Gezondheid
alle pijlers
Angst voor recidief
woensdag 20 november 2013 14:13
Wie heeft er nog meer angst voor een recidief?
Bij elke hoofdpijn, bij elke verkoudheid, bij elke afwijking "angst" dat kanker terugkomt?
Ikzelf ben melanoom patiënt. Zit momenteel te wachten op de resultaten van een moedervlek. Ik weet vrij zeker dat alles goed is, en toch is die angst er. Ik ben al 4 jaar schoon maar toch blijf ik onrustig bij elke controle / hoofdpijn / nieuwe plek op mijn huid.
Ik weet dat ik niet alleen ben in mijn angst. Zou graag jullie tips & tricks willen horen.
Bij elke hoofdpijn, bij elke verkoudheid, bij elke afwijking "angst" dat kanker terugkomt?
Ikzelf ben melanoom patiënt. Zit momenteel te wachten op de resultaten van een moedervlek. Ik weet vrij zeker dat alles goed is, en toch is die angst er. Ik ben al 4 jaar schoon maar toch blijf ik onrustig bij elke controle / hoofdpijn / nieuwe plek op mijn huid.
Ik weet dat ik niet alleen ben in mijn angst. Zou graag jullie tips & tricks willen horen.
woensdag 20 november 2013 14:16
woensdag 20 november 2013 14:35
Het komt inderdaad heel vaak voor. Ik ben zelf geen ervaringsdeskundige maar weet wel dat je veel lotgenoten kunt vinden op kanker.nl.
Niet dat ik je hier weg wil jagen hoor, maar misschien dat je daar ook nuttige reacties kunt krijgen.
Sterkte!
Niet dat ik je hier weg wil jagen hoor, maar misschien dat je daar ook nuttige reacties kunt krijgen.
Sterkte!
beetje handige huisvrouw slaat een stel drukknopen in het kruis
woensdag 20 november 2013 16:24
Ik lees af en toe je andere topic en post zelf in het topic over longkanker. Ik zit zelf in een andere fase, dus echt herkenbaar is het niet.
Ik ben ook bang om banale tips en tricks te geven: plan je tijd vol, zorg voor afleiding, relativeer, schrijf van je af....
Wat bij mij heel erg werkt (of in ieder geval niet tegenwerkt) is bij de dag leven. Wat is je prioriteit voor deze dag, wat zijn je lichtpunten en waar geniet je van. Wees vooral lief voor jezelf.
Veel sterkte: wachten is de akeligste tijd die je moet overbruggen!
Ik ben ook bang om banale tips en tricks te geven: plan je tijd vol, zorg voor afleiding, relativeer, schrijf van je af....
Wat bij mij heel erg werkt (of in ieder geval niet tegenwerkt) is bij de dag leven. Wat is je prioriteit voor deze dag, wat zijn je lichtpunten en waar geniet je van. Wees vooral lief voor jezelf.
Veel sterkte: wachten is de akeligste tijd die je moet overbruggen!
woensdag 20 november 2013 16:33
Ik ben niet zozeer bang voor een recidief als wel voor uitzaaiingen. Met een recidief heb ik nog kansen, met uitzaaiingen niet (met mijn vorm van kanker). Ik heb er rondom controles niet veel last van, maar wel als ik klachten heb die eventueel aan uitzaaiingen gerelateerd zouden kunnen zijn. Mijn "oplossing" is meestal kop in het zand, afleiding zoeken en doorgaan.
woensdag 20 november 2013 19:05
Dank jullie voor het meedenken.
Bella, ik schrik ook niet bij een normale verkoudheid hoor. Maar als ik er een lange tijd mee rondloop komen de onzekerheden wel weer naar boven.
Fancy, dank, zal eens kijken
Naeve, wederom dank!
Minke, ik ben ook bang voor een uitzaaiing.
Ik dacht eigenlijk dat een recidief gewoon alles betekende. Melanoom is ook erg agressief met grote kans op alle soorten uitzaaiingen, huid (als het binnen het pad oorspronkelijke melanoom en lymfklier is is het "goed" anders kom je ook in stage 4), organen, bot, hersenen, alles is mogelijk.
Nou ben ik zelf iets minder bang voor nieuwe melanomen als voor uitzaaiingen in de organen, maar uiteindelijk heeft het hetzelfde resultaat, de kanker zou voorbij de lymfklieren zijn gegaan.
Helaas mag ik als resultaat van het wegnemen van de moedervlek momenteel niet fietsen. Normaal is dat altijd een lekkere uitlaatklep,. Nog een week wachten...
Bella, ik schrik ook niet bij een normale verkoudheid hoor. Maar als ik er een lange tijd mee rondloop komen de onzekerheden wel weer naar boven.
Fancy, dank, zal eens kijken
Naeve, wederom dank!
Minke, ik ben ook bang voor een uitzaaiing.
Ik dacht eigenlijk dat een recidief gewoon alles betekende. Melanoom is ook erg agressief met grote kans op alle soorten uitzaaiingen, huid (als het binnen het pad oorspronkelijke melanoom en lymfklier is is het "goed" anders kom je ook in stage 4), organen, bot, hersenen, alles is mogelijk.
Nou ben ik zelf iets minder bang voor nieuwe melanomen als voor uitzaaiingen in de organen, maar uiteindelijk heeft het hetzelfde resultaat, de kanker zou voorbij de lymfklieren zijn gegaan.
Helaas mag ik als resultaat van het wegnemen van de moedervlek momenteel niet fietsen. Normaal is dat altijd een lekkere uitlaatklep,. Nog een week wachten...
woensdag 20 november 2013 19:15
Ik heb inmiddels een modus gevonden dat die angst bijna niet in m'n dagelijks leven voorkomt, dit heeft wel wat tijd gekost.. Ik leef m'n leven en als ik dan voor controles / puncties sta dan mag de angst er zijn..
Ik vond het benauwend, die angst bij welke klacht dan ook. Dus ik doe m'n ding, heb m'n afleiding en dat werkt voor mij enorm goed..
Heel veel sterkte de komende week evenals heel veel liefs.. Ik weet wat je voelt.
Ik vond het benauwend, die angst bij welke klacht dan ook. Dus ik doe m'n ding, heb m'n afleiding en dat werkt voor mij enorm goed..
Heel veel sterkte de komende week evenals heel veel liefs.. Ik weet wat je voelt.
Nou ja.. dat dus..
donderdag 21 november 2013 21:44
Recidief/uitzaaiingen, ik denk dat iedereen begrijpt dat hier bedoeld wordt dat de kanker terugkomt en niet meer te genezen is. Helaas zit ik niet meer in die fase, omdat het bij mij wel terug is. Maar die fase van onzekerheid was loodzwaar, misschien nog wel zwaarder dan de behandelingen en de palliatieve fase waarin ik nu zit.
BellatrixvanDetta, je hebt het over je zusje. Houd er rekening mee dat zij niet al haar angsten met je deelt. Het is zo moeilijk en eenzaam als de wereld om je heen in jubelstemming is, omdat je weer 'beter' bent, terwijl je jezelf een tijdbom voelt.
Ik was trouwens niet bij elk pijntje of controle bang, maar meer continu. Toen ik een bepaalde klacht kreeg, wist ik het gelijk. Nu zit ik onder de kanker (van binnen dan) en denk ik nog steeds bij elk pijntje dat het wel iets anders zal zijn. Geen kanker tot het tegendeel is bewezen
BellatrixvanDetta, je hebt het over je zusje. Houd er rekening mee dat zij niet al haar angsten met je deelt. Het is zo moeilijk en eenzaam als de wereld om je heen in jubelstemming is, omdat je weer 'beter' bent, terwijl je jezelf een tijdbom voelt.
Ik was trouwens niet bij elk pijntje of controle bang, maar meer continu. Toen ik een bepaalde klacht kreeg, wist ik het gelijk. Nu zit ik onder de kanker (van binnen dan) en denk ik nog steeds bij elk pijntje dat het wel iets anders zal zijn. Geen kanker tot het tegendeel is bewezen
donderdag 21 november 2013 22:07
@ cerys
Ik mag me gelukkig prijzen dat mijn zusje wel altijd alles met me deelt. Onze band is na haar tweede gevecht ertegen zo hecht, dat kun je je niet voorstellen.
Zij geeft mij gelukkig de gelegenheid er altijd voor haar te kunnen zijn. Ook omdat zij onze ouders er niet altijd mee kan en wil belasten.
Ook de tijdbom vergelijking herken ik. Het gaat heel erg goed met haar, maar dat geeft ze idd aan. Zij leeft haar leven heel intens omdat ze bang is dat ze niet genoeg tijd over heeft. Zij durft alles en ik bewonder haar.
Je schrijft dat je onder zit. Mag ik vragen hoe het met je gaat?
Ik mag me gelukkig prijzen dat mijn zusje wel altijd alles met me deelt. Onze band is na haar tweede gevecht ertegen zo hecht, dat kun je je niet voorstellen.
Zij geeft mij gelukkig de gelegenheid er altijd voor haar te kunnen zijn. Ook omdat zij onze ouders er niet altijd mee kan en wil belasten.
Ook de tijdbom vergelijking herken ik. Het gaat heel erg goed met haar, maar dat geeft ze idd aan. Zij leeft haar leven heel intens omdat ze bang is dat ze niet genoeg tijd over heeft. Zij durft alles en ik bewonder haar.
Je schrijft dat je onder zit. Mag ik vragen hoe het met je gaat?
Trouwe onderdaan van Zijne Majesteiten Kater I en II
vrijdag 22 november 2013 07:47
Bloosje, sinds ik van een 3 maandelijkse scan terug ben gegaan naar 6 maanden, kan ik het ook beter van me afzetten. Nu wordt ik iets langer voor de scan zenuwachtig, maar dat is dan maar eens in het half jaar. Mijn huid zag er tot op heden eigenlijk goed uit. Daarvan heeft mijn nieuwe arts alleen aangegeven dat ze wel een 3 maanden controle wil. Maar ik heb toch meer angst voor mijn organen (scan) dan voor mijn huid.
Bella, was fijn dat je zo'n goede relatie met je zus hebt. En super dat jij er helemaal voor haar bent, wat een ondersteuning is dat! Thank god dat er mensen als jij zijn!
Cerys, wat vreselijk dat je onder zit. Geen kanker tot het tegendeel bewezen is, is een correcte omschrijving, heel herkenbaar.
Ik heb inmiddels het resultaat gekregen en de moedervlek blijkt gewoon een moedervlek te zijn. Het tegendeel is bewezen!
Nu voel ik me dus bijna "schuldig" dat ik me zorgen loop te maken terwijl jij helemaal onder zit. Ik omschrijf het een beetje vreemd, maar ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.
Deze ziekte is gewoon zo oneerlijk. Er worden zoveel willekeurige mensen ziek, jong oud, dik dun. Een van de grootste problemen vind ik dat je er niks aan kan doen. Je kan nog zo gezond leven, maar het toch krijgen of heel ongezond leven en vrolijk oud worden.
Ik wens je heel veel sterkte Cerys. Ik hoop dat je geen pijn hebt en dat je nog heel veel mooie momenten kan meemaken.
En dank je voor je opmerking over onzekerheid.
Ik "weet" (vrij) zeker dat de kanker bij mij ook terugkomt, en ik ben dan echt van plan om er alles aan te doen om minstens een paar jaar te leven. Als ik dat tegen sommige mensen zeg, snappen ze niet waarom ik dan bang ben.
Maar voor mij is de onzekerheid echt vreselijk beangstigend. Als ik weet dat het terug is, kan ik verder onderzoek doen, kan ik de trial zoeken waar ik aan mee wil doen en kan ik alles op alles zetten om in die trial te komen. Nu heb ik het gevoel dat ik in limbo zit, ik geniet van het leven en doe leuke dingen, maar toch hangt daar ergens dat zwaard.
Maar voorlopig gaat het dus goed met mij, ik heb weer een paar grote doelen voor mezelf gezet van fietstochten die ik wil rijden. En dit jaar wil ik meedoen met een soort Alp d'Huzes in Zwitserland. De Gotthard pass een aantal keren omhoog fietsen!
Bella, was fijn dat je zo'n goede relatie met je zus hebt. En super dat jij er helemaal voor haar bent, wat een ondersteuning is dat! Thank god dat er mensen als jij zijn!
Cerys, wat vreselijk dat je onder zit. Geen kanker tot het tegendeel bewezen is, is een correcte omschrijving, heel herkenbaar.
Ik heb inmiddels het resultaat gekregen en de moedervlek blijkt gewoon een moedervlek te zijn. Het tegendeel is bewezen!
Nu voel ik me dus bijna "schuldig" dat ik me zorgen loop te maken terwijl jij helemaal onder zit. Ik omschrijf het een beetje vreemd, maar ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.
Deze ziekte is gewoon zo oneerlijk. Er worden zoveel willekeurige mensen ziek, jong oud, dik dun. Een van de grootste problemen vind ik dat je er niks aan kan doen. Je kan nog zo gezond leven, maar het toch krijgen of heel ongezond leven en vrolijk oud worden.
Ik wens je heel veel sterkte Cerys. Ik hoop dat je geen pijn hebt en dat je nog heel veel mooie momenten kan meemaken.
En dank je voor je opmerking over onzekerheid.
Ik "weet" (vrij) zeker dat de kanker bij mij ook terugkomt, en ik ben dan echt van plan om er alles aan te doen om minstens een paar jaar te leven. Als ik dat tegen sommige mensen zeg, snappen ze niet waarom ik dan bang ben.
Maar voor mij is de onzekerheid echt vreselijk beangstigend. Als ik weet dat het terug is, kan ik verder onderzoek doen, kan ik de trial zoeken waar ik aan mee wil doen en kan ik alles op alles zetten om in die trial te komen. Nu heb ik het gevoel dat ik in limbo zit, ik geniet van het leven en doe leuke dingen, maar toch hangt daar ergens dat zwaard.
Maar voorlopig gaat het dus goed met mij, ik heb weer een paar grote doelen voor mezelf gezet van fietstochten die ik wil rijden. En dit jaar wil ik meedoen met een soort Alp d'Huzes in Zwitserland. De Gotthard pass een aantal keren omhoog fietsen!
