Geld & Recht
alle pijlers
Gierige acties deel VI
dinsdag 17 januari 2017 22:15
zaterdag 21 januari 2017 10:23
Kan me voorstellen dat er mensen zijn die niet de behoefte hebben om rond hun verjaardag te trakteren. Hou er zelf ook niet echt van om aandacht aan mijn verjaardag te geven en dus te trakteren (heb dat afgelopen jaar daarom ook maar niet gedaan). Hoef ook zelf niet zozeer gebak/koek van iemand die trakteert, soms feliciteer ik diegene alleen maar, dus zonder iets te nemen.
Maar vind het wel weer gierig als (even een uiterste schetsend) iemand zich als een van de eersten op het gebak van de jarigen stort en eventueel overgebleven gebak mee naar huis neemt, zonder zelf te trakteren op de eigen verjaardag.
Maar vind het wel weer gierig als (even een uiterste schetsend) iemand zich als een van de eersten op het gebak van de jarigen stort en eventueel overgebleven gebak mee naar huis neemt, zonder zelf te trakteren op de eigen verjaardag.
zaterdag 21 januari 2017 10:33
zaterdag 21 januari 2017 10:37
quote:Toontje1983 schreef op 21 januari 2017 @ 10:23:
Kan me voorstellen dat er mensen zijn die niet de behoefte hebben om rond hun verjaardag te trakteren. Hou er zelf ook niet echt van om aandacht aan mijn verjaardag te geven en dus te trakteren (heb dat afgelopen jaar daarom ook maar niet gedaan). Hoef ook zelf niet zozeer gebak/koek van iemand die trakteert, soms feliciteer ik diegene alleen maar, dus zonder iets te nemen.
Maar vind het wel weer gierig als (even een uiterste schetsend) iemand zich als een van de eersten op het gebak van de jarigen stort en eventueel overgebleven gebak mee naar huis neemt, zonder zelf te trakteren op de eigen verjaardag. Toppunt van gierigheid.
Kan me voorstellen dat er mensen zijn die niet de behoefte hebben om rond hun verjaardag te trakteren. Hou er zelf ook niet echt van om aandacht aan mijn verjaardag te geven en dus te trakteren (heb dat afgelopen jaar daarom ook maar niet gedaan). Hoef ook zelf niet zozeer gebak/koek van iemand die trakteert, soms feliciteer ik diegene alleen maar, dus zonder iets te nemen.
Maar vind het wel weer gierig als (even een uiterste schetsend) iemand zich als een van de eersten op het gebak van de jarigen stort en eventueel overgebleven gebak mee naar huis neemt, zonder zelf te trakteren op de eigen verjaardag. Toppunt van gierigheid.
zaterdag 21 januari 2017 10:39
Inderdaad Starshine-2; ik verwachtte ook geen (uitgebreid) etentje vanuit hogerhand of een enorm cadeau. Maar het voelde ook nog eens als een trapje na zeg maar...
Maar goed, nu weer on-topic: had ook eens een collega die wel eens een oplader leende voor haar mobiele telefoon. Prima, geen probleem. Alleen naar verloop van tijd leende ze 'm elke dag en ik moest er zelf achterheen gaan om de oplader terug te krijgen. Vond het nogal vervelend, dus op gegeven moment gaf ik aan dat ik mijn oplader niet meer wilde uitlenen, ook omdat ik 'm zelf nodig had. Begon ze te tieren dat ik haar niet vertrouwde. Was te verbouwereerd om een passend antwoord te geven, maar kon nog wel stamelen dat het niet om vertrouwen ging, maar dat ik 'm zelf ook nog wel eens nodig had/zou kunnen hebben en dat zo'n oplader tegenwoordig echt niet veel meer kost.
Maar goed, nu weer on-topic: had ook eens een collega die wel eens een oplader leende voor haar mobiele telefoon. Prima, geen probleem. Alleen naar verloop van tijd leende ze 'm elke dag en ik moest er zelf achterheen gaan om de oplader terug te krijgen. Vond het nogal vervelend, dus op gegeven moment gaf ik aan dat ik mijn oplader niet meer wilde uitlenen, ook omdat ik 'm zelf nodig had. Begon ze te tieren dat ik haar niet vertrouwde. Was te verbouwereerd om een passend antwoord te geven, maar kon nog wel stamelen dat het niet om vertrouwen ging, maar dat ik 'm zelf ook nog wel eens nodig had/zou kunnen hebben en dat zo'n oplader tegenwoordig echt niet veel meer kost.
zaterdag 21 januari 2017 11:18
quote:Starshine-2 schreef op 21 januari 2017 @ 10:20:
Ik begrijp dat ook nooit. Altijd meedoen met geld inzamelen voor lief en leed, altijd mee-organiseren aan het afscheid van collega's, maar toen ik zelf wegging....niets. Okay, mijn afscheid was afgedwongen zal ik maar zeggen, dus van het management uit verwachtte ik al geen etentje, maar ik had van collega's persoonlijk toch wel iets verwacht. Ik hoefde niet eens een cadeau, maar zelf een persoonlijk woordje ter afscheid was te veel gevraagd.
Jammer.Zou het kunnen dat je collega's gezien de omstandigheden van je vertrek bang waren voor hun eigen positie als ze (openlijk) zouden sympathiseren met jou?
Ik begrijp dat ook nooit. Altijd meedoen met geld inzamelen voor lief en leed, altijd mee-organiseren aan het afscheid van collega's, maar toen ik zelf wegging....niets. Okay, mijn afscheid was afgedwongen zal ik maar zeggen, dus van het management uit verwachtte ik al geen etentje, maar ik had van collega's persoonlijk toch wel iets verwacht. Ik hoefde niet eens een cadeau, maar zelf een persoonlijk woordje ter afscheid was te veel gevraagd.
Jammer.Zou het kunnen dat je collega's gezien de omstandigheden van je vertrek bang waren voor hun eigen positie als ze (openlijk) zouden sympathiseren met jou?
zaterdag 21 januari 2017 11:33
Ik ben ook een keer er uit gemoeten wegens een re-organisatie. Er waren er een paar mensen bij die dat niet zo erg vonden dat er weer 10 personen uit moesten .
Wij hebben toen met z'n tienen zelf een afscheidsborrel bij het lokale café georganiseerd en die paar mensen die uitstraalden dat ze het niet zo erg vonden niet uitgenodigd. Die zaten er ook bij het management tot aan de schouder in.
Wij hebben toen met z'n tienen zelf een afscheidsborrel bij het lokale café georganiseerd en die paar mensen die uitstraalden dat ze het niet zo erg vonden niet uitgenodigd. Die zaten er ook bij het management tot aan de schouder in.
zaterdag 21 januari 2017 13:35
quote:Starshine-2 schreef op 21 januari 2017 @ 11:26:
Ik denk het, maar toch....stuur dan een kaartje ofzo.
Ik had er een hoop op mijn facebook, daar hebben ze ook niks laten horen en ze verwijderden zichzelf ook niet. ik heb ze uiteindelijk zelf ontvriend.
Als je collega's op fb hebt - en dus toelaat in je privéleven - dan snap ik je teleurstelling wel.
Dan kun je uit goed fatsoen wel even privé afscheid nemen, ik zou zo'n mensen ook zelf verwijderen dan.
Ik denk het, maar toch....stuur dan een kaartje ofzo.
Ik had er een hoop op mijn facebook, daar hebben ze ook niks laten horen en ze verwijderden zichzelf ook niet. ik heb ze uiteindelijk zelf ontvriend.
Als je collega's op fb hebt - en dus toelaat in je privéleven - dan snap ik je teleurstelling wel.
Dan kun je uit goed fatsoen wel even privé afscheid nemen, ik zou zo'n mensen ook zelf verwijderen dan.
zaterdag 21 januari 2017 13:41
quote:matroesjka_ schreef op 21 januari 2017 @ 10:53:
Bij een vorige opdrachtgever moest je je naam op etenswaren in de koelkast zetten. Ik dacht dat dat was voor als iets er te lang in blijft staan. Maar het was omdat anders je eten gewoon verdween En dat hielp? In mijn studentenhuis hadden we zelfs aparte kasten en plankjes in de koelkast en dan nóg verdween er eten. Het ging sommige van mijn huisgenoten klaarblijkelijk te ver om zelf die 80 cent voor een pak pasta te betalen.
Bij een vorige opdrachtgever moest je je naam op etenswaren in de koelkast zetten. Ik dacht dat dat was voor als iets er te lang in blijft staan. Maar het was omdat anders je eten gewoon verdween En dat hielp? In mijn studentenhuis hadden we zelfs aparte kasten en plankjes in de koelkast en dan nóg verdween er eten. Het ging sommige van mijn huisgenoten klaarblijkelijk te ver om zelf die 80 cent voor een pak pasta te betalen.
zaterdag 21 januari 2017 14:54
quote:Toontje1983 schreef op 21 januari 2017 @ 10:23:
Maar vind het wel weer gierig als (even een uiterste schetsend) iemand zich als een van de eersten op het gebak van de jarigen stort en eventueel overgebleven gebak mee naar huis neemt, zonder zelf te trakteren op de eigen verjaardag.Bij ons krijg je zoiets echt wel te horen hoor. Dat is gegarandeerd een week grappen over zo'n actie maken.
Maar vind het wel weer gierig als (even een uiterste schetsend) iemand zich als een van de eersten op het gebak van de jarigen stort en eventueel overgebleven gebak mee naar huis neemt, zonder zelf te trakteren op de eigen verjaardag.Bij ons krijg je zoiets echt wel te horen hoor. Dat is gegarandeerd een week grappen over zo'n actie maken.
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
zaterdag 21 januari 2017 15:45
quote:Starshine-2 schreef op 21 januari 2017 @ 10:20:
Ik begrijp dat ook nooit. Altijd meedoen met geld inzamelen voor lief en leed, altijd mee-organiseren aan het afscheid van collega's, maar toen ik zelf wegging....niets. Okay, mijn afscheid was afgedwongen zal ik maar zeggen, dus van het management uit verwachtte ik al geen etentje, maar ik had van collega's persoonlijk toch wel iets verwacht. Ik hoefde niet eens een cadeau, maar zelf een persoonlijk woordje ter afscheid was te veel gevraagd.
Jammer.
Lomp inderdaad
Ik had ooit een collega, wat lastige man. Maar zelf altijd heel attent.
Al maanden aan het mopperen over al die ongevraagde aandacht en vast zo'n stomme borrel als hij 25 jaar in dienst zou zijn.
Maar het er wel steeds over hebben.
Van tevoren hadden hij en ik steeds grapjes gemaakt over de standaard pen die hij vast zou krijgen.
En heel toevallig had ik op een congres een wat mooiere pen met een of andere boodschap als 'kanjer' erop ofzo gekregen maar echt in zo'n doosje.
Ik werkte niet bij hem op locatie maar was er die dag toevallig, en dacht lollig uit de hoek te komen met mijn pen.
Dus ik kom joelend zijn werkkamer binnen en overhandig hem de pen.
Dikke tranen.
Ongemakkelijke collega's.
Iedereen was het vergeten.
Zijn leidinggevende expres, die heeft die maand het budget voor het feestje en kado extra bij zijn salaris laten storten, bleek, en wilde er geen woord over vuilmaken.
Want hij had het zelf verpest met zijn gemopper van tevoren vond ze.
Niet perse gierig maar gewoon onaardig.
Ik begrijp dat ook nooit. Altijd meedoen met geld inzamelen voor lief en leed, altijd mee-organiseren aan het afscheid van collega's, maar toen ik zelf wegging....niets. Okay, mijn afscheid was afgedwongen zal ik maar zeggen, dus van het management uit verwachtte ik al geen etentje, maar ik had van collega's persoonlijk toch wel iets verwacht. Ik hoefde niet eens een cadeau, maar zelf een persoonlijk woordje ter afscheid was te veel gevraagd.
Jammer.
Lomp inderdaad
Ik had ooit een collega, wat lastige man. Maar zelf altijd heel attent.
Al maanden aan het mopperen over al die ongevraagde aandacht en vast zo'n stomme borrel als hij 25 jaar in dienst zou zijn.
Maar het er wel steeds over hebben.
Van tevoren hadden hij en ik steeds grapjes gemaakt over de standaard pen die hij vast zou krijgen.
En heel toevallig had ik op een congres een wat mooiere pen met een of andere boodschap als 'kanjer' erop ofzo gekregen maar echt in zo'n doosje.
Ik werkte niet bij hem op locatie maar was er die dag toevallig, en dacht lollig uit de hoek te komen met mijn pen.
Dus ik kom joelend zijn werkkamer binnen en overhandig hem de pen.
Dikke tranen.
Ongemakkelijke collega's.
Iedereen was het vergeten.
Zijn leidinggevende expres, die heeft die maand het budget voor het feestje en kado extra bij zijn salaris laten storten, bleek, en wilde er geen woord over vuilmaken.
Want hij had het zelf verpest met zijn gemopper van tevoren vond ze.
Niet perse gierig maar gewoon onaardig.
zaterdag 21 januari 2017 16:46
quote:Fee-de-Goede schreef op 21 januari 2017 @ 09:36:
[...]
Lijkt me dan zo lekker om volgende verjaardag die bonbon's weer kopen en zelf een voor een te gaan uitserveren en dan hem heel duidelijk overslaan en zeggen dat de rest van de visite ze ook zo lekker vind en hij toch nog een doosje in zijn kast heeft staan. Wel vriendelijk glimlachend.
Maar ja dat is ook weer zo onaardig. Haha zou er bijna toe in staat zijn ja
[...]
Lijkt me dan zo lekker om volgende verjaardag die bonbon's weer kopen en zelf een voor een te gaan uitserveren en dan hem heel duidelijk overslaan en zeggen dat de rest van de visite ze ook zo lekker vind en hij toch nog een doosje in zijn kast heeft staan. Wel vriendelijk glimlachend.
Maar ja dat is ook weer zo onaardig. Haha zou er bijna toe in staat zijn ja
zaterdag 21 januari 2017 16:52
Ik heb een collega die af en toe trakteert, gewoon zo maar omdat ze dat leuk vindt.
Zegt ze : het zijn altijd dezelfde mensen die zeggen : oh lekker, maar zelf nooit iets mee nemen.
Dan denk ik : het is je eigen keuze om je collega's te trakteren, het is niet verplicht.
Maar om je collega's dan gierig te noemen omdat ze zelf niet zo maar wat mee nemen...
Zegt ze : het zijn altijd dezelfde mensen die zeggen : oh lekker, maar zelf nooit iets mee nemen.
Dan denk ik : het is je eigen keuze om je collega's te trakteren, het is niet verplicht.
Maar om je collega's dan gierig te noemen omdat ze zelf niet zo maar wat mee nemen...
zaterdag 21 januari 2017 17:18
quote:Het-groepje schreef op 21 januari 2017 @ 15:45:
[...]
Lomp inderdaad
Ik had ooit een collega, wat lastige man. Maar zelf altijd heel attent.
Al maanden aan het mopperen over al die ongevraagde aandacht en vast zo'n stomme borrel als hij 25 jaar in dienst zou zijn.
Maar het er wel steeds over hebben.
Van tevoren hadden hij en ik steeds grapjes gemaakt over de standaard pen die hij vast zou krijgen.
En heel toevallig had ik op een congres een wat mooiere pen met een of andere boodschap als 'kanjer' erop ofzo gekregen maar echt in zo'n doosje.
Ik werkte niet bij hem op locatie maar was er die dag toevallig, en dacht lollig uit de hoek te komen met mijn pen.
Dus ik kom joelend zijn werkkamer binnen en overhandig hem de pen.
Dikke tranen.
Ongemakkelijke collega's.
Iedereen was het vergeten.
Zijn leidinggevende expres, die heeft die maand het budget voor het feestje en kado extra bij zijn salaris laten storten, bleek, en wilde er geen woord over vuilmaken.
Want hij had het zelf verpest met zijn gemopper van tevoren vond ze.
Niet perse gierig maar gewoon onaardig.Wat een kutstreek.
[...]
Lomp inderdaad
Ik had ooit een collega, wat lastige man. Maar zelf altijd heel attent.
Al maanden aan het mopperen over al die ongevraagde aandacht en vast zo'n stomme borrel als hij 25 jaar in dienst zou zijn.
Maar het er wel steeds over hebben.
Van tevoren hadden hij en ik steeds grapjes gemaakt over de standaard pen die hij vast zou krijgen.
En heel toevallig had ik op een congres een wat mooiere pen met een of andere boodschap als 'kanjer' erop ofzo gekregen maar echt in zo'n doosje.
Ik werkte niet bij hem op locatie maar was er die dag toevallig, en dacht lollig uit de hoek te komen met mijn pen.
Dus ik kom joelend zijn werkkamer binnen en overhandig hem de pen.
Dikke tranen.
Ongemakkelijke collega's.
Iedereen was het vergeten.
Zijn leidinggevende expres, die heeft die maand het budget voor het feestje en kado extra bij zijn salaris laten storten, bleek, en wilde er geen woord over vuilmaken.
Want hij had het zelf verpest met zijn gemopper van tevoren vond ze.
Niet perse gierig maar gewoon onaardig.Wat een kutstreek.
zaterdag 21 januari 2017 17:26
quote:Vivala30 schreef op 21 januari 2017 @ 16:52:
Ik heb een collega die af en toe trakteert, gewoon zo maar omdat ze dat leuk vindt.
Zegt ze : het zijn altijd dezelfde mensen die zeggen : oh lekker, maar zelf nooit iets mee nemen.
Dan denk ik : het is je eigen keuze om je collega's te trakteren, het is niet verplicht.
Maar om je collega's dan gierig te noemen omdat ze zelf niet zo maar wat mee nemen...
Wie noemt ze gierig dan? Het is toch een constatering dat er luitjes bij zijn die graag van een ander nemen maar nooit zelf wat meebrengen. Dat is wat anders dan ze gierig noemen.
Bij ons zijn het ook altijd dezelfde mensen die wat leuks organiseren in de kenissen vrienden groep. Ik heb een kennis die zat te klagen dat op haar nieuwe werk niemand haar eens ergens mee naar toe vroeg (ze was ook verhuisd). Terwijl ik toen ik haar leerde kennen (via het werk) en ik daar nieuw was zij mij nooit één keer ergens heeft geintroduceerd in die stad (strerker, ik ging leuke dingen doen en zij vroeg toch of ze mee moch, wat ik best vond). Vind ik haar daardoor asociaal? Nee, maar wel een beetje typisch.
Ik heb een collega die af en toe trakteert, gewoon zo maar omdat ze dat leuk vindt.
Zegt ze : het zijn altijd dezelfde mensen die zeggen : oh lekker, maar zelf nooit iets mee nemen.
Dan denk ik : het is je eigen keuze om je collega's te trakteren, het is niet verplicht.
Maar om je collega's dan gierig te noemen omdat ze zelf niet zo maar wat mee nemen...
Wie noemt ze gierig dan? Het is toch een constatering dat er luitjes bij zijn die graag van een ander nemen maar nooit zelf wat meebrengen. Dat is wat anders dan ze gierig noemen.
Bij ons zijn het ook altijd dezelfde mensen die wat leuks organiseren in de kenissen vrienden groep. Ik heb een kennis die zat te klagen dat op haar nieuwe werk niemand haar eens ergens mee naar toe vroeg (ze was ook verhuisd). Terwijl ik toen ik haar leerde kennen (via het werk) en ik daar nieuw was zij mij nooit één keer ergens heeft geintroduceerd in die stad (strerker, ik ging leuke dingen doen en zij vroeg toch of ze mee moch, wat ik best vond). Vind ik haar daardoor asociaal? Nee, maar wel een beetje typisch.
"I'm just an animal looking for a home and.... share the same space for a minute or two...”
zaterdag 21 januari 2017 17:30
quote:Het-groepje schreef op 21 januari 2017 @ 15:45:
[...]
Lomp inderdaad
Ik had ooit een collega, wat lastige man. Maar zelf altijd heel attent.
Al maanden aan het mopperen over al die ongevraagde aandacht en vast zo'n stomme borrel als hij 25 jaar in dienst zou zijn.
Maar het er wel steeds over hebben.
Van tevoren hadden hij en ik steeds grapjes gemaakt over de standaard pen die hij vast zou krijgen.
En heel toevallig had ik op een congres een wat mooiere pen met een of andere boodschap als 'kanjer' erop ofzo gekregen maar echt in zo'n doosje.
Ik werkte niet bij hem op locatie maar was er die dag toevallig, en dacht lollig uit de hoek te komen met mijn pen.
Dus ik kom joelend zijn werkkamer binnen en overhandig hem de pen.
Dikke tranen.
Ongemakkelijke collega's.
Iedereen was het vergeten.
Zijn leidinggevende expres, die heeft die maand het budget voor het feestje en kado extra bij zijn salaris laten storten, bleek, en wilde er geen woord over vuilmaken.
Want hij had het zelf verpest met zijn gemopper van tevoren vond ze.
Niet perse gierig maar gewoon onaardig.Nou als ik zou zeggen dat ik geen borrel wil, dan zou ik ook echt geen borrel willen. Dus als iemand tegen mij zegt dat hij geen borrel wilt en liever geen aandacht eraan besteden, dan zou ik dat (als leidinggevende) ook letterlijk nemen.
[...]
Lomp inderdaad
Ik had ooit een collega, wat lastige man. Maar zelf altijd heel attent.
Al maanden aan het mopperen over al die ongevraagde aandacht en vast zo'n stomme borrel als hij 25 jaar in dienst zou zijn.
Maar het er wel steeds over hebben.
Van tevoren hadden hij en ik steeds grapjes gemaakt over de standaard pen die hij vast zou krijgen.
En heel toevallig had ik op een congres een wat mooiere pen met een of andere boodschap als 'kanjer' erop ofzo gekregen maar echt in zo'n doosje.
Ik werkte niet bij hem op locatie maar was er die dag toevallig, en dacht lollig uit de hoek te komen met mijn pen.
Dus ik kom joelend zijn werkkamer binnen en overhandig hem de pen.
Dikke tranen.
Ongemakkelijke collega's.
Iedereen was het vergeten.
Zijn leidinggevende expres, die heeft die maand het budget voor het feestje en kado extra bij zijn salaris laten storten, bleek, en wilde er geen woord over vuilmaken.
Want hij had het zelf verpest met zijn gemopper van tevoren vond ze.
Niet perse gierig maar gewoon onaardig.Nou als ik zou zeggen dat ik geen borrel wil, dan zou ik ook echt geen borrel willen. Dus als iemand tegen mij zegt dat hij geen borrel wilt en liever geen aandacht eraan besteden, dan zou ik dat (als leidinggevende) ook letterlijk nemen.
zaterdag 21 januari 2017 18:19
Ik zit de 'The Ultimate Guide To Penny Pinching' te kijken op Netflix. Het is een documentaire over mensen die extreem besparen dmv coupons etc.
Één man heeft al 30 jaar geen vlees gekocht omdat hij aangereden dieren mee naar huis neemt en die vervolgens als avondeten bereid. Lijkt mij best gevaarlijk ivm ziektes maar vind het ook gek dat hij zegt £1500 p/j te besparen aan vlees, maar wel soms 50 mijl per dag rondrijdt in z'n auto op zoek naar eetbaar 'roadkill'.
Één man heeft al 30 jaar geen vlees gekocht omdat hij aangereden dieren mee naar huis neemt en die vervolgens als avondeten bereid. Lijkt mij best gevaarlijk ivm ziektes maar vind het ook gek dat hij zegt £1500 p/j te besparen aan vlees, maar wel soms 50 mijl per dag rondrijdt in z'n auto op zoek naar eetbaar 'roadkill'.
zaterdag 21 januari 2017 18:40
quote:Vivala30 schreef op 21 januari 2017 @ 09:33:
Met verjaardag hadden wij chocolade bonbons op tafel staan, oom van vriend kwam langs, heeft bijna alles opgegeten (en dan ook nog de lege papiertjes bij iemand anders neer gelegd zodat het leek alsof iemand anders zoveel gesnoept had)
Tijdje later bij hem op verjaardag, laat hij dezelfde chocolade zien aan de visite en zegt : maar deze hou ik voor mezelf want ik vind ze veel te lekker om uit te delen, vervolgens ruimt hij de chocolade weer op in de kast. sorry maar dat van die papiertjes vind ik echt geniaal .
Met verjaardag hadden wij chocolade bonbons op tafel staan, oom van vriend kwam langs, heeft bijna alles opgegeten (en dan ook nog de lege papiertjes bij iemand anders neer gelegd zodat het leek alsof iemand anders zoveel gesnoept had)
Tijdje later bij hem op verjaardag, laat hij dezelfde chocolade zien aan de visite en zegt : maar deze hou ik voor mezelf want ik vind ze veel te lekker om uit te delen, vervolgens ruimt hij de chocolade weer op in de kast. sorry maar dat van die papiertjes vind ik echt geniaal .
''The sea, once it casts its spell, holds on in its net of wonder forever.''
zaterdag 21 januari 2017 20:54
quote:edamame schreef op 21 januari 2017 @ 18:19:
Ik zit de 'The Ultimate Guide To Penny Pinching' te kijken op Netflix. Het is een documentaire over mensen die extreem besparen dmv coupons etc.
Één man heeft al 30 jaar geen vlees gekocht omdat hij aangereden dieren mee naar huis neemt en die vervolgens als avondeten bereid. Lijkt mij best gevaarlijk ivm ziektes maar vind het ook gek dat hij zegt £1500 p/j te besparen aan vlees, maar wel soms 50 mijl per dag rondrijdt in z'n auto op zoek naar eetbaar 'roadkill'.
Tijdens mijn studententijd was er iemand die eenden vangde uit de vijvers. Hij plukte ze in de badkamer bij zijn hospita. Wel heeft hij het politiebureau gevraagd of het mocht. Zolang hij het zonder hulpmiddelen deed, mocht het.
Hij was weer een keer aan het kijken bij de vijver, werd hij aangesproken door een paar mensen die wat tegen de reiger die jong eendjes opvrat, wilden doen
Ik zit de 'The Ultimate Guide To Penny Pinching' te kijken op Netflix. Het is een documentaire over mensen die extreem besparen dmv coupons etc.
Één man heeft al 30 jaar geen vlees gekocht omdat hij aangereden dieren mee naar huis neemt en die vervolgens als avondeten bereid. Lijkt mij best gevaarlijk ivm ziektes maar vind het ook gek dat hij zegt £1500 p/j te besparen aan vlees, maar wel soms 50 mijl per dag rondrijdt in z'n auto op zoek naar eetbaar 'roadkill'.
Tijdens mijn studententijd was er iemand die eenden vangde uit de vijvers. Hij plukte ze in de badkamer bij zijn hospita. Wel heeft hij het politiebureau gevraagd of het mocht. Zolang hij het zonder hulpmiddelen deed, mocht het.
Hij was weer een keer aan het kijken bij de vijver, werd hij aangesproken door een paar mensen die wat tegen de reiger die jong eendjes opvrat, wilden doen
zaterdag 21 januari 2017 21:31
quote:edamame schreef op 21 januari 2017 @ 18:19:
Ik zit de 'The Ultimate Guide To Penny Pinching' te kijken op Netflix. Het is een documentaire over mensen die extreem besparen dmv coupons etc.
Één man heeft al 30 jaar geen vlees gekocht omdat hij aangereden dieren mee naar huis neemt en die vervolgens als avondeten bereid. Lijkt mij best gevaarlijk ivm ziektes maar vind het ook gek dat hij zegt £1500 p/j te besparen aan vlees, maar wel soms 50 mijl per dag rondrijdt in z'n auto op zoek naar eetbaar 'roadkill'.Nam hij dan ook aangereden huisdieren mee? Zou nooit in me opkomen om zo aan vlees te raken, brrr.
Ik zit de 'The Ultimate Guide To Penny Pinching' te kijken op Netflix. Het is een documentaire over mensen die extreem besparen dmv coupons etc.
Één man heeft al 30 jaar geen vlees gekocht omdat hij aangereden dieren mee naar huis neemt en die vervolgens als avondeten bereid. Lijkt mij best gevaarlijk ivm ziektes maar vind het ook gek dat hij zegt £1500 p/j te besparen aan vlees, maar wel soms 50 mijl per dag rondrijdt in z'n auto op zoek naar eetbaar 'roadkill'.Nam hij dan ook aangereden huisdieren mee? Zou nooit in me opkomen om zo aan vlees te raken, brrr.
Ik ben het levende bewijs dat je niet moet drinken om onnozel te doen.
