Actueel
alle pijlers
Steeds aangesproken worden in winkelcentra
dinsdag 20 december 2016 14:58
Ik word er niet goed van. Ik kan bijna geen centrale winkelstraat meer door zonder dat er iemand op me af rent om me over te halen tot inschrijving voor een abonnement of vaste donatie voor een goed doel. O.i.d.
Ik zie ze al van een afstand en zet dan altijd mijn "ik heb vreselijke haast en heb een pesthumeur" gezicht op terwijl ik ze resoluut voorbij loop. Vaak helpt dat maar als ze al wat beter zijn getraind lopen ze je gewoon klem.
Vandaag weer bij de uitgang van de supermarkt. Ik loop haar dus voorbij met een uitdrukking van ik heb geen zin in jou. Sta ik mijn fiets van het slot te halen, staat ze ineens naast me met haar openingsvraag. Toen kon ik me even niet meer inhouden en heb haar een beetje afgesnauwd. Tampon zat scheef zeg maar.
Djeez, waarom willen mensen een baantje hebben waarbij ze vooral mensen irriteren. Zouden die instanties en bedrijven nou echt zoveel positief resultaat hebben van deze manier van werving?
Ik zie ze al van een afstand en zet dan altijd mijn "ik heb vreselijke haast en heb een pesthumeur" gezicht op terwijl ik ze resoluut voorbij loop. Vaak helpt dat maar als ze al wat beter zijn getraind lopen ze je gewoon klem.
Vandaag weer bij de uitgang van de supermarkt. Ik loop haar dus voorbij met een uitdrukking van ik heb geen zin in jou. Sta ik mijn fiets van het slot te halen, staat ze ineens naast me met haar openingsvraag. Toen kon ik me even niet meer inhouden en heb haar een beetje afgesnauwd. Tampon zat scheef zeg maar.
Djeez, waarom willen mensen een baantje hebben waarbij ze vooral mensen irriteren. Zouden die instanties en bedrijven nou echt zoveel positief resultaat hebben van deze manier van werving?
zaterdag 24 december 2016 10:49
quote:zwitsal_nijntje schreef op 20 december 2016 @ 15:42:
Vreselijk in Rotterdam kreeg ik naar m'n hoofd geslingerd jij wilt niet doneren en zorgt er dus voor dat kinderen dood gaan aan kanker ja dat wil jij jij wilt dat kinderen dood gaan aan kanker.
Wat een pokkemens was dat. Ik word denk door mijn blik als ik ze zie nooit meer aangesprokenIk had naar dat mens hoofd geslingerd dat zij wil profiteren van doodzieke en stervende kinderen.
Vreselijk in Rotterdam kreeg ik naar m'n hoofd geslingerd jij wilt niet doneren en zorgt er dus voor dat kinderen dood gaan aan kanker ja dat wil jij jij wilt dat kinderen dood gaan aan kanker.
Wat een pokkemens was dat. Ik word denk door mijn blik als ik ze zie nooit meer aangesprokenIk had naar dat mens hoofd geslingerd dat zij wil profiteren van doodzieke en stervende kinderen.
zaterdag 24 december 2016 10:55
zaterdag 24 december 2016 11:00
SinDudas,
Ik word er ook gek van. Ik pas soms dezelfde trucs toe als jij. Vroeger ging ik voor de bijl, omdat ik een man ben die dan benaderd werd door een aantrekkelijk ogende vrouw. Ik denk dat die organisaties slim zijn en aantrekkelijke vrouwen inzetten die dan vooral mannen aanspreken.
Als zo'n vrouw een man gevonden heeft die daarop ingaat, glip ik er snel even langs. Ik ga dan zo snel dat ik al ver weg ben, voordat zij met die man alles geregeld heeft.
Ik word er ook gek van. Ik pas soms dezelfde trucs toe als jij. Vroeger ging ik voor de bijl, omdat ik een man ben die dan benaderd werd door een aantrekkelijk ogende vrouw. Ik denk dat die organisaties slim zijn en aantrekkelijke vrouwen inzetten die dan vooral mannen aanspreken.
Als zo'n vrouw een man gevonden heeft die daarop ingaat, glip ik er snel even langs. Ik ga dan zo snel dat ik al ver weg ben, voordat zij met die man alles geregeld heeft.
World of Warcraft: Legion
zaterdag 24 december 2016 11:06
Ik zeg altijd dat ik geen interesse heb in wat dan ook. Vriendelijk...
Waar ik dan vervolgens wel woest om word is dat ze dan alsnog doorgaan. Dan ben ik ook niet vriendelijk meer.
Hier laatst ook nog zo n figuur aan de deur. Netjes gezegd geen interesse en dat ik hem z'n tijd niet wilde laten verspillen. Toch doorgaan en op een dwingende manier. Uit m'n slof geschoten en gezegd dat hij heel rap op moest donderen met dat blok beton voor z'n kop klaar mee
Waar ik dan vervolgens wel woest om word is dat ze dan alsnog doorgaan. Dan ben ik ook niet vriendelijk meer.
Hier laatst ook nog zo n figuur aan de deur. Netjes gezegd geen interesse en dat ik hem z'n tijd niet wilde laten verspillen. Toch doorgaan en op een dwingende manier. Uit m'n slof geschoten en gezegd dat hij heel rap op moest donderen met dat blok beton voor z'n kop klaar mee
zaterdag 24 december 2016 11:12
quote:zwitsal_nijntje schreef op 20 december 2016 @ 15:42:
Vreselijk in Rotterdam kreeg ik naar m'n hoofd geslingerd jij wilt niet doneren en zorgt er dus voor dat kinderen dood gaan aan kanker ja dat wil jij jij wilt dat kinderen dood gaan aan kanker.
Wat een pokkemens was dat. Ik word denk door mijn blik als ik ze zie nooit meer aangesproken
Ja afschuwelijk, in Rotterdam is het zo erg en ze gebruiken zulke agressieve technieken.
Dit kankerverhaal heb k ook eens gehad.
Of een jongen die maar bleef hameren dat ik mijn maandelijks bedrag moest verhogen, dat ging om een doel waar ik al aan gaf. Hij gaf niet op, en het was echt op het onbeschofte af. Toen ik zei dat ik me dat niet kon permitteren vroeg ie nog net niet hoeveel geld ik dan per maand verdiende en wat er op mn rekening stond.
Soms gaan ze ook emotioneel chanteren, dus in plaats van dat ze sympathie voor het doel proberen op te wekken gaan ze zelf zielig doen. 'Ik sta hier al zo lang, ik moet mn targets halen, ik krijg superslecht betaalt, u kunt ook toch meteen na een maand weer opzeggen'
Vroeger negeerde ik het, tegenwoordig ga ik er vaak tegenin. Mijn vriend werkt voor de gemeente, en ik weet van hem precies wanneer ze er wel en niet mogen staan. Het zal niet als een verrassing komen dat ze er natuurlijk ook gewoon worden neergezet door hun baas op de dagen dat het eigenlijk niet mag. Meestal begin ik daarover en dan druipen ze snel af.
Vreselijk in Rotterdam kreeg ik naar m'n hoofd geslingerd jij wilt niet doneren en zorgt er dus voor dat kinderen dood gaan aan kanker ja dat wil jij jij wilt dat kinderen dood gaan aan kanker.
Wat een pokkemens was dat. Ik word denk door mijn blik als ik ze zie nooit meer aangesproken
Ja afschuwelijk, in Rotterdam is het zo erg en ze gebruiken zulke agressieve technieken.
Dit kankerverhaal heb k ook eens gehad.
Of een jongen die maar bleef hameren dat ik mijn maandelijks bedrag moest verhogen, dat ging om een doel waar ik al aan gaf. Hij gaf niet op, en het was echt op het onbeschofte af. Toen ik zei dat ik me dat niet kon permitteren vroeg ie nog net niet hoeveel geld ik dan per maand verdiende en wat er op mn rekening stond.
Soms gaan ze ook emotioneel chanteren, dus in plaats van dat ze sympathie voor het doel proberen op te wekken gaan ze zelf zielig doen. 'Ik sta hier al zo lang, ik moet mn targets halen, ik krijg superslecht betaalt, u kunt ook toch meteen na een maand weer opzeggen'
Vroeger negeerde ik het, tegenwoordig ga ik er vaak tegenin. Mijn vriend werkt voor de gemeente, en ik weet van hem precies wanneer ze er wel en niet mogen staan. Het zal niet als een verrassing komen dat ze er natuurlijk ook gewoon worden neergezet door hun baas op de dagen dat het eigenlijk niet mag. Meestal begin ik daarover en dan druipen ze snel af.
zaterdag 24 december 2016 11:21
zaterdag 24 december 2016 11:27
Nee ze zijn gewoon wanhopig, het zijn echt klotebedrijven waar ze voor werken.
Denk dat het ze voor 50% wordt aangeleerd en de andere 50% is omdat ze echt alles in de strijd gooien om hun targets maar te halen.
Ik stond toch echt liever tot diep in de nacht in de horeca en de volgende ochtend moe in de schoolbanken, dan mn ziel te verkopen voor een appel en en ei door op straat mensen achterna te jagen.
Denk dat het ze voor 50% wordt aangeleerd en de andere 50% is omdat ze echt alles in de strijd gooien om hun targets maar te halen.
Ik stond toch echt liever tot diep in de nacht in de horeca en de volgende ochtend moe in de schoolbanken, dan mn ziel te verkopen voor een appel en en ei door op straat mensen achterna te jagen.
zaterdag 24 december 2016 11:31
quote:chanella1 schreef op 20 december 2016 @ 15:15:
Haha ik ook Groenebroek. 'Geen interesse' zeg ik niet zo makkelijk maar 'Ik doneer al aan ****' (afhankelijk van het goede doel waar ik door aangesproken word) lukt me nog wel
Apart, je kan wel liegen over doneren aan goede doelen/krantenabonnement/energiemaatschappij maar gewoon 'nee' is te moeilijk.
Ik zeg dus wel gewoon 'geen interesse' en als ze dan tch blijven zeuren zeg ik het nog eens. Maar blijkbaar ben ik duidelijk genoeg en laten ze me meestal na een keer met rust.
Haha ik ook Groenebroek. 'Geen interesse' zeg ik niet zo makkelijk maar 'Ik doneer al aan ****' (afhankelijk van het goede doel waar ik door aangesproken word) lukt me nog wel
Apart, je kan wel liegen over doneren aan goede doelen/krantenabonnement/energiemaatschappij maar gewoon 'nee' is te moeilijk.
Ik zeg dus wel gewoon 'geen interesse' en als ze dan tch blijven zeuren zeg ik het nog eens. Maar blijkbaar ben ik duidelijk genoeg en laten ze me meestal na een keer met rust.
zaterdag 24 december 2016 11:39
quote:SpringDing schreef op 20 december 2016 @ 16:32:
Gewoon straal negeren en doorlopen werkt prima, soms mompel ik daar nog bij 'nee dank je'.
Een enkele keer bij gebedel om geld voor wat voor doel dan ook doet 'zie ik eruit alsof ik geld over heb' het ook goed.Ja zeg ik ook wel eens als ze het toch voor elkaar hebben me in een gesprek te betrekken. 'Ik heb er geen geld voor'.
Gewoon straal negeren en doorlopen werkt prima, soms mompel ik daar nog bij 'nee dank je'.
Een enkele keer bij gebedel om geld voor wat voor doel dan ook doet 'zie ik eruit alsof ik geld over heb' het ook goed.Ja zeg ik ook wel eens als ze het toch voor elkaar hebben me in een gesprek te betrekken. 'Ik heb er geen geld voor'.
zaterdag 24 december 2016 11:39
Aan de deur blijven ze ook zo irritant doorvragen. Van de week of ik donateur of wat dan ook wil worden van de hartstichting. Dus ik kapte het vriendelijk af:
"nee dankjewel"
"o wat jammer mevrouw, mag ik vragen waarom niet?"
"ik heb gekozen om de hersenstichting te steunen"
"mag ik vragen waarom?"
"omdat er iets mijn hoofd zit dat er niet hoort"
Toen was-ie snel weg
"nee dankjewel"
"o wat jammer mevrouw, mag ik vragen waarom niet?"
"ik heb gekozen om de hersenstichting te steunen"
"mag ik vragen waarom?"
"omdat er iets mijn hoofd zit dat er niet hoort"
Toen was-ie snel weg
Tjezus, wat vals
zaterdag 24 december 2016 11:45
quote:SinDudas schreef op 21 december 2016 @ 15:26:
Een paar maanden geleden had ik ook nog een mooie. Ik liep rustig door een winkelstraat, staat er ineens een vrouw met uitgestoken hand voor me. "Hallo, mag ik me even voorstellen?"
Automatisch geef je zo iemand dan een hand. En toen was het al te laat, voor ik het wist was ik in een gesprek over 'Gods Oneindige Goedheid' beland. Ze waren met zn tweeën en heel erg goed getraind om op alles wat ik zei een weerwoord te hebben. Voordat ik van ze af was waren we wel 5 minuten verder. Toen wilden ze midden op staat voor me gaan bidden en dat ging me toch echt te ver.
Maar het ergst vond ik die doortrapte truc van ze om mensen met uitgestoken hand te benaderen. Het waren nog niet eens Jehova's, die zijn de laatste tijd inderdaad wat minder agressief in hun methodes.
Mormonen?
Zo ben ik eens uitgenodigd voor een 'eeuwigdurend feest'.
Jehova's zijn inderdaad meestal heel vriendelijk en niet opdringerig. Dat was vroeger wel anders.
Een paar maanden geleden had ik ook nog een mooie. Ik liep rustig door een winkelstraat, staat er ineens een vrouw met uitgestoken hand voor me. "Hallo, mag ik me even voorstellen?"
Automatisch geef je zo iemand dan een hand. En toen was het al te laat, voor ik het wist was ik in een gesprek over 'Gods Oneindige Goedheid' beland. Ze waren met zn tweeën en heel erg goed getraind om op alles wat ik zei een weerwoord te hebben. Voordat ik van ze af was waren we wel 5 minuten verder. Toen wilden ze midden op staat voor me gaan bidden en dat ging me toch echt te ver.
Maar het ergst vond ik die doortrapte truc van ze om mensen met uitgestoken hand te benaderen. Het waren nog niet eens Jehova's, die zijn de laatste tijd inderdaad wat minder agressief in hun methodes.
Mormonen?
Zo ben ik eens uitgenodigd voor een 'eeuwigdurend feest'.
Jehova's zijn inderdaad meestal heel vriendelijk en niet opdringerig. Dat was vroeger wel anders.
zaterdag 24 december 2016 11:47
quote:elfje08 schreef op 21 december 2016 @ 16:29:
Hier een sticker op de deur met geen deurverkoop en geloofsovertuigers.
Vorige week ging de deurbel, vriend doet open, net 18.00 uur, eten stond klaar. En het duurde en het duurde maar.
Hij kan ook nooit afwimpelen dus laat hij ze maar doorpraten. Maar ik ben nu 38 weken zwanger dus ik liep naar de gang: schat, het eten staat klaar, we moeten zo weg, opschieten en oja jullie moeten leren lezen want heb een sticker naast de bel hangen. Zie daarbij een dikke olifant met een toeter in een huis pak voor je, vriend schaamde zich rot en verontschuldigde zich nog. Ik heb heel hard moeten lachen. Je had ook kunnen simuleren dat de bevalling begon
Hier een sticker op de deur met geen deurverkoop en geloofsovertuigers.
Vorige week ging de deurbel, vriend doet open, net 18.00 uur, eten stond klaar. En het duurde en het duurde maar.
Hij kan ook nooit afwimpelen dus laat hij ze maar doorpraten. Maar ik ben nu 38 weken zwanger dus ik liep naar de gang: schat, het eten staat klaar, we moeten zo weg, opschieten en oja jullie moeten leren lezen want heb een sticker naast de bel hangen. Zie daarbij een dikke olifant met een toeter in een huis pak voor je, vriend schaamde zich rot en verontschuldigde zich nog. Ik heb heel hard moeten lachen. Je had ook kunnen simuleren dat de bevalling begon
zaterdag 24 december 2016 11:49
Ik zie ze meestal vanuit mijn ooghoeken naar me loeren of aanstalten maken om naar me toekomen, ik kijk ze dan aan en zeg vriendelijk: "Nee, dank je."
Negen keer van de tien werkt dat wel.
Ik heb zelf als student rotbaantjes gehad (dit in telefonische vorm bvb), dus begrijp bepaalde dingen wel, waardoor ik vriendelijk blijf. Gelukkig nooit aandringers gehad, anders zou ik ook wel wat minder vriendelijk worden.
Een verhaal apart zijn de verkopers van een of ander illuster cosmeticamerk hier in het winkelcentrum in mijn buurt. Tegenwoordig zijn ze minder opdringerig - ik vermoed door vele klachten, waaronder een van mij - maar het was een tijd heel erg.
Je liep dan voorbij, minding your own business, komende van de supermarkt oid, en meteen zo'n man in je gezicht: "Mevrouw, u hebt kennelijk niet veel tijd he?" En voor je het wist had ie je hand vast en inspecteerde ie je verwaarloosde nagels, om je vervolgens een manicurerproduct proberen te verkopen.
In het begin schrok ik er telkens van, maar na een tijd zag ik ze al staan en versnelde ik mijn pas. Maar dan kwamen ze me gewoon achterna! "Mevrouw, mevrouw, hoe oud bent u?" (ik vermoed om je dan te zeggen dat je er met hun producten veel jonger zou kunnen uitzien). Ik zei een keer iets als: "Veel ouder dan jij denkt, want ik gebruik producten die mijn dermatoloog me aanraadt. Die werken wél, in tegenstelling tot de uwe. Dahaag!" Dacht dat ik ze daarmee de mond gesnoerd had. Maar nee hoor, die man riep me achterna: "Mevrouw, u bent mooi, maar niet perfect hoor!"
Op den duur hadden veel mensen het erover, hoe schandelijk grof ze waren enz. Een collega vertelde me bvb dat ze er met haar moeder langs liep en zo'n man ook de handen van haar moeder had gegrepen: "Ja, mevrouw, zélfs voor uw handen kunnen wij iets doen." Die moeder was helemaal ontdaan en in tranen erdoor.
Echt erg.
Negen keer van de tien werkt dat wel.
Ik heb zelf als student rotbaantjes gehad (dit in telefonische vorm bvb), dus begrijp bepaalde dingen wel, waardoor ik vriendelijk blijf. Gelukkig nooit aandringers gehad, anders zou ik ook wel wat minder vriendelijk worden.
Een verhaal apart zijn de verkopers van een of ander illuster cosmeticamerk hier in het winkelcentrum in mijn buurt. Tegenwoordig zijn ze minder opdringerig - ik vermoed door vele klachten, waaronder een van mij - maar het was een tijd heel erg.
Je liep dan voorbij, minding your own business, komende van de supermarkt oid, en meteen zo'n man in je gezicht: "Mevrouw, u hebt kennelijk niet veel tijd he?" En voor je het wist had ie je hand vast en inspecteerde ie je verwaarloosde nagels, om je vervolgens een manicurerproduct proberen te verkopen.
In het begin schrok ik er telkens van, maar na een tijd zag ik ze al staan en versnelde ik mijn pas. Maar dan kwamen ze me gewoon achterna! "Mevrouw, mevrouw, hoe oud bent u?" (ik vermoed om je dan te zeggen dat je er met hun producten veel jonger zou kunnen uitzien). Ik zei een keer iets als: "Veel ouder dan jij denkt, want ik gebruik producten die mijn dermatoloog me aanraadt. Die werken wél, in tegenstelling tot de uwe. Dahaag!" Dacht dat ik ze daarmee de mond gesnoerd had. Maar nee hoor, die man riep me achterna: "Mevrouw, u bent mooi, maar niet perfect hoor!"
Op den duur hadden veel mensen het erover, hoe schandelijk grof ze waren enz. Een collega vertelde me bvb dat ze er met haar moeder langs liep en zo'n man ook de handen van haar moeder had gegrepen: "Ja, mevrouw, zélfs voor uw handen kunnen wij iets doen." Die moeder was helemaal ontdaan en in tranen erdoor.
Echt erg.
zaterdag 24 december 2016 12:27
N.a.v. dit topic schaam ik me ergens voor.
Je word op stations vaak aangesproken vaak zie je dan waarom het is
"heb je een sigaret (toen ik nog rookte) voor me,"
"heb je een euro"
Ik was paar weken terug toen ik nog niet wist dat ik zwanger was onderweg naar schoonfamilie, peuk opgestoken, en er komt een aparte man strompelend op mij en mijn vriend af, ik sta met de peuken in mijn handen en hij vraagt aan mijn vriend mag ik iets vragen.. En het voelde echt heel brrr.. dat ik gelijk nee klikte en hij liep weg.
Moest hij gewoon de weg weten hoorde we een stukje achter ons, ik schaamde me dood! Ik wilde mijn excuses nog aanbieden toen hij terug kwam, maar hij was al weg..
Je word op stations vaak aangesproken vaak zie je dan waarom het is
"heb je een sigaret (toen ik nog rookte) voor me,"
"heb je een euro"
Ik was paar weken terug toen ik nog niet wist dat ik zwanger was onderweg naar schoonfamilie, peuk opgestoken, en er komt een aparte man strompelend op mij en mijn vriend af, ik sta met de peuken in mijn handen en hij vraagt aan mijn vriend mag ik iets vragen.. En het voelde echt heel brrr.. dat ik gelijk nee klikte en hij liep weg.
Moest hij gewoon de weg weten hoorde we een stukje achter ons, ik schaamde me dood! Ik wilde mijn excuses nog aanbieden toen hij terug kwam, maar hij was al weg..
zaterdag 24 december 2016 12:29
Ik vind ze ook mega irritant.
Laatst ook weer een hele asociale. Ik fietste een stukje over de winkelstraat, roept ie: jongedame, je hebt 2 keuzes: of je schrijft je hier in of ik bel de politie omdat je hier niet mag fietsen!
Zou die nou echt denken dat ik hem dan nog serieus neem? Alleen dat jongedame al...
Laatst ook weer een hele asociale. Ik fietste een stukje over de winkelstraat, roept ie: jongedame, je hebt 2 keuzes: of je schrijft je hier in of ik bel de politie omdat je hier niet mag fietsen!
Zou die nou echt denken dat ik hem dan nog serieus neem? Alleen dat jongedame al...
zaterdag 24 december 2016 12:37
quote:tove82 schreef op 24 december 2016 @ 11:49:
Ik zie ze meestal vanuit mijn ooghoeken naar me loeren of aanstalten maken om naar me toekomen, ik kijk ze dan aan en zeg vriendelijk: "Nee, dank je."
Negen keer van de tien werkt dat wel.
Ik heb zelf als student rotbaantjes gehad (dit in telefonische vorm bvb), dus begrijp bepaalde dingen wel, waardoor ik vriendelijk blijf. Gelukkig nooit aandringers gehad, anders zou ik ook wel wat minder vriendelijk worden.
Een verhaal apart zijn de verkopers van een of ander illuster cosmeticamerk hier in het winkelcentrum in mijn buurt. Tegenwoordig zijn ze minder opdringerig - ik vermoed door vele klachten, waaronder een van mij - maar het was een tijd heel erg.
Je liep dan voorbij, minding your own business, komende van de supermarkt oid, en meteen zo'n man in je gezicht: "Mevrouw, u hebt kennelijk niet veel tijd he?" En voor je het wist had ie je hand vast en inspecteerde ie je verwaarloosde nagels, om je vervolgens een manicurerproduct proberen te verkopen.
In het begin schrok ik er telkens van, maar na een tijd zag ik ze al staan en versnelde ik mijn pas. Maar dan kwamen ze me gewoon achterna! "Mevrouw, mevrouw, hoe oud bent u?" (ik vermoed om je dan te zeggen dat je er met hun producten veel jonger zou kunnen uitzien). Ik zei een keer iets als: "Veel ouder dan jij denkt, want ik gebruik producten die mijn dermatoloog me aanraadt. Die werken wél, in tegenstelling tot de uwe. Dahaag!" Dacht dat ik ze daarmee de mond gesnoerd had. Maar nee hoor, die man riep me achterna: "Mevrouw, u bent mooi, maar niet perfect hoor!"
Op den duur hadden veel mensen het erover, hoe schandelijk grof ze waren enz. Een collega vertelde me bvb dat ze er met haar moeder langs liep en zo'n man ook de handen van haar moeder had gegrepen: "Ja, mevrouw, zélfs voor uw handen kunnen wij iets doen." Die moeder was helemaal ontdaan en in tranen erdoor.
Echt erg.
Ha, weet gelijk over welk merk het gaat (era/soap story). Ook veel mensen met gebroken Engels die proberen een gesprek aan te knopen. Glansvijlen voor 'maar' 12,50, een staafje zeep in een papiertje uitdelen aan de deur) en vervolgens de persoon half de winkel in sleuren. Ben in M'tricht ook eens zo benaderd. Met een:"You could look pretty too"
Manlief had nog net niet het schuim op de mond staan.
Ik zie ze meestal vanuit mijn ooghoeken naar me loeren of aanstalten maken om naar me toekomen, ik kijk ze dan aan en zeg vriendelijk: "Nee, dank je."
Negen keer van de tien werkt dat wel.
Ik heb zelf als student rotbaantjes gehad (dit in telefonische vorm bvb), dus begrijp bepaalde dingen wel, waardoor ik vriendelijk blijf. Gelukkig nooit aandringers gehad, anders zou ik ook wel wat minder vriendelijk worden.
Een verhaal apart zijn de verkopers van een of ander illuster cosmeticamerk hier in het winkelcentrum in mijn buurt. Tegenwoordig zijn ze minder opdringerig - ik vermoed door vele klachten, waaronder een van mij - maar het was een tijd heel erg.
Je liep dan voorbij, minding your own business, komende van de supermarkt oid, en meteen zo'n man in je gezicht: "Mevrouw, u hebt kennelijk niet veel tijd he?" En voor je het wist had ie je hand vast en inspecteerde ie je verwaarloosde nagels, om je vervolgens een manicurerproduct proberen te verkopen.
In het begin schrok ik er telkens van, maar na een tijd zag ik ze al staan en versnelde ik mijn pas. Maar dan kwamen ze me gewoon achterna! "Mevrouw, mevrouw, hoe oud bent u?" (ik vermoed om je dan te zeggen dat je er met hun producten veel jonger zou kunnen uitzien). Ik zei een keer iets als: "Veel ouder dan jij denkt, want ik gebruik producten die mijn dermatoloog me aanraadt. Die werken wél, in tegenstelling tot de uwe. Dahaag!" Dacht dat ik ze daarmee de mond gesnoerd had. Maar nee hoor, die man riep me achterna: "Mevrouw, u bent mooi, maar niet perfect hoor!"
Op den duur hadden veel mensen het erover, hoe schandelijk grof ze waren enz. Een collega vertelde me bvb dat ze er met haar moeder langs liep en zo'n man ook de handen van haar moeder had gegrepen: "Ja, mevrouw, zélfs voor uw handen kunnen wij iets doen." Die moeder was helemaal ontdaan en in tranen erdoor.
Echt erg.
Ha, weet gelijk over welk merk het gaat (era/soap story). Ook veel mensen met gebroken Engels die proberen een gesprek aan te knopen. Glansvijlen voor 'maar' 12,50, een staafje zeep in een papiertje uitdelen aan de deur) en vervolgens de persoon half de winkel in sleuren. Ben in M'tricht ook eens zo benaderd. Met een:"You could look pretty too"
Manlief had nog net niet het schuim op de mond staan.
Nee heb je, ja kun je krijgen
zaterdag 24 december 2016 12:39
@ Zwitsal: Ja, dat van "Mag ik je wat vragen? Heb je twee euro?" - tegenwoordig is het dus al twéé - heb ik ook om de haverklap, op het station en op straat. Erg vervelend. Meestal ook met een verhaal over laatste trein gemist enz, terwijl hun pupillen 'drugs' zeggen. Omdat ik het zo vaak heb, voel ik meestal al irritatie en achterdocht wanneer iemand me aanhoudt. Ik denk dat ik dan echt sta te kijken van: wat moet je? En ja, als het dan gewoon om de weg gaat, schaam ik me ook...
zaterdag 24 december 2016 12:45
quote:tove82 schreef op 24 december 2016 @ 12:39:
@ Zwitsal: Ja, dat van "Mag ik je wat vragen? Heb je twee euro?" - tegenwoordig is het dus al twéé - heb ik ook om de haverklap, op het station en op straat. Erg vervelend. Meestal ook met een verhaal over laatste trein gemist enz, terwijl hun pupillen 'drugs' zeggen. Omdat ik het zo vaak heb, voel ik meestal al irritatie en achterdocht wanneer iemand me aanhoudt. Ik denk dat ik dan echt sta te kijken van: wat moet je? En ja, als het dan gewoon om de weg gaat, schaam ik me ook...
ja daarom waren in de stad en op station al een paar keer aangesproken dus mijn gezicht was echt even de uitdrukking van nee rot op.
Bleek het gewoon ondanks alles hij alleen maar de weg wou vragen, pfoe. En ja echt heel het verhaal gehoord en toen liep hij weg
Oeps
@ Zwitsal: Ja, dat van "Mag ik je wat vragen? Heb je twee euro?" - tegenwoordig is het dus al twéé - heb ik ook om de haverklap, op het station en op straat. Erg vervelend. Meestal ook met een verhaal over laatste trein gemist enz, terwijl hun pupillen 'drugs' zeggen. Omdat ik het zo vaak heb, voel ik meestal al irritatie en achterdocht wanneer iemand me aanhoudt. Ik denk dat ik dan echt sta te kijken van: wat moet je? En ja, als het dan gewoon om de weg gaat, schaam ik me ook...
ja daarom waren in de stad en op station al een paar keer aangesproken dus mijn gezicht was echt even de uitdrukking van nee rot op.
Bleek het gewoon ondanks alles hij alleen maar de weg wou vragen, pfoe. En ja echt heel het verhaal gehoord en toen liep hij weg
Oeps
zaterdag 24 december 2016 12:49
Ik kan er ook absoluut niet tegen. Nu moet ik zeggen dat het in mijn huidige woonomgeving en de kleine dorpjes waar ik de boodschappen haal (en ook bij de grotere AH XL in een iets grotere plaats) nog best wel meevalt. Maar in mijn oude studentenstad was het echt een ramp.
Maar waar ik ook slecht tegen kan is het aanbellen aan de voordeur. Voor goede doelen, voor een andere energieleverancier. En hier heel populair: lootjes verkopen. Vraag me niet waarom maar elke vereniging verkoopt op de een of andere manier lootjes. Zit je daar met al die papiertjes. Ik heb ooit gevraagd of ik ook gewoon een donatie mocht doen. Als je mij gewoon een collectebus onder de neus schuift dan ben ik echt niet te beroerd om geld op de halen voor welk goede doel of welke vereniging dan ook. Maar een lidmaatschap/lootjes die je zelf in de gaten moet gaan houden, bleh.
Maar waar ik ook slecht tegen kan is het aanbellen aan de voordeur. Voor goede doelen, voor een andere energieleverancier. En hier heel populair: lootjes verkopen. Vraag me niet waarom maar elke vereniging verkoopt op de een of andere manier lootjes. Zit je daar met al die papiertjes. Ik heb ooit gevraagd of ik ook gewoon een donatie mocht doen. Als je mij gewoon een collectebus onder de neus schuift dan ben ik echt niet te beroerd om geld op de halen voor welk goede doel of welke vereniging dan ook. Maar een lidmaatschap/lootjes die je zelf in de gaten moet gaan houden, bleh.
zaterdag 24 december 2016 12:49
quote:lemoos2 schreef op 24 december 2016 @ 12:37:
[...]
Ha, weet gelijk over welk merk het gaat (era/soap story). Ook veel mensen met gebroken Engels die proberen een gesprek aan te knopen. Glansvijlen voor 'maar' 12,50, een staafje zeep in een papiertje uitdelen aan de deur) en vervolgens de persoon half de winkel in sleuren. Ben in M'tricht ook eens zo benaderd. Met een:"You could look pretty too"
Manlief had nog net niet het schuim op de mond staan.
Zou best kunnen dat het dat merk is. Ik heb er zelfs nog geen blik op geworpen, dus geen idee. Toch van de zotte he, dat er ergens een of andere marketeer denkt dat dit een goede manier is om te verkopen.
Want wie zegt er nu: "O ja, dank je, fijn, leuk om te horen, nu zal ik uw product kopen" ?
[...]
Ha, weet gelijk over welk merk het gaat (era/soap story). Ook veel mensen met gebroken Engels die proberen een gesprek aan te knopen. Glansvijlen voor 'maar' 12,50, een staafje zeep in een papiertje uitdelen aan de deur) en vervolgens de persoon half de winkel in sleuren. Ben in M'tricht ook eens zo benaderd. Met een:"You could look pretty too"
Manlief had nog net niet het schuim op de mond staan.
Zou best kunnen dat het dat merk is. Ik heb er zelfs nog geen blik op geworpen, dus geen idee. Toch van de zotte he, dat er ergens een of andere marketeer denkt dat dit een goede manier is om te verkopen.
Want wie zegt er nu: "O ja, dank je, fijn, leuk om te horen, nu zal ik uw product kopen" ?
zaterdag 24 december 2016 13:06
Heb het even opgezocht: de agressieve verkopers hier in het winkelcentrum verkopen het merk 'Obey your body', iets met Dode Zee ingrediënten (zal wel, haha).
Vond via Google een krantenartikel over de vele klachten van mensen over hun verkoopstechnieken. De eigenaar ervan heeft kennelijk ook een rechtszaak aan zijn broek...
Vond via Google een krantenartikel over de vele klachten van mensen over hun verkoopstechnieken. De eigenaar ervan heeft kennelijk ook een rechtszaak aan zijn broek...
