Gezondheid
alle pijlers
Domme vragen die je als chronisch zieke gesteld krijgt..
woensdag 2 juli 2014 19:37
Hier een topic waarin je kan spuien over de domme vragen/opmerkingen die je krijgt als je vertelt over je ziekte of aandoening (of die van je man, of kind).
Ter vermaeck, maar ook ter lering..
Naar aanleiding van dit topic. Waarin forumster xchan vertelde over de domme vragen die ze over haar suikerziekte krijgt..
Sommige Facebook berichten grrrquote:xchan__ schreef op 02 juli 2014 @ 15:34:
Oh maar wel de leukste opmerking die ik tot nu toe gekregen heb;
Doen die naalden pijn?
Euh nee natuurlijk niet, mensen met diabetes zijn immuun voor pijn TO begint!
Oh, je bent autist? Wist je dat dat juist een voordeel is? Jullie zijn zo nauwkeurig en analytisch.... In de computer wereld zitten ze te springen om jullie soort mensen!
Eehm.. nee dus. Ja er zijn een paar bedrijven die met autistische software testers werken. Maar dat is een meer een vorm van maatschappelijk verantwoord ondernemen dan knokken om schaars talent. Heel veel autisten kunnen nog steeds geen baan vinden/houden.
Als je werk kan krijgen als autist is het ondanks je aandoening, en niet dankzij.
En oh ja, niet iedere autist is 'goed met computers'. Was het maar zo.
Nu is het jullie beurt!
Edit; Vraag je je af wat je nu wel en niet kan zeggen tegen mensen met een chronische ziekte? Dit artikel vat het allemaal mooi samen. http://mens-en-gezondheid ... n-een-cronisch-zieke.html
Ter vermaeck, maar ook ter lering..
Naar aanleiding van dit topic. Waarin forumster xchan vertelde over de domme vragen die ze over haar suikerziekte krijgt..
Sommige Facebook berichten grrrquote:xchan__ schreef op 02 juli 2014 @ 15:34:
Oh maar wel de leukste opmerking die ik tot nu toe gekregen heb;
Doen die naalden pijn?
Euh nee natuurlijk niet, mensen met diabetes zijn immuun voor pijn TO begint!
Oh, je bent autist? Wist je dat dat juist een voordeel is? Jullie zijn zo nauwkeurig en analytisch.... In de computer wereld zitten ze te springen om jullie soort mensen!
Eehm.. nee dus. Ja er zijn een paar bedrijven die met autistische software testers werken. Maar dat is een meer een vorm van maatschappelijk verantwoord ondernemen dan knokken om schaars talent. Heel veel autisten kunnen nog steeds geen baan vinden/houden.
Als je werk kan krijgen als autist is het ondanks je aandoening, en niet dankzij.
En oh ja, niet iedere autist is 'goed met computers'. Was het maar zo.
Nu is het jullie beurt!
Edit; Vraag je je af wat je nu wel en niet kan zeggen tegen mensen met een chronische ziekte? Dit artikel vat het allemaal mooi samen. http://mens-en-gezondheid ... n-een-cronisch-zieke.html
zaterdag 26 juli 2014 13:18
@ misstortoise: mag je ook niet opbouwen met wandelen dan? Want ik kon echt nog geen 5 minuten wandelen in het begin zonder in elkaar te storten. Dat is toen echt met 1 minuut per week opgebouwd. In mijn behandeling deden ze dat ook met fietsen, we moesten daar op van die hometrainer dingen met bepaalde weerstand en dan zoveel minuten. Als zij dan vonden dat het goed ging (op basis van hartslag en hoe zwaar je het zelf vond en je beginmeting etc.) mocht je een halve weerstand omhoog enzo. Zij zeiden tegen mij dat dat is hoe je je conditie toch echt een enorm stuk omhoog kan krijgen, en dat je juist te snel te weinig beweegt voor je "huidige staat" zeg maar, en daardoor ook geen verbetering krijgt.
zaterdag 26 juli 2014 13:57
quote:antiope schreef op 26 juli 2014 @ 13:18:
@ misstortoise: mag je ook niet opbouwen met wandelen dan? Want ik kon echt nog geen 5 minuten wandelen in het begin zonder in elkaar te storten. Dat is toen echt met 1 minuut per week opgebouwd. In mijn behandeling deden ze dat ook met fietsen, we moesten daar op van die hometrainer dingen met bepaalde weerstand en dan zoveel minuten. Als zij dan vonden dat het goed ging (op basis van hartslag en hoe zwaar je het zelf vond en je beginmeting etc.) mocht je een halve weerstand omhoog enzo. Zij zeiden tegen mij dat dat is hoe je je conditie toch echt een enorm stuk omhoog kan krijgen, en dat je juist te snel te weinig beweegt voor je "huidige staat" zeg maar, en daardoor ook geen verbetering krijgt.Ik mag wel opbouwen, maar om eerlijk te zijn vind het wandelen/fietsen gewoon niet zo interessant. Ik heb voor mijn FM altijd dingen gedaan als dansen en vechtsporten, waarbij er veel power kwam kijken. Het wandelen/fietsen heb ik na een half uurtje wel weer gezien behalve als ik op vakantie ben in een mooi land. Ik wil nu heel eigenwijs een keer een proefles gaan doen in paaldansen om te zien hoe dat gaat. Als het niks is, dan is dat jammer en zal ik dat ook zeker niet doorzetten. Maar ik wil het toch gewoon gaan proberen, ondanks dat de reumatoloog dat soort dingen dus niet heel verstandig vind. Ik wil gewoon weer eens zo graag ''echt sporten'' met mensen en een trainer om mij heen.
@ misstortoise: mag je ook niet opbouwen met wandelen dan? Want ik kon echt nog geen 5 minuten wandelen in het begin zonder in elkaar te storten. Dat is toen echt met 1 minuut per week opgebouwd. In mijn behandeling deden ze dat ook met fietsen, we moesten daar op van die hometrainer dingen met bepaalde weerstand en dan zoveel minuten. Als zij dan vonden dat het goed ging (op basis van hartslag en hoe zwaar je het zelf vond en je beginmeting etc.) mocht je een halve weerstand omhoog enzo. Zij zeiden tegen mij dat dat is hoe je je conditie toch echt een enorm stuk omhoog kan krijgen, en dat je juist te snel te weinig beweegt voor je "huidige staat" zeg maar, en daardoor ook geen verbetering krijgt.Ik mag wel opbouwen, maar om eerlijk te zijn vind het wandelen/fietsen gewoon niet zo interessant. Ik heb voor mijn FM altijd dingen gedaan als dansen en vechtsporten, waarbij er veel power kwam kijken. Het wandelen/fietsen heb ik na een half uurtje wel weer gezien behalve als ik op vakantie ben in een mooi land. Ik wil nu heel eigenwijs een keer een proefles gaan doen in paaldansen om te zien hoe dat gaat. Als het niks is, dan is dat jammer en zal ik dat ook zeker niet doorzetten. Maar ik wil het toch gewoon gaan proberen, ondanks dat de reumatoloog dat soort dingen dus niet heel verstandig vind. Ik wil gewoon weer eens zo graag ''echt sporten'' met mensen en een trainer om mij heen.
zaterdag 26 juli 2014 16:47
Ooooh ik begrijp je zo goed! Ik heb geturnd toen ik jong was en op het moment dat ik ziek werd roeide ik 6 keer per week. Topsport gewoon zeg maar. En toen kwamen ze mij bij mijn behandeling vertellen dat ik als oefening één keer op een dag 3 buikspieroefeningen mocht doen. Maar probeer alsjeblieft op te bouwen! Mijn fysiotherapeute zei toen ik ook zoiets had van ja, ik hoef niet een uur op een dag te wandelen dat ik gewoon wat verder mocht wandelen, echt flink doorwandelen dus. Ben je dezelfde tijd kwijt, maar je doet wel meer en dat zou ook helpen. (En ze hadden verdorie elke keer gelijk . Inclusief die stomme 3 buikspieren en dan na 2 weken eindelijk 5, maar ondertussen kan ik dus gewoon weer "normaal". )Dus als je gaat fietsen gewoon nog steeds max 30 minuten, maar gewoon wat harder doorfietsen. Ik kreeg daar ook weer het gevoel van dat ik mijn spieren gebruikte bij, heeeerlijk gevoel . Ik hoop dat het paaldansen goed gaat! Als je het een klein beetje rustig aan doet lijkt me dat wel fijn, want daar gebruik je ook al je spieren voor toch?
zaterdag 26 juli 2014 22:26
quote:-kuuk- schreef op 26 juli 2014 @ 13:06:
[...]
Dikke knuffel voor jou!
Van mijn hartziekte wisten we trouwens dat het niet erfelijk is... Dat scheelde natuurlijk wel.
En ja, ik kan zelf misschien minder.... Maar daar staat tegenover dat ik vaak thuis ben en alle tijd heb voor ons kind. Ik vind dat een ander niet mag oordelen of ik moeder mag zijn, ja of nee. Mijn man en ik zagen het zitten en we kregen goedkeuring van de 2 cardiologen (onafhankelijk van elkaar!) die we het voorgelegd hebben.
Dank je. Mijn nierziekte is ook niet erfelijk, als dat wel zo was geweest dan was hier geen kind gekomen waarschijnlijk. Wij hebben ook toestemming gevraagd vd nefroloog voor ik stopte met de pil. Mijn astma is wel erfelijk, maar dat vonden wij beide geen reden om niet aan kinderen te beginnen.
Beweging vind ik vooral moeilijk icm de vermoeidheid. Rustig lopen of fietsen kan ik wel een half uurtje volhouden qua pijn, qua vermoeidheid heb ik daar meer last van. Fietsen gaat trouwens beter dan lopen bij mij. Ik heb echyer het idee dat mij tempo van fietsen/lopen geen zoden aan de dijk zet voor mijn conditie, maar alles is natuurlijk beter dan niks doen. Ik ga toch een proberen de komende tijd vaker 's avonds even een rondje te gaan fietsen. Het is nu licht buiten, als ik het me nu aanwen, is het in de winter misschien al bijna een gewoonte .
[...]
Dikke knuffel voor jou!
Van mijn hartziekte wisten we trouwens dat het niet erfelijk is... Dat scheelde natuurlijk wel.
En ja, ik kan zelf misschien minder.... Maar daar staat tegenover dat ik vaak thuis ben en alle tijd heb voor ons kind. Ik vind dat een ander niet mag oordelen of ik moeder mag zijn, ja of nee. Mijn man en ik zagen het zitten en we kregen goedkeuring van de 2 cardiologen (onafhankelijk van elkaar!) die we het voorgelegd hebben.
Dank je. Mijn nierziekte is ook niet erfelijk, als dat wel zo was geweest dan was hier geen kind gekomen waarschijnlijk. Wij hebben ook toestemming gevraagd vd nefroloog voor ik stopte met de pil. Mijn astma is wel erfelijk, maar dat vonden wij beide geen reden om niet aan kinderen te beginnen.
Beweging vind ik vooral moeilijk icm de vermoeidheid. Rustig lopen of fietsen kan ik wel een half uurtje volhouden qua pijn, qua vermoeidheid heb ik daar meer last van. Fietsen gaat trouwens beter dan lopen bij mij. Ik heb echyer het idee dat mij tempo van fietsen/lopen geen zoden aan de dijk zet voor mijn conditie, maar alles is natuurlijk beter dan niks doen. Ik ga toch een proberen de komende tijd vaker 's avonds even een rondje te gaan fietsen. Het is nu licht buiten, als ik het me nu aanwen, is het in de winter misschien al bijna een gewoonte .
zaterdag 26 juli 2014 22:30
quote:misstortoise schreef op 26 juli 2014 @ 13:10:
[...]
Verder niet om je bang te maken, maar bij mij is het ook zo dat zowel ik als mijn moeder allebei FM hebben. Dus ik snap heel goed dat je je zorgen maakt om je dochter. Artsen weten echter niet zeker of het erfelijk is, dus geniet van je dochter. Er is niks wat je kan doen, en als ze het krijgt dan is het niet jouw schuld. Jij wist niet dat je Fm had tot voor kort. Je hebt er goed over na gedacht destijds, en toen wel overwogen je beslissing gemaakt. Wees gewoon de beste moeder die je kan zijn, en dan doe je het goed. Verder wens ik je veel sterkte (wat klinkt dat toch cliché) nu de diagnose FM is gesteld, ik heb het zelf ook dus weet goed wat voor een schok zo'n diagnose kan zijn.Dank je. Ik ben inderdaad wel geschrokken vd diagnose, was voor mij totaal onverwacht. Ik was ervan overtuigd dat de pijnklachten een gevolg van mijn nierziekte waren. Een deel van de klachten is dat ook, slijtage in mijn knie en schouder zijn het gevolg van zowel mijn ziekte als mijn medicijnen, maar de overige pijn komt daar dus niet vandaan en de vermoeidheid waarschijnlijk ook niet alleen. Uiteindelijk zal ik er wel weer mee leren omgaan, ook met het feit dat mijn dochter dit misschien zal krijgen. Eén voordeel heeft ze dan wel, haar moeder, tante en oma zullen haar begrijpen.
[...]
Verder niet om je bang te maken, maar bij mij is het ook zo dat zowel ik als mijn moeder allebei FM hebben. Dus ik snap heel goed dat je je zorgen maakt om je dochter. Artsen weten echter niet zeker of het erfelijk is, dus geniet van je dochter. Er is niks wat je kan doen, en als ze het krijgt dan is het niet jouw schuld. Jij wist niet dat je Fm had tot voor kort. Je hebt er goed over na gedacht destijds, en toen wel overwogen je beslissing gemaakt. Wees gewoon de beste moeder die je kan zijn, en dan doe je het goed. Verder wens ik je veel sterkte (wat klinkt dat toch cliché) nu de diagnose FM is gesteld, ik heb het zelf ook dus weet goed wat voor een schok zo'n diagnose kan zijn.Dank je. Ik ben inderdaad wel geschrokken vd diagnose, was voor mij totaal onverwacht. Ik was ervan overtuigd dat de pijnklachten een gevolg van mijn nierziekte waren. Een deel van de klachten is dat ook, slijtage in mijn knie en schouder zijn het gevolg van zowel mijn ziekte als mijn medicijnen, maar de overige pijn komt daar dus niet vandaan en de vermoeidheid waarschijnlijk ook niet alleen. Uiteindelijk zal ik er wel weer mee leren omgaan, ook met het feit dat mijn dochter dit misschien zal krijgen. Eén voordeel heeft ze dan wel, haar moeder, tante en oma zullen haar begrijpen.
zaterdag 26 juli 2014 22:38
quote:misstortoise schreef op 26 juli 2014 @ 12:03:
[...]
Och ik doe het ook wel hoor, tis zeker niet dat ik dan maar sip thuis ga zitten. En zeker met bijv een hond of ander gezelschap erbij, vind ik wandelen nog wel gezellig. Het is meer als mensen zeggen ''Ja maar misschien moet je eens goed gaan sporten'' dat ik denk ''Dat zou ik zo graag willen, maar dat kan ik niet''Herkenbaar, door rugklachten daarna een zware rugoperatie met kunstof en plaat werk, kan ik redelijk functioneren, echter sporten wat ik vroeger heb gedaan zoals, hardlopen, paardrijden en basketballen zit er nooit meer in, wat ik nog kan wandelen en zwemmen, ik ben niet ontevreden maar ja. En ik had nooit een buikje zelfs niet na twee zwangerschappen, maar nu mijn rug vast zit, zijn buikspieren trainen verleden tijd, krijg ik nu de opmerking dat ik weer moet gaan sporten
[...]
Och ik doe het ook wel hoor, tis zeker niet dat ik dan maar sip thuis ga zitten. En zeker met bijv een hond of ander gezelschap erbij, vind ik wandelen nog wel gezellig. Het is meer als mensen zeggen ''Ja maar misschien moet je eens goed gaan sporten'' dat ik denk ''Dat zou ik zo graag willen, maar dat kan ik niet''Herkenbaar, door rugklachten daarna een zware rugoperatie met kunstof en plaat werk, kan ik redelijk functioneren, echter sporten wat ik vroeger heb gedaan zoals, hardlopen, paardrijden en basketballen zit er nooit meer in, wat ik nog kan wandelen en zwemmen, ik ben niet ontevreden maar ja. En ik had nooit een buikje zelfs niet na twee zwangerschappen, maar nu mijn rug vast zit, zijn buikspieren trainen verleden tijd, krijg ik nu de opmerking dat ik weer moet gaan sporten
zaterdag 26 juli 2014 22:47
quote:misstortoise schreef op 26 juli 2014 @ 13:57:
[...]
Ik mag wel opbouwen, maar om eerlijk te zijn vind het wandelen/fietsen gewoon niet zo interessant. Ik heb voor mijn FM altijd dingen gedaan als dansen en vechtsporten, waarbij er veel power kwam kijken. Het wandelen/fietsen heb ik na een half uurtje wel weer gezien behalve als ik op vakantie ben in een mooi land. Ik wil nu heel eigenwijs een keer een proefles gaan doen in paaldansen om te zien hoe dat gaat. Als het niks is, dan is dat jammer en zal ik dat ook zeker niet doorzetten. Maar ik wil het toch gewoon gaan proberen, ondanks dat de reumatoloog dat soort dingen dus niet heel verstandig vind. Ik wil gewoon weer eens zo graag ''echt sporten'' met mensen en een trainer om mij heen.
Probeer het eens via een fysio-fitness ofzo, liefst gespecialiseerd in chronische pijnklachten. Je kunt misschien, heel langzaam, je conditie opbouwen en dan daarna voorzichtig gaan dansen.
Je hebt natuurlijk dansen en dansen, maar het is te proberen.
Toen ik, met fm, tegen de revalidatiefysio zei dat ik wilde gaan hardlopen was het antwoord "goed, gaan we naartoe werken"
het gaat langzaam, heel langzaam. Ik begon op een tempo van 6 km per uur (wandelen is 5 km per uur ), 1 minuut en dan 2 minuten wandelen op tempo 3 km per uur. Maar ik ging vooruit.
Nu ben ik weer terug bij af, want door omstandigheden tijdje neit gelopen. Ik moet dus wéér opnieuw beginnen. Maar dit is wat ik wil.
Als jij probeert op te bouwen tot dansen, heb je een doel. Dat maakt het makkelijker vol te houden.
Mijn dochter heeft trouwens ook fm. Ik denk dat mijn moeder het ook zou kunnen hebben, net als mijn oma. Maar moeder wil zich niet meer laten onderzoeken en oma is al dood.
Mijn mans zus heeft het ook. Sjaa.
[...]
Ik mag wel opbouwen, maar om eerlijk te zijn vind het wandelen/fietsen gewoon niet zo interessant. Ik heb voor mijn FM altijd dingen gedaan als dansen en vechtsporten, waarbij er veel power kwam kijken. Het wandelen/fietsen heb ik na een half uurtje wel weer gezien behalve als ik op vakantie ben in een mooi land. Ik wil nu heel eigenwijs een keer een proefles gaan doen in paaldansen om te zien hoe dat gaat. Als het niks is, dan is dat jammer en zal ik dat ook zeker niet doorzetten. Maar ik wil het toch gewoon gaan proberen, ondanks dat de reumatoloog dat soort dingen dus niet heel verstandig vind. Ik wil gewoon weer eens zo graag ''echt sporten'' met mensen en een trainer om mij heen.
Probeer het eens via een fysio-fitness ofzo, liefst gespecialiseerd in chronische pijnklachten. Je kunt misschien, heel langzaam, je conditie opbouwen en dan daarna voorzichtig gaan dansen.
Je hebt natuurlijk dansen en dansen, maar het is te proberen.
Toen ik, met fm, tegen de revalidatiefysio zei dat ik wilde gaan hardlopen was het antwoord "goed, gaan we naartoe werken"
het gaat langzaam, heel langzaam. Ik begon op een tempo van 6 km per uur (wandelen is 5 km per uur ), 1 minuut en dan 2 minuten wandelen op tempo 3 km per uur. Maar ik ging vooruit.
Nu ben ik weer terug bij af, want door omstandigheden tijdje neit gelopen. Ik moet dus wéér opnieuw beginnen. Maar dit is wat ik wil.
Als jij probeert op te bouwen tot dansen, heb je een doel. Dat maakt het makkelijker vol te houden.
Mijn dochter heeft trouwens ook fm. Ik denk dat mijn moeder het ook zou kunnen hebben, net als mijn oma. Maar moeder wil zich niet meer laten onderzoeken en oma is al dood.
Mijn mans zus heeft het ook. Sjaa.
Later is nu
zaterdag 26 juli 2014 22:49
quote:abc schreef op 26 juli 2014 @ 22:26:
[...]
Dank je. Mijn nierziekte is ook niet erfelijk, als dat wel zo was geweest dan was hier geen kind gekomen waarschijnlijk. Wij hebben ook toestemming gevraagd vd nefroloog voor ik stopte met de pil. Mijn astma is wel erfelijk, maar dat vonden wij beide geen reden om niet aan kinderen te beginnen.
Beweging vind ik vooral moeilijk icm de vermoeidheid. Rustig lopen of fietsen kan ik wel een half uurtje volhouden qua pijn, qua vermoeidheid heb ik daar meer last van. Fietsen gaat trouwens beter dan lopen bij mij. Ik heb echyer het idee dat mij tempo van fietsen/lopen geen zoden aan de dijk zet voor mijn conditie, maar alles is natuurlijk beter dan niks doen. Ik ga toch een proberen de komende tijd vaker 's avonds even een rondje te gaan fietsen. Het is nu licht buiten, als ik het me nu aanwen, is het in de winter misschien al bijna een gewoonte .
Ik voel dat precies zo met de vermoeidheid. De pijn, daar 'wen' je wel aan, maar door die vermoeidheid is de eerst stap zo lastig
Overigens is begrip naar mijn dochter toe niet altijd handig, heb ik gemerkt. En ondanks wat ik wist en kon, was het wél goed dat ze ging revalideren. Een puber neemt niet aan van haar moeder/ouders.
probeer niet bij elk pijntje bang te zjin dat ze het heeft. Ze kan ook gewoon af en toe wat hebben, maar geen fm!
[...]
Dank je. Mijn nierziekte is ook niet erfelijk, als dat wel zo was geweest dan was hier geen kind gekomen waarschijnlijk. Wij hebben ook toestemming gevraagd vd nefroloog voor ik stopte met de pil. Mijn astma is wel erfelijk, maar dat vonden wij beide geen reden om niet aan kinderen te beginnen.
Beweging vind ik vooral moeilijk icm de vermoeidheid. Rustig lopen of fietsen kan ik wel een half uurtje volhouden qua pijn, qua vermoeidheid heb ik daar meer last van. Fietsen gaat trouwens beter dan lopen bij mij. Ik heb echyer het idee dat mij tempo van fietsen/lopen geen zoden aan de dijk zet voor mijn conditie, maar alles is natuurlijk beter dan niks doen. Ik ga toch een proberen de komende tijd vaker 's avonds even een rondje te gaan fietsen. Het is nu licht buiten, als ik het me nu aanwen, is het in de winter misschien al bijna een gewoonte .
Ik voel dat precies zo met de vermoeidheid. De pijn, daar 'wen' je wel aan, maar door die vermoeidheid is de eerst stap zo lastig
Overigens is begrip naar mijn dochter toe niet altijd handig, heb ik gemerkt. En ondanks wat ik wist en kon, was het wél goed dat ze ging revalideren. Een puber neemt niet aan van haar moeder/ouders.
probeer niet bij elk pijntje bang te zjin dat ze het heeft. Ze kan ook gewoon af en toe wat hebben, maar geen fm!
Later is nu
zaterdag 26 juli 2014 22:53
quote:LunaLoona schreef op 25 juli 2014 @ 22:54:
[...]
En ik ben niet iemand die gauw een oordeel heeft over een ander, maar als je zegt dat je niet gelooft in psychologen en ziektes die tussen de oren zitten, denk ik dat je zelf niet zoveel doet met hetgeen er tussen jouw oren zit...Ik geloof ook niet in psychologie, ik vind het een verzonnen beroep. En het is fijn dat het voor sommige mensen werkt, dat ze er steun en hulp aan hebben, maar van mezelf uitgaande: ik krijg enorme jeuk van brainpicking en alles maar willen analyseren. Brrrrr...
[...]
En ik ben niet iemand die gauw een oordeel heeft over een ander, maar als je zegt dat je niet gelooft in psychologen en ziektes die tussen de oren zitten, denk ik dat je zelf niet zoveel doet met hetgeen er tussen jouw oren zit...Ik geloof ook niet in psychologie, ik vind het een verzonnen beroep. En het is fijn dat het voor sommige mensen werkt, dat ze er steun en hulp aan hebben, maar van mezelf uitgaande: ik krijg enorme jeuk van brainpicking en alles maar willen analyseren. Brrrrr...
dinsdag 29 juli 2014 21:44
Ik vind het zo fijn dat jullie dames hier mijn drang om weer te gaan sporten begrijpen. En ik zal jullie tips ook echt goed ten harte nemen.
Over FM en een moeder hebben die het begrijpt, dat vond ik zelf heel fijn. Ik was zo bang over wat er aan de hand was, en dan is het heel fijn als je iemand hebt die je er door heen begeleid. Zeker ook omdat mijn vader helemaal niet begripvol is en vind dat ik mij aanstel. Hij doet ook nogal ruw met mij, omdat hij liever een jongen had gewilt vroeger en ik vaak stoeide met hem in mijn kindertijd + vechtsport heb gedaan in mijn pubertijd. Dan geeft hij me ineens een stomp op mijn arm en zegt ie ''Kom je vechten met je ouwe!'' en dan doet dat zo zeer, en dat snapt die dan niet. Waarom ik vroeger zo'n stompje gewoon weglachte, en het nu verschrikkelijk zeer doet (Vroeger vond ik het trouwens al mild vervelend. Hij is namelijk een zwarte band in Salin Kempo en slaat met gemak een baksteen doormidden, en heeft daarbij ook totaal niet door hoe hard die stompt. Wat hij ziet als een zacht speels tikje, is vaak gewoon een harde stomp).
Over FM en een moeder hebben die het begrijpt, dat vond ik zelf heel fijn. Ik was zo bang over wat er aan de hand was, en dan is het heel fijn als je iemand hebt die je er door heen begeleid. Zeker ook omdat mijn vader helemaal niet begripvol is en vind dat ik mij aanstel. Hij doet ook nogal ruw met mij, omdat hij liever een jongen had gewilt vroeger en ik vaak stoeide met hem in mijn kindertijd + vechtsport heb gedaan in mijn pubertijd. Dan geeft hij me ineens een stomp op mijn arm en zegt ie ''Kom je vechten met je ouwe!'' en dan doet dat zo zeer, en dat snapt die dan niet. Waarom ik vroeger zo'n stompje gewoon weglachte, en het nu verschrikkelijk zeer doet (Vroeger vond ik het trouwens al mild vervelend. Hij is namelijk een zwarte band in Salin Kempo en slaat met gemak een baksteen doormidden, en heeft daarbij ook totaal niet door hoe hard die stompt. Wat hij ziet als een zacht speels tikje, is vaak gewoon een harde stomp).
dinsdag 29 juli 2014 23:18
quote:boerderijgeit028 schreef op 26 juli 2014 @ 22:53:
[...]
Ik geloof ook niet in psychologie, ik vind het een verzonnen beroep. En het is fijn dat het voor sommige mensen werkt, dat ze er steun en hulp aan hebben, maar van mezelf uitgaande: ik krijg enorme jeuk van brainpicking en alles maar willen analyseren. Brrrrr...
Hoop niet dat je dat tegen mensen zegt die psychisch ziek zijn..
Mijn man is zwaar depressief, burnout en adhd, wilde er een eind aan maken, ik was opgelucht dat er een crisisopvang was, en dat hij in behandeling is bij een psychiater, psycholoog en een traject wat een combi is van psychologie, fysio- en ergo therapie.
Mijn man wordt gemeden door collega's, vrienden, en zelfs door zijn broer en zus. Als er ergens een zwaar taboe op ligt dan is het psychisch iets mankeren. Als advies krijgen leuke dingen doen. zeggen dat hij flink moet zijn, yeah right dat heef hij heel zijn leven gedaan., ons mijden, want stel dat we op de vraag hoe het gaat, zullen zeggen dat het slecht is.. Doe ik tegenwoordig, geeft een leuk schrik effect, stotterende mensen etc.
Hoef niet uit te leggen, dat ik veel mensen geschrapt heb in onze omgeving, en er een klein kringetje is overgebleven, maar dat zijn wel echte mensen, van wie ik zelfs een lompe opmerking van kan hebben.
[...]
Ik geloof ook niet in psychologie, ik vind het een verzonnen beroep. En het is fijn dat het voor sommige mensen werkt, dat ze er steun en hulp aan hebben, maar van mezelf uitgaande: ik krijg enorme jeuk van brainpicking en alles maar willen analyseren. Brrrrr...
Hoop niet dat je dat tegen mensen zegt die psychisch ziek zijn..
Mijn man is zwaar depressief, burnout en adhd, wilde er een eind aan maken, ik was opgelucht dat er een crisisopvang was, en dat hij in behandeling is bij een psychiater, psycholoog en een traject wat een combi is van psychologie, fysio- en ergo therapie.
Mijn man wordt gemeden door collega's, vrienden, en zelfs door zijn broer en zus. Als er ergens een zwaar taboe op ligt dan is het psychisch iets mankeren. Als advies krijgen leuke dingen doen. zeggen dat hij flink moet zijn, yeah right dat heef hij heel zijn leven gedaan., ons mijden, want stel dat we op de vraag hoe het gaat, zullen zeggen dat het slecht is.. Doe ik tegenwoordig, geeft een leuk schrik effect, stotterende mensen etc.
Hoef niet uit te leggen, dat ik veel mensen geschrapt heb in onze omgeving, en er een klein kringetje is overgebleven, maar dat zijn wel echte mensen, van wie ik zelfs een lompe opmerking van kan hebben.
woensdag 30 juli 2014 17:24
quote:boerderijgeit028 schreef op 26 juli 2014 @ 22:53:
[...]
Ik geloof ook niet in psychologie, ik vind het een verzonnen beroep. En het is fijn dat het voor sommige mensen werkt, dat ze er steun en hulp aan hebben, maar van mezelf uitgaande: ik krijg enorme jeuk van brainpicking en alles maar willen analyseren. Brrrrr...
Weet je waar ik enorme jeuk van krijg?
Of nee, laat eigenlijk maar.
[...]
Ik geloof ook niet in psychologie, ik vind het een verzonnen beroep. En het is fijn dat het voor sommige mensen werkt, dat ze er steun en hulp aan hebben, maar van mezelf uitgaande: ik krijg enorme jeuk van brainpicking en alles maar willen analyseren. Brrrrr...
Weet je waar ik enorme jeuk van krijg?
Of nee, laat eigenlijk maar.
woensdag 30 juli 2014 20:57
woensdag 30 juli 2014 21:02
quote:broodjekaas schreef op 02 juli 2014 @ 20:22:
Soms zijn mensen wel heel erg tactloos.
Gelukkig maak ik het niet zo heel vaak mee, maar af en toe kan ik behoorlijk pissig worden.
Ik heb de ziekte van Crohn en hoor ze ook vaak.
" jij hebt niet zo'n last van je Crohn hè?" Nee lieve mensen, jullie hebben er niet zo'n last van, want ik ga gewoon door. Maar ik ben er wel de godganse dag mee bezig.
" mag je dat wel eten?" Als ik eens een broodje kroket neem. Maar het saai van me vinden dat ik alcohol laat staan, terwijl ik daar juist wel last van krijg.
"Jeetje, wat een stank" als ik net naar de wc ben geweest. Yep, ik heb Crohn. En als je na mij naar de wc gaat, heb je inderdaad vette pech.
Dubbel is dat he, als je het er te vaak over hebt ben je een zeur en als je het er weinig over hebt dan zal het wel goed gaan.
Wat bot van het toilet. Dat ze zoiets zeggen.
En ook dat ze letten op wat je eet, pfffff alsof jij dat niet het beste weet.
Soms zijn mensen wel heel erg tactloos.
Gelukkig maak ik het niet zo heel vaak mee, maar af en toe kan ik behoorlijk pissig worden.
Ik heb de ziekte van Crohn en hoor ze ook vaak.
" jij hebt niet zo'n last van je Crohn hè?" Nee lieve mensen, jullie hebben er niet zo'n last van, want ik ga gewoon door. Maar ik ben er wel de godganse dag mee bezig.
" mag je dat wel eten?" Als ik eens een broodje kroket neem. Maar het saai van me vinden dat ik alcohol laat staan, terwijl ik daar juist wel last van krijg.
"Jeetje, wat een stank" als ik net naar de wc ben geweest. Yep, ik heb Crohn. En als je na mij naar de wc gaat, heb je inderdaad vette pech.
Dubbel is dat he, als je het er te vaak over hebt ben je een zeur en als je het er weinig over hebt dan zal het wel goed gaan.
Wat bot van het toilet. Dat ze zoiets zeggen.
En ook dat ze letten op wat je eet, pfffff alsof jij dat niet het beste weet.
woensdag 30 juli 2014 21:06
quote:azalia2 schreef op woensdag 30 juli 2014 20:57 <blockquote><div>quote:</div><div class="message-quote-div"><b><a href="hipstercat in "Domme vragen die je als chronisch zieke ..."" class="messagelink">hipstercat schreef op 02 juli 2014 @ 20:17</a>:</b>
De meest irritante die ook het vaakst herhaald wordt:
"Maar je ziet er toch goed uit!!!!!!!!!!!!!!!"
Ggggrrrrrrr </div></blockquote>
herkenbaar.
Je durft je amper nog op te maken of je haar leuk te doen, want
dan moet het wel goed met je gaan.
Weet je, ik heb daar echt schijt aan gekregen. Ik maak me gewoon op zoals ik dat wil. Dus niet alleen maar een beetje wenkbrauwen bijtekenen en mascara. Ook foundation (indien ik er echt super brak uitzie), conceiler, blush, beetje contouren en lippenstift.
Je wil niet weten hoe veel complimentjes ik dan krijg omdat men vindt dat ik er goed uitzie, of dat ik straal.
Weetje, door die FM en RA voel ik me altijd al belabberd, ik heb geen zin om ook nog eens elke keer als ik in de spiegel kijk m'n belabberde kop te zien.
En ik heb ook zeker te maken met ongeloof. Men kan zich niet voorstellen dat ik ziek ben, maar ziek of niet ziek: ik wil er gewoon goed uit zien als ik de deur uit ga.
De meest irritante die ook het vaakst herhaald wordt:
"Maar je ziet er toch goed uit!!!!!!!!!!!!!!!"
Ggggrrrrrrr </div></blockquote>
herkenbaar.
Je durft je amper nog op te maken of je haar leuk te doen, want
dan moet het wel goed met je gaan.
Weet je, ik heb daar echt schijt aan gekregen. Ik maak me gewoon op zoals ik dat wil. Dus niet alleen maar een beetje wenkbrauwen bijtekenen en mascara. Ook foundation (indien ik er echt super brak uitzie), conceiler, blush, beetje contouren en lippenstift.
Je wil niet weten hoe veel complimentjes ik dan krijg omdat men vindt dat ik er goed uitzie, of dat ik straal.
Weetje, door die FM en RA voel ik me altijd al belabberd, ik heb geen zin om ook nog eens elke keer als ik in de spiegel kijk m'n belabberde kop te zien.
En ik heb ook zeker te maken met ongeloof. Men kan zich niet voorstellen dat ik ziek ben, maar ziek of niet ziek: ik wil er gewoon goed uit zien als ik de deur uit ga.
woensdag 30 juli 2014 21:10
quote:matroesjka_ schreef op 02 juli 2014 @ 20:51:
Los van een aantal opmerkingen die echt zijn, heb ik soms het gevoel dat je als onwetende met gebrek aan ervaring beter niks kunt zeggen want alles is verkeerd of kan verkeerd opgevat worden. Maar niks zeggen is ook weer niet goed.Dat is ook wel weer zo inderdaad.
Los van een aantal opmerkingen die echt zijn, heb ik soms het gevoel dat je als onwetende met gebrek aan ervaring beter niks kunt zeggen want alles is verkeerd of kan verkeerd opgevat worden. Maar niks zeggen is ook weer niet goed.Dat is ook wel weer zo inderdaad.
woensdag 30 juli 2014 21:19
Wat een vreselijk topic! Mensen denken echt niet na 
Uit de link in de OP is 8. heeeel herkenbaar. Dat is in mijn ervaring het eerste wat mensen doen "heb je dat en dat al geprobeerd" " ben je al eens bij die en die geweest" Alsof je zelf niet je best doet op zoek te gaan naar de beste behandeling...
Ook snappen mensen niet dar er niet overal een oplossing (genezing) voor is, ook heel frustrerend.
Heb wel eens gezegd dat ik soms maandenlang niet eens de afwas kan doen waarop een vriendin zei dat ze ook wel zo'n smoesje zou willen om het huishouden te laten verslonzen..
Uit de link in de OP is 8. heeeel herkenbaar. Dat is in mijn ervaring het eerste wat mensen doen "heb je dat en dat al geprobeerd" " ben je al eens bij die en die geweest" Alsof je zelf niet je best doet op zoek te gaan naar de beste behandeling...
Ook snappen mensen niet dar er niet overal een oplossing (genezing) voor is, ook heel frustrerend.
Heb wel eens gezegd dat ik soms maandenlang niet eens de afwas kan doen waarop een vriendin zei dat ze ook wel zo'n smoesje zou willen om het huishouden te laten verslonzen..
woensdag 30 juli 2014 21:35
quote:Dreamer schreef op 02 juli 2014 @ 21:22:
Waar ik persoonlijk slecht tegen kan is dat mensen met allerlei, vooral alternatieve, oplossingen komen, want ze kennen iemand, bij die hielp het ook.
Dat heb ik al gehoord voor mijn eczeem, mijn hooikoorts, astma en de pijn/vermoeidheid, die dus fibro bleek te zijn.
Druppels, pillen, die en die met zus en zo'n therapie, wonderdokters en wondermiddeltjes.. Ik moet zeggen dat ik ook eea heb geprobeerd. Tegenwoordig zeg ik iets van "oh" en ga ergens anders op over. Ik leg ook wel eens uit dat ik al veel gehoord en geprobeerd heb en dat heb opgegeven. Dan ben ik natuurlijk weer die persoon, die niet beter wil worden.
Herkenbaar helaas.
Weke delen reuma gaat helaas nooit meer over.
Ze hebben vooralsnog geen oplossing.
Noem het geen fibro, maar reuma, want dat is het.
Vaak vraagt en zeurt men dan minder door over onzinnige dingen.
Waar ik persoonlijk slecht tegen kan is dat mensen met allerlei, vooral alternatieve, oplossingen komen, want ze kennen iemand, bij die hielp het ook.
Dat heb ik al gehoord voor mijn eczeem, mijn hooikoorts, astma en de pijn/vermoeidheid, die dus fibro bleek te zijn.
Druppels, pillen, die en die met zus en zo'n therapie, wonderdokters en wondermiddeltjes.. Ik moet zeggen dat ik ook eea heb geprobeerd. Tegenwoordig zeg ik iets van "oh" en ga ergens anders op over. Ik leg ook wel eens uit dat ik al veel gehoord en geprobeerd heb en dat heb opgegeven. Dan ben ik natuurlijk weer die persoon, die niet beter wil worden.
Herkenbaar helaas.
Weke delen reuma gaat helaas nooit meer over.
Ze hebben vooralsnog geen oplossing.
Noem het geen fibro, maar reuma, want dat is het.
Vaak vraagt en zeurt men dan minder door over onzinnige dingen.
woensdag 30 juli 2014 21:46
quote:denachtzuster schreef op 02 juli 2014 @ 21:32:
[...]
Dat is de frustratie van het moment. Natuurlijk doet het zeer, dat zie je toch? Een Verloskundige gaat tijdens persweeen toch ook niet aan de moeder in spe vragen of het zeer doet? Het is niet helemaal het juiste moment zeg maar.
Als het kopje eenmaal weer staat kan ik er zelf ook wel weer om lachen, maar zo nu en dan heb ik even een NU EVEN NIET momentje.
Tja daar denk ik dan anders over.
Wanneer ik een pijnscheut krijg als ik iets in mijn handen heb op mijn werk en er zijn collega's om mij heen, dan zou ik het niet leuk vinden als ze niet even vragen of het wel gaat en of ze het over kunnen nemen,
Ik zou denken, zak in de strond als niemand wat zegt terwijl ik weet dat ze het zien.
[...]
Dat is de frustratie van het moment. Natuurlijk doet het zeer, dat zie je toch? Een Verloskundige gaat tijdens persweeen toch ook niet aan de moeder in spe vragen of het zeer doet? Het is niet helemaal het juiste moment zeg maar.
Als het kopje eenmaal weer staat kan ik er zelf ook wel weer om lachen, maar zo nu en dan heb ik even een NU EVEN NIET momentje.
Tja daar denk ik dan anders over.
Wanneer ik een pijnscheut krijg als ik iets in mijn handen heb op mijn werk en er zijn collega's om mij heen, dan zou ik het niet leuk vinden als ze niet even vragen of het wel gaat en of ze het over kunnen nemen,
Ik zou denken, zak in de strond als niemand wat zegt terwijl ik weet dat ze het zien.
woensdag 30 juli 2014 22:01
quote:Wapiti schreef op 02 juli 2014 @ 21:47:
Mag een domme reactie van een instantie ook? (Vast wel.)
Toen ik belde met de gemeente om huishoudelijke hulp aan te vragen omdat ik het zelf echt niet meer kan door een chronische aandoening:
Ik: ik wil graag een aanvraag wmo huishoudelijke hulp doen.
Zij: ...zo te horen klinkt u nog heel jong, mag ik vragen hoe jong u bent?
Ik: Ja best. Ik ben 31
Zij: Maar dan moeten we bij toekenning u nog heeeeeel lang hh hulp toekennen (en deels betalen)! Kunt u niet gewoon minder uren werken zodat u gewoon het huishouden er zelf toch naast kunt doen?
Ik: Nou financieel is dat helaas geen optie. Ik heb oa een koopwoning die ik moet betalen (en aflossen).
Zij: Maar dan verkoopt u toch uw woning gewoon?
Ik: Ja en dan moet ik bij mn ouders gaan wonen omdat ik geen woningbouwwoning kan krijgen (meettijd is erg lang). En ja dan is huishoudelijke hulp helemaal niet meer nodig. Want mijn ouders doen zelf sowieso al het huishouden.
Ik was echt met stomheid geslagen. Wat een oplossing: mn huis verkopen. We hebben het hier over nog geen twee jaar terug. Tijdens de huizencrisis.
Ik heb overigens wel hh hulp gekregen. Gelukkig maar.Wat een idioot
Mag een domme reactie van een instantie ook? (Vast wel.)
Toen ik belde met de gemeente om huishoudelijke hulp aan te vragen omdat ik het zelf echt niet meer kan door een chronische aandoening:
Ik: ik wil graag een aanvraag wmo huishoudelijke hulp doen.
Zij: ...zo te horen klinkt u nog heel jong, mag ik vragen hoe jong u bent?
Ik: Ja best. Ik ben 31
Zij: Maar dan moeten we bij toekenning u nog heeeeeel lang hh hulp toekennen (en deels betalen)! Kunt u niet gewoon minder uren werken zodat u gewoon het huishouden er zelf toch naast kunt doen?
Ik: Nou financieel is dat helaas geen optie. Ik heb oa een koopwoning die ik moet betalen (en aflossen).
Zij: Maar dan verkoopt u toch uw woning gewoon?
Ik: Ja en dan moet ik bij mn ouders gaan wonen omdat ik geen woningbouwwoning kan krijgen (meettijd is erg lang). En ja dan is huishoudelijke hulp helemaal niet meer nodig. Want mijn ouders doen zelf sowieso al het huishouden.
Ik was echt met stomheid geslagen. Wat een oplossing: mn huis verkopen. We hebben het hier over nog geen twee jaar terug. Tijdens de huizencrisis.
Ik heb overigens wel hh hulp gekregen. Gelukkig maar.Wat een idioot
woensdag 30 juli 2014 23:23
quote:curlycurla schreef op 30 juli 2014 @ 21:06:
[...]
Weet je, ik heb daar echt schijt aan gekregen. Ik maak me gewoon op zoals ik dat wil. Dus niet alleen maar een beetje wenkbrauwen bijtekenen en mascara. Ook foundation (indien ik er echt super brak uitzie), conceiler, blush, beetje contouren en lippenstift.
Je wil niet weten hoe veel complimentjes ik dan krijg omdat men vindt dat ik er goed uitzie, of dat ik straal.
Weetje, door die FM en RA voel ik me altijd al belabberd, ik heb geen zin om ook nog eens elke keer als ik in de spiegel kijk m'n belabberde kop te zien.
En ik heb ook zeker te maken met ongeloof. Men kan zich niet voorstellen dat ik ziek ben, maar ziek of niet ziek: ik wil er gewoon goed uit zien als ik de deur uit ga.
Zo zie ik het ook, je voelt je alleen maar slechter als je jezelf
gaat verloederen.
[...]
Weet je, ik heb daar echt schijt aan gekregen. Ik maak me gewoon op zoals ik dat wil. Dus niet alleen maar een beetje wenkbrauwen bijtekenen en mascara. Ook foundation (indien ik er echt super brak uitzie), conceiler, blush, beetje contouren en lippenstift.
Je wil niet weten hoe veel complimentjes ik dan krijg omdat men vindt dat ik er goed uitzie, of dat ik straal.
Weetje, door die FM en RA voel ik me altijd al belabberd, ik heb geen zin om ook nog eens elke keer als ik in de spiegel kijk m'n belabberde kop te zien.
En ik heb ook zeker te maken met ongeloof. Men kan zich niet voorstellen dat ik ziek ben, maar ziek of niet ziek: ik wil er gewoon goed uit zien als ik de deur uit ga.
Zo zie ik het ook, je voelt je alleen maar slechter als je jezelf
gaat verloederen.
woensdag 30 juli 2014 23:54
Wat herkenbaar allemaal
(-kuuk- je schoonfamilie gedraagt zich echt naar
Ja, mensen die denken dat je je aanstelt omdat je soms wel vrijwel alles kan (in mijn geval) maar toch niet helpt dingen te versjouwen (want de consequenties daarvoor kunnen maandenlang aanhouden)
Ik merk inderdaad dat veel mensen echt niet snappen dat sommige ziektes zo'n schommelend beloop hebben.
Wat ik ook vervelend vind: Wanneer ik in een situatie zit dat er iets getild moet worden en ik mag dat niet, dan vraag ik iemand die ik niet goed ken (collega / buur) of die mij wil helpen omdat je zelf niet mag tillen. Dan vragen ze natuurlijk waarom en dan moet je dat weer uitleggen en dat snap ik wel maar ik heb helemaal geen zin om dit elke keer uit te leggen aan mensen die ik niet goed ken ("leuk smoesje" kreeg ik laatst te horen)
(-kuuk- je schoonfamilie gedraagt zich echt naar
Ja, mensen die denken dat je je aanstelt omdat je soms wel vrijwel alles kan (in mijn geval) maar toch niet helpt dingen te versjouwen (want de consequenties daarvoor kunnen maandenlang aanhouden)
Ik merk inderdaad dat veel mensen echt niet snappen dat sommige ziektes zo'n schommelend beloop hebben.
Wat ik ook vervelend vind: Wanneer ik in een situatie zit dat er iets getild moet worden en ik mag dat niet, dan vraag ik iemand die ik niet goed ken (collega / buur) of die mij wil helpen omdat je zelf niet mag tillen. Dan vragen ze natuurlijk waarom en dan moet je dat weer uitleggen en dat snap ik wel maar ik heb helemaal geen zin om dit elke keer uit te leggen aan mensen die ik niet goed ken ("leuk smoesje" kreeg ik laatst te horen)
