Vervolg op 'Wat doe ik verkeerd...?''

12-06-2023 09:18 2780 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Goedemorgen,

Een nieuw topic geopend om verder te kunnen schrijven. Dit gezien mijn vorige topic de 3000 berichten (ruim) is gepasseerd en het verzoek van de moderator om een nieuw topic aan te maken zodat de laatste op slot kan.

Ik wist niet zo goed wat een goede titel zou kunnen zijn, dus vandaar deze, maar voelt niet helemaal prettig gezien dat ook niet (meer) mijn vraag is. Bij andere suggesties hoor ik het graag.

Wel even getwijfeld, gezien de laatste reacties. Welke ik zeker begrijp, maar ze raakten me nogal. Tegelijkertijd kan ik nu niet terug gaan naar m'n kop in het zand steken, dus dit is nodig.

Net als in het vorige topic zou ik willen vragen of jullie mijn berichten niet willen quoten? Dat voelt veiliger.
jahallo222 wijzigde dit bericht op 12-06-2023 09:47
Reden: Toevoeging
8.52% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat raakte je precies in de laatste reacties?
Dat je weet dat het klopt wat iedereen zegt? Dat het enige dat je nu nog moet doen, is daadwerkelijk de stap nemen om weg te gaan?

Lukt het om voor jezelf een concrete datum te bedenken wanneer je die stap neemt? Misschien helpt je dat om dingen écht in gang te gaan zetten en te gaan regelen.

Of blijf je liever aanmodderen?
l2l89 wijzigde dit bericht op 12-06-2023 09:35
0.40% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Je topictitel is duidelijk. Het is ook een vervolg op je vorige topic, waarbij je "het wat doe ik verkeerd" inmiddels gepasseerd bent. Je weet dat het niet aan jou ligt.

Dar de berichten je raken snap ik, je was zelf ook dat kind en weet hoe onveilig dat voelde. Daarom moet je een stappenplan maken en zorgen dat je elk moment weg kan. En vooral over die alles verlammende angst heen stappen. Dat kun je, echt waar. Dit proces gaat met stappen vooruit en stappen terug. Maar veel vrouwen zijn je voorgegaan en uit een relatie met huiselijk geweld gestapt. Ook bij hun ging dat met vallen en opstaan. Dat kan jij ook, echt waar. Je krijgt dan een leven zonder angst en een dochter die zich wel gezien voelt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Heel goed dat je toch een vervolg hebt aangemaakt.

Ik snap dat de reacties je raken. Voel je dan ook woede? Dat mag hoor, ben gewoon benieuwd in hoeverre je al woede voelt.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het heel sterk van je dat je beseft dat dit topic nodig is. De posts van Sprinkelmoes vind ik heel goed, ik hoop dat je daar wat aan hebt.
't Is al met al een heel gedoe
Alle reacties Link kopieren Quote
.
jahallo222 wijzigde dit bericht op 16-06-2023 11:53
Reden: Herkenbaarheid
99.90% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Weet je Jahallo222,
Het is in feite de reactie die je altijd geeft op een paniek situatie. Op een crisis.
Je bevriest.

Je kunt op verschillende manieren reageren als er iets heftigs gebeurt: Vechten, vluchten of bevriezen. Welke reactie je geeft, kun je niet kiezen. Je lijf kiest datgene waardoor het in leven blijft.

In jouw situatie is vechten en vluchten gevaarlijk. Want je man is agressief. Dus bevriezen is dan 'logisch'.

Dat je dus nu ook blijft bevriezen en niet over kunt gaan tot vechten/vluchten (= weggaan) is in het licht daarvan logisch.

Maar dan is het in datzelfde licht óók logisch dat je iemand vraagt om jou te helpen verplaatsen. Want jij bent een ijsblokje nu. En dan moet iemand jou nu oppakken en verplaatsen, want anders kom je er niet.

Dus ik denk dat je nu heel hard moet inzetten dat iemand jou en je kind actief uit huis gaat helpen halen.

Want na deze weken kun je voor jezelf vaststellen dat jouw overlevingstechniek, datgene wat jou je hele leven al in leven houdt, nu tegen je werkt en je eigenlijk in de potentieel levensgevaarlijke situatie houdt.

Ga een melding doen bij Veilig Thuis, met je naam en adres en vraag of ze je kunnen komen redden uit huis, omdat je té bevroren bent om het zelf te kunnen doen.

Overigens:
Deze vechten. vluchten of bevriezen doe je alleen bij een heftige gebeurtenis. Dat jij in bevriesstand schiet in je eigen huis, de plek waar jij je volledig veilig zou moeten voelen, geeft al aan precies hoe erg het is gesteld bij jou thuis. Ik heb bij mijn man nog nooit deze reactie gehad. Ik kan de reacties op een heftige gebeurtenis op 1 hand tellen de afgelopen 10 jaar en dat waren stuk voor stuk allemaal situaties die in een onbekende omgeving plaats vonden met andere mensen dan mijn man of bekenden.
doreia* wijzigde dit bericht op 12-06-2023 09:55
17.60% gewijzigd
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat is er nu leuk aan deze man?
Elke dag verziekt hij jouw dag..
Elke dag geeft hij jou een kutgevoel.. Geeft hij je het gevoel dat het allemaal jouw schuld is..

Ik gun je een man die jouw op handen draagt, jouw behandelt als een prinses, ipv als een slavin op wie hij neerkijkt..
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap dat jij zegt dat het gisteren ene leuke dag was, ik lees dat toch anders. Jij en je kind hadden het fijn, maar je was continu op je hoede. Zeker toen man er ook was. Jij kent niet anders, jij bent zo ook groot geworden. Dat je het nu herkent en weet dat het niet normaal is, is voor jou al een hele stap. Hoe heerlijk zou het zijn als het leuke dag met dochter ook ontspannen blijft? Dat gun ik jou en je dochter.

Je hoeft je echt niet te schamen, als buitenstaander is het veel makkelijker om alles te zien dan als je er midden in zit. Je hebt de afgelopen weken al zoveel geleerd. Nu ngo de echte stap, je weet dat je het kunt. Je bent je er ook bewust van dat je echt zelf die stap moet nemen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat je NU kan doen is iemand in vertrouwen nemen. Zorg dat je diegene sleutel hebt. Maak kopieën van belangrijke documenten. Zorg dat je paspoort en rijbewijs etc altijd in je tas zit of voor het grijpen ligt. Zorg dat je ergens anders desnoods op je werk een tas met kleding en spullen hebt staan om de eerste dagen mee door te komen en verzorgingsproducten voor kind. Medicijnen etc.

En dan .. wanneer het weer escaleert en de adrenaline toeslaat als ie weer met wat gooit of stukmaakt of scheld.... Dan loop je als de sodemieter die deur uit.

Oftewel zorg dat je elke kans kan grijpen zonder dat je dan nog in paniek denkt Waar liggen mijn spullen en wat moet er mee.
'If you're gonna be dumb, you've gotta be tough'
Alle reacties Link kopieren Quote
Dahlia74 schreef:
12-06-2023 09:53
Ik snap dat jij zegt dat het gisteren ene leuke dag was, ik lees dat toch anders. Jij en je kind hadden het fijn, maar je was continu op je hoede. Zeker toen man er ook was. Jij kent niet anders, jij bent zo ook groot geworden. Dat je het nu herkent en weet dat het niet normaal is, is voor jou al een hele stap. Hoe heerlijk zou het zijn als het leuke dag met dochter ook ontspannen blijft? Dat gun ik jou en je dochter.

Je hoeft je echt niet te schamen, als buitenstaander is het veel makkelijker om alles te zien dan als je er midden in zit. Je hebt de afgelopen weken al zoveel geleerd. Nu ngo de echte stap, je weet dat je het kunt. Je bent je er ook bewust van dat je echt zelf die stap moet nemen.

Dit wilde ik ook schrijven inderdaad. Het was een relatief leuke dag, maar niemand zou zich druk hoeven maken over wat er gaat gebeuren als haar partner straks thuis komt...
Alle reacties Link kopieren Quote
Doreia* schreef:
12-06-2023 09:51
Ga een melding doen bij Veilig Thuis, met je naam en adres en vraag of ze je kunnen komen redden uit huis, omdat je té bevroren bent om het zelf te kunnen doen.

En vraag aan je vriendin, en iedereen die ervan af weten, of zij ook een melding willen maken.
Maar vraag om HULP..
Want alleen durf je geen actie te ondernemen, dus laat mensen jou helpen om je uit deze onveilige situatie te komen.
Doe het voor je dochter.
Alle reacties Link kopieren Quote
TO, jij kunt er nu voor kiezen om élke dag een heerlijk onbezorgde dag met je dochter te hebben he?

Die keuze ligt bij jou!

Maar wat Doreia ook zegt: jouw natuurlijke respons op de hele situatie is bevriezen. Dus jij gaat die stap nooit uit jezelf zetten. En dat hoef je jezelf niet te verwijten. Je hoeft jezelf er niet dom over te voelen of je ervoor te schamen. Jouw onderbewustzijn kiest deze reactie, hoe graag je het met je bewustzijn ook anders zou willen.

MAAR als je weet dat dit jouw natuurlijke reactie is, dan kun je er wel met je bewuste brein voor kiezen om iemand in te schakelen die die stap samen met jou gaat concretiseren. Ik denk echt dat dat je zo ontzettend gaat helpen!

En tipje: stop eens met jezelf steeds zo neer te halen. Dit doe je echt in elke post die je schrijft. Probeer jezelf eens meer te zien als de krachtige vrouw die je bent die bezig is haar situatie aan te pakken. Je bent bereid naar jezelf te kijken, in tegenstelling tot die hufter van een vent van je waar je constant op eieren moet lopen.

Het enige dat je nu moet doen is zelf je hand uitstrekken naar iemand die je eruit kan trekken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het moeilijke is denk ik ook: je hebt eigenlijk therapie nodig om sterk genoeg te worden om hieruit te komen. Maar tegelijk werkt je therapie veel beter als je hieruit bent. Dat is een onoplosbare cirkel.
Je hebt dus iets extra's nodig om je vertrek te forceren. Ik zou doen van Doreia schrijft en hulp vragen.
Je had de situatie besproken met iemand in je sociale kring, toch? Kun je diegene vragen om hulp bij het nemen van stappen?
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
TVP
Ga ik over nadenken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik denk ook dat een vriendin/familie (diegene die je in vertrouwen had genomen), jou nu concreet moet gaan helpen. Met weggaan, met spullen daar brengen, iets dat het concreter gaat maken.


Trouwens echt heel goed dat je een nieuw topic hebt aangemaakt en hiermee doorgaat! :redrose:
Alle reacties Link kopieren Quote
.
jahallo222 wijzigde dit bericht op 16-06-2023 11:54
Reden: Herkenbaarheid
99.35% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Begin anders eens met een week alleen weg te gaan met je kind. Plan een vakantie. Ga in een natuurhuisje zitten.
En ervaar hoe dat voelt. Geen constante sensoren aan. Geen "wat als" ruis op je gevoelens.
Misschien dat je in die rust uit de bevriesstand kan komen. Al is het maar tijdelijk. Net lang genoeg om de bal aan het rollen te krijgen.

Zeg hem niet waar je naartoe gaat. Zorg dat hij de bevestigingsmail niet te zien krijgt. En zet je bagage vast klaar bij je vriendin. Je kan hem bij vertrek zeggen dat je x dagen even ergens tot rust gaat komen.
Even if you are on the right track, you will get run over if you just sit there.”
Alle reacties Link kopieren Quote
Misschien kun je diegene de link van je topics sturen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ken een voorbeeld van een zelfde situatie. Deze vrouw durfde nooit bij haar man weg te gaan. Tot dat haar dochter het huis uit was en aangaf dat ze niet meer op bezoek wilde komen als "die man" (haar vader) er ook was.
Toen pas durfde ze de stap te zetten, want haar band met haar dochter was alles voor haar. Ze heeft in het geheim een huis gehuurd. Weken het huis opgeknapt en woonklaar gemaakt. Toen man een paar dagen weg was voor zn werk heeft ze haar spullen verhuisd en hem laten weten dat het voorbij was.

Er zijn best veel mogelijkheden. Je kunt hulp vragen aan iemand om je uit de situatie te halen (heb ik gedaan, kon het niet zelf want angst en schuldgevoel zorgden er ook voor dat ik bevroor) maar maak een plan wat bij je past. Je komt er wel uit, echt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bel vandaag degene die jij in vertrouwen hebt genomen. Waar je terecht kunt als je weg wil. En zeg dat je weg wilt, maar de stap niet durft te zetten. En of die persoon je wil helpen weg komen.

Dat is spannend, maar super noodzakelijk.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Yep schreef:
12-06-2023 11:00
Misschien kun je diegene de link van je topics sturen?
Ik wilde precies hetzelfde zeggen.

Kopiëren, plakken, versturen. Niet over nadenken.

Maak de stapjes zo klein mogelijk. Een link sturen duurt een paar seconden.
Documenten verzamelen en opslaan is geen bedreigende bezigheid. Je kan dat uitvoeren zonder dat het drastische gevolgen heeft, dus je hoeft er niet bang van te worden.

Je gedachten en gevoel zijn nu vooral hindernissen voor de juiste actie. Eindeloos denken over wat je moet doen houd je gevangen. Dus als je er toch over nadenkt, waarom niet een blocknote pakken en alle opties opschrijven? Verplaats het naar de buitenkant van je hoofd. Dan is het geen gepieker meer maar een actieplan. En als een stap op dat plan te groot en eng is: knip het op. Maar kom (letterlijk) in beweging. Want eenmaal in beweging is de volgende stap makkelijker.
What a nuanced anxiety
Alle reacties Link kopieren Quote
Jahallo222 schreef:
12-06-2023 10:58
Ik kan diegene zeker om hulp vragen. Maar dat is natuurlijk wat S-Groot eerder ook al eens schreef: ik moet het inderdaad actief gaan vragen. Ik moet letterlijk zeggen dat ik er zelf niet uitkom, maar er uit wil en daar hulp bij nodig heb. Dat heb ik nog niet concreet genoeg gedaan. Ik moet die regie nemen.
Ja, doe dat! Ik denk echt dat je dat gaat helpen. En misschien kun je VT nog een keer bellen voor tips voor een veilig vertrek? Dan kun je ook meteen vragen wat zij voor je zouden kunnen betekenen.
Het is zoals het is
Alle reacties Link kopieren Quote
Doreia* schreef:
12-06-2023 11:01
Bel vandaag degene die jij in vertrouwen hebt genomen. Waar je terecht kunt als je weg wil. En zeg dat je weg wilt, maar de stap niet durft te zetten. En of die persoon je wil helpen weg komen.

Dat is spannend, maar super noodzakelijk.

En jij kan dit TO, want je hebt eerder ook Veilig Thuis durven bellen. Je hebt aan de bel getrokken bij je familielid. Dus het komt niet out of the blue.
Alle reacties Link kopieren Quote
Doreia* schreef:
12-06-2023 11:01
Bel vandaag degene die jij in vertrouwen hebt genomen. Waar je terecht kunt als je weg wil. En zeg dat je weg wilt, maar de stap niet durft te zetten. En of die persoon je wil helpen weg komen.

Dat is spannend, maar super noodzakelijk.

Absoluut dit!!! Doen TO. Je komt er alleen niet uit, je hebt hulp nodig

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven