Actueel
alle pijlers
Meisje Aya
maandag 20 februari 2017 21:11
Ik keek net even BBC News, en zag dit filmpje: http://www.bbc.com/news/world-middle-east-39031258
Footage released by Syria Civil Defence - also known as the White Helmets - shows a girl being pulled alive from rubble, apparently in Damascus' Tishreen neighbourhood on Sunday.
Ik weet niet zo goed wat ik met dit topic wil, maar ondanks dat dit meiske nog leeft (hoeveel van haar familie ook vraag je je af), krijg ik hier nog meer een knoop van in mijn maag dan dat aangespoelde jongetje. Misschien omdat mijn mevrouwtje dat boven lekker ligt te slapen ongeveer even oud lijkt, raakt dit me nog meer, ik weet het niet. Misschien omdat het (weer) zo'n machteloos, verdrietig gevoel geeft. Ik kan geld sturen wat ik wil, maar dan stopt wie dan ook niet met het bombarderen van Damascus. Misschien dat ik het daarom dan maar ergens wil delen, en bij gebrek aan facebook of twitter doe ik dat maar hier
Footage released by Syria Civil Defence - also known as the White Helmets - shows a girl being pulled alive from rubble, apparently in Damascus' Tishreen neighbourhood on Sunday.
Ik weet niet zo goed wat ik met dit topic wil, maar ondanks dat dit meiske nog leeft (hoeveel van haar familie ook vraag je je af), krijg ik hier nog meer een knoop van in mijn maag dan dat aangespoelde jongetje. Misschien omdat mijn mevrouwtje dat boven lekker ligt te slapen ongeveer even oud lijkt, raakt dit me nog meer, ik weet het niet. Misschien omdat het (weer) zo'n machteloos, verdrietig gevoel geeft. Ik kan geld sturen wat ik wil, maar dan stopt wie dan ook niet met het bombarderen van Damascus. Misschien dat ik het daarom dan maar ergens wil delen, en bij gebrek aan facebook of twitter doe ik dat maar hier
maandag 20 februari 2017 21:41
quote:Apezuurtje schreef op 20 februari 2017 @ 21:22:
Wat afschuwelijk
Ik herken het wel, sinds ik moeder ben kan ik echt niks meer hebben. Alles raakt me en word overal emotioneel van.Idem. Voordat ik moeder werd vond ik het ook verschrikkelijk en moest ik ook regelmatig huilen maar nu zit ik er echt dagen mee.
Wat afschuwelijk
Ik herken het wel, sinds ik moeder ben kan ik echt niks meer hebben. Alles raakt me en word overal emotioneel van.Idem. Voordat ik moeder werd vond ik het ook verschrikkelijk en moest ik ook regelmatig huilen maar nu zit ik er echt dagen mee.
Nee heb je, ja kun je krijgen
maandag 20 februari 2017 21:47
Toch een inimini druppeltje op een gloeiende plaat gevonden na enig gefrustreerd googlen. Die White Helmets hebben haar er in ieder geval uitgevist. Ik had al eerder een stukje van de documentaire over deze club (Netflix geloof ik) gezien (tot ik er niet meer goed tegenkon en lafhartig had gedacht dat ik het een andere keer wel verder zou kijken ).
Ze hebben een site: https://www.whitehelmets.org/en met een petitie. En er valt geen bom minder om, maar ik heb maar wat gedoneerd. En nee dat was niet de intentie (ook niet stiekem) van het topic, en ik zeg het ook niet om een heldin te lijken, maar dit was iets beter dan helemaal niets doen (voor mij. Het is ook geen wervingspost).
Ze hebben een site: https://www.whitehelmets.org/en met een petitie. En er valt geen bom minder om, maar ik heb maar wat gedoneerd. En nee dat was niet de intentie (ook niet stiekem) van het topic, en ik zeg het ook niet om een heldin te lijken, maar dit was iets beter dan helemaal niets doen (voor mij. Het is ook geen wervingspost).
maandag 20 februari 2017 23:22
Ik kan het ook niet verdragen, al dat (kinder) leed, zeker niet als ik kijk naar m'n eigen zoon.
Daarom ben ik ook begonnen met m'n inzameling. Niet dat dat ook maar iets aan al die ellende stopt maar het geeft in elk geval iets (speelgoed,knuffels, kleding) aan de kindjes die alles kwijt zijn.
Naast al die narigheid uit oorlogsgebied kan ik ook kinderleed van dichtbij niet van me afzetten.
Momenteel zit ik sowieso niet lekker in mijn vel, waardoor ik veel emotioneler ben.
Laatst las ik dat vreselijke verhaal van het jochie wat overleden is nadat hij gestrafd werd voor in bedplassen.
Mijn zoon heeft de afgelopen tijd ook snachts vaker een doorgelekte luier en als ik hem dan snachts omkleed en zeg dat het niet erg is, denk ik aan dat arme kindje en kan ik moeilijk in slaap komen.
Daarom ben ik ook begonnen met m'n inzameling. Niet dat dat ook maar iets aan al die ellende stopt maar het geeft in elk geval iets (speelgoed,knuffels, kleding) aan de kindjes die alles kwijt zijn.
Naast al die narigheid uit oorlogsgebied kan ik ook kinderleed van dichtbij niet van me afzetten.
Momenteel zit ik sowieso niet lekker in mijn vel, waardoor ik veel emotioneler ben.
Laatst las ik dat vreselijke verhaal van het jochie wat overleden is nadat hij gestrafd werd voor in bedplassen.
Mijn zoon heeft de afgelopen tijd ook snachts vaker een doorgelekte luier en als ik hem dan snachts omkleed en zeg dat het niet erg is, denk ik aan dat arme kindje en kan ik moeilijk in slaap komen.
