Geld & Recht
alle pijlers
Co-ouderschap opgelegd gekregen en de gevolgen hiervan
maandag 11 maart 2013 10:09
quote:mrspotatohead schreef op 11 maart 2013 @ 10:00:
[...]
Ja, vond het juist lastig dat ik steeds weer naar dat script moest kijken. Mocht mn eigen inbreng en communicatiestijl niet volgen. Voelde zo onnatuurlijk aan! Dat snap ik. Niet elk callcenter werkt met een script, misschien nog een andere proberen?
Wel vervelend hoor. Het is gewoon een hele moeilijke tijd om te solliciteren.
[...]
Ja, vond het juist lastig dat ik steeds weer naar dat script moest kijken. Mocht mn eigen inbreng en communicatiestijl niet volgen. Voelde zo onnatuurlijk aan! Dat snap ik. Niet elk callcenter werkt met een script, misschien nog een andere proberen?
Wel vervelend hoor. Het is gewoon een hele moeilijke tijd om te solliciteren.
maandag 11 maart 2013 10:11
quote:Flashy schreef op 11 maart 2013 @ 10:09:
[...]
Dat snap ik. Niet elk callcenter werkt met een script, misschien nog een andere proberen?
Wel vervelend hoor. Het is gewoon een hele moeilijke tijd om te solliciteren.Ja er zijn er hier nog een paar. Dus dat ga ik zeker proberen. Heb nu zoveel sollicitaties lopen dat ik -als iemand nu belt nav een sollicitatie- in 1e instantie niet eens weet over welke vacature ze bellen....
[...]
Dat snap ik. Niet elk callcenter werkt met een script, misschien nog een andere proberen?
Wel vervelend hoor. Het is gewoon een hele moeilijke tijd om te solliciteren.Ja er zijn er hier nog een paar. Dus dat ga ik zeker proberen. Heb nu zoveel sollicitaties lopen dat ik -als iemand nu belt nav een sollicitatie- in 1e instantie niet eens weet over welke vacature ze bellen....
maandag 11 maart 2013 10:28
quote:mrspotatohead schreef op 11 maart 2013 @ 09:59:
[...]
Hoi. Dank je wel. Ik probeer echt naar mijn eigen aandeel in het geheel te kijken. En naar het belang van ons kind. Als het met ons kind goed gaat, kan ik zoveel aan, zoveel hebben. Maar zoals Dubio hieronder al aangeeft, wanneer worden beslissingen, gedachten, angsten etc. bepaalt door mijn eigen gevoel? Hoe zie ik wat het belang van ons kind is zonder al mijn eigen emoties en gedachten? Wanneer spreken mijn eigen gedachten/gevoelens en wanneer niet? Hoe kan ik dat scheiden? Zo lastig. Het gaat soms zo onbewust. Het is een brei.
Ons kind is idd heel intelligent. Heeft soms uitspraken waarbij je steil achterover slaat. Dat je denkt 'daar hoort een kind van jouw leeftijd toch nog helemaal niet over na te denken?!'. Dus het zat er al wel in. Maar dat is dus nu niet handig in deze situatie. Ons kind heeft zoveel door. En ik wil dus echt gaan opletten dat ik ons kind niet (onbewust) opzadel met zaken die bij mij horen, bij een volwassene. Ik wil zo graag dat ons kind kind kan zijn, betaalt al genoeg de rekening voor onze fouten.
Een zo'n gedachtegang is bijvoorbeeld:
1 - mijn kind komt timide en volgzaam bij vader vandaan
2 - vader heeft een autoritaire opvoedingsstijl en eist veel van kind
3 - gedrag van kind wordt veroorzaakt door opvoedingsstijl vader
Er zitten een paar manco's in die redenering. Herformuleer eerst eens "timide en volgzaam". Hoe is het gedrag? Stil, gesloten, in zichzelf teruggetrokken, bang, schrikachtig? Definieer het precies.
2. is een oordelende beschrijving. Maak die eens neutraal. Bv. vader heeft duidelijke regels en wijkt hier niet (vaak) van af. Vader stelt eisen aan kind die niet zijn afgestemd op een vierjarige (geef een voorbeeld).
3. is een aanname. Kind maakt een vechtscheiding door. De meeste kinderen vinden de overgang van de ene naar de andere ouder in de beginperiode lastig.
Denk in oplossingen. Verplaats je in je kind. Wat heeft het nodig als het terugkomt van zijn vader? Probeer bv. een rustig moment in te plannen met een leuke activiteit die je samen kan doen (spelletje, wandelingetje). Niet meteen eten, bad, bed.
Koppel zijn gedrag los van dat van zijn vader. Juist als hij thuiskomt, heeft hij duidelijkheid nodig. Als moeder ben je (algemeen bedoeld) soms te soft omdat je denkt dat je kinderen lijden onder de scheiding. Als ze huilen, breekt je hart. Een kind, zeker een slim kind, voelt dat goed aan en probeert dat soms uit te buiten.
Een goede oefening is om jezelf af te vragen hoe je zou reageren als je kind niet net van zijn vader kwam, maar bijvoorbeeld van de kinderopvang, het huis van een vriendje o.i.d. waar ook streng wordt opgetreden. Vervang je ex door een willekeurige derde, dat helpt je de emotie los te laten en een objectief beeld te krijgen.
[...]
Hoi. Dank je wel. Ik probeer echt naar mijn eigen aandeel in het geheel te kijken. En naar het belang van ons kind. Als het met ons kind goed gaat, kan ik zoveel aan, zoveel hebben. Maar zoals Dubio hieronder al aangeeft, wanneer worden beslissingen, gedachten, angsten etc. bepaalt door mijn eigen gevoel? Hoe zie ik wat het belang van ons kind is zonder al mijn eigen emoties en gedachten? Wanneer spreken mijn eigen gedachten/gevoelens en wanneer niet? Hoe kan ik dat scheiden? Zo lastig. Het gaat soms zo onbewust. Het is een brei.
Ons kind is idd heel intelligent. Heeft soms uitspraken waarbij je steil achterover slaat. Dat je denkt 'daar hoort een kind van jouw leeftijd toch nog helemaal niet over na te denken?!'. Dus het zat er al wel in. Maar dat is dus nu niet handig in deze situatie. Ons kind heeft zoveel door. En ik wil dus echt gaan opletten dat ik ons kind niet (onbewust) opzadel met zaken die bij mij horen, bij een volwassene. Ik wil zo graag dat ons kind kind kan zijn, betaalt al genoeg de rekening voor onze fouten.
Een zo'n gedachtegang is bijvoorbeeld:
1 - mijn kind komt timide en volgzaam bij vader vandaan
2 - vader heeft een autoritaire opvoedingsstijl en eist veel van kind
3 - gedrag van kind wordt veroorzaakt door opvoedingsstijl vader
Er zitten een paar manco's in die redenering. Herformuleer eerst eens "timide en volgzaam". Hoe is het gedrag? Stil, gesloten, in zichzelf teruggetrokken, bang, schrikachtig? Definieer het precies.
2. is een oordelende beschrijving. Maak die eens neutraal. Bv. vader heeft duidelijke regels en wijkt hier niet (vaak) van af. Vader stelt eisen aan kind die niet zijn afgestemd op een vierjarige (geef een voorbeeld).
3. is een aanname. Kind maakt een vechtscheiding door. De meeste kinderen vinden de overgang van de ene naar de andere ouder in de beginperiode lastig.
Denk in oplossingen. Verplaats je in je kind. Wat heeft het nodig als het terugkomt van zijn vader? Probeer bv. een rustig moment in te plannen met een leuke activiteit die je samen kan doen (spelletje, wandelingetje). Niet meteen eten, bad, bed.
Koppel zijn gedrag los van dat van zijn vader. Juist als hij thuiskomt, heeft hij duidelijkheid nodig. Als moeder ben je (algemeen bedoeld) soms te soft omdat je denkt dat je kinderen lijden onder de scheiding. Als ze huilen, breekt je hart. Een kind, zeker een slim kind, voelt dat goed aan en probeert dat soms uit te buiten.
Een goede oefening is om jezelf af te vragen hoe je zou reageren als je kind niet net van zijn vader kwam, maar bijvoorbeeld van de kinderopvang, het huis van een vriendje o.i.d. waar ook streng wordt opgetreden. Vervang je ex door een willekeurige derde, dat helpt je de emotie los te laten en een objectief beeld te krijgen.
Ga in therapie!
maandag 11 maart 2013 10:46
quote:dubiootje schreef op 11 maart 2013 @ 10:28:
[...]
Een zo'n gedachtegang is bijvoorbeeld:
1 - mijn kind komt timide en volgzaam bij vader vandaan
2 - vader heeft een autoritaire opvoedingsstijl en eist veel van kind
3 - gedrag van kind wordt veroorzaakt door opvoedingsstijl vader
Er zitten een paar manco's in die redenering. Herformuleer eerst eens "timide en volgzaam". Hoe is het gedrag? Stil, gesloten, in zichzelf teruggetrokken, bang, schrikachtig? Definieer het precies.
2. is een oordelende beschrijving. Maak die eens neutraal. Bv. vader heeft duidelijke regels en wijkt hier niet (vaak) van af. Vader stelt eisen aan kind die niet zijn afgestemd op een vierjarige (geef een voorbeeld).
3. is een aanname. Kind maakt een vechtscheiding door. De meeste kinderen vinden de overgang van de ene naar de andere ouder in de beginperiode lastig.
Denk in oplossingen. Verplaats je in je kind. Wat heeft het nodig als het terugkomt van zijn vader? Probeer bv. een rustig moment in te plannen met een leuke activiteit die je samen kan doen (spelletje, wandelingetje). Niet meteen eten, bad, bed.
Koppel zijn gedrag los van dat van zijn vader. Juist als hij thuiskomt, heeft hij duidelijkheid nodig. Als moeder ben je (algemeen bedoeld) soms te soft omdat je denkt dat je kinderen lijden onder de scheiding. Als ze huilen, breekt je hart. Een kind, zeker een slim kind, voelt dat goed aan en probeert dat soms uit te buiten.
Een goede oefening is om jezelf af te vragen hoe je zou reageren als je kind niet net van zijn vader kwam, maar bijvoorbeeld van de kinderopvang, het huis van een vriendje o.i.d. waar ook streng wordt opgetreden. Vervang je ex door een willekeurige derde, dat helpt je de emotie los te laten en een objectief beeld te krijgen.
Ik zie de manco's, begrijp wat je bedoelt.
Kind is schrikachtig en volgzaam. Ja, papa. Alsjeblieft papa. Sorry papa. Dank je wel papa. Neemt geen initiatieven meer. Tenminste, niet zoals hij bij mij is. Ex zit hem continu op zijn huid, deed hij altijd al en zie ik nu nog steeds. Heeft al commentaar bij de wijze waarop ons kind een plakbandje plakt ('nee, dat kun je beter zo doen, recht plakken'). Niet gillen. Niet rennen. Ruim dat eens op. Verwacht van het kind dat het opruimt, niet knoeit, niet gilt, niet rent, netjes met 2 woorden spreekt, dat het zelf alles doet, dat het helpt met de tafel afruimen, dan hij papa zijn drinken geeft etc etc. Als kind bij een derde vandaan komt, is kind bij mij meteen weer dat spontane kind, dat kind dat initiatief toont, dat ook mag tonen. Dus ik vind het zo moeilijk dit gedrag niet te koppelen aan opvoedingsstijl van ex. Ons kind komt tussen 18.00 en 18.30 uur van ex vandaan. Dat hebben we al vervroegd want rechter had als tijd 19.00 uur neergezet(!). Maar tussen 18.00 en 18.30 uur is eigenlijk al niet te doen. Kind moet toch wel rond zeven uur naar bed. Dus t is wel meteen in bad en naar bed.
[...]
Een zo'n gedachtegang is bijvoorbeeld:
1 - mijn kind komt timide en volgzaam bij vader vandaan
2 - vader heeft een autoritaire opvoedingsstijl en eist veel van kind
3 - gedrag van kind wordt veroorzaakt door opvoedingsstijl vader
Er zitten een paar manco's in die redenering. Herformuleer eerst eens "timide en volgzaam". Hoe is het gedrag? Stil, gesloten, in zichzelf teruggetrokken, bang, schrikachtig? Definieer het precies.
2. is een oordelende beschrijving. Maak die eens neutraal. Bv. vader heeft duidelijke regels en wijkt hier niet (vaak) van af. Vader stelt eisen aan kind die niet zijn afgestemd op een vierjarige (geef een voorbeeld).
3. is een aanname. Kind maakt een vechtscheiding door. De meeste kinderen vinden de overgang van de ene naar de andere ouder in de beginperiode lastig.
Denk in oplossingen. Verplaats je in je kind. Wat heeft het nodig als het terugkomt van zijn vader? Probeer bv. een rustig moment in te plannen met een leuke activiteit die je samen kan doen (spelletje, wandelingetje). Niet meteen eten, bad, bed.
Koppel zijn gedrag los van dat van zijn vader. Juist als hij thuiskomt, heeft hij duidelijkheid nodig. Als moeder ben je (algemeen bedoeld) soms te soft omdat je denkt dat je kinderen lijden onder de scheiding. Als ze huilen, breekt je hart. Een kind, zeker een slim kind, voelt dat goed aan en probeert dat soms uit te buiten.
Een goede oefening is om jezelf af te vragen hoe je zou reageren als je kind niet net van zijn vader kwam, maar bijvoorbeeld van de kinderopvang, het huis van een vriendje o.i.d. waar ook streng wordt opgetreden. Vervang je ex door een willekeurige derde, dat helpt je de emotie los te laten en een objectief beeld te krijgen.
Ik zie de manco's, begrijp wat je bedoelt.
Kind is schrikachtig en volgzaam. Ja, papa. Alsjeblieft papa. Sorry papa. Dank je wel papa. Neemt geen initiatieven meer. Tenminste, niet zoals hij bij mij is. Ex zit hem continu op zijn huid, deed hij altijd al en zie ik nu nog steeds. Heeft al commentaar bij de wijze waarop ons kind een plakbandje plakt ('nee, dat kun je beter zo doen, recht plakken'). Niet gillen. Niet rennen. Ruim dat eens op. Verwacht van het kind dat het opruimt, niet knoeit, niet gilt, niet rent, netjes met 2 woorden spreekt, dat het zelf alles doet, dat het helpt met de tafel afruimen, dan hij papa zijn drinken geeft etc etc. Als kind bij een derde vandaan komt, is kind bij mij meteen weer dat spontane kind, dat kind dat initiatief toont, dat ook mag tonen. Dus ik vind het zo moeilijk dit gedrag niet te koppelen aan opvoedingsstijl van ex. Ons kind komt tussen 18.00 en 18.30 uur van ex vandaan. Dat hebben we al vervroegd want rechter had als tijd 19.00 uur neergezet(!). Maar tussen 18.00 en 18.30 uur is eigenlijk al niet te doen. Kind moet toch wel rond zeven uur naar bed. Dus t is wel meteen in bad en naar bed.
maandag 11 maart 2013 10:52
Voorbeeldje van hoe ons kind spreekt:
Afgelopen vrijdag mocht kind iets in de speelgoedwinkel uitzoeken want kind had goed gespaard, mijn moeder spaart een beetje mee en ik zou er nog wat bij doen want kind had zo goed de best gedaan met op tijd naar de wc gaan. Zegt kind op de terugweg in de auto 'dank je wel mama voor het mooie speelgoed, ik ben jullie dankbaar dat ik van jullie dit mocht uitzoeken in de winkel en dat jullie meesparen en betalen'......Kind is VIER jaar!!
Afgelopen vrijdag mocht kind iets in de speelgoedwinkel uitzoeken want kind had goed gespaard, mijn moeder spaart een beetje mee en ik zou er nog wat bij doen want kind had zo goed de best gedaan met op tijd naar de wc gaan. Zegt kind op de terugweg in de auto 'dank je wel mama voor het mooie speelgoed, ik ben jullie dankbaar dat ik van jullie dit mocht uitzoeken in de winkel en dat jullie meesparen en betalen'......Kind is VIER jaar!!
maandag 11 maart 2013 10:57
Kind gedraagt zich dus anders bij vader. Hoe zou je daarmee omgaan als het bv. om de opvang, school of bij een vriendje thuis ging?
Het kan voor je kind ook goed zijn om te leren met verschillende opvoedingswijzen om te gaan en verschillende regels te leren. Bij jou is het vrijer en spontaner en misschien ook wel minder gedisciplineerd en behulpzaam. Bij vader moet hij taakjes doen en leert hij omgangsvormen en is hij volgzamer en meer teruggetrokken.
Jij loopt af en toe tegen de gevolgen van jouw opvoedingsstijl aan, hij tegen de gevolgen van de zijne. Geen enkele opvoedingsstijl is perfect, je leert al doende en misschien kunnen jullie van elkaar ook wel wat leren. Kind zal er zeker baat bij hebben op te groeien tot een zelfstandig, sociaal vaardige en spontane volwassene. Daar gaan jullie allebei aan bijdragen.
Ik vind het trouwens erg positief dat vader meegaat naar de psycholoog. Ik hoor wel eens anders. Met co-ouderschap laat hij ook zien een volwaardige rol in de opvoeding te willen spelen. Ook is hij actief bezig met opvoeden en investeert hij zo in kind. Hoor ik ook wel eens anders. Hier dus wat pluspuntjes om aan te denken
Ga in therapie!
maandag 11 maart 2013 11:01
quote:mrspotatohead schreef op 11 maart 2013 @ 10:22:
Ja sla steeds alles onder favorieten op. Het is om moedeloos van te worden. Zoveel afwijzingen! Weet nu wel voor een gedeelte waarom. Bij de functies voor winkels, huishouden, schoonmaak, magazijn etc. ben ik dus gewoon te oud....
Leg een word documentje aan waarin je alle vacatures die je tegenkomt en wat vind opslaat.
Maak evt mapjes met "brief gestuurd" "geen brief gestuurd" en "sollicitatiebrieven" zou hou je het goed bij. Als je een vacature alleen maar op slaat heb je kans dat ie weg is als je een uitnodiging krijgt.
Ik vind het ook positief dat ex mee gaat naar de psy.
Ja sla steeds alles onder favorieten op. Het is om moedeloos van te worden. Zoveel afwijzingen! Weet nu wel voor een gedeelte waarom. Bij de functies voor winkels, huishouden, schoonmaak, magazijn etc. ben ik dus gewoon te oud....
Leg een word documentje aan waarin je alle vacatures die je tegenkomt en wat vind opslaat.
Maak evt mapjes met "brief gestuurd" "geen brief gestuurd" en "sollicitatiebrieven" zou hou je het goed bij. Als je een vacature alleen maar op slaat heb je kans dat ie weg is als je een uitnodiging krijgt.
Ik vind het ook positief dat ex mee gaat naar de psy.
maandag 11 maart 2013 11:03
Hoe ik daarmee zou omgaan...mmmm.....goeie....ik denk dat ik me er minder druk om zou maken. Ik ga hier eens goed ovrr nadenken. Maar omdat meerdere mensen is opgevallen hoe kind bij papa is/terugkomt, maak ik me er dus zorgen over. En dat in combinatie met mijn toch al wankele vertrouwen in mijn ex als vader...maakt t er niet.beter op.
maandag 11 maart 2013 11:03
Klinkt als heel vroegwijs Mijn kinderen doen dit ook, maar zijn al wat ouder (jongste is 9 en komt ook met van die uitspraken dat je denkt... ). Met vier hoefde ik niet aan te komen met het argument dat de opvang leuker was dan bij mij thuis Maar ik heb ze toen al wel die uitleg gegeven. Ook waarom het belangrijk is dat mama gaat werken en dat ze dan naar de opvang gaan/bij de oppas blijven. Uiteindelijk hoor je je eigen woorden dan vaak weer uit hun mond komen.
Als je gaat scheiden, moet je vaak toch meer dingen uitleggen dan anders. Mijn kinderen zijn nu ook erg wijs, dat komt mede door de scheiding, maar ook doordat ik van nature veel uitleg. Ze groeien niet op in een simpele wereld zoals ik dat vroeger deed, maar de wereld is ook niet meer zo simpel als toen
Als je gaat scheiden, moet je vaak toch meer dingen uitleggen dan anders. Mijn kinderen zijn nu ook erg wijs, dat komt mede door de scheiding, maar ook doordat ik van nature veel uitleg. Ze groeien niet op in een simpele wereld zoals ik dat vroeger deed, maar de wereld is ook niet meer zo simpel als toen
Ga in therapie!
maandag 11 maart 2013 11:07
Wat mij ook hielp: praten met mensen die een objectieve blik hebben. Kunnen ook gewoon empathische vriendinnen zijn. Sommige mensen praten en leven met je mee en trekken je woorden niet in twijfel, anderen zijn kritischer. Ik praat graag met het tweede soort als ik dit soort vragen heb.
Ga in therapie!
maandag 11 maart 2013 11:07
Bedankt voor.de pluspuntjes. Ik zie.t anders ex is heel slim en manipulatief. Wil zich neerzetten als betrokken papa maar doet onderhand dus dingen die echt niet.in het belang.zijn van kind (zo min mogelijk hoeven.te.betalen bijv., mij met kind zsm probrren uit huis te krijgen,.met leugens zijn draagkracht te verminderen). Ben ook bang dat hij een.dossier aan het opbouwen.is en kind.uiteindelijk bij hem.wil krijgen.
maandag 11 maart 2013 11:11
Ik geloof zo dat er ook minpunten zijn, MrsP. Waarom denk je dat hij jullie kind uiteindelijk volledig bij hem wil laten wonen? Dat zou trouwens wel het ultieme bewijs zijn dat hij een betrokken vader is.
Je haalt nu weer de afwikkeling van de scheiding en zijn vaderschap door elkaar. Het eerste kleurt jouw blik op het tweede. Natuurlijk moet het belang van kind daarbij voorop staan, maar exen willen daar nogal eens een verschillende visie op hebben.
Je haalt nu weer de afwikkeling van de scheiding en zijn vaderschap door elkaar. Het eerste kleurt jouw blik op het tweede. Natuurlijk moet het belang van kind daarbij voorop staan, maar exen willen daar nogal eens een verschillende visie op hebben.
Ga in therapie!
