Geld & Recht
alle pijlers
Wie gaat de webstrijd winnen?
zondag 6 juli 2008 15:48
Zie er een beetje tegenop om weer een nieuwe lichting bloggers te gaan volgen, weet ook nog niet of ik me ertoe ga zetten.
Wat me bij Anne opviel, is dat ze behoorlijk wat grammaticale missers had. Dat is toch het eerste waar ik een blogger op beoordeel: het gebruik van de taal.
Dat is voor mij de kapstok waaraan ik alles ophang. Het is niet zo dat ik Het Groene Boekje ernaast houd, wel valt het me onmiddellijk op en bederft het de leeservaring. De stukjes worden dan houterig, omdat de schrijfster het materiaal waarmee ze zich uitdrukt niet tot in de puntjes beheerst.
Zelfde heb ik bij een technisch slecht schilderij of een rommelig uitgevoerd muziekstuk.
Als ik de blogs alsnog ga lezen, dan haak ik af als er weer iemand met vage depressieve klachten of een identiteitscrisis bij zit. Heb helemaal geen zin meer om daarover te lezen. Tegenwoordig is worstelen met je psyche eerder regel dan uitzondering en het onderwerp is zo langzamerhand uitgekauwd.
Op het forum kan ik me soms juist wel verdiepen in zulke thema's, omdat het dan een uitwisseling van ervaringen van meerdere personen is. De verschillende gezichtspunten maken het interessant. Bovendien lees ik een post op het forum niet voor het originele of inspirerende taalgebruik, een blog wel.
Wat me bij Anne opviel, is dat ze behoorlijk wat grammaticale missers had. Dat is toch het eerste waar ik een blogger op beoordeel: het gebruik van de taal.
Dat is voor mij de kapstok waaraan ik alles ophang. Het is niet zo dat ik Het Groene Boekje ernaast houd, wel valt het me onmiddellijk op en bederft het de leeservaring. De stukjes worden dan houterig, omdat de schrijfster het materiaal waarmee ze zich uitdrukt niet tot in de puntjes beheerst.
Zelfde heb ik bij een technisch slecht schilderij of een rommelig uitgevoerd muziekstuk.
Als ik de blogs alsnog ga lezen, dan haak ik af als er weer iemand met vage depressieve klachten of een identiteitscrisis bij zit. Heb helemaal geen zin meer om daarover te lezen. Tegenwoordig is worstelen met je psyche eerder regel dan uitzondering en het onderwerp is zo langzamerhand uitgekauwd.
Op het forum kan ik me soms juist wel verdiepen in zulke thema's, omdat het dan een uitwisseling van ervaringen van meerdere personen is. De verschillende gezichtspunten maken het interessant. Bovendien lees ik een post op het forum niet voor het originele of inspirerende taalgebruik, een blog wel.
zondag 6 juli 2008 15:53
Ik 'beoordeel' iemand op de onderwerpen die ze ( of hij) schrijft. Boeit het onderwerp me niet, dan lees ik de blog niet. Zo vond ik in eerste instantie Rob leuk, had ook op hem gestemd, maar toen hij over Nepal ging schrijven ben ik snel afgehaakt, simpelweg omdat dat onderwerp me niet boeit.
Fouten vallen me wel op, maar ik beoordeel iemand daar niet op.
Zo zal Roos gaan schrijven over haar kinderen las ik. Die blog zal ik dus niet gaan volgen. Jan....weet niet, maar ik vind vrouwelijke bloggers denk ik leuker, want meer herkenning.
Fouten vallen me wel op, maar ik beoordeel iemand daar niet op.
Zo zal Roos gaan schrijven over haar kinderen las ik. Die blog zal ik dus niet gaan volgen. Jan....weet niet, maar ik vind vrouwelijke bloggers denk ik leuker, want meer herkenning.
zondag 6 juli 2008 16:07
Ik heb al meerdere keren geprobeerd om te beginnen met lezen van de verschillende mededingers in de webstrijd. Maar het wil maar niet lukken. De aanvangszinnen kunnen me maar niet overhalen om verder te lezen.
Al die internet-egodocumenten gaan me inmiddels een beetje tegenstaan. Blogs op het internet gaan steeds meer op elkaar lijken. En de meeste zaken waarover geschreven wordt - het leven, de hersenspinsels, onzekerheden, liefdesverdrietjes, zoektochten naar identiteit e.d. - worden verpakt in zulke standaard gezocht-'leuke' zinnen.
Ik behoor niet tot de doelgroep, dat is me wel duidelijk :-)
Dit topic volgen doet me er misschien nog eens toe besluiten hier en daar een stukje te lezen.
Al die internet-egodocumenten gaan me inmiddels een beetje tegenstaan. Blogs op het internet gaan steeds meer op elkaar lijken. En de meeste zaken waarover geschreven wordt - het leven, de hersenspinsels, onzekerheden, liefdesverdrietjes, zoektochten naar identiteit e.d. - worden verpakt in zulke standaard gezocht-'leuke' zinnen.
Ik behoor niet tot de doelgroep, dat is me wel duidelijk :-)
Dit topic volgen doet me er misschien nog eens toe besluiten hier en daar een stukje te lezen.
zondag 6 juli 2008 16:23
Ik denk dat het niet zo zeer is waarover, maar hóe er geschreven wordt.
Echt heel goed schrijven, qua inhoud en stijl en grammatica en spelling en bovendien origineel, dat kunnen maar weinigen.
Overigens verwacht ik niet meteen dat een dergelijk talent middels een viva-webstrijd boven komt drijven. Dat lijkt me mogelijk, maar niet waarschijnlijk.
Viva doet ongetwijfeld veel mensen een groot plezier met de jaarlijkse webstrijd. Maar de criteria zijn nogal algemeen en hebben niet meteen met kwaliteit van schrijven van doen:
De blogger:
* heeft een mening
* is kritisch, met enige humor
* kijkt naar wereld om zich heen: nieuws, maatschappij
* kan prettig en foutloos schrijven
* maakt gebruik van leuk beeld (een van de eisen was: heeft al een blog)
* leest reacties van lezers en gaat dialoog aan (reageert/beantwoordt vragen)
Maar doe mij maar eens een weblog die alleen maar uit beelden bestaat. Niks tekst. Dat zou ik wel eens mooi vinden. Of bij alleen maar een beeld een enkele mooie zin.
Echt heel goed schrijven, qua inhoud en stijl en grammatica en spelling en bovendien origineel, dat kunnen maar weinigen.
Overigens verwacht ik niet meteen dat een dergelijk talent middels een viva-webstrijd boven komt drijven. Dat lijkt me mogelijk, maar niet waarschijnlijk.
Viva doet ongetwijfeld veel mensen een groot plezier met de jaarlijkse webstrijd. Maar de criteria zijn nogal algemeen en hebben niet meteen met kwaliteit van schrijven van doen:
De blogger:
* heeft een mening
* is kritisch, met enige humor
* kijkt naar wereld om zich heen: nieuws, maatschappij
* kan prettig en foutloos schrijven
* maakt gebruik van leuk beeld (een van de eisen was: heeft al een blog)
* leest reacties van lezers en gaat dialoog aan (reageert/beantwoordt vragen)
Maar doe mij maar eens een weblog die alleen maar uit beelden bestaat. Niks tekst. Dat zou ik wel eens mooi vinden. Of bij alleen maar een beeld een enkele mooie zin.
zondag 6 juli 2008 16:23
Daar wil ik me bij aansluiten. Als het verder lekker leest vindt ik een taal- of stijlfout ook niet zo erg, hoewel dit meestal juist zorgt voor houterigheid, zoals Tarantelle in een eerder posting ook al opmerkte.
Tot nu toe ben ik nog niet erg onder de indruk. Ik snap dat de blogs van Indira multimediaal zijn en het dus niet alleen om de tekst gaat, maar de teksten kunnen mij tot dusver niet boeien en nodigen me ook niet uit het bijbehorende filmpje te gaan bekijken.
Sanne vind ik te bedacht en pretentieus allemaal, maar dat vind ik al gauw van blogs. Over Nynke denk ik na 1 stukje hetzelfde als over Sanne, maar het belooft toch net iets meer.
Roos'eerste stukje was vaag, houterig en las helemaal niet prettig in deze lay-out.
Naar Cathelijne ben ik erg benieuwd, volgens mij is zij wel leuk. En van jan heb ik tot dusver dezelfde verwachting. Maar we zullen zien, want echt begonnen zijn ze nog niet.
zondag 6 juli 2008 16:24
Goede vraag, Shining, misschien hebben de bloggers er wat aan.
Ik zou een blog volgen die goed doortimmerd is. Die authentiek overkomt, die de indruk geeft even uit de losse pols geschreven te zijn, maar waarover wel degelijk is nagedacht.
Helemaal gelukkig zou ik worden van een blog over boeken en literatuur, waar in de logger naar aanleiding van gelezen boeken en zijn of haar mening erover iets over zichzelf prijsgeeft. Een log is interactief, de lezers kunnen dan inhaken op die leeservaringen. Ik zou er voor vallen als de logger zich goed heeft gedocumenteerd en je op een toegankelijke manier nog wat opsteekt ook. Nu vraag ik me af of het Vivaforum de plaats is voor zo'n blog.
Een log met opinies van de schrijver zou me ook aanspreken. Hoe kijkt hij of zij tegen actualiteiten aan.
Sylvia Witteman schrijft columns in het Volkskrant Magazine, over haarzelf en haar gezin. Zij mikt op de herkenbaarheid, dat beschrijft ze ook in een van haar columns. Ik vind haar stukjes een feest om te lezen, ontzettend grappig, lekker gechargeerd en inderdaad herkenbaar.
Je kunt mij als lezer vreemd genoeg ook aan je binden door hemeltergend irritant te zijn. Wees onredelijk, hemel je zelf onophoudelijk op, snoef over elk complimentje dat je hebt gekregen, ben volstrekt egocentrisch of zelfs egoistisch, gooi er wat melodrama in en ik ben niet bij je weg te slaan.
Ik zou een blog volgen die goed doortimmerd is. Die authentiek overkomt, die de indruk geeft even uit de losse pols geschreven te zijn, maar waarover wel degelijk is nagedacht.
Helemaal gelukkig zou ik worden van een blog over boeken en literatuur, waar in de logger naar aanleiding van gelezen boeken en zijn of haar mening erover iets over zichzelf prijsgeeft. Een log is interactief, de lezers kunnen dan inhaken op die leeservaringen. Ik zou er voor vallen als de logger zich goed heeft gedocumenteerd en je op een toegankelijke manier nog wat opsteekt ook. Nu vraag ik me af of het Vivaforum de plaats is voor zo'n blog.
Een log met opinies van de schrijver zou me ook aanspreken. Hoe kijkt hij of zij tegen actualiteiten aan.
Sylvia Witteman schrijft columns in het Volkskrant Magazine, over haarzelf en haar gezin. Zij mikt op de herkenbaarheid, dat beschrijft ze ook in een van haar columns. Ik vind haar stukjes een feest om te lezen, ontzettend grappig, lekker gechargeerd en inderdaad herkenbaar.
Je kunt mij als lezer vreemd genoeg ook aan je binden door hemeltergend irritant te zijn. Wees onredelijk, hemel je zelf onophoudelijk op, snoef over elk complimentje dat je hebt gekregen, ben volstrekt egocentrisch of zelfs egoistisch, gooi er wat melodrama in en ik ben niet bij je weg te slaan.
zondag 6 juli 2008 16:26
Ik denk nu nog dat Nynke gaat winnen. Ze is de enige die in de eerste post een beetje originaliteit aan de dag legde. Hoewel ik het tweede stukje van Sanne wel leuk vind, vond ik het eerste erg saai en langdradig, en ze is taalkundig een beetje onder de maat. Ik vind net als Tarantelle dat de taal goed beheersen erg belangrijk is, maar toch kijk ik vaak wel verder dan de eerste indruk. Anne kon ik vaak wel waarderen, alhoewel elke fout me vreselijk blijft storen (en Anne maakte er nogal wat inderdaad).
Maar hoe belangrijk goed taalgebruik ook is, originaliteit staat hoger. Ik wil iets lezen dat ik nog niet eerder zo bekeek, in nieuwe taal en met nieuwe associaties en verbanden. Frisheid. Het onderwerp maakt dat niet eens persé zoveel uit.
Maar hoe belangrijk goed taalgebruik ook is, originaliteit staat hoger. Ik wil iets lezen dat ik nog niet eerder zo bekeek, in nieuwe taal en met nieuwe associaties en verbanden. Frisheid. Het onderwerp maakt dat niet eens persé zoveel uit.
zondag 6 juli 2008 16:31
Ik denk dat een blog hier op Viva, wel erg algemeen wordt. Viva is geen site over een specifiek onderwerp zoals muziek, literatuur, techniek, reizen of wat. Mijn 'eis' is dan ook dat het niet over maar één onderwerp gaat. Bijvoorbeeld alleen maar over kinderen, over je werk enz.
Ook al is een blog nog zo ontzettend goed geschreven, valt er grammaticaal niks op aan te merken, het moet mij boeien. En ik denk dat als je maar over één ding gaat schrijven, je beter op een site kunt gaan bloggen die over dat onderwerp gaat.
Een andere 'eis' die ik heb is dat iemand af en toe even feedback geeft, even komt kijken welke reacties er zijn en even wat terug schrijft.Maar dat hoeft ook niet na elke reactie vind ik.
Ook al is een blog nog zo ontzettend goed geschreven, valt er grammaticaal niks op aan te merken, het moet mij boeien. En ik denk dat als je maar over één ding gaat schrijven, je beter op een site kunt gaan bloggen die over dat onderwerp gaat.
Een andere 'eis' die ik heb is dat iemand af en toe even feedback geeft, even komt kijken welke reacties er zijn en even wat terug schrijft.Maar dat hoeft ook niet na elke reactie vind ik.
anoniem_17202 wijzigde dit bericht op 06-07-2008 16:33
Reden: paar tikfoutjes.
Reden: paar tikfoutjes.
% gewijzigd
zondag 6 juli 2008 16:34
Sylvia Witteman is ook mijn heldin. Zelfspot, vreselijke overdrijving, en de meest tuttige dagelijksheden als onderwerp (de rommeltjes onderin de fruitschaal, bijvoorbeeld) gegoten in fantastisch originele taal met mooie ouderwetse woorden en sprekende beelden. Ik ben geloof ik een beetje verliefd op Sylvia Witteman.
zondag 6 juli 2008 16:35
zondag 6 juli 2008 16:37
zondag 6 juli 2008 16:44
zondag 6 juli 2008 16:54
Ik heb het gevoel dat de bloggers denken dat we ze willen leren kennen, en dat is een verkeerde aanname. We lezen niet hun stukjes om ze te leren kennen, we willen vermaakt worden. Als ze zo leuk schrijven dat we steeds terugkomen en ze daardoor een beetje leren kennen is OK, maar het werkt niet andersom. We gaan ze niet leren kennen, vinden ze aardig en waarderen daarom hun stukjes. Snappen ze dat niet? Die eerste stukjes van Roos, Sanne en Indira lijden allemaal onder die aanname.
zondag 6 juli 2008 16:57
Jij wilt haar niet leren kennen. Ik heb dat wel. Bij Anne had ik echt het gevoel dat ik haar 'kende'
Als je iemand niet leert kennen, dan kun je net zo goed iedere week een andere blogger laten schrijven. Volgens mij is dat niet de bedoeling.
Als je iemand 'kent', ben je benieuwd hoe een sollicitatiegesprek is afgelopen, hoe het met een studie gaat etc.
zondag 6 juli 2008 17:01
Ja, dat maakt het vind ik ook lastig om een mening over de stukjes te ventileren. Ik ben er totaal niet op uit iemand persoonlijk te raken, de persoon achter de blog ken ik namelijk niet. En daar gaat het me ook niet om. Het gaat om wat de stukjes oproepen, de wereld die de schrijfster weet neer te zetten.
Kan wel voorstellen dat de schrijvers moeten zoeken naar een manier om hun blogs vorm te geven. Voorheen heette de blog een webdagboek, dat impliceert juist het kleine en het persoonlijke.
Als je naar Sylvia Witteman kijkt, dan lijken haar stukjes persoonlijk, maar dat zijn ze eigenlijk niet. Zij zoekt naar de grote gemene deler waar veel mensen zich in kunnen herkennen, en brengt die op haar eigen manier onder woorden.
Kan wel voorstellen dat de schrijvers moeten zoeken naar een manier om hun blogs vorm te geven. Voorheen heette de blog een webdagboek, dat impliceert juist het kleine en het persoonlijke.
Als je naar Sylvia Witteman kijkt, dan lijken haar stukjes persoonlijk, maar dat zijn ze eigenlijk niet. Zij zoekt naar de grote gemene deler waar veel mensen zich in kunnen herkennen, en brengt die op haar eigen manier onder woorden.
