Gezondheid
alle pijlers
Pap 3a
vrijdag 21 maart 2008 11:38
Ik heb een aantal weken geleden een uitstrijkje laten maken bij de huisarts. Ik heb "gewoon" meegedaan aan het bevolkingsonderzoek en ging er zomaar vanuit dat alles wel ok zou zijn. Ik kreeg de uitslag en dat bleek pap 3a te zijn. Twee weken erna nam de huisarts nog een kweekje af wat werd onderzocht in het ziekenhuis. Ook dat bleek pap 3a te zijn. Omdat het te onrustig was, werd ik doorverwezen naar het ziekenhuis. Ik moet nu in April de eerste keer naar een verpleegkundige voor nog een uitstrijkje en een vaginale echo en dan een week erna naar de gynaecoloog voor een baarmoedermond / halsonderzoek. Ik ben er vrij nuchter onder. Blij dat het ontdekt is en ik denk maar, in het ziekenhuis zit ik op de goeie plek. Toch.....ik heb wat info gelezen op internet die me dan aan de andere kant ook weer zorgen geeft. Ik las zelfs dat ik sommige gevallen de baarmoeder verwijderd wordt. Ik ben 31 en heb nog wel een kinderwens. Heeft iemand ervaring op dit gebied? Ik zelf denk, de onderzoeken doen in April en niet teveel paniek...Wie heeft er tips of info? Alvast erg bedankt!
vrijdag 21 maart 2008 11:49
vrijdag 21 maart 2008 11:53
vrijdag 21 maart 2008 14:16
Ah, kijk, dat zijn "nuchtere" reacties! Bedankt! Op internet lees je zoveel dramaverhalen, in eerste instantie denk je dan, pffff, wat overdreven. Toch, eerlijk is eerlijk, word je er wat onzeker van. Maargoed, ik wacht gewoon de onderzoeken af en dan komt het vast wel goed. Heeft iemand die dit had / heeft ook klachten? Of herkent iemand dat? Ik heb nl helemaal nergens last van. Groetjes!
vrijdag 21 maart 2008 16:15
Had ook geen klachten.
Kwam aan t licht tijdens een pilcontrole.
Is toen heel snel gegaan allemaal.
Ging bij iedere controle een stap in de verkeerde richting.
Maar omdat ze er op tijd bij waren volstond een connisatie: het gedeeltelijk verwijderen van de baarmoederhals.
Was niet pijnlijk en heeft ook geen nasleep gehad.
Kwam aan t licht tijdens een pilcontrole.
Is toen heel snel gegaan allemaal.
Ging bij iedere controle een stap in de verkeerde richting.
Maar omdat ze er op tijd bij waren volstond een connisatie: het gedeeltelijk verwijderen van de baarmoederhals.
Was niet pijnlijk en heeft ook geen nasleep gehad.
maandag 31 maart 2008 10:28
Hoi Susanne!
Ik ben 25 en heb ook vorig jaar per ongeluk ontdekt dat ik HPV heb. Ben bij de tweede keer biopt achtergekomen dat ik PAP3A met CIN3 had en heb dus een lysexcisie gehad. Misschien heb je er al over gelezen... Dat is wanneer ze de afwijkende cellen wegbranden uit je baarmoedermond.
Over anderhalve maand ga ik terug voor een uitstrijkje om te zien of ik nu terug ben naar PAP1. Wat ik natuurlijk wel hoop! Ik heb zelf ook een kinderwens en het stomme is dat je er zelf helemaal niets aan kunt doen. Alleen maar afwachten. Het ging bij mij alleen wel heel snel, net als bij Redlock, van PAP1 naar PAP3A met CIN3...binnen een jaar, vandaar dus ook die lys.
Ik heb alleen wel een nasleep gehad van de lys, ik bleef nog zeker 6 weken nabloeden. Niet pijnlijk, maar gewoon ontzettend vervelend!
Overigens is een conisatie wel een wat heftigere ingreep dan een lysexcisie. Bespreek het met je gynaecoloog en maak duidelijk dat je nog een kinderwens hebt!
Ik ben 25 en heb ook vorig jaar per ongeluk ontdekt dat ik HPV heb. Ben bij de tweede keer biopt achtergekomen dat ik PAP3A met CIN3 had en heb dus een lysexcisie gehad. Misschien heb je er al over gelezen... Dat is wanneer ze de afwijkende cellen wegbranden uit je baarmoedermond.
Over anderhalve maand ga ik terug voor een uitstrijkje om te zien of ik nu terug ben naar PAP1. Wat ik natuurlijk wel hoop! Ik heb zelf ook een kinderwens en het stomme is dat je er zelf helemaal niets aan kunt doen. Alleen maar afwachten. Het ging bij mij alleen wel heel snel, net als bij Redlock, van PAP1 naar PAP3A met CIN3...binnen een jaar, vandaar dus ook die lys.
Ik heb alleen wel een nasleep gehad van de lys, ik bleef nog zeker 6 weken nabloeden. Niet pijnlijk, maar gewoon ontzettend vervelend!
Overigens is een conisatie wel een wat heftigere ingreep dan een lysexcisie. Bespreek het met je gynaecoloog en maak duidelijk dat je nog een kinderwens hebt!
maandag 31 maart 2008 23:40
Ik had een jaar geleden PAP4 en CIN1. Aangezien dit niet lijkt de kloppen (PAP is de mate van afwijking in de cellen en CIN is hoe diep het zit. Dus je zou zeggen: hoe hoger de mate van afwijking, hoe langer het bestaat en hoe dieper het dus zit). Toch een lis gehad, waaruit bleek dat het toch maar wel CIN3 was.
Ik kreeg een gehele narcose en heb er dus weinig van gemerkt. Heb wel nog behoorlijk wat wondvocht gehad de maand erna. Nooit pijn gehad, niet ervoor en niet erna (was ook gewoon 30 geworden.....)
Heb wel gemerkt dat ik toen heel rustig bleef (lag ook binnen een maand onder het mes, ging erg snel), maar heb nog wel emotioneel wat bij te werken gehad dit jaar.
Gelukkig net de tweede controle achter de rug en weer lekker een PAP1.
Lichamelijk niet zo'n probleem dus, maar let wel een beetje op je emoties.
Ik kreeg een gehele narcose en heb er dus weinig van gemerkt. Heb wel nog behoorlijk wat wondvocht gehad de maand erna. Nooit pijn gehad, niet ervoor en niet erna (was ook gewoon 30 geworden.....)
Heb wel gemerkt dat ik toen heel rustig bleef (lag ook binnen een maand onder het mes, ging erg snel), maar heb nog wel emotioneel wat bij te werken gehad dit jaar.
Gelukkig net de tweede controle achter de rug en weer lekker een PAP1.
Lichamelijk niet zo'n probleem dus, maar let wel een beetje op je emoties.
dinsdag 1 april 2008 07:11
dinsdag 1 april 2008 20:19
Ja dat schijnt nogal ouderwets te zijn. Volgens mij zijn ze vlak na mijn lis overgegaan op plaatselijke verdoving.
Aan de ene kant ben ik er wel blij mee hoor, hoef er niet bij te zijn als de rookwolken eruit komen (had me er zo een voorstelling van gemaakt), maar dat schijnt toch wel mee te vallen.
Ik heb toen nog een maand moeten wachten op de uitslag van de operatie. Toen dat CIN3 bleek te zijn, voelde het voor mij als slecht nieuws, terwijl ze ook meteen zeiden dat de snijranden schoon waren en er dus grote kans op slagen was. Wat nu wel blijkt.
Heb gewoon moeite gehad met het feit dat het blijkbaar al jaren in mijn lijf zat (werd mij verteld), en dat ik niks had gemerkt. Ik heb geen kinderwens, riep destijds meteen dat ze de hele boel er maar uit moesten halen, was een beetje radicaal, maar die troep moest weg.
Later pas ging ik beseffen dat ik toch wel graag zelf de keuze maak om kinderloos te blijven. En toen kwam er best wat emotie los. Ook met vrijen waren we allebei heel voorzichtig, terwijl dat volgens de gyn. na een maand niet meer nodig was.
Heb erg veel wondvocht gehad (het zat op het hele oppervlak dus het was een grote wond), als ik per ongeluk een stofzuiger optilde, kon ik schone kleren aandoen. Indrukwekkend en misschien ook wel een beetje gruwelijk.
De eerste PAP1 was ronduit geweldig. Hoewel ik toen zelfs nog dacht: hoe groot is de kans dat ze het mis hebben. Maar nu ik voor de tweede keer PAP1 heb, ben ik er wel weer gerust op.
Aan de ene kant ben ik er wel blij mee hoor, hoef er niet bij te zijn als de rookwolken eruit komen (had me er zo een voorstelling van gemaakt), maar dat schijnt toch wel mee te vallen.
Ik heb toen nog een maand moeten wachten op de uitslag van de operatie. Toen dat CIN3 bleek te zijn, voelde het voor mij als slecht nieuws, terwijl ze ook meteen zeiden dat de snijranden schoon waren en er dus grote kans op slagen was. Wat nu wel blijkt.
Heb gewoon moeite gehad met het feit dat het blijkbaar al jaren in mijn lijf zat (werd mij verteld), en dat ik niks had gemerkt. Ik heb geen kinderwens, riep destijds meteen dat ze de hele boel er maar uit moesten halen, was een beetje radicaal, maar die troep moest weg.
Later pas ging ik beseffen dat ik toch wel graag zelf de keuze maak om kinderloos te blijven. En toen kwam er best wat emotie los. Ook met vrijen waren we allebei heel voorzichtig, terwijl dat volgens de gyn. na een maand niet meer nodig was.
Heb erg veel wondvocht gehad (het zat op het hele oppervlak dus het was een grote wond), als ik per ongeluk een stofzuiger optilde, kon ik schone kleren aandoen. Indrukwekkend en misschien ook wel een beetje gruwelijk.
De eerste PAP1 was ronduit geweldig. Hoewel ik toen zelfs nog dacht: hoe groot is de kans dat ze het mis hebben. Maar nu ik voor de tweede keer PAP1 heb, ben ik er wel weer gerust op.
woensdag 2 april 2008 18:10
Ik kan me inderdaad voorstellen dat er wel wat emoties bij komen kijken ja. Ik merk dat nu al wel. Ik denk dat dat ook komt omdat de periodes steeds zo lang zijn voordat je een uitslag krijgt. Eerst was het een uitstrijkje waar ik een week op kon wachten en daarna een kweekje, weer 2 weken wachten, om vervolgens weer een maand te moeten wachten tot ik naar het ziekenhuis moet. Ik spreek mezelf echt aan van; kom op zeg, er is nog niks aan de hand, maar toch wel wat ongerust dus....Verder ben ik al lange tijd supermoe. Ik heb wel een enerverende tijd achter de rug en geeft steeds dat de schuld. Of heeft iemand anders die klachten ook gehad of kan dat er echt niks mee te maken hebben? Hoezo zorgen maken;-)
Liefs!
Liefs!
woensdag 2 april 2008 23:56
Volgens mij heeft dat er niks mee te maken - niet fysiek dan.
Wat eventuele emoties met je doen is altijd een beetje de vraag. Kan best zijn dat je moe wordt van het wachten zeg maar.
Bedenk wel dat PAP3a betekent dat je onrustige cellen hebt, niet dat je een hele enge ziekte onder de leden hebt. Als ik jou zo hoor, lijkt het me stug dat dat nog kan gebeuren. Ik denk eerder dat ze meer informatie willen hebben om goed te kunnen kiezen tussen een lis of een conisatie. Maar ik ben geen arts.
Overigens heb ik mij laten vertellen dat een lis sowieso geen invloed heeft op eventuele zwangerschappen, een conisatie ook niet, tenzij ze echt vreselijk veel weghalen. En ook dan kun je nog gewoon zwanger worden, in het ergste geval met een extra bandje erbij. Stel je voor dat ze het elastiekje dat baarmoedermond heet, dunner maken, dan wordt het wat minder sterk en kan het - nogmaals, in het ergste geval - te zwak zijn om het gewicht te dragen.
Wat eventuele emoties met je doen is altijd een beetje de vraag. Kan best zijn dat je moe wordt van het wachten zeg maar.
Bedenk wel dat PAP3a betekent dat je onrustige cellen hebt, niet dat je een hele enge ziekte onder de leden hebt. Als ik jou zo hoor, lijkt het me stug dat dat nog kan gebeuren. Ik denk eerder dat ze meer informatie willen hebben om goed te kunnen kiezen tussen een lis of een conisatie. Maar ik ben geen arts.
Overigens heb ik mij laten vertellen dat een lis sowieso geen invloed heeft op eventuele zwangerschappen, een conisatie ook niet, tenzij ze echt vreselijk veel weghalen. En ook dan kun je nog gewoon zwanger worden, in het ergste geval met een extra bandje erbij. Stel je voor dat ze het elastiekje dat baarmoedermond heet, dunner maken, dan wordt het wat minder sterk en kan het - nogmaals, in het ergste geval - te zwak zijn om het gewicht te dragen.
donderdag 3 april 2008 10:57
Das wel een mooie uitleg voor de baarmoedermond...tis wel te snappen in ieder geval! Op deze manier kom je wel aan steeds meer info, want dat je een "bandje" kunt krijgen bv wist ik helemaal niet. Dus alles wat ik zo lees (bedankt daarvoor) stelt me wel gerust. Misschien is het zelfs wel zo dat het uitstrijkje de eerstvolgende keer al beter is? We wachten af....
woensdag 16 april 2008 16:33
Ik ben maandag naar het ziekenhuis geweest. Ik heb een echo gehad en verder nog niks. Vreemd vonden ze in het ziekenhuis dat ik nu al was doorgestuurd....normaal gesproken zou er nl een half jaar tussen een afwijkend uitstrijkje en een nieuwe moeten zitten zodat je lichaam zelf de kans krijgt het op te ruimen. Ik was dus eigenlijk te snel doorgestuurd....mocht ook naar huis en dan over een half jaar weer terugkomen! Nou, ik had zoiets van, ik heb me er nu helemaal op ingesteld, dus doe nu maar onderzoek. Dat begrepen ze prima gelukkig. Volgende week maandag naar de gynaecoloog. Dan hoor ik of alles ok is...volgende week dus even afwachten. Als het dan allemaal goed is kom ik in een controletraject van elk half jaar controle, is het niet ok, dan word ik donderdag nog geholpen...Dus het is bijna alles of niks....nouja, even afwachten dus nog. Ben eigenlijk al wel behoorlijk gerustgesteld! Mijn lichaam heeft nog niet eens de kans gekregen de boel op te ruimen zeg maar...we wachten nog even af. Hoe is het met jou verder?
woensdag 16 april 2008 23:40
Goed hoor!
Ben verbaasd dat je het over een echo hebt, daar heb ik nog nooit van gehoord. Volgende week zal je wel een bioptie krijgen bij de gyn denk ik. Niet bang voor zijn, je moet twee keer hard hoesten en klaar ben je. Niet heel erg pijnlijk. Dan moet je weer wachten op de uitslag van de bioptie.....dat zal de CIN zijn. CIN1 is niet zo diep, CIN2 is wat dieper, CIN3 nog dieper, CIN4 bestaat niet, dus boven CIN3 is zeg maar foute boel. Maar aangezien ze er zo rustig onder blijven, zou ik dat zeker overnemen als ik jou was. En als je wel stresst....Lekker komen schrijven hier.
Ben verbaasd dat je het over een echo hebt, daar heb ik nog nooit van gehoord. Volgende week zal je wel een bioptie krijgen bij de gyn denk ik. Niet bang voor zijn, je moet twee keer hard hoesten en klaar ben je. Niet heel erg pijnlijk. Dan moet je weer wachten op de uitslag van de bioptie.....dat zal de CIN zijn. CIN1 is niet zo diep, CIN2 is wat dieper, CIN3 nog dieper, CIN4 bestaat niet, dus boven CIN3 is zeg maar foute boel. Maar aangezien ze er zo rustig onder blijven, zou ik dat zeker overnemen als ik jou was. En als je wel stresst....Lekker komen schrijven hier.
donderdag 17 april 2008 16:12
Voor iedereen die nu zoiets meemaakt : heel veel sterkte.
Ik heb sinds mijn 18e tot aan mijn 21ste op en af pap1/pap2 gehad.
Na eindelijk 3 keer achter elkaar pap 1 gehad te hebben (en heel opgelucht te zijn) kreeg ik klachten. Uiteindelijk ging ik binnen 3 maanden van pap1 naar pap3a (was inmiddels 22). Lysexcisie gehad en daarna maar hopen dat het pap1 zou worden. Helaas was mijn eerste uitstrijkje na de operatie wederom pap2. Niet heel erg maar je hoopt toch dat je gewoon lekker pap1 te horen krijgt na de operatie! Ik weet dat een lysexcisie geen invloed hoeft te hebben op het zwanger worden in de toekomst, maar eng is het wel zeker daar ik een kinderwens heb!
Erg balen! Nu maar op naar de 2e controle na de operatie en hopen dat dat wel weer pap1 wordt!!
Voor iedereen die zoiets nu meemaakt heel veel succes!!! En wat Lief_29 zegt: gewoon blijven schrijven hier!
donderdag 17 april 2008 18:07
Hai Nachtvlinder,
ben je elk half jaar dan steeds gecontroleerd vanaf je 18de? En vreemd ( en eng ) dat je van pap 1 dan ineens weer pap 3 hebt! Wat voor klachten had je dan precies?
Daarom vind ik het ook best wel vreemd dat ze ( het ziekenhuis) bij mij zeiden dat ik ook wel naar huis mocht en dan over een half jaar terug? Geen onderzoeken, gewoon naar huis en dan zien we t over een half jaar?? Dan een uitstrijkje en dan maar eens kijken. Terwijl er dus veel kan gebeuren in 3 maanden! Aan de andere kant kan het toch niet anders dat een ziekenhuis goed handelt...als zij rustig aan doen heb ik het gevoel dat er niet zoveel mis kan zijn.
Toch lees je heel vaak dat bij pap 3a er een lysexcisie uitgevoerd wordt. Ben zo benieuwd wat er dan bij mij komende maandag uitkomt...ik had in februari nog 3a, nu is er niet meer opnieuw een uitstrijkje gedaan, dus maar afwachten wat de gynaecoloog gaat doen. En wat je schrijft over dat een lys geen invloed heeft op zwangerschappen...ik snap je angst wel hoor. Ik heb dat ook wel! Wanneer moet je weer voor controle?
ben je elk half jaar dan steeds gecontroleerd vanaf je 18de? En vreemd ( en eng ) dat je van pap 1 dan ineens weer pap 3 hebt! Wat voor klachten had je dan precies?
Daarom vind ik het ook best wel vreemd dat ze ( het ziekenhuis) bij mij zeiden dat ik ook wel naar huis mocht en dan over een half jaar terug? Geen onderzoeken, gewoon naar huis en dan zien we t over een half jaar?? Dan een uitstrijkje en dan maar eens kijken. Terwijl er dus veel kan gebeuren in 3 maanden! Aan de andere kant kan het toch niet anders dat een ziekenhuis goed handelt...als zij rustig aan doen heb ik het gevoel dat er niet zoveel mis kan zijn.
Toch lees je heel vaak dat bij pap 3a er een lysexcisie uitgevoerd wordt. Ben zo benieuwd wat er dan bij mij komende maandag uitkomt...ik had in februari nog 3a, nu is er niet meer opnieuw een uitstrijkje gedaan, dus maar afwachten wat de gynaecoloog gaat doen. En wat je schrijft over dat een lys geen invloed heeft op zwangerschappen...ik snap je angst wel hoor. Ik heb dat ook wel! Wanneer moet je weer voor controle?
donderdag 17 april 2008 18:28
Het is een beetje een dooddoener, maar er schijnt een redelijke foutmarge in de PAP-meting te zitten.
Ik ben dan ook heel benieuwd wat je maandg te horen krijgt, Susanne.
Nachtvlinder, balen zeg, die PAP2. Was dat 6 maanden erna? Als het eerder is, kan het nog onrustig zijn door de operatie namelijk.
Ik ben dan ook heel benieuwd wat je maandg te horen krijgt, Susanne.
Nachtvlinder, balen zeg, die PAP2. Was dat 6 maanden erna? Als het eerder is, kan het nog onrustig zijn door de operatie namelijk.
donderdag 17 april 2008 18:55
Op mijn 23e heb ik een conisatie gehad,PAP3-CIN3.
Inmiddels ben ik 33 en heb na de conisatie nog 2 gezonde dochters gekregen,wel had ik bij beide zwangerschappen bloedingen en vroege wee activiteit respectievelijk bij 24 en 26 weken,bij de 1e (24 weken) heb ik 5 weken in het ZH moeten liggen en stevig aan de weeen remmers gezeten varierend van infuus zetpillen en 3x daags medicatie.uiteindelijk is dochterlief na een inleiding met 37,5 week geboren vliezen braken,maar weeen zetten niet door!
Tijdens die zwangerschap hebben ze het over een cerlage ( bandje ) gehad,maar dit kan je lichaam afstoten met alle gevolgen van dien vandaar dat ze dit niet graag en meteen doen.
De gyn ontkende in 1e instantie dat dit alles iets met de conisatie te maken had.( had al een zoon van 5,normale zwangerschap)
Bij mijn 2e dochter begonnen de bloedingen met 26 wk en was de baarmoeder mond al verstreken en had ik al 1 cm ontsluiting,wederom ziekenhuis opname,daarna thuis bedrust en alleen in rol stoel naar buiten,dit keer erkende de gyn dat het wél met de conisatie te maken had dit ivm vorige zwangerschap.
En ja hoor ook deze dame moest uiteindelijk ingeleid worden,omdat de ontsluiting met 35 weken al op6cm stond.
Kortom heb wél 2 gecompliceerde zwangerschappen gehad,maar ondanks dat 2 gezonde dochters..
Ik ben de 1e 5 jaar elk half jaar voor controle terug geweest en nu laat ik elk jaar een uitstrijkje maken.
Inmiddels ben ik 33 en heb na de conisatie nog 2 gezonde dochters gekregen,wel had ik bij beide zwangerschappen bloedingen en vroege wee activiteit respectievelijk bij 24 en 26 weken,bij de 1e (24 weken) heb ik 5 weken in het ZH moeten liggen en stevig aan de weeen remmers gezeten varierend van infuus zetpillen en 3x daags medicatie.uiteindelijk is dochterlief na een inleiding met 37,5 week geboren vliezen braken,maar weeen zetten niet door!
Tijdens die zwangerschap hebben ze het over een cerlage ( bandje ) gehad,maar dit kan je lichaam afstoten met alle gevolgen van dien vandaar dat ze dit niet graag en meteen doen.
De gyn ontkende in 1e instantie dat dit alles iets met de conisatie te maken had.( had al een zoon van 5,normale zwangerschap)
Bij mijn 2e dochter begonnen de bloedingen met 26 wk en was de baarmoeder mond al verstreken en had ik al 1 cm ontsluiting,wederom ziekenhuis opname,daarna thuis bedrust en alleen in rol stoel naar buiten,dit keer erkende de gyn dat het wél met de conisatie te maken had dit ivm vorige zwangerschap.
En ja hoor ook deze dame moest uiteindelijk ingeleid worden,omdat de ontsluiting met 35 weken al op6cm stond.
Kortom heb wél 2 gecompliceerde zwangerschappen gehad,maar ondanks dat 2 gezonde dochters..
Ik ben de 1e 5 jaar elk half jaar voor controle terug geweest en nu laat ik elk jaar een uitstrijkje maken.
donderdag 17 april 2008 22:27
Hoi allemaal,
ik heb van de week gehoord dat mijn uitslag pap 4 is...4 jaar geleden was er niets aan de hand. Goed, ben erg geschrokken, rook als een ketter en donderdag ga ik de enge stoel in. Ik maak me absoluut niet druk om de ingreep (gewoon aan iets leuks denken toch...) wel krijg ik rillingen over het cijfertje 4. Heb het een en ander gelezen op internet en ik heb tot nu toe maar 2 keer iemand horen zeggen dat ze 4 had. Als er iemand is die ervaring heeft met 4, zou ik het graag horen. Verder, voor iedereen die nog in afwachting van uitslagen is, ik leef met jullie mee!
ik heb van de week gehoord dat mijn uitslag pap 4 is...4 jaar geleden was er niets aan de hand. Goed, ben erg geschrokken, rook als een ketter en donderdag ga ik de enge stoel in. Ik maak me absoluut niet druk om de ingreep (gewoon aan iets leuks denken toch...) wel krijg ik rillingen over het cijfertje 4. Heb het een en ander gelezen op internet en ik heb tot nu toe maar 2 keer iemand horen zeggen dat ze 4 had. Als er iemand is die ervaring heeft met 4, zou ik het graag horen. Verder, voor iedereen die nog in afwachting van uitslagen is, ik leef met jullie mee!
vrijdag 18 april 2008 14:13
Hoi Susanne,
Nee eigenlijk helemaal niet ik ben onder algehele narcose gegaan,en kon na ontwaken en de standaart procedure dezelfde dag naar huis.
Heb wat nabloedingen gehad die ook niet erger waren dan een gemiddelde menstruatie,geen pijn in elk geval,ze opereren je via je vagina hebt dus geen snij wond oid.
Ik had er emotioneel gezien meer last van.
Nee eigenlijk helemaal niet ik ben onder algehele narcose gegaan,en kon na ontwaken en de standaart procedure dezelfde dag naar huis.
Heb wat nabloedingen gehad die ook niet erger waren dan een gemiddelde menstruatie,geen pijn in elk geval,ze opereren je via je vagina hebt dus geen snij wond oid.
Ik had er emotioneel gezien meer last van.
