kind met vermoedelijk ASS

15-03-2023 15:20 22 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb een ontzettend lief maar zeer eigenwijze 6 jarige. Al vanaf peuter leeftijd is er het vermoeden van Ass geweest maar we hebben het testen daarop altijd afgehouden behalve tot voor de voorjaarsvakantie. Hij zit zichzelf zo gigantisch in de weg. zo kan hij ontzettend goed lezen. hij leest de ondertiteling bij films zonder problemen mee. Maar had op school een leesmaatje gekregen net als alle kinderen. Alleen koppelt hij wat hij kan aan de persoon naast hem zijn leesmaatje is niet zo sterk in lezen. Dus hij tijdens het lezen op school ook niet meer. behalve wanneer ze hem naast stagiaire laten zitten en die met hem gaat lezen. Nu vonden we dat nooit zo'n probleem want hij leest goed genoeg maar dit kopieergedrag doet hij met alles. Kleuren kan hij netjes binnen de lijntjes behalve op school daar kleurt hij net zo mooi als het kindje naast hem. Rekenen vind hij lastig maar kan hij wel behalve op school want omdat hij dat lastig vind zit hij in een groepje wat er extra hulp bij krijgt en hij kopieert het gedrag van de andere kinderen die er slechter in zijn dan hem. Zodra hij tussen kinderen die het beter kunnen dan hij gaat hij er nonchelant bij zitten en pent letterlijk de antwoorden van zijn buurman over. Als er aan hem gevraagd word waarom hij zelf niet wil leren rekenen krijg je als antwoord letterlijk Nog nooit van een rekenmachine gehoord. Op school weten ze niet hoe ze hem gemotiveerd moeten krijgen dus het rekenen doen we inmiddels thuis want daar krijg ik hem wel gemotiveerd aan de keukentafel.

Dus nu staat hij op de wachtlijst om te bevestigen wat we eigenlijk al weten omdat hij in alles op mij lijkt. Hij doet en reageert het zelfde als ik en ik heb mijn diagnose het syndroom van Asperger op mijn achttiende gekregen. Ik vind het zo lastig ik zie een kind wat gigantisch worstelt met zichzelf en de maatschappij maar die hier in huis met alle ritmes en regelmaat het zo ontzettend goed doet. Maar wat gun ik hem graag dat het vriendjes maken makkelijker gaat. En dat hij minder overpikkeld is. We hopen dat hij straks met diagnose wat beter begrepen gaat worden en dat hij sommige dingen misschien gewoon mag. Zo trekt hij als hij zich wil concentreren altijd een capuchon over zijn hoofd heen maar op school mag dit niet.

Soms voel ik me schuldig en dan denk ik, Ik wist dat ik een risico liep op een kind met autisme aangezien de hoeveelheid diagnoses in mijn familie maar ik hoopte dat juist omdat ik het heb ik hem de juiste handvaten kon geven zich staande te houden in deze wereld. En dat lukt nu niet Wat ik met dit topic wil geen idee ik denk even alles van mijn afschrijven. Nadat hij vandaag weer compleet verdrietig en overprikkeld thuis kwam. Waar ik wel nieuwsgierig naar ben of er wezenlijk iets op school gaat veranderen als hij dat stempel straks heeft.
Alle reacties Link kopieren Quote
Weet je,
school moet ook begrip hebben voor hem.
Als hij zich wil afsluiten om zijn werk te kunnen doen, waarom maakt de leerkracht dat dan niet voor elkaar?

Is er wel een klik met de leerkracht en je kind? En de leerkracht en jou?
Wat ik merk met mijn kinderen is dat wanneer een leerkracht het eigen ego voor het belang van het kind plaatst, we hier thuis allemaal volkomen dwars en verkeerd zijn. En als de leerkracht even meedenkt, kind autonomie geeft en kijkt wat het kind nodig heeft, dan vliegt kind door de stof en voor de leerkracht.

Een label maakt niet opeens dat hij niet meer capuchon over zijn hoofd mag trekken. Daar heb je de leerkracht, de ib-er en jij als advocaat voor je kind voor nodig. Wat heeft hij nodig, wat moet hij leren en hoe gaan we dat met zijn allen doen?
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat lastig Stacey. Ik kan alleen maar zeggen dat ik hoop dat er deuren voor je zoon open gaan als hij zijn diagnose heeft. Helaas is er maar al te vaak eerst een diagnose nodig om dingen voor elkaar te krijgen. Wat dat betreft zouden we eens wat meer moeten kijken naar wat kinderen nodig hebben in plaats van alles maar in hokjes en een vast stramien te willen plaatsen.

En natuurlijk is het niet zo zwart-wit en zijn er grenzen aan dat wat mogelijk is. Maar vaak zijn het al kleine dingen die een kind kunnen helpen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou in gesprek gaan met school. Wat fijn dat het thuis wel goed gaat, geniet daar ook vooral van.

Heel veel sterkte. Hier hebben de diagnoses eigenlijk nooit echt geholpen. Wel de expertise van een leerkracht die onze zoon op de juiste manier kon prikkelen en begeleiden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Heb je al eens met de juf gesproken over wat je kind nodig heeft om zich te concentreren? Mag hij bijvoorbeeld met een noice cancelling-koptelefoon werken of op de gang? Of heeft hij zelf ideeën over wat voor hem zou werken?
Ik zou vooral inzetten op dit soort praktische dingen en daarin met de juf meedenken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Krijgt hij wel werk op zijn niveau, met voldoende uitdaging?
Kan het kopieergedrag wellicht ook aanpassingsgedrag zijn, waarbij hij zich aanpast aan de heersende norm in de klas (dat vind ik overigens best invoelend).

Wat maakt eigenlijk dat je denkt aan autisme, los van je eigen diagnose?
Gaan jullie vragen iemand te kijken of hij inderdaad kenmerken van autisme heeft, of wordt het een breed onderzoek?
Heb je ook gedacht aan hoogbegaafdheid?
Alle reacties Link kopieren Quote
Frizz schreef:
15-03-2023 18:36
Kan het kopieergedrag wellicht ook aanpassingsgedrag zijn, waarbij hij zich aanpast aan de heersende norm in de klas (dat vind ik overigens best invoelend).

Inderdaad, het kan een effectieve manier van maskeren zijn.


TO, je klinkt als een hartstikke lieve moeder. Kinderen krijgen is sowieso een egoïstische keuze omdat het leven nu eenmaal nooit alleen maar leuk en fijn is. Natuurlijk is het naar als je je kind duidelijk ziet strugglen, maar van een schuldvraag is mijns inziens in ieder geval echt geen sprake :hug:.
Alle reacties Link kopieren Quote
Er wordt aan autisme gedacht omdat niemand behalve ik en zijn vader hem mag aanraken. En hij is heel erg op zichzelf. Hij is wat je noemt sociaal onhandig. Hoogbegaafdheid zou best kunnen want hij leest boeken voor 10 jarige. Dat was ook een discussie puntje op school want die stonden er in eerste instantie niet nu mag hij met een stagiaire naar de hogere groepen lopen om een boek uit te kiezen voor stillezen. Het autisme is eerder door een kinderpsychologe waar hij emdr gehad heeft vanwege een ongeluk genoemd. Zij zei toen tegen ons ik vind hem heel veel trekjes hebben maar hij is nu pas 4 dus dat zegt nog niet zoveel. Maar hij is zeker niet je typische 4 jarige.

Wij laten hem nu uitgebreid testen dus ook op adhd add hoogbegaafdheid en weet ik veel wat er nog meer allemaal bestaat bij een onafhankelijke organisatie via de jeugdarts van de ggd. Ze gaan daar ook kijken of het evt Nah kan zijn omdat hij bij zijn ongeluk een flinke klap op het hoofd gehad heeft. Maar dat word door de kinderarts eigenlijk al uitgesloten. Maar die organisatie heeft een wachtlijst.

Dat kopieergedrag word door school ook als maskerend ervaren. En dat is zonde want als hij laat zien wat hij kan kunnen ze hem meer uitdagen en dat lukt nu niet. Want zodra hij doorheeft iets anders te krijgen als de rest raakt hij compleet in paniek.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik hoop dat er goede dingen uit de testen komen, waar je je kind in herkent.

Met 4 jaar boeken voor een 10 jarige lezen is natuurlijk buiten het gewone. Ik zou zeker inlezen op hb.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Inlezen op HB én op ASS, omdat de overeenkomsten en verschillen soms moeilijk te duiden zijn, al helemaal wanneer er sprake is geweest van trauma. Niet zelden wordt HB ten onrechte gediagnosticeerd met ASS.
Alle reacties Link kopieren Quote
Op beide gebieden ben ik zelf enigszins ook ervaringsdeskundige ik heb het syndroom van Asperger met een IQ van 147 alleen ben ik compleet vastgelopen in het schoolsysteem. Dat wil ik voor mijn kind wel echt anders. Het interesseert me echt niet wat hij later word vuilnisman of dokter. Maar op dit moment is alles een strijd. Maar heb wel de eerste boekjes over deze onderwerpen al op mijn e reader gezet. Om me intelezen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Aaaah. Dan zou ik écht een diagnostisch onderzoek laten afnemen door iemand die specialist is in (u)HB én ASS.

Leestip; James T Webb - dubbeldiagnoses
Alle reacties Link kopieren Quote
Gisteren de uitslag gehad hij zit idd in het autistisch spectrum, en heeft gewoon een normale intelligentie. Hij denkt erg rechtlijnig. En gebruikt dat eigenlijk om grip op de wereld te houden. Dus als hij de uitleg op school niet begrijpt. Dan doet hij het niet. Vraagt niet om hulp en weigert daarna nog iets te doen. Speelt graag ik kleine groepjes van max 3 kindjes. Omdat hij zo overzicht en controle houd. Wij moeten nu gaan zorgen voor veel succes ervaringen zodat hij weer gemotiveerd word om dingen te gaan doen en te gaan proberen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Onderzocht door een HB-specialist?
Zelf een IQ hebben van 147 en een kind hebben met een gemiddelde intelligentie die boeken leest voor een tienjarige klinkt echt niet logisch namelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Misschien kun je het boek "overprikkeling voorkomen" van Barbara de Leeuw aanschaffen en zodoende erachter komen waar jouw kind overprikkeld door raakt, hoe zijn symptomen van overprikkeling eruit zien en wat hij/zij kan doen als hij/zij overprikkeld raakt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Frizz schreef:
29-07-2023 12:24
Onderzocht door een HB-specialist?
Zelf een IQ hebben van 147 en een kind hebben met een gemiddelde intelligentie die boeken leest voor een tienjarige klinkt echt niet logisch namelijk.
Hij is wel bewust op hb getest. En voor nu ben ik ook tevreden over de uitslag. Ik kan met mijn hoge iq door de ass ook niet volledig mee draaien in de maatschappij. Ik vind het het voor nu het belangrijkste dat hij weer nieuwe uitdagingen durft aan te gaan en weer nieuwe dingen wil leren. Want hij leest op een niveau van een 10 jarige maar hij weigert te rekenen want daar heb je een rekenmachine voor en dat kan hij dus ook echt niet.

Het allerbelangrijkste voor is dat hij weer vrolijk en minder gefrustreerd word. Dat qua lezen en spelling krijgt hij nu extra uitdaging op school en rekenen pakken we thuis aan. Dus mocht hij daar ook op gaan voor lopen dan laat ik zijn iq opnieuw testen. Maar geloof me dat iq is maar een nummertje en is voor mij niet zo van belang. Zolang hij maar gelukkig is en niet zoals ik vast gaat lopen op school.

Want het lezen past ook prima binnen het ass hij heeft leren lezen om Jurassic Park te kunnen kijken. Dat was een externe motivatie dus heeft hij er heel veel tijd in gestoken. Tijd die andere kinderen van zijn leeftijd in de speeltuin zaten. Nu zit zijn fascinatie bij pokemon en doet die niks anders pokemon pokemon en nog eens pokemon hij weet gewicht en lengte van elke Pokemon te noemen. Ook al heeft hij geen idee wat het betekent.

En mijn iq hoort bij mijn ass. Ik heb een Wajong en heb met heel veel moeite een vmbo diploma gehaald. Ik gun hem zoveel meer.
Alle reacties Link kopieren Quote
OliebolmetKrenten schreef:
29-07-2023 12:35
Misschien kun je het boek "overprikkeling voorkomen" van Barbara de Leeuw aanschaffen en zodoende erachter komen waar jouw kind overprikkeld door raakt, hoe zijn symptomen van overprikkeling eruit zien en wat hij/zij kan doen als hij/zij overprikkeld raakt.
Die ga ik op schrijven dank je wel voor de tip.
Alle reacties Link kopieren Quote
Stacey misschien is het een idee je in te lezen op uitzonderlijke hoogbegaafdheid, en Evt dubbel bijzonder. Als je je kind meer gunt is een juist beeld (want juiste aanpak) erg belangrijk.

En ik denk dat men inmiddels een stuk verder is dan toen jij jong was, met inzichten over ASS, hoogbegaafdheid en dubbel bijzonder.
Frizz schreef:
29-07-2023 12:24
Onderzocht door een HB-specialist?
Zelf een IQ hebben van 147 en een kind hebben met een gemiddelde intelligentie die boeken leest voor een tienjarige klinkt echt niet logisch namelijk.
Het kan echt. Ik kon ook lezen en schrijven op mijn 4e, mijn vader is hoogbegaafd, maar ik toch écht niet.
TO, ik zou zo snel mogelijk inzetten op een diagnostisch onderzoek. Ik heb hier met mijn eigen zoon (nu 15) veel te lang mee gewacht. Het gevolg is dat hij nu (met een bovengemiddeld IQ maar niet HB) een entreeopleiding doet en diep ongelukkig is op school.

Sinds de diagnose ASS hebben we gekregen: een (loopbaan)coach van stichting Voorzet, begeleiding van een ergotherapeut, en ik kan eventueel zelf terecht bij MamaVita (ben ik nog niet over uit of ik dat wil, ik ervaar geen problemen met het opvoeden van mijn zoon en snap niet goed wáár ik dan ervaringen over moet uitwisselen met andere moeders).

Maar er is nu veel in beweging en mijn zoon heeft gigantisch veel zelfvertrouwen gekregen. We zijn zelfs aan het kijken met scholen in de omgeving, of het mogelijk is om daar zijn opleiding af te maken.

Het zou zo fijn zijn als jouw kind niet de kans krijgt om eerst helemaal vast te lopen in het onderwijssysteem. Dus echt, zet daarop in. En besef verder dat jouw zoon gewoon jouw zoon blijft, ook als hij een diagnose heeft gekregen. Ik vond de psychoeducatie die we na de diagnose kregen overigens ook heel fijn. Al herkende ik in de uitleg meer van mezelf dan van mijn zoon, maar dat is een ander verhaal :biggrin:
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat onderzoek hebben we gehad. En hij komt hier niet als hb uit en dat is prima er zijn genoeg problemen die spelen die we nu aan kunnen pakken en hij is niet extreem slim hij staat gewoon altijd aan. En kan ontzettend goed lezen met een voorkeur voor Dino's en pokemon maar daardoor kan hij misschien ook zo goed lezen als je die dino namen voor elkaar krijgt en al die aparte pokemon namen dan leer je vanzelf heel goed lezen.

Wij zijn in ieder geval blij met de diagnose en de begeleiding die nu komt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Nog even een update we mogen inmiddels gaan kijken bij speciaal onderwijs. Maar momenteel doet hij het ontzettend goed er is veel rust in het gezin gekomen de afgelopen tijd. Ik ben wat knopen aan het doorhakken wat betreft mijn eigen activiteiten. Inmiddels worden we eindelijk ook gehoord en gezien door de medische wereld wat betreft de problemen van onze jongste. En dat geeft ook rust. Dat mensen ons nu zien en er meer begrip gekomen is. Ik vond het altijd heel lastig dat er zoveel van ons en alles verwacht werd en dat is nu een stuk minder.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven