Geen vrienden..

12-10-2015 19:23 33 berichten
Alle reacties Link kopieren
hoi!



Ik ben Sil, ben 25 jaar en voel me vaak alleen en heb geen vrienden..

Als ik een relatie had liet ik altijd iedereen vallen en had ik alleen oog voor hem..

Ik ben nu bijna 2 jaar vrijgezel en kan me er heel moeilijk toe zetten om met mensen af te spreken..

Dat is niet altijd zo geweest, maar ik raakte depressief (daar heb ik ook therapie voor gehad) en sinds die tijd heb ik eigenlijk geen echte vrienden meer..

Dat begon zo'n 5 jaar geleden..

Ik trek veel met mijn zus op en ook vaak met haar vriend erbij.

We zijn ook met zn 3en op vakantie geweest! Verder woon ik nog bij mn ouders en in het weekend ben ik met hun weg of bij mn zus die samenwoont.. Doordeweeks werk ik fulltime en zit ik savonds altijd thuis.

Een klein wereldje dus..

Ik ben alweer een hele tijd somber en weet niet zo goed hoe ik hiermee om moet gaan.

Heeft iemand hetzelfde of tips hoe ik beter in mn vel kom en me minder eenzaam voel?

Alvast bedankt!



Groetjes Sil
Alle reacties Link kopieren
Wat vervelend! Ook al is het natuurlijk niet slim om als je een relatie hebt al je vrienden te laten vallen, dan kan je er inderdaad vanuit gaan dat je daarna weinig vrienden overhoudt.



Wat tips betreft, je kan op een sport gaan? Zo leer je ook al gauw nieuwe mensen kennen. Ik weet verder niet hoe goed je bevriend was met je oude vrienden, maar je zou eventueel kunnen proberen weer contact met ze op te nemen (en je excuses aan te bieden). Het zou mij niet verbazen als zij daar niet meer op zitten te wachten, maar het is het proberen waard!
Oh omdat het bij contact staat dacht ik dit is niet de slimste manier om mensen te leren kennen al deze minpunten opnoemen. En daarna vragen wie wil afspreken ofzo..



Dus misschien voor jezelf besluiten dat je een nieuwe weg inslaat en graag contact wil maken, zit je op een sport of iets dergelijks of heb je een leuke collega?
Dit is niet echt een enthousiaste contactoproep! Wel naar dat je je zo voelt. Zoek psychische hulp voor je depressie en kijk of je in jouw gemeente een maatje kan krijgen ( bv WMO loket)
Alle reacties Link kopieren
Ik zit sinds een uurtje op deze site,dus weet niet of dit de goede plek is maar ik dacht ik probeer het.. heb die contacten eerder weer opgezocht maar spreek ze nu toch niet meer.. heb vaker aan een sport gedacht, maar weet niet zo goed welke en kan me er ook niet zo goed toe zetten, ook omdat ik dan alleen moet.. laatst heb ik wat gedronken met een collega, dat was erg leuk en wil ik wel proberen vaker te doen, alleen stopt zij met werken daar. Bedankt voor jullie reactie!
Alle reacties Link kopieren
Hi Sil, vervelend dat je geen vrienden hebt. Probeer het contact met je oude vrienden te herstellen. Bel ze op om excuses te maken of nodig ze uit thuis voor een etentje als je ouders een weekend weg zijn. Succes en laat maar weten als ik wat voor je kan doen.
Ik ken het wel hoor, ben zelf 33 jaar, getrouwd en heb een zoontje van 7 maanden.

Vriendinnen heb ik nooit gehad, nou ja, dat is niet waar. Ik heb 1 beste vriendin gehad maar die begon een affaire met mijn toenmalige man, ben direct gescheiden en heb met die zogenaamde vriendin het contact verbroken logischerwijs.

Familie heb ik niet, althans geen contact meer mee door omstandigheden. Wel een goede band met schoonfamilie maar dat is toch anders.



Ik ben dus ook vaak eenzaam en heb verder niemand om eens iets leuks mee te gaan doen. Daarbij komt dat ik lichamelijk een beetje beperkt ben en daar zitten de meesten ook niet op te wachten. Erg jammer want ik ben een erg spontane vrouw en ga voor iemand door het vuur als ik om diegene geef maar helaas krijg ik door mijn lichamelijke beperkingen vaak de kans niet, de meeste mensen hebben geen zin om beperkt te zijn in de dingen die ze willen/ kunnen doen.



Heb me er dus gewoon bij neergelegd dat mijn wereld zo klein is. Gelukkig bestaat er nog zoiets als internet en kunnen we forummen haha.
Sil waar woon je? Misschien kan je hier contacten opdoen!
Af en toe met je zus stappen en dan mensen aanspreken of wandelen met een hond,

ik had laatst een logeerhond en maakte enorm veel contact met mensen, had ik niet gedacht, ik weet zeker dat als ik die hond had gehouden dat het wel kennissen hadden kunnen worden of vrienden, voor je het weet sta je een halfuur te kletsen en je bent lekker in de buitenlucht. Je lichaam in beweging houden is ook belangrijk als je niet happy bent.
Alle reacties Link kopieren
quote:alinea schreef op 12 oktober 2015 @ 19:51:

Af en toe met je zus stappen en dan mensen aanspreken of wandelen met een hond,

ik had laatst een logeerhond en maakte enorm veel contact met mensen, had ik niet gedacht, ik weet zeker dat als ik die hond had gehouden dat het wel kennissen hadden kunnen worden of vrienden, voor je het weet sta je een halfuur te kletsen en je bent lekker in de buitenlucht. Je lichaam in beweging houden is ook belangrijk als je niet happy bent.Mijn zus gaat nooit meer stappen.. ik wil ook wel weer een keertje eigenlijk maarja.. ik heb 2 honden en ga wel is mee met mijn moeder, maar meer als gedag zeggen gebeurt er niet..
Alle reacties Link kopieren
quote:MamaEmeritus schreef op 12 oktober 2015 @ 19:49:

Sil waar woon je? Misschien kan je hier contacten opdoen!Ik woon in de buurt van Veenendaal
Ik snap dat de stap groot is, maar ik denk dat je er zelf op uit moet om vrienden te krijgen. Die komen niet aanwaaien. Ga op een sport, zoek een vereniging (zang, dans, theater, iets creatiefs, gezelligheids), zoek een kookclub of spelletjesclub als je daar van houdt, doe eens mee aan een pubquiz of doe een oproep hier op het forum. Het kost tijd, maar als je je openstelt voor contacten en er zelf actief mee aan de slag gaat, komt dat wel.



Misschien heb je ook wel collega's waar je eens wat mee zou kunnen drinken 's avonds?
Alle reacties Link kopieren
quote:Mama2015 schreef op 12 oktober 2015 @ 19:48:

Ik ken het wel hoor, ben zelf 33 jaar, getrouwd en heb een zoontje van 7 maanden.

Vriendinnen heb ik nooit gehad, nou ja, dat is niet waar. Ik heb 1 beste vriendin gehad maar die begon een affaire met mijn toenmalige man, ben direct gescheiden en heb met die zogenaamde vriendin het contact verbroken logischerwijs.

Familie heb ik niet, althans geen contact meer mee door omstandigheden. Wel een goede band met schoonfamilie maar dat is toch anders.



Ik ben dus ook vaak eenzaam en heb verder niemand om eens iets leuks mee te gaan doen. Daarbij komt dat ik lichamelijk een beetje beperkt ben en daar zitten de meesten ook niet op te wachten. Erg jammer want ik ben een erg spontane vrouw en ga voor iemand door het vuur als ik om diegene geef maar helaas krijg ik door mijn lichamelijke beperkingen vaak de kans niet, de meeste mensen hebben geen zin om beperkt te zijn in de dingen die ze willen/ kunnen doen.



Heb me er dus gewoon bij neergelegd dat mijn wereld zo klein is. Gelukkig bestaat er nog zoiets als internet en kunnen we forummen haha.Jou situatie klinkt ook erg lastig! Wel heel slecht dat jou lichamelijke beperking mensen belemmerd om met je om te gaan.. Gelukkig heb je wel je man en zoontje en schoonfamilie..
Klinkt zo passief allemaal, met je moeder mee honden uitlaten met je zus op vakantie en als je een vriend hebt aan hem hangen en al je vriendschappen verwaarlozen. In het weekend met je ouders mee, dat moet je niet willen..



Lekker zelf een huis zoeken in een buurt met veel jongeren en dat vol passie inrichten en zolang je thuis woont vier keer per dag heerlijk uit wandelen in je eentje met de honden, mensen aanspreken in gesprek raken.

Je moet er wel wat voor doen het komt niet naar jou.
Alle reacties Link kopieren
Een hobby helpt echt!

Er is vast wel iets wat je leuk vindt.



Tennissen, klaverjassen, koken, breien, zwemmen, dansen, haken, zeilen of schilderen?
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
Alle reacties Link kopieren
quote:alinea schreef op 12 oktober 2015 @ 20:09:

Klinkt zo passief allemaal, met je moeder mee honden uitlaten met je zus op vakantie en als je een vriend hebt aan hem hangen en al je vriendschappen verwaarlozen. In het weekend met je ouders mee, dat moet je niet willen..



Lekker zelf een huis zoeken in een buurt met veel jongeren en dat vol passie inrichten en zolang je thuis woont vier keer per dag heerlijk uit wandelen in je eentje met de honden, mensen aanspreken in gesprek raken.

Je moet er wel wat voor doen het komt niet naar jou.Je hebt ook gelijk! Het gaat niet vanzelf.. ik ben altijd moe en dat werkt ook niet echt mee.. ik ben wel op zoek naar een eigen plekje en reageer ook regelmatig op huisjes. En ik hoop inderdaad dat ik dan ook wat zelfstandiger word, maar ben ook bang dat ik dan het huis niet uitga.
Alle reacties Link kopieren
quote:Sil1990 schreef op 12 oktober 2015 @ 20:17:

[...]



Je hebt ook gelijk! Het gaat niet vanzelf.. ik ben altijd moe en dat werkt ook niet echt mee.. ik ben wel op zoek naar een eigen plekje en reageer ook regelmatig op huisjes. En ik hoop inderdaad dat ik dan ook wat zelfstandiger word, maar ben ook bang dat ik dan het huis niet uitga.



Hoezo ben je altijd moe? Heb je dat weleens laten onderzoeken dan?

En waarom ben je bang dat je dan het huis niet uitgaat als je een woning toegewezen krijgt?

Ik bedoel het niet vervelend, maar het klinkt alsof er met jou meer aan de hand is. Ik zou eerst eens aan mezelf gaan werken en ervoor zorgen dat je ook leuk gezelschap bent. Jouw oproep klinkt niet heel uitnodigend. Best negatief en veel geklaag. Eerlijk gezegd denk ik dat mensen daar op afknappen. Misschien doe je het onbewust, dat kan. Maar ik zou eerst zorgen dat je blij bent met jezelf.
Alle reacties Link kopieren
quote:flipje2 schreef op 12 oktober 2015 @ 20:17:

Een hobby helpt echt!

Er is vast wel iets wat je leuk vindt.



Tennissen, klaverjassen, koken, breien, zwemmen, dansen, haken, zeilen of schilderen?Ik zit er ook al heel lang mee dat ik niet weet wat ik wil gaan doen. Heb alleen mn vmbo diploma en werk al heel lang in de horeca. Ik heb nu wel winkeltijden dus meer tijd om evt weg te gaan. Maar alleen ergens naartoe vind ik heel lastig.. Zo klinkt het wel heel negatief allemaal maar zo voelt het ook..
Je bent altijd moe van het niksdoen, als ik een paar dagen niks doe word ik futloos, depri, staan de wallen onder mijn ogen, en begin ik me terug te trekken.



Als ik de hele week werk, veel afspraken heb, leuke dingen onderneem dan huppel en spring ik weer rond en krijg ik nog meer energie en nieuwe ideeën en ga ik mensen bellen en uitnodigen.



Je zegt ook ik hoop dit en wil dat maar lukt allemaal niet.

Je moet toch eerst iets ondernemen, meer met je lijf doen, elke kans op een afspraak met iemand aanpakken.

Een advertentie zetten en in het weekend op kinderen passen, met kinderen spelen laat je ook weer heel anders denken en lol maken.
Alle reacties Link kopieren
quote:minnimouse schreef op 12 oktober 2015 @ 20:25:

[...]





Hoezo ben je altijd moe? Heb je dat weleens laten onderzoeken dan?

En waarom ben je bang dat je dan het huis niet uitgaat als je een woning toegewezen krijgt?

Ik bedoel het niet vervelend, maar het klinkt alsof er met jou meer aan de hand is. Ik zou eerst eens aan mezelf gaan werken en ervoor zorgen dat je ook leuk gezelschap bent. Jouw oproep klinkt niet heel uitnodigend. Best negatief en veel geklaag. Eerlijk gezegd denk ik dat mensen daar op afknappen. Misschien doe je het onbewust, dat kan. Maar ik zou eerst zorgen dat je blij bent met jezelf.Ben er wel voor naar de dokter geweest maar er komt niks uit. Heb wel pfeiffer gehad en daar kan het mee te maken hebben. Het was ook eigenlijk geen oproep,wilde meer mn verhaal kwijt maar volgens mij zit ik dan niet in de goeie rubriek. Ik ben wel blij dat hè eerlijk bent. En je zet me wel aan het nadenken!
Dat klinkt alsof je nogal ongelukkig bent. Is het niet verstandig om eens met iemand te gaan praten over wat je nu eigenlijk wil en hoe het komt dat je je zo voelt?
Zou je iets kunnen met een van de tips die ik je gaf of denk je dat je daar nog niet aan toe bent?
Klinkt meer alsof je een puber bent en je zelfstandigheid nog niet bereikt hebt en of je niet durft te leven.

Ik denk dat je veel meer kunt dan je denkt en als je dan een huisje krijgt en merkt wat jij allemaal zelf aankunt qua papierwerk regelen, verven etc en dan krijg je vanzelf meer zelfvertrouwen.
Alle reacties Link kopieren
quote:julienclerc schreef op 12 oktober 2015 @ 20:29:

Dat klinkt alsof je nogal ongelukkig bent. Is het niet verstandig om eens met iemand te gaan praten over wat je nu eigenlijk wil en hoe het komt dat je je zo voelt?Tijdens die depressie had ik hulp en kon ik praten,maar had niet echt het idee dat het hielp. Toen kwam ik eruit door een jongen die ik via een datingsite leerde kennen.. waar ik 2.5 jaar een relatie mee heb gehad. Ik kijk vaak op internet rond wat ik kan gaan doen,maar kom er niet echt uit..
Maar hoezo niet? Waarom stop je dan niet met internet en ga je het gewoon eens doen? Ik heb als student een depressie gekregen als gevolg van slaapproblemen. Ik ben eruit gekomen dankzij therapie en daarnaast door weer dingen te gaan ondernemen. Zelf vond ik theater en boksen erg leuk, maar ik heb ook banden met oude vrienden weer aangehaald. Daardoor bloeide ik op en kon ik ook de laatste drempels van de depressie over.



Wat lijkt je leuk? Een bepaalde sport of houdt je juist van zingen of dansen? Ben je iemand die van gezelschapsspelletjes houdt? Kijk dan eens in de krant of een weekblad (of facebook!) en reageer op een oproepje en ga ergens bij. Zo leer je mensen kennen. Dat worden niet gelijk vrienden, maar via hen zou je ook weer anderen kunnen leren kennen waardoor je wat opbloeit.



Ook op jezelf gaan wonen kan heel goed voor je zijn. Je leert op eigen benen staan en dat vergroot je zelfvertrouwen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven