Gezondheid
alle pijlers
Pap 3a
vrijdag 21 maart 2008 11:38
Ik heb een aantal weken geleden een uitstrijkje laten maken bij de huisarts. Ik heb "gewoon" meegedaan aan het bevolkingsonderzoek en ging er zomaar vanuit dat alles wel ok zou zijn. Ik kreeg de uitslag en dat bleek pap 3a te zijn. Twee weken erna nam de huisarts nog een kweekje af wat werd onderzocht in het ziekenhuis. Ook dat bleek pap 3a te zijn. Omdat het te onrustig was, werd ik doorverwezen naar het ziekenhuis. Ik moet nu in April de eerste keer naar een verpleegkundige voor nog een uitstrijkje en een vaginale echo en dan een week erna naar de gynaecoloog voor een baarmoedermond / halsonderzoek. Ik ben er vrij nuchter onder. Blij dat het ontdekt is en ik denk maar, in het ziekenhuis zit ik op de goeie plek. Toch.....ik heb wat info gelezen op internet die me dan aan de andere kant ook weer zorgen geeft. Ik las zelfs dat ik sommige gevallen de baarmoeder verwijderd wordt. Ik ben 31 en heb nog wel een kinderwens. Heeft iemand ervaring op dit gebied? Ik zelf denk, de onderzoeken doen in April en niet teveel paniek...Wie heeft er tips of info? Alvast erg bedankt!
vrijdag 26 oktober 2012 18:34
@Hova: Jeetje, wat een heftig verhaal...drukt mij nu wel met de neus op het feit dat ieder uitstrijkje spannend blijft...Gelukkig dat ik die spanning over 2 jaar pas weer ga beleven, heel veel sterkte in ieder geval! Je hebt hier in ieder geval een luisterend oor gevonden...ik zal weer wat regelmatiger "langskomen" dan ben je toch wat minder alleen....
Liefs
Liefs
zaterdag 27 oktober 2012 00:36
Hey dalandra, dankjewel!
Geloof niet dat dit draadje nog erg druk bezocht wordt, maar lief dat je reageert!! Erg fijn dat je nu pas weer over twee jaar hoeft terug te komen!
Zeker blijft elk uitstrijkje spannend, maar ik denk dat jij nu net weer zoveel kans hebt als ieder ander op een afwijkend uitstrijkje, dus geniet er maar van!!
Geloof niet dat dit draadje nog erg druk bezocht wordt, maar lief dat je reageert!! Erg fijn dat je nu pas weer over twee jaar hoeft terug te komen!
Zeker blijft elk uitstrijkje spannend, maar ik denk dat jij nu net weer zoveel kans hebt als ieder ander op een afwijkend uitstrijkje, dus geniet er maar van!!
donderdag 8 november 2012 16:19
Nou, hier weer even een update/ relaas van mij:
Vorige keer had ik dus pap 3a2 (KOPAC 11511) en was er vervolgens bij de colpo niks te zien. Mijn transformatiezone was toen ook niet zichtbaar, uit voorzorg heeft ze toen een centrale lis genomen uit dat gebied. Uitslag: niks gevonden.
Halfjaar later nu weer n uitstrijkje gehad en het is weer mis: nog steeds pap 3a2, iets andere KOPAC (geloof iets van 41512 of zo) maar nog steeds plaveiselcellen een matig ernstige afwijking laten zien dus en nog steeds hoog vermoeden van HPV.
Vandaag voor colpo geweest, en weer is er niks te zien: er is zowel met azijn als met jodium (prikt als de hel) gekeken, en ook mijn vaginawand is uitvoerig bekeken, maar daar konden ze ook niks vinden.
Mijn transformatiezone is geloof ik wel nog steeds niet zichtbaar: cellen die normaal op mijn leeftijd aan de buitenkant zouden moeten liggen, liggen bij mij aan de binnenkant. Iets dat vnl bij jongere vrouwen en vrouwen boven een bepaalde leeftijd voorkomt.
Om nu echt zeker te weten dat de afwijking wel daar vandaan komt, of uit het baarmoederhalskanaaltje of zo, moet ik nu over 3 maanden terugkomen voor een uitstrijkje met een cyto-brush: dat schijnt een meer spiraalvormig borsteltje te zijn waarbij ze dan specifiek uit dat kanaaltje cellen wegnemen.
Zo kan uitgesloten worden dat het niet toch vanuit de vagina komt (ze hebben weliswaar geen afwijkingen gezien aan mijn vagina, maar volgens mij is een vagina wat lastiger te onderzoeken, en kan een afwijking wat 'verborgen' zitten).
Ze wilden niet weer uit voorzorg een lis nemen, want straks is het weer voor niks, en dan houd ik geen baarmoederhals meer over en wil misschien toch nog wel ooit kinderen.
Aangezien ik een afwijking heb die niet snel uit zichzelf weg zal zijn (t zat er een halfjaar geleden ook al, en een pap 3a2 gaat sowieso niet snel uit zichzelf weg) heb ik de afspraak voor dat uitstrijkje laten vervroegen. T wordt nu half dec.
Dan heb ik ook maar sneller duidelijkheid. Als ik steeds 3-6 mnd moet wachten ben ik straks ook een keer 35 voor ik een keer een pap 1 heb, en wil miss ook nog wel ooit kinderen.
Achteraf gezien had ik misschien beter de afspraak wel kunnen laten staan: uiteindelijk vergeet je dan dat je die afspraak hebt staan en dan krijg je wat meer rust, wat weer gunstig is voor het herstel. Misschien was de afwijking dan uit zichzelf wel weggegaan (maar die kans is klein).
Nu hik ik er toch tegenaan, en vestig ik er toch de aandacht op. Dat lijkt me weer ongunstig voor die afwijking. Maarja ik weet het dan wel sneller.
Het komt niet vaak voor dat je steeds een afwijkend papje hebt maar er niks te vinden is. Kan zijn dat er gewoon maar heel weinig cellen afwijken zeiden ze en ze daarom geen afwijkende plek kunnen vinden zeiden ze, maarja, als dat zo was, is het dan geen groot toeval dat ik 2 keer achter elkaar zo'n uitrstrijkje krijg.
Meestal zijn foute cellen dan opgeruimd. En vraag me af of de kans groot is dat het dan nog een keer voorkomt en ik steeds kleine delen afwijkende cellen daar heb zitten. De kans lijkt me aanweziger dat die OF weggaan, OF het er zoveel meer worden dat de afwijking wel zichtbaar is.
Vertrouw het dus niet helemaal. Denk dat er ergens iets zit op een plek die ze niet goed kunnen zien.
Baal er wel van: heb ook al andere (ernstige) onverklaarbare klachten, en nu heb ik ook nog dit: weer iets wat zo goed als nooit voorkomt en waarvoor artsen voor een raadsel staan.
En weet nu niet of ik ooit aan kinderen zal kunnen denken, want weet niet welke evt. ingreep er straks nodig is, hoeveel lissen ik nog krijg (of erger), en of ik dan nog kinderen kan krijgen.
En de afwijking moet eerst weg zijn voor je aan kinderen mag denken. Zolang ze de afwijking niet kunnen vinden en hij niet weg is, mag ik dus niet aan kinderen denken.
Maarja, afwachten is het enige wat ik kan doen. Ondertussen proberen te zorgen voor rust en de aandacht er niet op vestigen.
Vorige keer had ik dus pap 3a2 (KOPAC 11511) en was er vervolgens bij de colpo niks te zien. Mijn transformatiezone was toen ook niet zichtbaar, uit voorzorg heeft ze toen een centrale lis genomen uit dat gebied. Uitslag: niks gevonden.
Halfjaar later nu weer n uitstrijkje gehad en het is weer mis: nog steeds pap 3a2, iets andere KOPAC (geloof iets van 41512 of zo) maar nog steeds plaveiselcellen een matig ernstige afwijking laten zien dus en nog steeds hoog vermoeden van HPV.
Vandaag voor colpo geweest, en weer is er niks te zien: er is zowel met azijn als met jodium (prikt als de hel) gekeken, en ook mijn vaginawand is uitvoerig bekeken, maar daar konden ze ook niks vinden.
Mijn transformatiezone is geloof ik wel nog steeds niet zichtbaar: cellen die normaal op mijn leeftijd aan de buitenkant zouden moeten liggen, liggen bij mij aan de binnenkant. Iets dat vnl bij jongere vrouwen en vrouwen boven een bepaalde leeftijd voorkomt.
Om nu echt zeker te weten dat de afwijking wel daar vandaan komt, of uit het baarmoederhalskanaaltje of zo, moet ik nu over 3 maanden terugkomen voor een uitstrijkje met een cyto-brush: dat schijnt een meer spiraalvormig borsteltje te zijn waarbij ze dan specifiek uit dat kanaaltje cellen wegnemen.
Zo kan uitgesloten worden dat het niet toch vanuit de vagina komt (ze hebben weliswaar geen afwijkingen gezien aan mijn vagina, maar volgens mij is een vagina wat lastiger te onderzoeken, en kan een afwijking wat 'verborgen' zitten).
Ze wilden niet weer uit voorzorg een lis nemen, want straks is het weer voor niks, en dan houd ik geen baarmoederhals meer over en wil misschien toch nog wel ooit kinderen.
Aangezien ik een afwijking heb die niet snel uit zichzelf weg zal zijn (t zat er een halfjaar geleden ook al, en een pap 3a2 gaat sowieso niet snel uit zichzelf weg) heb ik de afspraak voor dat uitstrijkje laten vervroegen. T wordt nu half dec.
Dan heb ik ook maar sneller duidelijkheid. Als ik steeds 3-6 mnd moet wachten ben ik straks ook een keer 35 voor ik een keer een pap 1 heb, en wil miss ook nog wel ooit kinderen.
Achteraf gezien had ik misschien beter de afspraak wel kunnen laten staan: uiteindelijk vergeet je dan dat je die afspraak hebt staan en dan krijg je wat meer rust, wat weer gunstig is voor het herstel. Misschien was de afwijking dan uit zichzelf wel weggegaan (maar die kans is klein).
Nu hik ik er toch tegenaan, en vestig ik er toch de aandacht op. Dat lijkt me weer ongunstig voor die afwijking. Maarja ik weet het dan wel sneller.
Het komt niet vaak voor dat je steeds een afwijkend papje hebt maar er niks te vinden is. Kan zijn dat er gewoon maar heel weinig cellen afwijken zeiden ze en ze daarom geen afwijkende plek kunnen vinden zeiden ze, maarja, als dat zo was, is het dan geen groot toeval dat ik 2 keer achter elkaar zo'n uitrstrijkje krijg.
Meestal zijn foute cellen dan opgeruimd. En vraag me af of de kans groot is dat het dan nog een keer voorkomt en ik steeds kleine delen afwijkende cellen daar heb zitten. De kans lijkt me aanweziger dat die OF weggaan, OF het er zoveel meer worden dat de afwijking wel zichtbaar is.
Vertrouw het dus niet helemaal. Denk dat er ergens iets zit op een plek die ze niet goed kunnen zien.
Baal er wel van: heb ook al andere (ernstige) onverklaarbare klachten, en nu heb ik ook nog dit: weer iets wat zo goed als nooit voorkomt en waarvoor artsen voor een raadsel staan.
En weet nu niet of ik ooit aan kinderen zal kunnen denken, want weet niet welke evt. ingreep er straks nodig is, hoeveel lissen ik nog krijg (of erger), en of ik dan nog kinderen kan krijgen.
En de afwijking moet eerst weg zijn voor je aan kinderen mag denken. Zolang ze de afwijking niet kunnen vinden en hij niet weg is, mag ik dus niet aan kinderen denken.
Maarja, afwachten is het enige wat ik kan doen. Ondertussen proberen te zorgen voor rust en de aandacht er niet op vestigen.
donderdag 8 november 2012 23:19
Mn vagina doet overigens wel mega-zeer nu (en heb last van vochtverlies, lijkt wel wondvocht, maar misschien is het gewoon azijn of iets dergelijks van vanmiddag). Vanmiddag dacht ik nog dat het vooral de (enorme hoeveelheid) jodium-oplossing was die gebruikt werd (prikt/ brand als de hel) die zo'n zeer deed, maar sinds dat is uitgewerkt merk ik toch wel dat mijn hele vagina nogal beurs is volgens mij. Voel het echt wel. Ik sta echt krom als ik opsta 
Maar ze hebben dan ook behalve mijn baarmoederhals mijn vagina uitvoerig bekeken (daarvoor moest eendenbek er uit, en er daarna weer in en dan gedraaid worden: dat deed echt zeer. Voelde alsof mijn huid klem zat); zowel met azijn als met een flinke hoeveelheid jodium-oplossing.
Sowieso is die eendenbek er wel een paar keer in-en uitgeweest, want de colposcoop deed het niet dus mocht uiteindelijk (na 10-15 min zo gelegen te hebben met dat pijnlijke ding in terwijl ze aan het apparaat aan het klungelen waren) even dat ding eruit hebben en rechtop gaan zitten.
Toen stonden er inmiddels al 4 mensen met dat apparaat bezig te zijn. Toen t apparaat t weer deed moest ie er dus weer terug in. Toen de arts dat deed deed het gelukkig minder zeer dan toen de co-assistente het daarvoor deed. Normaal doet een speculum inbrengen niet echt zeer of zo bij mij, maar die keer was het echt niet fijn.
Maar vond dat wel vervelend. Een onderzoek ok, maar als er dan niks gebeurd omdat het apparaat stuk is haal dat ding er dan ff uit en laat me dan rechtop zitten in afwachting tot ie het weer doet....Dat ding zat al niet bepaald fijn, en dan ook nog 10 min zo moeten blijven liggen terwijl er niks gebeurd en er steeds meer mensen binnen komen vallen vond ik niet écht relaxt.
Maarja, snap t ook wel. Tijd is geld en voor t zelfde geld was het snel gefixt. En je kan beter door zo'n apparaat heenkijken om het te testen enzo. Maja.
Ach ja, iemand moet t meemaken. En iemand moet de uitzondering op de regel zijn. Dus dan ik maar
Maar ze hebben dan ook behalve mijn baarmoederhals mijn vagina uitvoerig bekeken (daarvoor moest eendenbek er uit, en er daarna weer in en dan gedraaid worden: dat deed echt zeer. Voelde alsof mijn huid klem zat); zowel met azijn als met een flinke hoeveelheid jodium-oplossing.
Sowieso is die eendenbek er wel een paar keer in-en uitgeweest, want de colposcoop deed het niet dus mocht uiteindelijk (na 10-15 min zo gelegen te hebben met dat pijnlijke ding in terwijl ze aan het apparaat aan het klungelen waren) even dat ding eruit hebben en rechtop gaan zitten.
Toen stonden er inmiddels al 4 mensen met dat apparaat bezig te zijn. Toen t apparaat t weer deed moest ie er dus weer terug in. Toen de arts dat deed deed het gelukkig minder zeer dan toen de co-assistente het daarvoor deed. Normaal doet een speculum inbrengen niet echt zeer of zo bij mij, maar die keer was het echt niet fijn.
Maar vond dat wel vervelend. Een onderzoek ok, maar als er dan niks gebeurd omdat het apparaat stuk is haal dat ding er dan ff uit en laat me dan rechtop zitten in afwachting tot ie het weer doet....Dat ding zat al niet bepaald fijn, en dan ook nog 10 min zo moeten blijven liggen terwijl er niks gebeurd en er steeds meer mensen binnen komen vallen vond ik niet écht relaxt.
Maarja, snap t ook wel. Tijd is geld en voor t zelfde geld was het snel gefixt. En je kan beter door zo'n apparaat heenkijken om het te testen enzo. Maja.
Ach ja, iemand moet t meemaken. En iemand moet de uitzondering op de regel zijn. Dus dan ik maar
vrijdag 9 november 2012 22:24
Hee Gwenni, wat supervervelend voor je!!! Is toch al niet het meest comfortabele onderzoek en als je dan zo lang moet blijven liggen...eendebek erin en eruit, hell on earth! Hopelijk heb je hier niet al te lang last van en ik zou het onderzoek ook vervroegd hebben...je kan het maar gehad hebben! Sterkte in ieder geval, ik kom hier nog geregeld ff "binnenvallen", dus een luisterend oor heb je in ieder geval! Groetjes van mij...
dinsdag 29 januari 2013 23:31
In oktober 2011 een kinderwens, maar ik had nog een spiraaltje.... ook moest ik (nog steeeds) een keer gaan voor het bevolkingsonderzoek. Dus ik dacht 'alles in één' Spiraaltje eruit en meteen een uitstrijkje bij de huisarts. Ik ben niet zo fan van de eendenbek dus ik was blij dat het achter de rug was.
De uitslag was 3a en ik werd meteen doorgestuurd naar de gyneacoloog voor een biopsie (ik weet zo niet meer precies welke cijfers waar aan gekoppeld waren, maar een doorverwijzing en een biopt waren blijkbaar nodig).
Bij de gyn aangekomen, helemaal op van de zenuwen, viel het me écht reuze mee. Inderdaad zoals al eerder geschreven wordt, een keer hoesten en klaar is kees. Maar ik kon meekijken op het scherm en mijn baarmoedermond kleurde vrijwel helemaal wit; niet een paar plekjes. Zonder dat hij een uitslag had, vertelde de gyn mij al wel, dat 'we dit waarschijnlijk allemaal wel weg moesten halen' Het zag er niet goed uit. OEPS. Niet verwacht.
Maar goed je stelt je daar op in en hij vertelde al dat dit met een lis kon. (zoals ik hierboven lees dus toch niet zo ingrijpend als ik dacht...gelukkig). Maar wat was nu het geval: Ik kreeg een week later de uitslag: helemaal schoon, niets aan de hand! Ook hij vond het vreemd maar twijfelde niet aan 'de expertise van zijn collega's'. Het was goed, over een half jaar terug voor controle en ik mocht zwanger worden als ik dat wilde.
November 2011 was ik zwanger, (Snel!) prima zwangerschap gehad, niets aan de hand en nu een prachtdochter van 5 maanden.
Maar nu toch weer voor controle. Uitstrijkje is gedaan, en weer die eendebek (kloteding)... ontspannen is de truc.... jaja, haha. Ligt aan mij ik weet het!
Vrijdag (1-2) belt hij met de uitslag.
Heel lang verhaal, zonder afloop... maar ik wil het gewoon kwijt want ik vind het echt doodeng, zelfs van een lisectie lig ik wakker in tegenstelling tot mijn dappere collega-vrouwen hier op het forum.
Heeft iemand nog geruststellende woorden?
De uitslag was 3a en ik werd meteen doorgestuurd naar de gyneacoloog voor een biopsie (ik weet zo niet meer precies welke cijfers waar aan gekoppeld waren, maar een doorverwijzing en een biopt waren blijkbaar nodig).
Bij de gyn aangekomen, helemaal op van de zenuwen, viel het me écht reuze mee. Inderdaad zoals al eerder geschreven wordt, een keer hoesten en klaar is kees. Maar ik kon meekijken op het scherm en mijn baarmoedermond kleurde vrijwel helemaal wit; niet een paar plekjes. Zonder dat hij een uitslag had, vertelde de gyn mij al wel, dat 'we dit waarschijnlijk allemaal wel weg moesten halen' Het zag er niet goed uit. OEPS. Niet verwacht.
Maar goed je stelt je daar op in en hij vertelde al dat dit met een lis kon. (zoals ik hierboven lees dus toch niet zo ingrijpend als ik dacht...gelukkig). Maar wat was nu het geval: Ik kreeg een week later de uitslag: helemaal schoon, niets aan de hand! Ook hij vond het vreemd maar twijfelde niet aan 'de expertise van zijn collega's'. Het was goed, over een half jaar terug voor controle en ik mocht zwanger worden als ik dat wilde.
November 2011 was ik zwanger, (Snel!) prima zwangerschap gehad, niets aan de hand en nu een prachtdochter van 5 maanden.
Maar nu toch weer voor controle. Uitstrijkje is gedaan, en weer die eendebek (kloteding)... ontspannen is de truc.... jaja, haha. Ligt aan mij ik weet het!
Vrijdag (1-2) belt hij met de uitslag.
Heel lang verhaal, zonder afloop... maar ik wil het gewoon kwijt want ik vind het echt doodeng, zelfs van een lisectie lig ik wakker in tegenstelling tot mijn dappere collega-vrouwen hier op het forum.
Heeft iemand nog geruststellende woorden?
vrijdag 1 februari 2013 12:30
woensdag 13 maart 2013 13:03
hoi hoi
een aantal jaar gelden heb ik veel aan dit forum gehad
ben erg benieuwd hoe het met de andere dames gaat die hier toen ook zaten hopelijk gaat het ze goed ik weet nog 1 naam dat was (liesje28 ik hoop dat het goed met je gaat)
ik ben nog steeds aan het kwakkelen al vanaf mijn 27ste ben nu 31 en mijn laaste controle was weer niet goed
in juni moet ik terug komen en als het dan weer fout is ga ik vragen of er andere mogelijkheden zijn bijv verwijderen baarmoederhals? als dat mogelijk is want al die spanning en stress is erg vermoeiend
iemand hier ervaring mee die ook steeds een foute uitslag had en uiteindelijk wat heeft laten verwijderen
ik hoor het graag
groetjes middje
een aantal jaar gelden heb ik veel aan dit forum gehad
ben erg benieuwd hoe het met de andere dames gaat die hier toen ook zaten hopelijk gaat het ze goed ik weet nog 1 naam dat was (liesje28 ik hoop dat het goed met je gaat)
ik ben nog steeds aan het kwakkelen al vanaf mijn 27ste ben nu 31 en mijn laaste controle was weer niet goed
in juni moet ik terug komen en als het dan weer fout is ga ik vragen of er andere mogelijkheden zijn bijv verwijderen baarmoederhals? als dat mogelijk is want al die spanning en stress is erg vermoeiend
iemand hier ervaring mee die ook steeds een foute uitslag had en uiteindelijk wat heeft laten verwijderen
ik hoor het graag
groetjes middje
woensdag 13 maart 2013 13:12
Ik had twee jaar geleden pap 3b cin 3. Heb vorige week uitstrijkje gehad, heb sindsdien bloedverlies (bloed nu dus al 7 dagen na het uitstrijkje). Ik ben dus erg benieuwd wat mijn uitslag is, want dit bloeden lijkt me ook niet gezond
Succes Middje, ik duim voor je dat in juni alles goed is. Heb je verder geen klachten?
Succes Middje, ik duim voor je dat in juni alles goed is. Heb je verder geen klachten?
woensdag 13 maart 2013 19:32
Middje, ik had de huisarts al gebeld maar die kan er ook niet veel aan doen, behalve afwachten op de uitslag. Ja ik heb ook al jaren de ene klacht na de ander van onderen. Uitstrijkjes doen altijd pijn net als welk onderzoek dan ook. Gekantelde baarmoeder. vleesbomen, onverklaarbare krampen, tussentijds bloedverlies,noem maar op. Jij bent dus ook al gezegend met zoveel 'geluk'
woensdag 27 maart 2013 21:01
Middje, wat toevallig! Ik dacht ineens weer aan dit topic en vroeg me af hoe het met de meiden zou gaan die destijds ook regelmatig schreven. En nu lees ik jouw verhaal! Wat ontzettend vervelend dat het weer niet goed is!! Het blijft ook maar aan de gang voor je zeg... Die stress lijkt me inderdaad niet bevorderlijk. Misschien kun je tussendoor een afspraak maken met de gyn om andere opties te bespreken? Sowieso hoop ik voor je dat de uitslag in juni "gewoon" goed is (al is dat voor jou niet zo vanzelfsprekend, gezien je ervaringen van de laatste jaren ). Ik wens je heel veel sterkte!! Bij mij gaat het overigens goed. Na de tweede lis heb ik telkens een PAP1 te horen gekregen (ben sindsdien wel gestopt met roken, dus dat scheelt...). Hoef nu pas over twee jaar terug, als ik 35 word. Nogmaals: heel veel sterkte!!
@Lentelove: hoe gaat het met jou nu?? Hoop dat je weer lekker in je vel zit en de scheiding te boven bent...
@Dalandra: Hoe gaat het met jou?
En natuurlijk ook voor Vlasje en de andere meiden die hier schrijven: veel sterkte!
@Lentelove: hoe gaat het met jou nu?? Hoop dat je weer lekker in je vel zit en de scheiding te boven bent...
@Dalandra: Hoe gaat het met jou?
En natuurlijk ook voor Vlasje en de andere meiden die hier schrijven: veel sterkte!
woensdag 27 maart 2013 21:01
Middje, wat toevallig! Ik dacht ineens weer aan dit topic en vroeg me af hoe het met de meiden zou gaan die destijds ook regelmatig schreven. En nu lees ik jouw verhaal! Wat ontzettend vervelend dat het weer niet goed is!! Het blijft ook maar aan de gang voor je zeg... Die stress lijkt me inderdaad niet bevorderlijk. Misschien kun je tussendoor een afspraak maken met de gyn om andere opties te bespreken? Sowieso hoop ik voor je dat de uitslag in juni "gewoon" goed is (al is dat voor jou niet zo vanzelfsprekend, gezien je ervaringen van de laatste jaren ). Ik wens je heel veel sterkte!! Bij mij gaat het overigens goed. Na de tweede lis heb ik telkens een PAP1 te horen gekregen (ben sindsdien wel gestopt met roken, dus dat scheelt...). Hoef nu pas over twee jaar terug, als ik 35 word. Nogmaals: heel veel sterkte!!
@Lentelove: hoe gaat het met jou nu?? Hoop dat je weer lekker in je vel zit en de scheiding te boven bent...
@Dalandra: Hoe gaat het met jou?
En natuurlijk ook voor Vlasje en de andere meiden die hier schrijven: veel sterkte!
@Lentelove: hoe gaat het met jou nu?? Hoop dat je weer lekker in je vel zit en de scheiding te boven bent...
@Dalandra: Hoe gaat het met jou?
En natuurlijk ook voor Vlasje en de andere meiden die hier schrijven: veel sterkte!
vrijdag 29 maart 2013 20:29
@Liesje: Fijn dat het goed met je gaat. Met mij gaat het lichamelijk ook super, maar ben sinds deze week in een emotionele nachtmerrie belandt. Na een relatie van 13 jaar bleek bij mijn partner de koek op te zijn...nooit aangegeven dat er volgens hem iets niet goed zat of iets dergelijks, we hadden eigenlijk nooit ruzie en naar mijn mening een superleuk leven...dus mijn wereld staat volledig op zijn kop.....pffff
vrijdag 29 maart 2013 21:23
He Dalandra, wat vreselijk!! Inderdaad een nachtmerrie! Zeker nu je het helemaal niet hebt zien aankomen... Wil hij het ook niet meer proberen? Praat hij overal zo moeilijk over? Dertien jaar...dat gooi je toch niet zomaar even weg! Ik vind het oneerlijk ten opzichte van jou, sowieso omdat het je niet hebt zien aankomen maar als je er iets aan had kunnen doen heeft hij je die mogelijkheid ontnomen door er niet over te praten... Ik hoop dat jullie er toch nog samen voor kunnen gaan knokken! Ik wens je hoe dan ook heel veel sterkte toe!!
zaterdag 30 maart 2013 19:27
maandag 1 april 2013 12:46
Tjee, wat heftig! Moeilijk ook dat je inderdaad niets meer hebt kunnen doen! Dat maakt het lastiger om het af te kunnen sluiten. Heb je veel steun vanuit je omgeving? Pff, lastig hoor...na dertien jaar zijn jullie levens op veel punten met elkaar verweven. Dan komen jullie elkaar vast regelmatig nog tegen... Heel veel sterkte!! Ik hoop dat je een goede manier vindt om met het verdriet om te kunnen gaan.
zaterdag 6 april 2013 18:44
Hee Liesje, ik doe mijn best! Moet mijn huis uit, want ik kan de hypotheek niet alleen opbrengen, dus hij neemt mijn deel over...totaal ontheemd voel ik me! Zijn leven gaat vrolijk verder zonder mij en met een nieuwe liefde, die hij al een paar maanden blijkt te hebben...in ons huis! Gatver...dit heeft wel ff tijd nodig om te helen...maar ik ga hier zeker sterker uitkomen...laat me niet de grond in trappen door zo'n lul zonder ballen Fijn weekend en fijn dat ik ff stoom mag afblazen hier, terwijl de topic totaal iets anders is...
vrijdag 30 augustus 2013 17:52
vrijdag 30 augustus 2013 18:04
@Middje: He, wat balen meid!! Ik zie het nu pas, zag het topic ineens weer staan in de lijst met laatste reacties. Hoop voor je dat je over een half jaar een mooie PAP1 te horen krijgt!! En zo niet, dat je dan snel maar weer behandeld mag worden... Blijft ook aan de gang bij jou zeg! Ben je inmiddels gestopt met roken? Sinds ik gestopt ben heb ik nergens last meer van... Sterkte!!
@Dalandra: Ik lees nu ook pas jouw laatste reactie. Hoe gaat het met jou nu?? Ik hoop dat je weer een eigen plekje gevonden hebt en dat je die lul zonder ballen hebt kunnen vergeten (al zal dat heeeeeel erg moeilijk zijn, na dertien jaar relatie...). Ik hoop voor je dat je weer gelukkig bent of dat in elk geval snel wordt! Je verdient veel beter dan zo'n lafaard!!
@Boxje: Spannend, dat wachten op de uitslag!! Ik hoop voor je dat je lichaam het zelf heeft hersteld! Is er gezegd wat er gaat gebeuren als de uitslag weer PAP3a is? Ik hoop voor je dat het PAP1 is! Succes met wachten!!
@Dalandra: Ik lees nu ook pas jouw laatste reactie. Hoe gaat het met jou nu?? Ik hoop dat je weer een eigen plekje gevonden hebt en dat je die lul zonder ballen hebt kunnen vergeten (al zal dat heeeeeel erg moeilijk zijn, na dertien jaar relatie...). Ik hoop voor je dat je weer gelukkig bent of dat in elk geval snel wordt! Je verdient veel beter dan zo'n lafaard!!
@Boxje: Spannend, dat wachten op de uitslag!! Ik hoop voor je dat je lichaam het zelf heeft hersteld! Is er gezegd wat er gaat gebeuren als de uitslag weer PAP3a is? Ik hoop voor je dat het PAP1 is! Succes met wachten!!
zaterdag 31 augustus 2013 12:32
hoi liesje
alles goed daar bij jou? nope ik ben nog steeds niet gestoptmet roken ik weet het stom maar het is zo moeilijk:(
heb na de vorige x toch nog maar even terug gebeld met mijn huisarts
omdat ik het raar vond dat ik pas na een jaar terug moet komen met pap3a nu ben ik ook op hpv getest en gelukkig had ik dat niet dus dan is de kans weer kleiner?? ik heb wel gezegd dat ik graag ik okt/nov toch nog een uitstrijkje wil laten doen en dat was oke dus ben benieuwd jij nergens meer last van?
groetjes
alles goed daar bij jou? nope ik ben nog steeds niet gestoptmet roken ik weet het stom maar het is zo moeilijk:(
heb na de vorige x toch nog maar even terug gebeld met mijn huisarts
omdat ik het raar vond dat ik pas na een jaar terug moet komen met pap3a nu ben ik ook op hpv getest en gelukkig had ik dat niet dus dan is de kans weer kleiner?? ik heb wel gezegd dat ik graag ik okt/nov toch nog een uitstrijkje wil laten doen en dat was oke dus ben benieuwd jij nergens meer last van?
groetjes
