Zwanger
alle pijlers
De tweede miskraam
woensdag 20 augustus 2014 11:02
Gisteren heb ik voor de tweede keer een miskraam gehad. De eerste keer was in juni met 7 weken. Daarna ben ik meteen weer zwanger geworden. Ditmaal was ik ongeveer 8,5 week zwanger.
Bij de eerste echo klopte het al niet helemaal: het was kleiner dan het zou moeten zijn. Ik wist wanneer ik mijn eisprong had gehad en had gerekend op 7,5 week. Volgens de vk was het 6+5. Ik heb die informatie heel diep weggestopt, maar helaas begon ik niet lang daarna toch een beetje te bloeden. Ik mocht weer komen voor een echo. Wederom een kloppend hartje. Maar gisterochtend begon ik helaas toch ineens heftig te vloeien en gisteravond verloor ik ook het vruchtje.
Wat wil ik met dit verhaal? Ik wil het in eerste instantie graag delen met lotgenoten. Ik ben nu toch wel bang geworden dat het misschien helemaal niet lukt. Of dat ik dit nog heel vaak moet doormaken voordat het wel lukt.
Ook vraag ik me af wanneer je begint aan onderzoeken. Na hoeveel miskramen stap je naar de gyn?
Hoe zijn jullie hiermee omgegaan en wanneer waren jullie er weer klaar voor om verder te gaan? Na de eerste miskraam was ik er meteen weer klaar voor. Nu wil ik eerst een paar maanden wachten.
Pffff....wat voel ik me ellendig nu....
Bij de eerste echo klopte het al niet helemaal: het was kleiner dan het zou moeten zijn. Ik wist wanneer ik mijn eisprong had gehad en had gerekend op 7,5 week. Volgens de vk was het 6+5. Ik heb die informatie heel diep weggestopt, maar helaas begon ik niet lang daarna toch een beetje te bloeden. Ik mocht weer komen voor een echo. Wederom een kloppend hartje. Maar gisterochtend begon ik helaas toch ineens heftig te vloeien en gisteravond verloor ik ook het vruchtje.
Wat wil ik met dit verhaal? Ik wil het in eerste instantie graag delen met lotgenoten. Ik ben nu toch wel bang geworden dat het misschien helemaal niet lukt. Of dat ik dit nog heel vaak moet doormaken voordat het wel lukt.
Ook vraag ik me af wanneer je begint aan onderzoeken. Na hoeveel miskramen stap je naar de gyn?
Hoe zijn jullie hiermee omgegaan en wanneer waren jullie er weer klaar voor om verder te gaan? Na de eerste miskraam was ik er meteen weer klaar voor. Nu wil ik eerst een paar maanden wachten.
Pffff....wat voel ik me ellendig nu....
woensdag 20 augustus 2014 11:09
Wat verdrietig voor je.
Ik heb zelf twee missed abortions gehad, mijn eerste en tweede zwangerschap. Beide keren heb ik een curettage gehad. Na die twee keer heb ik chromosomenonderzoek gehad. Daar kwam niks uit. De gynaecoloog had ons daar ook wel op voorbereid: meestal is het botte pech en wordt ee geen oorzaak gevonden.
Tsja en toen kwam zwangerschap nummer drie, dat ging wel goed.
Hoe cru ook, blijf het proberen. Laat evt. onderzoek doen, als dat prettiger voelt. (Maar hou er rekening mee dat de kans dat er wat uitkomt klein is.) De kans dat het een keer goed gaat is zeker aanwezig. Niet moedeloos worden.
Ik heb zelf twee missed abortions gehad, mijn eerste en tweede zwangerschap. Beide keren heb ik een curettage gehad. Na die twee keer heb ik chromosomenonderzoek gehad. Daar kwam niks uit. De gynaecoloog had ons daar ook wel op voorbereid: meestal is het botte pech en wordt ee geen oorzaak gevonden.
Tsja en toen kwam zwangerschap nummer drie, dat ging wel goed.
Hoe cru ook, blijf het proberen. Laat evt. onderzoek doen, als dat prettiger voelt. (Maar hou er rekening mee dat de kans dat er wat uitkomt klein is.) De kans dat het een keer goed gaat is zeker aanwezig. Niet moedeloos worden.
woensdag 20 augustus 2014 12:07
Clifford, wat ontzettend rot voor je.
Ik heb zelf 4 MK gehad. 2 vroege en 2 missed abortions.
Na de tweede MK ben ik bij de gynaecoloog beland. Na 2 MK achter elkaar gaan ze je, als je dat wilt, onderzoeken. Dan kijken ze of er misschien iets is met de stolling van je bloed en doen ze een chromosomenonderzoek. Bij ons kwam er hetzelfde uit als bij SeBastassaUnaCanzone, gewoon domme pech. Ook vertelde de gyn dat de kans op een volgende MK iets verhoogd was, na de 3e keer 20% ipv 10%.
Ik ben nu 14 wk zwanger en maak me elke dag zorgen. Helemaal in het begin heb ik daar ook een topic over geplaatst, waar jij op gereageerd had. Ik vind het echt *}%* voor je dat het sindsdien mis is gegaan bij jou.
Maar toch, ondanks de MK lijkt het nu helemaal goed te gaan! Ook heb ik een lief zoontje, van voor de MK reeks. Het hoeft dus niet te betekenen dat het niet (meer) kan! Ik zou me, als ik jou was, door laten verwijzen door de HA en goed laten informeren door de gyn. Veel succes en sterkte!
Ik heb zelf 4 MK gehad. 2 vroege en 2 missed abortions.
Na de tweede MK ben ik bij de gynaecoloog beland. Na 2 MK achter elkaar gaan ze je, als je dat wilt, onderzoeken. Dan kijken ze of er misschien iets is met de stolling van je bloed en doen ze een chromosomenonderzoek. Bij ons kwam er hetzelfde uit als bij SeBastassaUnaCanzone, gewoon domme pech. Ook vertelde de gyn dat de kans op een volgende MK iets verhoogd was, na de 3e keer 20% ipv 10%.
Ik ben nu 14 wk zwanger en maak me elke dag zorgen. Helemaal in het begin heb ik daar ook een topic over geplaatst, waar jij op gereageerd had. Ik vind het echt *}%* voor je dat het sindsdien mis is gegaan bij jou.
Maar toch, ondanks de MK lijkt het nu helemaal goed te gaan! Ook heb ik een lief zoontje, van voor de MK reeks. Het hoeft dus niet te betekenen dat het niet (meer) kan! Ik zou me, als ik jou was, door laten verwijzen door de HA en goed laten informeren door de gyn. Veel succes en sterkte!
woensdag 20 augustus 2014 12:46
woensdag 20 augustus 2014 13:10
Allereerst maar eens een
Ik heb precies hetzelfde gehad als jij.
Eerste keer na 6 weken. Tweede keer kloppend hartje, maar te klein voor de termijn. Na 9 weken stopte het hartje en heb ik een curretage gehad.
We hebben toen een chromosomenonderzoek gehad, maar daar kwam niets uit (zoals bij de meesten die dit).
Ik ben voor een derde keer zwanger geworden en dat is helemaal goed gegaan. Ik was in het begin wel erg bang dat het weer fout zou gaan, maar gelukkig hebben we hier nu een prachtige dochter van 3 jaar rondlopen.
Hopelijk gaat je volgende zwangerschap goed verlopen!
Ik heb precies hetzelfde gehad als jij.
Eerste keer na 6 weken. Tweede keer kloppend hartje, maar te klein voor de termijn. Na 9 weken stopte het hartje en heb ik een curretage gehad.
We hebben toen een chromosomenonderzoek gehad, maar daar kwam niets uit (zoals bij de meesten die dit).
Ik ben voor een derde keer zwanger geworden en dat is helemaal goed gegaan. Ik was in het begin wel erg bang dat het weer fout zou gaan, maar gelukkig hebben we hier nu een prachtige dochter van 3 jaar rondlopen.
Hopelijk gaat je volgende zwangerschap goed verlopen!
woensdag 20 augustus 2014 13:20
Eerst een hele dikke knuffel! Helaas weet ik hoe je je voelt. Ben in maart bevallen van een gezonde dochter, maar daar gingen wel eerst 7 miskramen aan vooraf. Bij elke zwangerschap durfde ik niet te genieten, uit angst dat het weer misging. Uiteindelijk is er eentje blijven plakken. Mijn huisarts heeft me al vrij snel naar de gynaecoloog verwezen, maar dat was ook vanwege mijn leeftijd. Ik was 37 ten tijde van de eerste miskraam. En ben uiteindelijk bevallen op mijn 39e. Voor de meeste miskramen is geen oorzaak te vinden, ook niet als je er heel veel hebt gehad. Gewoon domme pech. Voor mij was het een kwestie van stug volhouden en de moed niet verliezen. En jou wil ik graag datzelfde als advies meegeven.
woensdag 20 augustus 2014 13:52
Allereerst een dikke knuffel!!
Helaas ook hier heel herkenbaar. Ik heb ook twee miskramen gehad en herken je gevoel heel goed waarbij je aangeeft bang te zijn dat het nooit gaat lukken. Bij mij was het drie keer scheepsrecht en ben ik bijna 8 weken geleden bevallen van een gezonde dochter. Geef niet op to en blijf geloven in je lichaam!
Er zijn hier ook topics over verder gaan na een miskraam. Ik heb destijds veel aan gehad. Wie weet helpt het jou ook.
Sterkte
Helaas ook hier heel herkenbaar. Ik heb ook twee miskramen gehad en herken je gevoel heel goed waarbij je aangeeft bang te zijn dat het nooit gaat lukken. Bij mij was het drie keer scheepsrecht en ben ik bijna 8 weken geleden bevallen van een gezonde dochter. Geef niet op to en blijf geloven in je lichaam!
Er zijn hier ook topics over verder gaan na een miskraam. Ik heb destijds veel aan gehad. Wie weet helpt het jou ook.
Sterkte
woensdag 20 augustus 2014 14:38
Cliffore, heel veel sterkte. Het is zo moeilijk!
Hier helaas hetzelfde verhaal. Missed abortion in februari en in juligecuretteerd, eerste keer in februari via medicatie. Ook zo rond 7-8 weken was het vruchtje gestopt, kwam er ook bij de echo pas achter.
De keer in juli heb ik hetzelfde gehad als jij. Eerste echo iets korter dan gedacht, ook 'weggestopt', daarna ook wat bruinverlies steeds. Uiteindelijk gecuretteerd. Wij gaan geen onderzoeken doen na deze keer. Inderdaad, zoals al vaker gezegd hier, komt er vaak niets uit.... pas na een derde keer gaan we echt wat doen. Aan de verhalen die hierboven staan probeer ik mezelf vast te houden. Ik heb het ervoor over, om uiteindelijk een keer een goede zwangerschap en een gezond kindje te krijgen. Tuurlijk denk ik wel eens aan verschikkelijke scenario's, zoals wat als?!?! Maar daar word ik en mijn vriend niet wijzer van, dus ik probeer mezelf daar echt overheen te zetten, hoe lastig ook. En wat ik jammer vind is dat je na deze ervaringen nooit meer onbezorgd zwanger kunt zijn en kunt genieten. Dat vind ik zo ontzettend jammer. Wij zullen altijd bezorgd blijven en zijn.
Het is nu 3 weken geleden. Wij wachten 1 menstruatie af, en dan gaan we er weer voor. Ik voel me goed genoeg, en wil er echt weer voor gaan. De wens blijft namelijk zó groot. Ik dacht net na de constatering van de missed abortion dat het langer zou duren voor ik er aan toe zou zijn, maar dat is dus toch niet....
Hou je taai!!!
Hier helaas hetzelfde verhaal. Missed abortion in februari en in juligecuretteerd, eerste keer in februari via medicatie. Ook zo rond 7-8 weken was het vruchtje gestopt, kwam er ook bij de echo pas achter.
De keer in juli heb ik hetzelfde gehad als jij. Eerste echo iets korter dan gedacht, ook 'weggestopt', daarna ook wat bruinverlies steeds. Uiteindelijk gecuretteerd. Wij gaan geen onderzoeken doen na deze keer. Inderdaad, zoals al vaker gezegd hier, komt er vaak niets uit.... pas na een derde keer gaan we echt wat doen. Aan de verhalen die hierboven staan probeer ik mezelf vast te houden. Ik heb het ervoor over, om uiteindelijk een keer een goede zwangerschap en een gezond kindje te krijgen. Tuurlijk denk ik wel eens aan verschikkelijke scenario's, zoals wat als?!?! Maar daar word ik en mijn vriend niet wijzer van, dus ik probeer mezelf daar echt overheen te zetten, hoe lastig ook. En wat ik jammer vind is dat je na deze ervaringen nooit meer onbezorgd zwanger kunt zijn en kunt genieten. Dat vind ik zo ontzettend jammer. Wij zullen altijd bezorgd blijven en zijn.
Het is nu 3 weken geleden. Wij wachten 1 menstruatie af, en dan gaan we er weer voor. Ik voel me goed genoeg, en wil er echt weer voor gaan. De wens blijft namelijk zó groot. Ik dacht net na de constatering van de missed abortion dat het langer zou duren voor ik er aan toe zou zijn, maar dat is dus toch niet....
Hou je taai!!!
woensdag 20 augustus 2014 14:48
Wat rot voor je. Kan me voorstellen dat je je nu even heel klote voelt.
Ik heb twee miskramen gehad rond 6/7 weken. Ook domme pech waarschijnlijk, heb inmiddels ook twee gezonde kinderen.
Maar wat was ik verdrietig toen. Dacht ook dat het nooit zou lukken. Vond het erg oneerlijk allemaal....moest ik echt even doorheen zien te komen toen. Ik hoop dat je binnenkort wel een goede zwangerschap zult hebben. Voor nu; sterkte.
Ik heb twee miskramen gehad rond 6/7 weken. Ook domme pech waarschijnlijk, heb inmiddels ook twee gezonde kinderen.
Maar wat was ik verdrietig toen. Dacht ook dat het nooit zou lukken. Vond het erg oneerlijk allemaal....moest ik echt even doorheen zien te komen toen. Ik hoop dat je binnenkort wel een goede zwangerschap zult hebben. Voor nu; sterkte.
woensdag 20 augustus 2014 14:48
Allereerst
Hier ook twee miskramen. Na de eerste miskraam wilde ik gelijk door, maar moest ik wachten omdat er nog weefsel zat. Na de tweede miskraam wilde ik (gezien mijn leeftijd, maar ook omdat ik zo graag moeder wil worden) en kon ik gelijk door.
Tussen eerste en tweede zat ruim een jaar van vruchteloze pogingen. Moedeloos werd ik er van. Nog een reden om snel door te willen.
Tussen tweede en derde zwangerschap zat drie maanden. Ben nu ruim 24 weken.
Hier ook twee miskramen. Na de eerste miskraam wilde ik gelijk door, maar moest ik wachten omdat er nog weefsel zat. Na de tweede miskraam wilde ik (gezien mijn leeftijd, maar ook omdat ik zo graag moeder wil worden) en kon ik gelijk door.
Tussen eerste en tweede zat ruim een jaar van vruchteloze pogingen. Moedeloos werd ik er van. Nog een reden om snel door te willen.
Tussen tweede en derde zwangerschap zat drie maanden. Ben nu ruim 24 weken.
woensdag 20 augustus 2014 14:54
Wat verdietig, meid! Ik kan me goed voorstellen hoe je je voelt (denk ik). Ik zit momenteel zelf midden in een tweede miskraam. Afgelopen vrijdag heeft de echoscopiste geconstateerd dat het hartje van de baby met 7 wk en 5 dagen gestopt was me kloppen. Op de echo die ik 2 weken daarvoor op vakantie had laten maken schatten ze mijn zwangerschapsduur op 5-6 weken terwijl ik zelf toen al 8 weken dacht te zijn. Ik maakte me wel even zorgen maar de echoscopiste zelf zei dat ik hoogstwaarschijnlijk een foutje in mijn berekeningen had gemaakt. Alles zag er namelijk goed uit en zelfs het hartje kon ze al zien kloppen...Ik probeerde er net als jij niet over na te denken en nu is het dus toch fout gegaan. Morgen heb ik een afspraak bij de gyn om te kijken hoe verder...
De eerste keer dat ik een miskraam kreeg ging ik ervan uit dat het gewoon pech was. Nu het voor de tweede keer gebeurt begin je toch te twijfelen of er geen speciale reden voor is. Maar goed, zelf heb ik naast die twee miskramen ook 3 gezonde zwangerschappen gehad en ik ken nog een aantal vrouwen met een vergelijkbaar verhaal. De moeder van een vriendin had bvb 4 kinderen en 4 miskramen, de moeder van mijn vriend heeft ook twee miskramen meegemaakt en toch 9 gezonde kinderen op de wereld gezet. Elk verhaal is anders maar ik hoop voor je dat het de volgende keer gewoon lukt! Sterkte!!
De eerste keer dat ik een miskraam kreeg ging ik ervan uit dat het gewoon pech was. Nu het voor de tweede keer gebeurt begin je toch te twijfelen of er geen speciale reden voor is. Maar goed, zelf heb ik naast die twee miskramen ook 3 gezonde zwangerschappen gehad en ik ken nog een aantal vrouwen met een vergelijkbaar verhaal. De moeder van een vriendin had bvb 4 kinderen en 4 miskramen, de moeder van mijn vriend heeft ook twee miskramen meegemaakt en toch 9 gezonde kinderen op de wereld gezet. Elk verhaal is anders maar ik hoop voor je dat het de volgende keer gewoon lukt! Sterkte!!
woensdag 20 augustus 2014 15:00
Bedankt voor alle lieve reacties! Het geeft moed om te horen dat het meestal goedkomt.
Zelf heb ik nu heel sterk het gevoel dat ik even wil wachten, ook omdat we over 1,5 maand gaan verhuizen. Maar wie weet denk ik daar over een paar weken wel weer anders over. Ik ben namelijk ook de 35 al gepasseerd.
Het is inderdaad echt naar dat je nooit meer echt kunt genieten in het begin van een zwangerschap. De eerste keer was ik heerlijk onbezorgd zwanger, de tweede keer maakte ik me al wat meer zorgen. Mocht ik weer zwanger worden, dan weet ik niet hoe ik daarin zal staan. Ik vrees dat dat onbezorgde voorgoed verleden tijd zal zijn. Wordt het na drie maanden wel beter?
Zelf heb ik nu heel sterk het gevoel dat ik even wil wachten, ook omdat we over 1,5 maand gaan verhuizen. Maar wie weet denk ik daar over een paar weken wel weer anders over. Ik ben namelijk ook de 35 al gepasseerd.
Het is inderdaad echt naar dat je nooit meer echt kunt genieten in het begin van een zwangerschap. De eerste keer was ik heerlijk onbezorgd zwanger, de tweede keer maakte ik me al wat meer zorgen. Mocht ik weer zwanger worden, dan weet ik niet hoe ik daarin zal staan. Ik vrees dat dat onbezorgde voorgoed verleden tijd zal zijn. Wordt het na drie maanden wel beter?
!
woensdag 20 augustus 2014 15:08
quote:clifford schreef op 20 augustus 2014 @ 15:00:
Het is inderdaad echt naar dat je nooit meer echt kunt genieten in het begin van een zwangerschap. De eerste keer was ik heerlijk onbezorgd zwanger, de tweede keer maakte ik me al wat meer zorgen. Mocht ik weer zwanger worden, dan weet ik niet hoe ik daarin zal staan. Ik vrees dat dat onbezorgde voorgoed verleden tijd zal zijn. Wordt het na drie maanden wel beter?
Als ik voor mezelf spreek: ja. Ik heb twee vroege miskramen gehad en inderdaad waren de eerste twee/drie maanden van de volgende zwangerschap slopend. Maar daarna kreeg ik het vertrouwen terug en heb er ook echt nog wel van kunnen genieten.
Maar dat zal wel voor iedereen anders zijn.
Het is inderdaad echt naar dat je nooit meer echt kunt genieten in het begin van een zwangerschap. De eerste keer was ik heerlijk onbezorgd zwanger, de tweede keer maakte ik me al wat meer zorgen. Mocht ik weer zwanger worden, dan weet ik niet hoe ik daarin zal staan. Ik vrees dat dat onbezorgde voorgoed verleden tijd zal zijn. Wordt het na drie maanden wel beter?
Als ik voor mezelf spreek: ja. Ik heb twee vroege miskramen gehad en inderdaad waren de eerste twee/drie maanden van de volgende zwangerschap slopend. Maar daarna kreeg ik het vertrouwen terug en heb er ook echt nog wel van kunnen genieten.
Maar dat zal wel voor iedereen anders zijn.
woensdag 20 augustus 2014 15:22
Ik geniet zeker, vooral van de schopjes, maar nee, bij mij werd de bezorgdheid na drie maanden niet minder. Wel anders. Angst voor miskraam verdween. Angst voor vroeggeboorte of doodgeboorte is er voor in de plaats gekomen.
De angst is niet zo erg dat ik niet zou kunnen functioneren, want dat kan ik wel. Maar het blijft op de achtergrond aanwezig. Zeker toen ik 2 weken 2 dagen met krampen naar het ziekenhuis moest. Niets ernstigs aan de hand, maar ontspannen is anders.
De angst is niet zo erg dat ik niet zou kunnen functioneren, want dat kan ik wel. Maar het blijft op de achtergrond aanwezig. Zeker toen ik 2 weken 2 dagen met krampen naar het ziekenhuis moest. Niets ernstigs aan de hand, maar ontspannen is anders.
woensdag 20 augustus 2014 20:05
Het is in ieder geval fijn om te horen dat het in de meeste gevallen toch goed is gekomen. Maar de eerste drie maanden van een eventuele volgende zwangerschap zullen wel slopend zijn inderdaad.
Ik voel me op het moment een beetje vreemd. Het ene moment richt ik me op de toekomst: het komt vast goed. Het andere moment hakt het verdriet er ineens weer heftig in. Het is iets waar je echt totaal geen controle over hebt. Ik kan niets anders doen dan het langzaamaan accepteren, maar ik mis de zwangerschap wel.
Ik voel me op het moment een beetje vreemd. Het ene moment richt ik me op de toekomst: het komt vast goed. Het andere moment hakt het verdriet er ineens weer heftig in. Het is iets waar je echt totaal geen controle over hebt. Ik kan niets anders doen dan het langzaamaan accepteren, maar ik mis de zwangerschap wel.
woensdag 20 augustus 2014 21:04
Hier 3 vmk dat scheelt denk ik wel iets want bij mij ging het al met 5 weken mis. Ik liep al in het zkh vanwege slecht zaad. Het hier toen ook een chromosomen onderzoek gehad en ook hier kwam niets uit. Nu was bij alle keer mijn tsh waarde(schildklier) wel aan de hoge kant. Ik heb het vermoede dat dit met een beetje pech gewoon de oorzaak is geweest.
Ik werd pas na een goede 20 weken rustiger mede ook omdat de tsh waarde weer raar deed met 14 weken. Alleen toen begon er met 26 weken andere ellende waardoor de rest tot het eind ook niet leuk was.
Meid bij de meeste komt er uiteindelijk een gezond kindje. Succes
Ik werd pas na een goede 20 weken rustiger mede ook omdat de tsh waarde weer raar deed met 14 weken. Alleen toen begon er met 26 weken andere ellende waardoor de rest tot het eind ook niet leuk was.
Meid bij de meeste komt er uiteindelijk een gezond kindje. Succes
