Gezondheid
alle pijlers
knobbel in oksel, morgen echo....
zondag 6 januari 2013 21:24
Wat ben ik bang en gespannen....
12 jaar geleden voelde ik knobbels in mijn hals, 3 januari kreeg ik een echo en op 15 jan was de diagnose bekend, Ik had hodgkin.
Na meerdere chemo,s en bestralingen was de Hogdkin weg.
12 jaar later, 3 januari had ik een controle bij de Internist. Aangezien ik al die tijd schoon ben gebleven en klachtenvrij ben ging ik hier fluitend heen... Helaas ging ik jankend weer weg. De internist voelde een knobbel waar ze van schrok, iets van 2 cm wat er niet hoorde. Morgen krijg ik een echo en evt een punctie, dinsdag de uitslag.
Wat als? Ik durf en wil er niet aan denken dat ik weer pech heb, weer kanker, weer die rot chemo,s, weer een kaal hoofd?!
En wat alles zo anders maakt, ik heb nu 2 kinderen.....
Geen idee wat ik met dit topic wil, mijn hart luchten denk ik.
12 jaar geleden voelde ik knobbels in mijn hals, 3 januari kreeg ik een echo en op 15 jan was de diagnose bekend, Ik had hodgkin.
Na meerdere chemo,s en bestralingen was de Hogdkin weg.
12 jaar later, 3 januari had ik een controle bij de Internist. Aangezien ik al die tijd schoon ben gebleven en klachtenvrij ben ging ik hier fluitend heen... Helaas ging ik jankend weer weg. De internist voelde een knobbel waar ze van schrok, iets van 2 cm wat er niet hoorde. Morgen krijg ik een echo en evt een punctie, dinsdag de uitslag.
Wat als? Ik durf en wil er niet aan denken dat ik weer pech heb, weer kanker, weer die rot chemo,s, weer een kaal hoofd?!
En wat alles zo anders maakt, ik heb nu 2 kinderen.....
Geen idee wat ik met dit topic wil, mijn hart luchten denk ik.
maandag 7 januari 2013 17:23
Wat af-schu-we-lijk om hier voor te staan gezien jouw voorgeschiedenis, lieve chance!
Als het goed is heb je inmiddels het echo-onderzoek gehad, hoe is het verlopen? Ook eventuele aanvullende onderzoeken al gehad vandaag?
Hoe moeilijk het ook voor je is: blijf in het hier-en-nu zolang niets nog zeker is. Probeer jezelf steeds hardop terug te roepen als jouw gedachten met je op de loop gaan. ' Vandaag is vandaag, morgen is morgen en kan alles anders zijn dan waarvoor ik nu zo vrees!' en probeer daarna diep in te ademen en weer rustig uit te ademen. Herhaal dit zo veel en zo vaak als je dit nodig acht op een dag (en nacht). Het helpt je om te relativeren. Echt! En bij de supermarkt heb je thee voor de nacht om rustiger te worden. Eventueel kun je bij de drogist Bach druppels 'rescue' halen om stress-en angstgevoelens de baas te worden. Feit is namelijk dat je door deze k-u-tperiode heen móet.
Als je eens kanker hebt gehad en er verschijnt iets als een knobbel worden alle registers open getrokken bij de artsen, als het goed is (!): de erfenis van kanker.
Dit triggert bij jou, logisch, jouw kankerverleden weer en doemen de angsten en nare behandelingsbehandelingen weer op.
Jouw naam is 'chance', besef dat je óók de kans hebt dat het een reactie van de lympheklieren op een virus of bacteriële infectie kan zijn. Niet elke knobbel is kanker.
Houd moed, blijf in je eigen kracht! Heel veel sterkte, kracht gewenst en daar bovenop nog een dikke knuffel van mij.
Als het goed is heb je inmiddels het echo-onderzoek gehad, hoe is het verlopen? Ook eventuele aanvullende onderzoeken al gehad vandaag?
Hoe moeilijk het ook voor je is: blijf in het hier-en-nu zolang niets nog zeker is. Probeer jezelf steeds hardop terug te roepen als jouw gedachten met je op de loop gaan. ' Vandaag is vandaag, morgen is morgen en kan alles anders zijn dan waarvoor ik nu zo vrees!' en probeer daarna diep in te ademen en weer rustig uit te ademen. Herhaal dit zo veel en zo vaak als je dit nodig acht op een dag (en nacht). Het helpt je om te relativeren. Echt! En bij de supermarkt heb je thee voor de nacht om rustiger te worden. Eventueel kun je bij de drogist Bach druppels 'rescue' halen om stress-en angstgevoelens de baas te worden. Feit is namelijk dat je door deze k-u-tperiode heen móet.
Als je eens kanker hebt gehad en er verschijnt iets als een knobbel worden alle registers open getrokken bij de artsen, als het goed is (!): de erfenis van kanker.
Dit triggert bij jou, logisch, jouw kankerverleden weer en doemen de angsten en nare behandelingsbehandelingen weer op.
Jouw naam is 'chance', besef dat je óók de kans hebt dat het een reactie van de lympheklieren op een virus of bacteriële infectie kan zijn. Niet elke knobbel is kanker.
Houd moed, blijf in je eigen kracht! Heel veel sterkte, kracht gewenst en daar bovenop nog een dikke knuffel van mij.
maandag 7 januari 2013 21:03
Shalimar wat een fijne post! Het lijkt of je ervaring hebt?
Ik weet het, er wordt geen risico met mij genomen. Dat is enerzijds heel fijn maar anderzijfs wordt ik weer met mijn neus op de feitenm gedrukt. Het kanker verleden is nooit helemaal verleden, het blijft je achtervolgen.
Ik heb vandaag de echo gehad. Deze zag er goed uit. De lymfeklieren zagen er normaal uit. De arts zag geen reden voor een punctie. Er is voor de zekerheid ook een echo gemaakt van mijn andere oksel.
Vlak na het onderzoek was ik heel opgelucht. Dit gevoel overheerst nog steeds. Toch ben ik inmiddels weer aan het malen. Het bezoek is weg, de kindjes liggen in bed....
Want hoe kan het? Hoe kan er wat gevoeld worden wat niet te zien was op de echo? Morgen om 12 uur heb ik een gesprek bij de internist. DAn zal de uitslag van mijn bloed er ook zijn.
Ik heb veel vragen en ben heel benieuwd wat de internist hiervan vindt....
Ik weet het, er wordt geen risico met mij genomen. Dat is enerzijds heel fijn maar anderzijfs wordt ik weer met mijn neus op de feitenm gedrukt. Het kanker verleden is nooit helemaal verleden, het blijft je achtervolgen.
Ik heb vandaag de echo gehad. Deze zag er goed uit. De lymfeklieren zagen er normaal uit. De arts zag geen reden voor een punctie. Er is voor de zekerheid ook een echo gemaakt van mijn andere oksel.
Vlak na het onderzoek was ik heel opgelucht. Dit gevoel overheerst nog steeds. Toch ben ik inmiddels weer aan het malen. Het bezoek is weg, de kindjes liggen in bed....
Want hoe kan het? Hoe kan er wat gevoeld worden wat niet te zien was op de echo? Morgen om 12 uur heb ik een gesprek bij de internist. DAn zal de uitslag van mijn bloed er ook zijn.
Ik heb veel vragen en ben heel benieuwd wat de internist hiervan vindt....
maandag 7 januari 2013 21:13
Tijdens echo-onderzoek ziet de specialist vaak vastere materies het beste. Waarschijnlijk was jouw knobbel gevuld met vloeistof of zachte substantie, vandaar het niet zien of minder zichtbare beeld van de knobbel.
Kanker is veelal een hardere, vaste materie.
Hou je koppie in toom want jij hebt goed nieuws gehad waardoor een punctie niet nodig is!!!
Probeer je een beetje te ontspannen meis, misschien een warme douche of een tijdschriftje lezen? En... blijf in het hier-en-nu
Ja, ik ben ook ervaringsdeskundige: in 2001 had ik borstkanker. Vorig jaar zagen ze bij mij tijdens een halfjaarlijkse controle ook iets verdachts
Weken wachten bleek het loos alarm te zijn. Gzd...
Knuffff
Kanker is veelal een hardere, vaste materie.
Hou je koppie in toom want jij hebt goed nieuws gehad waardoor een punctie niet nodig is!!!
Probeer je een beetje te ontspannen meis, misschien een warme douche of een tijdschriftje lezen? En... blijf in het hier-en-nu
Ja, ik ben ook ervaringsdeskundige: in 2001 had ik borstkanker. Vorig jaar zagen ze bij mij tijdens een halfjaarlijkse controle ook iets verdachts
Weken wachten bleek het loos alarm te zijn. Gzd...
Knuffff
maandag 7 januari 2013 21:26
ontspannen check, wijn staat al naast me!
Ga ook het een en ander opschrijven. Eerder gingen mijn ouders mee, ik was 16 toen ik Hodgkin kreeg. Nu gaat mijn partner mee. Zodat ook hij kan meedenken, vragen en luisteren.
Zo wil ik de mammogram en de ct van mijn borstgebied graag vervroegd hebben. Deze staan gepland in april.
Wat verschrikkelijk dat jij zolang in onzekerheid hebt gezeten! Durfde je wel te geloven dat het ook echt loos alarm was? Voor mijn gevoel ben ik weer terug bij af. Ik had weer vertrouwen in mijn lijf, ging alweer een aantal jaar alleen naar de controles...
Ga ook het een en ander opschrijven. Eerder gingen mijn ouders mee, ik was 16 toen ik Hodgkin kreeg. Nu gaat mijn partner mee. Zodat ook hij kan meedenken, vragen en luisteren.
Zo wil ik de mammogram en de ct van mijn borstgebied graag vervroegd hebben. Deze staan gepland in april.
Wat verschrikkelijk dat jij zolang in onzekerheid hebt gezeten! Durfde je wel te geloven dat het ook echt loos alarm was? Voor mijn gevoel ben ik weer terug bij af. Ik had weer vertrouwen in mijn lijf, ging alweer een aantal jaar alleen naar de controles...
maandag 7 januari 2013 21:59
Net als jij had ik in de loop der jaren weer zoveel vertrouwen opgebouwd, met het nodige vallen en opstaan uiteraard, dat ook ik de laatste jaren alleen naar de controles ging. Dit wilde ik zelf omdat ik weer baas over mijn lichaam wilde zijn. Het lichaam dat me eens in de steek had gelaten door kanker te krijgen.
Op de controledag verwen ik mezelf altijd door erna fijn even de stad in te gaan duiken
en langs de parfumerie te gaan om te snuffelen.
Zo ging ik vorig jaar dus ook alleen... vre-se-lijk: het moment waarop de arts me uit de wachtkamer komt halen met de mededeling dat er iets verdachts op de röntgenfoto te zijn is.
Je zit meteen weer in de angst van toen! Toen was ik nl ook alleen op consult na zelfdiagnose knobbeltje in borst want ha zei dus in 2001 vooraf: '99,9% kans dat het niets ernstigs is', ik ging dus wel 'even' alleen voor de foto. Mooi mis toen: 100% wél kanker.
Hierna, vorig jaar na de echo dus, moest er een mri ed gedaan worden en daar was het wachten op, pffffffffff.
Ondanks de schrik van vorig jaar wil ik dit jaar wél weer alleen gaan. De controle na de schrik vorig jaar ging mijn man mee.
Ik wil de angst niet laten winnen nl. Dát mag kanker me niet ook nog afnemen: het zo moeizaam herwonnen vertrouwen in mijn lichaam.
Tuuk dat jij door deze schok een extra zekerheid wil en graag vervroeging van mammagram en CT wil. Vraag wat jij wenst, het is jouw lichaam en alleen jij kunt ervoor opkomen!
Proost!
Op de controledag verwen ik mezelf altijd door erna fijn even de stad in te gaan duiken
en langs de parfumerie te gaan om te snuffelen.Zo ging ik vorig jaar dus ook alleen... vre-se-lijk: het moment waarop de arts me uit de wachtkamer komt halen met de mededeling dat er iets verdachts op de röntgenfoto te zijn is.
Je zit meteen weer in de angst van toen! Toen was ik nl ook alleen op consult na zelfdiagnose knobbeltje in borst want ha zei dus in 2001 vooraf: '99,9% kans dat het niets ernstigs is', ik ging dus wel 'even' alleen voor de foto. Mooi mis toen: 100% wél kanker.
Hierna, vorig jaar na de echo dus, moest er een mri ed gedaan worden en daar was het wachten op, pffffffffff.
Ondanks de schrik van vorig jaar wil ik dit jaar wél weer alleen gaan. De controle na de schrik vorig jaar ging mijn man mee.
Ik wil de angst niet laten winnen nl. Dát mag kanker me niet ook nog afnemen: het zo moeizaam herwonnen vertrouwen in mijn lichaam.
Tuuk dat jij door deze schok een extra zekerheid wil en graag vervroeging van mammagram en CT wil. Vraag wat jij wenst, het is jouw lichaam en alleen jij kunt ervoor opkomen!
Proost!
dinsdag 8 januari 2013 08:44
Shalimar, wat fijn dat jij Chance zo goed kunt helpen met jouw ervaring..
Ik denk dat dit zoiets is, waarvan iedereen zijn sterkte kan betuigen, maar als je het zelf hebt meegemaakt, kun je misschien net wat beter invoelen en de juiste toon zetten.
Ik hoop van harte dat jullie beiden nooit meer te maken zullen hebben met deze vreselijke rotziekte!
Ik denk dat dit zoiets is, waarvan iedereen zijn sterkte kan betuigen, maar als je het zelf hebt meegemaakt, kun je misschien net wat beter invoelen en de juiste toon zetten.
Ik hoop van harte dat jullie beiden nooit meer te maken zullen hebben met deze vreselijke rotziekte!
Computer says nooooo
