Verkopen met restschuld of (voorlopig) niet?

Beste dames,

Ik heb een nieuwe nick aangemaakt ivm de herkenbaarheid van mijn topic.



In mei 2006 (top van de markt zowat) hebben wij in de hoofdstad een appartement gekocht, semi-casco, van (dachten wij) ongeveer 95m2. De hypotheek bedraagt grofweg 425.000 euro en we hebben een spaardeel voor 40% van dat bedrag; de rest is aflossingsvrij.



Inmiddels zijn we een dochter rijker en zouden we graag binnen nu en pakweg 2 jaar verhuizen uit dit appartement. De woningmarkt is danig veranderd dat het ons toch handig leek nu alvast een makelaar te raadplegen; als we het huis nu makkelijker zouden kunnen verkopen dan over een paar jaar, en met minder restschuld zouden we dat óók doen.



De makelaar schat het huis nu op een verkoopwaarde van ca 349.000. Komt deels omdat het huis volgens de NEN-normen (waar in amsterdam in 2006 niemand zich aan hield) maar voor 88m2 te verkopen blijkt te zijn en deels doordat de m2-prijs voor vergelijkbare huizen in alleen de laatste 1,5 jaar al 15% gedaald is.



Nu is de vraag wat wijsheid is, en aangezien ik de dames op het forum i.h.a. verstandig vind , dacht ik: ik gooi het in de groep.



Als we verkopen houden we een restschuld van ca 75-80.000 euro. Ongeveer 30.000 euro daarvan kunnen we direct opvangen (dmv afkoop spaarpolis - helaas veel minder dan 6/30 van 40% van 425.000 omdat je met de spaarpolis pas aan het einde van je hypotheek veel opbouwt door rente op rente, maar goed -, spaargeld en aandelen). Het overige geld zouden we moeten lenen bij de bank of deels ouders. Dat kan op zich, we zouden een krediet kunnen krijgen, en dan zouden we met 5-8 jaar heel veel discipline kunnen aflossen. Dat is zuur, maar goed, het is niet anders.

In de tussentijd ligt huren voor de hand in het gebied waar we naartoe willen, en dan gelijk de bodem van de markt afwachten. Maar het is wel een taaie hoeveelheid schuld, en op zich hoeven we niet a la minute weg. Ook moeten we toestemming krijgen van de hypotheekverstrekker om uberhaupt met zo'n schuld te mogen verkopen (die verliest immers zijn onderpand).



Het alternatief is hier wachten en sparen totdat we écht wegwillen (binnen een jaar of 2). Ik ben alleen bang dat de waarde van onze woning dan nóg meer gedaald is en dat dan verkopen geen beter alternatief is. Dan zouden we dus moeten hopen op toestemming van de hypotheekverstrekker tot verhuur (voor onze bruto hypotheekprijs, op zich haalbaar of nagenoeg haalbaar) en dan zelf elders huren, terwijl we het huis dus aanhouden en verder sparen voor aflossing (met een nog dalende markt kan dat zo 10-15 jaar duren). Als we die toestemming niet krijgen zouden we illegaal kunnen verhuren maar ik ben daar niet zo'n voorstander van, en dan hebben we eigenlijk geen alternatief.



Hier nog veel langer dan 2 jaar blijven wonen is voor ons geen optie; hebben een dochter en groeien ons huis binnenkort echt uit.



In de komende week willen we beslissen wat te doen. Een laatste optie zou zijn: proberen te verkopen en zien waar het schip strandt, maar dan moeten we tzt alsnog kiezen uit bovenstaande opties. Dan is natuurlijk ook de verkiezingsuitslag bekend, wellicht een teken van welke kant het op kan gaan met de woningmarkt, maar we moeten ook zelfstandig beslissen. Wat zouden jullie doen? Een molensteen van een restschuld, terwijl we niet acuut hoeven te verhuizen, of de onzekerheid van een mogelijk nog grotere restschuld en tzt ons huis proberen te verhuren?

nellaaa, niet 95m2 maar 88m2 hè

We hebben 2 slaapkamers waarvan één krap. We wonen op 3/4 hoog met (dus) veel trappen, aan een drukke weg, en willen graag binnenkort de stad uit. Het is dus niet zo dat we móeten verhuizen (dat schrijf ik ook niet) maar wel dat we graag wíllen verhuizen binnen een jaar of 2-3, ook omdat we graag nog (minimaal) 1 kind willen.

Overigens is aan het huis ook echt niks meer te verbouwen of verbeteren, dat hebben we de laatste jaren (van eigen geld) al vrij veel gedaan (en daardoor nu ook minder spaargeld dan we anders gehad zouden hebben).

sabbaticalmeds, we zouden in de vrije sector huren, voor een bedrag min of meer gelijk aan wat we nu aan hypotheek plus VVE bijdrage betalen, en dat is makkelijk haalbaar (althans, als ik afga op funda bij het makelaarsaanbod in de regio waar we heenwillen).

nellaaa, sterker nog, ons huis werd aangeboden als 110m2. Op basis van plattegronden leek het toen 95m2 te zijn, en zelfs dat is dus te optimistisch, want 4e verdieping, onder het dak.



Valentinamaria, we zouden volgens de rabo en andere geldverstrekkers een lopend krediet aan mogen gaan tot boven een ton (want ruim inkomen) tegen 5-6% rente. Ons inkomen zou dus - meen ik - ook ruim genoeg moeten zijn om een huis van pakweg 1000-1200 euro pm te kunnen huren. Als ik de aflossing meeneen in die calculators op de hypotheker site etc, zouden we zelfs een huis van 470.000 euro mogen kópen, maar dat willen we ds niet.



Hannah, ik wil de discussie over of het een goed idee was om dit huis te kopen eigenlijk niet aangaan (want inmiddels denken wij ook, poeh, voor bijna een ton het schip in, lekker handig), maar het heeft óók schitterend uitzicht en is op een heel populaire plek, maar dan vooral voor mensen van midden 20, en niet per se voor mensen met jonge babys.



Schouderklopje, we hoeven idd niet halsoverkop weg, maar zouden dus wel graag nog min 1 kind willen, en dat lost het probleem van de dalende woningprijs natuurlijk ook niet op. We blijven hier niet nog 15 jaar zitten, dat is simpelweg niet haalbaar, en als we kijken naar hoe lang het de vorige keer (in dejaren 80 ) na de enorme ontploffing van de woningmarkt duurde voordat de prijzen weer op niveau waren, dan is dat wel de termijn waarnaar je kijkt (en dan vraag ik mij af of het nu, met hypotheekrenteaftrek op de helling, uberhaupt zo snel weer gaat).

quote:

Als dat het geval is, zou ik die restschuld pakken. Maar dat blijft linke soep, want als 1 v/d 2 zonder werk komt te zitten, of als er een kindje bijkomt, dan heb je een probleem dat moeilijk is te overzien. Zo'n schuld werpt dagelijks een schaduw over je leven, die zorgeloosheid gaat er echt van af.



Als dat niet het geval is, zou ik het niet doen en het op een andere manier doen. Ik ken een stel in dezelfde situatie, en die hebben een sta-caravan gehuurd. Daar gaan ze de meeste weekenden naar toe.



Mocht je toch voor de rest-schuld gaan, kijk dan naar de consequenties als je onverhoopt uit elkaar mocht gaan.Monsterpinguin, dat is heel zinnig advies. Dank je. Ik had me suf genoeg inderdaad nog niet gerealiseerd dat die molensteen nog veel erger is als ik of vent zijn baan kwijtraakt of als we uit elkaar zouden gaan. Sparen om tzt die schuld af te lossen is dan echt veel verstandiger.

july, verhuren zou voor ons wel een optie zijn, maar wellicht voor de hypotheekverstrekker niet, dat is dus niet helemaal aan ons om te beslissen.