Geld & Recht
alle pijlers
Duur.... en spijt!
vrijdag 17 februari 2017 10:19
Wat voor iets duurs heb jij gekocht, waar je achteraf spijt van hebt?
TO trapt af:
- een hele prijzige leren handtas, die leeg al veel weegt vanwege het dikke leer. En dus helemaal zwaar is als ie gevuld is. Ik gebruik hem bijna nooit.
- een fornuis van rond de €3000. Het kent alleen de standen 'turbo' en 'super turbo'. Mijn eten verbrand bijna altijd. Ik moet altijd aan de slag met sudderplaatjes.
TO trapt af:
- een hele prijzige leren handtas, die leeg al veel weegt vanwege het dikke leer. En dus helemaal zwaar is als ie gevuld is. Ik gebruik hem bijna nooit.
- een fornuis van rond de €3000. Het kent alleen de standen 'turbo' en 'super turbo'. Mijn eten verbrand bijna altijd. Ik moet altijd aan de slag met sudderplaatjes.
woensdag 22 februari 2017 18:09
quote:aquake82 schreef op 22 februari 2017 @ 12:52:
Ik vind eerlijk gezegd dat een smartphone van rond de €700 ook wel een steviger scherm zou mogen hebben. Los van het feit dat ik nooit van zijn leven zoveel geld zou geven aan een telefoon.
Een quooker, nog nooit van gehoord!
Oh ja, twee fietsen, nog zo'n miskoop. We gingen vaak op reis met de caravan en deden soms de fietsen mee. Vriend vond de mijne te zwaar (was ook zo) en heeft me overhaald om elk een nieuwe fiets te kopen. Kan het aantal keren dat we erop gefietst hebben op één hand tellen.
Vroeger ging zoontje met de fiets naar school, kon er gewoon naast lopen. Fiets begint te klein te worden en ben aan het twijfelen om hem voor zijn eerste communie een andere te geven, maar ondertussen gaat hij naar buitengewoon onderwijs in andere stad en wordt de fiets eigenlijk niet meer gebruikt, ook zonde dan. Iemand een idee hoelang een 7-jarige ongeveer doet met een fiets? Als hij er nu bvb de hele lagere school mee zou doen dan zou ik het nog overwegen. Maar als hij binnen twee jaar alweer te klein is ...
Veel hangt natuurlijk af van hoe hard hij groeit.
Maar ik gok dat hij tegen zijn 9 à 10 toch weer een grotere nodig heeft.
En dan rond zijn 12 à 13 nog es.
Ik zou kijken naar tweedehands of een goeie promo bij bijvoorbeeld Decatlon.
Ik vind eerlijk gezegd dat een smartphone van rond de €700 ook wel een steviger scherm zou mogen hebben. Los van het feit dat ik nooit van zijn leven zoveel geld zou geven aan een telefoon.
Een quooker, nog nooit van gehoord!
Oh ja, twee fietsen, nog zo'n miskoop. We gingen vaak op reis met de caravan en deden soms de fietsen mee. Vriend vond de mijne te zwaar (was ook zo) en heeft me overhaald om elk een nieuwe fiets te kopen. Kan het aantal keren dat we erop gefietst hebben op één hand tellen.
Vroeger ging zoontje met de fiets naar school, kon er gewoon naast lopen. Fiets begint te klein te worden en ben aan het twijfelen om hem voor zijn eerste communie een andere te geven, maar ondertussen gaat hij naar buitengewoon onderwijs in andere stad en wordt de fiets eigenlijk niet meer gebruikt, ook zonde dan. Iemand een idee hoelang een 7-jarige ongeveer doet met een fiets? Als hij er nu bvb de hele lagere school mee zou doen dan zou ik het nog overwegen. Maar als hij binnen twee jaar alweer te klein is ...
Veel hangt natuurlijk af van hoe hard hij groeit.
Maar ik gok dat hij tegen zijn 9 à 10 toch weer een grotere nodig heeft.
En dan rond zijn 12 à 13 nog es.
Ik zou kijken naar tweedehands of een goeie promo bij bijvoorbeeld Decatlon.
woensdag 22 februari 2017 18:19
quote:NYC schreef op 22 februari 2017 @ 13:47:
[...]
Ook dat vind ik onbegrijpelijk maar vooral dom. Iets duurs kopen wat je je wel (of zelfs makkelijk) kunt veroorloven is niet dom. Maar vond je jezelf er ook vanaf het eerste moment al het type voor?
Heb je zelf door hoe veroordelend je posts zijn? Waarom meen jij steeds haar ter verantwoording te moeten roepen? Wellicht is het oprechte verbazing, maar het komt echt heel veroordelend over.
Ik snap echt prima hoe je zoveel geld aan een horloge kan uitgeven als je het geld hebt. Een ander geeft het uit aan tuinmeubilair of een vakantie. Zou je dan ook zo oordelen? Ik geef per jaar zeker 8000 euro aan vakanties uit. Zou ik ook niet kunnen doen en dan die mooie Rolex voor mijn man kopen, maar vooralsnog winnen de vakanties het.
[...]
Ook dat vind ik onbegrijpelijk maar vooral dom. Iets duurs kopen wat je je wel (of zelfs makkelijk) kunt veroorloven is niet dom. Maar vond je jezelf er ook vanaf het eerste moment al het type voor?
Heb je zelf door hoe veroordelend je posts zijn? Waarom meen jij steeds haar ter verantwoording te moeten roepen? Wellicht is het oprechte verbazing, maar het komt echt heel veroordelend over.
Ik snap echt prima hoe je zoveel geld aan een horloge kan uitgeven als je het geld hebt. Een ander geeft het uit aan tuinmeubilair of een vakantie. Zou je dan ook zo oordelen? Ik geef per jaar zeker 8000 euro aan vakanties uit. Zou ik ook niet kunnen doen en dan die mooie Rolex voor mijn man kopen, maar vooralsnog winnen de vakanties het.
woensdag 22 februari 2017 18:39
Ik heb een keer zo'n dure sapcentrifuge gekocht en vervolgens kokhalzend van die 'supergezonde' gifgroene tarwegrassapjes enzo achterover gegooid.
Ik stond twee uur later nog te pielen en te prutsen om ieder vezeltje uit die centrifuge te peuteren. Wat een schoonmaakwerk dat ding
In de vaatwasser mochten bepaalde onderdelen niet.
Heb 'm nog wel goed kunnen verkopen op Marktplaats uiteindelijk.
Ik stond twee uur later nog te pielen en te prutsen om ieder vezeltje uit die centrifuge te peuteren. Wat een schoonmaakwerk dat ding
In de vaatwasser mochten bepaalde onderdelen niet.
Heb 'm nog wel goed kunnen verkopen op Marktplaats uiteindelijk.
woensdag 22 februari 2017 18:51
quote:stripverhaal schreef op 17 februari 2017 @ 10:52:
Ski's en skischoenen
Mijn vriend is een heel fanatieke skiër en na een aantal jaar alleen te zijn gaan wandelen in de wintersportgebieden heb ik vorig jaar toch maar eens lessen genomen en mee gaan skiën. Maar ik betwijfel of ik dit ooit leuk ga vinden, tot nu toe vind ik het alleen vermoeiend, koud (als ik val en de sneeuw tot in mijn ondergoed zit), pijnlijk (ik zat onder de blauwe plekken van de valpartijen) en eng (omdat ik soms de controle kwijt ben). Maar vriend gaat ervanuit dat ik het vanzelf leuker ga vinden als ik beter word, dus toch maar ski's en schoenen aangeschaft, maar tot nu toe vind ik het maar een dure miskoop (maar wie weet veranderd dat nog in de toekomst).Dit (hoewel het bij mij snowboardschoenen waren), met het verschil dat ik het wel leuk vind, maar mijn enkels na een half uur zoveel pijn doen dat alle lol er af is. Eerst dacht ik dat het aan de standaardschoenen lag (ik heb erg smalle enkels) en misschien zouden goede schoenen helpen.
Toen snowboardschoenen gekocht, maar helaas, hielp niet.Heb de schoenen verkocht via marktplaats.
Verder heb ik een schitterende rok + top die ik niet pas en hoogstwaarschijnlijk niet in ga passen. Nooit aangehad.
Ski's en skischoenen
Mijn vriend is een heel fanatieke skiër en na een aantal jaar alleen te zijn gaan wandelen in de wintersportgebieden heb ik vorig jaar toch maar eens lessen genomen en mee gaan skiën. Maar ik betwijfel of ik dit ooit leuk ga vinden, tot nu toe vind ik het alleen vermoeiend, koud (als ik val en de sneeuw tot in mijn ondergoed zit), pijnlijk (ik zat onder de blauwe plekken van de valpartijen) en eng (omdat ik soms de controle kwijt ben). Maar vriend gaat ervanuit dat ik het vanzelf leuker ga vinden als ik beter word, dus toch maar ski's en schoenen aangeschaft, maar tot nu toe vind ik het maar een dure miskoop (maar wie weet veranderd dat nog in de toekomst).Dit (hoewel het bij mij snowboardschoenen waren), met het verschil dat ik het wel leuk vind, maar mijn enkels na een half uur zoveel pijn doen dat alle lol er af is. Eerst dacht ik dat het aan de standaardschoenen lag (ik heb erg smalle enkels) en misschien zouden goede schoenen helpen.
Toen snowboardschoenen gekocht, maar helaas, hielp niet.Heb de schoenen verkocht via marktplaats.
Verder heb ik een schitterende rok + top die ik niet pas en hoogstwaarschijnlijk niet in ga passen. Nooit aangehad.
woensdag 22 februari 2017 18:53
Een luiertas van 70 euro. Dacht dat ik het echt nodig zou hebben, maar de praktijk wees uit dat ik veel te ongeorganiseerd ben voor zoiets. Was de tas eigenlijk altijd kwijt en eind van het liedje flikkerde ik 2 luiers en een extra setje in een plastic boodschappentas. Werkte net zo prima en kon ik overal indouwen.
Voor de rest valt het erg mee qua babyspul als ik jullie verhalen zo lees. Weinig overbodige zooi gekocht wat te duur was om buikpijn van te krijgen. Uiteraard die eeuwige onnodige kruiken als je voorjaar/zomerkinderen hebt, maar goed, dat MOEST van de kraamzorg. Dus kan niet eens zeggen dat het mijn eigen schuld was.
Voor de rest valt het erg mee qua babyspul als ik jullie verhalen zo lees. Weinig overbodige zooi gekocht wat te duur was om buikpijn van te krijgen. Uiteraard die eeuwige onnodige kruiken als je voorjaar/zomerkinderen hebt, maar goed, dat MOEST van de kraamzorg. Dus kan niet eens zeggen dat het mijn eigen schuld was.
woensdag 22 februari 2017 19:25
quote:Robinson schreef op 19 februari 2017 @ 03:41:
Ik heb echt een prachtige ronde tafel in mn appartement, was 500 euro. Vind hem nog steeds super mooi, maar vind hem bij nader inzien wat te groot.
Laatste tijd ben ik aan het nadenken over een nieuwe bank, heb echt een prachtige witte bank gezien. Alleen ben ik dus bang dat dit een miskoop gaat worden Ben ik de enige die last heeft van NIET durven kopen uit angst voor een miskoop? Ik ben al twee jaren aan het dimdammen wat ik ga doen met de woonkamer en wil een bepaalde kant uit, maar durf niet uit angst om geld uit te geven en dat ik er dan spijt van krijg. Dus blijft alles zoals het is.
Ik heb echt een prachtige ronde tafel in mn appartement, was 500 euro. Vind hem nog steeds super mooi, maar vind hem bij nader inzien wat te groot.
Laatste tijd ben ik aan het nadenken over een nieuwe bank, heb echt een prachtige witte bank gezien. Alleen ben ik dus bang dat dit een miskoop gaat worden Ben ik de enige die last heeft van NIET durven kopen uit angst voor een miskoop? Ik ben al twee jaren aan het dimdammen wat ik ga doen met de woonkamer en wil een bepaalde kant uit, maar durf niet uit angst om geld uit te geven en dat ik er dan spijt van krijg. Dus blijft alles zoals het is.
woensdag 22 februari 2017 20:39
Ik heb een gouden ring die wat jaren terug alleen nog maar met heel veel moeite (en pijnlijke vinger) af ging en daarna ook niet meer om ging. Toen vond ik het zonde om hem voor niets in de kast te laten liggen dus heb ik hem groter laten maken. Vervolgens vond ik het nodig om af te vallen, krompen mijn vingers en is die ring in plaats van te klein nu zo groot dat hij van mijn vinger af kan vallen. Ik ga hem nu niet weer kleiner laten maken en zo ligt hij dus alsnog in de kast. Of hij er ooit nog uit komt, vraag ik me af.
woensdag 22 februari 2017 21:20
Dure concertkaartjes. Uiteindelijk waren we vergeten op tijd oppas te regelen en te moe/druk om dat alsnog te doen en eigenlijk waren we ook te moe om uberhaupt te gaan. Was al een keer eerder gebeurd bij een ander concert ook.
En verder zijn veel duur en spijt dingen toch in de categorie kleding. Jurkjes van rond de 100 euro die bij het dragen toch te kort blijken te zijn. Colbertjes die ik kocht voor mijn werk maar zelden draag omdat ze gewoon niet lekker zitten.
Ik vind kleding vaak van het een op het andere moment niet meer mooi. Ga altijd voor kwaliteit maar te vaak valt het toch tegen na een tijdje. Dus ben ik nooit echt tevreden over mijn garderobe, ook al geef ik er veel geld aan uit. Heb ik het ene item vervangen, begint het volgende weer te vervormen, uit de tijd te raken of te slijten.
En verder zijn veel duur en spijt dingen toch in de categorie kleding. Jurkjes van rond de 100 euro die bij het dragen toch te kort blijken te zijn. Colbertjes die ik kocht voor mijn werk maar zelden draag omdat ze gewoon niet lekker zitten.
Ik vind kleding vaak van het een op het andere moment niet meer mooi. Ga altijd voor kwaliteit maar te vaak valt het toch tegen na een tijdje. Dus ben ik nooit echt tevreden over mijn garderobe, ook al geef ik er veel geld aan uit. Heb ik het ene item vervangen, begint het volgende weer te vervormen, uit de tijd te raken of te slijten.
woensdag 22 februari 2017 21:31
quote:dannas schreef op 22 februari 2017 @ 18:19:
[...]
Heb je zelf door hoe veroordelend je posts zijn? Waarom meen jij steeds haar ter verantwoording te moeten roepen? Wellicht is het oprechte verbazing, maar het komt echt heel veroordelend over.
Ik snap echt prima hoe je zoveel geld aan een horloge kan uitgeven als je het geld hebt. Een ander geeft het uit aan tuinmeubilair of een vakantie. Zou je dan ook zo oordelen? Ik geef per jaar zeker 8000 euro aan vakanties uit. Zou ik ook niet kunnen doen en dan die mooie Rolex voor mijn man kopen, maar vooralsnog winnen de vakanties het.
Ik denk dat je mij dan verkeerd begrijpt. Wat ik meer bedoel is hoe je voor jezelf die drempel over kunt gaan. Of het nou een horloge, tuinmeubilair, vakanties, kleren, juwelen, gadgets of weet ik wat is. Ik bedoel het absoluut niet bekritiserend of veroordelend.
Als ik denk aan bijvoorbeeld een trui die ik ontzettend mooi zou kúnnen vinden en die zou 200 euro kosten, dan zou ik denken: "dat is veel geld voor een trui of broek" en "ik ben toch meer een 20 euro truien/broeken mevrouw". Los van of ik nou 200, 2000 of desnoods 2 miljoen op mijn rekening zou hebben staan.
Dus wat ik me meer afvraag: hoe ga je jezelf een 8000 euro horloge type vinden? Of heeft het helemaal niks te maken met jezelf ergens een type voor vinden?
[...]
Heb je zelf door hoe veroordelend je posts zijn? Waarom meen jij steeds haar ter verantwoording te moeten roepen? Wellicht is het oprechte verbazing, maar het komt echt heel veroordelend over.
Ik snap echt prima hoe je zoveel geld aan een horloge kan uitgeven als je het geld hebt. Een ander geeft het uit aan tuinmeubilair of een vakantie. Zou je dan ook zo oordelen? Ik geef per jaar zeker 8000 euro aan vakanties uit. Zou ik ook niet kunnen doen en dan die mooie Rolex voor mijn man kopen, maar vooralsnog winnen de vakanties het.
Ik denk dat je mij dan verkeerd begrijpt. Wat ik meer bedoel is hoe je voor jezelf die drempel over kunt gaan. Of het nou een horloge, tuinmeubilair, vakanties, kleren, juwelen, gadgets of weet ik wat is. Ik bedoel het absoluut niet bekritiserend of veroordelend.
Als ik denk aan bijvoorbeeld een trui die ik ontzettend mooi zou kúnnen vinden en die zou 200 euro kosten, dan zou ik denken: "dat is veel geld voor een trui of broek" en "ik ben toch meer een 20 euro truien/broeken mevrouw". Los van of ik nou 200, 2000 of desnoods 2 miljoen op mijn rekening zou hebben staan.
Dus wat ik me meer afvraag: hoe ga je jezelf een 8000 euro horloge type vinden? Of heeft het helemaal niks te maken met jezelf ergens een type voor vinden?
woensdag 22 februari 2017 22:22
NYC, ik lees je wel vaker over het onderwerp geld. Ik vind je niet veroordelend maar soms wel een klein beetje irritant (sorry). Jij bent zuinig, zo ben je waarschijnlijk opgevoed en sta je in het leven en je zult nooit geld over de balk gooien. Maar het is toch niet zo moeilijk te begrijpen dat anderen daar anders in staan en dat wel doen. Dat geld een andere betekenis voor ze heeft en dat als ze het kunnen missen ze dus een horloge van duizenden euro's kopen?
Ik heb het geld niet, maar ik vind mezelf bijvoorbeeld absoluut geen 20 euro trui mevrouw maar echt een 200 euro trui mevrouw (en die truien koop ik dan in de sale voor 50.-)
Maar duurdere spullen zijn nu eenmaal vaak mooier en beter. Alle waar is naar zijn geld.
Ik heb het geld niet, maar ik vind mezelf bijvoorbeeld absoluut geen 20 euro trui mevrouw maar echt een 200 euro trui mevrouw (en die truien koop ik dan in de sale voor 50.-)
Maar duurdere spullen zijn nu eenmaal vaak mooier en beter. Alle waar is naar zijn geld.
woensdag 22 februari 2017 22:36
Maar wat ik meer bedoel is hoe je dat dan kunt leren, kunt gaan vinden van of over jezelf? Ik vind mijzelf overigens ook niet zuinig en juist iemand die eerder teveel dan te weinig geld over de balk gooit en deel tevens de visie dat duurdere spullen vaak mooier en beter zijn. Maar hoe ga je jezelf als een type ervoor zien?
Neem nou die horloges die van mij die stuk zijn gegaan (Fossil, Oozo). Prima merken eigenlijk en ook qua uiterlijk wat wel bij me past. Eigenlijk zou ik óók juist voor iets duurders of klassiekers gaan (via de juwelier bijvoorbeeld al gaat 8000 mij wel echt veel te ver) maar gewoon íets duurder. Maar hoe "leer" je dat? Sterker nog, ergens vind ik van mijzelf dat Fossil al te duur voor me is, dat ik gelukkig zou moeten worden met eentje van 5 euro op de weekmarkt.
Snap je een beetje wat ik bedoel? Ik vind helemaal niks mis met mensen die dure dingen kopen, juist omdat het -in veel gevallen dan toch- vaak duurzame investeringen zijn die je lang bijblijven.
Neem nou die horloges die van mij die stuk zijn gegaan (Fossil, Oozo). Prima merken eigenlijk en ook qua uiterlijk wat wel bij me past. Eigenlijk zou ik óók juist voor iets duurders of klassiekers gaan (via de juwelier bijvoorbeeld al gaat 8000 mij wel echt veel te ver) maar gewoon íets duurder. Maar hoe "leer" je dat? Sterker nog, ergens vind ik van mijzelf dat Fossil al te duur voor me is, dat ik gelukkig zou moeten worden met eentje van 5 euro op de weekmarkt.
Snap je een beetje wat ik bedoel? Ik vind helemaal niks mis met mensen die dure dingen kopen, juist omdat het -in veel gevallen dan toch- vaak duurzame investeringen zijn die je lang bijblijven.
woensdag 22 februari 2017 22:49
quote:NYC schreef op 22 februari 2017 @ 22:36:
Maar wat ik meer bedoel is hoe je dat dan kunt leren, kunt gaan vinden van of over jezelf? Ik vind mijzelf overigens ook niet zuinig en juist iemand die eerder teveel dan te weinig geld over de balk gooit en deel tevens de visie dat duurdere spullen vaak mooier en beter zijn. Maar hoe ga je jezelf als een type ervoor zien?
Neem nou die horloges die van mij die stuk zijn gegaan (Fossil, Oozo). Prima merken eigenlijk en ook qua uiterlijk wat wel bij me past. Eigenlijk zou ik óók juist voor iets duurders of klassiekers gaan (via de juwelier bijvoorbeeld al gaat 8000 mij wel echt veel te ver) maar gewoon íets duurder. Maar hoe "leer" je dat? Sterker nog, ergens vind ik van mijzelf dat Fossil al te duur voor me is, dat ik gelukkig zou moeten worden met eentje van 5 euro op de weekmarkt.
Snap je een beetje wat ik bedoel? Ik vind helemaal niks mis met mensen die dure dingen kopen, juist omdat het -in veel gevallen dan toch- vaak duurzame investeringen zijn die je lang bijblijven.Volgens mij is dat een kwestie van door schade en schande wijs worden. Ik heb ook Oozo en Fossil gehad. Beide te snel kapot + dat ik erop uitgekeken was. Dus een waardeloze prijs/kwaliteitverhouding. Ik heb nu een duurder horloge, met het beroemde Zwitserse stationklokdesign van een paar honderd euro. Vanaf dag 1 blijer mee dan ik ooit met mijn Oozo was. En doe er nu al jaren mee. Hoe vaker je ervaart dat kwaliteit en investeren je veel oplevert en in verhouding minder kost, hoe eerder je de volgende keer weer voor kwaliteit gaat.
Maar wat ik meer bedoel is hoe je dat dan kunt leren, kunt gaan vinden van of over jezelf? Ik vind mijzelf overigens ook niet zuinig en juist iemand die eerder teveel dan te weinig geld over de balk gooit en deel tevens de visie dat duurdere spullen vaak mooier en beter zijn. Maar hoe ga je jezelf als een type ervoor zien?
Neem nou die horloges die van mij die stuk zijn gegaan (Fossil, Oozo). Prima merken eigenlijk en ook qua uiterlijk wat wel bij me past. Eigenlijk zou ik óók juist voor iets duurders of klassiekers gaan (via de juwelier bijvoorbeeld al gaat 8000 mij wel echt veel te ver) maar gewoon íets duurder. Maar hoe "leer" je dat? Sterker nog, ergens vind ik van mijzelf dat Fossil al te duur voor me is, dat ik gelukkig zou moeten worden met eentje van 5 euro op de weekmarkt.
Snap je een beetje wat ik bedoel? Ik vind helemaal niks mis met mensen die dure dingen kopen, juist omdat het -in veel gevallen dan toch- vaak duurzame investeringen zijn die je lang bijblijven.Volgens mij is dat een kwestie van door schade en schande wijs worden. Ik heb ook Oozo en Fossil gehad. Beide te snel kapot + dat ik erop uitgekeken was. Dus een waardeloze prijs/kwaliteitverhouding. Ik heb nu een duurder horloge, met het beroemde Zwitserse stationklokdesign van een paar honderd euro. Vanaf dag 1 blijer mee dan ik ooit met mijn Oozo was. En doe er nu al jaren mee. Hoe vaker je ervaart dat kwaliteit en investeren je veel oplevert en in verhouding minder kost, hoe eerder je de volgende keer weer voor kwaliteit gaat.
woensdag 22 februari 2017 23:58
Ik heb nog nooit over mezelf gedacht als een 'X bedrag type'. Ik vind mezelf gewoon een 'die trui vind ik mooi' type. En als die trui dan binnen het beschikbare budget past, koop ik hem. Een trui van 500 euro koop ik niet, niet omdat ik dat niet waard ben, maar omdat ik er te veel andere dingen voor moet laten (eten en zo ). Een lelijke trui van 10 euro koop ik ook niet, want die vind ik niet mooi. Maar een leuke trui van 10 euro wel. En een echt hele mooie van 100 wellicht ook wel, afhankelijk van de staat van mijn bankrekening.
Ik heb schoenen variërend van 10-250 euro in de kast staan. Gekocht omdat ik ze mooi vond, en ze dus allemaal bij 'mijn type' passen.
Ik heb schoenen variërend van 10-250 euro in de kast staan. Gekocht omdat ik ze mooi vond, en ze dus allemaal bij 'mijn type' passen.
donderdag 23 februari 2017 00:04
Ik heb spijt van mijn opleiding. Heeft me niet zo zeer veel geld gekost, studieschuld valt nog mee, maar wel veel tijd: twee jaar studievertraging. Na twee jaar studeren besloot mijn opleiding de door mij gekozen studierichting af te schaffen. De laatste twee jaren van de opleiding heb ik tegen heug en meug afgemaakt (in vier jaar dus).
Ik troost me met de gedachte dat mijn leven er zonder die opleiding heel anders had uitgezien: op één van mijn stages heb ik mijn vriend ontmoet.
Inmiddels denk ik erover een tweede opleiding te gaan doen in deeltijd, maar met het bovenstaande in mijn achterhoofd ben ik nog een beetje huiverig.
Ik troost me met de gedachte dat mijn leven er zonder die opleiding heel anders had uitgezien: op één van mijn stages heb ik mijn vriend ontmoet.
Inmiddels denk ik erover een tweede opleiding te gaan doen in deeltijd, maar met het bovenstaande in mijn achterhoofd ben ik nog een beetje huiverig.
The birds are the keepers of our secret, as they saw us where we lay
donderdag 23 februari 2017 00:10
quote:aquarium schreef op 22 februari 2017 @ 19:25:
[...]
Ben ik de enige die last heeft van NIET durven kopen uit angst voor een miskoop? Ik ben al twee jaren aan het dimdammen wat ik ga doen met de woonkamer en wil een bepaalde kant uit, maar durf niet uit angst om geld uit te geven en dat ik er dan spijt van krijg. Dus blijft alles zoals het is.
Nee hoor, je bent zeker niet de enige. Hier hetzelfde, ook met de woonkamer.
Bij gebrek aan een totaalplaatje dat mij echt goed bevalt, gebeurt er uiteindelijk niets en blijft alles zoals het is.
Het enige voordeel daarvan is: ook géén miskoop hier kunnen melden in dat opzicht
[...]
Ben ik de enige die last heeft van NIET durven kopen uit angst voor een miskoop? Ik ben al twee jaren aan het dimdammen wat ik ga doen met de woonkamer en wil een bepaalde kant uit, maar durf niet uit angst om geld uit te geven en dat ik er dan spijt van krijg. Dus blijft alles zoals het is.
Nee hoor, je bent zeker niet de enige. Hier hetzelfde, ook met de woonkamer.
Bij gebrek aan een totaalplaatje dat mij echt goed bevalt, gebeurt er uiteindelijk niets en blijft alles zoals het is.
Het enige voordeel daarvan is: ook géén miskoop hier kunnen melden in dat opzicht
donderdag 23 februari 2017 08:56
quote:nausicaa schreef op 22 februari 2017 @ 23:58:
Ik heb nog nooit over mezelf gedacht als een 'X bedrag type'. Ik vind mezelf gewoon een 'die trui vind ik mooi' type. En als die trui dan binnen het beschikbare budget past, koop ik hem. Een trui van 500 euro koop ik niet, niet omdat ik dat niet waard ben, maar omdat ik er te veel andere dingen voor moet laten (eten en zo ). Een lelijke trui van 10 euro koop ik ook niet, want die vind ik niet mooi. Maar een leuke trui van 10 euro wel. En een echt hele mooie van 100 wellicht ook wel, afhankelijk van de staat van mijn bankrekening.
Ik heb schoenen variërend van 10-250 euro in de kast staan. Gekocht omdat ik ze mooi vond, en ze dus allemaal bij 'mijn type' passen.
Zoals ik het opteken is het ook wel heel plastisch natuurlijk maar min of meer is het denk ik wel zoals het in mijn hoofd zit. Alsof ik in een duurder segment (om het even wat het is) een wereld betreed waar ik hoor weg te blijven, het iets voor anderen is, niet voor mij. Een ander zal denken - zoals jij ook schrijft - "als ik het mooi vind en mijn bankrekening het toelaat dan overweg ik de aankoop, of het nou om iets duurs of iets goedkoops gaat."
Bij mij lijkt dat niet het uitgangspunt te zijn maar ik kom er niet achter wat het nou is waarom ik zó moeilijk doe. Ik kan het ook niet terugvoeren op hoe er vroeger thuis met spullen of uitgaven werd omgegaan dus het het lijkt iets te zijn wat in mijzelf zet maar ik wil het soms wel eens anders en het lijkt me dus af en toe te beperken.
Ik heb nog nooit over mezelf gedacht als een 'X bedrag type'. Ik vind mezelf gewoon een 'die trui vind ik mooi' type. En als die trui dan binnen het beschikbare budget past, koop ik hem. Een trui van 500 euro koop ik niet, niet omdat ik dat niet waard ben, maar omdat ik er te veel andere dingen voor moet laten (eten en zo ). Een lelijke trui van 10 euro koop ik ook niet, want die vind ik niet mooi. Maar een leuke trui van 10 euro wel. En een echt hele mooie van 100 wellicht ook wel, afhankelijk van de staat van mijn bankrekening.
Ik heb schoenen variërend van 10-250 euro in de kast staan. Gekocht omdat ik ze mooi vond, en ze dus allemaal bij 'mijn type' passen.
Zoals ik het opteken is het ook wel heel plastisch natuurlijk maar min of meer is het denk ik wel zoals het in mijn hoofd zit. Alsof ik in een duurder segment (om het even wat het is) een wereld betreed waar ik hoor weg te blijven, het iets voor anderen is, niet voor mij. Een ander zal denken - zoals jij ook schrijft - "als ik het mooi vind en mijn bankrekening het toelaat dan overweg ik de aankoop, of het nou om iets duurs of iets goedkoops gaat."
Bij mij lijkt dat niet het uitgangspunt te zijn maar ik kom er niet achter wat het nou is waarom ik zó moeilijk doe. Ik kan het ook niet terugvoeren op hoe er vroeger thuis met spullen of uitgaven werd omgegaan dus het het lijkt iets te zijn wat in mijzelf zet maar ik wil het soms wel eens anders en het lijkt me dus af en toe te beperken.
donderdag 23 februari 2017 10:32
quote:NYC schreef op 20 februari 2017 @ 09:35:
[...]
Hoe kwam je er ik om voor dat bedrag een horloge te kopen? Ik ben momenteel ook op p zoek naar iets anders (draag nu het tweede horloge in mijn volwassen leven) en de vorige horloges hebben niet meer dan 100,- euro gekost. Nu dacht ik: misschien moet ik het mijzelf gewoon eens gunnen om iets duurder en luxer te gaan. Ik durf die drempel alleen nog steeds niet over. 8800 voor een horloge? Ik vraag mijzelf echt af hoe je ooit tot dat punt kan komen dat je kan denken: ja en ik vind het voor mijzelf ook echt de moeite waard! Is geen kritiek verder, ik vraag me alleen af waarom ik over mijzelf alleen maar blijf denken: meer dan een Oozo/Fossil typetje ben je toch niet. Of met kleding, of met sieraden etc. Hoe kun je drempellozer worden?
Vraag me af waarom je dit zou willen? Ik begrijp merken nl. niet.
OK, ik zie ook wel dat sommig spul extreem mooi en van goede kwaliteit is. Dan snap ik het wel. Maar als ik iets zie wat ik heel mooi vind, dan word ik juist blij als er een goede budget variant van is. Een goede nepper zou me dus heel veel waard zijn, want heb dan alleen maar het gevoel dat ik de marketing van een te duur merk te slim af ben . Ik loop soms in winkels en dan zie ik iets wat ik mooi vind en kijk ik vervolgens op het prijskaartje en ben dan plaatsvervangend "boos" dat een merk zoiets uberhaupt durft te vragen. Alleen maar omdat het in de mode is of een status symbool. Ik vind het 't dan ook niet waard, ook al had ik het geld gehad. Sommige spullen zijn de prijs gewoon niet waard! Het geld zit 'm dan alleen maar in de naam en laat ik daar nou niet voor willen betalen! Ik wil alleen betalen voor kwaliteit en voor niks anders.
En volgens mij heb je voor bijna alles goede alternatieven die én mooi zijn én van goede kwaliteit voor een realistische prijs. Vind het persoonlijk dan ook niet te begrijpen waarom je meer zou (willen) betalen.
[...]
Hoe kwam je er ik om voor dat bedrag een horloge te kopen? Ik ben momenteel ook op p zoek naar iets anders (draag nu het tweede horloge in mijn volwassen leven) en de vorige horloges hebben niet meer dan 100,- euro gekost. Nu dacht ik: misschien moet ik het mijzelf gewoon eens gunnen om iets duurder en luxer te gaan. Ik durf die drempel alleen nog steeds niet over. 8800 voor een horloge? Ik vraag mijzelf echt af hoe je ooit tot dat punt kan komen dat je kan denken: ja en ik vind het voor mijzelf ook echt de moeite waard! Is geen kritiek verder, ik vraag me alleen af waarom ik over mijzelf alleen maar blijf denken: meer dan een Oozo/Fossil typetje ben je toch niet. Of met kleding, of met sieraden etc. Hoe kun je drempellozer worden?
Vraag me af waarom je dit zou willen? Ik begrijp merken nl. niet.
OK, ik zie ook wel dat sommig spul extreem mooi en van goede kwaliteit is. Dan snap ik het wel. Maar als ik iets zie wat ik heel mooi vind, dan word ik juist blij als er een goede budget variant van is. Een goede nepper zou me dus heel veel waard zijn, want heb dan alleen maar het gevoel dat ik de marketing van een te duur merk te slim af ben . Ik loop soms in winkels en dan zie ik iets wat ik mooi vind en kijk ik vervolgens op het prijskaartje en ben dan plaatsvervangend "boos" dat een merk zoiets uberhaupt durft te vragen. Alleen maar omdat het in de mode is of een status symbool. Ik vind het 't dan ook niet waard, ook al had ik het geld gehad. Sommige spullen zijn de prijs gewoon niet waard! Het geld zit 'm dan alleen maar in de naam en laat ik daar nou niet voor willen betalen! Ik wil alleen betalen voor kwaliteit en voor niks anders.
En volgens mij heb je voor bijna alles goede alternatieven die én mooi zijn én van goede kwaliteit voor een realistische prijs. Vind het persoonlijk dan ook niet te begrijpen waarom je meer zou (willen) betalen.
donderdag 23 februari 2017 10:48
quote:impala schreef op 21 februari 2017 @ 08:27:
Heerlijk dat de qooker toch niet zo bevalt Schrap ik die nu direct van de lijst. Het leek me al een beetje onzin. Hoe lang duurt het nou helemaal voor je water kookt in een waterkoker of fluitketel? Maar toch bleef ik het maar overwegen.
Wij hebben een quooker (met kinderen) en zijn er heel blij mee! Juist omdat het water koken op het gasfornuis zo vreselijk lang duurt. Nu besparen we daardoor op de gasrekening. En nooit meer water dan nodig en wel meteen beschikbaar.
Als ik ga koken, vul ik de pannen met kokend water en ik kan meteen de groenten of pasta/aardap./rijst erin doen. Ben je veel sneller klaar. En volgens mij valt het heel erg mee qua electriciteitsrekening. Omdat het water nl. terecht komt in een geisoleerd vat wat het heel lang heet houdt. We hebben het uit laten rekenen en kwamen erachter dat dit een stuk goedkoper/zuiniger is dan het gebruik van ons gasfornuis.
Heerlijk dat de qooker toch niet zo bevalt Schrap ik die nu direct van de lijst. Het leek me al een beetje onzin. Hoe lang duurt het nou helemaal voor je water kookt in een waterkoker of fluitketel? Maar toch bleef ik het maar overwegen.
Wij hebben een quooker (met kinderen) en zijn er heel blij mee! Juist omdat het water koken op het gasfornuis zo vreselijk lang duurt. Nu besparen we daardoor op de gasrekening. En nooit meer water dan nodig en wel meteen beschikbaar.
Als ik ga koken, vul ik de pannen met kokend water en ik kan meteen de groenten of pasta/aardap./rijst erin doen. Ben je veel sneller klaar. En volgens mij valt het heel erg mee qua electriciteitsrekening. Omdat het water nl. terecht komt in een geisoleerd vat wat het heel lang heet houdt. We hebben het uit laten rekenen en kwamen erachter dat dit een stuk goedkoper/zuiniger is dan het gebruik van ons gasfornuis.
donderdag 23 februari 2017 10:53
quote:hiltje schreef op 22 februari 2017 @ 22:22:
NYC, ik lees je wel vaker over het onderwerp geld. Ik vind je niet veroordelend maar soms wel een klein beetje irritant (sorry). Jij bent zuinig, zo ben je waarschijnlijk opgevoed en sta je in het leven en je zult nooit geld over de balk gooien. Maar het is toch niet zo moeilijk te begrijpen dat anderen daar anders in staan en dat wel doen. Dat geld een andere betekenis voor ze heeft en dat als ze het kunnen missen ze dus een horloge van duizenden euro's kopen?
Ik heb het geld niet, maar ik vind mezelf bijvoorbeeld absoluut geen 20 euro trui mevrouw maar echt een 200 euro trui mevrouw (en die truien koop ik dan in de sale voor 50.-)
Maar duurdere spullen zijn nu eenmaal vaak mooier en beter. Alle waar is naar zijn geld.
+1
Iedereen heeft zijn eigen dingen waar hij of zij graag geld aan uitgeeft. Of zou willen uitgeven, want ook als je het niet (voldoende) hebt, heb je over het algemeen een voorkeur voor wat je zou kopen of doen als je het wel had. Ik vind dat steeds maar willen begrijpen en willen meedoen met andermans uitgavenpatroon, woninginrichting etcetera ook een beetje irritant worden.
NYC, ik lees je wel vaker over het onderwerp geld. Ik vind je niet veroordelend maar soms wel een klein beetje irritant (sorry). Jij bent zuinig, zo ben je waarschijnlijk opgevoed en sta je in het leven en je zult nooit geld over de balk gooien. Maar het is toch niet zo moeilijk te begrijpen dat anderen daar anders in staan en dat wel doen. Dat geld een andere betekenis voor ze heeft en dat als ze het kunnen missen ze dus een horloge van duizenden euro's kopen?
Ik heb het geld niet, maar ik vind mezelf bijvoorbeeld absoluut geen 20 euro trui mevrouw maar echt een 200 euro trui mevrouw (en die truien koop ik dan in de sale voor 50.-)
Maar duurdere spullen zijn nu eenmaal vaak mooier en beter. Alle waar is naar zijn geld.
+1
Iedereen heeft zijn eigen dingen waar hij of zij graag geld aan uitgeeft. Of zou willen uitgeven, want ook als je het niet (voldoende) hebt, heb je over het algemeen een voorkeur voor wat je zou kopen of doen als je het wel had. Ik vind dat steeds maar willen begrijpen en willen meedoen met andermans uitgavenpatroon, woninginrichting etcetera ook een beetje irritant worden.
donderdag 23 februari 2017 11:03
quote:aquarium schreef op 23 februari 2017 @ 10:48:
[...]
Wij hebben een quooker (met kinderen) en zijn er heel blij mee! Juist omdat het water koken op het gasfornuis zo vreselijk lang duurt. Nu besparen we daardoor op de gasrekening. En nooit meer water dan nodig en wel meteen beschikbaar.
Als ik ga koken, vul ik de pannen met kokend water en ik kan meteen de groenten of pasta/aardap./rijst erin doen. Ben je veel sneller klaar. En volgens mij valt het heel erg mee qua electriciteitsrekening. Omdat het water nl. terecht komt in een geisoleerd vat wat het heel lang heet houdt. We hebben het uit laten rekenen en kwamen erachter dat dit een stuk goedkoper/zuiniger is dan het gebruik van ons gasfornuis.Zo'n quooker kost 1500 euro, hoeveel water kook jij in hemelsnaam op dat fornuisje ?
[...]
Wij hebben een quooker (met kinderen) en zijn er heel blij mee! Juist omdat het water koken op het gasfornuis zo vreselijk lang duurt. Nu besparen we daardoor op de gasrekening. En nooit meer water dan nodig en wel meteen beschikbaar.
Als ik ga koken, vul ik de pannen met kokend water en ik kan meteen de groenten of pasta/aardap./rijst erin doen. Ben je veel sneller klaar. En volgens mij valt het heel erg mee qua electriciteitsrekening. Omdat het water nl. terecht komt in een geisoleerd vat wat het heel lang heet houdt. We hebben het uit laten rekenen en kwamen erachter dat dit een stuk goedkoper/zuiniger is dan het gebruik van ons gasfornuis.Zo'n quooker kost 1500 euro, hoeveel water kook jij in hemelsnaam op dat fornuisje ?
For whom the bell tolls
donderdag 23 februari 2017 11:58
quote:NYC schreef op 23 februari 2017 @ 08:56:
[...]
Zoals ik het opteken is het ook wel heel plastisch natuurlijk maar min of meer is het denk ik wel zoals het in mijn hoofd zit. Alsof ik in een duurder segment (om het even wat het is) een wereld betreed waar ik hoor weg te blijven, het iets voor anderen is, niet voor mij. Een ander zal denken - zoals jij ook schrijft - "als ik het mooi vind en mijn bankrekening het toelaat dan overweg ik de aankoop, of het nou om iets duurs of iets goedkoops gaat."
Bij mij lijkt dat niet het uitgangspunt te zijn maar ik kom er niet achter wat het nou is waarom ik zó moeilijk doe. Ik kan het ook niet terugvoeren op hoe er vroeger thuis met spullen of uitgaven werd omgegaan dus het het lijkt iets te zijn wat in mijzelf zet maar ik wil het soms wel eens anders en het lijkt me dus af en toe te beperken.
Maar je ziet vast wel eens iets wat je mooi vind, voor jezelf of voor je kinderen. En wat wel in dat 'hogere segment' valt. Dan koop je het toch een keer gewoon wel en kijk je wat er gebeurt? Dan merk je vanzelf dat de wereld niet ineens instort of mensen met brandende toortsen voor je huis staan, omdat je je in hun wereld gewaagd hebt. Zo lang het financieel niet onverantwoord is, heb je toch niks te verliezen, en je schrijft zelf dat je er eigenlijk graag vanaf zou willen. Dit zijn geen dingen die je eerst moet willen begrijpen, die moet je gewoon doen.
Doet jouw vrouw ook zo moeilijk over iedere aankoop, of is die wel makkelijker?
[...]
Zoals ik het opteken is het ook wel heel plastisch natuurlijk maar min of meer is het denk ik wel zoals het in mijn hoofd zit. Alsof ik in een duurder segment (om het even wat het is) een wereld betreed waar ik hoor weg te blijven, het iets voor anderen is, niet voor mij. Een ander zal denken - zoals jij ook schrijft - "als ik het mooi vind en mijn bankrekening het toelaat dan overweg ik de aankoop, of het nou om iets duurs of iets goedkoops gaat."
Bij mij lijkt dat niet het uitgangspunt te zijn maar ik kom er niet achter wat het nou is waarom ik zó moeilijk doe. Ik kan het ook niet terugvoeren op hoe er vroeger thuis met spullen of uitgaven werd omgegaan dus het het lijkt iets te zijn wat in mijzelf zet maar ik wil het soms wel eens anders en het lijkt me dus af en toe te beperken.
Maar je ziet vast wel eens iets wat je mooi vind, voor jezelf of voor je kinderen. En wat wel in dat 'hogere segment' valt. Dan koop je het toch een keer gewoon wel en kijk je wat er gebeurt? Dan merk je vanzelf dat de wereld niet ineens instort of mensen met brandende toortsen voor je huis staan, omdat je je in hun wereld gewaagd hebt. Zo lang het financieel niet onverantwoord is, heb je toch niks te verliezen, en je schrijft zelf dat je er eigenlijk graag vanaf zou willen. Dit zijn geen dingen die je eerst moet willen begrijpen, die moet je gewoon doen.
Doet jouw vrouw ook zo moeilijk over iedere aankoop, of is die wel makkelijker?
