Ik begrijp ook dat je 4-5 dagen opvang nodig hebt (vooral na het tweede jaar begreep ik uit de studiegids) maar dat heb je ook als je FT werkt. Daarbij komt het zwanger zijn tijdens je studie.. Je weet nooit hoe je zwangerschap verloopt, en idealiter gebeurt dat dan ook voordat ik begin in sept 2013 en evt na mijn bachelors als ik een break kan nemen..
'gewoon lekker aan het werk gaan' heb ik sinds mijn afstuderen in 2007 gedaan. Ik heb een aantal banen gehad, steeds met een jaarcontract, maar niet gevonden wat ik echt wil (wel veel van geleerd). De afgelopen twee jaar heb ik als onderzoeker gewerkt, maar de volgende stap zou promoveren zijn en hoewel ik daar wel voor openstond weet ik nu dat ik dat niet wil.
Neuropsychologie heb ik na mijn stage uitgesloten, daarvan realiseerde ik me later dat ik het niet om de juiste reden heb gekozen.
Nu snap ik dat mensen kunnen denken: wie zegt dat dit dan de juiste studie is..? Ja, zoals ik het nu zie en voel zit dat goed, maar als het toch niet is wat ik hoop of verwacht dan kom ik er dan achter.
'gewoon lekker aan het werk gaan' heb ik sinds mijn afstuderen in 2007 gedaan. Ik heb een aantal banen gehad, steeds met een jaarcontract, maar niet gevonden wat ik echt wil (wel veel van geleerd). De afgelopen twee jaar heb ik als onderzoeker gewerkt, maar de volgende stap zou promoveren zijn en hoewel ik daar wel voor openstond weet ik nu dat ik dat niet wil.
Neuropsychologie heb ik na mijn stage uitgesloten, daarvan realiseerde ik me later dat ik het niet om de juiste reden heb gekozen.
Nu snap ik dat mensen kunnen denken: wie zegt dat dit dan de juiste studie is..? Ja, zoals ik het nu zie en voel zit dat goed, maar als het toch niet is wat ik hoop of verwacht dan kom ik er dan achter.
woensdag 11 januari 2012 20:24
Maar zeph, als je al weet dat je binnen 6jr een kindje wilt ga je toch niet weer voltijd aan zo n moeilijke lange studie? Het gaat mij niet eens om de 5 dagen afwezigheid, maar ook je aandacht voor het kind buiten school om. Dan moet je studeren en het huishouden doen.
Ik zou hier maar s goed over nadenken..
Ik zou hier maar s goed over nadenken..
