Werk & Studie
alle pijlers
Wel/ niet vertellen psychische problemen op werk
woensdag 1 oktober 2014 15:04
Zouden jullie psychische problemen wel/ niet vertellen op het werk? Op dit moment worstel ik met een flinke angststoornis (niet de eerste keer) en ben ik mijn medicatie aan het verhogen.
Het terugkomen van de angststoornis is grotendeels werkgerelateerd. Op het werk heb ik aangegeven er even 'doorheen' te zitten. Ik ben niet ziek gemeld, maar heb een afspraak dat ik vanuit huis werk en doe wat ik kan doen deze week.
Het liefste zou ik eerlijk zijn zodat ik niet hoef te liegen over waar ik last van heb. Maar bij een vorige werkgever heeft dat verkeerd uitgepakt en ben ik nog lange tijd met het stigma achtervolgd.
Wat zouden jullie doen?
Het terugkomen van de angststoornis is grotendeels werkgerelateerd. Op het werk heb ik aangegeven er even 'doorheen' te zitten. Ik ben niet ziek gemeld, maar heb een afspraak dat ik vanuit huis werk en doe wat ik kan doen deze week.
Het liefste zou ik eerlijk zijn zodat ik niet hoef te liegen over waar ik last van heb. Maar bij een vorige werkgever heeft dat verkeerd uitgepakt en ben ik nog lange tijd met het stigma achtervolgd.
Wat zouden jullie doen?
woensdag 1 oktober 2014 15:13
Medische info hoef je niet met de werkgever te bespreken. Maak preventief een afspraak met de bedrijfs of arboarts daar ik denk dat de aangewezen personen zijn om jou en de werkgever te adviseren.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 1 oktober 2014 16:13
Mijn advies is om het bespreekbaar te maken. Je hoeft hierbij niet in details te treden. Medische zaken hoef je niet te bespreken. Je kunt gerust aangeven dat er meer speelt en dat je hierover graag zou willen praten met een bedrijfsarts. Je kunt hierbij gerust aangeven dat je graag medisch onderbouwt wilt hebben wat wel en wat niet kan in jouw situatie. Jij en je werkgever hebben uiteindelijk hetzelfde doel.
Daarnaast laat je je werkgever op deze manier zien dat je mee denkt.
Succes!
Daarnaast laat je je werkgever op deze manier zien dat je mee denkt.
Succes!
woensdag 1 oktober 2014 16:26
Eind volgende week heb ik een gesprek op het werk om een en ander te bespreken. Maar ik twijfel nu heel erg of ik mijn hoogste baas (waar ik een heel goede band mee heb) alvast wat meer moet toelichten waar ik mee worstel. Eigenlijk wil ik dat wel..., maar vind het wel heel moeilijk.
Volgende week wil ik in ieder geval bespreken waar ik in het werk tegenaan loop en welke oplossingen ik zie
Volgende week wil ik in ieder geval bespreken waar ik in het werk tegenaan loop en welke oplossingen ik zie
woensdag 1 oktober 2014 16:38
Mijn advies: maak een afspraak met bedrijfsarts en bespreek met hem of haar de medische zaken. Hij/zij heeft zwijgplicht mbt medische info. Je werkgever hoeft de achtergrond niet exact te weten om samen met jou te bekijken wat je nodig hebt om je werk te (blijven) doen of (deels) te hervatten.
Is je huisarts op de hoogte? zoniet, afspraak maken en je behandelbaar opstellen (zal bedrijfsarts ook verlangen). Je schrijft dat het niet de eerste keer is, dus wellicht heb je nog een behandelaar op achtergrond waar je een afspraak mee kan maken of weet je zelf wat de actiepunten zijn in een situatie dat je klachten verergeren.
Ik wil je niet neg. beïnvloeden maar mijn ervaring is dat veel mensen angstklachten sowieso niet begrijpen en hoe goed je band met een werkgever ook is, als je je werk om wat voor reden niet kunt doen, blijkt deze band vaak minder warm en ondergeschikt aan de zakelijke belangen.
Sterkte en succes !
Is je huisarts op de hoogte? zoniet, afspraak maken en je behandelbaar opstellen (zal bedrijfsarts ook verlangen). Je schrijft dat het niet de eerste keer is, dus wellicht heb je nog een behandelaar op achtergrond waar je een afspraak mee kan maken of weet je zelf wat de actiepunten zijn in een situatie dat je klachten verergeren.
Ik wil je niet neg. beïnvloeden maar mijn ervaring is dat veel mensen angstklachten sowieso niet begrijpen en hoe goed je band met een werkgever ook is, als je je werk om wat voor reden niet kunt doen, blijkt deze band vaak minder warm en ondergeschikt aan de zakelijke belangen.
Sterkte en succes !
woensdag 1 oktober 2014 16:38
Ik worstel met hetzelfde. Ik ben in principe voor eerlijkheid, maar in mijn werkkringen weet ik zeker dat er weinig begrip is voor psychische klachten als een angststoornis. In overleg met de bedrijfsarts is er naar de leidinggevende teruggekoppeld dat ik overwerkt ben. Is ook gedeeltelijk waar, de klachten worden alleen versterkt door de angststoornis.
woensdag 1 oktober 2014 16:40
quote:oranjetulpen schreef op 01 oktober 2014 @ 16:38:
Ik wil je niet neg. beïnvloeden maar mijn ervaring is dat veel mensen angstklachten sowieso niet begrijpen en hoe goed je band met een werkgever ook is, als je je werk om wat voor reden niet kunt doen, blijkt deze band vaak minder warm en ondergeschikt aan de zakelijke belangen.
Sterkte en succes ! +1
Ik wil je niet neg. beïnvloeden maar mijn ervaring is dat veel mensen angstklachten sowieso niet begrijpen en hoe goed je band met een werkgever ook is, als je je werk om wat voor reden niet kunt doen, blijkt deze band vaak minder warm en ondergeschikt aan de zakelijke belangen.
Sterkte en succes ! +1
woensdag 1 oktober 2014 16:55
Vorig jaar heb ik a.g.v. mijn zwangerschap ook een angststoornis ontwikkeld. Ik heb ervoor gekozen dit heel open te bespreken. Mijn advies is dit niet te doen. Zoals anderen voor mij al hebben geschreven; hoe goed ik ook dacht dat de (persoonlijke) band was, zakelijke belangen gaan voor. En, zoals je zelf bij een eerdere werkgever hebt ervaren, krijg je snel een stempel. Kansen (zonder daar te veel over uit te willen wijden) die ik eerst wel had, zijn er nu niet meer. En ook word ik nu geregeld behandeld als iemand die weinig belastbaar is (dit terwijl heel duidelijk was dat mijn angststoornis echt een gevolg was van de zwangerschap(shormonen)). Volg het advies van de andere forumsters; bespreek het met een bedrijfsarts. En houd je tegenover je werkgever op de vlakte.
woensdag 1 oktober 2014 17:04
Niet artsen kunnen soms heel ongefundeert oordelen en hangen vervolgens van alles op aan jouw stoornis ook wanneer het weer beter met je gaat dat terwijl je bedrijfsarts je vaak met een paar handige tips je zo weer op de rails zet.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
woensdag 1 oktober 2014 17:52
Hier zowel een hele goede als slechte ervaring. Eenmaal angststoornis na ernstige ziekte. Een half jaar na herstel liep contract af, dit werd niet verlengd omdat ik een financieel risico zou zijn. Wel werd erbij gezegd dat als ik een vast contract had gehad, er nooit meer op teruggekomen zou zijn.
Drie jaar geleden wederom angststoornis door overgevoeligheid preferente anticonceptiepil, een jaar niet op het werk geweest, daarna een 9 maanden opgebouwd tot 32 uur, een half jaar later liep wederom mijn contract af en moest ik na 3 contracten vast. Nu wel vast geworden, heel veel steun, begrip en hulp gehad van alle geledingen. Nu doe ik weer lekker mee, dit jaar nog maar een dag niet kunnen werken ivm griepklachten.
Er zijn gelukkig ook nog goede werknemers.
Drie jaar geleden wederom angststoornis door overgevoeligheid preferente anticonceptiepil, een jaar niet op het werk geweest, daarna een 9 maanden opgebouwd tot 32 uur, een half jaar later liep wederom mijn contract af en moest ik na 3 contracten vast. Nu wel vast geworden, heel veel steun, begrip en hulp gehad van alle geledingen. Nu doe ik weer lekker mee, dit jaar nog maar een dag niet kunnen werken ivm griepklachten.
Er zijn gelukkig ook nog goede werknemers.
woensdag 1 oktober 2014 19:10
Lastig. Ik ben in principe voorstander van openheid, maar ik denk dat dit wel vaak tegen je kan werken. Ik ben jaren geleden overspannen geweest, en slik nog steeds anti depressiva. Inmiddels werk ik ergens ander. Daar heb ik het wel eens verteld toen het ter sprake kwam, ik maak er zelf geen geheim van. Hoe normaler je er zelf mee om gaat, hoe normaler anderen dat ook doen. Momenteel gaat het door omstandigheden weet even niet zo lekker, en dat heb ik ook meteen aangegeven. Juist omdat ze mijn geschiedenis kenden, wordt er niet moeilijk over gedaan. Maar: ik werk in een ziekenhuis, waar veel collega's weten hoe mensen soms vast lopen. En ik heb het dus verteld op een moment dat er niks met me aan de hand was. Dat maakt ook dat mensen je normaal blijven behandelen, want er is op dat moment ook niks anders aan je. Ik kan me voorstellen dat het anders is als je pas met je verhaal komt op het moment dat het mis is.
Aan de andere kant heb ik wat moeite met mensen die meteen roepen: gaat ze niks aan! Als jij echt niet lekker in je vel zit, is het soms prettiger als mensen met wie je werkt dat weten. En je hoeft niet ieder detail te vertellen, maar wat mensen niet weten kunnen ze geen rekening mee houden. Bovendien ben ik zelf ook leidinggevende, en als een van mijn mensen ergens mee zit, vraag ik ook of er iets is, en of ik iets kan doen. Omdat ik graag de situatie zo wil veranderen dat het zo goed mogelijk past (binnen de mogelijkheden). Als iemand alleen zou zeggen: ik ben ziek, en vertel alleen aan de bedrijfsarts wat er is, zou ik toch wel even gek opkijken.
En vergis je niet in de bedrijfsarts hoor. Die hebben wel een beroepsgeheim, maar er wordt echt best veel gedeeld weet ik uit eigen ervaring.
Ik denk dat je alleen zelf een inschatting kunt maken hoe het bij jou is. Wel vertellen is een risico, maar uitvallen is sowieso al een risico bedrijfstechnisch gezien.
Aan de andere kant heb ik wat moeite met mensen die meteen roepen: gaat ze niks aan! Als jij echt niet lekker in je vel zit, is het soms prettiger als mensen met wie je werkt dat weten. En je hoeft niet ieder detail te vertellen, maar wat mensen niet weten kunnen ze geen rekening mee houden. Bovendien ben ik zelf ook leidinggevende, en als een van mijn mensen ergens mee zit, vraag ik ook of er iets is, en of ik iets kan doen. Omdat ik graag de situatie zo wil veranderen dat het zo goed mogelijk past (binnen de mogelijkheden). Als iemand alleen zou zeggen: ik ben ziek, en vertel alleen aan de bedrijfsarts wat er is, zou ik toch wel even gek opkijken.
En vergis je niet in de bedrijfsarts hoor. Die hebben wel een beroepsgeheim, maar er wordt echt best veel gedeeld weet ik uit eigen ervaring.
Ik denk dat je alleen zelf een inschatting kunt maken hoe het bij jou is. Wel vertellen is een risico, maar uitvallen is sowieso al een risico bedrijfstechnisch gezien.
