Wat doe je als je werk ophoudt?

Regelmatig lees je in de krant dat er weer een bedrijf failliet is… honderden mensen komen op straat. Dan vraag ik me altijd af waar die mensen uiteindelijk weer terecht komen. Een groot deel vindt hopelijk een soortgelijke baan bij een ander bedrijf. Maar misschien geldt dat niet voor iedereen.

Veel beroepen gaan ook geen 30 jaar meer mee. Als je beroep verdwijnt door een efficiëntere methode, is al je opgedane ervaring vaak zomaar waardeloos. Sommige beroepen zijn ook zo specifiek, dat het niet mogelijk is om van daaruit een zijsprong te maken. En daar zit je dan, zó had je het voor jezelf niet uitgestippeld. Ga je dan wat anders doen… tja, je moet wel. Maar wat dan en hoe pak je dat aan?



Ik ben zelf begonnen als werktekenaar (dat beroep bestaat dus niet meer) bij een drukkerij. Vanuit die drukkerij ben ik omgeschoold naar dtp'er, de computers waren net in opkomst. Ik heb mijn kennis altijd bijgehouden. Er kwam internet. Social media. Cursussen voor gedaan. Maar blijf toch een beetje achter de feiten aanlopen. En heb dus ook niet het idee dat ik een meerwaarde heb op de nieuwe generatie.



Ik wil iets anders maar ik zit helemaal vast in de (on)mogelijkheden. En dat voelt echt rot, want zoals ik al zei… na je 40e moet je toch wel je plek gevonden hebben. Ik moet er niet aan denken om m'n tijd nog ruim 20 jaar te moeten uit zitten. Ik wil mijn werk weer leuk vinden. Er moeten mensen zijn die zich in mijn verhaal herkennen, alleen ik ken ze niet! Hoe kwam je uit de spiraal? Hoe zag je het licht? Wat deed je en wat ben je gaan doen? Wie wil zijn ervaring delen of met me meedenken?

Wat fijn Koekkie... een positief verhaal, goed dat het is gelukt een andere kant op te gaan, met een zijsprong dus! Ik ben zelf niet werkeloos maar de werkzaamheden worden langzaam-aan steeds minder interessant. Als je niet op de schop zit, is het best moeilijk om jezelf die schop onder de kont te geven. Maar dat probeer ik dus nu... heb alleen geen idee welke richting!

@No Reservations... Dat is nou juist het probleem. Ik ben geneigd vanuit de markt te denken: waar is behoefte aan? Dat is in deze tijd natuurlijk niet zo'n gekke gedachtengang... Alleen erg lastig als je zo specifiek bent opgeleid / ervaring hebt. Dan moet je echt op 0 beginnen. Niet dat ik daar te beroerd voor ben, maar als je me die vraag stelt, dan kom ik terecht bij het werk wat ik momenteel doe. Alleen dan in andere omstandigheden (vroeger was alles beter weetjewel).



@Elninjoo... Ja, precies waar ik ook tegenaan loop. Je (verouderde) ervaring is dan maar weinig waard. Wat goed dat je de kans hebt gekregen en genomen om intern ergens opnieuw opgeleid te worden. En bijzonder dat ze niet iemand aannamen die die ervaring al had... in déze tijd! Of is het werk waarin een schaarste is in werknemers? In dat geval ben ik wel benieuwd wat het is, of wil je dat niet kwijt vanwege herkenbaarheid. Ik kan me voorstellen dat je enorm baalt dat je weer die onrust hebt van het moeten solliciteren, maar als het idd een schaars beroep is, heb je misschien wel goede mogelijkheden?

@Pixiedust, fijn dat er ook nog werkgevers zijn die buiten de kaders kijken. Ik zou zelf het risico niet durven nemen om iemand aan te nemen die zich niet al in een soortgelijke functie heeft bewezen. Waarom zou je, als je 250 reacties krijgt? Ik schrik van m'n eigen negativiteit in deze reactie... pfff! Maar is ook wel een beetje realistisch. Al kan ik me voorstellen dat het erg aan de functie ligt of je breder kunt kijken, bijv. of iemand een dienstverlenende achtergrond heeft.



@Noreservations, ja, ik heb best een beeld van wat ik leuk vind. En dat is vooral het creatieve, ambachtelijke. Ik zou me houtbewerking/meubelmaker kunnen voorstellen. Restaurateur. Decorbouwer. Of zelfs huisschilder. Ik schrijf veel en ik denk niet onverdienstelijk (zoals de helft van NL dat vindt van zichzelf en de andere helft heeft een opleiding in de journalistiek). Eigenlijk lijkt me dat even leuk als wat ik nu doe. Psychologie heeft ook mijn interesse, evenals voedingsleer. Maar goed, ook daarin zijn er velen met mij.



@NummerZoveel, ik ken vanuit mijn huidige werk de reclamewereld wel een beetje en ik vind het geen leuke branche. Of ten minste, dat past absoluut niet bij mij. Ik heb ook m'n twijfels over 'n functie als projectmanager. Ik denk dat ik er niet geschikt voor ben om dingen te regelen en met m'n vuist op tafel te slaan als dingen verkeerd dreigen te gaan. Je moet ook nog kijken of je er wel talent voor hebt.

@Mexico211, lastig hè. Misschien vind je tussen de reacties ook wel een nieuwe richting. Of tips! Ik wens je succes!

@Noreservations, daar zou ik me in moeten verdiepen. Maar een cursus... dit lijkt me juist bij uitstek een vak om in te praktijk te leren. Misschien kan ik net zo goed een schilder aanschrijven om mee te lopen met een ouwe rot in het vak, ook al ben ik zelf een ouwe rot! Met de hand een naambord of reclamebord te schilderen – daarvoor zouden ze me bijv. kunnen inzetten, als dat eens voorkomt. Dat ik dat kan, zou ik liever als uniek verkooppunt zien, als mijn vrouw-zijn ... maar ik ken degene die in deze regio een naam had in reclameborden en die klaagde 20 jaar geleden al dat zijn werk ten koste van de 'plakletters' ging. En kunststof kozijnen hoeven ook niet geschilderd te worden.



Voor mezelf beginnen vind ik moeilijk, ik ben geen type die opdrachten kan binnenhalen, tenzij ze zich vanzelf aandienen natuurlijk... wie weet!