Nog nooit een relatie gehad als volwassene

22-05-2024 09:00 34 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben een vrouw van 26 en ik heb nog nooit een relatie gehad. Nooit intiem geweest ook. Dit alles zorgt ervoor dat ik me slecht voel. Ik woon nog thuis. Ik ben wel van plan komende maanden uit huis te gaan.

Ik heb wel een paar dates gehad via dating apps, maar elke keer stopte het na 2-3 dates vanuit mijn kant. Ik voelde niets. Ik kon wel heel goed praten enzo, maar ik voelde niets. Leek meer als een goede vriend.

Nu heb ik hier wel heel veel spijt van dat ik met mijn laatste date niet ben verder gegaan. We konden het heel goed met elkaar vinden, maar ik vrees dat hij hier niet meer voor open staat (we hebben elkaar 10 maanden geleden voor het laatst gezien (dat was de derde date). In januari dan wel terug contact gezocht, veel berichtjes gestuurd, wouden terug afspreken, maar ik durfde niet en heb hem uiteindelijk niet meer geantwoord.
Ik denk wel echt dat we bij elkaar zouden kunnen passen.

Ik zit eigenlijk vol met angst rond daten/intimiteit. Ik heb zo weinig ervaring dat ik niet weet of ik het goed doe. Ik twijfel soms om hem terug te sturen. Maar ik weet niet wat ik met mijn intimiteitsproblemen moet doen. Ik heb zelfs nog nooit gekust (ja, ik weet het), maar dit komt puur voor uit angst of geen interesse. Soms twijfel ik of ik aseksueel ben aangezien ik nooit echt de behoefte heb gehad aan dat deel van een relatie.

Ik ben een introvert persoon en geniet van de kleine dingen in het leven. Dus uitgaan is helemaal niets voor mij.

Ik ben 26 en ik heb het gevoel dat het komende jaar beslissend is als ik ooit nog een relatie wil hebben. En heel mijn leven alleen blijven, zie ik echt niet zitten. Ik zou ook heel graag kinderen willen.

Enig advies hoe dit aan te pakken?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet dat je hier eerder topics over geopend hebt, misschien kun je daar verder gaan? Wat heb je toen uit de reacties gehaald?

Uit het gedrag wat je hier laat zien (steeds topics over dezelfde onderwerpen posten en daar geen enkele groei in laten zien) krijg ik het idee dat je gewoon hulp moet zoeken. Niet hier op het forum maar begin bij de HA. Dan POH of misschien ergens een diagnostisch traject. Wat houdt jou tegen om die stap te zetten?
Alle reacties Link kopieren Quote
Het enige advies wat ik je wil geven is zoek hulp voor je onzekerheid en besluiteloosheid.
Alle reacties Link kopieren Quote
S-Groot schreef:
22-05-2024 09:03
Ik weet dat je hier eerder topics over geopend hebt, misschien kun je daar verder gaan? Wat heb je toen uit de reacties gehaald?

Uit het gedrag wat je hier laat zien (steeds topics over dezelfde onderwerpen posten en daar geen enkele groei in laten zien) krijg ik het idee dat je gewoon hulp moet zoeken. Niet hier op het forum maar begin bij de HA. Dan POH of misschien ergens een diagnostisch traject. Wat houdt jou tegen om die stap te zetten?
Wat bedoel je met een diagnostisch traject? Dat er echt iets mis is? Misschien is dat de reden ook wel dat ik geen hulp durf te zoeken. Omdat ik dan een bevestiging krijg van mijn gevoelens. Ik heb overigens al een traject gevolgd, maar daar is buiten faalangst niets uitgekomen. Ik wil niet heel mijn leven anders zijn dan de meeste mensen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ook hier wist ik weer wie de TO zou zijn.
Ben je er al uit qua studie?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ella-333 schreef:
22-05-2024 09:06
Wat bedoel je met een diagnostisch traject? Dat er echt iets mis is? Misschien is dat de reden ook wel dat ik geen hulp durf te zoeken. Omdat ik dan een bevestiging krijg van mijn gevoelens. Ik heb overigens al een traject gevolgd, maar daar is buiten faalangst niets uitgekomen.

Nee, dat er mogelijk een diagnose ligt onder je problemen. Als je dat weet kun je makkelijker handvatten vinden om daarmee om te gaan en mogelijk ook gerichte therapie daarbij.
Wanneer en waar heb je een traject gevolgd?

Ik wil niet heel mijn leven anders zijn dan de meeste mensen.

Dat begrijp ik :hug: . Maar zoals je je hier presenteert gedraag/ben je anders dan de meeste mensen, dus misschien ben je ook gewoon anders dan de meeste mensen. Dan kun je daartegen vechten maar dat kost bakken aan energie en is een recept voor een leven vol burn outs en teleurstellingen. Het is okee om anders te zijn en hoe eerder je daar echt meer inzicht in krijgt (in hoe jij dan anders bent), hoe eerder je daarnaar kunt leven. Je mág anders zijn. Je mag je leven vervolgens inrichten naar hoe het voor jou past en fijn voelt.

Het is de meest vruchteloze weg om tegen jezelf te blijven vechten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ella-333 schreef:
22-05-2024 09:00
Maar ik weet niet wat ik met mijn intimiteitsproblemen moet doen. Ik heb zelfs nog nooit gekust (ja, ik weet het), maar dit komt puur voor uit angst of geen interesse. Soms twijfel ik of ik aseksueel ben aangezien ik nooit echt de behoefte heb gehad aan dat deel van een relatie.
Hoi,
Wat vervelend dat je niet echt door kan handelen met daten en je niet verder durfde bij die man waarmee je 3 dates hebt gehad.
Je hebt angst voor intimiteit, dat zit je in de weg.
Je vraagt je af of je aseksueel bent maar dat ben je niet. Je bent wel een mens die seksualiteit wil ervaren maar waarbij je een grote barriere voor je hebt liggen.
Er zijn wel degelijk mogelijkheden om hier een weg in te zoeken.
Start bij een haptonoom. Dit is een therapeut die via lichaamswerk aan de emoties van clienten kan werken.
Niks engs aan. Ze zijn hartstikke goed, respektvol, luisteren heel goed naar je en respekteren je.
Zoek het eens op: haptonomie
Alle reacties Link kopieren Quote
S-Groot schreef:
22-05-2024 09:12
Nee, dat er mogelijk een diagnose ligt onder je problemen. Als je dat weet kun je makkelijker handvatten vinden om daarmee om te gaan en mogelijk ook gerichte therapie daarbij.
Wanneer en waar heb je een traject gevolgd?





Dat begrijp ik :hug: . Maar zoals je je hier presenteert gedraag/ben je anders dan de meeste mensen, dus misschien ben je ook gewoon anders dan de meeste mensen. Dan kun je daartegen vechten maar dat kost bakken aan energie en is een recept voor een leven vol burn outs en teleurstellingen. Het is okee om anders te zijn en hoe eerder je daar echt meer inzicht in krijgt (in hoe jij dan anders bent), hoe eerder je daarnaar kunt leven. Je mág anders zijn. Je mag je leven vervolgens inrichten naar hoe het voor jou past en fijn voelt.

Het is de meest vruchteloze weg om tegen jezelf te blijven vechten.
Bedankt voor je antwoord! Heel fijn verwoord.
Ik ben gewoon naar een psycholoog geweest met betrekking tot mijn faalangst/angsten in het algemeen.
Ik vond het alleen heel moeilijk om alles bespreekbaar te maken daar aangezien dat hij vond dat ik in een luxepositie zat.
Studie aan het afronden toen, fijne baan in het vooruitzicht waar ik me goed voelde dus waarom dan nog faalangst op dat vlak?
Dat van relaties heb ik wel nog niet met iemand besproken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ella-333 schreef:
22-05-2024 09:06
Wat bedoel je met een diagnostisch traject? Dat er echt iets mis is? Misschien is dat de reden ook wel dat ik geen hulp durf te zoeken. Omdat ik dan een bevestiging krijg van mijn gevoelens. Ik heb overigens al een traject gevolgd, maar daar is buiten faalangst niets uitgekomen. Ik wil niet heel mijn leven anders zijn dan de meeste mensen.
Hoe eerder je dit gaat accepteren hoe groter de kans dat je leven alleen maar mooier wordt. Je zit nu al een poosje vast.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar wat zou er dan mis kunnen zijn? Angststoornis, sociale angst of autisme? Ik wil een beetje voorbereid zijn voordat ik terug in zo'n traject/therapie ga. Ik weet gewoon niet wat ik kan verwachten.
Alle reacties Link kopieren Quote
https://www.psychologiemagazine.nl/advi ... sualiteit/
Alle reacties Link kopieren Quote
https://www.ipzo.com/angst-intimiteitsangst.php
Alle reacties Link kopieren Quote
Nou, er hoeft echt niet iets mis te zijn met je TO (trouwens, een diagnose betekent niet per sé dat er iets mis is). Ik was er ook laat bij, zowel qua relaties als seks. En hoe langer het duurde, hoe meer ik het gevoel kreeg dat ik raar was, of niet aantrekkelijk, of niet leuk genoeg.

Maar het zat me dusdanig in de weg, dat ik me raar en anders ging voelen. Ik werd er super nerveus van. En dat zat allemaal in mijn hoofd. Mijn vriend was trouwens 29 toen ik die tegenkwam en die had ook nog nooit een relatie gehad. Je bent echt niet de uitzondering.

Ik denk dat een praktijkondersteuner je kan helpen, zodat jij je lekkerder in je vel voelt, ook zonder partner. En dat maakt uiteindelijk 1) je leven een stuk leuker en makkelijker en 2) daarmee ook het vinden van een partner.

Je bent niet raar. Je bent echt niet alleen hierin. Je bent hartstikke normaal, alleen je maakt je veel te druk. Je hebt nog zoveel tijd! Een heel leven nog voor je. :)
viamia wijzigde dit bericht op 22-05-2024 09:36
9.48% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ella-333 schreef:
22-05-2024 09:22
Maar wat zou er dan mis kunnen zijn? Angststoornis, sociale angst of autisme? Ik wil een beetje voorbereid zijn voordat ik terug in zo'n traject/therapie ga. Ik weet gewoon niet wat ik kan verwachten.
Waarschijnlijk een angststoornis.
Je hebt namelijk wel behoefte aan sociale kontakten en wil die ook opzoeken.
Hoe was het kontakt met je ouders? Kan je hun een goede omhelzing geven? Of sluit er ook iets af in je?
Hoe waren je ouders naar elkaar in fysiek kontakt? Gaven ze elkaar een zoen in het openbaar? Of omhelsden ze elkaar waar anderen bij zijn?
Alle reacties Link kopieren Quote
Verbinder schreef:
22-05-2024 09:36
Waarschijnlijk een angststoornis.
Je hebt namelijk wel behoefte aan sociale kontakten en wil die ook opzoeken.
Hoe was het kontakt met je ouders? Kan je hun een goede omhelzing geven? Of sluit er ook iets af in je?
Hoe waren je ouders naar elkaar in fysiek kontakt? Gaven ze elkaar een zoen in het openbaar? Of omhelsden ze elkaar waar anderen bij zijn?
Ik vind het nogal wat om zo een diagnose te stellen via het internet over iemand die je niet fysiek hebt gezien. Doe dat nou niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Verbinder schreef:
22-05-2024 09:36
Waarschijnlijk een angststoornis.
Je hebt namelijk wel behoefte aan sociale kontakten en wil die ook opzoeken.
Hoe was het kontakt met je ouders? Kan je hun een goede omhelzing geven? Of sluit er ook iets af in je?
Hoe waren je ouders naar elkaar in fysiek kontakt? Gaven ze elkaar een zoen in het openbaar? Of omhelsden ze elkaar waar anderen bij zijn?

Je mag geen diagnose geven op het forum
Frankly my dear, I don"t give a damn
Alle reacties Link kopieren Quote
viamia schreef:
22-05-2024 09:37
Ik vind het nogal wat om zo een diagnose te stellen via het internet over iemand die je niet fysiek hebt gezien. Doe dat nou niet.
Ik heb even alle posts van TO doorgenomen. En baseer het niet alleen op deze openingspost.
Verder zeg ik: waarschijnlijk.
TO heeft erg de behoefte aan wat richting aangevingen
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap niet zo waarom je weer contact wil zoeken met die laatste date. Als je niets bij hem voelde, dan is dat gewoon zo. Het wordt niet makkelijker als je het gaat forceren denk ik.

Het is juist heel goed dat je het af hebt gekapt als het juiste gevoel er niet is.

Lees ook niet dat er iets mis met jou is. Je bent een van de vele laatbloeiers. Als ik jou was zou ik gewoon weer gaan daten en kijken of er iemand bij zit waar het wel mee klikt en je het juiste gevoel hebt. Dan gaan dit soort dingen toch organisch.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vervelend dat je je zo voelt TO! Waren de dates opzich wel gezellig? Het is niet erg als je niet verliefd bent he, misschien waren die mannen gewoon niet je type. Je komt vast een keer iemand tegen!

Ik zou inderdaad een afspraak maken met je huisarts over je besluiteloosheid bij het kiezen van die studie en je onzekerheid over het missen van intimiteit / een relatie. De POH kan je misschien helpen dingen op een rijtje te zetten en je hopelijk ook wat handvaten geven om ermee om te gaan. Dat kan een diagnose zijn, maar dat hoeft helemaal niet hoor.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eve schreef:
22-05-2024 09:44
Ik snap niet zo waarom je weer contact wil zoeken met die laatste date. Als je niets bij hem voelde, dan is dat gewoon zo. Het wordt niet makkelijker als je het gaat forceren denk ik.

Het is juist heel goed dat je het af hebt gekapt als het juiste gevoel er niet is.

Lees ook niet dat er iets mis met jou is. Je bent een van de vele laatbloeiers. Als ik jou was zou ik gewoon weer gaan daten en kijken of er iemand bij zit waar het wel mee klikt en je het juiste gevoel hebt. Dan gaan dit soort dingen toch organisch.
Ik heb wel degelijk een gevoel voor hem. Ik heb het nog nooit zo goed met iemand kunnen vinden als met hem. Wij hebben ontzettend veel gelijkenissen. Als ik voor hem geen gevoelens heb, denk ik dat ik voor weinig mannen dit wel nog ga krijgen. Langs beide kanten was er echt wel iets, hij heeft altijd geduldig gewacht, maar ik heb precies gewoon geen nood aan intiem zijn, waardoor een relatie dus ook nooit zal lukken. Ik heb hier nog steeds spijt van.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vlag schreef:
22-05-2024 09:45
Vervelend dat je je zo voelt TO! Waren de dates opzich wel gezellig? Het is niet erg als je niet verliefd bent he, misschien waren die mannen gewoon niet je type. Je komt vast een keer iemand tegen!

Ik zou inderdaad een afspraak maken met je huisarts over je besluiteloosheid bij het kiezen van die studie en je onzekerheid over het missen van intimiteit / een relatie. De POH kan je misschien helpen dingen op een rijtje te zetten en je hopelijk ook wat handvaten geven om ermee om te gaan. Dat kan een diagnose zijn, maar dat hoeft helemaal niet hoor.
De dates waren inderdaad heel gezellig met hem. Voelde me gewoon niet altijd comfortabel omdat ik (voor alle duidelijkheid ikzelf) altijd het idee heb dat er uiteindelijk en zeker op een derde date meer moet gebeuren. Ik heb hier nog steeds spijt van dat we elkaar niet verder hebben leren kennen, maar ik weet natuurlijk ook niet wat ik ga/ging voelen als we wel hadden verder gedate en wil zijn tijd ook niet verdoen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ella-333 schreef:
22-05-2024 09:46
Ik heb wel degelijk een gevoel voor hem. Ik heb het nog nooit zo goed met iemand kunnen vinden als met hem. Wij hebben ontzettend veel gelijkenissen. Als ik voor hem geen gevoelens heb, denk ik dat ik voor weinig mannen dit wel nog ga krijgen. Langs beide kanten was er echt wel iets, hij heeft altijd geduldig gewacht, maar ik heb precies gewoon geen nood aan intiem zijn, waardoor een relatie dus ook nooit zal lukken. Ik heb hier nog steeds spijt van.
Nou, dan zou ik gewoon contact zoeken. Het ergste wat kan gebeuren is dat hij zegt dat hij geen contact meer wil. En daar zit je nu al.

Leg het gewoon uit. Als hij echt zo leuk is, dan heeft hij daar begrip voor.

En er is geen regel over een derde date. Dat mag je helemaal zelf kiezen. Of je nou op de eerste date intiem wil zijn, of pas na het huwelijk. Of misschien zelfs nooit. Mag allemaal. Ook hier geldt dat een leuke man die bij jou past daar begrip voor heeft.
Alle reacties Link kopieren Quote
Er is niets mis met je, je bent gewoon zoals je bent.
Zolang jij blij bent met je leven zoals dit is dan hoef je helemaal niet te veranderen. Ik denk dat het nuttig voor je is om juist eens met een professional te praten over relaties. Dat kan je helpen om erachter te komen wat je zelf echt wilt. Wil je een relatie omdat dit van je verwacht wordt, omdat je denkt dat dat zo hoort? Of is het toch een intrinsiek verlangen?
Door hier met iemand over te praten kom je hier achter. Als je weet wat je wilt, kun je dan verder gaan kijken/denken. Misschien is het wel prima zo en mag je leren dat te omarmen, en jezelf minder gaan vergelijken met andere mensen. Misschien wil je wel graag een relatie en kun je met een professional bekijken waarom dat niet lukt. Ben je misschien A-seksueel? Of zijn er andere redenen waarom je niet intiem wilt zijn?
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hebt al een goede stap gezet door uit huis te gaan. Daar zou ik in ieder geval al even niet over in zitten. Met de huidige huizenmarkt zijn er zoveel twintigers die nog thuis wonen. Daar moet je al helemaal niet onzeker over zijn.

En seks... Als je om je heen kijkt lijkt het alsof iedereen ontmaagd is als tiener, en hoewel dat voor veel mensen ook zo is, is het ook weer niet zo heel raar om een laatbloeier te zijn, hoor. De laatbloeiers lopen er alleen niet mee te koop.

Ik was zelf trouwens 22. Wat eerder dan jij dus, maar ik was er nu ook niet echt vroeg bij. Mijn ervaring is dat, hoewel mannen misschien even gek op keken, het ze ook weer niet zoveel kon schelen. Het is uiteindelijk gewoon gebeurd, en het is nu, jaren later, helemaal niet zo belangrijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat maakt dat jij jezelf zo'n grote druk oplegt dat de beslissing komend jaar moet gebeuren? Is je leven na je 26 e afgelopen?


Mocht je denken dat je problemen op seksueel gebied liggen, dan zou je een seksuoloog kunnen benaderen.

Maar ik denk dat psychologische hulp jou ook verder zou kunnen helpen. Maar dan zou ik wel aankaarten wat je hier vertelt.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven