Referenten

Je kunt je afvragen of een referent altijd je direct leidinggevende geweest moet zijn. Waarom niet iemand waarmee je bv een relevant project gedraaid hebt, of bv een salesmanager waar je mee samengewerkt hebt?

Ik neem toch aan dat niet 100% van het bedrijf jou niet meer moet?

Zeker solliciteren. En uitleggen dat je referenten sowieso nooit meestuurt bij een sollicitatie, maar dat je in nader overleg wel een referent kunt regelen. Hiermee laat je zien dat je netjes met de privacy van je referenten omgaat en dat is alleen maar positief.



En alsnog een referent vinden lukt heus wel. Ik heb zelf altijd een hele lijst opties: meerdere ex-werkgevers, collega's, mensen bij een ander bedrijf waar ik veel mee in contact stond, mijn begeleider bij vrijwilligerswerk, mensen die op dit moment nog werken in een bedrijf waar ik een en ander heb gedaan, en ga zo maar door.



Beetje creatief zijn en het netjes formuleren! En uiteraard niks zeggen over je arbeidsconflict.

Persoonsgegevens van referenten bij allerlei sollicitaties meesturen is niet erg netjes richting je referenten. Dus je hebt een goede reden om dat uit principe nooit te doen.



Bedenk een paar collega's bij eerdere banen die je eventueel zou willen vragen. Je hebt vast genoeg keus als je in het verleden leuke collega's hebt gehad. Geef bij de sollicitatie aan dat je, als je verder komt in de sollicitatieprocedure, in overleg referenten kunt regelen.

In welke sector zit je? Ik ken sectoren waar die referenten niet voor de grap worden gevraagd. Waar het ontbreken daarvan echt simpel betekent dat je niet geschikt bent.



Persoonlijk zou ik er groot bezwaar tegen hebben als ik pas later zou horen van een arbeidsconflict. Eerlijkheid en transparantie zijn ook al best belangrijk in sommige sectoren.

quote:eldorado schreef op 23 juli 2014 @ 14:15:

In welke sector zit je? Ik ken sectoren waar die referenten niet voor de grap worden gevraagd. Waar het ontbreken daarvan echt simpel betekent dat je niet geschikt bent.



Persoonlijk zou ik er groot bezwaar tegen hebben als ik pas later zou horen van een arbeidsconflict. Eerlijkheid en transparantie zijn ook al best belangrijk in sommige sectoren.Het hangt er ook vanaf wat er in dit geval met een arbeidsconflict bedoeld wordt. De arbeidsconflicten die ik zelf heb meegemaakt beschouw ik echt als privé en daarover ben ik niemand verantwoording schuldig, maar als het meer inhoudelijk ligt of als je omstreden dingen hebt gedaan binnen je branche, ligt dat vast anders.

Heb je eerder een betere leidinggevende meegemaakt? Want dan zou ik die als referent vragen.



Maar stuur hoe dan ook die sollicitatie vast, want eerst referenten zoeken en 'lastigvallen' en hun gegevens meesturen terwijl je misschien niet eens op gesprek wordt gevraagd, is waanzin. Dus schrijf gewoon keurig in je brief dat referenten in overleg kunnen worden geregeld.



En uitleggen dat jouw laatste leidinggevende "helaas" geen referent kan zijn is meestal niet moeilijk. Er zijn genoeg mensen die geen referent willen zijn omdat ze niet willen dat hun gegevens worden verspreid of omdat ze geen zin/tijd hebben om hiervoor gebeld te worden. Dus je kunt gewoon zeggen dat jouw laatste leidinggevende dit "nooit doet". Mijn ervaring is dat meer mensen geen dan wel zin hebben om referent te zijn, ook in positieve situaties, dus daar hoeven mensen niks achter te zoeken. Zo lang jij er maar nuchter over doet.

Mijn referenten zijn zelden leidinggevenden geweest, omdat die vaak te ver van de werkvloer af stonden, zelf al zeiden dat ze niet genoeg van mij hadden gezien, er een te korte tijd tegelijk met mij hadden gewerkt of al weer weg waren op het moment dat ik een referent nodig had. Tot nu toe zijn oud-collega's waar ik contact mee heb gehouden meestal mijn referenten geweest.

Referenten zijn vaak mensen waar je langer geleden mee hebt gewerkt. Dit komt doordat veel mensen hun huidige werkgever of collega's bij voorbaat niet als referent opgeven (omdat ze niet op hun huidige werk vertellen dat ze solliciteren). Dus als je wat verder in het verleden kijkt of wat breder zoekt, is dat niet raar, maar eerder gebruikelijk. En dat komt in jouw geval misschien wel goed uit. Heb je andere opties?

quote:miss_zilver schreef op 23 juli 2014 @ 14:18:

[...]





Het hangt er ook vanaf wat er in dit geval met een arbeidsconflict bedoeld wordt. De arbeidsconflicten die ik zelf heb meegemaakt beschouw ik echt als privé en daarover ben ik niemand verantwoording schuldig, maar als het meer inhoudelijk ligt of als je omstreden dingen hebt gedaan binnen je branche, ligt dat vast anders.Ik vind ook niet dat je aan een nieuwe werkgever verantwoording verschuldigd bent. Maar als je met een conflict vertrokken bent, zou ik dat wel willen weten. Om een beetje te begrijpen wie je bent.

Kun je niet zeggen dat je om de een of andere reden iemand met een ander soort functie of uit een bedrijf waar je langer geleden werkte, relevanter vindt als referent voor datgene waar je nu voor solliciteert?

quote:eldorado schreef op 23 juli 2014 @ 14:59:

[...]



Ik vind ook niet dat je aan een nieuwe werkgever verantwoording verschuldigd bent. Maar als je met een conflict vertrokken bent, zou ik dat wel willen weten. Om een beetje te begrijpen wie je bent.



Oké, maar hoe bedoel je dat?



Om even mijn voorbeeld te nemen: mijn arbeidsconflict ging erover dat mijn vorige werkgever had gezegd dat ik mijn baan kwijt zou raken als hij mij niet "verder" mocht aanraken. Met nog wat andere dreigementen erbij. Dat is voor mij nogal heftig en persoonlijk en niet een gebeurtenis die ik met nieuwe werkgevers heb gedeeld. Hoe zou jij op grond van dit conflict willen "begrijpen wie ik ben", als nieuwe werkgever?

quote:miss_zilver schreef op 23 juli 2014 @ 15:04:

[...]





Oké, maar hoe bedoel je dat?Wij hebben een klein bedrijf, dat alleen kan werken als iedereen zich goed voelt, ook als team. Stel dat je bij je vorige werkgever een conflict hebt gehad over de kleur van het behang (ja, idioot voorbeeld, maar voor het idee) en wij hebben datzelfde behang, dan weet ik dat graag. Maar ik vind het ook van belang te weten waar mensen zich wel of niet druk over maken. Stel je had een conflict omdat je werkgever niet optrad tegen ongewenste intimiteiten, dan zegt me dat iets. Dat je niet over je laat lopen, bijvoorbeeld, en dat vind ik positief. even als voorbeeld he, er klopt vast vanalles niet aan.quote:Om even mijn voorbeeld te nemen: mijn arbeidsconflict ging erover dat mijn vorige werkgever had gezegd dat ik mijn baan kwijt zou raken als hij mij niet "verder" mocht aanraken. Met nog wat andere dreigementen erbij. Dat is voor mij nogal heftig en persoonlijk en niet een gebeurtenis die ik met nieuwe werkgevers heb gedeeld. Hoe zou jij op grond van dit conflict willen "begrijpen wie ik ben", als nieuwe werkgever?Ik zou daar echt niet veel details over willen weten, maar als dit voor jou, bijvoorbeeld, betekent dat je bepaalde "veiligheid" nodig hebt, dat het team rekening met bepaalde zaken moet houden, waar ze/we niet vanzelf al rekening mee houden, dan weet ik dat graag. Dan kunnen we er rekening mee houden.



Maar zoals ik aangaf in mijn voorbeeld, als jij vertrokken bent vanwege dat soort benadering, dan vind ik dat iets positiefs, dan zegt me dat iets over je kracht. En dat zou ik dan voor het totaal beeld graag weten.



Maar "graag weten" eindigt vanzelfsprekend, vind ik, heel erg ver vóór het een soort voyeurisme wordt.

quote:eldorado schreef op 23 juli 2014 @ 15:11:

[...]

Wij hebben een klein bedrijf, dat alleen kan werken als iedereen zich goed voelt, ook als team. Stel dat je bij je vorige werkgever een conflict hebt gehad over de kleur van het behang (ja, idioot voorbeeld, maar voor het idee) en wij hebben datzelfde behang, dan weet ik dat graag. Maar ik vind het ook van belang te weten waar mensen zich wel of niet druk over maken. Stel je had een conflict omdat je werkgever niet optrad tegen ongewenste intimiteiten, dan zegt me dat iets. Dat je niet over je laat lopen, bijvoorbeeld, en dat vind ik positief. even als voorbeeld he, er klopt vast vanalles niet aan.





[...]

Ik zou daar echt niet veel details over willen weten, maar als dit voor jou, bijvoorbeeld, betekent dat je bepaalde "veiligheid" nodig hebt, dat het team rekening met bepaalde zaken moet houden, waar ze/we niet vanzelf al rekening mee houden, dan weet ik dat graag. Dan kunnen we er rekening mee houden.



Maar zoals ik aangaf in mijn voorbeeld, als jij vertrokken bent vanwege dat soort benadering, dan vind ik dat iets positiefs, dan zegt me dat iets over je kracht. En dat zou ik dan voor het totaal beeld graag weten.



Maar "graag weten" eindigt vanzelfsprekend, vind ik, heel erg ver vóór het een soort voyeurisme wordt.



Ik zou het verhaal nooit aan een werkgever durven toe te vertrouwen, uit angst dat hij of zij al eerder met dit soort moeilijkheden te maken heeft gehad en mij dus met dit soort ellende associeert en voor de zekerheid dus maar een ander kiest. Of omdat een werkgever mij misschien als een bedreiging ziet omdat ik ergens anders al ben weggegaan. ("Misschien stapt ze bij minder erge dingen ook makkelijk op.") Of dat ze bang zijn dat ik nu misschien wat gestrest of wantrouwig ben geworden of er iets anders aan heb opgelopen. Ik houd me altijd aan de regel dat je gewoon geen nare dingen moet vertellen in een sollicitatiegesprek, maar alleen positieve associaties moet oproepen. En wat ook meespeelt is dat ik het moeilijk vind om te praten over wat er is gebeurd.



Maar als jij daadwerkelijk denkt en handelt zoals je beschrijft, zou jij wel iemand zijn aan wie ik het veilig had kunnen vertellen. Fijn dat er mensen zijn die er zo goed mee om zouden gaan.

quote:miss_zilver schreef op 23 juli 2014 @ 15:23:

[...]





Ik zou het verhaal nooit aan een werkgever durven toe te vertrouwen, uit angst dat hij of zij al eerder met dit soort moeilijkheden te maken heeft gehad en mij dus met dit soort ellende associeert en voor de zekerheid dus maar een ander kiest. Of omdat een werkgever mij misschien als een bedreiging ziet omdat ik ergens anders al ben weggegaan. ("Misschien stapt ze bij minder erge dingen ook makkelijk op.") Ik houd me altijd aan de regel dat je gewoon geen nare dingen moet vertellen in een sollicitatiegesprek, maar alleen positieve associaties moet oproepen. En wat ook meespeelt is dat ik het moeilijk vind om te praten over wat er is gebeurd. Op zichzelf heb je gelijk hoor, dat een sollicitatie liefst positief blijft. Maar ik zou het op zichzelf niet negatief vinden als je, zoals in jouw situatie, zou kunnen en willen vertellen dat je op die gronden bent vertrokken. En echt, als je zoiets te moeilijk vindt om over te praten heb je natuurlijk alle recht er over te zwijgen.quote:Maar als jij daadwerkelijk denkt en handelt zoals je beschrijft, zou jij wel iemand zijn aan wie ik het veilig had kunnen vertellen. Fijn dat er mensen zijn die er zo goed mee om zouden gaan.

Ik wil mezelf absoluut niet op de borst kloppen. Maar liegen op een forum vind ik iets onnozels. Zoals ik hier ben, ben ik. De negatieve en de positieve kanten.



We hebben hier eerder mensen aangenomen waar "iets mee was". Mij boeit dat niet, zolang dat maar ofwel opgevangen kan worden, ofwel gecompenseerd wordt door iets anders. We hebben ook wel eens iemand afgewezen, omdat er "iets mee was", en zij vond dat dat vooral ons probleem was.



Weet je, anders dan op dit forum door sommige mensen wel eens wordt beweerd, zijn werkgevers ook mensen. Daar zitten eikels tussen, zoals ook sommige werknemers eikels zijn. Maar ik geloof echt dat de meeste mensen gewoon goedbedoelende mensen zijn, die ook als werkgever gewoon prettig willen werken, goed met elkaar willen om gaan, zorg hebben voor hun collega's/medewerkers, en daarmee ook nog een boterham willen verdienen.

Ik denk ook dat een sollicitatiegesprek altijd zoveel mogelijk een positief verhaal moet blijven. Wat betreft dat arbeidsconflict, TO, daar zou ik als ik jouw was niet uit jezelf over beginnen. Worden er toch vragen gesteld over waarom je daar weg bent, dan kun je altijd nog een andere reden verzinnen waarom je daar bent weggegaan. En als het echt moet, kun je het daadwerkelijke conflict beschrijven als "onduidelijkheid over het voortbestaan van jouw functie", want dat was het in feite ook. Daar is weinig verkeerd aan van jouw kant, en er is al helemaal weinig aan de hand als je het woord "conflict" weglaat.