Gezondheid
alle pijlers
Revalideren bij Ciran
vrijdag 24 februari 2017 10:01
Ik ben op zoek naar mensen die ervaring hebben met revalideren bij Ciran. De meningen op internet zijn echt zo ontzettend wisselend dat ik niet meer goed weet wat ik moet geloven en wat slim is. Deze week moet ik een keuze maken, en door wat ik lees neig ik momenteel naar niet doen. Er zijn natuurlijk alternatieven en misschien dat ik me daar wel beter bij voel. Wellicht zijn hier mensen die een dergelijk traject gevolgd hebben en hun ervaring willen delen.
Al ruim 10 jaar heb ik diverse klachten, die mijn leven erg beïnvloeden. De reumatoloog heeft het afgelopen winter op fibromyalgie gegooid. Een aantal klachten zoals heftige pijnen en vermoeidheid herken ik daar zeker van en hier heb ik met werken erg veel last van. Daarnaast heb ik ook andere klachten die niet helemaal bij fibromylgie passen, maar welke naam het heeft vind ik eigenlijk niet belangrijk. Wat ik wel belangrijk vind is dat ik maar 28 - 30 uur werk en daarnaast gewoon helemaal kapot ben. Ik baal ervan dat ik op jonge leeftijd al veel moest laten en eigenlijk baal ik er steeds meer van, niet gek natuurlijk altijd moe zijn en pijn hebben is gewoon heel vervelend.
De reumatoloog heeft me daarom aangeraden een revalidatietrajet te volgen. En dus werd ik ingeschreven bij Ciran. Zij liegen er niet om, na 16 weken kan ik weer veel meer, heb ik minder pijn en misschien kunnen we zelfs samen opzoek naar een baan van 40 uur, dat houd ik na het traject vast wel vol!
Mooie gouden bergen die mij natuurlijk erg aanspreken. Wat ik niet zo fijn vond was dat ze eigenlijk helemaal geen rekening houden met je andere dagelijkse bezigheden. En die 3 ochtenden die ik voor hun vrij kan maken was niet genoeg. Ze plannen het wanneer het hun uitkomt, wat betekent dat ik tijdelijk niet naar mijn werk kan. Dat stoort mij al enorm want ik vind het nogal wat om niet te gaan werken terwijl het wel kan, en ik voldoende tijd buiten mijn werk heb. (Mijn werkuren verplaatsen is niet mogelijk)
Maandag heb ik een gesprek op mijn werk, heb het ze namelijk wel voorgelegd. Toevallig ben ik vorige maand op de fiets maar mijn werk aangereden en zit ik nu in de ziektewet. Dat is los van het hele verhaal, maar de auto waar ik onder terecht kwam stond stil op mijn been en heeft dusdanig schade aangericht dat werken er even niet inzit. Gisteren heb ik in het ziekenhuis gehoord dat het wel 4 maanden kan duren. Ik mag af en toe werken, dat doe ik ook af en toe, maar dat is niet langer dan een uurtje. Natuurlijk kan dit over een paar weken wel wat meer zijn.
Het is dus best een goed moment om te starten, omdat ik de eerste weken sowieso nog in de ziektewet zit en anderen niet tot last ben.
Maar ik lees op internet behoorlijke horrorverhalen, mensen met chronische ziekten die er veel slechter uitkomen en vervolgens een jaar lang moeten herstellen van een traject bij Ciran. Ook niet helemaal de bedoeling. Voor bepaalde klachten schijnt het goed te werken, met name mensen met een burn out schrijven positief over Ciran.
Woensdag moet ik beslissen of ik doorga, en ik twijfel echt enorm. Die gouden bergen die ze beloven die geloof ik sowieso niet helemaal, maar natuurlijk kunnen er best onderdelen zijn waar ik wat aan heb.
Tussentijds stoppen mag niet, dus even proberen zolang ik nog in de ziektewet zit is geen optie.
Ik hoop op wat ervaringen die mijn keuze misschien wat vergemakkelijken.
Al ruim 10 jaar heb ik diverse klachten, die mijn leven erg beïnvloeden. De reumatoloog heeft het afgelopen winter op fibromyalgie gegooid. Een aantal klachten zoals heftige pijnen en vermoeidheid herken ik daar zeker van en hier heb ik met werken erg veel last van. Daarnaast heb ik ook andere klachten die niet helemaal bij fibromylgie passen, maar welke naam het heeft vind ik eigenlijk niet belangrijk. Wat ik wel belangrijk vind is dat ik maar 28 - 30 uur werk en daarnaast gewoon helemaal kapot ben. Ik baal ervan dat ik op jonge leeftijd al veel moest laten en eigenlijk baal ik er steeds meer van, niet gek natuurlijk altijd moe zijn en pijn hebben is gewoon heel vervelend.
De reumatoloog heeft me daarom aangeraden een revalidatietrajet te volgen. En dus werd ik ingeschreven bij Ciran. Zij liegen er niet om, na 16 weken kan ik weer veel meer, heb ik minder pijn en misschien kunnen we zelfs samen opzoek naar een baan van 40 uur, dat houd ik na het traject vast wel vol!
Mooie gouden bergen die mij natuurlijk erg aanspreken. Wat ik niet zo fijn vond was dat ze eigenlijk helemaal geen rekening houden met je andere dagelijkse bezigheden. En die 3 ochtenden die ik voor hun vrij kan maken was niet genoeg. Ze plannen het wanneer het hun uitkomt, wat betekent dat ik tijdelijk niet naar mijn werk kan. Dat stoort mij al enorm want ik vind het nogal wat om niet te gaan werken terwijl het wel kan, en ik voldoende tijd buiten mijn werk heb. (Mijn werkuren verplaatsen is niet mogelijk)
Maandag heb ik een gesprek op mijn werk, heb het ze namelijk wel voorgelegd. Toevallig ben ik vorige maand op de fiets maar mijn werk aangereden en zit ik nu in de ziektewet. Dat is los van het hele verhaal, maar de auto waar ik onder terecht kwam stond stil op mijn been en heeft dusdanig schade aangericht dat werken er even niet inzit. Gisteren heb ik in het ziekenhuis gehoord dat het wel 4 maanden kan duren. Ik mag af en toe werken, dat doe ik ook af en toe, maar dat is niet langer dan een uurtje. Natuurlijk kan dit over een paar weken wel wat meer zijn.
Het is dus best een goed moment om te starten, omdat ik de eerste weken sowieso nog in de ziektewet zit en anderen niet tot last ben.
Maar ik lees op internet behoorlijke horrorverhalen, mensen met chronische ziekten die er veel slechter uitkomen en vervolgens een jaar lang moeten herstellen van een traject bij Ciran. Ook niet helemaal de bedoeling. Voor bepaalde klachten schijnt het goed te werken, met name mensen met een burn out schrijven positief over Ciran.
Woensdag moet ik beslissen of ik doorga, en ik twijfel echt enorm. Die gouden bergen die ze beloven die geloof ik sowieso niet helemaal, maar natuurlijk kunnen er best onderdelen zijn waar ik wat aan heb.
Tussentijds stoppen mag niet, dus even proberen zolang ik nog in de ziektewet zit is geen optie.
Ik hoop op wat ervaringen die mijn keuze misschien wat vergemakkelijken.
vrijdag 24 februari 2017 10:26
quote:Erizon schreef op 24 februari 2017 @ 10:14:
Maar als de verwonding aan je been werken in de weg staat, is het dan niet ook een belemmering voor de revalidatie?
Ja het zal ongetwijfeld een aantal onderdelen belemmeren, zeker in het begin. Bij de intake zeiden ze dat het geen probleem was en dat ze daar rekening mee houden. Een aantal onderdelen, zoals gesprekken voeren is verder geen probleem, en oefeningen waarbij ze dat been ontzien kunnen ook. Al ben ik wel wat huiverig daarvoor want heb afgelopen week dus wat krachtmetingen moeten doen en heb 2 dagen extra veel pijn aan mijn been gehad. Dus of ze echt goed luisteren weet ik niet zo goed.
Ik heb trouwens vrij fysiek werk waarbij ik veel moet staan, en werkgevers (heb er 2) willen nog niet dat ik aan het werk ga. En hebben geen vervangend werk. Wanneer ik een zittend beroep had gehad was het natuurlijk anders geweest. Nu mag ik komen wanneer ik me goed genoeg voel, maar heb nog geen verplichting.
Maar als de verwonding aan je been werken in de weg staat, is het dan niet ook een belemmering voor de revalidatie?
Ja het zal ongetwijfeld een aantal onderdelen belemmeren, zeker in het begin. Bij de intake zeiden ze dat het geen probleem was en dat ze daar rekening mee houden. Een aantal onderdelen, zoals gesprekken voeren is verder geen probleem, en oefeningen waarbij ze dat been ontzien kunnen ook. Al ben ik wel wat huiverig daarvoor want heb afgelopen week dus wat krachtmetingen moeten doen en heb 2 dagen extra veel pijn aan mijn been gehad. Dus of ze echt goed luisteren weet ik niet zo goed.
Ik heb trouwens vrij fysiek werk waarbij ik veel moet staan, en werkgevers (heb er 2) willen nog niet dat ik aan het werk ga. En hebben geen vervangend werk. Wanneer ik een zittend beroep had gehad was het natuurlijk anders geweest. Nu mag ik komen wanneer ik me goed genoeg voel, maar heb nog geen verplichting.
vrijdag 24 februari 2017 10:35
Ik denk dat je beter je gezondheid voorop kunt stellen op je werk. Geen revalidatie doen omdat je niet wil verzuimen of omdat je anderen niet tot last wil zijn is niet constructief en een recept om je klachten in stand te houden. Blijkbaar gaan werk en anderen voor terwijl je je grenzen al lang en breed hebt overschreden. Ook in die krachtmeting heb je niet tijdig je grens benoemt. Misschien omdat je niet wil zeuren? Ik raad je gezien je instelling en denkwijze aan om je ziekte niet alleen te benaderen als fysiek probleem. Zoek daarom psychologische hulp om jezelf en je relatie tot anderen en je eigen grenzen beter te leren begrijpen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 24 februari 2017 10:36
Ik vind het raar dat ze zeggen dat het niet uitmaakt. Ik heb ook fibromyalgie, en mijn revalidatie bestond voor 75% uit bewegingstherapie.. Een heel groot deel van de oefeningen valt toch wel weg als je 1 been niet kan gebruiken.. Je revalideert voor mijn gevoel dan niet helemaal naar je echte kunnen.
Op wat voor manier hopen ze winst te gaan halen in het geheel? Daar ben ik wel benieuwd naar als het volgens hun niet uitmaakt.
Op wat voor manier hopen ze winst te gaan halen in het geheel? Daar ben ik wel benieuwd naar als het volgens hun niet uitmaakt.
vrijdag 24 februari 2017 10:45
Geen ervaring maar mijn nek haren gingen bij dat soort organisaties omhoog staan, toen ik mij aan het oriënteren was. Mijn huisarts vond het ook niet passend bij mij. Wat vind jou huisarts?
Het hangt denk ik af van hoe moe je bent, wat je aankunt en wat bij je past. Ik heb eerst geadviseerd gekregen naar de sportarts te gaan (traject 9 maanden revalideren), daarna zou ik eventueel altijd nog zo'n traject kunnen doen als ciran. Ik ben dan ook echt belabberd moe, en zou het programma niet kunnen qua energie momenteel, sporten, fysio en gesprekken in 1 week. Ook is al bekend dat mijn herstel duur veel langer gaat zijn. Mij zou hun aanpak zieker maken. Maar je bent er zelf bij. Mocht het niet gaan, overleg je met de huisarts. Je bent zelf de baas en kunt natuurlijk altijd stoppen toch?
Nu je al de intake hebt gedaan en de krachtmeting testen zou ik er nu eerst gewoon voor gaan.
Over wat ik doe voor traject staan ook slechte ervaringen online, net als over cognitieve gedragstherapie en over bepaalde artsen en over zoveel dingen Dat je het in je achterhoofd houd en zelf blijft nadenken en voelen of het jou helpt en inderdaad die gouden bergen niet gelooft is denk ik verstandig.
Het is trouwens toch helemaal geen goed moment om te starten? Of begrijp ik het verkeerd, je moet van het ziekenhuis ivm je been toch 4 maanden rust houden?
Het hangt denk ik af van hoe moe je bent, wat je aankunt en wat bij je past. Ik heb eerst geadviseerd gekregen naar de sportarts te gaan (traject 9 maanden revalideren), daarna zou ik eventueel altijd nog zo'n traject kunnen doen als ciran. Ik ben dan ook echt belabberd moe, en zou het programma niet kunnen qua energie momenteel, sporten, fysio en gesprekken in 1 week. Ook is al bekend dat mijn herstel duur veel langer gaat zijn. Mij zou hun aanpak zieker maken. Maar je bent er zelf bij. Mocht het niet gaan, overleg je met de huisarts. Je bent zelf de baas en kunt natuurlijk altijd stoppen toch?
Nu je al de intake hebt gedaan en de krachtmeting testen zou ik er nu eerst gewoon voor gaan.
Over wat ik doe voor traject staan ook slechte ervaringen online, net als over cognitieve gedragstherapie en over bepaalde artsen en over zoveel dingen Dat je het in je achterhoofd houd en zelf blijft nadenken en voelen of het jou helpt en inderdaad die gouden bergen niet gelooft is denk ik verstandig.
Het is trouwens toch helemaal geen goed moment om te starten? Of begrijp ik het verkeerd, je moet van het ziekenhuis ivm je been toch 4 maanden rust houden?
vrijdag 24 februari 2017 10:51
quote:viva-amber schreef op 24 februari 2017 @ 10:35:
Ik denk dat je beter je gezondheid voorop kunt stellen op je werk. Geen revalidatie doen omdat je niet wil verzuimen of omdat je anderen niet tot last wil zijn is niet constructief en een recept om je klachten in stand te houden. Blijkbaar gaan werk en anderen voor terwijl je je grenzen al lang en breed hebt overschreden. Ook in die krachtmeting heb je niet tijdig je grens benoemt. Misschien omdat je niet wil zeuren? Ik raad je gezien je instelling en denkwijze aan om je ziekte niet alleen te benaderen als fysiek probleem. Zoek daarom psychologische hulp om jezelf en je relatie tot anderen en je eigen grenzen beter te leren begrijpen.Ik ben het hier mee eens.
Ik denk dat je beter je gezondheid voorop kunt stellen op je werk. Geen revalidatie doen omdat je niet wil verzuimen of omdat je anderen niet tot last wil zijn is niet constructief en een recept om je klachten in stand te houden. Blijkbaar gaan werk en anderen voor terwijl je je grenzen al lang en breed hebt overschreden. Ook in die krachtmeting heb je niet tijdig je grens benoemt. Misschien omdat je niet wil zeuren? Ik raad je gezien je instelling en denkwijze aan om je ziekte niet alleen te benaderen als fysiek probleem. Zoek daarom psychologische hulp om jezelf en je relatie tot anderen en je eigen grenzen beter te leren begrijpen.Ik ben het hier mee eens.
vrijdag 24 februari 2017 10:53
Dank jullie voor jullie reacties,
@viva amber: daar heb je zeker gelijk in. Maandag heb ik een gesprek met de bedrijfsarts om te overleggen wat er vanuit mijn werk mogelijk is, en dat is bijvoorbeeld een traject bij Ciran onder werktijd.
Ik herken zeker wat je schrijft en wil wel dat er iets gaat gebeuren, dit is namelijk niet vol te houden en uiteindelijk is de kans op uitval dan natuurlijk ook aanwezig. Mijn vraag is eigenlijk ook echt gericht op Ciran, ik heb er niet een heel goed gevoel bij maar wil het niet uitsluiten. Het is niet Ciran of niets, wanneer ik besluit het traject niet te volgen ga ik met de huisarts overleggen over andere opties, met name het psychologische stukje.
@YellowLemon: heb je een revalidatietraject bij Ciran gevolgd of ergens anders?
Ik heb het idee dat ze me vooral graag binnen willen halen. Oefeningen zouden ook wel kunnen worden aangepast en uiteindelijk zou ik er weer helemaal hersteld uitkomen. Erg veel duidelijkheid over hoe en wat heb ik nog niet gekregen. Woensdag heb ik mijn eindgesprek waarin ze hopelijk alles wat meer toelichten. Dan moet ik dus meteen de beslissing maken of ik het traject inga.
@viva amber: daar heb je zeker gelijk in. Maandag heb ik een gesprek met de bedrijfsarts om te overleggen wat er vanuit mijn werk mogelijk is, en dat is bijvoorbeeld een traject bij Ciran onder werktijd.
Ik herken zeker wat je schrijft en wil wel dat er iets gaat gebeuren, dit is namelijk niet vol te houden en uiteindelijk is de kans op uitval dan natuurlijk ook aanwezig. Mijn vraag is eigenlijk ook echt gericht op Ciran, ik heb er niet een heel goed gevoel bij maar wil het niet uitsluiten. Het is niet Ciran of niets, wanneer ik besluit het traject niet te volgen ga ik met de huisarts overleggen over andere opties, met name het psychologische stukje.
@YellowLemon: heb je een revalidatietraject bij Ciran gevolgd of ergens anders?
Ik heb het idee dat ze me vooral graag binnen willen halen. Oefeningen zouden ook wel kunnen worden aangepast en uiteindelijk zou ik er weer helemaal hersteld uitkomen. Erg veel duidelijkheid over hoe en wat heb ik nog niet gekregen. Woensdag heb ik mijn eindgesprek waarin ze hopelijk alles wat meer toelichten. Dan moet ik dus meteen de beslissing maken of ik het traject inga.
vrijdag 24 februari 2017 10:55
Kan je niet beter een 'echt' revalidatietraject volgen? Die zijn er ook, zonder de horrorverhalen en mét vergoeding van de verzekering. Google eens op 'pijnrevalidatie'.
Toevoeging: ik heb geen specifieke ervaring met Ciran, maar ik heb wel ooit na wat onderzoek bewust gekozen me ver te houden van vergelijkbare organisaties. Dus toen via een ziekenhuis een traject gevolgd en dat is goed bevallen.
Toevoeging: ik heb geen specifieke ervaring met Ciran, maar ik heb wel ooit na wat onderzoek bewust gekozen me ver te houden van vergelijkbare organisaties. Dus toen via een ziekenhuis een traject gevolgd en dat is goed bevallen.
vrijdag 24 februari 2017 11:02
@gele suikerspin: zie mijn reactie op viva amber, ben het er ook zeker mee eens hoor en ga dat stuk zeker niet uitsluiten.
Een traject bij Ciran is tussentijds niet te stoppen en daarom vind ik het een moeilijke beslissing. De huisarts gaf als optie Ciran en heb daarom de intake gedaan. Het is overigens dus niet de enige optie en als ik hier niet mee start maak ik een afspraak om te kijken of er iets is dat beter bij mij past. Ik mag van de arts aangepaste oefeningen, onder begeleiding van mijn fysio doen. Ik mag er dus niet zomaar even 20 kilo mee wegdrukken, zoals ze afgelopen week aandroegen. Bij Ciran vonden ze dat ik me teveel focuste op de pijn en dat ik het wel kon proberen. Ik heb dat overigens niet gedaan want neem het advies van het ziekenhuis even wat zwaarder. Maar andere lichtere oefeningen heb ik wel gedaan. Vind het sowieso een beetje lastig inschatten wat er wel en niet mee kan en ik neem dus makkelijk dingen aan van mensen waarvan ik denk dat ze er verstand van hebben. Dat was een verkeerde keus in sommige gevallen.
Volgens mij vinden ze het bij Ciran een goed moment om nu te starten omdat ik nu vanwege dat been in de ziektewet zit en het daarom makkelijker voor elkaar kan krijgen op mijn werk. Zelf deel ik jullie mening dat het niet ideaal is.
Een traject bij Ciran is tussentijds niet te stoppen en daarom vind ik het een moeilijke beslissing. De huisarts gaf als optie Ciran en heb daarom de intake gedaan. Het is overigens dus niet de enige optie en als ik hier niet mee start maak ik een afspraak om te kijken of er iets is dat beter bij mij past. Ik mag van de arts aangepaste oefeningen, onder begeleiding van mijn fysio doen. Ik mag er dus niet zomaar even 20 kilo mee wegdrukken, zoals ze afgelopen week aandroegen. Bij Ciran vonden ze dat ik me teveel focuste op de pijn en dat ik het wel kon proberen. Ik heb dat overigens niet gedaan want neem het advies van het ziekenhuis even wat zwaarder. Maar andere lichtere oefeningen heb ik wel gedaan. Vind het sowieso een beetje lastig inschatten wat er wel en niet mee kan en ik neem dus makkelijk dingen aan van mensen waarvan ik denk dat ze er verstand van hebben. Dat was een verkeerde keus in sommige gevallen.
Volgens mij vinden ze het bij Ciran een goed moment om nu te starten omdat ik nu vanwege dat been in de ziektewet zit en het daarom makkelijker voor elkaar kan krijgen op mijn werk. Zelf deel ik jullie mening dat het niet ideaal is.
vrijdag 24 februari 2017 11:05
Dank je wel MaryCrawley, mocht ik besluiten dat ik niet naar Ciran ga dan is dat iets dat ik met de huisarts ga bespreken! Ik voel me door alle verhalen die rondgaan ook geneigd hier niet aan te beginnen.
Misschien dat er nog wat ervaringen komen over Ciran, maar natuurlijk zijn ervaringen zoals die van MaryCrawley ook welkom zodat ik goed kan overwegen wat bij mij past.
Misschien dat er nog wat ervaringen komen over Ciran, maar natuurlijk zijn ervaringen zoals die van MaryCrawley ook welkom zodat ik goed kan overwegen wat bij mij past.
vrijdag 24 februari 2017 11:06
Ik heb het elders gevolgd.
Je moet denk ik vooral even heel goed na gaan hoe je jezelf kent. Ben je iemand die te snel over zijn grenzen heengaat, dan zou ik verder gaan zoeken na bovenstaand verhaal. Als je iemand bent die eerder soms een "schop" nodig heeft dan kan het wel werken.
Raden ze trouwens sowieso niet af om je vaste uren te combineren met revalideren? Toen ik begon had ik geen werk, maar er is me wel uitgelegd dat werken en revalideren combineren sowieso erg moeilijk is. Je werkt nu niet voor niks 30 uur natuurlijk, waar zou de energie voor al die extra therapie vandaan moeten komen?
Je moet denk ik vooral even heel goed na gaan hoe je jezelf kent. Ben je iemand die te snel over zijn grenzen heengaat, dan zou ik verder gaan zoeken na bovenstaand verhaal. Als je iemand bent die eerder soms een "schop" nodig heeft dan kan het wel werken.
Raden ze trouwens sowieso niet af om je vaste uren te combineren met revalideren? Toen ik begon had ik geen werk, maar er is me wel uitgelegd dat werken en revalideren combineren sowieso erg moeilijk is. Je werkt nu niet voor niks 30 uur natuurlijk, waar zou de energie voor al die extra therapie vandaan moeten komen?
vrijdag 24 februari 2017 11:09
Ik krijg hier, net als jou, geen goed gevoel bij. Wat MaryCrawley zegt, bedoelde ik ook. Via ziekenhuis lopen ook zulke trajecten.
Word er boos van dat ze maar gewoon vinden dat je over je grens moet gaan, tegen dokters advies in, dat met je been. Grrr.
Ook dat je niet kunt stoppen vind ik raar, wat als het slechter met je gaat of je heel menselijk de griep krijgt?
Ook dat ze je onder druk zetten in het gesprek van binnenkort, om meteen te beslissen vind ik niet oké.
Ik zou je twijfels bespreken met de huisarts.
Word er boos van dat ze maar gewoon vinden dat je over je grens moet gaan, tegen dokters advies in, dat met je been. Grrr.
Ook dat je niet kunt stoppen vind ik raar, wat als het slechter met je gaat of je heel menselijk de griep krijgt?
Ook dat ze je onder druk zetten in het gesprek van binnenkort, om meteen te beslissen vind ik niet oké.
Ik zou je twijfels bespreken met de huisarts.
vrijdag 24 februari 2017 11:12
quote:Gele_Suikerspin schreef op 24 februari 2017 @ 11:09:
Ik krijg hier, net als jou, geen goed gevoel bij. Wat MaryCrawley zegt, bedoelde ik ook. Via ziekenhuis lopen ook zulke trajecten.
Word er boos van dat ze maar gewoon vinden dat je over je grens moet gaan, tegen dokters advies in, dat met je been. Grrr.
Ook dat je niet kunt stoppen vind ik raar, wat als het slechter met je gaat of je heel menselijk de griep krijgt?
Ook dat ze je onder druk zetten in het gesprek van binnenkort, om meteen te beslissen vind ik niet oké.
Ik zou je twijfels bespreken met de huisarts.Dat is ook gek inderdaad. Ik ben tijdens mijn revalidatie een keer flauwgevallen in mijn badkamer. Had verder geen verband hoor, maar was behoorlijk hard op mijn hoofd geknald. Toen kon ik zonder problemen thuis blijven.
Ik krijg hier, net als jou, geen goed gevoel bij. Wat MaryCrawley zegt, bedoelde ik ook. Via ziekenhuis lopen ook zulke trajecten.
Word er boos van dat ze maar gewoon vinden dat je over je grens moet gaan, tegen dokters advies in, dat met je been. Grrr.
Ook dat je niet kunt stoppen vind ik raar, wat als het slechter met je gaat of je heel menselijk de griep krijgt?
Ook dat ze je onder druk zetten in het gesprek van binnenkort, om meteen te beslissen vind ik niet oké.
Ik zou je twijfels bespreken met de huisarts.Dat is ook gek inderdaad. Ik ben tijdens mijn revalidatie een keer flauwgevallen in mijn badkamer. Had verder geen verband hoor, maar was behoorlijk hard op mijn hoofd geknald. Toen kon ik zonder problemen thuis blijven.
vrijdag 24 februari 2017 11:14
Ik ga snel over mijn grenzen heen en stel zaken die 'moeten' voorop, vaak ten koste van mezelf. Ik denk dat ik ook meer baat bij het psychologische onderdeel heb dan bij het fysieke. De psycholoog bij Ciran vond dat het wel meeviel en ik meer met fysio en oefeningen aan de pijn kon werken. Dat voelt dus al niet zo goed.
Over het combineren hebben wij het nooit gehad, ik wist niet dat het traject zo intensief zou zijn. Dus bij de intake hoorde ik pas dat het ten koste van mijn werk zou gaan en dat het revalideren op 1 zou staan. Dat is misschien niet verkeerd, maar ik schrok er wel van en moet het dus eerst met werkgever overleggen. Zo'n intensief traject is inderdaad niet te combineren met 100% werken, maar ik was niet op de hoogte van het aantal revalidatie uren.
Over het combineren hebben wij het nooit gehad, ik wist niet dat het traject zo intensief zou zijn. Dus bij de intake hoorde ik pas dat het ten koste van mijn werk zou gaan en dat het revalideren op 1 zou staan. Dat is misschien niet verkeerd, maar ik schrok er wel van en moet het dus eerst met werkgever overleggen. Zo'n intensief traject is inderdaad niet te combineren met 100% werken, maar ik was niet op de hoogte van het aantal revalidatie uren.
vrijdag 24 februari 2017 11:19
Oh misschien dat als je een keer te ziek bent om te komen dat je best thuis mag blijven hoor. Maar ze gaan er wel vanuit dat je het hele traject afmaakt, en dus niet even een paar weken komt ervaren hoe het is.
Voordat ik die beslissing neem, heb ik dus ervaringen op internet gezocht en die zijn echt heel erg wisselend. Ik krijg er steeds een slechter gevoel bij en wil niet in een traject belanden waarin ze niet geloven in chronische ziektes en er slechter uitkomen. Dat zijn o.a. ervaringen die ik lees.
Tegelijkertijd heb ik kans om aan herstel te werken en wil ik dat niet zomaar uit de weg gaan. Het voelt voor mij ook niet zo goed dat ik voor woensdag de beslissing echt genomen moet hebben, zeker omdat ik zo vreselijk twijfel.
Voordat ik die beslissing neem, heb ik dus ervaringen op internet gezocht en die zijn echt heel erg wisselend. Ik krijg er steeds een slechter gevoel bij en wil niet in een traject belanden waarin ze niet geloven in chronische ziektes en er slechter uitkomen. Dat zijn o.a. ervaringen die ik lees.
Tegelijkertijd heb ik kans om aan herstel te werken en wil ik dat niet zomaar uit de weg gaan. Het voelt voor mij ook niet zo goed dat ik voor woensdag de beslissing echt genomen moet hebben, zeker omdat ik zo vreselijk twijfel.
vrijdag 24 februari 2017 11:22
Ik zou echt verder kijken denk ik. Een van mijn grootse valkuilen was ook dat ik mezelf zo vaak voorbij ren, en het hielp me juist dat ze me daar bij revalidatie op wezen ipv dat ze me nog verder opjaagde.
Heb je wel eens een gesprek met de reumaverpleegkundige gehad? Die hielp mij met mijn doorverwijzing naar revalidatie. Die zijn de hele dag ermee bezig, dus die weet het misschien net wat beter dan de huisarts.
Heb je wel eens een gesprek met de reumaverpleegkundige gehad? Die hielp mij met mijn doorverwijzing naar revalidatie. Die zijn de hele dag ermee bezig, dus die weet het misschien net wat beter dan de huisarts.
vrijdag 24 februari 2017 11:23
Wat moet van wie? Jij stelt zaken die van anderen moeten voorop. Ten opzichte van je eigen zaken/doelen zoals je gezondheid is je mening beperkt en zeg je vaak ja maar. Ja maar ik moet werken van mijn werkgever. Ja maar de psycholoog zegt dat het niet zo erg is dat ik geen grenzen stel.
Waarom denk je niet na over wat jij wil? En waar jij mee gaat komen?
Waarom denk je niet na over wat jij wil? En waar jij mee gaat komen?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
vrijdag 24 februari 2017 11:39
Voor de zekerheid: ook bij een traject via een ziekenhuis oid wordt er veel aandacht geschonken aan het psychologische aspect en omgevingsaspecten. Door verschillende hulpverleners, kan bijvoorbeeld ook een ergotherapeut zijn, maatschappelijk werk, verschillende soorten psychologen, haptonomen, etc. Wat jij maar nodig hebt en/of prettig vindt.
Ik heb net op de website van Ciran gekeken en zij profileren zich een beetje alsof zij als enige het 'complete beeld' aanpakken, terwijl anderen te veel uitsluitend op het lijf focussen. Dat is mijn ervaring in ieder geval totaal niet. Er werd echt op de persoon een plan van aanpak gemaakt en dat was juist veelomvattend én je had zelf ruimte om voorkeuren aan te geven.
Ik heb net op de website van Ciran gekeken en zij profileren zich een beetje alsof zij als enige het 'complete beeld' aanpakken, terwijl anderen te veel uitsluitend op het lijf focussen. Dat is mijn ervaring in ieder geval totaal niet. Er werd echt op de persoon een plan van aanpak gemaakt en dat was juist veelomvattend én je had zelf ruimte om voorkeuren aan te geven.
vrijdag 24 februari 2017 11:43
Ik hen ook fm. Loop ook vaak tegen onbegrip aan. Dat komt door stress enz enz.
Een collega heeft ook te horen gekregen dat ze fm heegt al twijfelt ze zelf door omstandigheden hieraan. Echter heeft zij wel trakect bij ciran gevolgt en opzich wel enthousiast al laat ze er ook weinig over los wat ze precies gedaan heeft.
Ik zelf sport nu onder begeleiding bij sportschool ga naar de fysio.
Waar ik nu tegenaan loop is dat ze mij vergelijken met mijn collega voor mij gevoel en ik gevoel heb mezelf moet bewijzen. Hierdoot snel over mijn grens ga. Stomme is je weet het verdomd goed maar als ik dag echt alleen op bank lig omdat ik zo moe ben voel ik me schuldig en denk ik kom op niet aanstellen maar doorgaan.
Dus als ik jou zo lees krijg ik een grrr gevoel erbij en zou ik niet starten.
Een collega heeft ook te horen gekregen dat ze fm heegt al twijfelt ze zelf door omstandigheden hieraan. Echter heeft zij wel trakect bij ciran gevolgt en opzich wel enthousiast al laat ze er ook weinig over los wat ze precies gedaan heeft.
Ik zelf sport nu onder begeleiding bij sportschool ga naar de fysio.
Waar ik nu tegenaan loop is dat ze mij vergelijken met mijn collega voor mij gevoel en ik gevoel heb mezelf moet bewijzen. Hierdoot snel over mijn grens ga. Stomme is je weet het verdomd goed maar als ik dag echt alleen op bank lig omdat ik zo moe ben voel ik me schuldig en denk ik kom op niet aanstellen maar doorgaan.
Dus als ik jou zo lees krijg ik een grrr gevoel erbij en zou ik niet starten.
vrijdag 24 februari 2017 11:53
ik ken idd iemand die er superpositief over is, maar die heeft idd een burnout. Ging daar wel heen in een stuk slechtere conditie dan jij- ze lag alleen maar op de bank en kon amper rechtop zitten. Ze voelt zich daar enorm gesteund, ookal is het idd ook vaak wel door grenzen heen beuken. Maar inmiddels sport ze en werkt ze part time, dus het werkt voor haar wel. Tja.
vrijdag 24 februari 2017 12:02
Ik ben nu bezig met revlideren bij Ciran.
Onthoud echter wel dat iedereen die daar is andere therapie, meer of minder uren, en andere ervaringen heeft.
Ik heb mensen daar echt zien opknappen. Dit waren mensen met een burn-out oid.
De mensen met chronische, aantoonbare pijn hebben minder goede ervaringen.
Zij kunnen de pijn niet wegnemen maar je wel leren er anders mee om te gaan.
Bij mij werkt het niet of nauwelijks. Bijna alles wat ik aangereikt krijg deed ik al.
Laatste 8 weken is voor mij alleen maar sporten op een paar uur na.
Ik heb gevraagd of dat anders kan maar dat kan dus niet. Sport al genoeg dus vind het tijdverdrijf. Kost elke keer ruim 3 kwartier heen en weer rijden voor 1 uur sport.
Je krijgt trouwens veel testen, zowel lichamelijk als psychisch. Wel goed.
Veel informatie en theorie en daarnaast dus beweging zowel buiten als binnen.
Onthoud echter wel dat iedereen die daar is andere therapie, meer of minder uren, en andere ervaringen heeft.
Ik heb mensen daar echt zien opknappen. Dit waren mensen met een burn-out oid.
De mensen met chronische, aantoonbare pijn hebben minder goede ervaringen.
Zij kunnen de pijn niet wegnemen maar je wel leren er anders mee om te gaan.
Bij mij werkt het niet of nauwelijks. Bijna alles wat ik aangereikt krijg deed ik al.
Laatste 8 weken is voor mij alleen maar sporten op een paar uur na.
Ik heb gevraagd of dat anders kan maar dat kan dus niet. Sport al genoeg dus vind het tijdverdrijf. Kost elke keer ruim 3 kwartier heen en weer rijden voor 1 uur sport.
Je krijgt trouwens veel testen, zowel lichamelijk als psychisch. Wel goed.
Veel informatie en theorie en daarnaast dus beweging zowel buiten als binnen.
vrijdag 24 februari 2017 12:32
Ik ken dit centrum niet, maar heb een traject doorlopen in een revalidatiecentrum.
Werken lukte daarnaast niet, zo intensief was het.
Psycholoog, fysio, haptonoom, ergotherapie, sporten en gespreksgroepen.
Waar veel lotgenoten blij waren met de gespreksgroepen, ergerde ik me vooral. Ja, ik ben ziek, maar wil het er niet de hele dag over hebben. Daarnaast leek het wel een competitie soms, met mensen die vonden dat ze veel zieliger waren dan een ander.
Uiteindelijk heb ik er niet zo veel aan gehad, maar dat kan voor iedereen anders zijn natuurlijk.
Werken lukte daarnaast niet, zo intensief was het.
Psycholoog, fysio, haptonoom, ergotherapie, sporten en gespreksgroepen.
Waar veel lotgenoten blij waren met de gespreksgroepen, ergerde ik me vooral. Ja, ik ben ziek, maar wil het er niet de hele dag over hebben. Daarnaast leek het wel een competitie soms, met mensen die vonden dat ze veel zieliger waren dan een ander.
Uiteindelijk heb ik er niet zo veel aan gehad, maar dat kan voor iedereen anders zijn natuurlijk.
vrijdag 24 februari 2017 12:46
Ik heb dit traject eind december afgerond. Ik ben er zeker geen voorstander van. Veel te jonge begeleiders (zogenaamde therapeuten) die de hele tijd zitten te gapen en dan maar drie kwartier met jou een ontspanningsoefening willen doen. Dat wil zeggen: ogen dichthouden. Ik ben hier gekomen met een burn-out en op advies van de bedrijfsarts mocht ik tijdens dit traject niet naar het werk. Ik heb de eerste vijf weken ruzie gehad. Ze zeiden letterlijk: zeg je baan maar vast op want dat is toch een uitzichtloos gat waar je in kijkt. Ze willen namelijk wel dat hetgeen je daar leert meteen in je werk toepast. Nou dat werkt dus niet altijd. Verder had ik veel uren speurtocht buiten en sport binnen. Dat is op zich goed, maar ik had meer diepgang qua psychologie verwacht en dat heb ik voor mijn probleem dan ook bij een maatschappelijk werker gezocht.
