Zwanger
alle pijlers
Alleen maar bang
donderdag 17 april 2014 08:07
En nu genieten...
Nou, vooralsnog ben ik alleen maar bang. Heel erg bang.
Voor nog een miskraam.
Volgens de verloskundige is mijn allesoverheersende angst - ik functioneer op momenten moeizaam - het gevolg van de hormonen.
Dat moet ook wel, want normaal ben ik niet zo.
Andere klachten heb ik nog niet. Nu zes weken, maar niet misselijk. Wel nemen de hormonen dus psychisch/emotioneel een loopje met me. Herkenbaar?
Nou, vooralsnog ben ik alleen maar bang. Heel erg bang.
Voor nog een miskraam.
Volgens de verloskundige is mijn allesoverheersende angst - ik functioneer op momenten moeizaam - het gevolg van de hormonen.
Dat moet ook wel, want normaal ben ik niet zo.
Andere klachten heb ik nog niet. Nu zes weken, maar niet misselijk. Wel nemen de hormonen dus psychisch/emotioneel een loopje met me. Herkenbaar?
donderdag 17 april 2014 08:52
Waarom ga je geen leuke dingen doen om het allemaal een beetje te vergeten? Al is het maar voor even! Buiten lekker wandelen bijv als je daar van houd.. En probeer positief te blijven, makkelijker gezegd dan gedaan ik weet het, maar probeer het!
En een psycholoog? Zou je daar niet heen willen waarschijnlijk kan hij/zij je wel helpen! En ik weet dat angst je helemaal kan opvreten, probeer sterker te zijn!! Het komt goed,
En een psycholoog? Zou je daar niet heen willen waarschijnlijk kan hij/zij je wel helpen! En ik weet dat angst je helemaal kan opvreten, probeer sterker te zijn!! Het komt goed,
donderdag 17 april 2014 08:53
Heel herkenbaar alleen gelukkig niet psychisch. 2 Jaar over gedaan en dan hoop je maar dat alles goed is. Tja en dat emotionele loopje.... Gefeliciteerd met je zwangerschap.
Ik was ook niet misselijk en dan ga je ook weer zorgen maken. Er waren genoeg momenten dat ik bang was of ons kindje wel goed ontwikkelde/bewoog.
Gelukkig heb ik heel veel kunnen genieten.
Ik was ook niet misselijk en dan ga je ook weer zorgen maken. Er waren genoeg momenten dat ik bang was of ons kindje wel goed ontwikkelde/bewoog.
Gelukkig heb ik heel veel kunnen genieten.
donderdag 17 april 2014 09:39
Je kan er toch niets aan veranderen. Je moet zelf proberen deze vicieuze denk cirkel te doorbreken. Als het een miskraam word dan komt t toch wel of je verdrietig ben of blij.
En daarbij deze stress die jij jezelf op legt is ook niet goed voor de baby.
Geniet van deze momenten dat je zwanger bent. Maak er geen horror senario voor je zelf van. Daar word niemand vrolijk van. Probeer vertrouwen te krijgen in je kindje en in je lichaam en je te betrappen op negatieve gedachten en je dan steng toe te spreken en proberen deze om te zetten in positieve.
ga een cadeautje kopen voor de kleine alvast, of babykamers bezichtigen dat heeft mij enorm geholpen toen ik het de eerste week eng vond.
En daarbij deze stress die jij jezelf op legt is ook niet goed voor de baby.
Geniet van deze momenten dat je zwanger bent. Maak er geen horror senario voor je zelf van. Daar word niemand vrolijk van. Probeer vertrouwen te krijgen in je kindje en in je lichaam en je te betrappen op negatieve gedachten en je dan steng toe te spreken en proberen deze om te zetten in positieve.
ga een cadeautje kopen voor de kleine alvast, of babykamers bezichtigen dat heeft mij enorm geholpen toen ik het de eerste week eng vond.
donderdag 17 april 2014 09:43
Lieve Noah-
Volgens mij heb jij ook al een topic geopend voor week 4 tot 12 de prille fase.
Begrijp me niet verkeerd maar daar zit je toch al met meiden te kletsen over je angsten en voor eventuele steun?
Ik weet als geen ander hoe spannend het is. Ik heb ook ook een miskraam gehad en ben nu ook weer bijna 7 weken zwanger.
Helaas is het nu gewoon even door struggelen tot de spannende weken voorbij zijn. Dit gaat hier ook met ups en downs maar klets lekker met je meiden in je topic en hopelijk gaan deze spannende weken snel voorbij!!
Mocht de angst teveel overheersen zou je altijd nog professionele hulp kunnen zoeken zoals iemand hierboven heeft gezegd. Succes!
Volgens mij heb jij ook al een topic geopend voor week 4 tot 12 de prille fase.
Begrijp me niet verkeerd maar daar zit je toch al met meiden te kletsen over je angsten en voor eventuele steun?
Ik weet als geen ander hoe spannend het is. Ik heb ook ook een miskraam gehad en ben nu ook weer bijna 7 weken zwanger.
Helaas is het nu gewoon even door struggelen tot de spannende weken voorbij zijn. Dit gaat hier ook met ups en downs maar klets lekker met je meiden in je topic en hopelijk gaan deze spannende weken snel voorbij!!
Mocht de angst teveel overheersen zou je altijd nog professionele hulp kunnen zoeken zoals iemand hierboven heeft gezegd. Succes!
donderdag 17 april 2014 09:53
Heel herkenbaar. Doodsbang 24/7
Leuke dingen wilde ik ook niet doen. Ik voelde me zo ellendig. En gaf mezelf geen kans om leuke dingen te doen want moest alert blijven of het niet misging.
Daarbij kwam dat ik 0,0 klachten had en ik nog onzekerder werd.
Ik ben zelfs even naar maatschappelijk werk geweest om m'n hart te luchten. Hielp niet veel want ik wist ook wel dat angst geen zin had etc etc. Kon het alleen niet loslaten.
Na 12 wk werd het iets beter. Nu 34 weken en ik kan genieten maar blijf toch nog steeds angstig soms. Wel veeeel minder. Bang dat het nog misgaat etc.
Voel de baby soms niet goed en word dan weer onzeker.
Weet zeker dat het ook met hormonen te maken heeft.
Blij als ze straks veilig in m'n armen ligt.
Heb geen tips of advies. Maar ik hoop dat je een goede zwangerschap zal hebben en je angst zal afnemen.
Leuke dingen wilde ik ook niet doen. Ik voelde me zo ellendig. En gaf mezelf geen kans om leuke dingen te doen want moest alert blijven of het niet misging.
Daarbij kwam dat ik 0,0 klachten had en ik nog onzekerder werd.
Ik ben zelfs even naar maatschappelijk werk geweest om m'n hart te luchten. Hielp niet veel want ik wist ook wel dat angst geen zin had etc etc. Kon het alleen niet loslaten.
Na 12 wk werd het iets beter. Nu 34 weken en ik kan genieten maar blijf toch nog steeds angstig soms. Wel veeeel minder. Bang dat het nog misgaat etc.
Voel de baby soms niet goed en word dan weer onzeker.
Weet zeker dat het ook met hormonen te maken heeft.
Blij als ze straks veilig in m'n armen ligt.
Heb geen tips of advies. Maar ik hoop dat je een goede zwangerschap zal hebben en je angst zal afnemen.
donderdag 17 april 2014 10:21
Herkenbaar. Ik gaf mezelf iedere dag 10 minuten om bang te zijn en dwong mezelf daarna iets anders te gaan doen. Later kon ik het met 5 minuten af. Nu ben ik bijna uitgerekend en lijken mijn angsten te zijn afgenomen tot een normaal niveau. Want bijna alle zwangere vrouwen kennen natuurlijk momenten van stress, spanning angst. Probeer die momenten te beperken, bv door er op bepaalde tijdstippen even aan toe te geven en daarna over te gaan tot de orde van de dag en je lichaam het werk op te laten knappen. Sterkte!
donderdag 17 april 2014 11:08
Dank voor jullie reacties.
@roza: ik ben vandaag bij psycholoog geweest. Ze geeft fijne tips om mijn gedachten te veranderen. Onrustige gevoel blijft alleen. Maar goed, kan niet gelijk wonderen verwachten natuurlijk.
@Loetje, klopt, maar ik wilde dat topic graag houden voor vrouwen om over allerlei onzekerheden te praten en het niet kapen met mijn allesoverheersende angst. Hier wilde ik graag wat meer ervaring horen van vrouwen die ook die onredelijke angst hebben.
Maar misschien heb je wel gelijk.
@Dominoo, fijn om te lezen dat het op een gegeven moment ook minder kan worden, al snap ik het gevoel dat je haar gewoon graag in je armen wil houden.
@Mile: bedankt voor de tip. Ga hem proberen.
@roza: ik ben vandaag bij psycholoog geweest. Ze geeft fijne tips om mijn gedachten te veranderen. Onrustige gevoel blijft alleen. Maar goed, kan niet gelijk wonderen verwachten natuurlijk.
@Loetje, klopt, maar ik wilde dat topic graag houden voor vrouwen om over allerlei onzekerheden te praten en het niet kapen met mijn allesoverheersende angst. Hier wilde ik graag wat meer ervaring horen van vrouwen die ook die onredelijke angst hebben.
Maar misschien heb je wel gelijk.
@Dominoo, fijn om te lezen dat het op een gegeven moment ook minder kan worden, al snap ik het gevoel dat je haar gewoon graag in je armen wil houden.
@Mile: bedankt voor de tip. Ga hem proberen.
donderdag 17 april 2014 11:16
Kwaaltjes zeggen niet alles hou je daar niet te veel aan vast. Het zijn inderdaad allemaal kwaaltjes waar je last van kan hebben. Maar het hoeft niet.
En een miskraam (of meerdere) is verdrietig maakt je onzeker ik weet er alles van. Maar helaas mocht het weer fout gaan kun je er als nog niets aan veranderen.
En die spanning blijft want na de 12 weken heb je weer de 20 weken echo etc. Maar probeer na een goede echo toch wat positiever te denken.
En een miskraam (of meerdere) is verdrietig maakt je onzeker ik weet er alles van. Maar helaas mocht het weer fout gaan kun je er als nog niets aan veranderen.
En die spanning blijft want na de 12 weken heb je weer de 20 weken echo etc. Maar probeer na een goede echo toch wat positiever te denken.
donderdag 17 april 2014 11:27
Ik had rond die periode ook hele rare angsten. Was ineens bang dat ik het allemaal niet aan zou kunnen. Dat ik een slechte moeder zou worden. Dat de verantwoordelijkheid te groot zou zijn. Lag midden in de nacht urenlang wakker met kloppend hart. Het duurde bij mij niet lang en ik denk ook dat het door de hormonen kwam.
Wat mij vooral hielp was het uitspreken van mijn angsten. Probeer je angsten te accepteren en vertrouw erop dat het vanzelf weer over gaat. Sterkte!
Wat mij vooral hielp was het uitspreken van mijn angsten. Probeer je angsten te accepteren en vertrouw erop dat het vanzelf weer over gaat. Sterkte!
donderdag 17 april 2014 13:15
Kwaaltjes zeggen weinig, de een heeft er last van , de ander niet, of zoals bij mij, tot week zeven acht, nergens last van, daarna kotsmisselijk de hele dag en compleet gesloopt zo moe, van week acht tot en met week dertien.
Dus dat je daarmee week zes nog geen last van hebt wil niet zeggen dat er iets niet goed zit.
Probeer je gedachten te verzetten, desnoods als je merkt dat je dreigt te verdrinken in de angst iets fysieks gaan doen, een stuk buiten lopen, strijken, stofzuigen of zo, of bel dan een vriendin of je moeder voor een babbeltje over niks.
Door iets actiefs te doen gebeurt er iets in je hersenen waardoor je uit de spiraal wordt gehaald.
Sterkte!
Dus dat je daarmee week zes nog geen last van hebt wil niet zeggen dat er iets niet goed zit.
Probeer je gedachten te verzetten, desnoods als je merkt dat je dreigt te verdrinken in de angst iets fysieks gaan doen, een stuk buiten lopen, strijken, stofzuigen of zo, of bel dan een vriendin of je moeder voor een babbeltje over niks.
Door iets actiefs te doen gebeurt er iets in je hersenen waardoor je uit de spiraal wordt gehaald.
Sterkte!
donderdag 17 april 2014 13:18
Ik heb een hele voorgeschiedenis dus de angst is bij mij redelijk normaal en altijd aanwezif. Maar ik merk bij meerdere zwangerschappen dat ik heel erg last heb van de hormonen. De eerste weken heb ik mij echt depressief gevoeld, en dat had ik de vorige keer ook. Maar bij mij gaat het gelukkig weg rond de 12 weken. Nu ben ik 13 weken en voel mij eindelijk weer normaal. Lees het ook vaker dat het bij de meeste mensen weggaat na de eerste weken. Dan stabiliseert het allemaal wat.
donderdag 17 april 2014 13:54
wat naar noah!! ik had er ook veel last van de eerste weken. Kon gewoon niet geloven dat het 'zomaar goed zou gaan van binnen' zonder dat ik er iets van zou merken. De menstruatie-kramp-aanvallen s avonds deden me alleen maar bevestigen dat het wel een keer mis zou gaan.
Ik heb het niet echt van me af kunnen zetten tot de eerste echo. Daarna viel alles van me af. Nog wel vaak kort angstig geweest voor vroeggeboorte enzo, maar dat was goed te managen. Nu 38 wkn.. ik kan het nog steeds nauwelijks geloven dat ik zo ver gekomen ben.
Mij hielp het enigszins om vaak te denken: "nu ben ik zwanger, dat is goed en iets om blij over te zijn. Sommige mensen bereiken nooit dit punt. Hoe het morgen is, weet ik niet, maar deste meer reden er nu van te genieten". Heel rationeel, dus soms werkt dat voor geen meter, maar het is denk ik wel goed om te proberen meer in het nu te leven. Men lijdt het meest voor het lijden dat hij vreest!
Sterkte!
Ik heb het niet echt van me af kunnen zetten tot de eerste echo. Daarna viel alles van me af. Nog wel vaak kort angstig geweest voor vroeggeboorte enzo, maar dat was goed te managen. Nu 38 wkn.. ik kan het nog steeds nauwelijks geloven dat ik zo ver gekomen ben.
Mij hielp het enigszins om vaak te denken: "nu ben ik zwanger, dat is goed en iets om blij over te zijn. Sommige mensen bereiken nooit dit punt. Hoe het morgen is, weet ik niet, maar deste meer reden er nu van te genieten". Heel rationeel, dus soms werkt dat voor geen meter, maar het is denk ik wel goed om te proberen meer in het nu te leven. Men lijdt het meest voor het lijden dat hij vreest!
Sterkte!
donderdag 17 april 2014 15:12
Na de zoveelste paniekaanval heeft de verloskundige me doorgestuurd naar een echo-centrum voor een echo.
Daar vroegen ze me wat ik überhaupt kwam doen. Met 6 weken kan je nog helemaal niks zien.
En hoezo 6 weken, laatste 'menstruatie' (na pil) is 5 weken geleden. Klopt ja, maar ik had 2 weken geleden positieve test en 4 weken geleden ovulatie. Nou ik, moest daar toch maar niet van uit gaan, en zo wel dan kon ik rekenen op een miskraam, want wat ze in de baarmoeder zag (een zwart vlekje) kon van alles zijn.
Het gekke is dat hoewel de onzekerheid groter is, want ik weet nog niks, de paniek kleiner.
Daar vroegen ze me wat ik überhaupt kwam doen. Met 6 weken kan je nog helemaal niks zien.
En hoezo 6 weken, laatste 'menstruatie' (na pil) is 5 weken geleden. Klopt ja, maar ik had 2 weken geleden positieve test en 4 weken geleden ovulatie. Nou ik, moest daar toch maar niet van uit gaan, en zo wel dan kon ik rekenen op een miskraam, want wat ze in de baarmoeder zag (een zwart vlekje) kon van alles zijn.
Het gekke is dat hoewel de onzekerheid groter is, want ik weet nog niks, de paniek kleiner.
donderdag 17 april 2014 15:19
donderdag 17 april 2014 20:55
Brianne: je schrijft: Mij hielp het enigszins om vaak te denken: "nu ben ik zwanger, dat is goed en iets om blij over te zijn. Sommige mensen bereiken nooit dit punt. Hoe het morgen is, weet ik niet, maar deste meer reden er nu van te genieten".
Het gekke is dat me dit nu na de echo wel lukt. Uiteraard nog steeds onzeker, want geen zekerheid of dit een vitale zwangerschap is/blijft, maar die allesoverheersende paniek is wel weg.
Het gekke is dat me dit nu na de echo wel lukt. Uiteraard nog steeds onzeker, want geen zekerheid of dit een vitale zwangerschap is/blijft, maar die allesoverheersende paniek is wel weg.
donderdag 17 april 2014 22:48
vrijdag 18 april 2014 08:57
Maar Noah... Even heel hard, nuchter en relaitiverend hoor... Maar waar ben je precies zo bang voor?
Je bent nu binnen 1 ronde zwanger geworden, toch? Mocht het niet goed gaan, dan word je vast nog wel een keer zwanger.
Overigens herken ik je angsten heel erg. Ik ben zelf twee en half jaar bezig geweest voor de huidige zwangerschap en heb 2 miskramen gehad. De eerste kreeg ik na 17 maanden proberen. Toen was ik na een paar weken zwangerschap ineens heel angstig en mijn angst bleek op de echo niet ongegrond. Het hartje was gestopt. Zo ook bij de zwangerschap er na... Ik voelde gewoon dat het weer niet goed was.
En nu... Tijdens mijn huidige zwangerschap kan ik mijn angsten en gevoelens helemaal niet meer plaatsen of relativeren. De eerste weken waren, zoals dominoo al omschreef 24/7 vol met angst. En nu met 32 wkn nog steeds twijfel of het allemaal wel goed af zal lopen en of het ons nu wel gegund zal zijn.
Maar vergeet niet: in het overgrote deel gaat het gewoon goed en zul je dus gewoon zwanger blijven en een kindje krijgen. Zet hem op...
Je bent nu binnen 1 ronde zwanger geworden, toch? Mocht het niet goed gaan, dan word je vast nog wel een keer zwanger.
Overigens herken ik je angsten heel erg. Ik ben zelf twee en half jaar bezig geweest voor de huidige zwangerschap en heb 2 miskramen gehad. De eerste kreeg ik na 17 maanden proberen. Toen was ik na een paar weken zwangerschap ineens heel angstig en mijn angst bleek op de echo niet ongegrond. Het hartje was gestopt. Zo ook bij de zwangerschap er na... Ik voelde gewoon dat het weer niet goed was.
En nu... Tijdens mijn huidige zwangerschap kan ik mijn angsten en gevoelens helemaal niet meer plaatsen of relativeren. De eerste weken waren, zoals dominoo al omschreef 24/7 vol met angst. En nu met 32 wkn nog steeds twijfel of het allemaal wel goed af zal lopen en of het ons nu wel gegund zal zijn.
Maar vergeet niet: in het overgrote deel gaat het gewoon goed en zul je dus gewoon zwanger blijven en een kindje krijgen. Zet hem op...
vrijdag 18 april 2014 09:42
South, voor een miskraam.
En ja, ik word vast nog wel een keer zwanger, want wel vruchtbaar. Maar loop al tegen de 40, dus dat telt wel mee. In beginsel ben ik nu binnen een halve ronde (dag 8/9 na eerste dag menstruatie) zwanger geraakt. Ongepland zelfs. Het was niet onze bedoeling nu zwanger (ik dan) te worden.
Jouw verhaal ken ik, heb vaker over je gelezen. Wat fijn dat je nu zo ver zwanger bent. Wat vervelend dat de angst jou ook zo in zijn greep hield. Ik hoop dat hè snel je kindje mag vasthouden.
Gek genoeg heeft de echo me wel geholpen. Feitelijk gezien nog meer onzekerheid omdat er niet iets duidelijks zichtbaar was. Maar de paniek is weg. Wat dat betreft hou ik me ook vast aan de woorden van Brianne. Ik ben NU zwanger.
En ja, ik word vast nog wel een keer zwanger, want wel vruchtbaar. Maar loop al tegen de 40, dus dat telt wel mee. In beginsel ben ik nu binnen een halve ronde (dag 8/9 na eerste dag menstruatie) zwanger geraakt. Ongepland zelfs. Het was niet onze bedoeling nu zwanger (ik dan) te worden.
Jouw verhaal ken ik, heb vaker over je gelezen. Wat fijn dat je nu zo ver zwanger bent. Wat vervelend dat de angst jou ook zo in zijn greep hield. Ik hoop dat hè snel je kindje mag vasthouden.
Gek genoeg heeft de echo me wel geholpen. Feitelijk gezien nog meer onzekerheid omdat er niet iets duidelijks zichtbaar was. Maar de paniek is weg. Wat dat betreft hou ik me ook vast aan de woorden van Brianne. Ik ben NU zwanger.
dinsdag 22 april 2014 11:37
Vandaag de afspraak verzet. Zou donderdag echo hebben. Verloskundige raadde aan om het uit te stellen. Juist vanwege mijn onzekerheid. Vroege echo geeft schijnzekerheid. Ik heb haar raad opgevolgd. Heb de 7e de echo. Dan ben ik tussen 8 en 9 weken.
De paniek is overigens wel weg. Onzekerheid is er nog wel, maar bij elke vlaag van misselijkheid - die ik omarm - komt er iets meer rust, ook al weet ik dat symptomen ook niets zeggen.
De paniek is overigens wel weg. Onzekerheid is er nog wel, maar bij elke vlaag van misselijkheid - die ik omarm - komt er iets meer rust, ook al weet ik dat symptomen ook niets zeggen.
woensdag 23 april 2014 11:50
Fijn dat de paniek weg is Noah. En goed dat je het kunt bespreken met je vk. Gewoon rustig uitkijken naar de echo over 2wkn. Dat is te overzien en geeft inderdaad wat meer zekerheid! Zet 'm op he!
(en vergeet niet: onzekerheid hoort er bij, voor (bijna) iedereen. Jezelf dwingen op een roze wolk te zitten is echt vreselijk, vind ik. Maar het komt goed, ook bij jou:))
(en vergeet niet: onzekerheid hoort er bij, voor (bijna) iedereen. Jezelf dwingen op een roze wolk te zitten is echt vreselijk, vind ik. Maar het komt goed, ook bij jou:))
maandag 28 april 2014 14:14
Voor het eerst in anderhalve week weer paniekerig. Bah.
Waarom heb ik niet gewoon standaard klachten. Na dagen redelijk misselijk te zijn geweest, vandaag nauwelijks tot niet.
En ja, ik weet dat het kan, maar ik vrees gelijk weer het ergste en dat gevoel laat me de hele dag al niet los en voel ik weer die paniek van het begin.
Vriend kan er helemaal niks mee. En jullie waarschijnlijk ook niet.
Waarom heb ik niet gewoon standaard klachten. Na dagen redelijk misselijk te zijn geweest, vandaag nauwelijks tot niet.
En ja, ik weet dat het kan, maar ik vrees gelijk weer het ergste en dat gevoel laat me de hele dag al niet los en voel ik weer die paniek van het begin.
Vriend kan er helemaal niks mee. En jullie waarschijnlijk ook niet.
maandag 28 april 2014 14:28
Hoi Noah, wat verdrietig om te lezen dat je je zo rot voelt. Helpt het misschien om een lijstje te maken van de zwangerschapsklachten die je wél hebt? Je zult zien dat als je zelfs de kleinste dingen opschrijft, en zeker de positieve zwangerschapstest erbij zet, je er blij van zult worden!
En wat mij helpt als ik paniekerig ben; ik ga me heel bewust afvragen of ik echt op dít moment een probleem heb. Niet over 5 minuten of over een dag of gister, maar echt 'nu'. Dat kun je eigenlijk altijd wel met 'nee' beantwoorden je bent NU zwanger, probeer daaraan vast te houden!
Liefs!
En wat mij helpt als ik paniekerig ben; ik ga me heel bewust afvragen of ik echt op dít moment een probleem heb. Niet over 5 minuten of over een dag of gister, maar echt 'nu'. Dat kun je eigenlijk altijd wel met 'nee' beantwoorden je bent NU zwanger, probeer daaraan vast te houden!
Liefs!
maandag 28 april 2014 15:23
Kwaaltjes komen en gaan heb ik inmiddels wel door. Vorige week hele week misselijk geweest en gespannen, pijnlijke borsten. Afgelopen donderdag zakte dat allemaal af. Vrijdag en zaterdag bijna geen last gehad. Gisterochtend weer wat misselijk en voelde mijn borsten weer zwaarder. Gisteravond steeds misselijker en op een gegeven moment weer overgegeven. Vandaag weer redelijk rustig.
Als de kwaaltjes weg zijn, word ik ook wel wat onzeker hoor. Maar goed, je kunt niets anders dan afwachten. Cru gezegd: als het misgaat, is het een reactie van de natuur. Daar kun je niets aan veranderen.
Morgen heb ik mijn eerste echo. Ben dan 8 weken en 6 dagen. Spannend natuurlijk maar ik weet ook dat een goede echo ook nog niets zegt. Helaas kun je niets anders doen dan wachten en vertrouwen hebben.
Als de kwaaltjes weg zijn, word ik ook wel wat onzeker hoor. Maar goed, je kunt niets anders dan afwachten. Cru gezegd: als het misgaat, is het een reactie van de natuur. Daar kun je niets aan veranderen.
Morgen heb ik mijn eerste echo. Ben dan 8 weken en 6 dagen. Spannend natuurlijk maar ik weet ook dat een goede echo ook nog niets zegt. Helaas kun je niets anders doen dan wachten en vertrouwen hebben.
