Gezondheid
alle pijlers
Mijn vader 2 keer een herseninfarct 1x een tia
zondag 29 mei 2016 14:26
Hey iedereen. Ik vind het lastig om dit te posten omdat ik er niet makkelijk over praat. Toch ben ik op zoek naar antwoorden. Die me kunnen helpen begrijpen hoe het nu verder moet.
Het begon vorig jaar in mei, mijn ouders wonen vlak bij mr en ok had een heel naar gevoel. Toen hoorde ik de ambulance stoppen en met de telefoon in mijn hand keek ik naar mijn telefoon alsof ik het aanvoelde. Mijn moeder belde. Mijn vader moedt met spoed naar het ziekenhuis hij had een herseninfarct.
Ik heb alles meegemaakt. Hoe hijdaar levenloos lag. Ik riep pap, pap, maar hij reageerde niet. Ik hoorde de dokter roepen "meneer u gaat nu een herseninfarct door" ik ben heel eerlijk als ik zeg dat het me echt beschadigd heeft. Ik zal dat beeld nooit kwijtraken. Mijn vader, mijn alles, de grote sterke man met wie ik altijd knuffelde, was levenloos.
Omdat mijn moeder zo snel heeft gebeld is hij erboven op gekomen. Na de nodige revalidatie zag alles er weer goed uit hij deed weer alles hij liep goed sprak goed alleen zn geheugen was een beetje aangetast
Toen in december kreeg hij een tia. En nu afgelopen donderdag weer een herseninfarct. Hij kan nog altijd alles. Ofja lopen met een roulator. Hij wilt niet veel meer alleen rust wat ik heel goed begrijp.
Waar ik nou zo bang voor ben. Je bent beschermd door bloedverdunners. En nog gebeurdt het. Wat staat hem nog meer te wachten. Heb ik het juist als ik denk dat het een kwestie van tijd is. Ik heb een hele sterke band met mijn vader en nu heb ik weer zon naar gevoel als de eerste herseninfarct. Ik hoop dat mensen met dezelfde ervaringen zullen reageren en mij een beetje kunnen vertellen wat er na meerdere herseninfarcten gebeurd. T liefste hoor ik 2x en toen nooit meer. Dat zou me hoop geven. Maar t enige waar ik echt wat aan heb is de waarheid.
Het begon vorig jaar in mei, mijn ouders wonen vlak bij mr en ok had een heel naar gevoel. Toen hoorde ik de ambulance stoppen en met de telefoon in mijn hand keek ik naar mijn telefoon alsof ik het aanvoelde. Mijn moeder belde. Mijn vader moedt met spoed naar het ziekenhuis hij had een herseninfarct.
Ik heb alles meegemaakt. Hoe hijdaar levenloos lag. Ik riep pap, pap, maar hij reageerde niet. Ik hoorde de dokter roepen "meneer u gaat nu een herseninfarct door" ik ben heel eerlijk als ik zeg dat het me echt beschadigd heeft. Ik zal dat beeld nooit kwijtraken. Mijn vader, mijn alles, de grote sterke man met wie ik altijd knuffelde, was levenloos.
Omdat mijn moeder zo snel heeft gebeld is hij erboven op gekomen. Na de nodige revalidatie zag alles er weer goed uit hij deed weer alles hij liep goed sprak goed alleen zn geheugen was een beetje aangetast
Toen in december kreeg hij een tia. En nu afgelopen donderdag weer een herseninfarct. Hij kan nog altijd alles. Ofja lopen met een roulator. Hij wilt niet veel meer alleen rust wat ik heel goed begrijp.
Waar ik nou zo bang voor ben. Je bent beschermd door bloedverdunners. En nog gebeurdt het. Wat staat hem nog meer te wachten. Heb ik het juist als ik denk dat het een kwestie van tijd is. Ik heb een hele sterke band met mijn vader en nu heb ik weer zon naar gevoel als de eerste herseninfarct. Ik hoop dat mensen met dezelfde ervaringen zullen reageren en mij een beetje kunnen vertellen wat er na meerdere herseninfarcten gebeurd. T liefste hoor ik 2x en toen nooit meer. Dat zou me hoop geven. Maar t enige waar ik echt wat aan heb is de waarheid.
zondag 29 mei 2016 14:32
Ik zal gewoon eerlijk tegen je zijn.
Mijn moeder kreeg 5 jaar geleden een hersenbloeding. Bijna volledig van hersteld alleen haar geheugen werkte niet echt meer mee.
In de afgelopen jaren heeft ze nog 5 tia's gehad ( waar we echt zeker van zijn dan tenminste want mijn moeder heeft nooit de klassieke symptomen gehad). De laatste tia was afgelopen donderdag.
Ze heeft er vasculaire dementie door ontwikkeld waar uiteindelijk ook alzheimer bij is gekomen. Sinds vorige week is ze opgenomen in een verpleegtehuis waar ze tot nu toe heel erg gelukkig is. Haar geheugen is heel erg slecht en is bijna niets meer. Ze weet ook 9 van de 10 keer niet meer hoe haar kinderen heten. Dus niet een heel erg positief verhaal helaas.
Van mijn beste vriend heeft zijn moeder meerdere tia's gehad. Met haar gaat het echt heel erg goed al jaren lang al heeft ze wel moeite met praten en is haar geheugen ook niet alles meer ( bekende dingen herkend ze maar is de weg opengebroken bijvoorbeeld dan herkent ze het niet meer).
En dan nog mijn oma, heeft in 1993 een fikse hersenbloeding gehad maar is volkomen hersteld en is uiteindelijk in 2012 overleden aan iets wat er niets mee te maken had.
Dus heel verschillend allemaal.
Mijn moeder kreeg 5 jaar geleden een hersenbloeding. Bijna volledig van hersteld alleen haar geheugen werkte niet echt meer mee.
In de afgelopen jaren heeft ze nog 5 tia's gehad ( waar we echt zeker van zijn dan tenminste want mijn moeder heeft nooit de klassieke symptomen gehad). De laatste tia was afgelopen donderdag.
Ze heeft er vasculaire dementie door ontwikkeld waar uiteindelijk ook alzheimer bij is gekomen. Sinds vorige week is ze opgenomen in een verpleegtehuis waar ze tot nu toe heel erg gelukkig is. Haar geheugen is heel erg slecht en is bijna niets meer. Ze weet ook 9 van de 10 keer niet meer hoe haar kinderen heten. Dus niet een heel erg positief verhaal helaas.
Van mijn beste vriend heeft zijn moeder meerdere tia's gehad. Met haar gaat het echt heel erg goed al jaren lang al heeft ze wel moeite met praten en is haar geheugen ook niet alles meer ( bekende dingen herkend ze maar is de weg opengebroken bijvoorbeeld dan herkent ze het niet meer).
En dan nog mijn oma, heeft in 1993 een fikse hersenbloeding gehad maar is volkomen hersteld en is uiteindelijk in 2012 overleden aan iets wat er niets mee te maken had.
Dus heel verschillend allemaal.
zondag 29 mei 2016 14:34
Wat naar om dit van zo dichtbij mee te maken. Misschien zou je naar je eigen huisarts kunnen gaan om al je gevoelens en zorgen te bespreken. Hij kan je ook verder helpen met Hulp om alles te verwerken.
Een herseninfarct / tia kan vele onderliggende oorzaken hebben. Afhankelijk van de oorzaak wordt er bepaalde medicatie ingezet om een nieuw infarct te voorkomen/de kans op een infarct te verminderen.
Zelf kan je niks doen behalve je vader aanmoedigen om te stoppen/nooit te starten met roken. Dat is de enige risicofactor waar je zelf echt invloed op hebt.
Als je bang bent dat alles in de soep loopt, neem dan een pannetje mee.
zondag 29 mei 2016 14:35
Mag ik vragen hoe oud je vader is?
Ikzelf ben 24 en mijn vader is er nu 63.
eind 2012 heeft hij een tia gehad. halsslagader vernauwd, hij is daaraan geopereerd .
hij rookte en leefde heel ongezond. Hij is gestopt met roken voor 6 maanden, en daarna opnieuw begonnen.
Dus nu rookt hij heel veel, en hij leeft heel ongezond. Hij neemt wel bloedverdunners.
Ik wil maar zeggen dat ik heel goed snap wat je nu moet voelen. Zo die onmacht, omdat je het gewoon niet weet...
Je vader, leeft hij wel een beetje gezond? Of net zoals mijn vader, totaal niet?
Ikzelf ben 24 en mijn vader is er nu 63.
eind 2012 heeft hij een tia gehad. halsslagader vernauwd, hij is daaraan geopereerd .
hij rookte en leefde heel ongezond. Hij is gestopt met roken voor 6 maanden, en daarna opnieuw begonnen.
Dus nu rookt hij heel veel, en hij leeft heel ongezond. Hij neemt wel bloedverdunners.
Ik wil maar zeggen dat ik heel goed snap wat je nu moet voelen. Zo die onmacht, omdat je het gewoon niet weet...
Je vader, leeft hij wel een beetje gezond? Of net zoals mijn vader, totaal niet?
zondag 29 mei 2016 14:36
quote:Klari schreef op 29 mei 2016 @ 14:35:
Mag ik vragen hoe oud je vader is?
Ikzelf ben 24 en mijn vader is er nu 63.
eind 2012 heeft hij een tia gehad. halsslagader vernauwd, hij is daaraan geopereerd .
hij rookte en leefde heel ongezond. Hij is gestopt met roken voor 6 maanden, en daarna opnieuw begonnen.
Dus nu rookt hij heel veel, en hij leeft heel ongezond. Hij neemt wel bloedverdunners.
Ik wil maar zeggen dat ik heel goed snap wat je nu moet voelen. Zo die onmacht, omdat je het gewoon niet weet...
Je vader, leeft hij wel een beetje gezond? Of net zoals mijn vader, totaal niet?ik geef ook maar eventjes antwoord. Mijn moeder is 66. Haar hersenbloeding kreeg ze toen ze net 61 was. Ze rookt 2 pakjes sigaretten per dag en wilt niet stoppen. Voorderest leeft ze wel gezond op het roken na.
Mag ik vragen hoe oud je vader is?
Ikzelf ben 24 en mijn vader is er nu 63.
eind 2012 heeft hij een tia gehad. halsslagader vernauwd, hij is daaraan geopereerd .
hij rookte en leefde heel ongezond. Hij is gestopt met roken voor 6 maanden, en daarna opnieuw begonnen.
Dus nu rookt hij heel veel, en hij leeft heel ongezond. Hij neemt wel bloedverdunners.
Ik wil maar zeggen dat ik heel goed snap wat je nu moet voelen. Zo die onmacht, omdat je het gewoon niet weet...
Je vader, leeft hij wel een beetje gezond? Of net zoals mijn vader, totaal niet?ik geef ook maar eventjes antwoord. Mijn moeder is 66. Haar hersenbloeding kreeg ze toen ze net 61 was. Ze rookt 2 pakjes sigaretten per dag en wilt niet stoppen. Voorderest leeft ze wel gezond op het roken na.
zondag 29 mei 2016 14:38
Wat erg voor je. Echt ik zoek me rot op internet voor mensen met ervaring maar heb tot nu toe niks gevonden vandaar deze post. Veel sterkte. Ik heb gewoon zoiets als t al de 3e keer is dat t niet goed gaat in die bloedvaten. Meer medicatie kunnen ze niet geven. Dan is het toch onwaarschijnlijk dat hij het nooit meer zal doormaken. Of is dit speculatief? Als die bloedvaten vernauwd zijn wat kun je er dan nog aan doen behalve bloedverdunners. Die van t ziekenhuis hoef ik niet te spreken want dan ontplof ik. Dond herseninfarct en zaterdag mag hij gaan. 1 dag mediumcare daarna op de zaal dan na huis. Vreselijk gewoon hij kan nieteens fatsoenlijk lopen.sterkte met je moeder
zondag 29 mei 2016 14:39
quote:Lovely1987 schreef op 29 mei 2016 @ 14:36:
[...]
ik geef ook maar eventjes antwoord. Mijn moeder is 66. Haar hersenbloeding kreeg ze toen ze net 61 was. Ze rookt 2 pakjes sigaretten per dag en wilt niet stoppen. Voorderest leeft ze wel gezond op het roken na.Dat vind ik allemaal zo frustrerend. Zeker dat roken... Mijn vader rookt ook zeker 2 pakjes per dag. En hij gaat ook niet meer op controle.
[...]
ik geef ook maar eventjes antwoord. Mijn moeder is 66. Haar hersenbloeding kreeg ze toen ze net 61 was. Ze rookt 2 pakjes sigaretten per dag en wilt niet stoppen. Voorderest leeft ze wel gezond op het roken na.Dat vind ik allemaal zo frustrerend. Zeker dat roken... Mijn vader rookt ook zeker 2 pakjes per dag. En hij gaat ook niet meer op controle.
zondag 29 mei 2016 14:41
quote:Klari schreef op 29 mei 2016 @ 14:39:
[...]
Dat vind ik allemaal zo frustrerend. Zeker dat roken... Mijn vader rookt ook zeker 2 pakjes per dag. En hij gaat ook niet meer op controle.mijn moeder weigerde controles ook altijd en lullig gezegd...ze is nu zo ver heen dat het niet eens meer echt belangrijk is. Het is voor haar geen kwestie meer van overleven en gezond worden maar meer een kwestie van uitzingen tot het einde met zoveel mogelijk gelukkigbeid en vrolijkheid.
[...]
Dat vind ik allemaal zo frustrerend. Zeker dat roken... Mijn vader rookt ook zeker 2 pakjes per dag. En hij gaat ook niet meer op controle.mijn moeder weigerde controles ook altijd en lullig gezegd...ze is nu zo ver heen dat het niet eens meer echt belangrijk is. Het is voor haar geen kwestie meer van overleven en gezond worden maar meer een kwestie van uitzingen tot het einde met zoveel mogelijk gelukkigbeid en vrolijkheid.
zondag 29 mei 2016 14:42
Hoi klari mijn vader is 62 heeft gerookt maar al 10 jaar gestopt hij mag van mn moeder alleen nog maar gezond eten en bewegen dus gelukkig let ze er goed op. Er is niks meer wat we kunnen verbeteren qua gezondheid. Dat is t m net. Ik weet t gewoon niet meer. Ik wordt fek bij de gedachte hem kwijt te raken
zondag 29 mei 2016 14:43
Mijn moeder heeft in 1998 haar eerste herseninfarct gehad (ze was toen 48). In de maanden daarna nog een en in 1999 is ze geopereerd aan een ader in haar hoofd die ook een risico vormde. Tijdens de operatie is er op een andere plek in haar hoofd een infarct ontstaan, waarna ze 3 weken in coma heeft gelegen. Als door een wonder is ze toch weer bijgekomen, maar 75% van haar hersenen is beschadigd. Schijnbaar net de 'juiste' delen, want ze kan nog zelfstandig wonen. Ze is wel ernstig beperkt, zowel lichamelijk als verstandelijk. Niet meer de moeder die ik had, en dat is zwaar.
Tja, en die levensstijl... Ze is nu 66, rookt als een ketter en lust ook wel een borrel (of twee, of drie). Ik heb niet de illusie dat we daar nog iets aan kunnen veranderen. Gezond is het natuurlijk niet, zeker niet in combinatie met de ca. 12 medicijnen die ze slikt en spuit.
Tja, en die levensstijl... Ze is nu 66, rookt als een ketter en lust ook wel een borrel (of twee, of drie). Ik heb niet de illusie dat we daar nog iets aan kunnen veranderen. Gezond is het natuurlijk niet, zeker niet in combinatie met de ca. 12 medicijnen die ze slikt en spuit.
zondag 29 mei 2016 14:43
quote:Sam1403 schreef op 29 mei 2016 @ 14:38:
Wat erg voor je. Echt ik zoek me rot op internet voor mensen met ervaring maar heb tot nu toe niks gevonden vandaar deze post. Veel sterkte. Ik heb gewoon zoiets als t al de 3e keer is dat t niet goed gaat in die bloedvaten. Meer medicatie kunnen ze niet geven. Dan is het toch onwaarschijnlijk dat hij het nooit meer zal doormaken. Of is dit speculatief? Als die bloedvaten vernauwd zijn wat kun je er dan nog aan doen behalve bloedverdunners. Die van t ziekenhuis hoef ik niet te spreken want dan ontplof ik. Dond herseninfarct en zaterdag mag hij gaan. 1 dag mediumcare daarna op de zaal dan na huis. Vreselijk gewoon hij kan nieteens fatsoenlijk lopen.sterkte met je moederDat is hoe het kan gaan in een ziekenhuis, er was kennelijk geen opname-indicatie meer (en dat is fijn, anders was het nl slechter met hem gesteld). Maar komt hij niet in aanmerking voor poliklinische revalidatie? Dat kan wellicht het herstel bevorderen en jullie kunnen je vragen kwijt bij arts en andere behandelaren.
Wat erg voor je. Echt ik zoek me rot op internet voor mensen met ervaring maar heb tot nu toe niks gevonden vandaar deze post. Veel sterkte. Ik heb gewoon zoiets als t al de 3e keer is dat t niet goed gaat in die bloedvaten. Meer medicatie kunnen ze niet geven. Dan is het toch onwaarschijnlijk dat hij het nooit meer zal doormaken. Of is dit speculatief? Als die bloedvaten vernauwd zijn wat kun je er dan nog aan doen behalve bloedverdunners. Die van t ziekenhuis hoef ik niet te spreken want dan ontplof ik. Dond herseninfarct en zaterdag mag hij gaan. 1 dag mediumcare daarna op de zaal dan na huis. Vreselijk gewoon hij kan nieteens fatsoenlijk lopen.sterkte met je moederDat is hoe het kan gaan in een ziekenhuis, er was kennelijk geen opname-indicatie meer (en dat is fijn, anders was het nl slechter met hem gesteld). Maar komt hij niet in aanmerking voor poliklinische revalidatie? Dat kan wellicht het herstel bevorderen en jullie kunnen je vragen kwijt bij arts en andere behandelaren.
zondag 29 mei 2016 14:44
Sam ik kan je alleen het advies geven om van Google af te blijven en het gewoon leuk te hebben met je vader. Het hoeft niet nog eens te gebeuren bij hem. Bij mijn oma is het bij 1 keer gebleven en ze heeft erna nog jaren geleefd en erg oud geworden zonder enige gezondheidsproblemen. Nu moet ik wel zeggen dat mijn oma heel erg gezond leefde hoor.
zondag 29 mei 2016 14:45
quote:Lovely1987 schreef op 29 mei 2016 @ 14:41:
[...]
mijn moeder weigerde controles ook altijd en lullig gezegd...ze is nu zo ver heen dat het niet eens meer echt belangrijk is. Het is voor haar geen kwestie meer van overleven en gezond worden maar meer een kwestie van uitzingen tot het einde met zoveel mogelijk gelukkigbeid en vrolijkheid.
Dat vind ik allemaal zo jammer. Je moeder is nog niet zo oud... maar ja dan denk ik als ze maar vrolijk is.
Mijn vader is geestelijk in orde... maar hij riskeert zichzelf kapot te maken door zijn eigen nalatigheid, en ik denk dat er zo veel mensen rondlopen hoor...
[...]
mijn moeder weigerde controles ook altijd en lullig gezegd...ze is nu zo ver heen dat het niet eens meer echt belangrijk is. Het is voor haar geen kwestie meer van overleven en gezond worden maar meer een kwestie van uitzingen tot het einde met zoveel mogelijk gelukkigbeid en vrolijkheid.
Dat vind ik allemaal zo jammer. Je moeder is nog niet zo oud... maar ja dan denk ik als ze maar vrolijk is.
Mijn vader is geestelijk in orde... maar hij riskeert zichzelf kapot te maken door zijn eigen nalatigheid, en ik denk dat er zo veel mensen rondlopen hoor...
zondag 29 mei 2016 14:47
En dat hij zo snel naar huis kon is alleen maar een goed teken. Ze laten iemand echt niet zomaar naar huis gaan. Mijn moeder heeft 2 dagen op de intensive care gelegen, 4 dagen medium care en daarna 12 weken in een " tehuis" om te revalideren.
En afgelopen donderdag bij de kaatste tia is ze niet eens naar het ziekenhuis geweest maarja er is bij haar ook 24/7 een arts aanwezig.
En afgelopen donderdag bij de kaatste tia is ze niet eens naar het ziekenhuis geweest maarja er is bij haar ook 24/7 een arts aanwezig.
zondag 29 mei 2016 14:47
Ik heb echt geen idee hoe ik kan reageren op n post dus plaats t maar gewoon onderaan.als ik jullie hoor mag ik blij zijn hoe t nu met mijn vader gaat. Grlukkig kan hij alles nog. Poliklinisch hebben ze t niet over gehad meer zo van hij zegt dat het goed gaat met hem dus hij mag na huis. Heel erg de zorg in nl. Mijn vader zegt dat t goed gaat ql heeftie n been eraf bij wijze van
zondag 29 mei 2016 14:47
quote:Sam1403 schreef op 29 mei 2016 @ 14:42:
Hoi klari mijn vader is 62 heeft gerookt maar al 10 jaar gestopt hij mag van mn moeder alleen nog maar gezond eten en bewegen dus gelukkig let ze er goed op. Er is niks meer wat we kunnen verbeteren qua gezondheid. Dat is t m net. Ik weet t gewoon niet meer. Ik wordt fek bij de gedachte hem kwijt te raken
Ik vind het wel chapeau van je vader en ook je moeder om er zo goed op te letten!
Sommige mensen zijn erg gevoelig aan zo een herseninfarct denk ik dan...
Mijn opa was ook 62 toen hij stierf door een herseninfarct, hij was pas op pensioen, al een tijdje gestopt met roken, leefde redelijk gezond... Je kan het nooit echt weten.
Hoi klari mijn vader is 62 heeft gerookt maar al 10 jaar gestopt hij mag van mn moeder alleen nog maar gezond eten en bewegen dus gelukkig let ze er goed op. Er is niks meer wat we kunnen verbeteren qua gezondheid. Dat is t m net. Ik weet t gewoon niet meer. Ik wordt fek bij de gedachte hem kwijt te raken
Ik vind het wel chapeau van je vader en ook je moeder om er zo goed op te letten!
Sommige mensen zijn erg gevoelig aan zo een herseninfarct denk ik dan...
Mijn opa was ook 62 toen hij stierf door een herseninfarct, hij was pas op pensioen, al een tijdje gestopt met roken, leefde redelijk gezond... Je kan het nooit echt weten.
zondag 29 mei 2016 14:48
quote:Sam1403 schreef op 29 mei 2016 @ 14:38: Ik heb gewoon zoiets als t al de 3e keer is dat t niet goed gaat in die bloedvaten. Meer medicatie kunnen ze niet geven. Dan is het toch onwaarschijnlijk dat hij het nooit meer zal doormaken. Of is dit speculatief?
Het krijgen van een beroerte / afsluiting van het vat is een kwestie van kansen. Medicijnen verlagen de kansen maar helemaal 0 zal de kans niet zijn. Het is dus speculatief maar wel mogelijk. Ik snap dat je deze vraag stelt want zekerheid is fijn zeker als het om de gezondheid van je vader gaat maar zekerheid kunnen wij niet volledig geven. Wat de kansen precies zijn hangt van de situatie af (bij de verstopte halsslagader is er zonder operatie volgens mij 50% kans dat het weer gebeurd).
Wat betreft het zh: in principe kan je naar huis zodra de situatie stabiel is. Wel wordt er vaak gewerkt met een stap tussen ziekenhuis en thuis (revalidatie) of begeleiding thuis. Herstellen doe je echt het beste in je eigen omgeving.
omdat het een rot situatie blijft. Heb je naast het forum nog mensen waarmee je kan praten?
Het krijgen van een beroerte / afsluiting van het vat is een kwestie van kansen. Medicijnen verlagen de kansen maar helemaal 0 zal de kans niet zijn. Het is dus speculatief maar wel mogelijk. Ik snap dat je deze vraag stelt want zekerheid is fijn zeker als het om de gezondheid van je vader gaat maar zekerheid kunnen wij niet volledig geven. Wat de kansen precies zijn hangt van de situatie af (bij de verstopte halsslagader is er zonder operatie volgens mij 50% kans dat het weer gebeurd).
Wat betreft het zh: in principe kan je naar huis zodra de situatie stabiel is. Wel wordt er vaak gewerkt met een stap tussen ziekenhuis en thuis (revalidatie) of begeleiding thuis. Herstellen doe je echt het beste in je eigen omgeving.
omdat het een rot situatie blijft. Heb je naast het forum nog mensen waarmee je kan praten?
Als je bang bent dat alles in de soep loopt, neem dan een pannetje mee.
zondag 29 mei 2016 14:48
quote:Sam1403 schreef op 29 mei 2016 @ 14:43:
En het is allemaal binnen 1 jaar gebeurd. Dat is t erge terwijl sterfte na 5 jaar ik meen 40% is en binnen 1 jaar al een 2e infarct en tiaMijn moeder heeft na haar operatie nog twee keer een licht infarct gehad. Vijf in iets meer dan een jaar dus! En ze is er nog, nu 17 jaar later. Dat is het onzekere van slechte bloedvaten hebben, je weet nooit wanneer het toeslaat en hoe het dan uitpakt. Met een gezonde levensstijl en trouw je medicijnen nemen kun je je kansen zo optimaal mogelijk maken, maar garanties worden niet gegeven.
En het is allemaal binnen 1 jaar gebeurd. Dat is t erge terwijl sterfte na 5 jaar ik meen 40% is en binnen 1 jaar al een 2e infarct en tiaMijn moeder heeft na haar operatie nog twee keer een licht infarct gehad. Vijf in iets meer dan een jaar dus! En ze is er nog, nu 17 jaar later. Dat is het onzekere van slechte bloedvaten hebben, je weet nooit wanneer het toeslaat en hoe het dan uitpakt. Met een gezonde levensstijl en trouw je medicijnen nemen kun je je kansen zo optimaal mogelijk maken, maar garanties worden niet gegeven.
zondag 29 mei 2016 14:49
Ja goed ik begrijp wat je bedoeld en dat het altijd een stuk erger kan. Maar hij ligt thuis maar op de stoel. Binnen 4 weken hoge kans dat het nog eens gebeurd. Het gaat om een leven hier. Waarom zo snel naar huis. Ik begrijp dat niet. Oke hij kan spreken en alles bewegen maar hij heeft geen andere medicatie niks.
zondag 29 mei 2016 14:51
Mijn vader heeft dit jaar ook een herseninfarct gehad.
Hij drinkt al 35 jaar geen druppel alcohol, nooit gerookt, altijd intensief gesport ( dat kan helaas al jaren niet meer door spierziekte ) en leeft altijd zo gezond qua eten en beweging.
Dus ja, dat het je overkomt kan ook als oorzaak pech hebben.
Wel snap ik dat het frustreert wanneer ongezonde leefgewoonten voortgezet worden.
Mijn schoonmoeder heeft jaren geleden een herseninfarct gehad en drinkt dagelijks stevig. Ik vind dat ook moeilijk te begrijpen.
Ik denk niet dat er iets over te zeggen valt hoe het na 1 of meerder herseninfarcten gaat verlopen.
Misschien kan je een keer met je huisarts hierover praten ? Die kan je er vast meer over vertellen en uitleggen.
Ik snap wel de angst.
Hij drinkt al 35 jaar geen druppel alcohol, nooit gerookt, altijd intensief gesport ( dat kan helaas al jaren niet meer door spierziekte ) en leeft altijd zo gezond qua eten en beweging.
Dus ja, dat het je overkomt kan ook als oorzaak pech hebben.
Wel snap ik dat het frustreert wanneer ongezonde leefgewoonten voortgezet worden.
Mijn schoonmoeder heeft jaren geleden een herseninfarct gehad en drinkt dagelijks stevig. Ik vind dat ook moeilijk te begrijpen.
Ik denk niet dat er iets over te zeggen valt hoe het na 1 of meerder herseninfarcten gaat verlopen.
Misschien kan je een keer met je huisarts hierover praten ? Die kan je er vast meer over vertellen en uitleggen.
Ik snap wel de angst.
zondag 29 mei 2016 14:55
quote:consuelabananahammok schreef op 29 mei 2016 @ 14:51:
Mijn vader heeft dit jaar ook een herseninfarct gehad.
Hij drinkt al 35 jaar geen druppel alcohol, nooit gerookt, altijd intensief gesport ( dat kan helaas al jaren niet meer door spierziekte ) en leeft altijd zo gezond qua eten en beweging.
Dus ja, dat het je overkomt kan ook als oorzaak pech hebben.
Wel snap ik dat het frustreert wanneer ongezonde leefgewoonten voortgezet worden.
Mijn schoonmoeder heeft jaren geleden een herseninfarct gehad en drinkt dagelijks stevig. Ik vind dat ook moeilijk te begrijpen.
Ik denk niet dat er iets over te zeggen valt hoe het na 1 of meerder herseninfarcten gaat verlopen.
Misschien kan je een keer met je huisarts hierover praten ? Die kan je er vast meer over vertellen en uitleggen.
Ik snap wel de angst.
Ik vind dit zo erg, er zijn mensen die effectief moeite doen om gezonder te gaan leven, en dan krijgen ze het nog...
Terwijl mijn vader gewoon door doet. De dokter had al gezegd als je niet stopt met roken zul je niet lang meer leven. Maar je weet het niet. 1 wake up call was blijkbaar niet genoeg voor mijn vader.
Mijn vader heeft dit jaar ook een herseninfarct gehad.
Hij drinkt al 35 jaar geen druppel alcohol, nooit gerookt, altijd intensief gesport ( dat kan helaas al jaren niet meer door spierziekte ) en leeft altijd zo gezond qua eten en beweging.
Dus ja, dat het je overkomt kan ook als oorzaak pech hebben.
Wel snap ik dat het frustreert wanneer ongezonde leefgewoonten voortgezet worden.
Mijn schoonmoeder heeft jaren geleden een herseninfarct gehad en drinkt dagelijks stevig. Ik vind dat ook moeilijk te begrijpen.
Ik denk niet dat er iets over te zeggen valt hoe het na 1 of meerder herseninfarcten gaat verlopen.
Misschien kan je een keer met je huisarts hierover praten ? Die kan je er vast meer over vertellen en uitleggen.
Ik snap wel de angst.
Ik vind dit zo erg, er zijn mensen die effectief moeite doen om gezonder te gaan leven, en dan krijgen ze het nog...
Terwijl mijn vader gewoon door doet. De dokter had al gezegd als je niet stopt met roken zul je niet lang meer leven. Maar je weet het niet. 1 wake up call was blijkbaar niet genoeg voor mijn vader.
